Τι τρέχει με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ;

1
Θεολόγοι αποδοκίμασαν τον Πατριάρχη




Είναι να λυπάται κανείς για την μεγάλη δουλοπρέπεια που δείχνουν κάποιοι μητροπολίται της ελλαδικής εκκλησίας και δημιουργούν ένα κλίμα ειδωλοποιήσεως του προσώπου του αιρεσιάρχη πατριάρχη Βαρθολομαίου που τον καλούν στις μητροπόλεις τους. Αντί να τον καταγγείλουν και να τον καταστήσουν υπόδικο σε κάποια σύνοδο ή στους ορθοδόξους επισκόπους ως αιρεσιάρχη, αυτοί τον καλούν για να παίξουν μαζί του κακόγουστα θέατρα. Ένα θέατρο κατάντησαν την εκκλησία.



Όμως στην διαδρομή του ο αιρεσιάρχης πατριάρχης δεν συναντά μόνον τους κοσμικούς και αχρίστιανους να τον ‘ρένουν με άνθη. Συναντάει και ζωντανούς χριστιανούς που θεωρούν την διέλευσι του από τα μέρη τους σαν συμφορά και αντιδρούν και τον αποδοκιμάζουν.



Με την τελευταία επίσκεψι του αιρεσιάρχου από την πόλι του αγίου Ανδρέα στην Πάτρα βρέθηκε Θεολόγος που αντέδρασε σφόδρα στην οργανωμένη επίσκεψι του αφού μέχρι και τα σχολεία έκλεισαν για να τον υποδεχθούν. Την ώρα που διαβάζονταν η εγκύκλιος του μητροπολίτη Πατρών σε ναό της μητροπόλεως ο Θεολόγος ιεροψάλτης Νικόλαος Σαββόπουλος φώναξε το ανάξιος για τον αιρεσιάρχη πατριάρχη.



Στην Ναύπακτο ο αιρεσιάρχης πατριάρχης τα βρήκε πιο σκούρα. Εκεί ο αυλοκόλακας του μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος διοργάνωσε διάφορες γιορτές υποδοχής. Ενώ κατηγορεί εκ του ασφαλούς τον Παπισμό και τον Οικουμενισμό, τον Λατινόφρονα και Οικουμενιστή πατριάρχη Βαρθολομαίο κολακεύει ακατάσχετα, ο κατά τα άλλα λαλίστατος μητροπολίτης Ιερόθεος.



Όμως στη Ναύπακτο απ’ όπου κατάγεται ο «αφορισμένος» από τον αιρεσιάρχη πατριάρχη, πρύτανις των ελλήνων Θεολόγων Νικόλαος Σωτηρόπουλος, ακούστηκε ένα μεγάλο ανάξιος. Την ώρα που αναχωρούσε ο πατριάρχης από τον χώρο των επισήμων ο Θεολόγος κύριος Γεώργιος Βλαχογιάννης, - ο οποίος μας τιμά με το χριστουγεννιάτικο άρθρο του σε άλλη σελίδα του περιοδικού μας- σε μία τετ-α-τετ συνάντησι μαζί του, του φώναξε δυνατά «δεν εισαι πατριάρχης εισαι αιρεσιάρχης». Ευθύς αμέσως συνελήφθη και βιαίως απομακρύνθηκε για να μην χαλάση το κέφι του αρχιαιρεσιάρχου μαχαραγιά του Βοσπόρου.



Θέλουμε να ελπίζουμε, οι άγιες φωνές των αντιδρώντων να αυξηθούν και να πολλαπλασιαστούν και να συνεχίσουν να αποδοκιμάζουν τον αρχιαιρεσιάρχη πατριάρχη Βαρθολομαίο Αρχοντώνη προς τιμή και δόξα της πολύπαθης και καταπροδομένης ορθοδόξου πίστεως των Πατέρων μας.


Απο το περιοδικο ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνος Δεκεμβριου 2008-τηλ. 6972896024

Re: ο αιρεσιάρχης πατριάρχης

2
Ο ΔΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ




Ούτε στ’ όνειρό του μπορούσε να δή ο πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος ότι η μετά Χριστόδουλον διοίκησι της Εκκλησίας της Ελλάδος θα ήταν όχι απλώς φιλική, αλλά και του χεριού του. Και όμως το όνειρο είναι πραγματικότητα.



Ο Ιερώνυμος άκρως διαφορετικός από τον εξωστρεφή και λαλίστατο Χριστόδουλο με ανακούφισι μας εισήγαγε σε νέα κατάστσι. Ολιγόλογος, σοβαρός, απλός, αποσύρθηκε από τις κάμερες και τις οθόνες. Φροντίζοντας με τον καιρό να εισαχθή στα ζητήματα που απασχολούν την ελλαδική Εκκλησία, κινείται ως τώρα στον αρχιεπισκοπικό χώρο με βήματα αργά. Θα μπορούσε βέβαια να περιμένη κανείς μια αξιοπρεπέστερη στάσι του απέναντι στον πατριάρχη. Όχι βέβαια σαν εκείνην του Χριστοδούλου, που ήταν στάσι αντιπαλότητος και ανταγωνισμού, για το ποιός από τους δύο θα κάνη τις περισσότερες παραχωρήσεις στον επάρατο πάπα και χρειάστηκε τότε, όπως θα ενθυμείσθε, η παρέμβασι πολιτικών προσώπων για την αποσόβησι της εκρήξεως, αλλ’ ούτε όμως και στάσι δουλική, όπως συμπεραίνει κανείς από τα λόγια του Ιερωνύμου προς τον πατριάρχη.



Στις 30 Οκτωβρίου ο Βαρθολομαίος μετά τη συνάντησί του με τον πρωθυπουργό επισκέφθηκε τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στο αρχιεπισκοπικό μέγαρο, όπου ο δεύτερος σαν οικοδεσπότης μίλησε με υπερβολική φιλοφροσύνη, που αγγίζει τα όρια της δουλοπρεπείας: «Υποδεχόμαστε, είπε, με χαρά και συγκίνησι τον προκαθήμενο της Ορθοδοξίας…Διαπιστώσαμε τη σοφία, την απλότητα, την αγάπη σας και το ενδιαφέρον σας για την Εκκλησία και για όλους μας. Εμείς τις μικρές δυνάμεις που διαθέτουμε, τις θέτουμε στη διάθεσί σας, σαν μια μικρή βοήθεια στο έργο του οικουμενικού πατριαρχείου».



Τα λόγια αυτά υπερβαίνουν τα όρια της μετριοφροσύνης και του σεβασμού προς τον πατριάρχη. Περιέχουν και υπερβολή και δουλικότητα και κολακεία, που δεν ταιριάζουν στα χείλη και στη συμπεριφορά ενός εχέφρονος προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η υπερβολή βρίσκεται στη φράσι «τον προκαθήμενο της Ορθοδοξίας» και η δουλικότητα φαίνεται στη διάθεση των δυνάμεων της ελλαδικής Εκκλησίας στα χέρια του φιλόδοξου Βαρθολομαίου. Αλλά και το όλο φρόνημα του κ. Ιερωνύμου, που περιέχεται στα λόγια του αυτά, δεν μπορεί να χαρακτηρισθή ως μετριοφροσύνη. Μάλλον χαρακτηρίζεται σαν εθελούσια και άνευ όρων παράδοσι ηττημένου προς κατακτητή.



Όταν ο Αθηνών και πάσης Ελλάδος εκμηδενίζεται και υπερυψώνει τον πατριάρχη πέρα από κάθε εκκλησιαστική δεοντολογία, ουσιαστικά υποτιμά τον εαυτό του αλλά και τους άλλους πατριάρχες της Ορθοδόξου Ανατολής, υποβαθμίζει την πατριαρχική σύνοδο Κωνσταντινουπόλεως και αναγορεύει το Βαρθολομαίο ατομικώς σε πάπα της Ανατολής. Θ’ αντιλέξη κάποιος ότι το σχόλιο είναι υπερβολικό, διότι δεν έχει τέτοια αρμοδιότητα ο Ιερώνυμος και ότι τα λόγια του απλώς εκφράζουν μόνο αισθήματα φιλοφροσύνης. Δεν αντιλέγει κανείς, αλλά τέτοιες φιλοφροσύνες και υπερβολές, εκτός του ότι δημιουργούν κλίμα ειδωλοποιήσεως του Βαρθολομαίου, προαλείφουν και τρέφουν και τη φιλοδοξία του και του ανοίγουν υποσυνείδητα δρόμους υπερεξουσίας και αυταρχικότητος, και η άκρατη φιλοδοξία του ν’ αναδειχθή σε πάπα της Ανατολής αρχίζει να υλοποιήται. Αυτό θέλει ο Βαρθολομαίος. Με απλούστερες διαδικασίες να διαχειρίζεται αυτός μόνος με μόνο το Βατικανάρχη της Δύσεως τα ζητήματα της Ορθοδοξίας, υποσκελίζοντας κάθε έννοια συνοδικότητος. Τι πιο φρόνιμο για τον Ιερώνυμο αν έλεγε «Υποδεχόμαστε τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ».



Εξάλλου αν μια φορά ο κ. Βαρθολομαίος, αποζητούσε την ενεργό ανάμιξί του στα πράγματα της Εκκλησίας της Ελλάδος, ύστερα από αυτήν την υποχωρητικότητα και την άνευ όρων παράδοσι, ο κ. Βαρθολομαίος, και λόγω του κατακτητικού χαρακτήρος, θα γίνη τελικά εμμέσως ή αμέσως ο απόλυτος αυθέντης και ρυθμιστής των ελλαδικών εκκλησιαστικών πραγμάτων, πράγμα που εξέρχεται από τις πατριαρχικές αρμοδιότητες και καταργεί την αυτονομία και αυτοδυναμία της ελληνικής εκκλησίας. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κ. Βαρθολομαίος είναι πεινασμένος και διψασμένος για εκκλησίασμα και εκδηλώσεις ενθουσιασμού αφού ουσιαστικά στην Κωνσταντινούπολι δεν υπάρχουν χριστιανοί. Και αυτοί οι λίγοι που έχουν απομείνει είναι υπέργηροι και δεν μπορούν να εκκλησιάζωνται. Ευτυχώς που ξεπλύνεται με τους συχνούς και πολυάριθμους από την Ελλάδα εκδρομείς και επισκέπτες. Έτσι πέρα από τους άλλους λόγους διαφεντεύσεως, ο κ. Βαρθολομαίος εξωθείται και από το αίσθημα αυτό της στερήσεως. Αντί να λειτουργή με 10 εκδρομείς στον πατριαρχικό ναό του είναι προτιμότερο να επισκέπτεται τις ελλαδικές μητροπόλεις και να δρέπει συν τοις άλλοις τιμές, χειροκροτήματα, αναγορεύσεις, αγορεύσεις εκκλησιαστικών και πολιτικών αρχόντων αλλά και ακριβά δώρα.




Αυτήν την υποσυνείδητη τάσι του εξέφρασε έντεχνα ο κ. Βαρθολομαίος με την απάντησί του στον αρχιεπίσκοπο ότι «Φοβούμαι ότι ερχόμενος και επανερχόμενος θα σας κουράσω και θα με βαρεθήτε». Έχει στο νού του λοιπόν ο Βαρθολομαίος να έρχεται και να ξανάρχεται στην Ελλάδα. Του καλοάρεσε το πράγμα. Σκεφτήτε να περάση από μια ή δυό φορές απ’ όλες τις μητροπόλεις! Ενώ με το «βαρεθήτε» προλαβαίνει τη σιωπηρή αλλά θετική αντίδρασι του Ιερωνύμου «Όχι, Παναγιώτατε, δεν θα σας βαρεθούμε. Να έρχεσθε χωρίς δισταγμούς και αναστολές». Δεν είναι άσκοπη εξάλλου και η άλλη ερμηνεία στο «Φοβούμαι μήπως με βαρεθήτε», ότι ο Βαρθολομαίος ομολογεί εμμέσως ότι οι επισκέψεις του είναι αδιαμφισβήτητα κοσμικές και ανούσιες και βαρετές, και ότι σύντομα θα ξεφουσκώση ο ενθουσιασμός του λαού. Διότι αυτά κατά βάθος αηδιάζουν το λαό και τον εξοργίζουν καθώς βλέπουν τόσες άσκοπες δαπάνες για το τίποτε. Δεν τον τρέφουν. Δεν τον προάγουν χριστιανικώς και πνευματικώς. Ο λαός έχει ανάγκη από αδάπανο και καθαρό λόγο Θεού και άμεμπτο παράδειγμα, τα οποία δυστυχώς ο Βαρθολομαίος δεν μπορεί να τα δώση με το βερμπαλιστικό και σοβαροφανή λόγο του. Αν αδάπανη και καθαρή ήταν η προσφορά του κ. Βαρθολομαίου, δεν θα μιλούσε ο ίδιος, έστω και υπό τύπον αστειότητος, για βαρεμάρα, ωστόσο ξέρει τι λέει.



Αλλά και «το έργο του οικουμενικού πατριαρχείου», που ανέφερε ο αρχιεπίσκοπος και συνέταξε υπ’ αυτό τις δυνάμεις της ελλαδικής εκκλησίας, ποιο είναι; Τι έργο έχει να επιδείξη ο κ. Βαρθολομαίος πέρα από το οικουμενιστικό και φιλοπαπικό; Είναι έργο το ότι υπό το πρόσχημα της ενοποιήσεως του χριστιανικού κόσμου έχει καταργήσει τα δόγματα της Ορθοδόξου πίστεως, είναι έργο το ότι έχει εξυβρίσει τις αποφάσεις των οικουμενικών συνόδων και των αγίων πατέρων που τις συγκρότησαν, ότι έχει ποδοπατήσει τις Αγιες Γραφές, ότι έχει παρευρεθή σε λατρευτικές εκδηλώσεις των παπικών, ότι ασκεί απολυταρχικό και αυθαίρετο χειρισμό σε ζητήματα πίστεως και διώκει κάθε διαφωνούντα, και τόσα άλλα, για τα οποία θα έπρεπε να είχε αποβληθή από την Εκκλησία ως ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ; Αυτό είναι το έργο του πατριαρχείου;



Σ’ αυτό το εγκληματικό και αποτρόπαιο έργο συμπαρατάσσετε τις δυνάμεις της ελλαδικής εκκλησίας, κ. Ιερώνυμε;



Ειλικρινά μας απογοητεύετε και θα περιμένουμε το συντομώτερο ανάκλησι των λόγων και της στάσεώς σας.



Τέλος η δημοσιευόμενη φωτογραφία κατά την οποία ο Βαρθολομαίος χαϊδεύει τα γένεια του Ιερωνύμου, ούτε κόσμια είναι, ούτε συμπεριφορά προς αρχιεπίσκοπο. Οι άνθρωποι όλα τα παρατηρούν και τα ερμηνεύουν ποικιλοτρόπως. Και θα πρέπει ο επί όρους κείμενος Βαρθολομαίος να είναι σοβαρός και στις δημόσιες και ιδιωτικές κινήσεις και συμπεριφορές του προς τους άλλους. Αλλά τι περιμένει κανείς από τον κ. Βαρθολομαίο; Πνευματικά λόγια και σεμνές κινήσεις; Αλίμονο στην Ορθοδοξία που έχει να κάνη με ηγέτες τέτοιου τύπου.




IERA PARAKATATHIKI 12os/2008

Re: ο αιρεσιάρχης πατριάρχης

3
« ΨΥΧΩΦΕΛΙΜΕΣ» ΠΕΡΙΟΔΕΙΕΣ
ΤΟΥ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ





Η πόρτα της Εκκλησίας της Ελλάδος άνοιξε για καλά και ο πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι πιά όχι ανεμπόδιστος αλλά και προσκεκλημένος από πολλούς μητροπολίτες στις κατά τόπους μητροπόλεις τους. Εως ότου υπήρχε το αντίπαλο δέος, τα βήματα ήταν διστακτικά και προσεκτικά. Αλλά τώρα με αρχιεπίσκοπο Αθηνών τον θαυμαστή του Ιερώνυμο, τα γεννήματα ωρίμασαν και φθάσανε τ’ αλώνια. Ο κ. Βαρθολομαίος που περιωριζόταν στο κλίμα της Βορείου Ελλάδος, τώρα πήρε τον κατήφορο και για τα νοτιώτερα διαμερίσματα. Από τη Δράμα στην Αττική, στη Ναύπακτο, στη Πάτρα, στη Λάρισα και στη Λαμία. Προς το παρόν. Αργότερα βλέπουμε….Στο μεταξύ τρέχουν πίσω του δουλικώς και αναξιοπρεπώς δύο-τρείς δεκάδες δεσποτάδες με τους παρατρεχάμενους διάκους, οδηγούς, πρωτοσυγκέλλους και όλο το δεσποτικό εσμό, για τη συμπλήρωσι του θρησκευτικού πανηγυριού.



Με το αζημίωτο, βέβαια. Τζάμπα μετακίνησι, τζάμπα αυτοκίνητα, βενζίνες, ξενοδοχεία, φαγοπότια, δώρα, πανηγύρια, προβολή, επίδειξι, στολές, βυζαντινισμοί. Έτσι διαφημίζουν την «ευσέβεια» την σήμερον ημέραν οι «εις τόπον Χριστού» επίσκοποι. Με τη χλιδή, τις δαπάνες, και την καλοπέρασι. Προσφωνήσεις, αντιφωνήσεις, δοξολογίες. Οι λόγοι του πατριάρχου προς το παρόν κολακευτικοί και δημοκοπικοί, λόγοι για το πράσινο, για το σεβασμό της φύσεως και τα τοιαύτα. Λόγοι που ακούγονται ευχάριστα και ανώδυνα από τους ανθρώπους, των οποίων οι ακοές γαργαλίζονται, αλλά και που στο βάθος τους αηδιάζουν.
Αυτή τη στιγμή τον κ. Βαρθολομαίο τον ενδιαφέρει να δώση από κοντά καλή εικόνα στον ελληνικό λαό. Να κτίση το γενικό προφίλ του. Ν’ ανεβάση τη δημοτικότητά του. Κι όταν κερδήση την κοινή γνώμη, τότε μαζί με τα οικολογικά θα «πλασάρη» και τη σχετική εισήγησι για τα οικουμενιστικά. Αυτά κυρίως τον ενδιαφέρουν. Όλα όμως έχουν τη σειρά τους.


Προσφερόμενα στην ώρα τους δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα γίνουν και αυτά ευμενώς δεκτά από το λαό. Κι όταν «ανοίξη η όρεξι» του λαού, θα φανούν τα προσόντα του «καλού σερβιτόρου» και η προώθησι του επάρατου οικουμενισμού θα φαίνεται όχι σαν προπαγάνδα του κ. Βαρθολομαίου αλλά σαν αίτημα και προσδοκία του λαού.



Πονηρά πράγματα. Πού φθάσαμε, αλήθεια; Αντί ο πατριάρχης, ο πρώτος στην τάξι του κλήρου να καλέση το λαό σε μετάνοια, αντί να κηρύξη τον σώζοντα ευαγγελικό λόγο, αυτός γαργαλάει τις φρούδες αντιλήψεις του κόσμου για τη φύσι και τα οικολογικά συστήματα και φθείρει συμφθειρόμενος. Εάν συγκρίνη κανείς όλες αυτές τις κοσμικές εκδηλώσεις του κ. Βαρθολομαίου στις διάφορες πόλεις που επισκέπτεται με παρόμοιες εκδηλώσεις των πολιτικών προσώπων, δεν θα βρή καμμία διαφορά.



Εάν όμως τις συγκρίνη με μια επίσκεψι του Χριστού στην επαρχία, όπως αυτές ιστορούνται μέσα στα ιερά Ευαγγέλια, δεν θα βρή καμμία ομοιότητα, έστω κι αν ο πατριάρχης ως κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος του Χριστού θα έπρεπε ν’ ακολουθή το παράδειγμά του. Πλήρης εκκοσμίκευσι του αρχιερατικού αξιώματος. Ο Χριστός ντυμένος απλά και φτωχικά γυρνούσε με τα πόδια σε πόλεις και χωριά και μιλούσε με συμπόνια στο λαό, ανακούφιζε τους πάσχοντας από τα ψυχοσωματικά προβλήματά τους, καλούσε τους ανθρώπους στη μετάνοια, προέτρεπε για πίστι, για φιλανθρωπία, για νηστεία, για συγχώρησι. Δεν επεβάρυνε τα ταμεία των ανθρώπων. Αντιθέτως δαπανούσε για το λαό. Για χάρι του φτωχού και αδικημένου λαού έλεγξε τους ισχυρούς θρησκευτικούς και κοσμικούς άρχοντες. Κι ο σαγηνευμένος λαός ανέπεμπε δόξα στο Θεό, που τους έστειλε τέτοιον προφήτη και διδάσκαλο.



Σε τι με όλα αυτά μοιάζει η επίσκεψι του «εκπροσώπου» του Χριστού; Είναι λυπηρό την ίδια μέρα που επισκέπτεται μια πόλι να γράφουν οι εφημερίδες «ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ: Ο ΑΧΟΡΤΑΓΟΣ». Και πιο κάτω. «Ο Πατριάρχης τίναξε το παγκάρι στον αέρα». Τόσα για τα ξενοδοχεία, τόσα για τα δώρα, τόσα για τα τραπέζια, τόσα για την προετοιμασία, τόσα για γιγαντοαφίσσες. Σύνολο τόσο! Και οι ταλαίπωροι ιερείς τρέχουν πίσω και πληρώνουν από το ταμείο του ναού. Και βλέποντας το παγκάρι άδειο, εύχονται να έρθουν πιο πολλοί άνθρωποι στην Εκκλησία, για ν’ αναπληρώσουν τα …«σπασμένα» του κ. Βαρθολομαίου. Στο μεταξύ σημειώνουν οι εφημερίδες «ο μητροπολίτης Πατρών δώρισε στον κ. Βαρθολομαίο ολόχρυσο παράσημο 24 καρατίων, μεγάλης αξίας». Και σχολιάζουν: «Εδώ ουδείς είναι σε θέσι να υπολογίση το κόστος. Μεγάλη ήταν η δαπάνη και για τα δώρα, αφού ως γνωστόν, ο οικουμενικός πατριάρχης αρέσκεται σε ακριβά δώρα».



Κι όλα αυτά για λίγες ωρες. Υστερα κενό, ρουτίνα, πληρωμές λογαριασμών, σχόλια, επικρίσεις. Εύλογα διερωτάται κανείς. Ειναι πράγματι εκπρόσωπος του Χριστού, ή φαίνεται μεν, αλλ’ υπηρετεί άλλες ιδέες και άλλα σχέδια;


Αυτή είναι η αποστολή του πατριάρχου; Να δέχεται δώρα και μάλιστα ακριβά;
Ο Χριστός όπου πήγαινε δημιουργούσε ατμόσφαιρα θαυμασμού και νοσταλγίας στις ψυχές των ανθρώπων.


Ο «εκπρόσωπός» του όπου πηγαίνει δημιουργείται σκανδαλισμός και βογγυτό. Ωραίος εκπρόσωπος του Χριστού!!!




Βαρθολομαίος ο «αχόρταγος»
--------------------------------------
Ο Πατριάρχης τίναξε το παγκάρι στον αέρα
«Απερίγραπτη» χαρακτήρισε την κρίση στην παγκόσμια οικονομία ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ανάλογη κρίση ενδέχεται να αντιμετωπίσει στο άμεσο μέλλον ο μεγαλοπρεπής ναός του πολιούχου της πόλης, αφού τα παγκάρια του Αγίου Ανδρέα «τινάχτηκαν» στον αέρα με την επίσκεψη-ευλογία που πραγματοποίησε στην αχαϊκή πρωτεύουσα ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας.



Ο κ. Βαρθολομαίος και η συνοδεία του είχαν προσκληθεί προχθές στην Πάτρα με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό ετών από τη θεμελίωση του καθεδρικού ναού του Αγίου Ανδρέα, ένα πραγματικό στολίδι για την Αχαΐα. Τέτοιου είδους προσκλήσεις όμως συνεπάγονται και ανάλογα έξοδα, τα οποία στο μεγαλύτερο μέρος τους καλύφθηκαν από το ταμείο του ιερού ναού.
Ας δούμε τι κατέγραψε ο λογαριασμός: Στην εορτάζουσα Πάτρα βρέθηκαν και συλλειτούργησαν με τον Οικουμενικό Πατριάρχη είκοσι έξι αρχιερείς της Ελλαδικής Εκκλησίας και δύο αρχιερείς από μητροπόλεις του εξωτερικού. Οι αρχιερείς αυτοί φιλοξενήθηκαν σε ξενοδοχεία (μονόκλινα δωμάτια) της Πάτρας, με έξοδα από τα παγκάρια του ιερού ναού. Στους είκοσι έξι αρχιερείς πρέπει να προστεθούν και οι είκοσι έξι οδηγοί τους, οι οποίοι διέμειναν επίσης σε ξενοδοχεία, όπως και οι αρχιμανδρίτες και οι διάκοι. Δηλαδή, φιλοξενήθηκαν περισσότερα από εβδομήντα άτομα. Φυσικά, διαμονή χωρίς διατροφή «είναι λιβανιστήρι χωρίς λιβάνι». Τα έξοδα διαμονής και διατροφής με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς δεν είναι λιγότερα από 10.000 ευρώ. Μεγάλη ήταν η δαπάνη και για τα δώρα, αφού ως γνωστόν ο Οικουμενικός Πατριάρχης αρέσκεται σε ακριβά δώρα.



Στους αρχιερείς και τους υπόλοιπους κληρικούς προσφέρθηκαν ασημένια αναμνηστικά παράσημα καθώς και δερμάτινοι χαρτοφύλακες. Το κόστος τους υπολογίζεται τουλάχιστον σε 2.000 ευρώ.
Ο μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος στην προσπάθειά του να τιμήσει και να ευχαριστήσει τον κ. Βαρθολομαίο πρόσφερε στον Πατριάρχη του Γένους ένα ωμοφόριο και ένα πετραχήλι: χρυσοκέντητα που είχαν ράψει και κεντήσει οι μοναχές της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Μπάλλα Πατρών. Η αξία τους, σύμφωνα με κάποιους κληρικούς, υπερβαίνει τα 8.000 ευρώ.
Επίσης, ο μητροπολίτης Πατρών δώρισε στον κ. Βαρθολομαίο ολόχρυσο παράσημο 24 καρατίων, μεγάλης αξίας. Εδώ ουδείς είναι σε θέση να υπολογίσει το κόστος.



Για την πανήγυρη αυτή δαπανήθηκαν τουλάχιστον 30.000 ευρώ σε μια χρονική στιγμή που, όπως και ο ίδιος ο Πατριάρχης επισήμανε, «μας μαστίζει απερίγραπτη οικονομική κρίση».
Το παγκάρι του μεγαλοπρεπούς ναού του Αγίου Ανδρέα μετά από αυτή την όμορφη και πανάκριβη εκδήλωση μάλλον αντιμετωπίζει πρόβλημα και, όπως είπαν κληρικοί που βρέθηκαν στην Πάτρα, «μακάρι στο πανηγύρι του αγίου στο τέλος του μήνα να έρθουν περισσότεροι πιστοί για να καλυφθούν τα έξοδα».



Συγκεκριμένα, στην Πάτρα βρέθηκαν οι αρχιερείς Ηλείας Γερμανός, Υδρας Εφραίμ, Φωκίδος Αθηναγόρας, Χίου Διονύσιος, Νικοπόλεως Μελέτιος, Περιστερίου Χρυσόστομος, Πειραιώς Σεραφείμ, Λαρίσης Ιγνάτιος, Ζακύνθου Χρυσόστομος, Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Τριφυλίας Χρυσόστομος, Σάμου Ευσέβιος, Δημητριάδος Ιγνάτιος, Θεσσαλιώτιδος Κύριλλος, Ν. Σμύρνης Συμεών, Κορίνθου Διονύσιος, Αιτωλίας και Ακαρνανίας Ιερόθεος, Μυτιλήνης Ιάκωβος, Θηβών Γεώργιος, Ζιχνών Ιερόθεος, Μαντινείας Αλέξανδρος, Αρτης Ιγνάτιος, Νικαίας Αλέξιος, Μηθύμνης Χρυσόστομος, Μύρων Χρυσόστομος, Ισπανίας Πολύκαρπος, Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος.
ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ 6/11/2008 www.espressonews.gr


Απο το περιοδικο ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνος Δεκεμβριου 2008

Re: ο αιρεσιάρχης πατριάρχης

4
ΜΕΛΟΣ ΠΑΠΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ;




Ποιός το περίμενε; Ποιος το φανταζόταν; Και όμως έγινε κι αυτό. Τι και από ποιόν; Συμμετοχή σε παπική «σύνοδο» από τον πολύ Βαρθολομαίο Αρχοντώνη. Σε συμμετοχές του σε παπικές «λειτουργίες» μας είχε συνηθίσει. Αυτή τη φορά διαβάσαμε για συμμετοχή του σε παπική «σύνοδο», δηλαδή σε βουλή πονηρευομένων, όπως λέει και ο Ψαλμωδός. Κατόπιν της νέας του αυτής κινήσεως γεννώνται δύο ερωτήματα. Από ποιόν πήρε την άδεια ο κ. Βαρθολομαίος; Και δεύτερον, τι σύνοδος είναι αυτή ώστε να δικαιολογήται παρουσία ορθοδόξου πατριάρχου;



Οι απαντήσεις δεν είναι ενθαρρυντικές. Είναι αυθαίρετος και ανεξέλεγκτος ο κ. Βαρθολομαίος στις αποφάσεις του ή γράφει τη σύνοδο του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στα παλιά των υποδημάτων του; Πολύ θα θέλαμε να ξέρουμε αν ρωτήθηκε έστω η πατριαρχική σύνοδος και τι απάντησι έλαβε. Διότι στο χώρο της Ορθοδοξίας κανένας δεν είναι αυθαίρετος. Όλοι, απλοί χριστιανοί και κληρικοί υπάγονται σε μία ανώτερη συλλογική και συνοδική εκκλησιαστική εξουσία. Η όλη Εκκλησία, η μία αγία, καθολική και αποστολική, δεν είναι ακέφαλη, αλλ’ έχει κεφαλή το Χριστό. Είναι λοιπόν σύμφωνη με το αγιο θέλημα του Χριστού η αστραπιαία αυτή κίνησι του πατριάρχου ή είναι παντελώς αυθαίρετη;



Απ’ ότι γνωρίζουμε όλοι μας ο Χριστός δεν θέλει να έχουμε επικοινωνίες με τους διεστραμμένους αιρετικούς. Οι απόστολοι δεν συνιστούν ατέρμονες συζητήσεις και συναναστροφές με τους αμετανόητους αιρετικούς. Οι δε παπικοί είναι αιρετικοί και μάλιστα οι επικινδυνότεροι από όλους. Αν λοιπόν ο Βαρθολομαίος δεν έλαβε σχετική άδεια από την πατριαρχική σύνοδο και δεδομένου ότι αγνόησε το άγιο θέλημα του Χριστού, θα πρέπει να εννοήσουμε ότι έχουμε στο κεφάλι μας έναν πατριάρχη που έχει βάλει το δικό του κοσμικό θέλημα πάνω από το άγιο και αναντίρρητο θέλημα του Χριστού, των αποστόλων και της Εκκλησίας. Μία τέτοια επανειλημμένη συμπεριφορά τον θέτει αυτομάτως εκτός Εκκλησίας. Άλλο το ότι παραμένει στην εξουσία και ότι διαφεντεύει ακόμη. Αλλο το ότι δεν υπάρχουν άνδρες μεγάλοι της πίστεως να του ζητήσουν το λόγο και να τον υποχρεώσουν να ζητήση συγγνώμη και να υποσχεθή ότι δεν θα το ξανακάνη. Στην ουσία είναι εκτός Εκκλησίας. Για το Χριστό είναι έκπτωτος.



Αν ρίξουμε τώρα μια ματιά στην πορεία του παπισμού διά μέσου των αιώνων, θα διαπιστώσουμε ότι στο παπικό σύστημα δεν υπάρχει συνοδική εξουσία. Υπέρτατη εξουσία και αδιαμφισβήτητη είναι ο πάπας. Η σύνοδος είναι περιττή. Και ουδέποτε υπήρξε σύνοδος. Επειδή όμως συστατικό και πρώτιστο στοιχείο της εννοίας της Εκκλησίας από τους αποστολικούς χρόνους είναι το συνοδικό σύστημα, δεν θα μπορούσε να μην έχη σύνοδο και ο παπισμός. Έχει πράγματι, αλλ’ όπως προαναφέρθηκε, δεν έχει μεγαλύτερη εξουσία από τον πάπα. Αν ο πάπας δεν πη το ναι, σύνοδος παπική δεν συγκροτείται. Και αν συγκροτηθή είναι άκυρη. Αν με την έγκρισι του πάπα συγκροτηθή σύνοδος και λάβη αποφάσεις στις οποίες δεν υπογράφει ο πάπας, οι αποφάσεις είναι άκυρες. «Σε οποιαδήποτε στιγμή κατά την διάρκεια μιάς συνόδου μόνο ο πάπας μπορεί να την αναβάλη, να τη μεταφέρη ή να τη διαλύση, και αρκεί να βγή από την αίθουσα και να πή. «Δεν είμαι πλέον εδώ», για να μεταστραφή η σύνοδος από τη στιγμή αυτή σε ιδιωτική συνέλευσι και εάν τα μέλη της επιμένουν ακόμη, σε ένα διαβούλιο παράνομο και αιρετικό», γράφει πρώην παπικός.



Και διερωτάται κανείς: Τι σόϊ σύνοδος είναι αυτή; Είναι για να είναι. Και πως λέγεται σύνοδος όταν τελικώς γίνεται αυτό που υποδεικνύει ο πάπας; Όπως καταλαβαίνετε το άθροισμα αυτό δεν είναι ποτέ συνοδικό σώμα. Είναι μία γελοιογραφία συνόδου. Μία καρικατούρα. Και μ’ όλα τα καλά του ο Βαρθολομαίος έδωσε παρουσία σ’ ένα τέτοιο γελοίο ιλαροκωμικό και στείρο συναπάντημα. Κι όμως η κίνησι του Βαρθολομαίου δεν είναι χωρίς εξήγησι. Απλούστατα η παρουσία του υιοθετεί ένα τέτοιου είδους βωβού συνοδικού σώματος. Κι όχι μόνο το υιοθετεί, αλλά και το εφαρμόζει και ο ίδιος άτυπα. Και θα ήθελε προφανώς να καθιερωθή και στην ορθόδοξη Εκκλησία, για να προσυπογράφουν οι συνοδικοί το θέλημα του ενός. Με απλά λόγια ο τύπος της παπικής συνόδου είναι η έκφρασι του «εκκλησιαστικού» φρονήματος του Βαρθολομαίου.



Έτσι δικαιολογείται η παρουσία του στο παπικό καραγκιοζιλίκι.

Απο το περιοδικο ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνος Δεκεμβριου 2008

Re: ο αιρεσιάρχης πατριάρχης

5
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ,

Ο ΑΡΧΙΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ




Καταγγέλομεν, στεντορεία τη φωνή, τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο ενώπιον της Τριαδικής Θεότητος και ενώπιον του Πανορθοδόξου Κόσμου, ως αιρεσιάρχη της φρικτής αιρέσεως του παναιρετικού Οικουμενισμού. Και ιδού αι αποδείξεις: Ουδέποτε η ορθόδοξος αντιπροσωπεία και το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως έπαυσε να διακηρύττη, ενώπιον των ετεροδόξων, των αιρετικών δηλαδή, ότι αυτή μόνη αποτελεί την ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Αυτή η διακήρυξι σήμερα επί Πατριάρχου Βαρθολομαίου έπαυσε να υπάρχει και ο Πατριάρχης διακηρυττει ότι δεν έχουμε ΜΙΑ πλέον αλλά ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ.



Το 1961 στο Νέο Δελχί ενώπιον του Γ΄Συνεδρίου του Π.Σ.Ε. η ορθόδοξος αντιπροσωπεία των Ορθοδόξων Εκκλησιών και το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως, δήλωσαν:

« Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν είναι μία ομολογία, μία εκ των πολλών, μία μεταξύ των πολλών. Διά τους Ορθοδόξους, η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι «η» (καθαυτό) Εκκλησία. Η Ορθόδοξος Εκκλησία έχει την αντίληψιν και συνείδησιν, ότι η εσωτερική της δομή και η διδασκαλία της συμπίπτουν προς το αποστολικόν κήρυγμα και την παράδοσιν της αρχαίας αδιαιρέτου Εκκλησίας…».
Μέχρι και ο προκάτοχος του Βαρθολομαίου ο πατριάρχης Δημήτριος και μαζί του ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Νικόλαος σε κοινό βαρυσήμαντο μήνυμά τους προς τους απανταχού ορθοδόξους την Κυριακη της Ορθοδοξίας του έτους 1973, αφού προέβησαν σε μία ορθοδοξότατη ομολογία πίστεως, διακήρυξαν ότι:


«Η Αγία ημών Ορθόδοξος Εκκλησία είναι ο φορεύς της Ευαγγελικής αληθείας, ως αύτη παρεδόθη εις ημάς υπό του Κυρίου δια των Αποστόλων, και διετυπώθη υπό των Αγίων Πατέρων και εθεμελιώθη, δια των ομολογητών και μαρτύρων και αγίων, και επιστεύθη και εβιώθη πανταχού και πάντοτε και υπό πάντων των εις ευαρέστησιν του Κυρίου πιστευσάντων…Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ εκφράζει την ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ του Χριστού επί της γής».



Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος ουδέποτε έκαμε την ίδια ή παραπλήσια διακήρυξι ενώπιον των αιρετικών. Αυτός, όπως ο ίδιος ομολογεί, αναγνωρίζει όλες τις αιρέσεις ως ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ όμοιες με την Ορθόδοξο Εκκλησία. Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι αιρεσιάρχης της φρικτής αιρέσεως του Σατανικού Οικουμενισμού. Ιδού το «Πιστεύω του», που είναι τελείως διαφορετικό από το Πιστεύω των Ορθοδόξων Χριστιανών όπου Γής, που διακηρύττει πάντοτε, αλλά το διακήρυξε και πρόσφατα την 17.2.2008 στην έδρα του Παγκοσμίου Συνονθυλεύματος των Αιρέσεων, στην Ελβετία :


«Σήμερον, υπέρ ποτέ, είναι απολύτως αναγκαία η ύπαρξις αδελφικών δεσμών μεταξύ διηρημένων Εκκλησιών και η γεφύρωσις των διαιρέσεων ημών.
Η αγάπη είναι ουσιώδης διά την διεξαγωγήν του μεταξύ των ημετέρων Εκκλησιών διαλόγου εν πλήρει ελευθερία και εμπιστοσύνη.


Είναι ουσιώδης δια την αναγνώρισιν ότι αι απορρέουσαι εκ του διαφορετικού δι’ εκάστην Εκκλησίαν τρόποι απαντήσεως εις θέματα ηθικής αποκλίνουσαι απόψεις δεν είναι απαραιτήτως ανυπέρβλητοι, εκ του γεγονότος ότι αι Εκκλησίαι δίδουν μαρτυρίαν περί του Ευαγγελίου εντός διαφορετικών πλαισίων…».



Τι σημαίνουν όλα αυτά ; Σημαίνουν ότι αρνείται την αποκλειστικότητα της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ που είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία και αποδέχεται ψυχή τε και σώματι και διακηρύττει συνεχώς, αδιαλλείπτως και απεριφράστως ΓΥΜΝΗ ΤΗ ΚΕΦΑΛΗ την χειροτέρα αίρεσι του 20ου αιώνος, την παναίρεσι του Οικουμενισμού.




Τον καταγγέλομεν ενώπιον του Πανορθοδόξου Κόσμου, ως αρχιαιρεσιάρχη Πατριάρχη αυτής της Διαβολικής αιρέσεως, της αιρέσεως του επάρατου Οικουμενισμού.
Καταγγελομεν ενωπιον του Πανορθοδοξου Κοσμου και ενώπιον κάθε Δημοκρατικου ανθρωπου οπου Γης, τον εμπυριζοντα, αναιδως και αναισχυντως, τους Ορθοδοξους πιστούς, Οικουμενιστην, Ουνίτην και Λατινοφρονα Πατριαρχην Βαρθολομαιον και προσυπογραφομεν μυριαις χερσι και μεταδιδομεν μυριοις στομασιν και στεντορεια τη φωνη ότι ΟΥΚ ΕΧΟΜΕΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ. ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΡΑΤΗΡΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ. Και καλούνται όλοι οι Ορθόδοξοι να μην επικοινωνούν μαζί του και να τον αποδοκιμάζουν όπου τον
συναντούν, παντοιοτρόπως και ποικιλλοτρόπως.

Απο το περιοδικο ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνος Δεκεμβριου 2008

Re: ο αιρεσιάρχης πατριάρχης

6
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο κ. Βαρθολομαίος και πολλοί εγχώριοι επίσκοποι, είναι θερμοί εκπρόσωποι της αίρεσης του Οικουμενισμού.

Ο παπισμός είναι μια νοθεία της πίστης μας, που από τους αγίους πατέρες και τις οικουμενικές συνόδους έχει αναγνωριστεί ως αίρεση. Κατά παράβαση και περιφρόνηση της Αγ. Γραφής των Οικουμενικών Συνόδων και των δογμάτων, ο κ. Βαρθολομαίος, δέχεται και εφαρμόζει την Πατριαρχική Εγκύκλιο του 1920, η οποία θέτει στο περιθώριο τα δόγματα της Εκκλησίας και θεωρεί τις «εκκλησίες» των αιρετικών «σεβάσμιες», «συγκληρονόμους» και «μέλη του ιδίου σώματος». Ανεγνώρισε τον παπισμό ως «εκκλησία» στο Balamand του Λιβάνου το 1993. Κήρυξε δηλαδή ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι η μοναδική εκκλησία – όπως ορίστηκε στο Σύμβολο της Πίστεως- αλλά εξισώνεται με διάφορες αιρέσεις και σχίσματα (1). Και όχι μόνο αυτό αλλά υπέγραψε «Κοινή Μαρτυρία Πίστεως» κατά τη οποία και οι δυο εκκλησίες είναι «αδελφές» εκκλησίες και έχουν έγκυρα μυστήρια.

Παρέδωσε την Θεία Κοινωνία σε αβάπτιστους παπικούς στην Ραβέννα της Ιταλίας!!! («ΧΩΡΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» της 12/6/2002. «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» 16/6/2002. ). Βεβήλωσε το μυστήριο του βαπτίσματος, επαινώντας τη βάπτιση Ορθοδόξου νηπίου με ανάδοχο Μουσουλμάνα!!! («ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» τ.15 & 26 ).

Συλλειτουργούσε με Παπο-Λουθηρανούς στις 22/8/1993 στον Ουψάλα της Σουηδίας. Μίλησε από τον άμβωνα τους, και στεκόταν δίπλα στην «αγία τράπεζα» των αιρετικών. Στην «μικρά είσοδο» του Ευαγγελίου έλαβε μέρος μαζί με την υπόλοιπη συνοδεία του. Απήγγειλαν όλοι μαζί το Πιστεύω και αντάλλαξαν «λειτουργικό ασπασμό». Την ώρα που οι Λουθηρανοί «κοινωνούσαν» ομάδα μαύρων χορευτών με συνοδεία μουσικής, άρχισε να χορεύει σάμπα.
Συλλειτούργησε με παπικούς στις 29/6/1995 και 29/6/2004. Οι Ιεροί Κανόνες ορίζουν καθαίρεση για τέτοια ενέργεια (Αποστολικός Κανών ΜΕ’ )
Ακόμα και οι συμπροσευχές απαγορεύονται από τους Ι. Κανόνες των Αγίων Αποστόλων. (Απ. Κανόνες ΞΕ’ και ΜΕ’ και ο ΛΓ’ της Λαοδικείας )

Ο ΜΕ’ Κανών, των Αγίων Αποστόλων λέει: «επίσκοπος ή πρεσβύτερος, ή διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος (συμπροσευχόμενος) μόνον, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς ως κληρικοίς ενεργήσαι τι, καθαιρείσθω». Ποιος όμως να τους καθαιρέσει αφού κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει;

«εχθροί του Θεού δεν είναι μόνο οι αιρετικοί αλλά και αυτοί που κοινωνούν με αυτούς» (Ιω. Χρ. P.G99 1164,1216 ). Ο Καλαβρίας Αιμιλιανός δήλωσε ότι «ο ΜΕ’ και ΞΕ’ Κανών των Αγίων Αποστόλων στερούνται αγάπης και πρέπει να μεταρρυθμιστούν»!!!(«Εκκλησία» τ.14 ). «Ώ Τιμόθεε, την παρακαταθήκην φύλαξον, εκτρεπόμενος τας βεβήλους κενοφωνίας και αντιθέσεις της ψευδωνύμου γνώσεως, ην τινές επαγγελόμενοι περί την πίστιν ηστόχησαν» (Α. Τιμ. στ’ 20-21).

Το 2003 Βαρθολομαίος και πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ προσευχήθηκαν μαζί στον τάφο του πάπα Παύλου Στ΄. Ο λδ’ κανών της εν Λαοδικεία συνόδου ορίζει αναθεματισμό για αυτόν που τολμά κάτι τέτοιο. Στο γεύμα που ακολούθησε ο πάπας «ευλόγησε» την «ορθόδοξη» αντιπροσωπεία.
«Ου δεί αιρετικών ευλογίας λαμβάνειν αίτινες είσι αλογίαι μάλλον παρά ευλογίαι» και «ου δει αιρετικοίς η σχισματικοίς συνεύχεσθαι» (Κανών ΛΒ’ και ΛΓ’ Λαοδικείας).

Στο επίσημο περιοδικό του Πατριαρχείου γράφει: «Δεν είναι δυνατό να θεωρήσουμε ότι, είτε εμείς οι Ορθόδοξοι, είτε εσείς οι Παπικοί έχουμε αποκλειστική ιδιοκτησία την διαδοχή της αρχαίας εκκλησίας» («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.464, σελ.9 1/7/1991 ) Χωρίς να έχουν λυθεί τα αίτια του σχίσματος, θεωρεί τους παπικούς «αδελφή» εκκλησία, δέχτηκε την άρση των αναθεμάτων του 1965, χωρίς οι παπικοί να μετακινηθούν ούτε ένα χιλιοστό από τις θέσεις τους. («Ορθ. Τύπος» 22 Δεκ.1995 ).
Είπε «Ο πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’ είναι αγιότατος» («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.647, σελ.2-3 30/4/2005 )
Σε εκδήλωση παπικών στην Κων/πολη τον Ιούνιο του 2003 για την 25η επέτειο της παποσύνης του προσφάτως θανόντος πάπα, ο κ. Βαρθολομαίος δηλώνει ότι ο πάπας είναι «όντως απεσταλμένος του Θεού» («Καθολική» 2/7/2003 ).
Ο Απόστολος Ιωάννης τον διαψεύδει: «στους αιρετικούς να μη λέμε ούτε χαίρετε» (Β ‘Ιω.10), γιατί οι αιρετικοί δεν πρέπει να χαίρονται αλλά να κλαίνε και να θρηνούν για τη αποστασία τους από την Αποστολική διδαχή και την βέβαιη απώλειά τους.

O παπισμός κ. Βαρθολομαίε έχει καταδικαστεί ως αίρεση από την Σύνοδο επί Μ. Φωτίου 879-880 μ.Χ. Τη Σύνοδο στην Κων/πολη του 1351 μ. Χ. που αναθεμάτισε τους παπικούς και κατέστησε ακοινώνητους αυτούς που εν γνώση τους έχουν κοινωνία με αυτούς. Επίσης καταδικάστηκε το 1054 μ.Χ υπό Πατριάρχου Μιχαήλ Κηρουλάριου και τελευταία από τους τέσσερις Πατριάρχες του 1848 μ.Χ.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ονομάζει τον πάπα «καταραμένο» και «πηγή του κακού». Η ιστορία τον δικαιώνει. Ο ρόλος του πάπα ήταν πάντα καταστροφικός για τους Ορθοδόξους. Ας θυμηθούμε μόνο την καταστροφή της Κωνσταντινούπολης, τις σφαγές των Αγιορειτών πατέρων, το συγχαρητήριο τηλεγράφημα του παπα στον Κεμάλ για την σφαγή των Ελλήνων, την σφαγή 800.000 χιλιάδων ορθοδόξων Σέρβων από τους παπικούς Ουστάσι. Οι παπικοί έλεγαν «προτιμάμε την ημισέληνο στην Αγία Σοφία παρά τον Ελληνικό Σταυρό». Τον Αγ. Κοσμά, (μαζί με τους Πατέρες τους μετά το 1054 μ.Χ.) ο πατριάρχης τον θεωρεί συνυπεύθυνο για την διαιώνιση του σχίσματος επειδή πολέμησε τον παπισμό. («Εκκλ. Αλήθεια» 16/12/9.

ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ λοιπόν όπως σωστά αναφωνείς Οδυσσέα !
Ουκ αρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία,\nου ψευσόμεθά σε πατροπαραδοτον σέβας,\nεν σοι εγεννήθημεν, εν σοι ζώμεν, εν σοι κοιμηθησόμεθα.\nΕι δε και καλέσει καιρός,\nκαι μυριάκις υπερ σου τεθνηξόμεθα.\n ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΙΟΣ

Τι τρέχει με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ;

7
Τι τρέχει με τον Πατριάρχη μας;
Εικόνα
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης και ο πάπας στην Ασίζη

Η συνάντηση δεν έγινε σε ουδέτερο συνεδριακό χώρο. Δεν ήταν απλή συνάντηση γνωριμίας ή ένας ουδέτερος διάλογος, για την "ειρήνη" του κόσμου. Σκοπό είχε την προσευχή για την ειρήνη, την ασφάλεια κλπ στον κόσμο. Έγινε σε θρησκευτικό τόπο, με θρησκευτικό τρόπο, ιδιότυπο βέβαια, και με τιμή η οποία επικεντρωνόταν όχι στον Κύριο Ιησού Χριστό, αφού συμμετείχαν πολλές εχθρικές στον Χριστιανισμό θρησκείες, αλλά στον αρχηγό της συνάθροισης, δηλ. τον πάπα της Ρώμης!
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Τι τρέχει με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ;

8
Δήλωση ΣΟΚ του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου σε εκδήλωση της Coca Cola...!


"Σήμερα είναι εθνική εορτή της πατρίδας μας, της Τουρκίας"!! Αυτή η δήλωση ΣΟΚ ακούστηκε στην ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην εκδήλωση της Coca-Cola Enterprises Inc. στην Ατλάντα της Τζώρτζια ΗΠΑ στις 29 Οκτωβρίου 2009...!

Δείτε περισσότερα στο http://www.schizas.com/site3/el/simera- ... rkias.html

Αναρτήθηκε από George

πηγή-http://newworldorder-wakeup.blogspot.com/


Τέτοια δήλωση (Σήμερα είναι εθνική εορτή της πατρίδας μας, της Τουρκίας) σε τέτοια εκδήλωση (Coca-Cola Enterprises Inc.)...
Τι να σχολιάσει τώρα ο αμνός ? ΑΞΙΟΣ ! ΑΞΙΟΣ !
Η γνώμη είναι σαν την κ*λ*τρυπίδα...Όλοι έχουν από μία! Κι οι εξουσιαστές...αυτοί που διαμορφώνουν τις απόψεις της μάζας...έχουν προωθήσει την ιδέα ότι "κάθε άποψη είναι σεβαστή"...Κι έπεισαν τον κάθε ηλίθιο στον πλανήτη, να ταμπουρωθεί πεισματικά και με φανατισμό...πίσω από την υποβολιμιαία..."προσωπική" του άποψη ! 
Απάντηση

Επιστροφή στο “Kληρικοί στην υπηρεσία του Αντιχρίστου.”

cron