Αστα Να Πανε έγραψε:ναι Λαπτονα, το θεμα ομως δεν ειναι τοσο απλο οπως θεωρεις, υπαρχουν ιεροι κανονες συμφωνα με τους οποιους ο ... τελος παντων αυτος ο ψευτοπατριαρχης ειναι αιρετικος...μνημονευοντας εναν αιρετικο (ποιο αιρετικος δε γινεται αφου ειναι οικουμενιστης κ οδηγει το ποιμνιο του στον οικουμενισμο) κ εχοντας κοινωνια μαζι του, ειμαστε κ εμεις αιρετικοι...υπαρχουν ιεροι κανονες κ εμεις τους καταπατουμε συνεχως, ασυστολα. Το θεμα ειναι πως εμεις ως συνηδειτοποιημενοι Χριστιανοι δεν αντιδρουμε (γτ μας κοιμιζουν μοναχοι, ιερεις κλπ), πως να αντιδρασει ο υπολοιπος κοσμος που ειναι Χριστιανοι μονο στο ονομα; αν δεν αντιδρασουμε γρηγορα θα χαθουνε ψυχες...δεν δικαιολογουμαστε σαν Ορθοδοξοι που γνωριζουμε την Αληθεια κ δεν αντιδρουμε, η τιμωρια θα ειναι πολλαπλασια απο καποιον που δε γνωριζει...πλεον ειμαστε στη φαση που πρεπει να διαλεξουμε στρατοπεδο, με το Χριστο ή το διαβολο; κ οσο μιλαμε για τον ερχομο του αντιχριστου ειναι τελειως ειρωνικο εφοσον προσκυναμε ηδη εναν αντιχριστο τον ψευτη Βαρθολομαιο κ μαλιστα γνωριζοντας το ποιον του κ τα καμωματα του...
Θα συμφωνήσω ότι το θέμα είναι πάρα πολύ δύσκολο και χρειάζεται πολύ μελέτη. Προς το παρόν αυτό που βλέπω είναι ότι η εκκλησία επίσημα κρατεί μία στάση "οικονομίας" καθώς λένε... Δηλαδή επιτρέπουν την μνημόνευση του Βαρθολομαίου, διότι υπήρξαν παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν που "θεραπεύτηκαν". Αν θες επιστρέφω αργότερα με περισσότερα στοιχεία πάνω σε αυτό. Ταυτόχρονα οι Οικουμενικοί διάλογοι έχουν δείξει ότι δεν έχουν φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα , δηλαδή ενώ ίσως περίμεναν οι αντιπρόσωποι ότι θα υπάρξει υποχώρηση από την πλευρά των Παπικών ή των Προτεσταντών, αντιθέτως, έχει φανεί ότι οι οικουμενικοί διάλογοι είναι εις βάρος των Ορθοδόξων άρα και αποτυχημένοι.
Το θέμα όμως εδώ είναι τι ακριβώς κάνει ο Βαρθολομαίος. Τι δείχνει η στάση του και μήπως τελικά η δράση του δεν είναι όπως φαίνεται ότι είναι.
Ας δούμε τη θέση των ΟΟΔΕ
_________________________________
Είναι βέβαια γεγονός ότι οι ανωτέρω Ορθόδοξοι θεολόγοι ουδέποτε αποδέχθηκαν71 την πλέον ακραία θεωρία του Οικουμενισμού, την θεωρία των κλάδων, παρά το ότι η εν γένει επίδρασίς της στην εκκλησιολογική αυτοσυνειδησία τους είναι αισθητή. Κατά της θεωρίας των κλάδων έχουν εκφρασθή και οι Οικουμενικοί πατριάρχαι Δημήτριος72 και Βαρθολομαίος73 (κατά την απάντησί του προς την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, 13-6-1999), καθώς και ο τέως αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος74.
http://www.oodegr.com/oode/biblia/Sxism ... /3_2_2.htm
Την εμμονή του στην Ορθόδοξο εκκλησιολογία διεκήρυξε και ο Οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος ως κεφαλή της πρώτης τη τάξει Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως σε Επιστολή του προς την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους. Δια της Επιστολής του αυτής ο πατριάρχης απαντούσε ταυτόχρονα και στις διάφορες εναντίον του κατηγορίες των Γ.Ο.Χ. περί αποδοχής των οικουμενιστικών κακοδοξιών89 και βλασφημίας κατά των αγίων Πατέρων90.
Ο πατριάρχης υποστήριξε μεταξύ άλλων, ότι το σώμα του Χριστού «είναι η Ανατολική Ορθόδοξος Εκκλησία»91, η οποία «είναι κάτοχος της απολύτου εν Χριστώ και εν Αγίω Πνεύματι αληθείας»92. Ο πατριάρχης καταδίκασε επίσης την Ουνία, το πρωτείο του πάπα, τις ποικίλες εκτροπές των Παπικών και τα νέα δόγματά τους προτρέποντάς τους να μετανοήσουν και να αλλάξουν τακτική: «Και ούτω να ενωθήτε - ορθοδόξως φρονούντες και βιούντες- με την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, δια να αποκατασταθή η ενότης υμών με την Μίαν Εκκλησίαν, από της οποίας οι προπάτορες υμών απέσπασαν υμάς»93. Τέλος ο πατριάρχης ωμολόγησε ότι «η μεταξύ ημών (δηλαδή των ρωμαιοκαθολικών και των ορθοδόξων) απόκλισις διαρκώς μεγενθύνεται και ότι το τέρμα, εις το οποίον οδηγούν οι δρόμοι ημών προοιωνίζεται διαφορετικόν»94.
Ευχή κάθε πιστού είναι οι Ορθόδοξες αυτές αλήθειες να ομολογούνται με παρρησία και σαφήνεια από κάθε Ορθόδοξο επίσκοπο παραμεριζομένης κάθε είδους διπλωματικής διγλωσσίας. Άλλωστε, συμφωνούμε απολύτως με την άποψι, ότι δεν είναι σωστό να «μεταβάλλωμεν τον πνευματικόν χώρον της Εκκλησίας, χώρον απλότητος, παρρησίας, ευθύτητος και ειλικρινείας, εις χώρον κοσμικών φιλοφρονήσεων και διπλωματικών ευγενών αποκρύψεων, δια να διατηρηθή απλώς κλίμα ψευδούς ειρήνης και συμφιλιώσεως εις βάρος των αληθειών της πίστεως»95.
Πιστεύουμε ότι οι ανωτέρω συμπροσευχές προκαλούν πράγματι μεγάλο σκανδαλισμό στους πιστούς, καθώς μάλιστα απαγορεύονται αυστηρά από όλους τους αγίους Πατέρας165. «Επιπλέον», σύμφωνα με την Επιστολή της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους προς τον Οικουμενικό πατριάρχη Βαρθολομαίο (13-6-1999), «μία τοιαύτη πρακτική συμπροσευχών αντίκειται σαφώς εις τους Ιερούς Κανόνας της Εκκλησίας... Εφ όσον, άλλωστε, ουδεμία προοπτική διαφαίνεται εις τους ετεροδόξους Χριστιανούς να εγκαταλείψουν τα αιρετικά δόγματα και τας αντευαγγελικάς διδασκαλίας, εις τι θα εξυπηρετήσουν αι συμπροσευχαί, παρά εις την άμβλυνσιν του Ορθοδόξου αισθητηρίου και συγκρητιστικήν σύγκλησιν;»166
http://www.oodegr.com/oode/biblia/Sxism ... 3_2_11.htm