Σύνοδος ΝΑΤΟ – Τουρκία: Για άλλη μια φορά επικράτησε ο ωμός ρεαλισμός

1
Η κατάληξη που είχε το όποιο μπρα ντε φερ έγινε στη Μαδρίτη για την τύχη της ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία δικαίωσε τις προβλέψεις που είχαν διατυπωθεί, ότι δηλαδή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα έδινε τη συγκατάθεσή του, αφού εξασφάλιζε δεσμεύσεις για θέματα που τον ενδιαφέρουν άμεσα.
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΦΑΦΟΥΤΗ
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
 Για άλλη μια φορά επικράτησε ο στυγνός ρεαλισμός, που χαρακτηρίζει τη διεθνή πολιτική. Και αποδείχθηκε ότι για τα ισχυρά κράτη της Δύσης και το ΝΑΤΟ είναι αδιάφορο κατά πόσον ένας σύμμαχός τους είναι αυταρχικός, σέβεται τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και τις βασικές προσωπικές ελευθερίες για τον λαό του, συμμορφώνεται με τις αποφάσεις της Συμμαχίας ή διακατέχεται από αναθεωρητικές θεωρίες.Τίποτα από τα συγκεκριμένα δεν ελήφθη υπόψη για τον Ερντογάν, όχι όμως τόσο χάριν της διπλωματικής επιδεξιότητας του Τούρκου προέδρου, όσο εξαιτίας της ειδικής σχέσης που έχει η Δύση με την Τουρκία, ενός ιδιόμορφου δέους που προκαλεί η γειτονική χώρα λόγω της γεωστρατηγικής θέσης και του μεγέθους της. Την αδυναμία αυτή εκμεταλλεύεται με απόλυτο, μαξιμαλιστικό και πρωτόγονο πολλές φορές τρόπο ο Ερντογάν για να εξασφαλίσει την ανοχή του ΝΑΤΟ, παρότι αποτελεί έναν κατ’ εξακολούθηση σύμμαχο ταραξία.
Η συμφωνία για τη Σουηδία και τη Φινλανδία σε πρώτη ανάγνωση προσφέρει αρκετά στην τουρκική πλευρά, κυρίως σε ό,τι αφορά το κουρδικό ζήτημα και τις αμυντικές της προμήθειες –και όχι μόνο για τα μαχητικά αεροσκάφη F-16–, χωρίς να φαίνεται να δίνει η ίδια κάτι συγκεκριμένο πέραν της συναίνεσής της. [img]data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns%3D%22http%3A%2F%2Fwww.w3.org%2F2000%2Fsvg%22%20src%3D%22data%3Aimage%2Fsvg%2Bxml%2C%253Csvg%2520xmlns%253D%2522http%253A%252F%252Fwww.w3.org%252F2000%252Fsvg%2522%2520width%253D%2522640%2522%2520height%253D%2522360%2522%253E%253C%252Fsvg%253E%22%20width%3D%22654%22%20height%3D%22367.875%22%3E%3C%2Fsvg%3E[/img]   [img]data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns%3D%22http%3A%2F%2Fwww.w3.org%2F2000%2Fsvg%22%20width%3D%22720%22%20height%3D%22405%22%3E%3C%2Fsvg%3E[/img]Κάθε παιδί αξίζει μία οικογένεια _ Παιδικά Χωριά SOS     Copy video urlPlay / PauseMute / UnmuteReport a problemLanguageMox Player   advertisementΩστόσο η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν ζήτησε στο χθεσινό τετ-α-τετ του με τον Ερντογάν «σταθερότητα στο Αιγαίο και τη Συρία» δίνει μία σαφή γεύση για τις δεσμεύσεις που επιχείρησε να εξασφαλίσει ο Αμερικανός πρόεδρος και σκιάζει τη θριαμβευτική εικόνα που ήθελε να παρουσιάσει η τουρκική πλευρά. Επιπλέον το γεγονός ότι ο Τούρκος πρόεδρος δεν αναφέρθηκε στις απαιτήσεις της Αγκυρας εις βάρος της Αθήνας και δεν έθεσε θέμα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου δείχνει μεν ότι μπορεί, με το κατάλληλο «μασάζ», ενίοτε να συγκρατείται. Επί της ουσίας οι εξελίξεις στη Μαδρίτη δεν θα εμποδίσουν επ’ ουδενί την Τουρκία να συνεχίσει να ξεδιπλώνει το σύνολο των αμφισβητήσεων και διεκδικήσεών της. Για την απόκρουσή τους, επομένως, θα πρέπει να εργάζεται σθεναρά η ελληνική πλευρά, σχεδιάζοντας προσεκτικά τα επόμενα βήματά της.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Παγκοσμιοποίηση και γεωπολιτική”