Οικονομική ανάλυση σε παγκόσμιο επίπεδο και στην Ελλάδα

1
Σε αυτό το θέμα θα μας απασχολήσει η παγκόσμια και η Ελληνική οικονομία. Θα ερευνήσουμε πόσο κοντά είναι η δημιουργία ενός παγκόσμιου νομίσματος. Θα εξετάσουμε τους πλουσιότερους του κόσμου. Τα μεγάλα πετρελαικά τραστ και τα αποθέματα πετρελαίου. Θα δούμε γιατί είναι αναπόφευκτη η σύγκρουση Αμερικής (Δύσης) και Κίνας (Ανατολής) και κατά πόσο θα επέλθει μία παγκόσμια επισιτιστική και ενεργειακή κρίση, λόγω της παραπάνω σύγκρουσης.  Θα συλλέξουμε επίσης άρθρα σχετικά με τις βασικότερες οικονομικές θεωρίες ώστε να απαντήσουμε σε μία σειρά από ερωτήματα όπως πχ: "Βρισκόμαστε σε περίοδο φτώχειας ή οικονομικής ανάπτυξης ;" Θα σπάσουμε τον μύθο ότι ο Έλληνας είναι τεμπέλης. Θα δούμε την πορεία του Ελληνικού χρέους το τελευταίο αιώνα. Θα δούμε το ζήτημα της χρεοκοπίας της Ελλάδος και της οικονομικής κρίσης. Θα εξετάσουμε την ανεργία, τον πληθωρισμό και την ακρίβεια στην Ελλάδα. Τέλος, θα πρέπει να διερωτηθούμε, ποιος ήταν πίσω από την οικονομική κρίση και πως συνδέεται με την εξόρυξη του ορυκτού πλούτου της Ελλάδος. Το συγκεκριμένο θέμα θα ενημερώνεται κάθε φορά που αλλάζουν οι συνθήκες της οικονομίας είτε στην Ελλάδα είτε σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα ακολουθήσουν σχετικά άρθρα:
_________________

Περιεχόμενα ευρύτερης συζήτησης
Παγκόσμια τάση
Οδεύουμε προς ένα παγκόσμιο νόμισμα
Ο "3ος Παγκόσμιος Πόλεμος" γίνεται για να "τονωθεί η οικονομία"!
- Οι πλουσιότεροι του κόσμου
Τα τράστ (trust) των πετρελαίων της Δύσης και τα αποθέματα τους
Η αναπόφευκτη οικονομική σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας
Έρχεται «παγκόσμια επισιτιστική κρίση» - Πείνα ;

- [Στην Ελλάδα] 
Ο πιο σκληρά εργαζόμενος στην ΕΕ είναι ο Έλληνας
Τα πετρέλαια και ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδος
Θα ξαναγίνει ποτέ η Ελλαδίτσα μας ανταγωνιστική ;
Θα σταματήσει η ανεργία στην Ελλάδα;
Σχετικά με τον Πληθωρισμό στην Ελλάδα
Ελλάδα είναι συνεχώς η ακριβότερη χώρα στην ευρωζώνη

-[Ελληνική οικονομική Κρίση]
Όταν η Ελλάδα οδηγήθηκε στην Χρεοκοπία
- Η αλήθεια για την ελληνική κρίση
Ποιος κρύβεται πίσω απο την οικονομική επίθεση στην Ελλάδα?
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στην Ελλάδα
Βόμβα: Το έλλειμμα της χώρας για το 2009 σκοπίμως παρουσιάστηκε στο 15,4% από τη Eurostat!
Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας και η πορεία του έως σήμερα
Στο στόχαστρο το ελληνικό δημόσιο σύστημα και οι δημόσιοι υπάλληλοι
Spreads: Όλη η αλήθεια για την περίοδο της Ελληνικής Οικονομικής Κρίσης

- [Οικονομικές θεωρίες]
ΟΙ Παγκόσμιες οικονομικές θεωρίες της σχολής Κέυνς (Keynes)
Η Επίσημη Ιδεολογία της Παγκοσμιοποίησης: «Νεοφιλελευθερισμός», Φιλελευθερισμός και Οικονομική Επιστήμη
Οικονομική Ανάπτυξη και Μεγέθυνση της Οικονομίας της Ελλάδος ή Συρρίκνωση;
Οικονομική και νομισματική ένωση (ΟΝΕ). Δραχμή ή "σκληρό" Ευρώ ;
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Οικονομική ανάλυση σε παγκόσμιο επίπεδο

2
LAPTONAS έγραψε:
Οι περισσοτερες φωνες που ισχυριζονται σημερα λοιπον οτι ο πλουτισμος καποιων σημαινει φτωχεια για αλλους, δεν εχουν κανει ποτε τον κοπο να εξετασουν αν οντως η πιστη τους εχει καποια βαση στην πραγματικοτητα, τοσο σε εθνικο οσο και σε παγκοσμιο επιπεδο.
Να υπάρχουν τέτοιες προσπάθειες διαστροφής της πραγματικότητας εν μέσω οικονομικού Αρμαγεδδὠνα είναι τουλάχιστον ...ύποπτο.

Το οικονομικό σύστημα, και όπως αυτό διαμορφώθηκε με την Βιομηχανική επανάσταση, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου προς υφαρπαγή του παγκόσμιου πλούτου μέσω της υπερχρέωσης τών κρατών.
Η ευημερία που προέκυψε μέσα σε αυτό το πλαίσιο αποτελεί μία παρενέργεια ''δόλωμα''.
Η οικονομία της Νεώτερης Εποχής

Οι Ευρωπαϊκές κατακτήσεις σε άλλες ηπείρους, που ονομάστηκαν αποικίες, έγιναν βραχίονες των αντίστοιχων ευρωπαϊκών κρατών. Σε άνθηση βρισκόταν τα εθνικά κράτη Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία και Ολλανδία, που προσπάθησαν να ελέγξουν το εμπόριο με τελωνειακούς δασμούς και φόρους, με σκοπό να προστατεύσουν τις εθνικές οικονομίες τους. Η εμποροκρατία ήταν η πρώτη προσέγγιση και το ενδιάμεσο μεταξύ του ιδιωτικού πλούτου και του δημόσιου συμφέροντος. Η λαϊκοποίηση στην Ευρώπη επέτρεψε στα κράτη να χρησιμοποιήσουν την τεράστια περιουσία της εκκλησίας για την ανάπτυξη των πόλεων. Η επιρροή των ευγενών (σταδιακά) μειώθηκε. Οι πρώτοι υπουργοί οικονομικών άρχισαν την εργασία τους. Τραπεζίτες όπως ο Ἀμσελ Μάγιερ Ρόθστσαϊλντ (Amschel Mayer Rothschild, 1773-1855) άρχισαν να χρηματοδοτούν εθνικά προγράμματα όπως πόλεμοι και υποδομές. Η «οικονομία» τότε είχε το νόημα της εθνικής οικονομίας, ως ένα θέμα που αφορούσε τις συνολικές οικονομικές δραστηριότητες των πολιτών του. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE ... E.AE.CF.82
 
 
 
 
 

Re: Οικονομική ανάλυση σε παγκόσμιο επίπεδο

5
Η Έκθεση του ΟΗΕ για τις ανισότητες: μείωση της παγκόσμιας φτώχειας αύξηση των ανισοτήτων

Γιώργος Σταθάκης*
A-A+

Η ετήσια Έκθεση του ΟΗΕ το 2019 είναι αφιερωμένη στις ανισότητες. (Human Development Report. Inequalities in human development in the 21st century, UNDP, 2019). Καταγράφει την εξέλιξη και τη δυναμική των ανισοτήτων κατά τις τελευταίες δεκαετίες και προτείνει μέτρα για τη μείωση τους. Η ανάλυση εδράζεται στην διάκριση των ανισοτήτων του 20ου αιώνα, από αυτές του 21ου αιώνα.

Τον 20ο αιώνα οι ανισότητες αφορούσαν πρωτίστως την ακραία φτώχεια, την αδυναμία κάλυψης των “βασικών αναγκών”. Στον 21ο αιώνα αφορούν περισσότερο τις “σχετικές” ανισότητες, αυτές που προκύπτουν από την άνιση κατανομή του πλούτου, τις ανισότητες στην εκπαίδευση και τις διακρίσεις βάσει του φύλλου, της εθνότητας, του χρώματος.

Η Έκθεση καταλήγει σε μία απλή διαπίστωση. Οι ανισότητες του 20ου αιώνα μειώθηκαν δραστικά, και θα συνεχίσουν να μειώνονται την επόμενη δεκαετία. Οι σχετικές ανισότητες αντίθετα, οι ανισότητες του 21ου αιώνα, αυξήθηκαν και θα συνεχίσουν να αυξάνουν, αν δεν υπάρξουν παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση τους.


Τα καλά νέα της Έκθεσης είναι ότι η ακραία φτώχεια μειώθηκε δραστικά. Αυτό αποτυπώνεται πρώτα από όλα στο δείκτη του μέσου όρου διάρκειας ζωής. Την δεκαετία 2005-2015 ο δείκτης αυτός βελτιώθηκε παντού. Στις πολύ ανεπτυγμένες (από 75,5 σε 78 χρόνια) και στις ανεπτυγμένες χώρες (από 70 σε 73 χρόνια). Εντούτοις γρηγορότερη πρόοδος έγινε στις ενδιάμεσες χώρες (από 62 σε 67 χρόνια) και τις φτωχές χώρες (από 54 σε 60 χρόνια). Για ένα παιδί που γεννιέται σήμερα το προσδόκιμο ζωής του είναι 72 για τις φτωχές, 79 για τις ενδιάμεσες, 81 για τις ανεπτυγμένες και 83 για τις πολύ ανεπτυγμένες χώρες. Περαιτέρω σύγκλιση αναμένεται την επόμενη δεκαετία.

Ο βασικότερος λόγος για τη σύγκλιση αυτή είναι η μείωση της παιδικής θνησιμότητας. Σε αυτό συνέβαλλαν οι βελτιωμένες οικονομικές συνθήκες, η συμμετοχή στην εκπαίδευση, και φυσικά τα προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η τεράστια οικονομική άνοδος της Κίνας (το κατά κεφαλή εισόδημα αυξήθηκε από 1.000 σε 10.000 δολάρια σε 20 χρόνια), της Ινδίας (6πλασιασμός του ΑΕΠ σε 20 χρόνια με κατά κεφαλήν ΑΕΠ από 400 σε στα 2,100 δολάρια) ήταν η καθοριστική παράμετρος. Πολλές χώρες της ΝΑ Ασίας ακολούθησαν παρόμοιους ρυθμούς ανάπτυξης. Η γρηγορότερη οικονομική άνοδος και η μαζική αστικοποίηση του πληθυσμού στις περισσότερες περιοχές του πάλαι ποτέ Τρίτου κόσμου επέδρασαν καθοριστικά.

Στην εκπαίδευση οι ανισότητες παραμένουν, αλλά η πρόοδος είναι τεράστια. Το 2017 οι απόφοιτοι της βασικής εκπαίδευσης είναι στο 90% του πληθυσμού στις ανεπτυγμένες χώρες, αλλά η πρόοδος έγινε στις ενδιάμεσες που φθάνει πλέον το 70% και φυσικά στις φτωχές που έφθασε το 45%. Και εδώ η πρόβλεψη είναι ότι η άνοδος των μεσαίων και φτωχών χωρών θα συνεχιστεί γρηγορότερα μέχρι το 2030 μειώνοντας περαιτέρω την υπάρχουσα διαφορά.

Η ένταξη στην εκπαίδευση, κυρίως των γυναικών, αποτελεί και τον πιο καθοριστικό παράγοντα, από δημογραφική άποψη, της γεννητικότητας. Οι φτωχές και ενδιάμεσες χώρες θα συνεχίσουν να έχουν πιο νεανικό πληθυσμό, έναντι των ανεπτυγμένων, -όπου ένας στους τρεις θα είναι σε ηλικία άνω των 60 ετών την επόμενη δεκαετία, αλλά και η δημογραφική πυραμίδα αναμένεται να έχει έντονα στοιχεία σύγκλισης μέσα στον χρονικό ορίζοντα μιας γενιάς. Ο παγκόσμιος πληθυσμός θα έχει μικρή πλέον αύξηση και θα σταθεροποιηθεί το 2050, και οι βασικοί δείκτες της διάρκειας ζωής και της γεννητικότητας θα συνεχίσουν να έχουν τάσεις σύγκλισης.

Με εξαίρεση την Υπό-Σαχάρια Αφρική που εν πολλοίς αποκλίνει ακόμα στους περισσότερους δείκτες, αλλά με εμφανή και εκεί τη ραγδαία βελτίωση, όλες οι άλλες περιοχές του πλανήτη, κινήθηκαν προς την κατεύθυνση της σύγκλισης. Εν πολλοίς τα θετικά νέα συμπυκνώνονται σε μία φράση της Έκθεσης, ότι “είναι εντυπωσιακά μεγάλος ο αριθμός των ανθρώπων που στην περασμένη 20ετία πέρασαν το κατώφλι της απόλυτης και ακραίας φτώχειας”.

Το 2015, 600 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται κάτω από το όριο της ακραίας φτώχειας, περίπου δηλαδή το 8% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ο δείκτης, πριν από είκοσι χρόνια, το 2000 ήταν στο 25%, δηλαδή στα 2 δισεκατομμύρια και στο δεύτερο μισό του 20 αιώνα ήταν 40-50%. Εν κατακλείδι η Έκθεση θεωρεί ότι σε σχέση με τις “βασικές” ανισότητες, υπήρξε τεράστια πρόοδος και αυτή μπορεί να συνεχιστεί με κατάλληλες πολιτικές.

Τούτου δοθέντος οι ανισότητες στον κόσμο παραμένουν μεγάλες και το χειρότερο είναι ότι οι “σχετικές ανισότητες” διευρύνονται. Αυτές είναι “οι ανισότητες του 21ου αιώνα”. Πρόκειται για τις ανισότητες από την ανισοκατανομή του εισοδήματος, τις διακρίσεις σε βάρος κατηγοριών πολιτών και κοινωνικών ομάδων και τις ανισότητες που αντιστρατεύονται τη δημιουργία ίσων ευκαιριών. Κάθε μία από αυτές τις κατηγορίες εξετάζεται διεξοδικά και η εικόνα είναι αρνητική.

Στην εκπαίδευση οι ανισότητες είναι εμφανείς και παραμένουν τεράστιες αναφορικά με τα ποσοστά απόκτησης πανεπιστημιακής μόρφωσης, τις γνώσεις και δεξιότητες που διαθέτουν οι απόφοιτοι της βασικής εκπαίδευσης, και στις ανισότητες στην ποιότητα στην εκπαίδευσης που συνδέονται με τις κοινωνικές ή εισοδηματικές ανισότητες. Με εξαίρεση τις σκανδιναβικές και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες που η εκπαίδευση είναι σχεδόν εξισωτική, -δεν έχει δηλαδή καμία επιρροή πλέον το εισόδημα της οικογένειας, στις περισσότερες χώρες οι ανισότητες αυτές έχουν ενταθεί την περίοδο αυτή. Οι διαφορές δε ανεπτυγμένων και φτωχών χωρών παραμένουν τεράστιες.

Οι διακρίσεις αφορούν το φύλο, την εθνότητα, το χρώμα, τη σεξουαλική προτίμηση, την κάστα, και πληθώρα άλλων διακρίσεων που αρκετές έρχονται από το παρελθόν, άλλες είναι νεώτερες και πολλές εκπορεύονται από την ενίσχυση ακραίων εθνικιστικών, θρησκευτικών και πολιτιστικών δογμάτων. Η Έκθεση επιλέγει παραδείγματα χωρών που οι διακρίσεις είναι ορατές, και αναλύει τους μηχανισμούς αναπαραγωγής αυτών των διακρίσεων είτε πρόκειται για πρόσβαση στην αγορά εργασίας, στη δημόσια απασχόληση, στις προοπτικές εξέλιξης, στην επιχειρηματικότητα και πληθώρα άλλων παραμέτρων που προσδιορίζουν βαθιές ανισότητες πρόσβασης και ευκαιριών.

Τέλος η ανισοκατανομή του εισοδήματος διευρύνθηκε την τελευταία εικοσαετία. Στις ανεπτυγμένες οικονομίες στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής, -με προεξέχουσα τη Χιλή, και στις νέες δυναμικές οικονομίες της Κίνας και της Ινδίας, παντού υπάρχει μία ορατή τάση διεύρυνσης των ανισοτήτων. Αυτές εξ ορισμού είναι “σχετικές ανισότητες”, αφορούν την κατανομή του οφέλους από την οικονομική άνοδο σε διάφορες κοινωνικές ομάδες.

Το συμπέρασμα είναι απλό. Την οικονομική άνοδο της περιόδου, την πολύ υψηλή δηλαδή αύξηση του παγκόσμιου ΑΕΠ, το οποίο σχεδόν διπλασιάστηκε σε 20 χρόνια, την καρπώθηκε κατά κύριο λόγο το 1% του πληθυσμού. Βελτιωμένος εμφανίζεται και ο δείκτης του 10%. Από εκεί και πέρα είναι ορατή η στασιμότητα στα μεσαία στρώματα και η σχετική επιδείνωση της θέσης του κατώτερου 40% του πληθυσμού.

Αυτή η οριζόντια τάση που καταγράφεται πλέον σε πληθώρα μελετών, αποδίδεται αποκλειστικά στην απόλυτη κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων ιδεών περί πλήρους απελευθέρωσης της οικονομίας, αποδυνάμωση του κράτους και των αναδιανεμητικών θεσμών και φυσικά την απορρύθμιση των αγορών εργασίας. Οι σχετικές ανισότητες αυξήθηκαν λόγω της εξέλιξης μισθών και κερδών, λόγω των ανισοτήτων εντός των μισθωτών τάξεων και την τεράστια συσσώρευση ατομικού πλούτου που γίνεται ταχύτερα από το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας (η βασική θέση του Πίκετι).

Το εντυπωσιακό είναι ότι η αίσθηση της κοινής γνώμης, τείνει να υποτιμά την έκταση των ανισοτήτων. Στις πιο πολλές χώρες όταν τίθεται το ερώτημα πόσο μέρος του πλούτου ελέγχεται από το ανώτερο 10% της κοινωνίας, η τάση είναι να θεωρούν οι περισσότεροι ότι είναι κατά πολύ μικρότερο από το 50-60% που ισχύει σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες. Εντούτοις τα δύο τρίτα των πολιτών αναγνωρίζουν ότι οι εισοδηματικές ανισότητες είναι εξωφρενικά μεγάλες και συνιστούν το μεγαλύτερο πρόβλημα των κοινωνιών τους.

Η Έκθεση κλείνει με πέντε βασικές επισημάνσεις.

Πρώτον μπορεί οι “βασικές” ανισότητες να εκλείπουν, οι “σχετικές” όμως διευρύνονται και αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στην “βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία εδράζεται σε δύο βασικές αρχές. Η ανάπτυξη πρέπει να είναι συμβατή με την κλιματική κρίση και το περιβάλλον και πρέπει να ενισχύει τους βασικούς δείκτες κοινωνικής ανάπτυξης. Η Έκθεση επηρεασμένη από την εργασία του νομπελίστα Amartya Sen, καταγράφει το τριπλό μήνυμα της ελευθερίας, -που είναι πολιτικό, αλλά ταυτόχρονα είναι κοινωνικό και οικονομικό, επικεντρωμένο στην ιδέα των απόλυτα ίσων ευκαιριών.

Δεύτερον, εν μέσω της κλιματικής κρίσης και των τεχνολογικών αλλαγών, αυτές οι νέες παράμετροι κινδυνεύουν να μετατραπούν σε νέα πηγή ανισοτήτων. Η κλιματική αλλαγή αποτελεί εν δυνάμει απειλή περισσότερο για τις φτωχές από ότι τις πλούσιες χώρες και σε συνδυασμό με τις τεχνολογικές αλλαγές μπορεί να επιτείνει τις ανισότητες εντός των ανεπτυγμένων οικονομιών.

Τρίτον, οι ανισότητες έχουν συσσωρευτικό χαρακτήρα. Οι αρχικές ανισότητες σε εισόδημα και εκπαίδευση τείνουν να αποκτούν συσσωρευτικό χαρακτήρα στον κύκλο ζωής των ανθρώπων και συνεπώς, αν αφεθούν χωρίς παρέμβαση, αυξάνονται.

Τέταρτο, ο τρόπος που μετράμε τις ανισότητες πρέπει να αλλάξει. Οι κλασικοί οικονομικοί δείκτες όπως το ΑΕΠ ή το κατά κεφαλή εισόδημα αφορούν τα δεδομένα του 20ου αιώνα. Χρειαζόμαστε νέες στατιστικές, εκπαίδευσης, υγείας, χρήσης τεχνολογίας, ανάλυσης των νοικοκυριών, που να αποτυπώσουν τη νέα δυναμική των ανισοτήτων και να υποδεικνύουν με καλύτερο τρόπο τόσο την πολιτική αντιμετώπισης τους όσο και την αποτελεσματικότητα του.

Πέμπτον, οι ανισορροπίες που προκύπτουν από τις άνιση κατανομή της οικονομικής ισχύος μετατρέπονται σε άνιση πολιτική ισχύ και δοκιμάζουν την αξιοπιστία των δημοκρατικών θεσμών, της πολιτικής και της ικανότητας των σύγχρονων κρατών να λαμβάνουν τις αποφάσεις που οδηγούν στην βιώσιμη ανάπτυξη και τη μείωση των ανισοτήτων.

Οι πολιτικές αντιμετώπισης των ανισοτήτων αφορούν τρία διαφορετικά, αλλά παράλληλα πεδία. Αφορά τις δραστηριότητες πριν από την ένταξη των ανθρώπων “της αγοράς”, τις διαδικασίες “εντός της αγοράς” και τη διόρθωση του αποτελέσματος “μετά την αγορά”. Στην πρώτη κατηγορία εντάσσονται οτιδήποτε επηρεάζει τις ίσες ευκαιρίες, όπως η εκπαίδευση, η υγεία και η κοινωνική στήριξη. Το δεύτερο πεδίο αφορά τους μισθούς, την απασχόληση και τις εργασιακές σχέσεις. Το τρίτο πεδίο αφορά την αναδιανομή του εισοδήματος και τη φορολογική πολιτική, την κοινωνική πολιτική και τις συντάξεις. Τους τρόπους δηλαδή που η κατανομή του εισοδήματος που έγινε στην αγορά διορθώνεται εκ των υστέρων. Η αντιμετώπιση των ανισοτήτων απαιτεί συνδυασμένη πολιτική και για τα τρία επίπεδα.

Εν κατακλείδι η Έκθεση του ΟΗΕ για τις ανισότητες αποτελεί μία εξαίρετη καταγραφή της εξέλιξης των ανισοτήτων σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο, διακρίνει παλιές και νέες ανισότητες, προκρίνει μεθόδους για την σύγχρονη αποτύπωση και ανάλυση τους και καθιστά ως αδιαπραγμάτευτη αρχή την ανάγκη αντιμετώπισης τους.

*Ομιλία του πρώην υπουργού στο Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης σε εκδήλωση στην Αθήνα.

https://www.efsyn.gr/node/231030
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Οικονομική ανάλυση σε παγκόσμιο επίπεδο

6
Κ. Λαπαβίτσας: Το υπόδειγμα του Ηνωμένου Βασιλείου, δείχνει και τα όρια αυτής της παγκοσμιοποίησης
Ο καθηγητής οικονομικών στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Μελετών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Κώστας Λαπαβίτσας , μιλάει στον 98.4 για τις εξελίξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο με αφορμή την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον Ρίσι Σουνάκ , εξηγεί γιατί κατά την γνώμη του, πέραν του αντιδημοκρατικού τρόπου επιλογής του, τα περιθώρια του είναι στενά και γιατί η χώρα είναι μπροστά σε κοινωνικές εντάσεις . Σημιώνει ταυτόχρονα ότι η εναλλακτική που είναι ο αρχηγός τον Εργατικών, δεν έχει μία άλλη πρόταση , απλά προηγείται στις μετρήσεις λόγω καταβαράθρωσης των Συντηρητικών. Το πρόβλημα στην οικονομία είναι βαθύτερο και επιτάθηκε από την επιδότηση της ζήτησης στην εποχή της πανδημίας και της ενεργειακής κρίσης, την ώρα απου η ενίσχυση της παραγωγής και των παραγωγικών δυνάμεων είναι στα αζήτητα. Το brexit , λέει ο κ. Λαπαβίτσας δεν είναι καθορισιτκός παράγοντας των εξελίξεων, παρότι η διαχείριση του επιβάρυνε την κατάσταση. Κατά την γνώμη του οι εξελίξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι το "καναρίνι στο ανθρακωρυχείο" για ότι καολουθεί σε όλο το παγκόσμμιο σύστημα , όπου αυτού του είδους η παγκομιοποίηση έφτασε στα όρια της, αλλά την ίδια ώρα δεν υπάρχει εναλλακτική και ένας άλλος προοδευτικός λόγος.

Re: Οικονομική ανάλυση σε παγκόσμιο επίπεδο

7
Γ. Καπόπουλος : Οι εσωτερικές εξελίξεις στις ΗΠΑ , επιτείνουν την γεωπολιτική ρευστότητα αρθρογράφος και αναλυτής των διεθνών γεγονότων Γιώργος Καπόπουλος σε μια άκρως αποκαλυπτική συζήτηση στον 98.4 , εξηγεί γιατί οι εξελίξεις στις ΗΠΑ με ένα πολωτικό έως εμφυλιοπολεμικο κλίμα μεταξύ ρεπουμπλικανών και δημοκρατικών, με τους πρώτους έτοιμους να κυρτιαρχήσουν στις εκλογές για γερουσία και βουλή την Τρίτη , θα επιτείνουν την ήδη βεβαρυμένη γεωπολιτική παγκόσμια κατάσταση . Οι εξελίξεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ θα επηρρεάσουν αναπρόδραστα και την Ανατολική Μεσόγειο αλλά και τις Ελληντουρκικές σχέσεις, όπως εξηγεί. Ο Ερντογάν που αποζητά άμεση αποκατάσταση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, είναι αμφίβολο αν θα επιμείνει σε αυτό σε περίπτωση που μετά τις εκλογές της Τρίτης στις ΗΠΑ, η διοίκηση Μπάιντεν αποδυναμωθεί πλήρως στο Κογκρέσο. Σε αυτή την περίπτωση δεν αποκλείεται να θελήσει να παροξύνει περαιτέρω τις σχέσεις με την Ελλάδα . Ωστόσο όπως σημειώνει ο κ. Καπόπουλος, στις ΗΠΑ το κρίσιμο θέμα είναι πως ο Τραμπ μετά από ενδεχόμενη πλήρη επικράτηση των Ρεπουμλικανών , θα διεκδικήσει εκ νέου την Προεδρία των ΗΠΑ , την ώρα που οι Δημοκρατικοί έχουνθέμα ηγεσίας και όλο αυτό το κλίμα μαζί με την ακραία πόλωση στο εσωτερικό των ΗΠΑ, θα επιτείνει περαιτέρω την γεωπολτιική ρευστότητα .

Re: Οικονομική ανάλυση σε παγκόσμιο επίπεδο

8
ΟΗΕ: Η ακρίβεια και η ενεργειακή κρίση "βαθαίνουν" τη φτώχεια σε παγκόσμιο επίπεδο
Πάνω από 70 εκατομμύρια άνθρωποι ολίσθησαν στη φτώχεια μέσα σε τρεις μήνες - Τα κράτη όπου η κατάσταση χαρακτηρίζεται πιο κρίσιμη είναι αυτά των Βαλκανίων, της Κασπίας και της υποσαχάριας Αφρικής, ειδικά αυτά του Σαχέλ
 
 
 
 
 
 07/07/2022 09:51 0
Εικόνα
Η εκτίναξη των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο βύθισε στη φτώχεια από τον Μάρτιο, με άλλα λόγια μέσα σε μόλις τρεις μήνες, 71 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν κυρίως σε χώρες χαμηλού εισοδηματικού επιπέδου, αποκαλύπτει το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη (PNUD) που δίνει σήμερα στη δημοσιότητα σήμερα στοιχεία για την εξέλιξη. Η διεύρυνση της φτώχειας «είναι αξιοσημείωτα γρηγορότερη από ό,τι όταν είχε σημειωθεί το σοκ της πανδημίας του νέου κορονοϊού», τονίζει στο δελτίο Τύπου που δημοσιοποίησε το PNUD, το οποίο αποδίδει εν μέρει την αύξηση του πληθωρισμού στον πόλεμο στην Ουκρανία, παρά τις διαψεύσεις της Ρωσίας. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα αυτό του ΟΗΕ, «η στοχευμένη μεταφορά χρημάτων στα νοικοκυριά είναι πιο δίκαιη από τις γενικευμένες επιδοτήσεις της ενέργειας». Το PNUD θεωρεί ταυτόχρονα ότι οι χώρες που πλήττονται χρειάζονται υποστήριξη από το διεθνές σύστημα για να βρουν δημοσιονομικά περιθώρια, για «να τα βγάλουν πέρα». «Καθώς τα επιτόκια αυξάνονται σε αντίδραση στην ραγδαία άνοδο του πληθωρισμού, υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί νέα φτώχεια λόγω της ύφεσης, που θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κρίση, επιταχύνοντας και βαθαίνοντας τη φτώχεια στον κόσμο», προειδοποιεί το Πρόγραμμα στην έκθεσή του. Το PNUD εξετάζει την κατάσταση σε 159 χώρες. Τα κράτη όπου η κατάσταση χαρακτηρίζεται πιο κρίσιμη είναι αυτά των Βαλκανίων, της Κασπίας και της υποσαχάριας Αφρικής, ειδικά αυτά του Σαχέλ. «Οι ραγδαίες αυξήσεις των τιμών άνευ προηγουμένου σημαίνουν ότι για πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, τα τρόφιμα που ήταν σε θέση να αγοράσουν χθες δεν είναι πλέον προσιτά σήμερα», στηλιτεύει στην ανακοίνωση Τύπου του PNUD ο επικεφαλής του, ο Άχιμ Στάινερ. «Αυτή η κρίση του κόστους ζωής βάζει τρικλοποδιά σε εκατομμύρια ανθρώπους, τους ρίχνει στη φτώχεια και ακόμη και στον λιμό με ταχύτητα που κόβει την ανάσα». Παράλληλα, η «απειλή αύξησης των κοινωνικών ταραχών αυξάνεται μέρα με τη μέρα». Ανάμεσα στις χώρες που αντιμετωπίζουν τις πιο δραματικές συνέπειες της αύξησης των τιμών είναι η Αρμενία, το Ουζμπεκιστάν, η Μπουρκίνα Φάσο, η Γκάνα, η Κένυα, η Ρουάντα, το Σουδάν, η Αϊτή, το Πακιστάν, η Σρι Λάνκα, η Αιθιοπία, το Μαλί, η Νιγηρία, η Σιέρα Λεόνε, η Τανζανία και η Υεμένη.Πηγή : https://www.makthes.gr/oie-i-akriveia-k ... edo-593151

____
Σχόλια : εδώ βλέπουμε ότι σε οριζόντιο επίπεδο (παγκόσμια) υπάρχει γενική πτώχευση με τις νέες εξελίξεις και λόγω πολέμου. Γνωρίζουμε όμως ότι κάθετα (πλούσιοι προς πτωχοί) η πανδημία όπως και ο πόλεμος δημιούργησε πολλούς νέους εκατομμυριούχους
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Απάντηση

Επιστροφή στο “Παγκόσμια - Ελληνική Οικονομία”