Βυζάντιο ή Ρώμη; Πoιά η πραγματική διάσταση της χιλιόχρονης αυτοκρατορίας;

«ΙΔΟΥ Η ΝΕΑ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΗ ΡΩΜΗ!»

ΆΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΧΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΙΤΣΗΣ 1956
ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ 1979

Ό φωτισμένος Σέρβος Γέροντας Ιουστίνος Πόποβιτς συνεχίζει και σε αυτό το τεύχος να μας παραθέτει μεγάλα αποσπάσματα από την θεόσοφη σκέψη του αείμνηστου αγίου Επισκόπου Αχρίδας και Ζίτσης Νικολάου, πού δικαίως ονομάσθηκε «ισαπόστολος» και «Χρυσόστομος» της Έκκλησίας της Σερβίας. Στο παρατιθέμενο απόσπασμα ο άγιος Επίσκοπος Αχρίδας Νικόλαος συνεχίζοντας την κριτική του κατά της Ευρώπης μας εξηγεί με προφητική ενάργεια και εσχατολογική σημασία τον μετασχηματισμό της Ευρώπης, πού λόγω της επιμονής της στην διαστροφή των αιρέσεων της, έκανε τον Χριστό να απομακρυνθεί από αυτήν' και αυτό την ο οδήγησε Στο να αναστήσει ατό πρόσωπο της την αντίχριστη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία...

Τότε λέγει ή Ευρώπη: «Ποια αγάπη; Ρωμαλέο και ανδρικό μίσος εναντίον όλων εκείνων πού δεν συμφωνούν με μας, τούτο είναι το πρόγραμμα μας. Ή αγάπη συν είναι μόνο ένα παραμύθι. Στη θέση τον παραμυθιού αυτού εμείς σηκώσαμε σημαία: εθνικισμού και διεθνισμού, ετατισμού [κρατισμού] και προοδευτισμού, εξελιξαρχίας, ωκεανισμού και κουλτουρισμού. Σε τούτο βρίσκεται ή σωτηρία μας. Εσύ φύγε από μας».


Αδελφοί μου, ή συζήτηση τελείωσε στις μέρες μας. Ό Χριστός απομακρύνθηκε από την Ευρώπη, όπως κάποτε από την χώρα των Γαδαρηνών, όταν το ζήτησαν οι Γαδαρηνοί. Μόλις όμως έφυγε Αυτός, ήλθε πόλεμος, οργή, τρόμος και φρίκη, κατάρρευση, καταστροφή. Επέστρεφε στην Ευρώπη ό προχριστιανικός βαρβαρισμός, εκείνος των Αβάρων, των Ούννων, των Λογγοβαρδών, των Αφρικανών, μόνον ότι τώρα ήταν εκατό φορές φρικωδέστερος. Ό Χριστός πήρε το Σταυρό Του και την ευλογία Του και απομακρύνθηκε. Έμεινε ζόφος και δυσωδία. Και σεις τώρα αποφασίστε με ποιόν θα πάτε, ποιον θα ακολουθήσετε: την σκοτεινή και δυσώδη Ευρώπη ή τον Χριστό;


Ο ισαπόστολος ευαγγελιστής Λέγει για την «Λευκή Δαιμονία», δηλαδή για την Ευρώπη:


Τι νομίζετε εσείς γα την Ευρώπη; Ή Αφρική και ή Ασία ονομάζουν τους Ευρωπαίους, «λευκούς δαίμονες». Επομένως, θα μπορούσαν να ονομάσουν την Ευρώπη «Λευκή Δαιμόνια», θα την ονόμαζαν «Λευκή», από το χρώμα του δέρματος, και «Δαιμόνια» από την μαυρίλα της ψυχής της. Διότι ή Ευρώπη αρνήθηκε τον μόνο αληθινό Θεό και δέχθηκε τον θρόνο και την στάση των Ρωμαίων καισάρων. Και όπως έκαναν οι Ρωμαίοι καισαρες πριν από την καταστροφή της Ρώμης, έτσι και αυτή διακήρυξε προς όλους τους λαούς της γης ότι ό καθένας μπορεί να προσκυνεί τους Θεούς του όπως ξέρει και γνωρίζει, ή Ευρώπη θα το ανέχεται τούτο, αυτοί όμως έχουν το χρέος να την προσκυνούν ως ύψιστη θεότητα, είτε υπό το όνομα Ευρώπη είτε υπό το όνομα Πολιτισμός.


Έτσι, αδελφοί μου, εμφανίστηκε σαν βρικόλακας στις μέρες μας, ή σατανική Ρώμη, εκείνη ή Ρώμη πριν από τον Μέγα Κωνσταντίνο, πού καταδίωκε με φωτιά και μαχαίρι τους Χριστιανούς και εμπόδιζε τον Χριστό [τον Χριστιανισμό] να εισέλθει στην Ευρώπη. Μόνο πού ή Λευκή Δαιμόνια έχει πέσει σε βαρύτερη ασθένεια από την αρχαία Ρώμη. Διότι, εάν ή ειδωλολατρική Ρώμη, βασανιζόταν από ένα δαίμονα, ή Λευκή Δαιμόνια βασανίζεται από επτά πονηρά πνεύματα, χειρότερα από εκείνο τον δαίμονα της Ρώμης. Ιδού, λοιπόν, ή νέα ειδωλολατρική Ρώμη, ιδού νέο μαρτύριο για τον Χριστιανισμό.

Να είστε έτοιμοι για μαρτύριο για τον Χριστό εκ μέρους της Λευκής Δαιμόνιας.


(Από το βιβλίο του π. Ιουστίνου Πόποβιτς «Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ», σελ. 252-253. Στο κείμενο έγινε γραμματική και γλωσσική απλοποίηση

http://www.pigizois.net/afieromata/oiko ... opi/05.htm

Α Κορ. 1,18 Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι.

Α Κορ. 1,23 ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, Ἕλλησι δὲ μωρίαν,



Αρβελέρ, όνομα και πράμα...



<< Η Ορθοδοξία διατηρεί όλο το αντιλατινικόν, αντιδυτικό, αντιπροτεσταντικό μίσος>>

''Είναι το αντιλατινικόν μίσος. Δηλαδή από το 1204 και μετά αρχίζει η Πόλις να μη λέγεται πια νέα Ρώμη, είμαστε ανθενωτικοί αν θέλετε ορθόδοξοι, η ορθοδοξία διατηρεί όλο το αντί λατινικό, αντιδυτικό, αντί προτεσταντικό μίσος. Έρχεται ο Πάπας εδώ και δεν τον αφήνουν να πάει στον Άθω, άγρια πράγματα δηλαδή. Το μεγάλο διαζύγιο λοιπόν είναι το 1204. Αλλά να ξέρετε ότι αν δεν υπήρχε η Ευρώπη, δεν θα υπήρχαν οι διανοούμενοι οι οποίοι κάνανε τη Φιλική Εταιρεία και όλοι αυτοί που κατάφεραν στη συνέχεια να ορθοποδήσει ο τόπος. Είμαστε αυτό που μας συμφέρει. Έχουμε καταντήσει να κάνουμε την ιστορία με λέξεις που μας συμφέρουν. Δεν μας βοηθάνε οι Ευρωπαίοι, μας εκμεταλλεύονται, δεν είναι η τρόικα, είναι οι θεσμοί, δεν είναι το μνημόνιο, είναι το πρόγραμμα, δεν είναι φόροι, είναι τα ισοδύναμα. Αυτά είναι πράγματα που μας βάζουν πάντα εναντίον του φταίχτη και ποιος είναι για εμάς ο φταίχτης; Είναι πάντα η μεγαλύτερη δύναμη, πάντοτε αυτοί από τους οποίους εξαρτόμαστε και ξεχάσαμε ότι, εάν δεν ήταν οι φιλέλληνες, οι μεγάλες δυνάμεις, δεν θα υπήρχε από το 1830 η Αθήνα αλλά ίσως να ήταν ο Ιμπραήμ ακόμη εδώ…''


http://www.huffingtonpost.gr/2016/03/24 ... 18210.html

Η ''Εκκλησία online'' μας διαβάζει...



https://www.ekklisiaonline.gr/eipan/nea ... -ekklisia/

... η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει

ή όπως λένε οι Αγγλοσάξονες, οι οποίοι δεν διεκδικούν αλλά έφτιαξαν την δική τους Ρώμη...

The pen is mightier than the sword

[video]https://www.youtube.com/watch?v=Jze1Uv5TFOg[/video]

ΣΑΣ ΑΠΟΣΤΕΛΩ VIDEO, ΟΠΟΥ Ο ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΑΣΠΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑΝ,
ΤΟΥ ΡΟΤΣΙΛΝΤ, ΤΟΥ ΡΟΚΦΕΛΕΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΙΣΣΙΝΚΕΡ .
https://www.youtube.com/watch?v=7KfuRW1c5Mk

ΠΩΣ ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ ΜΑΣ ΕΠΕΙΣΑΝ ΟΤΙ ΤΟ «ΒΥΖΑΝΤΙΟ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

[video]https://www.youtube.com/watch?v=uX6alUJSF5M[/video]

Δωρεάν E-Book: Βυζάντιο και Γερμανοί-Η γεωπολιτική της Μεσαιωνικής αυτοκρατορίας



Ο Φράγκος και ύστερα ο Γερμανός ηγεμόνας, βασιζόμενοι στις εντυπωσιακές κατακτήσεις τους (οι οποίες ενοποίησαν μεγάλο μέρος της ως τότε διασπασμένης κεντρικής και δυτικής Ευρώπης) και τη νομιμοποίηση που τους έδινε το χρίσμα του επισκόπου Ρώμης, κήρυξαν αυτοκρατορίες με αξιώσεις ιδιαίτερης θέσεως στη θεία πρόνοια και οικουμενικής εξουσίας στα κοσμικά πράγματα. Οι πάλαι ποτέ βάρβαροι προσπαθούσαν να αναζωπυρώσουν το μεγαλείο της αρχαίας Ρώμης, την οποία ναι μεν κατέλυσαν βιαίως, μετείχαν όμως ποικιλοτρόπως στην πολιτική και θρησκευτική της παράδοση. Η αίγλη της ρωμαϊκότητος και το διοικητικό κενό που άφησε η πτώση του 5ου αιώνος στην Εσπερία οδήγησε τον Κάρολο (800) και τον Όθωνα το Μέγα (962) να διεκδικήσουν τον τίτλο του Αυγούστου Καίσαρος. Εάν η Ρώμη ήταν η αιώνια και μέγιστη αυτοκρατορία που έμελε να υποτάξει στο εκπολιτιστικό όραμα της την υφήλιο, η χριστιανική Ρώμη ήταν ακόμη υψηλότερη και απολυτότερη στη φύση ως θεοκυβέρνητο κράτος.

Το γερμανορωμαϊκό-λατινικό όραμα προσέκρουε όμως στο επιζόν ελληνορωμαϊκό. Ενόσω οι παραπάνω πολιτικές διεργασίες άλλαζαν άρδην τον χάρτη και τον πολιτικό πολιτισμό της Δύσεως, η ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία παρακολουθούσε με αποτροπιασμό. Εκείνη έφερε ήδη από τον 4ο αιώνα, αδιάκοπα και οργανικά, το αφήγημα του χριστιανικού ρωμαϊκού οικουμενισμού. Η αμφισβήτηση της ρωμαϊκής νομιμότητος της Κωνσταντινουπόλεως επένδυε αλλά και αναμόχλευε το υπάρχον κλίμα απομάκρυνσης μεταξύ των δύο μερών του παλαιού imperium, τη θεολογική απόκλιση ελληνοπρεπούς και λατινοπρεπούς χριστιανισμού και τον ανταγωνισμό μεταξύ Ρωμανίας και Φραγκίας. Το γεγονός πως αμφότερες είχαν τις ίδιες βάσεις (Χριστός, καίσαρ) καθιστούσε την ατμόσφαιρα τοξική, αφού η διαπάλη δεν ήταν μεταξύ διαφορετικών κοσμοθεωριών αλλά διεκδικητών της ίδιας κωνσταντίνειας κληρονομιάς, νομίμων και σφετεριστών, ορθοδόξων και κακοδόξων.

(Μάριος Νοβακόπουλος)

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

https://mnovakopoulos.blogspot.com/2018 ... jB2e85tRdc

Δ. Κιτσίκης:΄΄ Ο ιδρυτής του Δυτικού Πολιτισμού Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων΄΄ ...Καί πρόδρομος της δυτικής Μασονίας!!!

Στο 28:28