Ο Δαρβίνος ήταν λίγο αυτιστικός και φιλο-βουδιστής;

1
Ο Δαρβίνος ήταν λίγο αυτιστικός και φιλο-βουδιστής;










Νέα απρόσμενα στοιχεία έρχονται συνεχώς στο φως για τον "πατέρα" της θεωρίας της εξέλιξης, με αφορμή το ανανεωμένο ενδιαφέρον για τον ίδιο και το έργο του, στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 χρόνων από τη γέννησή του. Οι δύο τελευταίοι ισχυρισμοί από επιστήμονες-ερευνητές είναι ότι ο Κάρολος Δαρβίνος είχε μια μορφή αυτισμού, το σύνδρομο 'Ασπεργκερ, καθώς επίσης ότι επηρεάστηκε άμεσα από το θιβετανικό βουδισμό.

Ένας κορυφαίος ψυχίατρος, ο καθηγητής Μάικλ Φιτζέραλντ του Κολεγίου Τρίνιτι του Δουβλίνου, όπως ανακοίνωσε στο ετήσιο συνέδριο του Βασιλικού Κολεγίου Ψυχιάτρων, ισχυρίζεται ότι ο Δαρβίνος πιθανότατα έπασχε από το αυτιστικό σύνδρομο του 'Ασπεργκερ, μια διαταραχή της συμπεριφοράς που σχετίζεται με τη δημιουργικότητα και την πρωτοτυπία. Στην πάθηση αυτή, ο πάσχων αναπτύσσει πάθος για τις παραμικρές λεπτομέρειες, όπου μπορεί να εστιάσει την προσοχή του με τις ώρες, αλλά και δυσκολίες στις κοινωνικές του σχέσεις, κάτι που ο Δαρβίνος φαίνεται πως όντως εκδήλωνε.

Σύμφωνα με τον Φιτζέραλντ, όπως αναφέρει η Daily Telegraph, τα ίδια γονίδια που παράγουν αυτισμό και το σύνδρομο 'Ασπεργκερ, είναι υπεύθυνα επίσης για την ανάπτυξη μεγάλης δημιουργικότητας και πρωτοτυπίας στο άτομο. Η πάθηση αυτή έδωσε στο Δαρβίνο, κατά τον ψυχίατρο, την ικανότητα να υπερ-εστιάζει την προσοχή του, να έχει υπερβολική επιμονή και υπομονή, να παρατηρεί τρομερές λεπτομέρειες που οι περισσότεροι άνθρωποι προσπερνούν, να εμφανίζει υπερενεργητικότητα και αφοσίωση στο έργο του και, παράλληλα, να διαθέτει ανεξαρτησία πνεύματος, που είναι κρίσιμος παράγων για να προκύψει μια πραγματικά πρωτότυπη έρευνα.

Ο Δαρβίνος ήταν μοναχικό παιδί -όπως τα περισσότερα παιδιά με σύνδρομο 'Ασπεργκερ- και επεξέτεινε μέχρι την ενηλικίωσή του τη συναισθηματική ανωριμότητα και το φόβο να ανοιχτεί, που ένιωθε από παιδί, σύμφωνα με τον Φιτζέραλντ. Απέφευγε τις παρέες, έκανε μακριές μοναχικές βόλτες (κάθε μέρα στην ίδια ακριβώς διαδρομή), έγραφε σχεδόν ψυχαναγκαστικά άπειρα γράμματα σε άλλους και ήταν μανιώδης συλλέκτης.

Σύμφωνα με τον ψυχίατρο, ο Δαρβίνος είχε τρομερή ικανότητα παρατηρητικότητας και ανάλυσης αυτών των δειγμάτων που από παιδί με συστηματικό τρόπο μάζευε συνεχώς και μετά ταξινομούσε, ενώ διέθετε ένα φοβερό οπτικό εγκέφαλο.

Επιρροή από το Θιβέτ;

Ένας άλλος κορυφαίος ψυχολόγος, ο Πόλ Έκμαν, αναγνωρισμένη αυθεντία διεθνώς στην ανάλυση των συναισθημάτων και των ανθρώπινων εκφράσεων, δήλωσε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης ότι η ηθική φιλοσοφία του Δαρβίνου πιθανότατα είχε εμπνευστεί από τα κείμενα του θιβετανικού βουδισμού. Όπως είπε, υπάρχουν τρομερές ομοιότητες ανάμεσα στις απόψεις του Δαρβίνου για τη συμπόνια, τον αλτρουισμό και την ηθική, με τις διδασκαλίες του θιβετανικού βουδισμού.

Ο Δαρβίνος πίστευε ότι η συμπόνια προς τα άλλα όντα -κεντρική διδασκαλία στο βουδισμό- είναι η υψηλότερη ηθική αξία, κάτι που τον έκανε να απεχθάνεται την εκμετάλλευση των σκλάβων. Σύμφωνα με τον Έκμαν, το λιγότερο γνωστό βιβλίο του Δαρβίνου "Η έκφραση του συναισθήματος στον 'Ανθρωπο και τα Ζώα", όπου, μεταξύ άλλων, γίνεται εκτενής αναφορά στην κοινότητα των συναισθημάτων ανάμεσα στα ζώα και τον άνθρωπο, συμφωνεί απόλυτα με τις βουδιστικές θέσεις - και μάλιστα κάνει χρήση σχεδόν ίδιων εκφράσεων με τα βουδιστικά βιβλία!

Ο Δαλάι Λάμα, προσωπικός φίλος του Έκμαν, όπως δήλωσε ο τελευταίος, όταν διάβασε τις απόψεις του Δαρβίνου, εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από τις σχεδόν απόλυτα ταυτόσημες λεκτικές διατυπώσεις μεταξύ της θρησκείας του και των ιδεών του Δαρβίνου, που δήλωσε αμέσως: "Τώρα μπορώ να αποκαλέσω τον εαυτό μου δαρβινιστή!".

Ο Έκμαν δεν απέκλεισε την τυχαία σύμπτωση των δαρβινικών με τις βουδιστικές αντιλήψεις, όμως είπε ότι είναι πιο πιθανή η άμεση επιρροή, καθώς ο Δαρβίνος γνώριζε για το θιβετανικό βουδισμό, επειδή ο στενός του φίλος Τζόζεφ Χούκερ, με τον οποίο αλληλογραφούσε συχνά, είχε ταξιδέψει στο Θιβέτ το 1847 για επιστημονικές παρατηρήσεις στην τοπική χλωρίδα, ενώ και η γυναίκα του Δαρβίνου Έμμα είχε αποδεδειγμένα γοητευτεί από το βουδισμό, σε σημείο που φώναζε τον εγγονό της "μεγάλο λάμα", επειδή ήταν πολύ ήρεμος, σύμφωνα με δημοσιεύματα των Times, της Telegraph, του Independent κ.α.

Παράξενα γεγονότα της ζωής του

Αντίθετα με τον άλλο μεγάλο άνδρα της επιστήμης, τον 'Αλμπερτ Αϊνστάιν, το ευρύ κοινό ελάχιστα γνωρίζει για την προσωπική ζωή του Κάρολου Δαρβίνου. Μια ζωή που δεν περιείχε καθόλου σκάνδαλα, καθώς ο Κάρολος ήταν σπιτόγατος (αφού επέστρεψε από το μακρινό ταξίδι του με το "Μπιγκλ"!) και καλός σύζυγος.

Ας δούμε όμως μερικά γεγονότα της ζωής του, σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science:

"Σκληρός μπαμπάς χωρίς διαίσθηση: Ο, γιατρός το επάγγελμα, πατέρας του Ρόμπερτ θεωρούσε το νεαρό Κάρολο μια σκέτη αποτυχία, πριν το ταξίδι του με το "Μπιγκλ". Ο μπαμπάς έστειλε το παιδί του να σπουδάσει ιατρική στο Εδιμβούργο, αλλά ο Κάρολος δεν είχε καμία όρεξη. Με μεγάλη διορατικότητα (sic), ο μπαμπάς του ξέσπασε: "Δεν νοιάζεσαι για τίποτε πέρα από το κυνήγι, τα σκυλιά και το πιάσιμο ποντικών. Θα είσαι μια σκέτη ντροπή για τον εαυτό σου και την οικογένειά σου!".

"Ναυτία: Ο Δαρβίνος είχε το στομάχι του σε όλο σχεδόν το ταξίδι του με το "Μπιγκλ" και αυτός ήταν ο λόγος που τον περισσότερο καιρό έμενε στην ξηρά και όχι στο πλοίο, πράγμα που μάλλον ωφέλησε την επιστήμη, αφού μπόρεσε να συλλέξει περισσότερα στοιχεία.

"Το δίλημμα του γάμου: Σαν καλός επιστήμονας, ο Κάρολος έκανε μια αναλυτική λίστα με τα υπέρ και τα κατά του γάμου. Στα κατά έβαλε, μεταξύ άλλων, το χάσιμο χρόνου και την αδυναμία διαβάσματος το απόγευμα. Στα υπέρ την συντροφιά της γυναίκας του ("καλύτερα από ένα σκύλο σε κάθε περίπτωση") και τα παιδιά. Στο τέλος, η ζυγαριά έγειρε προς τα θετικά και παντρεύτηκε.

"Χρονοβόρος: Καθυστέρησε την έκδοση του βιβλίου του "Για την Προέλευση των Ειδών" για πάνω από δύο δεκαετίες, αφότου είχε πειστεί για την αλήθεια της θεωρίας του, επειδή φοβόταν πολύ πώς θα γινόταν δεκτή (εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι μάλλον δικαιολογημένα ανησυχούσε?).

"Ο ανταγωνιστής: Στο τέλος της δεκαετίας του 1850, ο Δαρβίνος κατάλαβε ότι ο επίσης βρετανός 'Αλφρεντ Ράσελ Γουάλας είχε καταλήξει σε μια παρόμοια εξελικτική θεωρία, πράγμα που τον έκανε να επιταχύνει την ολοκλήρωση της "Προέλευσης των Ειδών". Η επιστημονική Λινναία εταιρία του Λονδίνου αναγκάστηκε να παρουσιάσει ταυτόχρονα και τις δύο θεωρίες τον Ιούλιο του 1858, αποφεύγοντας έτσι να πάρει θέση για το ποιος πρώτος συνέλαβε τη θεωρία. Στην πράξη όμως, αργότερα ο Δαρβίνος καρπώθηκε όλη τη δόξα (και τις επιθέσεις), επειδή είχε παρουσιάσει την εξελικτική θεωρία με περισσότερες λεπτομέρειες. Στην αρχή πάντως δεν έγινε κατανοητή η σημασία της εξελικτικής θεωρίας. Ο πρόεδρος της Λινναίας Εταιρίας το 1859 ανακοίνωσε ότι το 1858 δεν είχε γίνει καμία μεγάλη ανακάλυψη!

"Οικογενειακές απώλειες: Ο Δαρβίνος και η γυναίκα του είχαν δέκα παιδιά, αλλά δύο από αυτά πέθαναν νήπια και ένα τρίτο, η αγαπημένη του κόρη, στην ηλικία των δέκα ετών. Το τελευταίο γεγονός τον συγκλόνισε και θεωρείται ότι τον έκανε να χάσει την (όποια) πίστη του στο Θεό.

"Αγνωστικιστής: Αν και συμβατικός Χριστιανός εξωτερικά, ο οποίος μάλιστα είχε σπουδάσει στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ για να γίνει αγγλικανός ιερέας, λίγο πριν το ταξίδι του με το "Μπιγκλ", ο Δαρβίνος αργότερα είπε ότι ήταν αγνωστικιστής, αλλά όχι τελεσίδικα άθεος.

"Φιλάσθενος: Συχνά βασανιζόταν από ασθένειες αγνώστου αιτιολογίας. Μερικοί υποστηρίζουν ότι οφείλονταν στο άγχος που του προκαλούσαν οι κοινωνικές και επιστημονικές αντιδράσεις στη θεωρία της εξέλιξης.
«Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διαφορες συζητήσεις και θέματα.”