4 Φεβρουαρίου Σαν σήμερα έφυγε ο Γέρος του Μωριά

1
Στις 4 Φεβρουαρίου του 1843 φεύγει από φυσικό θάνατο (εγκεφαλική συμφόρηση) και μετά από γλέντι για το γάμο του μικρού του γιού Κολίνου, ο Αρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ετάφη στο Α Νεκροταφείο Αθηνών. Ο Γέρος του Μοριά φεύγει φτωχός από υλικά αγαθά, αλλά πλούσιος από την αγάπη του απλού λαού και ευτυχής που πρόλαβε να δει την αγαπημένη του πατρίδα ελεύθερη. Μιας πατρίδας για την οποία αγωνίσθηκε σκληρά. Με αυταπάρνηση, μεγαλοψυχία, ήθος, όραμα και πίστη.

Κατά την περίοδο αυτή γράφτηκαν τα απομνημονεύματά του από το Γεώργιο Τερτσέτη καθ’ υπαγόρευση του ίδιου του Κολοκοτρώνη με τον τίτλο «Διήγησις συμβάντων της Ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836». Τα απομνημονεύματα αυτά εκδόθηκαν το 1846 και αποτελούν πολύτιμη μαρτυρία και ιστορική πηγή για τον επαναστατικό αγώνα.
Εικόνα
Στις 10 Οκτωβρίου 1930 τα οστά του διακομίσθηκαν στο Μνημείο των Προκρίτων, δίπλα στην πλατεία Άρεως της Τρίπολης, για να τοποθετηθούν αργότερα, στις 25 Σεπτεμβρίου 1993, σε ειδική κρύπτη στη βάση του ανδριάντα του -που αναπαριστά τον Γέρο πάνω στο άλογό του- που αναγέρθηκε στο κάτω μέρος της πλατείας.

«Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»
Εικόνα

Οσο περνάνε τα χρόνια ,όλο και πιο λίγοι θυμούνται αυτον τον μεγάλο ηρωα μας,ας ελπίσουμε να μην ξεχαστεί ποτέ.

Περισσοτερα για την ζωή του διαβάστε εδώ http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... =93&t=1049
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: 4 Φεβρουαρίου Σαν σήμερα έφυγε ο Γέρος του Μωριά

2
Εικόνα

Σε τέτοιες δύσκολες εποχές,που οι αξίες και τα ιδανικά θεωρούνται ξεπερασμένα,ίσως κάποιας μακρινής εποχής και που η αγάπη και η θυσία για την πατρίδα θεωρούνται κλισέ ή εκδήλωση ρατσιστικών πιστεύω ,αξίζει να θυμηθούμε και να τιμήσουμε την μνήμη ενός ανθρώπου που αγαπήθηκε στηρίχθηκε απο πολλούς,αλλά παράλληλα μισήθηκε και κυνηγήθηκε απο άλλους τόσους,με αποκορύφωμα να οδηγηθεί σε δίκη απο τους προσκυνημένους πολιτικούς της τότε εποχής και απο τους "φίλους" βαυαρούς αντιβασιλείς..



Βλέπετε ,έκανε το "λάθος",μαζί με αρκετούς άλλους να ξεσηκώσουν και να ελευθερώσουν έναν λαό,αν και ουσιαστική ελευθερία δεν υπήρξε ,αφού μετα την δολοφονία του Καποδίστρια,ανέλαβαν οι "φίλοι" μας ,να μας διοικούν και να μας δανείζουν για να ορθοποδήσουμε χρήματα που ποτέ δεν έφταναν στον ελληνικό λαό.
Εικόνα
Η περικεφαλαία και το σελαχλίκι του Κολοκοτρώνη (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο)



Δεν θέλω να αναφερθώ στην ζωή του,άλλωστε υπάρχουν πολλές σελίδες και ,όποιος θέλει μπορεί να ανατρέξει,απλά θα αναφέρω κάποια περιστατικά,για να δείτε το μεγαλείο της ψυχής που υπάρχει και μέσα στον καθένα.



Και για να προλάβω κάποιους,που θα προσπαθήσουν να περιγράψουν το ακριβώς αντίθετο,θέλω να υπενθυμίσω,οτι ήταν άνθρωπος και φυσικά έκανε λάθη ειδικά μέσα στην φούρια του πολέμου,κανείς δεν είπε οτι είναι αλάθητος,ωστόσο αυτό δεν αλλοιώνει το μεγαλείο και τον μοναδικό αγώνα του για την ελευθερία της πατρίδας.









Ο Γέρος σαν άκουσε το “καταδικάζονται εις θάνατον” μισοσταυροκοπήθηκε μ’ απορία και λέει:


-Κύριε ελέησον! Μνήσθητι μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου…
Ύστερα βγάζει την ταμπακιέρα του, παίρνει μια πρέζα ταμπάκο κι αφού την ρούφηξε, πρόσφερε και σ’ όσους τον είχανε περιτριγυρίσει γυρεύοντας να τον παρηγορήσουν, που ανάμεσα σ’ αυτούς ήτανε κι οι συνήγοροι Βαλσαμάκης και Κλωνάρης.


-Αντίκρυσα, τους λέει, τόσες φορές το θάνατο και δεν τον φοβήθηκα. Ούτε και τώρα τον φοβάμαι.


Άλλοι αναστενάζουν, άλλοι βουρκώνουν, άλλοι κλαίνε μ’ αναφυλλητά. Μερικοί σκύβουν κι ευλαβικά φιλάνε το δοξασμένο γέρικο χέρι. Κάποιος απ’ αυτούς, με πνιγμένη φωνή, του λέει:


-Άδικα σε σκοτώνουν, στρατηγέ!
-Γι’ αυτό λυπάσαι; Καλύτερα που με σκοτώνουν άδικα, παρά δίκαια… του αποκρίνεται.



ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ “ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Εικόνα
Η καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου,οπως βλέπετε λείπουν 2 υπογραφές ,του Πολυζωίδη και του Τερτσέτη,που αρνήθηκαν να καταδικάσουν τον Κολοκοτρώνη.







Ο Θ. Κολοκοτρώνης διηγείται τον παρακάτω διάλογο με το στρατηγό Χάμιλτον:

Μίαν φοράν, όταν επήραμεν το Ναύπλιον, ήλθε ο Άμιλτων να με ιδή. Μου είπε ότι: “Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν και η Αγγλία να μεσιτεύση”. Εγώ του αποκρίθηκα ότι: “Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπετάν Άμιλτων, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τον Τούρκο. Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα”. Με είπε: “Ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;”. “Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι κλέφτες, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά”. Έτσι δεν με ομίλησε πλέον.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ “ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ”









«Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την Επανάσταση,

δεν εσυλλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα,

ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις,

ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά , ως μία βροχή, έπεσε σε όλους μας η επιθυμία

της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί, και οι προεστοί,

και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι,

μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό

και εκάμαμε την Επανάσταση».





«O Ιμπραΐμης μου επαράγγειλε μια φορά διατί δεν στέκω να πολεμήσωμεν (κατά μέτωπον). Εγώ του αποκρίθηκα, ας πάρη πεντακόσιους, χίλιους, και παίρνω και εγώ άλλους τόσους, και τότε πολεμούμε, ή αν θέλη ας έλθη και να μονομαχήσωμεν οι δύο. Αυτός δεν με αποκρίθηκε εις κανένα. Και αν ήθελε το δεχθή το έκαμνα με όλην την καρδιάν, διότι έλεγα αν χανόμουν, ας πήγαινα, αν τον χαλούσα, εγλύτωνα το έθνος μου».



Ο Πρόεδρος της Αντιβασιλείας Άρμανσπεργ είπε στον Γερο-Κολοκοτρώνη:
-Έχετε, Στρατηγέ, πολλούς εχθρούς.
-Ναι, του απάντησε ο Κολοκοτρώνης. Είχα και έχω πολλούς. Αλλά δύο μόνο μου ήταν και είναι οι μεγαλύτεροι και πιο θανάσιμοι απ’ όλους τους εχθρούς μου.
-Και ποιοι είναι αυτοί; ρώτησε με θαυμασμό ο Άρμανσπεργ.
-Είναι, απάντησε ο Κολοκοτρώνης, ο ένας το όνομά μου και ο άλλος οι εκδουλεύσεις μου.
-Έχετε δίκιο Στρατηγέ, ομολόγησε ο Άρμανσπεργ.

“Αιών” 17/4/1853 – “Εβδομάς” 24/11/1848 συλλογή Γ. ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ από το βιβλίο “ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ – ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ – ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ” Εκδόσεις ΔΑΜΙΑΝΟΣ






Εικόνα

Ο Γέρος πέθανε 73 χρονών,μετά το γλέντι για τον γάμο του μικρού του γιου.



Ο τάφος του Κολοκοτρώνη βρίσκεται στο Α' νεκροταφείο Αθηνών,ωστόσο πρόκειται για κενοτάφιο.









Tα οστά του μεταφερθηκαν στην Τρίπολη το 1930 και τοποθετήθηκαν στην βάση του αγάλματος που ανεγέρθηκε προς τιμήν του στην πλατεία της πόλεως.
Εικόνα


Ανακομιδή στη Τρίπολη των λειψάνων του Θ. Κολοκοτρώνη με το τραίνο, 10 Οκτ. 1930, σιδ. σταθμός Τρίπολης.(φωτογραφικό αρχείο Ζαχ. Ζαχαρόπουλου)




Εικόνα


Το άγαλμα του Κολοκοτρώνη στην πλατεία Άρεως της Τρίπολης.



Εικόνα
Τα οστά φυλάσσονται στη βάση του αγάλματος.

Εικόνα
Η πομπή μεταφοράς των οστών ξεκινάει από την Αθήνα το 1930.
Εικόνα
Η πινακίδα στο νέο οστεοφυλάκιο.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: 4 Φεβρουαρίου Σαν σήμερα έφυγε ο Γέρος του Μωριά

3

Ήταν το πρωινό της 4ης Φεβρουαρίου του 1843 όταν ο Εθνικός μας Ήρωας, ο ημίθεος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ολοκλήρωνε το επίγειο ταξίδι του σε ηλικία 73 ετών. Μια επική πορεία γεμάτη ανυπέρβλητο ηρωισμό, μάχες , θριάμβους, περιπλανήσεις, διώξεις, φυλακίσεις, μεγάλες χαρές αλλά και μεγάλες λύπες, έφτανε στο τέλος της. Η νεκρώσιμος ακολουθία του Ανδρός τελέστηκε στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης, και σύσσωμος ο αθηναϊκός λαός της εποχής έσπευσε να τον κατευοδώσει. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης θάφτηκε με τη στολή και τα όπλα του, ενώ κάτω από τα τσαρούχια του τοποθετήθηκε μία τουρκική σημαία για να συνεχίσει να την πατά ακόμα και στον τάφο.

Ιερά κειμήλια, σήμερα, μας απομένουν τα οστά του, το νεκρικό προσωπείο του, και τα προσωπικά του αντικείμενα. Όμως η μεγαλύτερη παρακαταθήκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη είναι το αδάμαστο πνεύμα του, η απαράμιλλη ψυχική του δύναμη, και η λιονταρίσια φωνή του που αντηχεί στις καρδιές των Ελλήνων και πάντα θα τους οδηγεί στους αγώνες τους για την Ελευθερία.

Τάσος Κεχαγιάς
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: 4 Φεβρουαρίου Σαν σήμερα έφυγε ο Γέρος του Μωριά

4
Δεν θα πω τίποτα για τον Γέρο,εκτός ίσως απο το βοήθα,βοήθα να νιώσουμε αυτό που ένιωθες εσυ για την πατρίδα και την πίστη!
Δεν θα πω ξύπνα,ξύπνα να μας οδηγήσεις.ΟΧΙ!
Τον αγώνα σου σου τον έδωσες,τον έδωσες μεσα απο την καρδιά σου και κόντεψαν να σε σκοτώσουνε ως προδότη!
Εμείς είμαστε που πρέπει να ξυπνησουμε λοιπόν,όχι εσυ.
51 χρονών ήσουνα,δεν είπες εγω γέρασα,να πάνε οι νεώτεροι.
Ούτε όταν ήσουν μικρός φοβήθηκες και είπες,καλύτερα να φύγω κάπου καλύτερα να κάνω οικογένεια και να ζήσω την ζωή μου.
Η ζωή σου ήταν μια θυσία,θυσιάστηκαν οι συγγενείς σου,θυσιάστηκαν τα παιδιά σου και την στιγμή που σε καταδίκασαν σε θάνατο,το μόνο που είπες ήτανε
Εικόνα
-Κύριε ελέησον! Μνήσθητι μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου…
-Αντίκρυσα, τους λέει, τόσες φορές το θάνατο και δεν τον φοβήθηκα. Ούτε και τώρα τον φοβάμαι.


Ενα θέλω να πεις μόνο και να το πεις σε Εκείνη που το είπες πριν 2 αιώνες περίπου εκεί στο Χρυσοβίτσι,όταν έκλαιγες την Ελλάδα:

"Παναγιά μου,βοήθησε και τούτην την φορά τους Έλληνας δια να εμψυχωθούν!"

Και μετά να υψώσεις την φωνή σου να σε ακούσουν όλοι οι Έλληνες σήμερα να ξαναλές:




"...οχι τα άψυχα δέντρα,οχι τα κλαδιά να μας κόψης,οχι τα δέντρα,όχι τα σπίτια που μας έκαψες,μόνο πέτρα επάνω στην πέτρα να μην μείνη,ημείς δεν προσκυνούμεν.Τι τα δέντρα μας αν κόψης και κάψης την γην,δεν θελει την σηκώσης και η ίδια η γης που τα έθρεψε,αυτή η ίδια γη μενει δική μας και τα ματακάνει.Μόνο ένας Έλληνας να μείνη,πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζης πως την γην μας,θα την κάνεις δική σου,βγάλτο απο το νού σου."


Εικόνα
Κλείνω με τα τελευταία λόγια του γέρου στα απομνημονεύματα του Τερτσέτη:



"Ολες τές ήμέρες, Πανάγαθε, Πανάγιε, σού είναι άρεστή ή δέησις τού Χριστιανού, άλλά
μάλλον είς τήν σημερινήν, είς τήν μεθαυριανήν πανήγυριν πού σού ένθυμίζουν τές ήμέρες
έκείνες, όταν οî Έλληνες Χριστιανοί μαζί μέ τά δάκρυα τής δεήσεως öσμιξαν τόν ιδρωτα
τών πολεμικών κινδύνων διά τήν δόξαν σου. Δός μας φώτισιν, Θεέ, νά σέ έννοούμεν, στερέωσέ μας νά πιστεύομεν ότι οι εύλογίες σου πέφτουν είς τά δίκαια έθνη, τά άνόσια άποστρέφεσαι. Καί αν άργείς, δέν λησμονείς. Αναψε φανόν γνώσεως είς τά στήθη μας, οτι ζωή χω-
ρίς τίμια καί γενναία έργα δέν είναι ζωή, δέν έχει ούτε όνομα, ούτε άξία, άλλά είναι μαρα-
σμός, θάνατος, έγκλημα. Ενδυμένοι τές άκτίνες τής σοφίας σου, έσύ θά είσαι ό πατέρας μας,
καί ήμείς τά τέκνα σου»."




Για τον τάφο του Κολοκοτρώνη στο Α'Νεκροταφείο Αθηνών δείτε εδω


Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836 /Υπαγόρευσε Θεόδωρος Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνης.

Εξακολούθησις των προλεγομένων εις τα Υπομνήματα του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη.


Η δίκη του αοιδίμου Θ. Κωλοκοτρώνη και Δ. Πλαπούτα

Λόγος επιτάφιος εις τον αοίδιμον Θ. Κολοκοτρώνην
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: 4 Φεβρουαρίου Σαν σήμερα έφυγε ο Γέρος του Μωριά

6
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: «Φωτιά και τσεκούρι» ξανά, 193 χρόνια μετά
Εικόνα
Εικόνα
H επιστολή της 15ης Ιουνίου 1822, με την οποία ο Θ. Κολοκοτρώνης επιχειρεί να συνεγείρει τον κόσμο ώστε να βοηθήσει στην πολιορκία της Πάτρας.


Εις Ελόγου Σας χωρία της Λιοδώρας, όλα από Ζάτουνα έως Ασπρα Οσπήτια. Ευθύς όπου λάβετε το παρόν μου να ακούσετε την φωνήν του γενναιοτάτου χιλιάρχου Δημητράκη Πλαπούτα, τον οποίον διορίζω με πληρεξουσιότητα να πάρη τα άρματά σας, και όλοι μαζύ να ελθήτε το ογληγορώτερον κατά το χρέος σας. Του έδωσα άδεια διά εκείνους από εσάς οπού δεν θελήσουν, να θύση και να απολέση με φωτιά και με τζεκούρι, οι δε λοιποί είσθε εις την αγάπην μου, και κάμνετε το χρέος σας με προθυμίαν, και ελπίζω ότι θ' ακολουθήσετε χωρίς δυσκολίας. Ακολουθήσατε λοιπόν, καθώς σας γράφω, και ακολουθήσατε τον Καπιτάν Δημητράκη, να προφθάσετε το ογληγορώτερον.
15 Ιουνίου 1822, Σαραβάλι, εκ της πολιορκίας Πατρών,
Ο στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/hnews/106#ixzz3Qi34CLnD


Εικόνα
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Σαν σήμερα”

cron