Re: Iμια: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

19

Αντιπλοίαρχος Αντιπλοίαρχος Σημαιοφόρος

Χ.Καραθανάσης Π.Ν Π. Βλαχάκος Π.Ν. Ε. Γιαλοψός Π.Τ.


Δεν σου ζήτησα ποτέ τίποτα…. Δεν σου είπα ψέματα ποτέ…δεν σε οδήγησα σε εξαθλίωση ποτέ…

Μάλλον εσύ μου ζήτησες…θυμήσου…αιώνες τώρα όλο ζητάς… και εγώ πρόθυμα χωρίς αντιρρήσεις

έδωσα τα πάντα για σένα…να είσαι εσύ και τα παιδιά σου ελεύθερος…να είσαι αξιοπρεπής και

δυνατός.. Για σένα έδωσα το πιο πολύτιμο πράγμα που έχει ο άνθρωπος…Την ίδια του την ζωή…

Κομμάτια από την σάρκα μου θα βρεις παντού… Σε όλα τα Άγια χώματα αυτής της πολύπαθης χώρας

Στα Άγια νερά του Αιγαίου…με κομμάτιαζαν και εγώ εκεί…χωρίς να λιγοψυχήσω…χωρίς να κάνω βήμα

πίσω… για σένα για τα παιδιά σου…για το έδαφος, τις θάλασσες, τον αέρα αυτής της ευλογημένης

Πατρίδας… Πάντα μπροστάρης των αγώνων της αιώνες τώρα… δυστυχώς εσύ με είπες

αντιπαραγωγικό…με χλεύασες… Δεν σου ζητάω να μου δώσεις το παραμικρό… πως θα μπορούσα

άλλωστε… ήξερα τι θα συναντούσα από τότε πού φόρεσα την τιμημένη στολή του Έλληνα Αξιωματικού…

Κοιτά ψηλά τον ουρανό και θα με δεις.... να πετάω και το κορμί μου να διαλύεται από τις απίστευτες

δυνάμεις που εξασκούνται επάνω του…ίσια την μάτια και θα με δεις στη θάλασσα να φυλάω τα ιερά της…

Κοίτα τα θεϊκά βουνά και θα με δεις να φυλάτω το σημείο… δεν ξέρω τι πάει να πει κρύο βροχή χιόνι…

Και βγές και πες το παντού…να το ακούσουν όλοι και να αισθανθούν δυνατοί και πάλι…να το

ακούσουν οι εφιάλτες της Πατριδας και να ανησυχούν… ΚΑΠΟΙΟΙ ΦΥΛΛΑΤΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ…

Ένα πράγμα άσε με να ζητήσω από σένα…

Δεν είναι μεγάλο…δεν είναι μοντέρνο…μάλλον είναι ένα τίποτα… μερικά λεπτά από την μνήμη σου

δώσε μου…ελάχιστα λεπτά… άλλωστε τι σου κοστίζουν:…τίποτα…. Δώσε μου ελάχιστα λεπτά

από την μνήμη σου και σκέψου… την ημέρα εκείνη του Ιανουαρίου που χάθηκα στα βαθιά

νερά του Αιγαίου… Για έναν σκοπό έφυγα… Σκέψου ελάχιστα…Και αν σου βγαίνει άσε να

φύγει ένα δάκρυ από τα μάτια σου…Για εκείνη την μαύρη νύχτα… Δεν σου ζητώ τίποτα…Μόνο

για λίγα λεπτά να με θυμηθείς….

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ


phpBB [video]
Εικόνα
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Iμια: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

20
Γιατί έπεσε το ελικόπτερο στα Ίμια;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Στις 19 Νοέμβριου του 2005, ο γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος- ερευνητής, Tutkun Akbaş, αναφερόμενος στην μεγάλη κρίση των Ιμίων και στο περιστατικό της πτώσης του ελληνικού ελικοπτέρου με τα τρία τραγικά θύματα, αποκάλυψε στην ιστοσελίδα της τουρκικής εφημερίδας, «Habertürk», ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα του ελικοπτέρου είχαν καταρρεύσει και αυτό προκάλεσε την πτώση του. Οι ισχυρισμοί του Τούρκου δημοσιογράφου σίγουρα είναι και μια ομολογία από τουρκικής πλευράς, η οποία δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχει τύχει της ανάλογης έρευνας για τα πραγματικά αιτία του θανάτου των ηρωϊκών, υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή, Έκτορα Γιαλοψού.

Την εποχή εκείνη η Διοίκηση του τουρκικού Στόλου βρίσκονταν στο Gölcük από όπου και μεταφέρθηκε στην Σμύρνη μετά τον σεισμό του 1999 και την καταστροφή της βάσης που στα ερείπια της θάφτηκαν περί τα 200 στελέχη του τουρκικού στόλου. Από το Gölcük δόθηκε η εντολή το βράδυ στις 30 Ιανουαρίου με το κωδικό νούμερο, D-346. Σήμανε συναγερμός σε όλη την περιοχή του Αιγαίου, στον ναύσταθμο του Aksas, στο Κέντρο Εκπαίδευσης στην Φώκαια ενώ στην Άγκυρα το Εθνικό Συμβούλιο συνεδρίαζε σε συνεχή βάση και από εκεί δόθηκε η εντολή να αποβιβαστούν στην δεύτερη Ίμια οι Τούρκοι κομάντος.

Ο Tutkun Akbaş, που παρουσίασε την έρευνα του και στο γνωστό ομώνυμο τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι, Habertürk, υποστήριξε ότι οι Τούρκοι εκείνη την βραδιά από το «Κέντρο Πολεμικών Επιχειρήσεων» στον ναύσταθμο του Aksas, κοντά στην περιοχή των Ιμίων, παρακολουθούσαν τις ελληνικές κινήσεις. Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του, η Τουρκία είχε πρόσφατα προμηθευτεί τελευταίου τύπου συστήματα ηλεκτρονικής παρακολούθησης και παρεμβολών γερμανικής παραγωγής και με την βοήθεια «ειδικών» Γερμανών συμβούλων τα είχε εγκαταστήσει σε ένα εδικό ναρκαλιευτικό πλοίο που είχε εξοπλιστεί την πιο προηγμένη τεχνολογία στον τομέα της ηλεκτρονικής παρακολούθησης και των ηλεκτρονικών παρεμβολών. Εκεί έφτασε η κωδική διαταγή, D-346, με οδηγίες για την ηλεκτρονική επιχείρηση.

Την δεδομένη κρίσιμη στιγμή είχαν εκπέμψει ισχυρές ηλεκτρονικές παρεμβολές στην περιοχή της κρίσεως. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Τούρκου δημοσιογράφου, το ειδικό αυτό ναρκαλιευτικό είχε την δυνατότητα ακόμα και τις ραδιοφωνικές επικοινωνίες μεταξύ των ελληνικών πλοίων να τις καταγράφει. Οι παρεμβολές αυτές, όπως αναφέρεται, μπλόκαραν το ελληνικό σύστημα επικοινωνιών ενώ επηρέασαν και τις επικοινωνίες μεταξύ των ίδιων των τουρκικών δυνάμεων και του Κέντρου. Μεταξύ των άλλων είχαν μπλοκαριστεί, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Τούρκου δημοσιογράφου-ερευνητή και τα συστήματα εκτόξευσης των πυραύλων που βρίσκονταν και στους δυο στόλους. Το μπλοκάρισμα είχε προγραμματιστεί να διαρκέσει μέχρι τις 5 η ώρα το πρωί. Ακόμα και οι τηλεφωνικές επικοινωνίες είχαν μπλοκαριστεί σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο.

Οι παρεμβολές αυτές προκάλεσαν, όπως ισχυρίστηκε ο Tutkun Akbaş, το μπλοκάρισμα των ηλεκτρονικών συστημάτων του ελληνικού ελικοπτέρου, με αποτέλεσμα στην συνέχεια την πτώση του. Τουρκική ομολογία;

Yunanistan kardak’ ta elektonik harple felç oldu = Κατέρρευσε το ηλεκτρονικό πολεμικό σύστημα της Ελλάδας στα Ίμια.

Πηγή nikosxeiladakis
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Iμια: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

21
Εικόνα


ΙΜΙΑ 1996, Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΡΑΧΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ







Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης


Η ιστορία των Ιμίων δεν γράφτηκε ακόμα στο σύνολο της.


Η ιστορία όμως της προδοσίας των Ιμίων από τους τότε κυβερνώντες, μια προδοσία που έστειλε στον θάνατο τους τρεις αδικοχαμένους Έλληνες αξιωματικούς του ναυτικού, παρά του ότι έχει γραφτεί με μελανά χρώματα, δυστυχώς έμεινε ατιμώρητη.
Τα γεγονότα εκείνης της βραδιάς είναι λίγο πολύ γνωστά από ελληνικής πλευράς.

Τι όμως έγινε στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, τι έγινε εκείνο το βραδύ στην Άγκυρα που ξενυχτούσε γεμάτη αγωνία καθώς έβλεπε ότι είχε βάλλει σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια την τύχη της Τουρκίας, πολύ λίγα έχουν γίνει γνωστά στον ελληνικό λαό.


Το πρώτο συμπέρασμα για όσους παρακολούθησαν τις εξελίξεις από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, είναι ότι εκείνο το βράδυ η Άγκυρα, πριν από την απόβαση στην δεύτερη βραχονησίδα, διακατέχονταν από ένα έντονο άγχος και από μια απελπισία ότι η Τουρκία θα εφίστατο μια ιστορικής σημασίας στρατηγική ήττα που θα την σημάδευσε στην μετέπειτα ιστορία της.

Ας όψονται αυτοί που ευχαρίστησαν τους Αμερικανούς για την μεγάλη εκείνη προδοσία, δίνοντας την ευκαιρία στους Τούρκους να καταπατήσουν για πρώτη φορά στην σύγχρονη ελληνική ιστορία ελληνικό έδαφος.
Δυο χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων, σε μια τηλεοπτική εκπομπή που παρουσίασε στις 9 Φεβρουάριου του 1998, στο τουρκικό κανάλι SHOW, ο γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος, Αλί Μπιράν, που πέθανε πρόσφατα, και με θέμα την κρίση των Ίμια, είχαν γίνει ορισμένες ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις.
Το πρώτο σημαντικό συμπέρασμα από την εκπομπή αυτή, ήταν ότι εκείνο τα εικοσιτετράωρο η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία στην Τουρκία ήταν χωρισμένη και οι μεν αντιμετώπιζαν τους δε με καχυποψία.
Ο τότε αρχηγός του Επιτελείου Ναυτικού της Τουρκίας, Ναύαρχος Γκιουβέν Έρκαγια, είχε διαφωνήσει με τις κινήσεις της Τσιλέρ και φανερά οργισμένος υποστήριξε ότι η Τουρκάλα πρωθυπουργός είχε παρασύρει το τουρκικό ναυτικό σε ενέργειες που δεν ήταν προγραμματισμένες, (χαρακτηριστικό της μεγάλης τουρκικής αγωνίας εκείνο το βράδυ, είναι ότι η Χουριέτ είχε κυκλοφορήσει την επομένη της κρίσης με πρωτοσέλιδο :
«Η Τσιλερ είχε χάσει δυο κιλά ιδρώτα το προηγούμενο βράδυ»).


Το δεύτερο συμπέρασμα ήταν ότι στην Άγκυρα υπήρχε πραγματικά μεγάλη αγωνία για το τι θα επακολουθήσει, καθώς είχε δημιουργηθεί για πολιτικούς λόγους, από μια κλίκα της Τσιλέρ, μια κρίση χωρίς έλεγχο και χωρίς πρόγραμμα για την στρατιωτική ηγεσία, κάτι ανήκουστο για την τουρκική εξωτερική πολιτική. Αυτό ήταν και ένα σημείο που έκανε τους στρατηγούς να είναι έξαλλοι με την πολιτική ηγεσία.
Η ίδια η Τσιλέρ κατηγορήθηκε ότι ενώ στην αρχή πίεζε για πόλεμο, μόλις έκανε την εμφάνιση του (με τηλεφωνική επικοινωνία), ο Χόλμπρουκ, στη συνέχεια ζητούσε καθυστέρηση, άλλο ένα γεγονός που είχε εξοργίσει τον Έρκαγια.
Άραγε τι μεσολάβησε με την επικοινωνία Τσιλέρ-Χόλμπρουκ; Εκείνο που είναι γνωστό είναι ότι μετά την επικοινωνία εκείνη, οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στην δεύτερη βραχονησίδα φέρνοντας την ποθητή για αυτούς ισοπαλία στην εξέλιξη της κρίσης.
Σε μια άλλη τηλεοπτική εκπομπή για την κρίση των Ιμίων, στο CNNTürk, στις 20/3/2001, ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών, Ινάλ Μπατού, ανέφερε ότι εκείνο το βράδυ η αγωνία είχε φτάσει στο κατακόρυφο ενώ το εθνικό συμβούλιο βρίσκονταν σε μια μαραθώνια σύσκεψη στην Άγκυρα.
Η Τσιλερ, διηγήθηκε ο Μπατού, έδειχνε να είχε εξαντλήσει στην υπομονή της και επέμενε πως εκείνη η σημαία έπρεπε να φύγει από τα «Κάρντακ» και ο ελληνικός στρατός να αποχωρήσει. Όλη η συζήτηση περιστρέφονταν στο πώς ο τουρκικός στρατός θα έδιωχνε τους Έλληνες από την βραχονησίδα που είχαν καταλάβει.
Ο ίδιος ο Μπατού αντέκρουσε την Τσιλέρ λέγοντας πως δεν μπορεί να γίνει τίποτα χωρίς να υπάρξει άμεση ελληνική αντίδραση, κάτι που όμως θα είχε βαρύ κόστος για την Τουρκία Τότε, ανάφερε ο Μπατού, μου παρουσιάστηκε από τις υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών η εικόνα ότι τα Ίμια δεν ήταν μια, αλλά δυο βραχονησίδες.

Αμέσως αντιλήφθηκα ότι υπήρχε και η εναλλακτική λύση να γίνει απόβαση όχι στην πρώτη βραχονησίδα, που θα προκαλούσε αναπόφευκτη σύγκρουση, αλλά στην δεύτερη που ήταν αφύλακτη.

Ζήτησα συγνώμη από την πρωθυπουργό και της παρουσίασα αμέσως αυτή την άποψη. Τότε όλοι οι παριστάμενοι έδειξαν πως είναι ευχαριστημένοι και η Τσιλερ δήλωσε πως η ιδέα του Μπατού είναι μια καλή διέξοδο από την κρίση. Εδώ όμως υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα.
Ενώ πριν από τις 12 το βραδύ ο ίδιος ο Μπατού τόνιζε στην Τσιλέρ ότι ούτε μύγα δεν θα μπορούσε να κινηθεί χωρίς άμεση ελληνική αντίδραση, μετά από δυο ώρες αποφασίστηκε η απόβαση στην δεύτερη βραχονησίδα. Κάποιοι θεώρησαν ότι όχι μύγα αλλά ολόκληρη άκατος θα μπορούσε με την κάλυψη του πολεμικού Γιαβούζ, να αποβιβαστεί στην δεύτερη βραχονησίδα, που ήταν εγκληματικά αφύλακτη, χωρίς καμία ελληνική αντίδραση.

Τον Φεβρουάριο του 2005, πάλι ο Ινάν Μπατού, έκανε νέες αποκαλύψεις για την κρίση των Ίμια. Όπως αποκάλυψε τότε το απόγευμα της 30ης Ιανουαρίου που συνεκλήθη το έκτακτο Εθνικό Συμβούλιο στην Άγκυρα, η τουρκική πλευρά ξεκινούσε μια κρίση με το μεγάλο μειονέκτημα ότι ήδη οι Έλληνες είχαν καταλάβει την μια βραχονησίδα και θα έπρεπε τώρα αυτοί να απαντήσουν.

Το γεγονός αυτό είχε αγχώσει την τουρκική στρατιωτική ηγεσία, γιατί δεν είχαν αποφασίσει πως θα αντιδράσουν μέχρι να βρεθεί η λύση της απόβασης στην δεύτερη βραχονησίδα. Μέχρι να στεφτεί με επιτυχία αυτή η απόβαση, το κλίμα ήταν πολύ ηλεκτρισμένο και η ένταση είχε ανέβει στο κατακόρυφο, καθώς διακυβεύονταν όλο το γόητρο αλλά και η ύπαρξη του τουρκικού καθεστώτος

Όλα αυτά αν μη τι άλλο δείχνουν πως η Ελλάδα είχε από την αρχή της κρίσης το μεγάλο πλεονέκτημα ότι η ελληνική σημαία κυμάτιζε πάνω από την μια βραχονησίδα, ενώ οι Τούρκοι στρατηγοί αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις έχυναν ποτάμια ιδρώτα από την αγωνία για το πώς θα ξεμπλέξουν από μια κρίση που τους είχε μπλέξει η Τσιλερ.

Τώρα, το πώς έγινε ενώ όλα ήταν υπέρ της ελληνικής πλευράς οι Τούρκοι όχι μόνο δεν υποχώρησαν αλλά κατάφεραν και με τρεις ελληνικές απώλειες να φέρουν ισόπαλο αποτέλεσμα και να θέσουν σε αμφισβήτηση την ελληνική κυριαρχία στις βραχονησίδες, αυτό πρέπει να γραφτεί στην ιστορία σαν μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές προδοσίες.


ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Iμια: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

22
ΙΜΙΑ Ντοκουμέντο: Το σήμα του Α/ΓΕΝ προς τις μονάδες του Στόλου - Ώρα 2.04 31ης Ιανουαρίου
Εικόνα
Το σήμα ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε είναι από τον Αρχηγό ΓΕΝ αντιναύαρχο Γιάννη Στάγκα. Ξημερώματα 31ης Ιανουαρίου 1996. Ώρα 2.04 το πρωί. Ο τότε Αρχηγός μη γνωρίζοντας προφανώς το “παιχνίδι” που εκείνη την ώρα παιζόταν σε πολιτικό επίπεδο έκρινε σκόπιμο να στείλει αυτό το σήμα προς όλες τις μονάδες του Στόλου που βρίσκονταν στο Αιγαίο και γύρω από τα Ίμια. Η στοχοποίηση του τουρκικού στόλου είχε ολοκληρωθεί! Όλα και όλοι ήταν έτοιμοι γι΄ αυτό που έμοιαζε αναπόφευκτο.

Έγραφε στο σήμα του ο Στάγκας:

“Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι αν χρειαστεί όλοι σας θα φανείτε αντάξιοι της ενδοξου ιστορίας του ΠΝ. Καλή τύχη και ο Θεός Μαζί σας”.


ΠΗΓΗ

onalert
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Iμια: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

23
«ΕΥΚΟΛΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΜΕ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΤΟ ΠΑΤΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΡΔΑΝΕΛΙΑ»!Συγκλονιστική μαρτυρία: «Ετσι θα βυθίζαμε τον τουρκικό Στόλο στα Ιμια» – Για πρώτη φορά μιλά ο αρχηγός του Σμήνους προσβολής των A-7Η Corsair!


Με μία μαρτυρία, κανονικό ιστορικό ντοκουμέντο ο τότε Σμηναγός (Ι) και μετέπειτα Αξιωματικός Επιχειρήσεων της 345 Μοίρας Νικόλαος Τσακίρης, των Α-7Η Corsair, σε μια συνέντευξη που πραγματικά κόβει την ανάσα με το ανεπιτήδευτο ύφος της και κυρίως το συγκλονιστικό περιεχόμενό της, περιγράφει πώς τη νύχτα των Ιμίων της 31ης Ιανουαρίου 1996, ακριβώς 20 χρόνια πριν τα πληρώματα της 345 Μοίρας Βομβαρδισμού είχαν μπει στα κόκπιι των μαχητικών κρούσης Α-7Η Corsair με ετοιμότητα απογείωσης 2 λεπτών και αποστολή την βύθιση του τουρκικού Στόλου

Τα αεροσκάφη επιχειρούσαν από την 115 Πτέρυγα Μάχης και η συνέντευξη δόθηκε στον Γιώργο Λαμπράκη, ενώ οι περισσότερες φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο του Ν.Τσακίρη.

Η περιγραφή κόβει την ανάσα και δείχνει το σημείο το οποίο είχε προχωρήσει η πολεμική προπαρασκευή και η επιχειρησιακή ετοιμότητα προς εκτέλεση της αποστολής βύθισης του τουρκικού στόλου με βόμβες ελεύθερης πτώσης σε πτήση λίγων μέτρων επάνω από τα κύματα του Αιγαίου.

Και αποκαλύπτεται ότι ήδη οι ιπτάμενοι της 345ΜΒ, χωρίς τα σήματα και τα διακριτικά από τις φόρμες πτήσης τους, αλλά με πιστόλια, όπως προβλέπεται στις κανονικές πολεμικές αποστολές βρίσκονταν στα κόκπιτ τους έτοιμοι να απογειωθούν εντός 60» και να σπείρουν σε λίγα λεπτά μετά την απογείωσή τους, τον όλεθρο στον τουρκικό Στόλο.

Στο κείμενο υπάρχουν αποσπάσματα από την γραπτή μαρτυρία του Αντιπτεράρχου ε.α. και τότε Διοικητή της 345ΜΒ Γεώργιου Κωτσίδη, ο οποίος με έναν έντονο και γλαφυρό τρόπο περιγράφει στο σχετικό αρχικό ρεπορτάζ του defenceline, εκείνες τις κρίσιμες ώρες
–Πριν από 19 ακριβώς χρόνια, την 31η Ιανουαρίου 1996, Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν μια ανάσα από την πολεμική αναμέτρηση. Πότε αρχίσατε να καταλαβαίνετε ότι αυτή δεν θα ήταν μία συνηθισμένη κρίση;
Νίκος Τσακίρης: Μία εβδομάδα νωρίτερα, είχε αρχίσει να κλιμακώνεται σταδιακά η ένταση. Υπήρχαν μετασταθμεύσεις αεροσκαφών, κινήσεις πλοίων του στόλου, ενώ για περίπου μία εβδομάδα υπήρχε αυξημένη ετοιμότητα, ήμασταν συνεχώς στη Μοίρα και κοιμόμασταν μέσα στην Μονάδα. Πάντα υπήρχε ένα αριθμός αεροπλάνων σε επιφυλακή, φορτωμένα με βόμβες και απλά άλλαζε η στοχοποίηση.

Την τελευταία ημέρα, στις 31 Ιανουαρίου 1996, η 345 Μοίρα Βομβαρδισμού είχε ως αποστολή να προσβάλει τις τουρκικές αποβατικές δυνάμεις. Ήταν ένας σχηματισμός δέκα αεροπλάνων Α-7H Corsair, όπου με τη συνοδεία μαχητικών F-16 που θα πηγαίναμε να χτυπήσουμε την αποβατική δύναμη.

– Που είχαν συγκεντρωθεί αυτές οι δυνάμεις;

ΝΤ: Βρισκόταν στα Ίμια και στην θαλάσσια περιοχή γύρω από τις βραχονησίδες. Αυτό που άλλαζε συνεχώς ήταν οι θέσεις των πλοίων και η προσπάθειά μας να τα ξεχωρίσουμε από τα δικά μας πλοία που βρίσκονταν στην ίδια περιοχή.

Εδώ βέβαια υπήρχε ένα τακτικό σφάλμα, το ότι δηλαδή μαζεύτηκαν πάρα πολλές ναυτικές δυνάμεις σε έναν πολύ μικρό θαλάσσιο χώρο, γεγονός που δημιουργούσε πρόβλημα….

Πλεονέκτημα υπήρχε όταν ο τουρκικός στόλος κατέβαινε από τα Δαρδανέλια και σε όλη την φάση της διαδρομής του προς την περιοχή της κρίσης. Αν δινόταν εντολή ανά πάσα στιγμή θα τον βύθιζαν όλο, γιατί τα ελληνικά πλοία και κυρίως οι τορπιλάκατοι και οι πυραυλάκατοι ήταν αγκιστρωμένες σε μικρούς κόλπους όπου χωρίς να εκπέμπουν, παρακολουθούσαν τις τουρκικές κινήσεις και ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να ρίξουν.
Εμείς λοιπόν, αφού είχαν συγκεντρωθεί όλες αυτές οι δυνάμεις, είχαμε ως ημερήσια αποστολή να χτυπήσουμε τις δυνάμεις αυτές με δέκα συνολικά αεροπλάνα και ταυτόχρονα ήταν σε ετοιμότητα έξι ακόμα βομβαρδιστικά για νυχτερινή προσβολή στόχων που θα μας δίνονταν.
Θυμάμαι αξέχαστα πως πήγα σπίτι έκανα ένα μπάνιο και μετά ξάπλωσα να ξεκουραστώ. Μετά όμως από μισή ώρα, περίπου 11 το βράδυ, 11 και μισή, χτύπησε το τηλέφωνο όπου ένας Ανθυποσμηναγός με μια φωνή γεμάτη ένταση μας ειδοποίησε να μεταβούμε άμεσα στη Μονάδα.
Φεύγω λοιπόν – όπως και όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοί μου – μπαίνω στη μονάδα, μόλις παρκάρω το αυτοκίνητο και ανοίγω την πόρτα ανατρίχιασα ακούγοντας τον ήχο των κινητήρων των αεροπλάνων! Νόμιζα ότι ήδη είχε δοθεί εντολή για απογείωση των βομβαρδιστικών!
Εδώ πρέπει να αναφέρω πως στα αεροπλάνα αυτά πιλότοι ήταν 5 «πιτσιρικάδες» και ένας έμπειρος πιλότος της Μοίρας, αυτοί δηλαδή που είχαν μπει στο πρόγραμμα των νυχτερινών πτήσεων που σας περιέγραψα νωρίτερα, γιατί ήταν κάτι το οποίο δεν περιμέναμε να συμβεί!
το κρίσιμο αυτό σημείο, ο -τότε- διοικητής της 345 Μοίρας Βομβαρδισμού Αντισμήναρχος (Ι) Γιώργος Κωτσίδης γράφει χαρακτηριστικά: «Οι πρώτοι που ανταποκρίθηκαν στο σχέδιο ανάκλησης τις βραδινές ώρες της 30ης Ιανουαρίου 1996 ήταν από τους νεαρότερους της Πολεμικής μας Μοίρας και με πλήρη συναίσθηση και ενθουσιασμό για τη δυσκολία της αποστολής, μετά από την απαραίτητη ενημέρωση, προωθήθηκαν στα αεροπλάνα, που σε εξαιρετικά σύντομο χρόνο προετοίμασαν και φόρτωσαν οι τεχνικοί με τους οπλουργούς και τους στρατεύσιμους της Μοίρας».
– Οπότε είχαν μπει ως πληρώματα των αεροσκαφών οι νεαρότεροι χειριστές και στη δεκάδα των πρωινών αποστολών οι εμπειρότεροι της Μοίρας;
ΝΤ: Ακριβώς, ήταν 5 νεαροί συνάδελφοι, με επικεφαλής έναν έμπειρό ιπτάμενο της Μοίρας! Οπότε μόλις μπαίνουμε εμείς στη Μοίρα, βλέπουμε τους έξι συναδέλφους να είναι ντυμένοι και να φεύγουν για τα αεροπλάνα καθώς υπήρχαν μετασταθμεύσεις προς τα δυτικά αεροδρόμια της Τουρκίας, οπότε από το ελληνικό Κέντρο Επιχειρήσεων θεώρησαν ότι κάτι πάει να γίνει και ότι τα τουρκικά αεροπλάνα θα επιχειρούσαν να χτυπήσουν Βόλο, τη Λάρισα κτλ, οπότε ότι υπήρχε τότε σε ετοιμότητα ήθελαν να το απογειώσουν!

Αφού πήγαν στα αεροπλάνα, ενημερωνόμαστε οι μεγαλύτεροι για την αποστολή με σκοπό να αλλάξουμε τους μικρότερους – γιατί όταν πας να πολεμήσεις απαιτείται εμπειρία –ώστε η πιθανότητα να επιτευχθεί η αποστολή και να γυρίσουν πίσω τα πληρώματα να ήταν μεγαλύτερη…

Στο σημείο αυτό θέλω να πω για το συνολικό κλίμα που υπήρχε στη Μοίρα. Το κλίμα ήταν τέτοιο που … τσακωνόμασταν στην κυριολεξία για το ποιος θα μείνει το βράδυ στη Μονάδα, ώστε να είναι ετοιμότητα και να απογειωθεί με τα βομβαρδιστικά!
Εικόνα
Ο Νίκος Τσακίρης μπροστά από ένα οπλισμένο βομβαρδιστικό της Μοίρας.

Για το ηθικό του προσωπικού και το κλίμα στην 345ΜΒ εκείνες τις στιγμές, ο Διοικητής της Μοίρας γράφει: «Ειλικρινά, το μεγαλείο της αυταπάρνησης, του ενθουσιασμού, του επαγγελματισμού και του πατριωτισμού που ζήσαμε σαν μια ψυχή, μια οικογένεια, μια γροθιά θα μου μείνει βαθιά χαραγμένο στο νου και την καρδιά μου!
Αν δεν ήμουν τότε βέβαιος για το ποιος εμψύχωνε ποιον τις δραματικές εκείνες στιγμές, σήμερα δηλώνω με πλήρη επίγνωση την μεγάλη μου περηφάνια για το θάρρος και τη συναδελφικότητα των Ιπταμένων, αλλά και όλου του προσωπικού της Μοίρας.

Όλοι, με αυτοθυσία και πίστη στην αποστολή της 345 Μοίρας Βομβαρδισμού ως πιστοί και φιλότιμοι στρατιώτες, σε μία περίοδο ιδιαίτερης κρίσης των αξιών, απλά νιώσαμε πως κάναμε το καθήκον μας και δεν ζητήσαμε ποτέ ούτε να συμψηφίσουμε, ούτε να εξαργυρώσουμε ότι ζήσαμε εκείνες τις δραματικές ώρες».

– Πως έζησαν αυτή τη κρίση οι δικοί σας άνθρωποι, η οικογένειά σας;
ΝΤ: Το ηθικό του προσωπικού της Μοίρας ήταν στο ύψιστο επίπεδο και αυτό οφείλεται κυρίως στον επαγγελματισμό και την εκπαίδευση. Όλο το προσωπικό ήταν ετοιμοπόλεμο επί της ουσίας.

Την προηγούμενη μέρα με είχε πάρει τηλέφωνο από το χωριό ο πατέρας μου ο συγχωρεμένος, και έκλαιγε. Γιατί ήταν σίγουρος… Του λέω, «πατέρα αυτή είναι η δουλειά μας, απλά αυτή τη στιγμή αν κληθούμε θα πρέπει να την κάνουμε!
Το βράδυ της 30ης Ιανουαρίου, ο πατέρας μου είχε μιλήσει με την γυναίκα μου που τότε ήταν στον μήνα της για να γεννήσει τον γιο μας, ο οποίος τελικά γεννήθηκε 27 Φεβρουαρίου 1996!

Όταν λοιπόν γύρισα στο σπίτι -όπως είπαμε και νωρίτερα η κρίση εκείνη τη στιγμή φαίνονταν να αποκλιμακώνεται – έκανα ένα μπάνιο και ξάπλωσα.

Όταν με πήραν τηλέφωνο να επιστρέψω εσπευσμένα στη Μονάδα, προσπάθησα να φύγω από το σπίτι όσο πιο ήρεμα μπορούσα.
Με ρώτησε τι έγινε, της λέω τίποτα, μας φώναξαν για ετοιμότητα, δεν είναι τίποτα. Οπότε, το μόνο που έκανα ήταν να τη φιλήσω και να φιλήσω τον μικρό μου γιο που ήταν ακόμα στην κοιλιά της και να φύγω…

Eτσι απλά…

Πηγή
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Iμια: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

24
phpBB [video]


Άκουσον, άκουσον, ήθελαν να επιβλέπουν και το κάψιμο της σημαίας

phpBB [video]


Και για να θυμηθούμε καλύτερα κάποιος (σ.σ βλέπε Πάγκαλος) έλεγε οτι την πήρε ο αέρας!

phpBB [video]
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Σαν σήμερα”

cron