Μαύρη επέτειος: Σαν σήμερα έγινε η γερμανική εισβολή στη χώρα μας!

1
Μαύρη επέτειος: Σαν σήμερα έγινε η γερμανική εισβολή στη χώρα μας!




Εικόνα



Το ημερολόγιο έγραφε 27 Απριλίου 1941, Κυριακή του Θωμά. Τα γερμανικά στρατεύματα παρελαύνουν στην πρωτεύουσα, με τα «κατάκλειστα σπίτια», όπως έλεγε λίγες ώρες πριν το τελευταίο ραδιοφωνικό μήνυμα της «ελεύθερης ακόμη Αθήνας».
Ήδη, από τις 6 Απριλίου 1941, οι Ναζί είχαν εισβάλει στο ελληνικό έδαφος από τα Σκόπια της Γιουγκοσλαβίας.
Παρέκαμψαν τη «Γραμμή Μεταξά», περικυκλώνοντας τους Έλληνες υπερασπιστές των οχυρών.

Τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας τα γερμανικά στρατεύματα μπαίνουν στην ανοχύρωτη Θεσσαλονίκη και την καταλαμβάνουν.
Η γερμανική εισβολή στην Ελλάδα (γνωστή και με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Μαρίτα»), ήταν πολεμική επιχείρηση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που έλαβε χώρα στην ηπειρωτική Ελλάδα και την νότια Αλβανία.
Η μάχη διεξήχθη μεταξύ των συμμαχικών δυνάμεων (Ελλάδα και Βρετανική Κοινοπολιτεία) και των δυνάμεων του Άξονα (Ναζιστική Γερμανία, Φασιστική Ιταλία και Βουλγαρία).
Η Μάχη της Ελλάδας θεωρείται συνέχεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο οποίος ξεκίνησε με την εισβολή ιταλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου 1940. Μέσα σε μερικές εβδομάδες οι Ιταλοί είχαν εκδιωχθεί από την Ελλάδα και οι ελληνικές δυνάμεις προωθήθηκαν και κατέλαβαν μεγάλο τμήμα της νότιας Αλβανίας.
Η Αθήνα έπεσε στις 27 Απριλίου. Παρόλα αυτά οι Βρετανοί κατόρθωσαν να εκκενώσουν περίπου 50.000 στρατιώτες.
Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών κάθε πέντε λεπτά μετέδιδε διαταγή της μόνης κυβερνητικής αρχής που παρέμενε στην ελληνική πρωτεύουσα, του Ανώτερου Στρατιωτικού Διοικητή Αττικοβοιωτίας υποστράτηγου Χρ. Καβράκου.
Λόγω επιτακτικής ανάγκης ζητούσε με τη διαταγή του ο στρατηγός να σταματήσει κάθε κίνηση στην Αθήνα, τον Πειραιά και τα προάστια, όλα τα καταστήματα να είναι κλειστά και οι κάτοικοι στα σπίτια τους, να σταματήσει η αντιαεροπορική άμυνα, οι στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις της περιοχής να παραμείνουν στις θέσεις τους και, πρόσθετε στη διαταγή, δεδομένου ότι «η πόλις είναι ανοχύρωτος και ουδεμία θα προβληθή αντίστασις, αξιώ όπως μη ακουσθή ουδέ εις πυροβολισμός».
Η ελληνική εκστρατεία τελείωσε με μία γρήγορη και καθολική γερμανική νίκη με την πτώση της Καλαμάτας στην Πελοπόννησο, μέσα σε ακριβώς είκοσι τέσσερις μέρες.
Τόσο Γερμανοί όσο και Σύμμαχοι αξιωματούχοι εξέφρασαν το θαυμασμό τους για την ισχυρή αντίσταση που προέβαλαν οι έλληνες στρατιώτες.
Το ραδιοφωνικό μήνυμα που έστελνε σε όλους τους Έλληνες ο εκφωνητής Κωνσταντίνος Σπυρόπουλος φαντάζει πιο επίκαιρο από ποτέ!
«Έλληνες ψηλά τις καρδιές!»


phpBB [video]



phpBB [video]



phpBB [video]



http://troktiko.eu
«Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»

Re: Μαύρη επέτειος: Σαν σήμερα έγινε η γερμανική εισβολή στη χώρα μας!

2
27 Απριλίου 1941: Τα γερμανικά στρατεύματα στην Αθήνα - Ποιος θυμάται τον ήρωα Κων/νο Κουκίδη;
Εικόνα


Ήταν σαν σήμερα, 27 Aπριλίου του 1941, όταν η Βέρμαχτ έμπαινε στην Αθήνα. Ήταν Κυριακή του Θωμά, η μέρα που ενέπνευσε και τη «Συννεφιασμένη Κυριακή», το μέγα τραγούδι του Τσιτσάνη.

Κυρίως όμως, ήταν η μέρα που ο εύζωνας φρουρός της Ακρόπολης, ο Κωνσταντίνος Κουκίδης, δεν άντεξε την ντροπή της παράδοσης του Ιερού Βράχου στο Γερμανό αξιωματικό και, αντί να υποστείλει την ελληνική σημαία για να την παραδώσει όπως τον είχε διατάξει ο διοικητής της γερμανικής φρουράς, την υποστέλλει τραγουδώντας μόνος μπροστά τους Γερμανούς τον εθνικό ύμνο, τυλίγει με αυτή το σώμα του και αυτοκτονεί πέφτοντας στο κενό.

Σήμερα, ποιος θυμάται τον Κουκίδη; Κανείς φυσικά. Και γιατί να τον θυμόμαστε; Επειδή πήγε και αυτοκτόνησε για να μην παραδώσει την Ακρόπολη στο βάρβαρο κατακτητή; Αστεία πράγματα…

Εικόνα


Ηταν ήρωας της παγκόσμιας επανάστασης; Δεν ήταν. Ή μήπως ήταν πολιτικός που πάλευε για τα… δίκαια του λαού και φιλούσε κι αγκάλιαζε όποιον έβρισκε μπροστά του τάζοντας ψέμματα; Ούτε αυτό ήταν. Μήπως έβαλε χέρι σε κανένα δημόσιο ταμείο να γίνει «μάγκας»; Όχι. Φυσικά, δεν ήταν και περσόνα της τηλεόρασης. Δεν χόρευε, δεν μαγείρευε, δεν έκανε την καρικατούρα, τη γλάστρα ή τον κλόουν στο γυαλί, ούτε ρητόρευε από αυτό – δεν υπήρχε γυαλί άλλωστε… Μήπως ήταν κρατικοδίαιτος κομματικός συνδικαλιστής να… προασπίζεται τη δημόσια περιουσία με το πάθος που θα προασπιζόταν τη δική του ιδιωτική, προφανώς επειδή τις έχει μπερδέψει; Μπα, ούτε αυτό.

Ε, τέλος πάντων, τι ήταν αυτός ο Κουκίδης; Αφού δεν ήταν τίποτα απ’ όλα αυτά, που συγκροτούν το σκληρό πυρήνα του αξιακού συστήματός μας, ήταν ένα τίποτα. Πολύ καλά έκανε και πήγε και έπεσε από την Ακρόπολη, δικιά του δουλειά. Και πολύ καλά κάνουμε λοιπόν και εμείς και δεν θυμόμαστε. Τι να θυμηθούμε δηλαδή από έναν τέτοιο ήρωα; Τολμάμε να τον θυμηθούμε; Πρέπει να τον θάψουμε βαθειά στη λήθη. Όταν θα θυμόμαστε τι ήταν αυτός, θα θυμόμαστε αναγκαστικά τι είμαστε κι εμείς. Ασε λοιπόν καλύτερα…


Απλώς, δεν σκεφτήκαμε ποτέ ότι μπορεί να φτάσαμε εδώ που φτάσαμε ακριβώς επειδή μέσα μας δεν κατοικεί ο Κουκίδης, αλλά όλοι αυτοί οι γελοίοι τύποι, που, σα να μη μας έφταναν οι δικοί μας, έχουμε τώρα πάρει κι «τηλενισχύσεις» από την Τουρκία… Αλλά αυτό είμαστε πια: αυτό που βλέπουμε καρφωμένοι μαζικά σαν ανώμαλοι μπροστά σ’ ένα άθλιο γυαλί… Κι έτσι, δυστυχώς, δεν βγαίνουν πέρα οι μεγάλες ώρες όπως αυτές που τώρα περνάμε.

… που έχει πάντα συννεφιά, Χριστέ και Παναγιά μου…

[Άρθρο του Γεώργιου Π. Μαλούχου δημοσιευμένο στην εφημερίδα Το Βήμα, ακριβώς ένα χρόνο πριν, στις 27-4-2011, με τίτλο "Ακρόπολη, 27 Απριλίου 1941. Ποιος θυμάται τον Κουκίδη;" Το αναδημοσιεύουμε σήμερα, καθώς παραμένει δραματικά επίκαιρο. Κάθε χρόνο και χειρότερα...]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείνΠλάτων
Απάντηση

Επιστροφή στο “Σαν σήμερα”

cron