Δὲν θὰ ἔπρεπε, ἀγαπητοί μου, στὸν τόπο μας νὰ ὑπάρχῃ οὔτε ἕνας ἄπιστος καὶ ἄθεος. Γιατὶ τὰ χώματά μας εἶνε ἁγιασμένα· καὶ οἱ πέτρες ἀκόμα θὰ φωνάζουν, ὅτι ἡ θρησκεία μας εἶνε ζωντανή καὶ κάνει θαύματα. Δυστυχῶς ὅμως τὰ τελευταῖα χρόνια ὑπάρχουν ἄπιστοι καὶ ἄθεοι. Γι᾽ αὐτοὺς ὁ Δαυῒδ λέει· «Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· Οὐκ ἔστι Θεός» (Ψαλμ. 13,1· 52,2). Δηλαδή· μόνο ἄνθρωπος ποὺ οἱ διανοητικές του δυνάμεις ἔχουν διασαλευθῆ, μόνο αὐτὸς μπορεῖ νὰ πῇ ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός.
Συναντᾶτε ἕναν ἄπιστο καὶ ἄθεο; Κάντε του μία ἐρώτησι, καὶ φτάνει· Ἀσφαλῶς, φίλε μου, θὰ κάθεσαι σὲ κάποιο σπίτι. Ἐὰν λοιπὸν μοῦ πῇς ὅτι τὸ σπίτι αὐτὸ φύτρωσε ἔτσι μόνο του, χωρὶς μηχανικὸ καὶ χτίστη, τότε κ᾽ ἐγὼ θὰ δεχθῶ ὅτι τὸ μεγάλο σπίτι ποὺ λέγεται σύμπαν ἔγινε μόνο του. «Πᾶς οἶκος κατασκευάζεται ὑπό τινος, ὁ δὲ τὰ πάντα κατασκευάσας Θεός» (Ἑβρ. 3,4). Ἡ λογικὴ ἐπιβάλλει νὰ παραδεχθοῦμε, ὅτι ὑπάρχει Θεὸς δημιουργὸς τοῦ παντός.
Ὑπάρχουν λοιπὸν ἄπιστοι καὶ ἄθεοι· ὑπάρχουν ὅμως καὶ ἄλλοι, ποὺ λένε ὅτι πιστεύουν, ἔρχονται ὅμως στιγμὲς ποὺ ἡ πίστι τους κλονίζεται. Γιατί; Διότι εἶνε ἀνυπόμονοι. Θέλουν, μέσα στὸ μικρὸ διάστημα τῆς ζωῆς αὐτῆς, νὰ δοῦν νὰ λειτουργῇ ἡ θεία δικαιοσύνη, τὸ κακὸ νὰ τιμωρῆται ἀμέσως. Κι ὅταν βλέπουν, κακοὶ καὶ ἐγκληματίες νὰ εἶνε καλὰ καὶ νὰ προοδεύουν, ὅταν βλέπουν τὸ κακὸ νὰ θριαμβεύῃ, χάνουν τὴν πίστι τους καὶ λένε· Ποῦ εἶνε ὁ Θεός; δὲν τὰ βλέπει αὐτά; ὑπάρχει Θεός;…
Μικρὲ ἄνθρωπε, σκουλήκι τῆς γῆς, ποὺ θέλεις μὲ τὸ μυαλουδάκι σου νὰ λύσῃς ὅλα τὰ προβλήματα! Ἐὰν τὸ μυρμήγκι δὲν μπορῇ νὰ ξέρῃ τί κάνει ὁ ἄνθρωπος καὶ νὰ τὸν σχολιάσῃ, πολὺ περισσότερο δὲν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ κρίνῃ τὶς βουλὲς τοῦ Θεοῦ. «Τὰ κρίματα (τοῦ Κυρίου) ὡσεὶ ἄβυσσος πολλή» (Ψαλμ. 35,6).
Στὴν ἀπορία, γιατί ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ τὸ κακὸ ἀμέσως; ἀπαντᾷ ὁ ἀπόστολος Παῦλος καὶ λέει: Δὲν τιμωρεῖ κεραυνοβόλως τὸ κακὸ ὁ Θεὸς – γιατί; Διότι περιμένει τὴ μετάνοια ὅλων καὶ μακροθυμεῖ…
Του Μητρ. Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτη
Πηγή: augoustinos-kantiotis.gr
Πηγή: http://synaxipalaiochoriou.blogspot.gr/