aetos64 έγραψε: Τι γράφεις Laptona; Αυτεξούσιο + ελέυθερη επιλογή = βούληση.

aetos64 έγραψε: Ὀταν λέω ''με την βούλησή τους επέλεξαν την παγίωση στο καλό'' δεν σημαίνει πως απέλυσαν την βούλησή του αλλά το κακό!

Πριν την πτώση είχαν αυτεξούσιο, ελεύθερη επιλογή και ελεύθερη βούληση μετά την πτώση συνεχίζουν να έχουν αυτεξούσιο, ελεύθερη επιλογή αλλά η βούληση τους παγιώθηκε είτε στο κακό είτε στο καλό. Αυτό λέω από την αρχή του θέματος.

Από το βιβλίο "Εμφανίσεις και θαύματα των Αγγέλων" Ι.Μ. Παρακλήτου : Όσοι άγγελοι δεν ακολούθησαν τον Εωσφόρο στη πτώση του, έλαβαν το χάρισμα της τελείας ατρεψίας και ακινησίας προς το κακό. Και πότε το έλαβαν; Όταν έγινε η ενανθρώπηση του Θεού και έμαθαν έμπρακτα το δρόμο που οδηγεί στην ομοίωση του Θεού που δεν είναι η έπαρση, αλλά η ταπείνωση. Και κυρίως μετά το πάθος και την ανάσταση του Χριστού, έγιναν από «δυσκίνητοι στο κακό», «ακίνητοι όχι στη φύση, αλλά χάριτι του μόνου αγαθού» (Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός). Η ακινησία τους αυτή στο κακό και η στερέωσή τους στην αρετή, δεν σημαίνει ότι εξαφανίζεται το αυτεξούσιό τους, αλλά ότι με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος εξαγιάζεται. Τώρα δηλαδή διαφέρουν από τους δαίμονες μόνο στην αγαθή προαίρεση, στην αγαθή βούληση και στην υπακοή τους προς το Θεό. Η γνωστική τους ικανότητα και η δύναμη των αγγέλων είναι μεγάλες και πολύ ανώτερες από όλους μαζί τους ανθρώπους, χωρίς βέβαια να αγγίζουν την παντοδυναμία του Θεού, όπου μπροστά στην παγγνωσία του Θεού, είναι μηδαμινή...

Ἔστι τοίνυν φύσις λογικὴ νοερά τε καὶ αὐτεξούσιος, τρεπτὴ κατὰ
γνώμην, ἤτοι ἐθελότρεπτος· πᾶν γὰρ κτιστὸν καὶ τρεπτόν, μόνον δὲ
τὸ ἄκτιστον ἄτρεπτον. Καί πᾶν λογικὸν αὐτεξούσιον. Ὡς μὲν οὖν
λογικὴ καὶ νοερὰ αὐτεξούσιός ἐστιν· ὡς δὲ κτιστὴ τρεπτή, ἔχουσα
ἐξουσίαν καὶ μένειν καὶ προκόπτειν ἐν τῷ ἀγαθῷ καὶ ἐπὶ τὸ χεῖρον
τρέπεσθαι.
Ἀνεπίδεκτος μετανοίας, ὅτι καὶ ἀσώματος· ὁ γὰρ ἄνθρωπος διὰ τὴν
τοῦ σώματος ἀσθένειαν τῆς μετανοίας ἔτυχεν.

Νεοελληνική Απόδοση
Ο άγγελος, λοιπόν, είναι φύση λογική, νοερή και αυτεξούσια, μεταβλητή στην
προαίρεση, δηλαδή στη θέληση· διότι κάθε κτιστό είναι και μεταβλητό, ενώ
μόνο το άκτιστο είναι αμετάβλητο. Κάθε λογικό επίσης είναι και αυτεξούσιο.
(Ο άγγελος), λοιπόν, σαν λογική και νοερή φύση είναι αυτεξούσιος· σαν
κτιστή φύση είναι μεταβλητή, έχοντας τη δυνατότητα και να διατηρείται και
να προοδεύει στο αγαθό αλλά και να πηγαίνει προς το χειρότερο.
(Ο άγγελος) δεν έχει τη δυνατότητα να μετανοήσει, διότι είναι και ασώματος.
Αντίθετα ο άνθρωπος, εξαιτίας της αδυναμίας του σώματός του, μπορεί να
μετανοήσει.

aetos64 έγραψε: Αυτό που αμφισβητώ είναι το άν οι άγγελοι είναι εικόνες Θεού όπως οι άνθρωποι. Άν δηλαδή είναι όπως οι ανθρώποι θεοί κατά χάρη ή απλώς υπηρέτες του Θεού;;;;

Αὐτὸς τῶν ἀγγέλων ἐστὶ ποιητὴς καὶ Δημιουργὸς, ἐκ τοῦ μὴ ὄντος
εἰς τὸ εἶναι παραγαγὼν αὐτούς, κατ᾿ οἰκείαν εἰκόνα κτίσας αὐτοὺς
φύσιν ἀσώματον

«τό μέν γάρ «κατ᾿ εἰκόνα», τό νοερόν δηλοῖ καί τό αὐτεξούσιον

PG 95, 168BC: «Κατὰ πόσους τρόπους λέγεται τὸ κατ'εἰκόνα;
Κατὰ τὸ λογικὸν καὶ νοερὸν καὶ αὐτεξούσιον,κατὰ τὸ γεννᾶν τὸν νοῦν λὀγον καὶ προβάλλειν πνεῦμα κατὰ τὸ ἀρχικὸν.
Κατὰ ταῦτα καὶ οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἄνθρωποι κατ ἐικόνα

LAPTONAS έγραψε:Τίθεται εδώ το ερώτημα : εφόσον είναι υπηρέτες κάνουν μόνο ότι τους λέει ο Θεός ή πράττουν κατά βούληση ;

LAPTONAS έγραψε:

aetos64 έγραψε: Αυτό που αμφισβητώ είναι το άν οι άγγελοι είναι εικόνες Θεού όπως οι άνθρωποι. Άν δηλαδή είναι όπως οι ανθρώποι θεοί κατά χάρη ή απλώς υπηρέτες του Θεού;;;;

Τίθεται εδώ το ερώτημα : εφόσον είναι υπηρέτες κάνουν μόνο ότι τους λέει ο Θεός ή πράττουν κατά βούληση ;

Έργο των αγγέλων

Οι άγγελοι πραγματοποιούν τριπλό έργο. Πρώτα απ΄ όλα δοξολογούν ακατάπαυστα το Θεό. Αυτή η δοξολογία δεν τους έχει επιβληθεί ως εντολή, αλλά είναι τελείως αυθόρμητη, που ξεπηγάζει από τους ίδιους, όταν αντικρύζουν το κάλλος του Θεϊκού προσώπου και τα μεγαλεία της δημιουργίας του. Τη νύχτα των Χριστουγέννων π.χ. εμφανίσθηκε πλήθος στρατιάς ουρανίου που αινούσε το Θεό για το γεγονός της θείας ενσαρκώσεως.

Το δεύτερο έργο τους είναι η διακονία στη Θεία Οικονομία. Νιώθουν τόση αγάπη και ευγνωμοσύνη προς το Πλάστη τους και σφοδρή επιθυμία για τη δική τους πρόοδο, ώστε να διακονούν τα μυστήρια της Θείας Οικονομίας. Τα αγγελικά τάγματα μεταδίδουν ιεραρχικά το φωτισμό και τη γνώση το ένα στο άλλο. Τις αποκαλύψεις του Θεού τις διδάσκουν οι ανώτερες τάξεις στις κατώτερες και όταν επιτρέψει ο Θεός να αποκαλυφθεί κάποιο μυστήριο σε νου αγίου ανθρώπου, αυτό θα γίνει ιεραρχικά.

Το τρίτο έργο των αγγελικών δυνάμεων αφορά τη σωτηρία των ανθρώπων. Με αυτό επιφορτίσθηκαν μετά την δημιουργία του ανθρώπου και το επιτελούν με ιδιαίτερη προθυμία και χαρά, αφού κάθε φορά που μετανοεί ένας άνθρωπος για τις αμαρτίες του, πανηγυρίζουν και χαίρονται στον ουρανό.

Στο αρχαιότατο έργο «ποιμήν» του Ερμά, γίνεται λόγος για τον προσωπικό φύλακα άγγελο κάθε ανθρώπου. Αυτός μάλιστα είναι τρυφερός, σεμνός, πράος, διδάσκει στην ανθρώπινη καρδιά τη δικαιοσύνη και το δρόμο προς το αγαθό. Και άλλοι πατέρες της εκκλησίας μας διδάσκουν ότι απαραίτητη προϋπόθεση παραμονής του φύλακα αγγέλου δίπλα στον άνθρωπο, είναι ο άγιος βίος, διαφορετικά απομακρύνεται εξ΄ αιτίας των πονηρών και αμαρτωλών έργων. Ο άγγελος αυτός παρηγορεί στις θλίψεις, βοηθά στους πόνους, συμπάσχει με τον άνθρωπο, τον οδηγεί στη μετάνοια και τον προστατεύει από ορατούς και αόρατους εχθρούς.

Εκτός όμως από το φύλακα άγγελο του κάθε ανθρώπου, υπάρχουν και οι φύλακες άγγελοι των εθνών, των πόλεων και των κατά τόπους εκκλησιών. Στη Παλαιά Διαθήκη στο βιβλίο του Δευτερονομίου ο Θεός διαμοιράζει τα έθνη και τοποθετεί τα όρια των εθνών σύμφωνα με τον αριθμό των αγγέλων του. Έπειτα ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος παρατηρεί ότι ο Θεός έχει εγκαταστήσει σε κάθε πόλη στρατόπεδα αγγέλων που αναχαιτίζουν τις επιθέσεις των δαιμόνων. Ενώ τέλος ο άγιος Ιππόλυτος είναι ιδιαίτερα σαφής, όταν παρομοιάζει την εκκλησία με πλοίο που έχει ναύτες τους αγγέλους.

http://1myblog.pblogs.gr/tags/archaggeloi-gr.html

LAPTONAS έγραψε:

aetos64 έγραψε: Ὀταν λέω ''με την βούλησή τους επέλεξαν την παγίωση στο καλό'' δεν σημαίνει πως απέλυσαν την βούλησή του αλλά το κακό!

1. Δεν επιλέγεις με την βούληση. Δεν είναι η βούληση το όργανο επιλογής. Η βούληση είναι επιθυμία που προκύπτει αφού επιλέξεις είτε το κακό είτε το καλό.

2. Έπειτα δεν επέλεξαν αυτοί να παγιωθεί η βούληση τους αλλά παγιώθηκε με την κάθοδο του Ιησού Χριστού στον Άδη. Πριν έρθει ο Χριστός δεν είχε παγιωθεί.

3. Αυτός που τους παγίωσε την βούληση είναι ο Χριστός, ο οποίος δεν τους επέτρεψε πλέον να έχουν άλλη πέραν της αγαθής ή κακής. Τουλάχιστον αυτό το συμπέρασμα βγάζω από τα λεγόμενα των Πατέρων.

4. Επιλέγοντας το κακό απέλυσαν το καλό και αντίστοιχα. Όταν η βούληση βρίσκεται στο κακό ή στο καλό δεν είναι ελεύθερη , έχει ήδη ταυτιστεί.

5. Εγώ δεν είπα ότι απέλυσαν τη βούληση τους επειδή επέλεξαν το κακό , είπα ότι από τη στιγμή που η βούληση τους έγινε αγαθή ή κακή έπαψε να είναι ελεύθερη........

aetos64 έγραψε:

5. Εγώ δεν είπα ότι απέλυσαν τη βούληση τους επειδή επέλεξαν το κακό , είπα ότι από τη στιγμή που η βούληση τους έγινε αγαθή ή κακή έπαψε να είναι ελεύθερη........

Αυτά είναι ανθρωποπαθείς εκφράσεις, ''καταστροφική ελευθερία'' δεν είναι ελευθερία... η επιλογή της αυτοκτονίας μπορεί να είναι ψευδαίσθηση της ελευθερίας, αλλά είναι αυταπάτη.... η Δημιουργία, δυστυχώς για αυτούς, είναι αιώνια και αθάνατη, είτε στην κόλαση είτε στον παράδεισο...

LAPTONAS έγραψε:

aetos64 έγραψε:

5. Εγώ δεν είπα ότι απέλυσαν τη βούληση τους επειδή επέλεξαν το κακό , είπα ότι από τη στιγμή που η βούληση τους έγινε αγαθή ή κακή έπαψε να είναι ελεύθερη........

Αυτά είναι ανθρωποπαθείς εκφράσεις, ''καταστροφική ελευθερία'' δεν είναι ελευθερία... η επιλογή της αυτοκτονίας μπορεί να είναι ψευδαίσθηση της ελευθερίας, αλλά είναι αυταπάτη.... η Δημιουργία, δυστυχώς για αυτούς, είναι αιώνια και αθάνατη, είτε στην κόλαση είτε στον παράδεισο...

Η καταστροφική ελευθερία ορίζεται ως αυθαιρεσία. Η ελευθερία είναι η μεσότητα ανάμεσα στην δουλεία και στην αυθαιρεσία. Αλλά και πάλι εγώ δεν μίλησα για καταστροφική ελευθερία.... (=αυθαιρεσία) αλλά για βούληση.

Η βούληση των αγγέλων εφόσον ταυτίστηκε με το κακό (η το καλό αντίστοιχα) δεν μπορεί πλέον να είναι ελεύθερη. Ελεύθερη θα ήταν αν δεν είχε ταυτιστεί ούτε με το καλό ούτε με το κακό.

Θα σου φέρω ένα απλό παράδειγμα :

έχεις δει σε κάποιες σειρές που προσπαθεί κάποιος να αποφασίσει κάτι και βγαίνουν δύο πλασματάκια πάνω από το κεφάλι τους; Το ένα είναι το διαβολάκι το οποίο αντιπροσωπεύει την κακή βούληση, το άλλο είναι το αγγελάκι το οποίο αντιπροσωπεύει την καλή βούληση. Το κακό διαβολάκι ποτέ δεν στηρίζει την καλή βούληση και το καλό αγγελάκι ποτέ δεν στηρίζει την κακή βούληση. Αμφότερα δεν έχουν βούληση πέρα από αυτή με την οποία έχουν ταυτιστεί.

Μόνο ο άνθρωπος έχει την ελευθερία βούλησης πλέον.

Οι άγγελοι την έχασαν όταν μοιράστηκαν σε έκπτωτους και μη.

aetos64 έγραψε:
Το «καλό» και το «κακό»

Γι’ αυτό στο Χριστό δεν υπάρχει επιλογή μεταξύ καλού και κακού. Είναι αρχαιοελληνική φιλοσοφία αυτή. Στον Χριστιανισμό δεν διαλέγουμε μεταξύ καλού και κακού -πόσες φορές τα λένε αυτά στα κατηχητικά οι καθηγητές... είναι συγκλονιστικό-. Διαλέγουμε μεταξύ ζωής και θανάτου. Λέει ο Μάξιμος ο Ομολογητής, «Το απλώς λεγόμενον κακόν, ου πάντως κακόν, και το απλώς λεγόμενον καλόν, ου πάντως καλόν», στο «Περί Διαφόρων Αποριών», που προανέφερα. Δεν είναι η σύγκριση καλού και κακού, η ιστορία του Ηρακλή που διαλέγει, δηλαδή, τον δρόμο του «καλού» ή της «κακίας». Δεν μας λέει τίποτα αυτό. Δεν μου λέει τίποτα η λέξη «καλός» ή «κακός». Δεν μου λέει τίποτα καλό η λέξη «ηθικός». Με ενδιαφέρει να υπάρχει ο τρόπος ζωής.

Στις Διδαχές των Δώδεκα Αποστόλων, ένα μεταγενέστερο έργο που φέρει όλη την διδασκαλία των Αποστόλων σε ένα κείμενο, λέει «οδοί δύο εισί». Βλέπετε: «οδοί». Μία της ζωής και μία του θανάτου. Δεν είναι πια το «καλό» και το «κακό», είναι τι δρόμο διαλέγεις. Η Εκκλησία ελευθερώνει τον άνθρωπο από αυτές τις συμβατικές ηθικές, που έχουν μέσα τους αυτό το «πώς βλέπεις το Θεό», «πώς τον καταλαβαίνεις», «πώς σε κρίνει ο Θεός». Δεν μας ενδιαφέρει η βελτίωση των ηθών αλλά η αποκατάσταση του ανθρώπου στο πλήρωμα της ζωής, δηλαδή, στην αγάπη. Αυτό μας ενδιαφέρει! Δεν με ενδιαφέρει ένας άνθρωπος να γίνει καλύτερος. Δεν με νοιάζει να γίνει καλύτερος! Γιατί το καλό είναι τόσο φθαρτό! Ποιο είναι το καλό; Με ενδιαφέρει, ο άνθρωπος, να μπει στο πλήρωμα του Θεού, να μπορεί να αγαπάει δηλαδή. Αυτό είναι τρόπος υπάρξεως, αυτό είναι η δική σας ζωή, δηλαδή. Τι σημαίνει «αυτός είναι καλός»; Δεν μου λέει τίποτα αυτό. Και στη δική σας πορεία, την πνευματική, εκεί θα προχωρήσετε. Μην αναζητείτε «ποιο είναι το καλό» και «ποιο το κακό». Να μπείτε σ’ αυτόν τον τρόπο υπάρξεως. Πρέπει, δηλαδή, να γίνει μέσα μας μια υπαρκτή αλλαγή, στον τρόπο υπάρξεώς μας. Εδώ είναι η κατάργηση της ατομικότητας, εδώ είναι η ιστορία της μετάνοιάς μας. Ακόμη και όταν εξομολογείστε δεν απαριθμείτε αμαρτήματα που τα κάνετε και λυπάστε γι’ αυτά.

Πρέπει να γίνει μια αλλαγή στον τρόπο υπάρξεως. Γιατί αμαρτήσατε και αμαρτήσαμε; Γιατί λειτουργήσαμε ατομικά! Και πρέπει να αλλάξει αυτός ο τρόπος υπάρξεως και να καταργηθεί η ζωή αυτής της ατομικότητας και να γίνει ζωή αγάπης!
http://filoumenos.com/forum/viewtopic.p ... 019#p79019

aetos64 έγραψε:

LAPTONAS έγραψε:

aetos64 έγραψε:

5. Εγώ δεν είπα ότι απέλυσαν τη βούληση τους επειδή επέλεξαν το κακό , είπα ότι από τη στιγμή που η βούληση τους έγινε αγαθή ή κακή έπαψε να είναι ελεύθερη........

Αυτά είναι ανθρωποπαθείς εκφράσεις, ''καταστροφική ελευθερία'' δεν είναι ελευθερία... η επιλογή της αυτοκτονίας μπορεί να είναι ψευδαίσθηση της ελευθερίας, αλλά είναι αυταπάτη.... η Δημιουργία, δυστυχώς για αυτούς, είναι αιώνια και αθάνατη, είτε στην κόλαση είτε στον παράδεισο...

Η καταστροφική ελευθερία ορίζεται ως αυθαιρεσία. Η ελευθερία είναι η μεσότητα ανάμεσα στην δουλεία και στην αυθαιρεσία. Αλλά και πάλι εγώ δεν μίλησα για καταστροφική ελευθερία.... (=αυθαιρεσία) αλλά για βούληση.

Η βούληση των αγγέλων εφόσον ταυτίστηκε με το κακό (η το καλό αντίστοιχα) δεν μπορεί πλέον να είναι ελεύθερη. Ελεύθερη θα ήταν αν δεν είχε ταυτιστεί ούτε με το καλό ούτε με το κακό.

Θα σου φέρω ένα απλό παράδειγμα :

έχεις δει σε κάποιες σειρές που προσπαθεί κάποιος να αποφασίσει κάτι και βγαίνουν δύο πλασματάκια πάνω από το κεφάλι τους; Το ένα είναι το διαβολάκι το οποίο αντιπροσωπεύει την κακή βούληση, το άλλο είναι το αγγελάκι το οποίο αντιπροσωπεύει την καλή βούληση. Το κακό διαβολάκι ποτέ δεν στηρίζει την καλή βούληση και το καλό αγγελάκι ποτέ δεν στηρίζει την κακή βούληση. Αμφότερα δεν έχουν βούληση πέρα από αυτή με την οποία έχουν ταυτιστεί.

Μόνο ο άνθρωπος έχει την ελευθερία βούλησης πλέον.

Οι άγγελοι την έχασαν όταν μοιράστηκαν σε έκπτωτους και μη.

Με τον τρόπο που το προσεγγίζεις Laptona, η ρίζα της σκέψη σου βρίσκεται στην λογική και επιθυμία της αυτονόμισης που είναι καί η αιτία της Πτώσης.
Ο προορισμός μας σαν χριστιανοί αυτός ακριβώς είναι, η παγίωση στο καλό. Το καλό και το κακό όμως όπως προανέφερα δεν υπάρχει, απλώς έτσι το εκφράζουμε οι άνθρωποι, η Ζωή και ο Θάνατος υπάρχει, και το δεύτερο δεν αποτελεί ευκαιριακή επιλογή για τον σεσωσμένο.

aetos64 έγραψε:
Το «καλό» και το «κακό»

Γι’ αυτό στο Χριστό δεν υπάρχει επιλογή μεταξύ καλού και κακού. Είναι αρχαιοελληνική φιλοσοφία αυτή.

aetos64 έγραψε: Στον Χριστιανισμό δεν διαλέγουμε μεταξύ καλού και κακού -πόσες φορές τα λένε αυτά στα κατηχητικά οι καθηγητές... είναι συγκλονιστικό-. Διαλέγουμε μεταξύ ζωής και θανάτου.

aetos64 έγραψε: Λέει ο Μάξιμος ο Ομολογητής, «Το απλώς λεγόμενον κακόν, ου πάντως κακόν, και το απλώς λεγόμενον καλόν, ου πάντως καλόν», στο «Περί Διαφόρων Αποριών», που προανέφερα. Δεν είναι η σύγκριση καλού και κακού, η ιστορία του Ηρακλή που διαλέγει, δηλαδή, τον δρόμο του «καλού» ή της «κακίας».

aetos64 έγραψε: Δεν μας λέει τίποτα αυτό. Δεν μου λέει τίποτα η λέξη «καλός» ή «κακός». Δεν μου λέει τίποτα καλό η λέξη «ηθικός». Με ενδιαφέρει να υπάρχει ο τρόπος ζωής.

Στις Διδαχές των Δώδεκα Αποστόλων, ένα μεταγενέστερο έργο που φέρει όλη την διδασκαλία των Αποστόλων σε ένα κείμενο, λέει «οδοί δύο εισί». Βλέπετε: «οδοί». Μία της ζωής και μία του θανάτου. Δεν είναι πια το «καλό» και το «κακό», είναι τι δρόμο διαλέγεις.

aetos64 έγραψε: Η Εκκλησία ελευθερώνει τον άνθρωπο από αυτές τις συμβατικές ηθικές, που έχουν μέσα τους αυτό το «πώς βλέπεις το Θεό», «πώς τον καταλαβαίνεις», «πώς σε κρίνει ο Θεός». Δεν μας ενδιαφέρει η βελτίωση των ηθών αλλά η αποκατάσταση του ανθρώπου στο πλήρωμα της ζωής, δηλαδή, στην αγάπη. Αυτό μας ενδιαφέρει! Δεν με ενδιαφέρει ένας άνθρωπος να γίνει καλύτερος. Δεν με νοιάζει να γίνει καλύτερος! Γιατί το καλό είναι τόσο φθαρτό! Ποιο είναι το καλό; Με ενδιαφέρει, ο άνθρωπος, να μπει στο πλήρωμα του Θεού, να μπορεί να αγαπάει δηλαδή. Αυτό είναι τρόπος υπάρξεως, αυτό είναι η δική σας ζωή, δηλαδή.

LAPTONAS έγραψε: Για να το θέσω σύμφωνα με τους νέους όρους που εισάγονται ...Οι άγγελοι ήταν στην Οδό της Ζωής. Οι δαίμονες που απομακρύνθηκαν από το Φως βρίσκονται στην Οδό του Θανάτου (αφού απομακρύνθηκαν από το Φως) . Ανάμεσα σε αυτά μπορεί να επιλέξει και ο άνθρωπος, όμως προτού επιλέξει, είναι σε ένα στάδιο ελεύθερο. Δεν είναι ούτε στην μία ούτε στην άλλη οδό. Οι άγγελοι προτού εκπέσουν ήταν στο Φως, όπως ήταν οι πρωτόπλαστοι στο Παράδεισο... όμως εμείς δεν γεννηθήκαμε στο παραδεισένιο κόσμο.. αλλά σε έναν ουδέτερο κόσμο, σκληρό και πολλές φορές άδικο... γιαυτό και δεν ξεκινάμε ούτε μακριά από το φως ούτε κοντά αλλά κάπου στην μέση... και ήμαστε ελεύθεροι να κρίνουμε και αποφασίσουμε.

Αυτό στο οποίο συμφωνούμε είναι ότι ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι πρέπει εκ των πραγμάτων να ακολουθήσουμε την Οδό της ζωής και ασφαλώς με την αγάπη ήμαστε στο πλήρωμα του Θεού. ...ήμαστε ελεύθεροι να ακολουθήσουμε την Οδό της ζωής όμως εφόσον αποφασίσουμε να μπούμε στην Οδό και στο πλήρωμα παύουμε να ήμαστε ελεύθεροι...

Εσύ θεωρείς ότι συνεχίζουμε να ήμαστε ελεύθεροι ;

Για να το θέσω σύμφωνα με τους νέους όρους που εισάγονται ...Οι άγγελοι ήταν στην Οδό της Ζωής. Οι δαίμονες που απομακρύνθηκαν από το Φως βρίσκονται στην Οδό του Θανάτου (αφού απομακρύνθηκαν από το Φως) . Ανάμεσα σε αυτά μπορεί να επιλέξει και ο άνθρωπος, όμως προτού επιλέξει, είναι σε ένα στάδιο ελεύθερο. Δεν είναι ούτε στην μία ούτε στην άλλη οδό. Οι άγγελοι προτού εκπέσουν ήταν στο Φως, όπως ήταν οι πρωτόπλαστοι στο Παράδεισο... όμως εμείς δεν γεννηθήκαμε στο παραδεισένιο κόσμο.. αλλά σε έναν ουδέτερο κόσμο, σκληρό και πολλές φορές άδικο... γιαυτό και δεν ξεκινάμε ούτε μακριά από το φως ούτε κοντά αλλά κάπου στην μέση... και ήμαστε ελεύθεροι να κρίνουμε και αποφασίσουμε.

Αυτό στο οποίο συμφωνούμε είναι ότι ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι πρέπει εκ των πραγμάτων να ακολουθήσουμε την Οδό της ζωής και ασφαλώς με την αγάπη ήμαστε στο πλήρωμα του Θεού. ...ήμαστε ελεύθεροι να ακολουθήσουμε την Οδό της ζωής όμως εφόσον αποφασίσουμε να μπούμε στην Οδό και στο πλήρωμα παύουμε να ήμαστε ελεύθεροι...

Εσύ θεωρείς ότι συνεχίζουμε να ήμαστε ελεύθεροι ;

Η αυτεξουσιότητα αυτή ερμηνεύεται ως η δυνατότητα όλων των λογικών όντων, και φυσικά και των αγγέλων, να κινηθούν προς το Θεό ή να στραφούν προς την αντίθετη κατεύθυνση και να απομακρυνθούν από αυτόν
Μάλιστα η απουσία σώματος τους επιτρέπει να έχουν μεγαλύτερη ελευθερία άσκησης του αυτεξουσίου τους, αφού δεν περιορίζονται από την δυσκινησία του υλικού σώματος και τα πάθη της σαρκός. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μόλις επιλέξουν να κάνουν κάτι, το πραγματοποιούν αμέσως και συνεπώς η έξη τους συμβαδίζει με την εκλογή αυτή της πράξης τους.

Είναι γεγονός πάντως πως η δυνατότητα αλλαγής φοράς στην κίνηση των αγγέλων υφίστατο τον πρώτο καιρό της δημιουργίας τους. Ύστερα από την πτώση των δαιμόνων επήλθε κάποια παγίωση ως προς τη φορά τους και έτσι έμειναν
στραμμένοι μονίμως προς μία κατεύθυνση, είτε κινούμενοι διαρκώς προς το αγαθό, είτε μακριά από αυτό. Αν και υπήρξε δηλαδή σταθεροποίηση της φοράς τους, δεν υπήρξε και στάση αφού μονίμως πλέον ακολουθούν μία πορεία θετικής ή αρνητικής αλλοίωσης. Η θέση αυτή του ∆αμασκηνού καιτων υπόλοιπων Πατέρων είναι πολύ σημαντική ώστε να συνειδητοποιήσει κανείς ότι ο Παράδεισος και η Κόλαση δεν αποτελούν στατικές καταστάσεις, αλλά συνεχείς δυναμικές πορείες προς την τελείωση ή την επιδείνωση