Κύπρος: «Χρήστες» οι σφετεριστές κλεπταποδόχοι;

Με τον Λάζαρο Μαύρο

Βεβαίως υποκειμενική -άκρως και πρεπόντως υποκειμενική- είν’ ακόμα και η επιλογή των λέξεων. Των όρων, των εννοιών, των χαρακτηρισμών και όσων διαφορετικών υπονοούν, σημαίνουν και συνεπάγονται. Κάθε υποκειμενικό, έναντι του αντίπαλου υποκειμενικού. Που εκάτερο μεροληπτεί υπέρ της δικής του πολιτικής. Υπέρ των δικών του σχεδιασμών. Υπέρ των δικών του εθνικών συμφερόντων. Άλλο πράγμα σημαίνει κι άλλα συνεπάγεται η λέξη «σφετεριστής» και άλλα, εντελώς διαφορετικά, η λέξη «χρήστης», για τους κλεπταποδόχους των καταληφθέντων από τον τουρκικό στρατό εισβολής, οικιών και ακίνητων περιουσιών, των βιαίως εκτοπισθέντων υπό του Αττίλα Ελλήνων Κυπρίων νομίμων ιδιοκτητών των εν λόγω περιουσιών.

Ο Κωστής Ζουράρις είχε πει κάποτε -κι είχε δίκαιο- ότι, χειρότερες και πιο επικίνδυνες από τις εδαφικές υποχωρήσεις είναι οι υποχωρήσεις στις λέξεις, στη γλώσσα που τις εκφέρει και στα μυαλά που τις παράγουν.

Οι λέξεις «σκλαβωμένοι Καρπασίτες στην τουρκοκρατούμενη Καρπασία», προσ-καλούν την ιδέα και το καθήκον απελευθέρωσης και της σκλαβωμένης γης και των σκλαβωμένων ανθρώπων της. Οι λέξεις «εγκλωβισμένοι Καρπασίτες» αναζητούν τον απεγκλωβισμό, τη διαφυγή τους από την κατεχόμενη γη τους, τον… εκτοπισμό τους στις ελεύθερες περιοχές. Οι λέξεις «ψευδοκράτος» και «κατοχικό καθεστώς» ορίζουν άλλη στάση και διαφορετικά καθήκοντα απ’ ό,τι οι λέξεις «τ/κ κοινότητα», «λεγόμενη κυβέρνηση» και εντός εισαγωγικών «Τ.Δ.Β.Κ.». Άλλα δηλώνει η λέξη «απελευθέρωση» και πολύ διαφορετικά, ακρωτηριασμένα, η λέξη «επανένωση».

Ο κατάλογος είναι μεγάλος. Θα μπορούσε να εκδοθεί πολυσέλιδο αλφαβητικό Λεξικό με τα Συνώνυμα και Αντώνυμα της ελληνικής γλώσσας, της 36χρονης τουρκικής κατοχής. Ο «σεβασμός στις Ευαίσθητες Ισορροπίες Δεκαετιών» λ.χ., «ισορροπίες» που επέβαλε η τουρκική υπεροπλία κι η βρετανική χρησικτησία, είναι οι λέξεις και έννοιες που επιχειρούν ν’ αποκρύψουν την αλήθεια της ΥΠΟΤΑΓΗΣ στα όσα επέβαλε η ανισορροπία, το ανισοζύγιο ισχύος της τουρκο-βρετανικής συμμαχίας απ’ τη μια και του υποχωρούντος Ελληνισμού από την άλλη. Ομοίως, οι έννοιες «συμβιβαστική λύση», «οδυνηρές υποχωρήσεις» κ.ο.κ., αποτελούν συνώνυμα της υποταγής, της υποχώρησης και του υποκύπτειν στις απαιτήσεις τού έχοντος την υπέρτερη στρατιωτική ισχύ και την αποφασιστική βούληση επιβολής της.

Τα επί της ουσίας αντίστοιχά τους, τηρουμένων των αναλογιών, μπορεί να τα μελετήσει ο καθένας, άκρως διαφωτιστικά, στις λέξεις, τις έννοιες και τους όρους, βάσει των οποίων ο αντιστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου υπέγραψε 20, 21 και 24 Απριλίου 1941 τα Πρωτόκολλα Συνθηκολόγησης με τους Γερμανούς κατακτητές κι έγινε ο ίδιος πρώτος κατοχικός «πρωθυπουργός» 30.4.1941 - 2.12.1942 στη γερμανο-ιταλο-βουλγαρο-κρατούμενη Ελλάδα…

-http://www.sigmalive.com/