Κύπρος 2014:Γελάει πάντα τελευταίος ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ.

1
Εικόνα
Πακέτο ΚΥΠΡΟΣ, Πακέτο Ερντογάν.. Συνολική λύση;

Για να μην ξεχνιόμαστε ανάμεσα σε αυτά τα δύο πακέτα είναι και το πακετάρισμα της Ελλάδος και του Αρχιπελάγους της.
Όταν τα¨ Think Tank¨σχεδιάζουν δεν σχεδιάζουν για το σήμερα , αλλά τουλάχιστον σε βάθος χρόνου μιας 25ετίας ή και περισσότερο.
Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου
Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα, Φράνσις Ρικιαρντόνε, φέρεται να είπε στους πρέσβεις της ΕΕ: « Θα δούμε την κατάρρευση της αυτοκρατορίας».
Αυτό ειπώθηκε..., σε συνάντηση, στην οποία δήλωσε ότι είχε προειδοποιήσει την κυβέρνηση της Τουρκίας για την παραβίαση που κάνει στο εμπάργκο κατά του Ιράν, μέσω της τράπεζας HalkBank, όπως ισχυρίζεται η καθημερινή εφημερίδα Akşam , γράφει το πρακτορείο Doğan.
Ο Αμερικανός πρέσβης, γράφει το δημοσίευμα, ωστόσο, αντέδρασε σε παρόμοια δημοσιεύματα και τα χαρακτήρισε ως "συκοφαντίες" που έχουν σκοπό να βλάψουν τις σχέσεις των δύο χωρών...

Μετα απο αυτό είχαμε ένα μπαράζ δηλώσεων κατά της αναβίωσης της νεοθωμανικής κουλτούρας στην γειτονική χώρα που συνοδεύτηκε με φημολογία σκανδάλων στελεχών του κυβερνώντος κόμματος και προσωπικές αιχμές εναντίον του prime minister.
Και ξαφνικά όλα σιώπησαν…προς το παρόν.
Και αυτό γιατί υπήρχε κάποια άλλη προτεραιότητα στην περιοχή .
Και αυτή λεγόταν ΚΥΠΡΟΣ.

Φεβρουάριος 12, 2014
ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, χαιρετίζει τη συμφωνία των «δύο ηγετών» στο νησί για το «σημαντικό ανακοινωθέν», καλωσορίζει το «πακέτο μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης» που πρότεινε ο πρόεδρος Αναστασιάδης, συγχαίρει τον «εποικοδομητικό ρόλο» των πρωθυπουργών Ελλάδας και Τουρκίας και ενθαρρύνει τις δύο πλευρές να εργαστούν για λύση που θα επανενώνει την Κύπρο «ως μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, το συντομότερο δυνατόν». Επίσης, υποστηρίζει την «άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων» της Δημοκρατίας της Κύπρου για «να ερευνήσει και να αξιοποιήσει» τους φυσικούς πόρους μέσα στις δικές της υπεράκτιες ζώνες και ότι «οι πόροι του νησιού, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, όπως και οι υπόλοιποι πόροι του, μπορούν να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων, στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».
Άραγε θα μοιραστούν ακριβοδίκαια; Μήπως μοιραστούν πάλι όχι με μολύβι αλλά με μαχαίρι;
Θα το δούμε σύντομα γιατί
Kάποιοι βιάζονται.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, η Ουάσιγκτον θα εμπλακεί ενεργά στις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού και θα επιδιώξει όπως η διαδικασία κινηθεί με «ταχείς ρυθμούς».

Κάποιοι ¨πιέζουν¨
Φεβρουάριος 12, 2014
Η μη επίλυση του κυπριακού προβλήματος απειλεί την εμπορική συνεργασία Τουρκίας- Ισραήλ για το φυσικό αέριο, αναφέρει σε δημοσίευμά της η ισραηλινή Haaretz, με αφορμή τη χθεσινή επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό. Το άρθρο αναφέρει ότι το πρόσφατο ξεπάγωμα στις σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ, οδήγησε πολλές διεθνείς και τουρκικές εταιρείες να επιδείξουν ενδιαφέρον για τη χρηματοδότηση ενός αγωγού φυσικού αερίου από το Λεβιάθαν στην Τουρκία με κόστος 5 δισ. Δολάρια
Κάποιοι χαίρονται
Με ένα άκρως εμπεριστατωμένο άρθρο ο Τούρκος αρθρογράφος και αρχισυντάκτης της τουρκικής εφημερίδας Milliyet, Sami Kohen, παραθέτει τα μεγάλα οφέλη που θα υπάρχουν αφ’ ενός για το ψευδοκράτος της βόρειας Κύπρου και αφ’ ετέρου για την ίδια την Τουρκία η αναμενόμενη «επίλυση» του Κυπριακού.
Ειδικότερα εστιάζει στο γεγονός της ενεργειακής αναβάθμισης της Τουρκίας πέρα από την διεθνή αναγνώριση¨του ψευδοκράτους¨ στην ισότιμη!! συμμετοχή του στα οφέλη και στα κέρδη από τα τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ. Νίκος Χειλαδάκης olympiada Φεβρουαριός 12, 2014
Κάποιοι έχουν σκύψει το κεφάλι;
Η πρόσφατη θέληση του Κυπριακού Λαού στο τελευταίο δημοψήφισμα θα ληφθεί υπόψη στις διαπραγματεύσης ή αποτελεί ένα χαρτί άνευ περιεχομένου;
Πόσους εκβιασμούς , πιέσεις και νέα μνημόνια θα πάρει από εδώ και μπρός ο Κυπριακός Λαός στην καμπούρα του μέχρι να πεί το πολυπόθητο ΝΑΙ;
Όλα είναι υπαρκτά ζητήματα που θα εξελίσσονται έμπροσθεν μας.
Για όλους όμως τους παραπάνω ενδιαφερόμενους υπάρχει ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο που πιστεύω ότι δεν το λύσανε ακόμα και πιθανώς σκοπεύουν να το λύσουν σύντομα μαζί με το πακέτο της ΚΥΠΡΟΥ.
Και το ερώτημα που μπαίνει αυτομάτως είναι ποιος επιθυμεί να αναβαθμίσει γεω- ενεργειακά μια χώρα που κτίζει το μελλοντικό profil της με προδιαγραφές Νεοθωμανικής Αυτοκρατορίας και προωθεί το στρατηγικό Ισλάμ στην ευρύτερη περιοχή;
Έχουν λυθεί άραγε τα άλυτα περιφερειακά και εσωτερικά προβλήματα και διενέξεις της γείτονος χώρας και όλα μέλι- γάλα;
Για να βιάζονται κάποιοι να λύσουν το Κυπριακό, μάλλον βιάζονται να λύσουν και όλα τα ανωτέρω εκκρεμή προβλήματα.
Άρα είμαστε έμπροσθεν καταιγιστικών γεωπολιτικών εξελίξεων.
ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΑΙ…
Κάποιοι από τους παραπάνω που μας κατάντησαν άθλιους , σήμερα γελάνε με τα χάλια μας.
Όμως σε όλες τις ιστορικές καμπές και στους σχεδιασμούς των άδικων ανθρώπων γελάει πάντα τελευταίος ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ.

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας








http://yiorgosthalassis.blogspot.com/20 ... .html#more
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Γελάει πάντα τελευταίος ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ.

2
ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ «ΑΝΤΙΠΟΙΝΟ» ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Θέλουμε δεν θέλουμε θα πρέπει να δούμε κατάματα την γεωπολιτική και γεωοικονομική πραγματικότητα.
Μέσα σε αυτή τη πραγματικότητα εντάσσονται και οι τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό, καθώς και η μνημονιακή υποδούλωση της χώρας μας που έγινε αφού βρέθηκαν οι πρόθυμοι προδότες να διαλύσουν την ελληνική οικονομία και να εξοντώσουν το ηθικό του ελληνικού λαού.
Η πραγματικότητα αυτή με απλά λόγια είναι ότι εδώ και χρόνια
εξελίσσεται ένας μεγάλος γεωπολιτικός πόλεμος που η τελευταία φάση του άρχισε με την λεγομένη «αραβική άνοιξη». H «αραβική άνοιξη» οποία δεν ήταν τίποτα άλλο από την ενορχηστρωμένη επιχείρηση των δυτικών και των Αμερικανών να ελέγξουν τα ενεργειακά κοιτάσματα του αραβικού κόσμου. Αυτό θα γίνονταν επιβάλλοντας με κατευθυνόμενες «λαϊκές» εξεγέρσεις ισλαμικά αυταρχικά καθεστώτα που θα εξουδετέρωναν κάθε λαϊκή αντίδραση. Εδώ είχαν σαν βασικό σύμμαχο την ισλαμική και δικτατορική Σαουδική Αραβία καθώς και τα κράτη του Περσικού κόλπου, (κυρίως το Κατάρ), που ελέγχουν μεγάλο μέρος της ενεργειακής παραγωγής. Το μεγάλο «αγκάθι» όμως ήταν το ανυπότακτο και σφοδρά αντιαμερικανικό Ιράν, (μέχρι πότε ;), ενώ τα προβλήματα που δημιουργούσε η ύπαρξη του Ισραήλ συνεχίζονταν χωρίς να βρεθεί κάποια ικανοποιητική λύση εκνευρίζοντας ακόμα και αυτούς τους Σιωνιστές της Αμερικής.
Το «αραβικό σχέδιο» εντάσσονταν στις επιταγές της Νέας Τάξης πραγμάτων, που θέλει λαούς ανδρείκελα, απάλειψη εθνικών κρατών και παγκοσμιοποίηση της οικονομίας που στην ουσία είναι η χρηματιστηριακή υποδούλωση σε ορισμένα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που θα αλυσοδέσουν όλο τον κόσμο. Στην πορεία όμως αυτού του σχεδίου έγιναν πολλά λάθη και κυρίως δεν υπολογίστηκε καλά η δύναμη της αντίδρασης κάποιων άλλων δυνάμεων που δεν ελέγχονται, όπως η Ρωσία και κυρίως για τους Αμερικανούς, η Κίνα. Αντιλαμβάνεστε τι θα γίνονταν αν δεν υπήρχαν αυτές οι ανασχετικές προσχώσεις σε όλα αυτά τα σχέδια. Έτσι η «αραβική άνοιξη» ενώ επέτυχε απόλυτα στην Λιβύη απέτυχε παταγωδώς στην Αίγυπτο, ενώ στην Συρία άναψε κυριολεκτικά μεγάλες φωτιές. Στην περίπτωση της Συρίας η αντίδραση της Ρωσίας δεν ήταν μόνο κάποια βέτο στα κατευθυνόμενα ψηφίσματα του ΟΗΕ, αλλά ενεργό επέμβαση με όλα τα μέσα, ( θα θυμάστε πως ξευτίλισε τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, κ Τζων Κέρρυ, ο ίδιος ο Πούτιν, όταν τον απεκάλεσε ψεύτη γιατί ισχυρίζονταν πως στην συριακή αντιπολίτευση δεν υπάρχουν ισλαμιστές εξτρεμιστές τρομοκράτες). Η Αρκούδα έδειξε τα δόντια της μουγκρίζοντας χαρακτηριστικά, γεγονός που πραγματικά τρόμαξε ορισμένους αχαλίνωτους και αλαζόνες της Δύσης.
Αυτή όμως η ρωσική αντίδραση δεν θα έμενε αναπάντητη από τους δυτικούς και τους Αμερικανούς. Το μεγάλο παιχνίδι δεν γίνονταν μόνο στο αραβικό γήπεδο. Προηγουμένως είχε φροντίσει η λεγομένη Ευρωπαϊκή Ένωση, που δεν είναι παρά η εμπροσθοφυλακή της παγκόσμιας χρηματιστηριακής δικτατορίας, να υποτάξει τα κράτη μέλη της και να τα καταστήσει ανδρείκελα χωρίς καμία εξουσία υπηρετώντας τα νεοταξικά συμφέροντα. Το πιο μεγάλο επίτευγμα αυτής της επιχείρησης ήταν η Ελλάδα. Το σχέδιο εδώ εφαρμόστηκε με πρωτοφανή επιτυχία καθώς η χώρα αλυσοδέθηκε για πολλά χρόνια και με την σύμπραξη, δυστυχώς, αυτών που τη κυβέρνησαν και την κατέστρεψαν.
Εκεί όμως που οι δυτικοί επιχείρησαν δυναμικά αντίποινα στην ρωσική επέμβαση στην Μέση Ανατολή, ήταν αφ’ ενός μεν η Ουκρανία, όπου δημιούργησαν ένα εύφλεκτο τοπίο στο υπογάστριο της Ρωσίας, (βέβαια εδώ η κατάσταση ακόμα είναι πολύ ρευστή με αβέβαιο αποτέλεσμα για την Δύση καθώς η Ρωσία σε μεγάλο βαθμό ελέγχει τα πράγματα) και αφ’ ετέρου και κυρίως η Κύπρος, όπου παίζονται μεγάλα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά παιχνίδια. Οι δυτικοί δεν θα άφηναν με τίποτα να πέσει η Κύπρος και η περιοχή πέριξ της Κύπρου στα χέρια των Ρώσων, ιδίως μετά την υποτιθέμενη «ανακάλυψη» των ενεργειακών της κοιτασμάτων, (τα κοιτάσματα ήταν γνωστά εδώ και δεκαετίες όπως και τα ελληνικά ενεργειακά κοιτάγματα ). Άλλωστε η τουρκική εισβολή του 1974 ήταν μια πρώτη προκαταρτική κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση. Φυσικά η Ρωσία ήξερε όλες αυτές τις ενέργειες που στρέφονταν ανοιχτά εναντίον της, αλλά «μετρούσε» τις αντιδράσεις της με το λιγότερο δυνατό κόστος για τα συμφέροντα της. Τώρα όμως το «θέμα» της Κύπρου μπήκε στην τελική φάση. Η Ελλάδα αποδυναμωμένη και εξουδετερωμένη από μια προδοτική ηγεσία που εξακολουθεί, παρά τα όσα δεινά επέφερε στον ελληνισμό να την κυβερνά και η Κύπρος πτωχευμένη από ένα απατεώνα πολιτικό που άλλα έλεγε πριν από τις εκλογές, κατά το ελληνικό παράδειγμα, και έκανε τα τελείως αντίθετα μετά, δείχνουν έτοιμες να παραδώσουν τα πάντα.
Εδώ όμως το παιχνίδι θέλουμε δεν θέλουμε θα χοντρύνει ακόμα περισσότερο. Η Ρωσία δεν θα αφήσει, είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, την περιοχή να πέσει στην αποκλειστική εξουσία των δυτικών νεοταξικών δυνάμεων. Ήδη η συμφωνία Ρωσίας Συρίας για την εκμετάλλευση της συριακής ΑΟΖ, περιπλέκει τα πράγματα ενώ η διαφαινόμενη επαναπροσέγγιση Τουρκίας Ισραήλ, (που θα βόλευε πολύ τους Αμερικανούς) μάλλον δεν «περπατά». Η Θεια Πρόνοια ανέδειξε αυτή την κρίσιμη περίοδο ένα αλαζόνα ηγέτη στην Τουρκία που πίστεψε ότι θα γίνει ο νέος σουλτάνος, προκαλώντας όλο και περισσότερα προβλήματα στους δυτικούς «μπερδεύοντας» πολλές εξελίξεις.
Το ζήτημα όμως είναι τι κάνουμε εμείς ; Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά καθώς για πρώτη φορά απειλείται με πλήρη καταστροφή όχι η ελληνική οικονομία, όχι η ελληνική κυριαρχία, αλλά η ίδια η ύπαρξη μας σαν έθνος και σαν λαός. Η απειλή της πλήρης μουσουλμανοποίησης της χώρας μας βάσει ενός πολύ καλά οργανωμένου σχεδίου, καθώς έχουμε γίνει η «αποθήκη» όλων των ασιατικών και αφρικανικών κρίσεων και η απειλή της οριστικής καταστροφής κάθε εθνικής μας υπόστασης, είναι προ των πυλών.
Η Κωνσταντινούπολη έπεσε το 1453 αλλά ο ελληνισμός διασώθηκε. Αν επικρατούσαν τότε οι παπικοί, σήμερα θα μιλούσαμε μια λατινογενή διαλεκτό και ο ελληνισμός θα ήταν μονάχα αντικείμενο ιστορικής έρευνας. Αυτή την φορά αν πέσει η Κωνσταντινούπολη εξ’ αιτίας των προδοτών, δεν θα πέσει μόνο εξωτερικά, αλλά θα είναι και άλωση ψυχών στην ηλεκτρονική νεοταξική δικτατορία. Το σχέδιο προέβλεπε εδώ και χρόνια μια σταδιακή αποχαύνωση του λαού έτσι ώστε να ακυρωθούν όλα τα φυσιολογικά αντανακλαστικά του και να είναι έτοιμος να πέσει σαν «ώριμο φρούτο» στην μνημονιακή θανατηφόρα αγκαλιά. Εδώ θα πρέπει η ελληνική εκκλησία να αναλάβει τις ευθύνες της και να πάψει να είναι κωφάλαλη, εκτός αν συμπλέει συνειδητά με την προδοσία και συμφωνεί με την οριστική απάλειψη κάθε εθνικού και θρησκευτικού μας φρονήματος. Η εκκλησία, (όταν λέμε εκκλησία εννοούμε την κεφαλή της ιεραρχίας), θα δώσει λόγο για την στάση της και θα είναι πιο ένοχη από τους τσαρλατάνους πολιτικούς για όσα γίνονται, γιατί υποτίθεται πως είναι η πνευματική μας ηγεσία. Πέραν τούτου όμως όλοι μας θα πρέπει να αποφασίσουμε. Ή θα είμαστε με αυτούς που μας κατέστρεψαν, ή θα πάμε με αυτούς που μας δίνουν ακόμα την ελπίδα να συνεχίσουμε να υπάρχουμε, αφού όμως πρώτα διώξουμε και τιμωρήσουμε όλους τους προδότες και τους γενίτσαρους που ξεπούλησαν την ταυτότητα μας.
Η Αρκούδα είναι τουλάχιστον ομόδοξη και για τα δικά της συμφέροντα, την συμφέρει να συνεχίσουμε να είμαστε η Ελλάδα που ξέραμε εδώ και αιώνες με τον έλεγχο του δικού μας πλούτου. Υπάρχει και ο Δράκος! Μην τον ξεχνάμε! Αυτοί που ξέρουν μόνο ένα δρόμο, είναι πάντα οι χαμένοι. Ιδού η Ρόδος, (η ελληνική), ιδού και το πήδημα.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος









http://yiorgosthalassis.blogspot.com/20 ... _6962.html
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Γελάει πάντα τελευταίος ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ.

4
Ο Κύβος ερρίφθη, όπως και το 1958
Εικόνα
Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

Όπως και το 1958, ο κύβος για τη Κύπρο ερρίφθη. Όχι όμως από τον Αναστασιάδη. Ερρίφθη από τον πραγματικό Καίσαρα της εποχής, τους Αμερικανούς. Αυτούς που τον έριξαν και τότε. Και τηρουμένων των αναλογιών, οι λόγοι μισό και πλέον αιώνα μετά, δεν διαφέρουν. Είναι λόγοι στρατηγικοί.

Όπως και το 1958, έτσι και το 2014 ο κύβος ερρίφθη για να διασφαλισθούν τα υπό αμερικανική ηγεμονία και καθοδήγηση συμφέροντα ενός δυτικόστροφου πάντοτε, συνασπισμού συμφερόντων, ενώ καταστρατηγούνται και πάλι τα θεμελιακά ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα της καταπληκτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού. Και δυστυχώς όπως και το 1958, η κυβέρνηση της Αθήνας φαίνεται να είναι διατεθειμένη να λειτουργήσει και πάλι ως κομπάρσος, προσφέροντας νομικό και πολιτικό φύλο συκής σ´ένα καινούργιο στρατηγικό αλυσόδεμα της Κύπρου και στον εσαεί πολιτικό ευνουχισμό του λαού της.

Ήταν το 1958 που "έκλεισε" η πρώτη φάση του Κυπριακού . Με φερμάνι από την
Ουάσιγκτον. Με αποδέκτες τους τότε ΥΠ.ΕΞ. Ελλάδας-Τουρκίας, Αβέρωφ και Ζορλού που μετείχαν στην ετήσια φθινοπωρινή Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. στη Νέα Υόρκη. Για να αντιμετωπισθούν "αποτελεσματικά" οι δήθεν ορκισμένοι "κοινοί εχθροί" του υπό αμερικανική ηγεμονία δυτικού συνασπισμού στην ευρύτερη Μέση Ανατολή που ευρίσκετο σε φάση αναδίπλωσης. Και για να διασφαλισθούν ο "ελεύθερος κόσμος" και μαζί και ο "πολιτισμός".

Είναι απόλυτα τεκμηριωμένο από Αμερικανικά έγραφα ότι στους αμερικανικούς
στρατηγικούς ψυχροπολεμικούς σχεδιασμούς, η ευρύτερη Μέση Ανατολή, που άρχιζε από τη Μεσόγειο και κατέληγε στον Περσικό Κόλπο, θεωρείτο στρατηγικά ισότιμη με το κεντρικό μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου στη καρδιά της Ευρώπης. Διότι, κατά το σκεπτικό, ένας μή-δυτικός έλεγχος της ενεργειακά κρίσιμης περιοχής θα ανέτρεπε τα δυτικά ερείσματα σε στρατηγικό και ιδεολογικό επίπεδο, και θα έδιδε το πάνω χέρι στους "εχθρούς της ελευθερίας" και άλλων συναφών οικουμενικών αξιών που η Δύση μονοπωλούσε και, μεγαλοψύχως, αγωνίζετο να διασφαλίσει και να τις κάνει κοινό κτήμα όλων μας.

H ιδεοληπτική αλλά και εξόχως στρατηγικά εργαλειακή αυτή αντίληψη μετέτρεψε τους Αμερικανούς σε συμμάχους των Βρετανών και Γάλλων ιμπεριαλιστών και αποικιοκρατών στη Μέση Ανατολή, αλλά και εχθρούς κάθε εθνικό-απελευθερωτικού κινήματος. Αυτή η στρατηγική μυωπία, μετέστρεψε τον αντιαποικιακό αραβικό εθνικισμό, που προσωποποιούσε ο Νάσσερ της Αιγύπτου, από φίλο και δυνητικό σύμμαχο των ΗΠΑ σε δεδηλωμένο εχθρό. Η θεαματική αποτυχία της δυτικής στρατηγικής καταγράφηκε με το αιματηρό αντιδυτικό πραξικόπημα του Ιουλίου του 1958 και την ανατροπή του βασιλικού και φίλο-δυτικού καθεστώτος της Βαγδάτης. Μαζί κατέρρευσε και το Σύμφωνο της Βαγδάτης (1955-1958), το αμερικανο-βρεττανικό κατασκεύασμα για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής, του οποίου η Τουρκία υπήρξε ιδρυτικό μέλος και ο πιο σημαντικός "χωροφύλαξ".

Η κατάρρευση του Συμφώνου, που οδήγησε σε συμμαχία Αιγύπτου-Ιράκ, ερμηνεύθηκε ως η απαρχή της "απώλειας" της Μέσης Ανατολής, με τον Αμερικανό ΥΠ.ΕΞ. Τ.Φ.Ντάλλες να χαρακτηρίζει τη Βαγδάτη του 1958 "ως το πιο επικίνδυνο σημείο του πλανήτη". Επιβάλλεται εδώ να υπομνησθούν μια σειρά από άλλα γεγονότα στη περιοχή αλλά και στον κόσμο τα οποία, συνδυαστικά, οδήγησαν τους Αμερικανούς να διατάξουν το κλείσιμο όλων των μετώπων ( to circle the wagons), με κυρίαρχο μεταξύ αυτών το Κυπριακό, το οποίο απειλούσε τη συνοχή της νοτιο-ανατολικής πτέρυγας του Ν.Α.Τ.Ο., ώστε να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά οι περιφερειακές και παγκόσμιες προκλήσεις κατά του "ελεύθερου κόσμου".

Στην Ευρώπη είχε ξεσπάσει την ίδια χρονιά, ακόμη μια κρίση, ως προς το μελλοντικό καθεστώς του Βερολίνου. Στην μακρινή Ασία σημειώνοντο εχθροπραξίες στα Στενά της Φορμόζας -Ταϊβάν με τον τότε Αμερικανό πρόεδρο Αιζενχάουερ να απειλεί το Πεκίνο ακόμη και με πυρηνικά όπλα. Φιλοξενούμενος του Μάο ήταν, το 1958, ο Σοβιετικός ηγέτης Χρούτσιωφ.

Στη περιοχή μας, είχαμε την δημιουργία το 1958 της Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας με την ένωση Αιγύπτου και Συρίας, ενώ το ίδιο έτος, ο Νάσσερ θα επισκεφθεί την Μόσχα. Η έντονη ρευστότητα του 1958, θα οδηγήσει τους Αμερικανούς, επικαλουμένων το Δόγμα Αιζενχάουερ του 1957 για τη στήριξη "δημοκρατικών καθεστώτων" στη περιοχή, να αποβιβάσουν πεζοναύτες στο Λίβανο, ενώ ταυτόχρονα η πολεμοχαρής Τουρκία του Μεντερές, με υπόγεια αγγλο-αμερικανική στήριξη, απειλούσε ευθέως Συρία και Ιράκ με εισβολή.

Το 1958 και πάλι, οι πρωθυπουργοί Τουρκίας και Ισραήλ θα συνομολογήσουν με πάσα μυστικότητα στη Άγκυρα, Σύμφωνο στρατιωτικής συμμαχίας κατά του Νασσερικού μετώπου. Και καθόλου τυχαία, ο Μεντερές θα εμφανισθεί ως "Man of the Year"για το 1958, στο εξώφυλλο του αμερικανικού Time Magazine. Tέλος, για να έλθουμε και στην Ελλάδα, στις εκλογές του 1958, το μέτωπο της αριστεράς (Ε.Δ.Α.), στηρίχθηκε από το 25% του εκλογικού σώματος, μια εξέλιξη που δημιούργησε μείζονα ταραχή στο ελληνικό κατεστημένο, στο Παλάτι αλλά και στους Αμερικανούς.

Όπως μας πληροφορεί ο αείμνηστος Stephen G.Xydis στα έργα του, Cyprus: Conflict and Reconciliation(1967) και Cyprus:Reluctant Republic (1973), είναι από τη Νέα Υόρκη το 1958 που τα πράγματα οδηγήθηκαν πρώτα στη Ζυρίχη και μετά στο Λονδίνο. Με τους Αβέρωφ και Ζορλού, υπό την "υψηλή εποπτεία" του Αμερικανού αντιπροσώπου στον Ο.Η.Ε. να συμφωνούν ότι "μεγαλύτεροι κίνδυνοι" απειλούσαν τις χώρες τους, και ότι έπρεπε η αναμεταξύ τους αντιπαράθεση στη Κύπρο να τερματισθεί. Έτσι άρχισε η τότε αντίστροφη μέτρηση. Όχι για ο,τι συνέβαινε μέσα στη Κύπρο αλλά, έξω από αυτή. Στο Βερολίνο, στη μακρινή Φορμόζα, αλλά κυρίως στο όχι τόσο μακρινό Ιράκ της Μέσης Ανατολής. Και επειδή από τα μέσα του 1950, η Βρετανία είχε ήδη δώσει βέτο στον μεσανατολικό της "χωροφύλακα", την Τουρκία του Συμφώνου της Βαγδάτης, για τη Κύπρο, -το οποίο βέτο, για τους ίδιους λόγους οι Αμερικάνοι διεύρυναν ως βέτο της Τουρκίας για τα ελληνοτουρκικά και το κυπριακό-, η Άγκυρα απεκόμισε το 1960 τα γνωστά λεόντεια οφέλη και επέφερε τις γνωστές δουλείες πάνω στην Κύπρο.

Προτού αναφερθώ στο 2014, ας μου επιτραπεί μια σημαντική παρένθεση για το 2004, που αποδεικνύει, ότι όσο αλλάζουν τα πράγματα στο κυπριακό, τόσο παραμένουν τα ίδια. Έχουμε την παραδοχή του Αμερικανού αξιωματούχου Ντάνιελ Φρίντ, που έγινε ενώπιον επωνύμων ομογενών και δημοσιογράφων σε μεγάλο ξενοδοχείο της Ουάσιγκτον (12 Ιουνίου 2003), ότι το Σχέδιο Αννάν προσέφερε τη Κύπρο ως στρατηγικό όμηρο της Άγκυρας (και μαζί και αρκετά δις δολάρια), με αντάλλαγμα η Άγκυρα να επιτρέψει στη Αμερική να ανοίξει και δεύτερο μέτωπο μέσω Τουρκίας στην προγραμματιζόμενη αμερικανική εισβολή στο Ιράκ του 2003. Και έχουμε και την εξίσου κυνική εντολή που η Ουάσιγκτον έδωσε στη αμερικανική αντιπροσωπεία στο Μπούντεσμπεργκ της Ελβετίας το 2004 η οποία ήταν επί λέξει: "shoot the south"!

H αμερικανική δραματική παρέμβαση του 2014 στην Κύπρο, έχει τη στρατηγική της λογική στο ιστορικό που κατέγραψα παραπάνω. Σίγουρα ο μπαμπούλας του κομμουνισμού δεν υφίσταται. Υπάρχει όμως η Ρωσική αρκούδα, που είναι στη φύση της να απειλεί και να εκβιάζει, π.χ. σήμερα κυρίως αλλά όχι μόνο ( βλ. Ουκρανία) σε ζητήματα "ενεργειακής ασφάλειας" (αυτός και αν είναι μπαμπούλας για μια χώρα που έχει μονοδιάστατη οικονομία με απόλυτη εξάρτηση από εξαγωγές ενέργειας!!!). Yπάρχει βέβαια και η τρομοκρατία του ριζοσπαστικού Ισλάμ που (άκουσον-άκουσον) μόνο το "ήπιο Ισλάμ" της νατοϊκής και εκδυτικισμένης Τουρκίας μπορεί να θεραπεύσει. Αλλά, για να ολοκληρώσει η Τουρκία την Μεγάλη ( Büyük) Αποστολή της, πρέπει να εξασφαλισθεί πολιτικά με ένταξη στην Ε.Ε., αλλά και οικονομικά ως ενεργειακός κόμβος, μια κίνηση που, κατά τη στρατηγική αυτή λογική, θα διασφαλίζει ταυτόχρονα και την " ενεργειακή ασφάλεια" της Ευρώπης από τη "μοχθηρή αρκούδα του Βορρά".

Όμως, εδώ το εμπόδιο εμφανίζεται να είναι το κυπριακό κράτος. Και στα δυο ζητήματα . Αυτό της Ε.Ε. και του "ελέγχου"των ενεργειακών κοιτασμάτων της ανατολικής Μεσογείου . "Shoot the Republic", λοιπόν ,παραμένει η στρατηγική τους. Αλλά τούτη τη φορά, "πυροβολήστε για να σκοτώσετε".

Κάθε θεραπεία προκύπτει από μια σωστή διάγνωση. Δεν θέλουν να υπάρχει στη Κύπρο συγκροτημένο κράτος, -χωρίς ξένους μπάστακες-, που να λειτουργεί ως θεσμός ασφάλειας ελεύθερων πολιτών και του οποίου ο ρόλος, ως κρατικός δρών, να περιορίζεται μόνο από το διεθνές δίκαιο, τους διεθνείς θεσμούς και από αμοιβαιότητα στις διακρατικές σχέσεις και συναλλαγές. Δεν θέλουν κράτος με υπόσταση, και πολίτες με ατομικά δικαιώματα. Θέλουν κράτος "μασκαραλίκι" και αγελαίους υπηκόους σε υποτελείς σατράπες. Ο κύβος ερρίφθη. Αλλά υπάρχουν ακόμη πολίτες και όχι σατράπες στη Κύπρο. Aux armes citoyens.












http://mignatiou.com/2014/02/o-kivos-er ... more-21079
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Γελάει πάντα τελευταίος ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ.

5
phpBB [video]
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: Κύπρος 2014:Γελάει πάντα τελευταίος ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ.

6
Διαχρονικά τα τουρκικά όνειρα για διχοτόμηση!



Για να κατανοήσουμε τις παγίδες που κρύβει η νέα φάση διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ποιος είναι ο διακηρυγμένος εδώ και 60 χρόνια στόχος της Τουρκίας για την ελληνική Μεγαλόνησο. Η Τουρκία, όπως έγραφε ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής, πάντα δηλώνει δημοσίως τα σχέδια και τις επιδιώξεις της, αλλά εμείς δυστυχώς δεν δίνουμε τη δέουσα σημασία.

Ο στόχος, λοιπόν, είναι η διχοτόμηση, το περίφημο ΤΑΞΙΜ στα τουρκικά. Διχοτόμηση με τη μορφή δύο κρατών, εκ των οποίων το βόρειο θα ελέγχεται από την Τουρκία, είτε εμμέσως με τη μορφή μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας είτε αμέσως με τη μορφή της ενσωμάτωσης στη γείτονα χώρα.
Η σταδιακή προώθηση της διχοτόμησης γίνεται μεθοδικά και με κεντρικό όργανο το επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων και τις ομάδες ψυχολογικού και ανορθόδοξου πολέμου. Κατά μία περίεργη σύμπτωση, τα έτη που τελειώνουν σε 4 διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στην πορεία της διχοτόμησης.

Το 1954 οι Ελληνοκύπριοι, που αποτελούσαν το 80% του πληθυσμού της Κύπρου, ζήτησαν να απαλλαγούν από τη βρετανική αποικιοκρατία και να ενωθούν με την Ελλάδα. Η Ελλάς, με πρωθυπουργό τον Αλ. Παπάγο, κατέθεσε το αίτημα της αυτοδιαθέσεως των Κυπρίων στον ΟΗΕ. Η Τουρκία, αν και είχε επισήμως παραιτηθεί κάθε δικαιώματος όταν πούλησε την Κύπρο στους Βρετανούς το 1878, αντέδρασε ιδρύοντας την παρακρατική οργάνωση ΚΟΜΠΡΟΥΣ ΤΟΥΡΚΤΟΥΡ (η Κύπρος είναι τουρκική), δημοσιεύοντας χάρτες της διχοτόμησης του νησιού και αποστέλλοντας υπό κάλυψιν αξιωματικούς και όπλα στον τουρκοκυπριακό πληθυσμό.

Το 1964, ενώ είχε ιδρυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, η Τουρκία βρήκε ως αφορμή τα αιματηρά επεισόδια του Δεκεμβρίου 1963 και προετοίμασε την εισβολή της στην Κύπρο. Τον Ιούλιο αποφεύχθηκε αυτό το βήμα λόγω έντονης παρέμβασης του Αμερικανού προέδρου Λ. Τζόνσον. Τον Αύγουστο η Αγκυρα βομβάρδισε με βόμβες Ναπάλμ Ελληνοκυπρίους και δημιούργησε κράτος εν κράτει και αμιγείς τουρκικούς θύλακες στις πόλεις, αποσχισμένους από τους Ελληνοκυπρίους. Με τουρκική εντολή οι Τουρκοκύπριοι άρχισαν στρατιωτικά γυμνάσια περιμένοντας την εισβολή, η οποία άργησε 10 χρόνια.

Το 1974, με τα δραματικά γεγονότα της 15ης και 20ής Ιουλίου, έγινε το σημαντικότερο βήμα για τη διχοτόμηση. Ο τουρκικός στρατός, με τις επιχειρήσεις ΑΤΤΙΛΑΣ 1 και 2, εισβάλλει σε κράτος-μέλος του ΟΗΕ, φονεύει αμάχους, βιάζει, λεηλατεί, γκρεμίζει ναούς, συλεί κοιμητήρια και αναγκάζει σε βίαιη μετακίνηση σχεδόν τον μισό πληθυσμό του νησιού. 200.000 Ελληνοκύπριοι προσφυγοποιούνται στις ελεύθερες περιοχές, ενώ όλοι οι Τουρκοκύπριοι μετακινούνται για να εγκατασταθούν στον κατεχόμενο Βορρά, υπό την μπότα του Αττίλα.

Το 1983 -εδώ αλλάζει λίγο η σειρά των τεσσάρων- η Τουρκία ανακηρύσσει τα Κατεχόμενα σε Τουρκοκυπριακό Κράτος, το οποίο αρνείται να αναγνωρίσουν ο ΟΗΕ, η Ευρ. Ενωση και ο υπόλοιπος κόσμος. Το ψευδοκράτος αποκτά ψευδοπρόεδρο, ψευδοβουλή και παράνομο αεροδρόμιο στην Τύμπου, όπου έρχονται αρχικά πτήσεις μόνον από την Τουρκία. Σήμερα δυστυχώς ορισμένες αεροπορικές εταιρίες φέρνουν ξένους τουρίστες.

Τη δεκαετία του 1990 δεν είχαμε κάποια μείζονα εξέλιξη στην εδραίωση των τουρκικών σχεδίων. Ομως, το 2002-2004 είχαμε την εμφάνιση του σχεδίου δήθεν λύσης, το οποίο συνδέθηκε με το όνομα του τότε γ.γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν. Τον Απρίλιο του 2004 το σχέδιο υπερψηφίστηκε σε δημοψήφισμα από τους Τουρκοκυπρίους και απορρίφθηκε από τους Ελληνοκυπρίους, μετά την καταλυτική παρέμβαση του Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Αν γινόταν δεκτό το σχέδιο Ανάν, θα επιτύγχανε η Τουρκία τον στόχο της, δηλαδή την αναγνώριση του ψευδοκράτους ως ισότιμου συνιδρυτού του νέου κράτους, της Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας!

Σήμερα, το έτος 2014, επικρέμαται πάλι η απειλή να έχουμε συγκεκαλυμμένη διχοτόμηση στην Κύπρο, όπως ερμηνεύει το κοινό ανακοινωθέν ο Τουρκοκύπριος συνομιλητής Ντερβίς Ερογλου. Ολοι έχουμε ευθύνες.





http://www.dimokratianews.gr
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Κύπρος 2014:Γελάει πάντα τελευταίος ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ.

7
Δύο Κυπριακές ΑΟΖ
Εικόνα
Του Θεόδωρου Καρυώτη

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πληροφορήθηκαν ότι η Τουρκία σχεδιάζει να υπάρξουν δύο κυπριακές ΑΟΖ και, μέχρι στιγμής δεν έχουν φέρει κάποια αντίρρηση θέλοντας να προστατέψουν τα συμφέροντα των αμερικανικών εταιριών που ενδιαφέρονται για τους υδρογονάνθρακες της ανατολικής Μεσογείου.

Όπως είναι γνωστόν, η Τουρκία δεν αναγνώρισε την ανακήρυξη της Κυπριακής ΑΟΖ αλλά αυτή αναγνωρίστηκε αμέσως από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Κύπρος βέβαια, από την εποχή του Τάσσου Παπαδόπουλου έχει ζητήσει από τις ελληνικές κυβερνήσεις των Καραμανλή, Παπανδρέου και Σαμαρά να οριοθετήσουν τις ΑΟΖ των δύο κρατών αλλά αυτοί, πάσχοντας από κάποιο σύνδρομο (φοβικό ίσως), αρνούνται να το κάνουν.

Η Τουρκία έχει ιδιαίτερα ενοχληθεί από τις έρευνες που δείχνουν ότι η Κύπρος διαθέτει σοβαρές ποσότητες υδρογονανθράκων και τώρα τελευταία ανησυχεί ιδιαίτερα και για την επικείμενη οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αίγυπτο που είναι τόσο κρίσιμη για την Ελλάδα διότι σ’ αυτή την περιοχή βρίσκεται ο μεγαλύτερος όγκος του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας. Ήδη αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες ενδιαφέρονται και θέλουν να λάβουν μέρος στον διαγωνισμό για την προκήρυξη των οικοπέδων στη μελλοντική ΑΟΖ της Ελλάδας

Η Τουρκία από το 1982, δηλαδή από τότε που δημιουργήθηκε η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), αρνείται να προφέρει τις λέξεις Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στις συζητήσεις της με την Ελλάδα. Η Τουρκία είναι ένα κράτος που δεν υπέγραψε, δεν επικύρωσε και δεν πρόκειται να προσχωρήσει στο UNCLOS διότι γνωρίζει ότι, η Σύμβαση υιοθετώντας την ΑΟΖ και το Άρθρο 123 (2) που αναφέρει ρητά ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές, έχασε το παιχνίδι στο Αιγαίο Πέλαγος που πάντα ήθελε να το μοιράσει με την Ελλάδα. Ξεχνάει βέβαια ότι έχει υποχρέωση να προσχωρήσει στο UNCLOS εφ’ όσον επιθυμεί να γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ, κάτι που η ΕΕ αλλά και η Ελλάδα «ξεχνούν» πάντοτε να της το υπενθυμίσουν.

Έτσι, πονηρά σκεπτόμενη, οριοθέτησε την υφαλοκρηπίδα της και όχι την ΑΟΖ της με αυτή του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους δίνοντας στους τουρκοκύπριους ένα μέρος μόνο της υφαλοκρηπίδας που δικαιούνται, χωρίς να χρησιμοποιήσουν την μέθοδο της μέσης γραμμής, που τόσο απεχθάνονται, μια και τονίζουν πάντα ότι τα νησιά δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με την ηπειρωτική χώρα. Τώρα βέβαια ετοιμάζονται για το μεγάλο κόλπο. Έχουν απαιτήσει από τον Έρογλου να ζητήσει στη νέα συμφωνία για επίλυση του κυπριακού να περιλαμβάνει δύο ΑΟΖ, μία για κάθε συνιστώσα κοινότητα.

Έχουν ήδη προβλέψει ότι εάν αυτή η συμφωνία επικυρωθεί, τότε θα οριοθετήσουν την ΑΟΖ της Τουρκίας με τη τουρκοκυπριακή συνιστώσα αναφέροντας απλά ότι η οριοθέτηση αυτή συμπίπτει με την ήδη υπάρχουσα οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ
Εικόνα
“Η παράνομη ΑΟΖ της Τουρκίας.”

Ο παραπάνω χάρτης είναι ένας επίσημος χάρτης της Τουρκίας που δείχνει την οριοθέτηση που θέλει να πραγματοποιήσει η Τουρκία με την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο παρ’ όλον ότι γνωρίζει, βάσει του Δίκαιου της Θάλασσας, ότι δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Όπως βλέπετε ο χάρτης δείχνει την οριοθέτηση που έχει κάνει με το βορειοανατολικό τμήμα της Κύπρου μη δίνοντας πλήρη επήρεια σ’ αυτό το τμήμα της Κύπρου γνωρίζοντας ότι εάν θα έκανε αυτό θα είχε πρόβλημα με το σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Τέλος, μπορείτε εύκολα να δείτε ότι δεν δίνει καθόλου ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά παρά μόνο την αιγιαλίτιδα ζώνη των 6 ν.μ.

Αρκετοί, βέβαια, παρεξήγησαν τις δηλώσεις Ομπάμα και πρέπει να τις ξαναδιαβάσουν γιατί δεν περιέχουν αιχμές κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας καθόσον σ’ ένα σημείο εξηγεί ότι «Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβεβαιώνει την υποστήριξή της στην εξάσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας να εξερευνήσει και να αξιοποιήσει τους φυσικούς της πόρους εντός των θαλάσσιων ζωνών της.. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως όλοι οι πόροι, θα πρέπει να κατανεμηθούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».

Ο εκλιπών πρόεδρος της Κύπρου, Τάσσος Παπαδόπουλος ανακήρυξε ΑΟΖ το 2004 διαθέτοντας (κάτι που επαναλαμβάνω συνεχώς) μόνο 4 τανκς και 2 ελικόπτερα και δεν φοβήθηκε την Τουρκία. Εάν επιχειρηθεί να υπάρξουν δύο ΑΟΖ κάποιοι θα αμαυρώσουν την μεγαλύτερη επιτυχία του. Ελπίζω και εύχομαι οι πολιτικοί της Κύπρου να μη σκεφτούν καν, μια Κύπρο μικρότερη από αυτή που παρέλαβαν.

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ-ΧΑΡΤΕΣ: Το πρώτο δείχνει την Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Το δεύτερο δείχνει την παράνομη τουρκική ΑΟΖ










http://mignatiou.com/2014/02/dio-kipria ... more-21110
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Γελάει πάντα τελευταίος ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ.

8
[BBvideo 560,340]
evaggelia έγραψε:
phpBB [video]
[/BBvideo]
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>
Απάντηση

Επιστροφή στο “Η Κύπρος”