Βαδιζουμε προς οικουμενι(στική) σύνοδο ?

1
Απο το "ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"

Ωθηση στην πρώτη Μεγάλη Σύνοδο των Ορθοδόξων
Επί τάπητος τα ακανθώδη θέματα τα οποία αποτελούν αιτία πολέμων μεταξύ Φαναρίου και Μόσχας

ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ | Αθήνα - Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΙ τις προπαρασκευαστικές διαδικασίες για τη σύγκληση της πρώτης στον σύγχρονο κόσμο Αγίας και Μεγάλης Συνόδου των Ορθοδόξων Εκκλησιών ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος. Επί 101 χρόνια πολλοί ορθόδοξοι πατριάρχες και αρχιεπίσκοποι έχουν επανειλημμένως συμφωνήσει στην ανάγκη συγκρότησης της Συνόδου των Ορθοδόξων, η οποία θα μπορέσει να απαντήσει σε όλα τα μεγάλα
ζητήματα που ανέκυψαν στο πέρασμα των αιώνων εξαιτίας της αδυναμίας- μετά το σχίσμα των Εκκλησιών το 1054- συγκλήσεως Οικουμενικής Συνόδου. Το τελευταίο χρονικό διάστημα ο κ.κ. Βαρθολομαίος δείχνει αποφασισμένος να συγκαλέσει- στην πράξη και όχι στα λόγια αυτή τη φορά- τη Σύνοδο, αφού, όπως επισημαίνει σε επιστολή του προς τους προκαθημένους, η καθυστέρησή της προκαλεί ζημιά στο κύρος και στην πορεία της Εκκλησίας. Στη δισέλιδη επιστολή του, η
οποία έφθασε στις έδρες των αυτοκέφαλων Εκκλησιών με τη μορφή του κατεπείγοντος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης ζητεί τον ορισμό αντιπροσώπων και συμβούλων, οι οποίοι θα συμμετάσχουν στις διαδικασίες προετοιμασίας της Συνόδου. Ορίζει μάλιστα δύο προπαρασκευστικές συνεδριάσεις- η πρώτη τον Ιούνιο και η δεύτερη τον Δεκέμβριο-, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν στο Σαν-Μπεζί της Γενεύης, όπου λειτουργεί το Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Τα θέματα που καλούνται να συζητήσουν κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων που θα πραγματοποιηθούν στη Γενεύη τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο οι εκπρόσωποι των Ορθοδόξων Εκκλησιών είναι: η διασπορά, η παραχώρηση του Αυτοκεφάλου και του Αυτονόμου στις Εκκλησίες καθώς και τα Δίπτυχα, δηλαδή ο τρόπος μνημόνευσης των ορθοδόξων προκαθημένων κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Επί της ουσίας πρόκειται για ακανθώδη διοικητικής φύσεως ζητήματα, τα οποία επί πολλά χρόνια προκαλούν κραδασμούς στην ενότητα των ορθοδόξων και την αιτία για την κήρυξη «πολέμων» μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Μόσχας. Η συζήτηση αυτών των τεσσάρων θεμάτων το 1993 και το 1999 προκάλεσε θύελλες, οι οποίες αποτέλεσαν την αφορμή για τη διακοπή της προετοιμασίας της Συνόδου εξαιτίας της συμμετοχής στις διαδικασίες εκπροσώπων της Αυτονόμου Εκκλησίας της Εσθονίας, η οποία προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Πατριαρχείου Μόσχας και την αποχώρησή του από τις διαδικασίες.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, σύμφωνα με πληροφορίες, επιθυμεί πάση θυσία τη σύγκληση της Συνόδου. Οπως επισημαίνουν κληρικοί που επί δεκαετίες εργάζονται για τη Σύνοδο, ο κ.κ. Βαρθολομαίος είναι αποφασισμένος να προσπεράσει τα τυχόν προβλήματα που θα προκύψουν και επιθυμεί την πραγματοποίησή της, έστω και αν δεν υπάρξει συμφωνία σε όλα τα φλέγοντα ζητήματα κατά τη διάρκεια των προπαρασκευστικών συνεδριάσεων. Στόχος τους είναι η αποστολή μηνύματος ενότητας στα εκατομμύρια ορθοδόξους, ειδικά όσους προσήλθαν στην Ορθοδοξία έχοντας διαφορετικές προς αυτή θρησκευτικές καταβολές.

Αν ο Οικουμενικός Πατριάρχης καταφέρει να συγκαλέσει την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, θα καταγραφεί στην ιστορία ως ο πρώτος Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης που πραγματοποίησε αυτό που οραματίστηκε ο Ιωακείμ Γ Δ το 1901, σχεδίασε ο Αιμίλιος Μεταξάκης το 1923 και άρχισε να υλοποιεί το 1961 και το 1971 ο Πατριάρχης Αθηναγόρας.

Την ίδια ώρα όλα τα βλέμματα στρέφονται στη Μόσχα καθώς ο νέος Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλος ήταν ο κληρικός που ως «υπουργός Εξωτερικών» του Πατριαρχείου κατηύθυνε την αποχώρηση των εκ προσώπων της Εκκλησίας της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 1999 από την προπαρασκευαστική συνεδρίαση της Συνόδου. Το χάσμα που προκαλούσε τότε το εσθονικό ζήτημα μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Μόσχας έδειχνε αγεφύρωτο. Εσθονικής καταγωγής, ο πρώην Πατριάρχης Ρωσίας δεν μπορούσε να βλέπει τη χώρα στην οποία γεννήθηκε και την Εκκλησία που επί δεκαετίες υπηρέτησε να αποσκιρτά από τη Μόσχα, με τις ευλογίες μάλιστα του Φαναρίου.

Πού συμφωνούν, πού διαφωνούν
ΑΠΟ ΤΟ1971, οπότε και ξεκίνησε ο επίσημος διάλογος για την προετοιμασία της Συνόδου, τέθηκαν και αποφασίστηκαν πολλά ζητήματααπό τους εκπροσώπους των Εκκλησιών. Καίρια ερωτήματα, όπως η συμμετοχή των λαϊκών, δηλαδή των πιστών, στη ζωή της Εκκλησίας, τα κωλύματα του γάμου, η αναπροσαρμογή της νηστείας στα σύγχρονα δεδομένα, οι σχέσεις με τις άλλες χριστιανικές Εκκλησίες, η συμβολή της Εκκλησίας στην επικράτηση της ειρήνης και της αδελφοσύνης των λαών, το ημερολογιακό ζήτημα και τα προβλήματα που υπάρχουν καθώς πολλές σλαβικές Εκκλησίες ακολουθούν ακόμη το Ιουλιανό ημερολόγιο είναι μερικά μόνον από τα θέματα τα οποία τέθηκαν επί τάπητος. Στη διάρκεια των 37 ετών που μεσολάβησαν οι αντιπρόσωποι των Εκκλησιών συναντήθηκαν συνολικά εννέα φορές: το 1971, το 1976, το 1979, το 1982, δύο φορές το 1986, το 1990, το 1993 και το 1999. Τον Ιούνιο του 2009 όλοι θα προσπαθήσουν να αναθερμάνουν μια προσπάθεια, το βάρος της οποίας φαντάζει ασήκωτο καθώς ουδείς ξεχνά ότι μετά το σχίσμα των Εκκλησιών η σύγκληση Οικουμενικής Συνόδου είναι αδύνατη και ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία προχώρησε στη συγκρότηση δύο βατικάνιων συνόδων και προετοιμάζει μία ακόμη. Θα κατορθώσει η Ορθόδοξη Εκκλησία να στείλει το δικό της μήνυμα για τον 21ο αιώνα;
Ουκ αρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία,\nου ψευσόμεθά σε πατροπαραδοτον σέβας,\nεν σοι εγεννήθημεν, εν σοι ζώμεν, εν σοι κοιμηθησόμεθα.\nΕι δε και καλέσει καιρός,\nκαι μυριάκις υπερ σου τεθνηξόμεθα.\n ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΙΟΣ
Απάντηση

Επιστροφή στο “Οικουμενιστικές κινήσεις”