Θα δώση άλλοθι και εις την σχισματικήν Εκκλησίαν των Σκοπίων η συμπερίληψις του ονόματος “Μακεδονία’’ δια τα Σκόπια

1
Θα δώση άλλοθι και εις την σχισματικήν Εκκλησίαν των Σκοπίων η συμπερίληψις του ονόματος “Μακεδονία’’ δια τα Σκόπια

Του κ. Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

“Εις την πορείαν των δια μέσου της ιστορίας πολλαί τοπικαί Εκκλησίαι περιωρίζοντο εις τον εθνικισμόν, εις σκοπούς και μεθόδους εθνικάς. Πολλαί Εκκλησίαι, και μεταξύ αυτών και η ιδική μας. Η Εκκλησία προσηρμόζετο προς τον λαόν, ενώ το κανονικόν είναι το αντίθετον: ο λαός να προσαρμόζεται προς την Εκκλησίαν”*, αναφέρει ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.

Η περίπτωση της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων, που επιμένει να αυτοαποκαλείται “Μακεδονική Εκκλησία”, με ονομασία που έλκει την καταγωγή της στη επιβολή μιας επίπλαστης και σκόπιμης “εθνικότητας”, από το τότε κομμουνιστικό καθεστώς, αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση επιβεβλημένου εθνοφυλετισμού. Τούτο γίνεται εμφανέστερο από τον ανιστόρητο αλυτρωτισμό που εμπεριέχεται και στο Σύνταγμα του Κρατιδίου των Σκοπίων, εξαιτίας της σκόπιμης αυτής “ονοματοδοσίας” του Κρατιδίου των Σκοπίων.

Πέραν της αυθαίρετης ανακήρυξης αυτοκεφαλίας, που αποτέλεσε και την αιτία του σχίσματος, από μέρους της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων, χρησιμοποιείται και η ονομασία “Μακεδονική Εκκλησία”, ένα όνομα που δόθηκε σκόπιμα από το τότε κομμουνιστικό καθεστώς στο Κρατίδιο των Σκοπίων, για να του προσδώσει εθνικότητα.

Το θέμα της αυτοκεφαλίας δεν πρέπει να αποτελεί προϊόν σχισματικής αυθαιρεσίας, αλλά αποτέλεσμα νομοκανονικής διαδικασίας. Δυστυχώς η σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων, προτίμησε τη σχισματική αυθαιρεσία.

Όσον αφορά την ονομασία “Μακεδονική Εκκλησία”, με την οποία επιμένει ανιστόρητα και αυθαίρετα να αυτοαποκαλείται, αντί ο λαός των Σκοπίων να προσαρμοστεί στην παράδοση της Τοπικής Εκκλησίας και την εκ παραδόσεως ονομασία, υπέπεσε στο ατόπημα να προσαρμοστεί η Τοπική Εκκλησία με τον “λαό”. Πότε στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε το όνομα “Μακεδονική Εκκλησία”;

Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη η σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων ανιστόρητα να αυτοαποκαλείται “Μακεδονική Εκκλησία”, και να καθιστά εντονότερο το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την παραβίαση της νομοκανονικής δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Σερβίας. Θα πρέπει η σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων, να αναλογιστεί την πηγή της “εθνικότητας – δώρου”, που δεν ήταν άλλη από το τότε αντίθεο κομμουνιστικό καθεστώς. Δεν ήταν η κατάληξη κάποιου ιστορικού προβληματισμού, έστω και λανθασμένου, αλλά η σκόπιμη επιβολή του τότε αθεϊστικού καθεστώτος.

Το αναφερόμενο στις Πράξεις των Αποστόλων, “και όραμα δια της νυχτός ώφθη τω Παύλω· ανήρ τις Μακεδών εστώς, παρακαλών αυτόν και λέγων· διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν” (Πραξ.16,9), δεν το πρόσεξαν; Και φυσικά ο Μακεδών ανήρ που αναφέρουν οι Πράξεις των Αποστόλων δεν ήταν κάτοικος της περιοχής των Σκοπίων, ούτε και η αναφερόμενη Μακεδονία η περιοχή του σημερινού Κρατιδίου των Σκοπίων. “Αναχθέντες ουν από της Τρωάδος ευθυδρομήσαμεν εις Σαμοθράκην, τη δε επιούση εις Νεάπολιν” (Πραξ. 16,11), αναφέρουν οι Πράξεις των Αποστόλων. Όταν την επιούσαν έπλευσαν στην Νεάπολιν, πολίχνη της περιοχής των Σκοπίων εννοούσε η την σημερινή Ελληνική Καβάλα; Την περιοχή των Σκοπίων καλεί Μακεδονίαν; Γιατί υπάρχει τόση ανιστόρητη εθνοφυλετική επιμονή;

Για την επίλυση του προβλήματος της Σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων, που ανεπίτρεπτα αυτοαποκαλείται “Μακεδονική Εκκλησία’’, απαιτείται Ορθόδοξη σοβαρότητα. Οι ακρότητες δεν ωφελούν. Εάν θέλουμε να βοηθήσουμε την σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων, να εγκαταλείψει την απαράδεκτη σχισματική αυθαιρεσία της, καθότι το Σχίσμα αποτελεί οδόν απωλείας, θα πρέπει με Ορθόδοξη σοβαρότητα να αντιμετωπίσομε το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό και η ακρότητα των ύβρεων ποσώς δεν βοηθά.

Είναι απορίας άξιο πως κάποιοι που πρωτοστάτησαν (η και σε “ειδικές” περιπτώσεις σιώπησαν) η συνηγόρησαν με τον τρόπο τους στη διατράνωση των εκκλησιολογικών προϋποθέσεων της Δήλωσης του Τορόντο, κατά τη Σύνοδο της Κρήτης, που αναγνωρίζει στοιχεία αληθούς εκκλησίες στις αιρετικές κοινότητες μέλη του Π.Σ.Ε., στην περίπτωση της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων, με μεγάλη ευκολία προβάλλουν επιθετικούς προσδιορισμούς, όπως “ψευδό-Εκκλησία”, “μαϊμουδοεκκλησία”, ακόμα και τον προσδιορισμό “μη Χριστιανική” κλπ. Αυτά δυσκολεύουν ακόμα πιο πολύ την επίλυση του μεγάλου αυτού προβλήματος. Ο Άγιος Βασίλειος εις την προς Α Πρὸς Αμφιλόχιον Επιστολή του, με σαφήνεια διακρίνει τις αιρέσεις από τα σχίσματα. «Αιρέσεις μεν, τους παντελώς απερρηγμένους και κατ’ αυτήν την πίστιν απηλλοτριωμένους, σχίσματα δε, τους δι’ αιτίας τινάς εκκλησιαστικάς και ζητήματα ιάσιμα προς αλλήλους διενεχθέντας». Η διάκριση είναι σαφέστατη.

Τυχόν απαράδεκτη λύση του Σκοπιανού προβλήματος με ονομασία που να εμπεριέχει το ελληνικό όνομα “Μακεδονία”, θα παρατείνει και τη απαράδεκτη αυθαιρεσία της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων, που επιμένει να αυτοαποκαλείται “Μακεδονική Εκκλησία”.

Πρέπει λοιπόν η σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων να εγκαταλείψει την αντικανονική αυθαιρεσία της αυτοκεφαλίας, και την εξακολούθηση της παραβίασης της νομοκανονικής δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Σερβίας, καθώς και την ανιστόρητη χρήση του ονόματος “Μακεδονική Εκκλησία”, ονόματος που βασίζεται στην σκόπιμη “ονοματοδοσία”, του τότε κομμουνιστικού καθεστώτος για το Κρατίδιο των Σκοπίων.

*Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς “Άνθρωπος και Θεάνθρωπος”

http://orthodoxostypos.gr/%CE%B8%CE%B1- ... %AE%CE%BD/
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ελληνοσκοπιανά”