Ο καθένας έχει το δικό του "δορυφορικό" σύστημα πλοήγησης












Οι εγκέφαλοί μας διαθέτουν το δικό τους εσωτερικό σύστημα πλοήγησης, με ενσωματωμένους χάρτες, δίκτυα και πυξίδα, παρόμοιο με το δορυφορικό σύστημα πλοήγησης που εγκαθίσταται στα αυτοκίνητα, σύμφωνα με έρευνες των νευροεπιστημόνων Ούγκο Σπάιερς και Ελεάνορ Μαγκουάιρ του πανεπιστημίου University College London (UCL). Το ανθρώπινο σύστημα πλοήγησης βρίσκεται στον ιππόκαμπο, την περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τη μάθηση και τη μνήμη.
Σε έρευνα που έγινε στους οδηγούς ταξί του Λονδίνου, βρέθηκε ότι μια περιοχή του ιππόκαμπού τους ήταν μεγαλύτερη σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Ακόμα και οι οδηγοί λεωφορείων βρέθηκε ότι δεν έχουν την ίδια μεγάλη εγκεφαλική περιοχή.







Τοποθετώντας εθελοντές ταξιτζήδες σε ψηφιακό σύστημα προσομοίωσης της οδήγησης στους δρόμους της βρετανικής πρωτεύουσας και ταυτόχρονα συνδέοντας τους εγκεφάλους των εθελοντών σε σκάνερ εγκεφαλικής απεικόνισης τύπου fMRI, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο ιππόκαμπος ενεργοποιείται συνεχώς κάθε φορά που οι οδηγοί πρώτα σκέφτονται τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν και μετά σχεδιάζουν ανάλογα το δρομολόγιό τους. Αντίθετα, οι άλλες περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται περισσότερο μόνο όταν οι οδηγοί συναντούν εμπόδια στο δρόμο, κοιτάζουν τη θέα, ανησυχούν για τους πελάτες τους κλπ.
"Ο ιππόκαμπος είναι ζωτικός για την πλοήγηση και τον χρησιμοποιούμε σαν δορυφορικό σύστημα (sat-nav)", δήλωσε ο δρ Σπάιερς, του Ινστιτούτου Συμπεριφορικής Νευροεπιστήμης του UCL. "Οι οδηγοί ταξί, που πρέπει να βρουν το δρόμο τους μέσα από χιλιάδες δρόμους, έχουν τα πιο εξελιγμένα και ισχυρά εγγενή συστήματα πλοήγησης, ενισχυμένα μετά από χρόνια εμπειρίας".

Mέσα στον ιππόκαμπο και στις γειτονικές περιοχές του εγκεφάλου υπάρχουν τρία είδη κυττάρων, τα οποία συνιστούν τη "δορυφορική" πλοήγηση, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Είναι τα κύτταρα θέσης (εκατοντάδες χιλιάδες σε αριθμό, τα οποία "ανάβουν" για να υποδείξουν μια τοποθεσία σε ένα νοητικό χάρτη, λέγοντας "εδώ είσαι", όταν ο οδηγός περνά από ένα συγκεκριμένο σημείο), τα κύτταρα διεύθυνσης κεφαλιού (που δρουν σαν πυξίδα και λένε στον οδηγό προς τα πού κοιτάζει το κεφάλι μας) και τα κύτταρα δικτύου (που ανακαλύφθηκαν το 2005 από το νορβηγό καθηγητή Εdvard Moser και λένε στον οδηγό πόσο μακριά έχει ταξιδέψει, χρησιμοποιώντας ένα νοητό δίκτυο-πλέγμα, όπως τα δορυφορικά συστήματα αξιοποιούν το γεωγραφικό μήκος και πλάτος).

Έτσι, πριν οι άνθρωποι εφεύρουν τα τεχνητά δορυφορικά συστήματα πλοήγησης, λέει ο δρ Σπάιερς, "με το πέρασμα των χιλιετιών, η φύση είναι πολύ μπροστά από εμάς και φαίνεται πως έχει αναπτύξει αντίστοιχα εργαλεία μέσα στα κεφάλια μας για την επιβίωσή μας".







Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ