Διάλογος μεταξύ νεοημερολογίτου και Ορθοδόξου

1
Διάλογος μεταξύ νεοημερολογίτου και Ορθοδόξου, μέρος πρώτο.

(Ο διάλογος είναι υποθετικός, διεξάγεται μεταξύ δύο Μοναχών, ενός νεοημερολογίτου και ενός Ορθοδόξου. Ο νεοημερολογίτης ονόματι π. Χρυσόστομος, εφ' εξής π. Χρσ. και ο Ορθόδοξος ονόματι π. Ματθαίος, εφ' εξής π. Μτθ.)

π. Χρσ. - Χαίρομαι ιδιαιτέρως για την συζήτηση που θα κάνουμε διότι πρέπει να διευκρινήσουμε πολλά και σημαντικά θέματα.

π. Μτθ. - Χαίρομαι το ίδιο πάτερ μου διότι ελπίζω ότι θα ωφεληθούμε και οι δύο από τον διάλογο αυτόν.

π. Χρσ. - Ας μπούμε στην ουσία λοιπόν, γιατί πρέπει να ακολουθήσω το παλαιό ημερολόγιο και λες ότι είναι σοβαρό εκκλησιαστικό θέμα;

π. Μτθ. - Αγαπητέ μου πάτερ, μην νομίζεις ότι οι ημέρες σώζουν όπως πολλοί μας καταλογίζουν ότι υποστηρίζουμε. Όχι, αντιθέτως, εμείς υποστηρίζουμε ότι οι αποφάσεις Της Εκκλησίας σώζουν. Όλοι μας δεν πιστεύουμε ότι οι Σύνοδοι είτε Οικουμενικές, είτε Πανορθόδοξες, ακόμη και οι Τοπικές, αποφάνθηκαν εν Πνεύματι Αγίω;

π. Χρσ. - Βεβαίως αυτό ομολογούμε όλοι μας, και 'σείς και 'μείς, πού είναι η διαφορά μας λοιπόν, γιατί ανάγετε το ημερολογιακό θέμα σε θέμα ουσίας αφού είναι ασήμαντο;

π. Μτθ. - Ένα ένα πάτερ μου, θα τα πούμε όλα μην βιάζεσαι. Εφόσον και 'σείς ομολογείτε ότι οι αποφάσεις των Συνόδων είναι εν Πνεύματι Αγίω άρα ομολογείς ότι η Α' Οικουμενικη απεφάνθη εν Πνεύματι Αγίω και για το ημερολογιακό, εφόσον σε αυτήν την σύνοδο αποφάσισαν οι 318 Πατέρες μας να εορτάζουμε όλοι μαζί σαν μία οικογένεια, σωστά μέχρι εδώ πάτερ μου;

π. Χρσ. - Σωστά αλλά δεν είναι θέμα σοβαρό το ημερολογιακό, δεν είναι δογματικής φύσεως, μην ξεχνάς ότι συζητήθηκε αφού είχαν αποπερατώσει τις συζητήσεις τους επί των δογματικών. Δηλαδή αφού τελείωσαν τις συνεδριάσεις περί της Θεανθρωπίνου φύσεως του Κυρίου Ιησού Χριστού, τότε συζήτησαν και το ζήτημα για το ενιαίο ημερολόγιο το οποίο θα ακολουθούσαν ώστε όλοι οι Χριστιανοί να εορτάζουν μαζί.

π. Μτθ. - Έχουμε μία ιστορική μαρτυρία γι' αυτό που λες και σε επιβεβαίωνει. Ακούγεται απολύτως λογικό να έγινε όπως το λες λοιπόν. Συμφωνούμε ότι δεν έχει ουδεμία σχέση το δόγμα με το εορτολόγιο, αλλά απάντησε μου σε παρακαλώ σε αυτό που σε ρώτησα, μόνο επί των δογματικών ζητημάτων απεφάνθησαν οι Πατέρες εν Πνεύματι Αγίω ή και για το εορτολογικό; Είναι δυνατόν να ενέπνευσε Ο Παράκλητος τους Πατέρες μόνο στα δογματικά και στο εορτολογικό όχι; Εγώ διαφωνώ με αυτό το σκεπτικό, σωστά μέχρι εδώ;

π. Χρσ. - Σωστά.

π. Μτθ. - Άρα για να τελειώνουμε ένα ένα τα θέματα μας, είτε είναι σοβαρό είτε όχι, απεφάνθη Οικουμενική Σύνοδος για το ημερολογιακό αν και 'συ το βλέπεις μη ουσιαστικό θέμα, συμφωνούμε;

π. Χρσ. - Απολύτως.

π. Μτθ. - Εφόσον απεφάνθη πάτερ μου Οικουμενική Σύνοδος η οποία στην Ιεραρχία των Συνόδων, είναι το ανώτατο κλιμάκιο Συνόδου Επισκόπων, με ποιό δικαίωμα ήρθε μία τοπική Σύνοδος της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος και άλλαξε το ημερολόγιο; Είναι νόμιμο αυτό σύμφωνα με το Ιεροκανονικό δίκαιο και μάλιστα επιφέρωντας και τόσα σκάνδαλα και θλίψεις στο Ορθόδοξο ποίμνιο;

π. Χρσ. - Κάθε Εκκλησία έχει δικαίωμα να κανονίζει τα του οίκου της χωρίς να δίνει λογαριασμό στις άλλες τοπικές Εκκλησίες. Εσείς οι παλαιοημερολογίτες κάνατε το σχίσμα και τα σκάνδαλα διότι δεν κάνατε υπακοή στην Εκκλησία της Ελλάδος.

π. Μτθ. - Το ποιός έκανε το σκάνδαλο και το σχίσμα αν έχεις λίγη υπομονή θα το δούμε μαζί πάτερ μου. Πες μου μόνο αυτό σε παρακαλώ, αν είναι νόμιμο να τροποποιήσει απόφαση Οικουμενικής Συνόδου, μία μικροτέρα Σύνοδος.

π. Χρσ. - Εφόσον έχει δικαίωμα ένας πνευματικός να αλλάζει ακόμη και τη νηστεία σε έναν πιστό αναλόγως των προβλημάτων υγείας που έχει, δεν μπορεί μια ολόκληρη τοπική Εκκλησία να κάνει ό,τι θέλει;

π. Μτθ. - Άσχετο το παράδειγμα σου πάτερ μου, μιλάς για ένα προσωπικό ζήτημα που δεν έχει εκκλησιαστικές προεκτάσεις, και στο οποίο καπετάνιος της ψυχής είναι ο πνευματικός κι έχει την απόλυτη ευθύνη, μην συγχέεις προσωπικής φύσεως ζητήματα ποιμαντικής, με τα εκκλησιαστικής και λειτουργικής ευταξίας και υπό Οικουμενικών Συνόδων προαποφασισμένα ζητήματα. Ακουσέ με λίγο για να δεις αν έχω δίκιο.

Ο ιερός Δοσίθεος Ιεροσολύμων στη Δωδεκάβιβλο του λέγει τα εξής λίαν σημαντικά για το θέμα που εξετάζουμε, ''Πάσα δε η Καθολική Εκκλησία τα παρά των Οικουμενικών Συνόδων θεσπισθέντα δέχεται ως τα τέσσερα Ευαγγέλια'', βλέπε στη Δωδεκάβιβλο, Γ.Δ. σελ. 340.

Επίσης ο Κωνσταντίνος Οικονόμου ο εξ Οικονόμων λέγει στα σωζώμενα κείμενα αυτού στον τόμο Β' σελ. 155, ''Ουδεμία των Ορθοδόξων Εκκλησιών, ουδαμού της οικουμένης, ουδένα Κανόνα των Αποστόλων και των επτά Οικουμενικών αγίων Συνόδων ουδέποτε κατήργησε ρητώς και εκπεφρασμένως αντινομοθετούσα, τουναντίον. Αλλά πάντοτε και πανταχού κρατούσιν οι Θείοι Κανόνες παρά τοις Ορθοδόξοις επί των αυτών μενόντων πραγμάτων, ούτε δύναται μία τις, κατά τόπον κοινότης ή Εκκλησία, ακυρώσαι θεσπίσματα κεκυρωμένα υπό πάσης της Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας''.

Άλλο το ότι το Πατριαρχείο Γεωργίας, με απόφαση του Πατριάρχου Ηλία κατήργησε την νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής για όλους και άλλο αν ο τάδε ή ο δείνα πνευματικός οικονομεί κάποια πνευματικά του παιδιά στη νηστεία για να μην απομακρυνθούν εκ Της Εκκλησίας ή γιατί έχουν προβλήματα υγείας. Αντιλαμβάνεσαι την μεγίστη διαφορά πάτερ μου, μεταξύ της οικονομίας υπό συνθήκας από την κατάργηση θείων θεσπισμάτων;

π. Χρσ. - Έτσι όπως το θέτεις έχεις δίκιο. Αλλά και πάλι δεν δικαιολογείστε να κάνετε σχίσμα με την ανυπακοής σας στην απόφαση Της Εκκλησίας.

π. Μτθ. - Το ποιός έκανε σχίσμα θα το δούμε και αυτό. Ως προς αυτά που λένε οι αυθεντίες του θέματος Δοσίθεος Ιεροσολύμων και Κωνσταντίνος ο εξ Οικονόμων, συμφωνείς;

π. Χρσ. - Συμφωνώ.

π. Μτθ. - Άρα παράνομη και αντικανονική η ακύρωση αποφάσεως Οικουμενικής Συνόδου από μία Τοπική, το είδες ότι το λένε καθαρώς οι προαναφερόμενοι, ναι;

π. Χρσ. - Ναι.

π. Μτθ. - Οπότε η απόφαση που έλαβε η Α' Οικουμενική Σύνοδος περί ημερολογίου και του προσαρμοσμένου εορτολογίου Της Εκκλησίας σε αυτό, δεν μπορούσε να ακυρωθεί από την τοπική Εκκλησία της Κων/πόλεως και κατόπιν της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος, σωστά;

π. Χρσ. - Που θες να καταλήξεις πάτερ μου; Με κουράζεις με την σχολαστικότητα σου.

π. Μτθ. - Συγγνώμη αν σε κουράζω αλλά αυτά είναι θέματα με τα οποία κάποιοι άνθρωποι ασxολήθηκαν χρόνια ολόκληρα και 'συ με πέντε λεπτά διάλογο κιόλας κουράστηκες; Μη με κατηγορείς για σχολαστικισμό διότι δεν έχω προτεσταντικό πνεύμα ανάλυσης του γράμματος, αλλά θέλω να σου δώσω να καταλάβεις το πνεύμα των Πατέρων μας, τους οποίους πιστεύεις ότι ακολουθείς, πρέπει να μάθεις τί έλεγαν εκείνοι λοιπόν για να δεις τελικώς αν τους ακολουθείς ή όχι. Αυτό δεν είναι παιχνίδι και φλυαρία να περνά η ώρα μας, όμως θέλει σοβαρή συζήτηση και δουλειά. Οπότε απάντησε μου αν θές τελικώς, ήταν ορθή η απόφαση τροποίησης του ημερολογίου από δύο τοπικές Εκκλησίες ενώ η Καθόλου Εκκλησία είχε ήδη αποφασίσει άλλα;

π. Χρσ. - Ας πούμε ότι είναι όπως τα λές λοιπόν, αυτό τι σημαίνει ότι όλοι έχουμε άδικο και 'σεις έχετε δίκιο μόνο;

π. Μτθ. - Το δίκαιο και το άδικο καθορίζεται πάτερ μου από το αν βλέπεις την αλήθεια μπροστά σου και επιλέγεις να κλείνεις τα μάτια. Εσύ ξέρεις αν έχεις δίκιο ή άδικο καλύτερα από μένα... έτσι;

π. Χρσ. - ...

π. Μτθ. - Αφού λοιπόν είδαμε τί λένε δύο αυθεντίες του θέματος ας πάμε στο ποίος έκανε το σχίσμα το 1924. Έχουμε αλλαγή στο ημερολόγιο που ακολουθεί Η Εκκλησία από μία Σύνοδο τοπική και μάλιστα μέσα στην απόλυτη πολιτική ακαταστασία της εποχής εκείνης. Στους 5 μήνες που προηγήθηκαν της ημερολογιακής αλλαγής είχε αλλάξει η Πατρίδα μας πέντε Πρωθυπουργούς! Τον Κροκιδά, τον Γονατά, τον Βενιζέλο, τον Καφαντάρη και τον Παπαναστασίου. Όλα τα είχε λύσει η Πολιτεία και είχε την πολυτέλεια να ασχοληθεί με το εκκλησιαστικό ημερολόγιο;

Η τοπική λοιπόν αυτή απόφαση, έρχεται σε αντίθεση με τον ορισμό της Α' Οικουμενικής Συνόδου περί ημερολογίου που πρέπει να ακολουθεί Η Εκκλησία. Άρα μιλούμε για μία αντικανονική και ληστρική απόφαση. Ληστρική σημαίνει ότι λήστεψε η τοπική αυτή Σύνοδος το Θείο Δίκαιο της Οικουμενικής Συνόδου, που είχε ήδη προαποφασίσει διαφορετικά για το ίδιο θέμα. Αντιστρατεύθηκε Την Καθολική Εκκλησία αποφασίζοντας μόνη, ξεκομμένη από τις άλλες τοπικές Εκκλησίες.

Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος που εισήγαγε το νέο ημερολόγιο στη λατρεία, ως μέλος της πενταμελούς Επιτροπής για την μεταρρύθμιση του ημερολογίου, είχε πει ότι όποια τοπική Εκκλησία αλλάξει το ημερολόγιο της καθίσταται σχισματική έναντι των υπολοίπων. Αυτό μπορείς να το δεις στο τεύχος 35 του περιοδικού ''ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ'', Σεπτεμβρίου Οκτωβρίου 2008, με φωτογραφία το ΦΕΚ/24/Α/25-1-1923 σελ. 159-161, στο οποίο εμπεριέχεται και η δήλωση της Επιτροπής, η οποία απεφάνθη ότι, ''ουδεμία Ορθόδοξος Εκκλησία δύναται να χωρισθή των λοιπών και αποδεχθή Νέον Ημερολόγιον, χωρίς να καταστή σχισματική έναντι των άλλων''. Αυτά τα είπε στην έκθεση της η Επιτροπή, της οποίας μέλος ήταν και ο τότε Αρχιμανδρίτης, ακόμη, Χρυσόστομος Παπαδόπουλος.

Όταν έγινε Αρχ/πος άλλαξε όσα έλεγε πριν και εδίωξε ανηλεώς τους Γνησίους Ορθοδόξους Έλληνες. Σημείωσε μάλιστα ότι η επιτροπή δεν μιλά μόνο για το Γρηγοριανό ημερολόγιο, αλλά λέει την έκφραση, ''αποδεχθή Νέον Ημερολόγιον'', δηλαδή το οποιοδήποτε νέο ημερολόγιο, όχι το νέο ημερολόγιο του Γρηγορίου του 13ου μόνο. 'Οποιοι λέγουν λοιπόν ότι νέο διορθωμένο ημερολόγιο δεν είναι το Γρηγοριανό και άρα δεν υπόκειται στις καταδικαστικές αποφάσεις της Εκκλησίας πλανώνται διότι η οποιαδήποτε εισαγωγή νέου ημερολογίου κρίθηκε απορριπτέα απο την επιτροπή... Γνώριζες την γνωμάτευση της Επιτροπής και αν ναι, ποιά είναι η άποψη σου;

π. Χρσ. - Η αλήθεια είναι ότι δεν την γνώριζα και μένω έκπληκτος, δηλαδή ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος είχε ομολογήσει ότι όποια Εκκλησία αλλάξει το ημερολόγιο της καθίσταται σχισματική έναντι των υπολοίπων; Τί να πώ...

π. Μτθ. - Όντως τί να πεις, αλλά αυτή είναι η αλήθεια πάτερ μου αγαπητέ. Αν θες μπορώ να σου δώσω τα ιστορικά αυτά ντοκουμέντα σε CD, να τα μελετήσεις μόνος σου με ηρεμία.






Διάλογος μεταξύ νεοημερολογίτου και Ορθοδόξου, μέρος δεύτερο.

π. Χρσ. - Πες μου κάτι όμως π. Ματθαίε, καλά όσα λες, έχεις τεκμήρια δε μπορώ να πώ, αλλά ακόμα κι αν κάναμε λάθος μόνο εσείς δεν έχετε κοινωνία μαζί μας, αυτό πώς το βλέπεις;

π. Μτθ. - Πολλές Ορθόδοξες κοινότητες είχαν διακόψει εκκλησιαστική κοινωνία με την νεοημερολογίτικη εκκλησία πάτερ, δεν είμασταν ούτε είμαστε οι μόνοι. Μην ξεχνάς ότι τα τρία ξένα μοναστήρια του Αγίου Όρους, το ρώσικο, το σέρβικο και το βουλγάρικο δεν είχαν εκκλησιαστική κοινωνία ούτε με το Πατριαρχείο Κων/πόλεως ούτε με την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος του νέου ημερ/λογίου μέχρι το 1946.

Ο όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης που κοιμήθηκε το 1938, εκτός κοινωνίας μαζί σας, ασχέτως ότι τον παρουσιάζετε ως δικό σας άγιο, η αλήθεια είναι ότι δεν μνημόνευε μέχρι την οσιακή κοίμηση του το όνομα του νεοημερολογίτου Πατριάρχου, ούτε είχε εκκλησιαστική κοινωνία με Ιερείς και Μοναχούς του νεόυ ημερολογίου. Κοιμήθηκε ως ζηλωτής αλλά τον οικιοποιείστε.

Το ίδιο γίνεται και με την αγία Ματρώνα την Τυφλή, η οποία ήταν μέλος της Εκκλησίας των Κατακομβών στη Ρωσία, ενώ την παρουσιάζετε ως μέλος της Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας. Οι Κατακομβίτες όμως δεν είχαν κοινωνία με το Πατριαρχείο της Μόσχας.

Το ίδιο συμβαίνει και με την οσία Ταρσώ την δια Χριστόν Σαλή, της Ιεράς Μονής Παναγίας Κερατέας, η οποία υπαγόταν στην Ιερά Σύνοδο που μας άφησε ο άγιος Ματθαίος ο Ομολογητής, αλλά αυτό δεν αναφέρεται στη βιογραφία της η οποία γράφτηκε από νεοημερολογίτη.

Υπάρχουν Ορθόδοξες κοινότητες και σε άλλες χώρες οι οποίες δεν έχουν κοινωνία με τον οικουμενισμό. Βλέπεις ότι δεν είναι τα πράγματα όπως σου τα έχουν πει πάτερ μου;

π. Χρσ. - Δεν γνώριζα. Όμως όλα αυτά δεν δείχνουν ότι εσείς είστε η συνέχεια Της Εκκλησίας πάτερ μου, παρανομίες γίνονταν πάντα στην Εκκλησία αλλά δεν γινόταν σχίσμα για κάθε παρανομία. Αν συνέβαινε αυτό θα είχαμε 500 εκκλησίες, όχι μία.

π. Μτθ. - Εξαρτάται τι εννοείς παρανομία πάτερ μου. Δεν είναι το ίδιο να μεταδώσεις την Θεία Κοινωνία σε έναν αιρετικό με το να του δώσεις αγιασμό ή αντίδωρο. Το να δώσεις Θεία Κοινωνία είναι παρανομία, το να δώσεις αντίδωρο είναι νόμιμο διότι όλοι οι Πατριάρχες το έκαναν και ιδιαιτέρως στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων όπου πήγαιναν πάσης φύσεως αιρετικοί να προσκυνήσουν τον Πανάγιο Τάφο. Δεν είναι το ίδιο να κάνεις άρση ακοινωνησίας όπως έκανε ο Πατριάρχης Αθηναγόρας το 1965 και να ενώνεσαι ουσιαστικώς με την παπική αίρεση, με το να δέχεσαι στο ναό αιρετικούς ώστε να σε γνωρίσουν και να ασπαστούν το Ορθόδοξο δόγμα.

Την εποχή του Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας δεχόταν Η Εκκλησία τα χαμένα πρόβατα στους ναούς Της για να βρουν την σωτηρία. Παράδειγμα ο Ναός των Ευαγγελιστών στο χωριό Μένουθι, σημερινό Αμπού Κύρ, έξω από την Αλεξάνδρεια όπου έθεσε ο άγιος Πατριάρχης λείψανα Μαρτύρων, όπως της Θεοκτίστης, των μαρτύρων Κύρου και Ιωάννου και άλλων. Σύντομα ο Ναός έγινε προσκύνημα για τους Χριστιανούς αλλά και για τους ειδωλολάτρες οι οποίοι ασπάζονταν ανεμπόδιστα τα τίμια λείψανα και εισέρχονταν στο Ναό ελευθέρως. Σε μερικά χρόνια όλος σχεδόν ο λαός της Αλεξάνδρειας μετεστράφη στον Χριστιανισμό.

Επιπλέον ο απόστολος των Εθνών Παύλος, στην Α' προς Κορινθίους Επιστολή του, στο κεφάλαιο 14, στο στίχο 23 λέγει, ''Εάν ούν συνέλθη η εκκλησία όλη επί τό αυτό και πάντες γλώσσαις λαλώσιν, εισέλθωσι δε ιδιώται ή άπιστοι, ούκ ερούσιν ότι μαίνεσθε''; Και ερμηνεύει ο θεολόγος Ιωάννης Κολιτσάρας στο έργο του, Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ, Αδελφότης Θεολόγων ''Η ΖΩΗ'' - Αθήναι, Έκδοσις έκτη 1971, στη σελ. 112, ''Εάν λοιπόν συγκεντρωθούν εις το αυτό μέρος οι πιστοί και όλοι ομιλούν ξένας γλώσσας, εισέλθουν δε άνθρωποι που δεν έχουν χαρίσματα ή είναι και εντελώς άπιστοι, δε θα πουν ότι είσθε έξαλλοι και τρελλοί;'' Άρα βλέπουμε ότι από την αρχέγονη αποστολική περίοδο της Εκκλησίας, εισέρχονταν ακόμη και άπιστοι στις συνάξεις των Χριστιανών και οι άπιστοι της εποχής ήταν οι ειδωλολάτρες. Αυτό το έκανε η Εκκλησία προκειμένου να αλιεύσει ψυχές για τον Χριστό. Άλλο αυτό και τελείως διαφορετικό και καταστροφικό για τις ψυχές να γίνονται ενώσεις εκκλησιών άνευ επιστροφής στην πίστη της Εκκλησίας. Συμφωνείς πάτερ μου;

π. Χρσ. - Συμφωνώ, άλλωστε έχω διαβάσει και 'γώ ιστορία και γνωρίζω, αλλά για το θέμα του ημερολογίου ακόμη κι αν λέει ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, όσα μου είπες ότι λέει, δεν σημαίνει ότι είναι και σωστά. Υπάρχει κάποια απόφαση Της Εκκλησίας εναντίον της αλλαγής ημερολογίου; Η προσωπική άποψη του Αρχ/που Χρυσοστόμου δεν μ' αγγίζει συνειδησιακώς διότι πιθανόν να είναι λάθος η απόφαση της επιτροπής στην οποίαν συμμετείχε και ο Αρχ/πος ως Αρχιμανδρίτης.

π. Μτθ. - Βεβαίως και υπάρχει πάτερ μου. Η πρώτη σύνοδος με πανορθόδοξο χαρακτήρα που ασχολήθηκε με την αλλαγή του ημερολογίου έγινε το έτος 1583, όπου εκεί με σαφήνεια αναθεματίζεται όποιος ακολουθεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο και Πασχάλιο του Πάπα. Το αυτό λέγει και η απόφαση του 1593. Χειρόγραφα αυτών των δύο Σιγγιλίων ευρίσκονται στην βιβλιοθήκη της Μονής Αγίου Παντελεήμονος με αύξοντα αριθμό βιβλίου 772, καθώς και στη Σκήτη των Καυσοκαλυβίων, στο Κελλί ''Ο Ακάθιστος Ύμνος'' με αριθμό κώδικα 285. Επιπλέον υπάρχουν χειρόγραφα στη Μονή Σινά και στο Πατριαρχείο Ρουμανίας. Οι αποφάσεις αυτές επικυρώθηκαν από τις Συνόδους των ετών 1722, 1756, 1836, 1848, 1895 και τελευταίως το 1904.

π. Χρσ. - Δεν γνώριζα ότι τόσες φορές ασχολήθηκε Η Εκκλησία με τη αλλαγή του ημερολογίου. Αλλά το Πασχάλιο δεν το αλλάξαμε, γιατί μας αφορούν λοιπόν οι Αναθεματισμοί αυτοί;

π. Μτθ. - Διότι πάτερ μου αλλάξατε το ημερολόγιο. Οι αποφάσεις δεν μιλούν μόνο για τον Πασχάλιο Κανόνα αλλα και για το ''καλενδάριο'', δηλαδή στην ελληνική ''ημερολόγιο''. Άλλωστε μην ξεχνάς ότι η τοπική νεοημερολογίτικη εκκλησία της Φινλανδίας ακολουθεί και το νεό Πασχάλιο. Όχι μόνο το ημερολόγιο. Το να αθετείς αποφάσεις Της Εκκλησίας σε καθιστά καινοτόμο διοτι γνωρίζεις ότι το πιστεύω μας είναι πως οι Πατέρες αποφαίνονται εν Αγίω Πνεύματι. Οπότε όποιος αλλάζει αποφάσεις που ελήφθησαν με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος μόνο Ορθόδοξος δεν λογίζεται.

π. Χρσ. - Αυτό ναι το γνωρίζω πάτερ, αλλά και 'σύ γνωρίζεις ότι πολλές φορές Η Εκκλησία άλλαξε την ποιμαντική της, τις αποφάσεις της, τη στάση της σε πολλά ζητήματα.

π. Μτθ. - Ναι πάτερ, αλλά το έπραξε αυτό για να κερδίσει μία ψυχή αθάνατη. Έχουμε πυξίδα τον απόστολο Παύλο, ο οποίος μας λέγει στην προς Κορινθίους πρώτη Επιστολή του στο κεφάλαιο 9, στους στίχους 19 ως 23 ότι,
''... ενώ είμαι ελεύθερος από όλους, σε όλους δούλωσα τον εαυτό μου, για να κερδίσω τους περισσότερους. Και έγινα στους Ιουδαίους σαν Ιουδαίος, για να κερδίσω τους Ιουδαίους. Σ’ αυτούς που είναι κάτω από νόμο σαν να είμαι κάτω από νόμο, ενώ δεν είμαι ο ίδιος κάτω από νόμο, για να κερδίσω αυτούς που είναι κάτω από το νόμο. Στους ανόμους σαν άνομος, ενώ δεν είμαι άνομος στο Θεό, αλλά έννομος στο Χριστό, για να κερδίσω τους ανόμους. Έγινα ασθενής στους ασθενείς ως προς την πίστη, για να κερδίσω τους ασθενείς. Σε όλους έχω γίνει όλα, για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς. Και όλα τα κάνω για χάρη τού ευαγγελίου, για να γίνω συμμέτοχος αυτού.''

Ποιά ωφέλεια προέκυψε για τις ψυχές από την αλλαγή του ημερολογίου πάτερ μου; Ο απόστολος Παύλος άλλαζε τρόπο ποιμαντικής για να κερδίσει τους άνομους, τους ασθενείς στην πίστη, τους ειδωλολάτρες. Πολλοί εβραίοι βεβαίως τον μίσησαν διότι είδαν έναν άλλο τρόπο λατρείας από τον νομικό, υποκριτικό, τυπολατρικό τρόπο που γνώριζαν, αλλά ο Παύλος δεν τους υπολόγιζε διότι γνώριζε πόσο μακρυά από Τον Θεό ήταν οι εβραίοι ιερείς και άρχοντες της εποχής του. Άλλαζε τις αποφάσεις που ο ίδιος υποστήριζε, όπως π.χ. την περιτομή, για να καταφέρει να κηρύξει. Σκανδαλίζονταν οι υποκριτές ακριβολόγοι, φαρισαίοι και γραμματείς της εποχής του, αλλά γνώριζε ο Παύλος ότι έπρεπε να σώσει ψυχές και όχι να εγκλωβίσει την ευαγγελική ελευθερία σε τύπους και ανθρώπινα έθιμα όπως κάνουν πολλοί σημερινοί, ξένοι προς το Ευαγγέλιο, δήθεν ακριβολόγοι ρασοφόροι. Άλλο το σκάνδαλο που προκύπτει από τους αδαείς τυπολάτρες ψευδορθοδόξους και άλλο το σκάνδαλο που προέκυψε από τον απλό πιστό λαό του 1924. Ποιά ανάγκη ποιμαντική, επέβαλλε την εποχή εκείνη την αλλαγή του εκκλησιαστικού ημερολογίου;

π. Χρσ. - Ιστορικώς δεν γνωρίζω να υπήρχε κάποια ανάγκη εκτός από τις εμπορικές συναλλαγές λόγω αύξησης των σχέσεων μεταξύ των κρατών.

π. Μτθ. - Η Ρωσία έχει ζημιωθεί δηλαδή που ακολουθεί το παπικό ημερολόγιο για τις διεθνείς σχέσεις της αλλά στα εκκλησιαστικά πράγματα το Πατριαρχείο Μόσχας διατήρησε το παλαιό; Η Ρωσία είναι υπερδύναμη.






Διάλογος μεταξύ νεοημερολογίτου και Ορθοδόξου, μέρος τρίτο.

π. Χρσ. - Δεν έχεις άδικο. Εσείς όμως δεν κάνατε μεγαλύτερο κακό με την ίδρυση δεύτερης εκκλησίας ενώ υπήρχε ήδη η κανονική Εκκλησία της Ελλάδος; Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει πως ούτε αίμα μαρτυρίου δεν ξεπλένει την αμαρτία του σχίσματος, πάτερ.

π. Μτθ. - Αυτό που λέει ο άγιος Ιωάννης αφορά τους πρωτεργάτες του σχίσματος. Δηλαδή αν κάποιος δημιουργήσει δικό του θυσιαστήριο, άλλο από Της Εκκλησίας, και έτσι αποσχίσει τον εαυτό του από την σωτήρια Κιβωτό, το σώμα Του Χριστού, αυτός ακόμα κι αν μαρτυρήσει δεν αθωώνεται για το σχίσμα που προκάλεσε, διότι απέκοψε εαυτόν από Την Εκκλησία. Τώρα για το αν εμείς δημιουργήσαμε δικό μας θυσιαστήριο σου απάντησα και πριν ότι εμείς παραμείναμε πιστοί στην απόφαση της Α' Οικουμενικής Συνόδου. Άρα πώς ιδρύσαμε άλλη Εκκλησία εμείς που δεν προσθέσαμε ούτε αφαιρέσαμε κάτι από την Ορθόδοξη λατρεία;

π. Χρσ. - Μόνο το ημερολογιακό ορίζει την Ορθόδοξη λατρεία πάτερ μου;

π. Μτθ. - Όχι, αλλά και αυτό. Υπάρχει απόφαση Συνοδική, κι άλλες αποφάσεις που σου είπα ότι καταδικάζουν την αλλαγή του ημερ/λογίου, αυτά θα τα διαγράψουμε;

π. Χρσ. - Αν είναι να γίνει φασαρία όπως έγινε το 1924 εκ μέρους των παλαιοημερολογιτών, ναι.

π. Μτθ. - Φασαρία έγινε διότι περίπου ένα εκατομμύριο Έλληνες δεν δέχτηκαν να εορτάζουν με το νέο ημερολόγιο. Επίσης ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος εδίωξε τους πιστούς Ορθοδόξους δίοτι επέμεναν να ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο. Αν και πολλοί πολιτικοί της εποχής εκφράστηκαν με αποτροπιασμό για την στάση της νεοημερολογίτικης Ιεραρχίας, εκείνη συνέχιζε να καταδιώκει τους παππούδες μας που ήθελαν ''ιερέα με το παλιό''! Αυτά όλα ήταν για να τα πετάξουμε στην άκρη αφού αποφάσισαν ένα εκατομμύριο Έλληνες να τα εφαρμόζουν στην λατρεία τους; Είχαν εκείνη την εποχή δικαίωμα οι αιρετικοί της Ελλάδος να έχουν ναούς ή και μοναστήρια. Αλλά οι Ορθόδοξοι Έλληνες διώκονταν, πώς σου ακούγεται αυτό πάτερ;

π. Χρσ. - Εντάξει έγιναν λάθη σίγουρα. Αλλά η υπακοή στην πλειοψηφία θα σας απάλλασσε από τα προβλήματα νομίζω.

π. Μτθ. - Όταν ο Προφήτης Ηλίας σκέφτηκε ότι όλοι οι εβραίοι έπεσαν στην ειδωλολατρεία και θλιβόταν γι' αυτό, θυμάσαι τί του είπε Ο Κύριος; ''Έχω κρατήσει 7.000 που δεν προσκύνησαν τον Βάαλ''. Οπότε βλέπεις από την Γραφή ότι το πλήθος δεν αναπαύει Τον Θεό αλλά η συνέπεια στο νόμο Του.

π. Χρσ. - Όσα είπες ως τώρα δεν είναι λάθος όμως να σου πω την αλήθεια δεν με έχουν πείσει ότι η εκκλησία μου δεν είναι Ορθόδοξη αλλά κακοδοξεί.

π. Μτθ. - Κακοδοξεί πάτερ μου εφόσον προχώρησε σε αλλαγή ενός θεσμού, ο οποίος είχε και έχει οικουμενικό χαρακτήρα μετά από τόσους αιώνες εφαρμογής. Ο Πατριάρχης Μελέτιος ο Πηγάς στη μελέτη του με τίτλο ''Περί του νεωτερισμού του νέου Καλανταρίου των Λατίνων'', έγραψε περί ενός θαύματος το οποίο απεδείκνυε την ευδοκία Του Κυρίου στο Ιουλιανό ημ/λόγιο. Καταδικάζει στη μελέτη του αυτή την αλλαγή του ημερολογίου και η γνώμη του έγινε δεκτή υφ' όλων των συγχρόνων του Πατριαρχών. Δεν έχει λοιπόν οικουμενικό κύρος;

π. Χρσ. -Σίγουρα έχει πανορθόδοξο κύρος, ναί. Αλλά εμείς δεν θίξαμε τον Πασχάλιο Κανόνα, μόνο το ημερολόγιο αλλάξαμε. Οπότε δεν μας αφορούν τα θαύματα αυτά νομίζω.

π. Μτθ. - Κάνεις λάθος και επέτρεψε μου να σου εξηγήσω. Με την αλλαγή του ημερολογίου ως βάση για το εορτολόγιο, μόνο για τις ακίνητες εορτές, και με την ουσιαστική συμπόρευση σας με το Ιουλιανό ημερολόγιο για τις κινητές εορτές έχετε δύο ημερολόγια! Αυτό οδηγεί από μόνο του ως φαινόμενο σε μία σύγχυση. Οι Ορθόδοξοι της Σερβίας εορτάζουν τον άγιο Νικόλαο με το παλαιό, εσείς στην Ελλάδα με το νέο δεν εορτάζετε. Όταν εσείς τρώτε και χαίρεστε ότι ''Θεός εφανερώθη εν σαρκί'' τα Χριστούγεννα, οι Ρωσοι ακόμη νηστεύουν. Αυτό είναι εορτολογική ευταξία; Όχι βέβαια.

Όταν εμείς, οι του παλαιού, εορτάζουμε το Πάσχα, αναμένουμε και την δεδομένη νηστεία των αγίων Αποστόλων, η οποία καθορίζεται από το πότε πέφτει το Πάσχα, όπως το όρισαν στην Α' Οικουμενική Σύνοδο. Εσείς όταν εορτάζετε το Πάσχα με βάση το νέο ημερολόγιο, έχετε άλλη ημερομηνία εορτής του Πάσχα και φτάνετε στο σημείο να καταργείτε την νηστεία των αγίων Αποστόλων! Γνωρίζεις ότι υπάρχουν υπό των Κανόνων συνέπειες για όσους καταργούν τις νηστείες;

π. Χρσ. - Ναι, βεβαίως.

π. Μτθ. - Εσείς καταργείτε την νηστεία των Αποστόλων με την αλλαγή που κάνατε το 1924. Πού είναι λοιπόν η πνευματική οικοδομή του ποιμνίου από μία τέτοια αλλαγή, το ότι οι Ορθόδοξοι του παλαιού νηστεύουν και 'σείς μπορεί ακόμη και μέχρι μόνο δύο μέρες να φτάσετε την νηστεία αυτή; Αν εορτάζατε ορθώς το Πάσχα θα υπήρχε το φαινόμενο αυτό;

π. Χρσ. - Όχι, αλλά εορτάζουμε με βάση τις προϋποθέσεις της Α' Οικουμενικής, δηλ. την εαρινή ισημερία κλπ. Οπότε δεν θίξαμε τον Πασχάλιο Κανόνα.

π. Μτθ. - Τον θίξατε εφόσον τον τοποθετήσατε σε άλλη ημερομηνία καταργώντας ολόκληρη νηστεία πάτερ μου! Τον θίξατε δια της αλλοιώσεως του εορτολογίου και του ενιαύσιου κύκλου του Κυριακοδρομίου μετά του οποίου είναι συνδεδεμένος αναπόσπαστα ο Πασχάλιος Κανόνας. Ο Πασχάλιος Κανόνας ορίζει να κυμαίνεται το Πάσχα από τις 22 Μαρτίου ως τις 25 Απριλίου, έτσι ρυθμίζεται και η νηστεία των Αποστόλων πόσο θα διαρκεί. Εσείς με την αλλαγή του ημερολογίου επιφέρατε απόλυτο χάος και πολλές χρονιές δεν νηστεύετε την καθορισμένη αυτή νηστεία. Επιπλέον δεν ενδιαφέρεται Η Εκκλησία για ακρίβεια χρόνων και ημερών αλλά για την τάξη που μας διδάσκει ο απόστολος Παύλος. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ελέγχει τους αναζητούντας την ακρίβεια ημερών, λέγοντας ότι οι πατέρες φωτίστηκαν εκ Θεού να ορίσουν την εαρινή ισημερία την 21η Μαρτίου, κατά συνθήκην και όχι κατ' ακρίβειαν επιστημονική, διότι Η Εκκλησία ενδιαφέρεται πρωτίστως για την ομόνοια και όχι την αστρονομία.

π. Χρσ. - Τώρα θέλω να μου πεις την αλήθεια πάτερ, νομίζεις ότι Ο Θεός ασχολείται με ημερομηνίες και αξίζει όλη αυτή η φασαρία από το 1924 ως σήμερα, για τόσες μέρες πίσω και τόσες μπροστά; Πού είναι Ο Χριστός μέσα σε όλα αυτά, πες μου σε παρακαλώ.

π. Μτθ. - Να σου πω πριν προχωρήσω στον πυρήνα του ερωτήματος σου το εξής. Όταν οι αποκαλούμενοι ειρωνικώς παλαιοημερολογίτες, έψαχναν έναν Ιερέα με το παλιό να ασκήσουν τα λατρευτικά τους καθήκοντα, είχαν το δικαίωμα να το πράξουν. Όταν οι νεοημερολογίτες Επίσκοποι τους κυνηγούσαν στα εξωκκλήσια και τους ξύριζαν, τους έγδυναν και τους έβγαζαν στο χωριό με τα πολιτικά, είχαν το δικαίωμα; Πού είναι μέσα σε αυτήν την συμπεριφορά, διώκτου Ορθοδόξων, Ο Χριστός; Πού λέει η Γραφή να καταδιώκεις όποιον διαφωνεί μαζί σου πατερ μου; Έκανε κάποιον Ο Χριστός μαθητή του με την βία; Εμείς χάσαμε Τον Χριστό που παραμείναμε ταπεινά σε όσα μας άφησαν οι παππούδες μας ή εσείς που καταδιώκατε Τον Χριστό στο πρόσωπο της κάθε γριούλας που τις λέγατε, ''κάνε πέρα να συλλάβω τον παπά σας'';

Έρχομαι τώρα στο ερώτημα σου αυτό καθ' εαυτό. Η απάντηση έρχεται μέσα από την Αγία Γραφή. Ο Θεός είναι Θεός δίκαιος και αληθινός πάτερ μου, θέλει όσα κάνουμε να τα κάνουμε με τάξη, ώστε ενωμένοι σε ένα σώμα να τον δοξολογούμε και να ζητούμε την άφεση των παραπτωμάτων μας. Γράφει στους Κορινθίους ο θείος Παύλος, στην πρώτη του επιστολή, κεφάλαιο 14, στίχος 33,
''γιατί ο Θεός δεν είναι Θεός ακαταστασίας αλλά ειρήνης''... και στο στίχο 40, ''Όλα όμως ευπρεπώς και με τάξη ας γίνονται''.

Όταν άλλη τάξη έχει τόσους αιώνες Η Εκκλησία και έρχεται ένας Αρχιεπίσκοπος να αλλάξει την τάξη αυτή, των εορτών, των νηστειών και λοιπών εκδηλώσεων λατρείας, πρέπει να τον ακολουθήσουμε αφού σκανδαλίζει το ποίμνιο και αντί να υποχωρήσει καταδιώκει επιπλέον το σκανδαλισθέν ποίμνιο ή πρέπει να ακολουθήσουμε την ευταξία που μας άφησαν οι Πατέρες, οι προ ημών; Όταν υπάρχουν τόσα βιβλικά εδάφια στα οποία δίδει εντολή Ο Θεός πότε θα εορτάζεται η κάθε εορτή δεν σου αποδεικνύει αυτό και μόνο ότι Ο Θεός αναπαύεται στην τάξη που Εκείνος θέτει;

π. Χρσ. - Εδάφια που ορίζει Ο Θεός ορισμένες μέρες εορτής εννοείς; Ποιά είναι αυτά και πού;

π. Μτθ. - Ευχαρίστως πάτερ, θα σου πω αμέσως. Πρώτο παράδειγμα, στο Λευϊτικό ορίζει Ο Θεός τις εορτές στο κεφάλαιο 23, στο στίχο 24,
''του μηνός του εβδόμου μιά του μηνός έσται υμίν ανάπαυσις, μνημόσυνον σαλπίγγων, κλητή αγία έσται υμίν''.

Δεύτερο παράδειγμα, στους στίχους 33-36, 39-46, ''και ελάλησε Κύριος προς Μωυσήν λέγων'' ... ''τη πεντεκαιδεκάτη του μηνός του εβδόμου τούτου εορτή σκηνών επτά ημέρας τω Κυρίω''...

Τρίτο παράδειγμα, στο κεφάλαιο 12 της Εξόδου, γράφει, ''ο μήν ούτος αρχή μηνών. Πρώτος εστί υμίν εν τοις μησί του ενιαυτού''...

Τέταρτο πράδειγμα, στο Λευϊτικό πάλι, στο κεφάλαιο 23, στίχο 5, γράφει, ''Εν τω πρώτω μηνί εν τη τέσσαρεσκαιδεκάτη ημέρα του μηνός'' ... ''Πάσχα τω Κυρίω''.

Πέμπτο παράδειγμα, στο ίδιο βιβλίο, κεφάλαιο 23, στίχος 6, γράφει, ''εν τη πέντεκαιδεκάτη ημέρα του μηνός τούτου εορτή των αζύμων τω Κυρίω''...

Έκτο παράδειγμα, στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, Πράξεις Αποστόλων, κεφάλαιο 21, στίχοι 23 ως 26, περιγράφεται το περιστατικό όπου ο Παύλος συμμετέχει σε τελετή αγνισμού με άλλους τέσσερεις που είχαν κάνει τάξιμο, ώστε να μην σκανδαλιστούν οι Χριστιανοί που τηρούσαν τον μωσαϊκό Νόμο ακόμη.

Στην τελετή αυτή είχε οριστεί ορισμένος αριθμός ημερών αγνισμού για τον κάθε συμμετέχοντα. Ενώ ο Παύλος γνώριζε ήδη την ελευθερία από τον παλαιό Νόμο μέσω της θυσίας του Κυρίου Ιησού Χριστού, για να μην σκανδαλίσει αδελφούς Χριστιανούς δέχεται να συμμετέχει σε εορτή ορισμένων ημερών. Ο απόστολος Παύλος ασχολήθηκε με τις ημέρες για να μη σκανδαλιστούν οι Χριστιανοί. Ενώ ο Αρχ/πος Αθηνών Χρυσόστομος ασχολήθηκε με τις ημέρες και σκανδάλισε τους Έλληνες πιστούς, τους δίχασε σε μία ιστορική περίοδο μεγάλων εθνικών κινδύνων, εν μέσω επερχομένης παγκοσμίου οικονομικής ύφεσης και δύο έτη μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Είχαμε λύσει όλα μας τα προβλήματα ως Έθνος, είχαμε υλική ευμάρεια και οπλική υπεροχή ως κρατική οντότητα, οπότε είχαμε την πολυτέλεια να ασχοληθούμε με τα ημερολόγια;

Εξάγεται λοιπόν ως ουσία της απαντήσεως στο ερώτημα σου πάτερ μου, ότι ναι, Ο Θεός ασχολείται με τις ημέρες αφού εκείνου δημιουργός είναι και ο χρόνος και όλα θέλει να τα κάνουμε στην λατρεία προς Εκείνον, με τάξη και πρόγραμμα. Σου έφερα τόσα παραδείγματα και θα σου έλεγα και άλλα. Αυτά για να δεις ότι όντως Ο Θεός ασχολείται με τον χρόνο κι ας σου φαίνεται παράδοξο. Άλλωστε δεν το κάνει παρά μόνο για 'μάς, ώστε να έχουμε μία τακτή επαφή μαζί του μέσω των οριζομένων ως εορτάσιμων ημερών και μηνών. Αλλιώς σε μία γενική αναρχία λατρευτική όλα θα χάνονταν με την παρέλευση των δεκαετιών.

Δες τους Διαμαρτυρομένους, οι οποίοι στην προσπάθεια τους να καθαρίσουν την δυτική εκκλησία από τις ακρότητες του Πάπα και των ανθρωπίνων παραδόσεων, έφτασαν στο άλλο άκρο καταργώντας κάθε τάξη και τυπικό στη λατρεία. Κατέληξαν σήμερα να είναι παγκοσμίως χιλιάδες εκκλησίες και ομολογίες ανεξάρτητες μεταξύ τους, ενώ ουσιαστικώς λένε όλες σχεδόν τα ίδια!








Διάλογος μεταξύ νεοημερολογίτου και Ορθοδόξου, μέρος τέταρτο.


π. Χρσ. - Καλά όλα όσα λές, δεν τα είχα δει διαβάζοντας την Αγία Γραφή. Αλλά αυτά ίσχυαν τότε, ισχύουν και τώρα;

π. Μτθ. - Γιατί μήπως αλλάζει Ο Θεός με τα χρόνια; Δεν μας θέλει σε τάξη στη λατρεία και τις νηστείες μας; Άλλοι να νηστεύουν και άλλοι να εορτάζουν την γέννηση του Κυρίου, είναι τάξη στη λατρεία; Είναι τάξη να εορτάζει ο Αρχιεπίσκοπος στην νεοημερολογίτικη εκκλησία της Αλεξάνδρειας ή την Αθήνα, τα Χριστούγεννα, μετά να πηγαίνει ταξίδι στη παλαιοημερολογίτικη Ρωσία και να τα ξαναεορτάζει; Άπαξ του έτους εορτάζεται η κάθε εορτή, όχι δύο φορές.

π. Χρσ. - Ναι έχεις δίκιο, μία φορά. Πες μου κάτι έχω ακούσει ότι οι αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων είναι πλαστές, έχετε προσθέσει εσείς τα αναθέματα, δεν υπήρχαν στα αρχικά κείμενα, τί έχεις να μου απαντήσεις σε αυτό;

π. Μτθ. - Αν διαβάσεις την Δωδεκάβιβλο του ιερού Δοσιθέου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, βιβλίο 11, κεφάλαιο 8ο, θα δεις ότι εκεί μαρτυρείται πως η Σύνοδος του 1593 αναθεμάτισε το νέο Καλενδάριο του Πάπα. Καλενδάριο στα ελληνικά σημαίνει Ημερολόγιο. Μήπως είχε συμφέρον να πλαστογραφήσει την ιστορία ο Πατριάρχης Δοσίθεος;

π. Χρσ. - Ναι αλλά ο αναθεματισμός συνδέεται με το Πασχάλιο του Πάπα. Δεν αφορά το ημερολόγιο μόνο. Εμείς είπαμε και πριν ότι δεν πειράξαμε το Πασχάλιο.

π. Μτθ. - Ότι πειραξάτε και το Πασχάλιο το αναλύσαμε πάτερ μου ήδη, μην γυρίζουμε στα ίδια. Αν και μπορώ να σου πω το εξής επ' αυτού. Ακόμα κι αν δεν πειράζατε έμμεσα το Πασχάλιο, μόνο το ότι αλλάξατε ημερολόγιο, βάσει του οποίου εορτάζετε πια τις εορτές της Ορθοδόξου Εκκλησίας, σας καθιστά υπεύθυνους ενώπιον των Κανόνων και της ενότητος της Εκκλησίας την οποίαν διχάσατε εορτολογικώς. Και αυτό δεν το λέω εγώ αλλά ο δικός σας νεοημερολογίτης Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Δωρόθεος, 1956-1957. Σε διατριβή του που δημοσιεύτηκε στο Αρχείο Εκκλησιαστικού Δικαίου, έτος 6ο, σελίδα 8, γράφει επί λέξει, ''Η παραδοχή του Γρηγοριανού ημερολογίου αντίκειται εις τους Ιερούς Κανόνες και τας Ιεράς Παραδόσεις, έτι δε πλέον καθιστά την Εκκλησίαν υπεύθυνον ενώπιον αυτών''.

π. Χρσ. - Κι αν κάνετε λάθος οι παλ/τες και δεν είναι σωστό να λέτε ότι εχουμε το παπικό ημερολόγιο αλλά ότι ουσιαστικώς διορθώσαμε το Ιουλιανό, το γνωστό και ως παλαιό ημερολόγιο τί θα μου πεις;

π. Μτθ. - Θα σου απαντήσω μέσω αυτού που είπε ο ερμηνευτής των Κανόνων, Ματθαίος ο Βλάσταρης το έτος 1331, λόγω του ότι έγιναν κάποιες προτάσεις το 1324 από τον Νικηφόρο Γρηγορά προς τον Αυτοκράτορα Ανδρόνικο τον Παλαιολόγο για διόρθωση του Ιουλιανού Ημερολογίου. Αποφάνθηκε λοιπόν τότε ο Βλάσταρης και είπε, ''Πάσα διόρθωσις θα περιπέση εις μίαν αιώνιον αδιορθωσίαν. Ώστε καλλίτερον να μη καινοτομούμεν, διότι η τοιαύτη καινοτομία όχι μόνον εις το αυτό θα περιπέση σφάλμα, αλλά και διαιρέσεως ού μετρίας τη Εκκλησία γενήσεται πρόξενος''. Δες το αν θες στο Σύνταγμα Ιερών Κανόνων, των Ράλλη και Ποτλή, τόμος 6ος, στις σελ. 404-428. Αυτή ήταν η σκέψη των Πατέρων όταν καταδίκαζαν την παπική καινοτομία του ημερολογίου, δεν ήταν στεγνή απόφαση για την εν λόγω μόνο παπική ημερολογιακή αλλαγή αλλά για όποια αλλαγή όπως κι αν την βάπτιζαν οι καινοτόμοι. Θυμήσου και την αναφορά της Επιτροπής της οποίας μέλος ήταν και ο Αρχ/πος Χρυσόστομος ως Αριμανδρίτης, την οποίαν θίξαμε πριν στο διάλογο μας.

Η εργασίες διαφόρων οι οποίες προσπαθούν να αποδείξουν ότι το νέο ημερολόγιο δεν είναι το παπικό αλλά το διορθωμένο Ιουλιανό και στέκονται μόνο εκεί, διακατέχονται από μία ημεροκεντρική και επιφανειακής φύσεως θεώρηση του θέματος, εργασίες ξένες στο πατερικό πνεύμα το οποίο μεριμνά για την ομόνοια και την ενότητα, όπως σου έλεγα πριν πως μας διδάσκει ο απόστολος Παύλος περί τάξης στις εκκλησιαστικές συνάξεις.

Να κλείσω την απάντηση μου με τα λεγόμενα του αγίου Νικοδήμου στο Ιερό Πηδάλιο στη σελ. 9, όπου λέει ο αγιος, ''... βλέπε αγαπητέ πως ο θείος Χρυσόστομος ονομάζει σχισματικούς τους Λατίνους δια τί εκαινοτόμησαν το πασχάλιον τους και Καλαντάριον (ημερολόγιο στην ελληνική), όχι δια τί δεν είναι τούτο, όσον κατά την ισημερίαν, ορθόν. Διότι και ημείς βλέπομεν πως η ισημερία αληθώς έμεινεν οπίσω ημέρας ια', (έντεκα τότε), αλλά δια τί εχωρίσθησαν κατά τούτο από ημάς, το οποίον είναι έγκλημα ασυγχώρητον κατά τον αυτόν άγιον. Λέγει γαρ εν τω αυτώ λόγω, ότι το να νηστεύση τινάς και το να κάμη Πάσχα εις τούτον τον καιρόν ή εις εκείνον, μετά την εικοστήν πρώτην του μαρτίου, θετέον ως κάμνομεν ημείς οι Γραικοί, ή μετά την ενδεκάτην Μαρτίου ως κάμνουσι οι Λατίνοι, τούτο δεν είναι έγκλημα. Το δε να σχίση τινάς την Εκκλησίαν και να αντιστέκηται φιλονείκως και να κάμνη διχοστασίας και διαιρέσεις και να χωρίζη τον εαυτόν του πάντοτε από την Σύνοδο της Εκκλησίας, τούτο είναι αμάρτημα ασυγχώρητον και κατηγορίας άξιον και πολλήν την κόλασιν έχει και τιμωρίαν.

Βλέπεις αδελφέ μου αγαπητέ και πάτερ, ότι ο άγιος Νικόδημος αλλά και ο Ματθαίος Βλάσταρης αιώνες πριν, μιλούν για το ίδιο πράγμα και με το ίδιο πνεύμα; Αν και έχουν απόσταση αιώνων μεταξύ τους έχουν το αυτό πνεύμα, την ομονοίας και ενότητος των Ορθοδόξων! Η φιλονικεία, οι διχασμοί και οι διαιρέσεις που επέφερε η μονομερής, αντικανονική και περιττή αλλαγή του ημερολογίου, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει ο Αθηνών Χρυσόστομος τον φίλο του Μελέτιο Μεταξάκη και τα σχέδια που εκείνος υπηρετούσε με τη σειρά του, καθιστούν όλους τους Επισκόπους που ακολούθησαν χωρίς ένας να βρεθεί με ανδρείο πνεύμα, υπεύθυνους και υπό τα αναθέματα της Εκκλησίας που αναθεματίζει όπως σου είπα πριν την αλλαγή του καλενδαρίου, ημερολογίου στην ελληνική.

Όσοι στέκονται με νομικιστικό πνεύμα στην ημερολογιακή καινοτομία και λέγουν ότι άλλη η καινοτομία του Πάπα τότε το 1580, και άλλη η καινοτομία του 1924, άρα λοιπόν δεν μας αφορούν τα αναθέματα των τότε Συνόδων που απευθύνονταν στην καινοτομία του 1580, κάνουν μέγα λάθος, διότι οι καταδικαστικές αποφάσεις των Πατέρων ήταν ουσιαστικώς κατά της καινοτομίας η οποία επιφέρει διχασμούς, σκάνδαλα και διαιρέσεις στο ποίμνιο. Μετά το 1924 διαιρέθηκαν οι Ορθόδοξοι εορτολογικώς σε νεοημερολογίτες και παλαιοημερολογίτες, λόγω της επιμονής του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου να μην πάρει πίσω την απόφαση του.

Μην ξεχνάμε πάνω από όλα τι μας διδάσκει το Ευαγγέλιο. Όποιος σκανδαλίσει ''έναν των μικρών τούτων'' όπως λέγει ο Κύριος τον συμφέρει να κρεμάσει μυλόπετρα στο λαιμό του και να πέσει στη θάλασσα. Πόσους σκανδάλισε και πόσους τάραξε αυτή η ανώφελη καινοτομία του Αθηνών Χρυσοστόμου; Τί καρπούς έφερε το νέο ημερολόγιο, μήπως οι Ορθόδοξοι έγιναν πιο Χριστιανοί από τότε που άλλαξε; Αντιθέτως ιστορικώς είδαμε ότι και οι ιερείς του νέου ημερ/γίου έγιναν έμισθοι, ενώ στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο δεν αναγνωρίζονται οι μισθωτοί ποιμένες για ποιμένες. Σημείωσε πάτερ μου ότι οι Μοναχοί που γίνονται και Ιερείς, δηλαδή οι Ιερομόναχοι, οι Αρχιμανδρίτες και οι Επίσκοποι, έχουν μισθό, όταν απαγορεύεται ο Μοναχός να κατέχει κάτι αφού η ακτημοσύνη είναι μία από τις τρεις απαραίτητες αρετές των Μοναχών.

Είδαμε και τους λαϊκούς να ξεχνούν την πρωϊνή προσευχή πριν πάνε στην εργασία τους, είδαμε να κυριαρχεί η ντροπή όταν κάποιοι θέλουν να κάνουν τον σταυρό τους μπροστά από ναούς διερχόμενοι, επειδή σχεδόν όλοι δεν κάνουν τον σταυρό τους και αυτό φαίνεται πια, όταν γίνεται, αξιοπερίεργο και αντικείμενο ειρωνίας. Είδαμε πια πολλές γυναίκες να γδύνονται αντί να ντύνονται πριν βγουν από το σπίτι τους. Είδαμε τα ζευγάρια να χωρίζουν χωρίς ουσιαστικούς λόγους, με αποτέλεσμα γενιές νέων ανθρώπων πληγωμένων και προδομένων, είδαμε ακατάλληλους ρασοφόρους να γίνονται πρωταγωνιστές υποθέσεων που απάδουν της αποστολής τους. Είδαμε τους ορθοδοξόσχημους ηγέτες να συμμετέχουν σε συμπροσευχές με παπικούς, βουδιστές, σαμάνους από Αφρική, εβραίους, μουσουλμάνους και άλλων δοξασιών εκπροσώπους.

Τί προσέφερε το νέο ημερολόγιο λοιπόν; Τίποτα, αντιθέτως έβλαψε και μάλιστα πολύ. Ας επιστρέψουμε στις ρίζες μας πάτερ μου, στην αγία παράδοση και ας φροντίσουμε να ξαναπιούμε το νάμα της πίστεως, όχι τυπολατρικώς και επιφανειακώς αλλά ουσιαστικώς και με μελέτη της Γραφής. Άνευ της μελέτης αυτής ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας πληροφορεί ότι όλα τα κακά έρχονται.

Επειδή λείπει σχεδόν παντελώς η μελέτη της Αγίας Γραφής από ποιμένες και ποιμενομένους έχουμε την πνευματική αυτή κατάντια αδελφέ μου.

Αληθώς γένοιτο!







Πηγή:
http://eggolpio.blogspot.com/2015/08/blog-post_53.html
http://eggolpio.blogspot.com/2015/08/blog-post_15.html
http://eggolpio.blogspot.com/2015/08/blog-post_88.html
http://eggolpio.blogspot.com/2015/08/blog-post_25.html

Re: Διάλογος μεταξύ Κυρίου και Φαρισαίου

2
1 Και εισήλθε πάλιν εις την συναγωγήν· και ήτο εκεί άνθρωπος έχων εξηραμμένην την χείρα. 2 Και παρετήρουν αυτόν αν εν τω σαββάτω θέλη θεραπεύσει αυτόν, διά να κατηγορήσωσιν αυτόν.


Διάλογος μεταξύ Φαρισαίου παρόντος στη συναγωγή και Κυρίου, μέρος ένα και καλό.

(Ο διάλογος είναι υποθετικός, διεξάγεται μεταξύ ενός Φαρισαίου και του Κυρίου. Ο Φαρισαίος ονόματι ραββί Σίναμον, εφ' εξής ρ. Σν. και ο Κύριος εφεξής Κ)

Κ - Χαίρομαι ιδιαιτέρως για την συζήτηση που θα κάνουμε διότι πρέπει να διευκρινήσουμε πολλά και σημαντικά θέματα.

ρ. Σν. - Χαίρομαι το ίδιο διότι ελπίζω ότι θα ωφεληθούμε και οι δύο από τον διάλογο αυτόν.

Κ - Ας μπούμε στην ουσία λοιπόν, γιατί δεν πρέπει να θεραπεύσω το χέρι αυτού του ανθρώπου το Σάββατο και λες ότι είναι σοβαρό εκκλησιαστικό θέμα;

ρ. Σν. - Αγαπητέ μου, μην νομίζεις ότι οι ημέρες σώζουν όπως πολλοί μας καταλογίζουν ότι υποστηρίζουμε. Όχι, αντιθέτως, εμείς υποστηρίζουμε ότι οι εντολές του Μωυση σώζουν. Όλοι μας δεν πιστεύουμε ότι οι εντολές του Μωυσή αποφάνθηκαν εν Πνεύματι Αγίω;

Κ - Βεβαίως αυτό ομολογούμε όλοι μας, και 'γω και 'σεις, πού είναι η διαφορά μας λοιπόν, γιατί ανάγετε το θέμα της γιατρειάς το Σάββατο σε θέμα ουσίας αφού είναι ασήμαντο; Ο Μωυσής μίλησε για έργα δουλευτικά και όχι αγαθοποιεία στον αδελφό.

ρ. Σν. - Ένα ένα πάτερ μου, θα τα πούμε όλα μην βιάζεσαι. Εφόσον και 'σείς ομολογείτε ότι οι εντολές του Μωυσή είναι εν Πνεύματι Αγίω άρα ομολογείς ότι όσα είπε είναι θεόπνευστα σωστά μέχρι εδώ πάτερ μου;

Κ - Σωστά αλλά δεν είναι θέμα απαγόρευσης το να γιατρέψεις το Σάββατο, δεν είναι έργο δουλευτικό, μην ξεχνάς ότι ο Θεός ζητάει πρώτα από όλα να κάνουμε το καλό στον συνάνθρωπο και απαγορεύει τη δουλειά τη συγκεκριμένη μέρα. Θεωρείς δουλειά το να θεραπεύσεις τον συνάνθρωπό σου που υποφέρει και ότι αυτό απαγορεύεται γιατί είναι ίδιο με το να πηγαίνεις να οργώσεις?

ρ. Σν. - Έχουμε αρκετά σημεία στην Πεντάτευχο γι' αυτό που λες και σε επιβεβαίωνει. Ακούγεται απολύτως λογικό να είναι όπως το λες λοιπόν. Συμφωνούμε ότι δεν έχει ουδεμία σχέση το δόγμα με το να θεραπεύσεις το Σάββατο και δεν είναι όντως εργασία με την έννοια της δουλειάς, αλλά απάντησε μου σε παρακαλώ σε αυτό που σε ρώτησα, μόνο επί των έργων υπό τη μορφή δουλειάς μιλησε ο Μωυσής ή και για όλα τα έργα γενικά; Δεν είπε ο Μωυσης "εξ ημέρας εργάζου και κάμνε πάντα τα έργα σου". Γιατί είπε πάντα τα εργα και δεν άφησε εξαιρέσεις? Είναι δυνατόν να ενέπνευσε Ο Παράκλητος τον Μωυσή να απαγορευσει τα έργα γενικώς το Σάββατο και να μην ξεχώρισε τα έργα που κάνουν καλό στον συνάνθρωπο? Εγώ διαφωνώ με αυτό το σκεπτικό,

Κ - Ολοκλήρωσε το σκεπτικό σου

ρ. Σν. - Άρα για να τελειώνουμε ένα ένα τα θέματα μας, είτε είναι σοβαρό είτε όχι, απεφάνθη ο Μωυσής για το ποιά εργα μπορούμε να κάνουμε το Σάββατο αν και 'συ βλέπεις ότι τα έργα που αγαθοποιούν τον συνάνθρωπο εξαιρούνται συμφωνούμε;

Κ. - Απολύτως.

ρ. Σν. - Εφόσον απεφάνθη πάτερ μου ο Μωυσής ο οποίος είναι το ανώτατο κλιμάκιο νομοθέτη, και είπε "πάντα τα έργα" με ποιό δικαίωμα έρχεσαι εσύ και λες ότι εξαιρούνται τα καλά έργα ; Είναι νόμιμο αυτό σύμφωνα με το Ιεροκανονικό δίκαιο και μάλιστα επιφέρωντας και τόσα σκάνδαλα και θλίψεις στο ποίμνιο;

Τότε ο Κύριος σταμάτησε τη συζήτηση λέγοντας στον Φαρισαίο...

23 Ουαί εις εσε,Φαρισαίε, υποκριτή, διότι αποδεκατίζεις το ηδύοσμον και το άνηθον και το κύμινον, και αφήνεις τα βαρύτερα του νόμου, την κρίσιν και τον έλεον και την πίστιν· ταύτα έπρεπε να πράττεις και εκείνα να μη αφίνεις. 24 Οδηγέ τυφλε, διυλίζεις τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνεις.

Μετά γύρισε προς τον

... άνθρωπον τον έχοντα εξηραμμένην την χείρα· Σηκώθητι εις το μέσον. 4 Και λέγει προς αυτούς· Είναι συγκεχωρημένον εν σαββάτω να αγαθοποιήση τις ή να κακοποιήση; να σώση ψυχήν ή να θανατώση; οι δε εσιώπων.
5 Και περιβλέψας αυτούς μετ' οργής, λυπούμενος διά την πώρωσιν της καρδίας αυτών, λέγει προς τον άνθρωπον· Έκτεινον την χείρα σου. Και εξέτεινε, και αποκατεστάθη η χειρ αυτού υγιής ως η άλλη.

ο δε Φαρισαίος θόλωσε, μάζεψε τους υπόλοιπους
και συνεβουλεύθησαν ευθύς μετά των Ηρωδιανών κατ' αυτού, διά να απολέσωσιν αυτόν
Απάντηση

Επιστροφή στο “Οικουμενισμός - Πανθρησκεία”