Εδώ μια προσπάθεια (ελπίζω όσο πιο επιτυχής γίνεται) με προγράμματα αναγνώρισης χαρακτήρων να μετατραπεί το κείμενο από τις παρατεθειμένες εικόνες σε κείμενο.
Ιστορικές πηγές περί καταδίκης της αλλαγής ημερολογίου.
Εις τό παρόν τεύχος θά παρουσιασθοϋν αί περισσότεροι ιστορικοί πηγαί, at όποιαι αναφέρουν περί της Καταδίκης καί του Αναθεματισμού τοϋ Νέου 'Ημερολογίου πρός χρησιν των ενδιαφερομένων αλλά καί διά την Ιστορίαν.
1. Μελετίου Μητροπολίτου Αθηνών, "Εκκλησιαστική Ιστορία”, έκδ. 1784, τόμ. Γ, σελ. 402.
2. Ύψηλάντου Αθανασίου Κομνηνοϋ, “Τά μετά τήν άλωσιν” έκδ. Κων/πολις 1870, σελ. 111-116.
3. Φιλαρέτου Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, τοϋ Βαφείδου, “Εκκλησιαστική Ιστορία”, έκδ. 1912, τόμ. Γ', σελ. 124-125.
4. Χρυσοστόμου Μητροπολίτου ’ Αθηνών, τοϋ Παπαδόπουλου, “Ιστορία τής Εκκλησίας τής Αλεξάνδρειάς” έκδ. 1935, σελ. 628.
5. Τοϋ αύτοϋ, εις περιοδικόν “’Εκκλησιαστικός Κήρυξ” Αθηνών, άριθ. φύλ. 146, σελ. 172, ήμερ. 14-4-1918.
6. Του αύτοϋ, “Ιστορία τής Εκκλησίας τών Ιεροσολύμων”, σελ. 482.
7. Τοϋ αύτοϋ καί ε ίς άλλας έκδόσε ις καί όμ ιλίας του.
8. Δοσιθέου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, “'Ομολογία τής "Ορθοδόξου Πίστεως”, τόμ. 12, σελ. 231.
9. Δοσιθέου Πατριάρχου Ιεροσολύμων: “Τόμος "Αγάπης”, σελ. 538,541.
10. Χρυσάνθου "Αρχιεπισκόπου "Αθηνών, “Η ’Εκκλησία Τραπεζοϋντος”. "Αναφέρει ότι: “ή A' Πράξις τής έπί Ίερεμίου Β' Πανορθοδόξου Συνόδου 1583, άποκηρύττει τό Γρηγοριανόν Ήμερολόγιον”, εις σελ. 547.
11. Παντελεήμονος Μητροπολίτου, Τυρολόης καί Σερεντίου, (του Ροδοπούλου), καθηγητοϋ τής θεολογικής Σχολής τοϋ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, “Μαθήματα Κανονικού Δικαίου”, έκδ. 1986 σελ.69.
12. Μουρατίδου Κωνσταντίνου, καθηγητοϋ τοϋ Πανεπιστημίου τής Θεολογικής Σχολής Αθηνών, “Κανονικόν Δίκαιον - Πανεπιστημιακαί Παραδόσεις” Άθήναι 1982, τόμ. Α", σελ. 111.
13. Ίεράς Κοινότητος Αγίου Όρους καί 'Υπουργείου ΙΙολιτισμού, “Θησαυροί τού
Αγίου Ορους Β’, έκδοσις Θεσσαλονίκη 1997”. Εις τήν σελίδαν 453
άναφέρεται: “Ό Ιερεμίας Β" ό Τρανός συνεκρότησε Σύνοδο πού άπέρριψε
τήν καινοτομία πού έγινε άπό τόν Πάπα Γρηγόριο τόν ΙΓ στό Ημερολόγιο, “ ώς έπισφαλή καί μελλουσαν νά παραγάγη σκάνδαλα είς τά Χριστιανικά ήθη”.
14. Ίερεμίου Β' τού Τρανού, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, “Έπιστολαί Α' καί Β' πρός Μαρτίνον καί πρός τούς έκεΐ Γερμανούς, (1588 καί 1589)”.
15. Ίερεμίου Β' τού Τρανού, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. “Επιστολή πρός τόν Πρίγκηπα τής Βενετίας Νικόλαον Δαπόντε σταλείσα τό 1583”.
16. Μελετίου Πηγά Πατριάρχου Αλεξάνδρείας: “ Επιστολή πρός Σίλβεστρον Πατριάρχην περί Πασχαλίου καί ' Εορτολογίου”. Επανέκδοσις ύπό έξαρτηματικών Μοναχών τής Ίεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους 1984.
17. Τά ΣΙΓΙΛΛ1Α, ήτοι αί ’Αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων των ετών 1583 καί 1593 εύρηνται:
α') ’Εν τώ ύπ’ άριθ. 772 χειρογράφω Κςόδικι τής Ίεράς Μονής ’Αγίου Παντελεήμονος τού ‘Αγίου Όρους.
β‘) Έν τώ ύπ’ άριθ. 285 χειρογράφου Κώδικι τού Κελλίου. ”ό ’Ακάθιστος Ύμνος", τής Ίεράς Σκήτεως των Καυσοκαλυβίων τού Αγίου Όρους,
γ') Εις τό ξενόγλωσσον περιοδικόν τής Συνόδου τής Ρουμανικής ’Εκκλησίας μέάριθ. 11/1880.
δ') Είς τήν Μονήν τού όρους Σινά.
18. Ίερεμίου Β' τού Τρανού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, “Επιστολή πρός τόν Μητροπολίτην Φιλαδελφείας Γαβριήλ τόν Σεβήρον, τό 1588 περί Πάσχα καί καλενδαρίου”.
19. Σάθα Ν. Κωνσταντίνου: “Βιογραφικόν Σχεδιάγραμμα περί τού Πατριάρχου Ίερεμίου Β ”. Αθήναι 1870. σελ. 26-32 & 82-94. Επανέκδοσις Παν. Πουρνάρα, Θεσσαλονίκη 1979.
20. Κοσμά Μοναχού τού Φλαμιάτου: “Άπαντα Κοσμά Φλαμιάτου”. Α έκδοσις 1849 ύπό τού ιδίου. Β’ έκδοσις 1910. Γ έκδοσις ύπό Χρ. Σπανού (φωτοτυπική), είς τήν δεκαετίαν τού 1970. σελ. 166, παράγραφος 139.
21. Γεδεών Εμμανουήλ: “Κανονικοί Διατάξεις”. Σελ. 34 - 40.
22. Παπαρηγοπούλου Κωνσταντίνου: “ Ιστορία τού Ελληνικού Έθνους”. Τόμοι 5ος & 6ος.
23. Εύστρατιάδου Γρηγορίου: Η Πραγματική Αλήθεια περί τού Εκκλησιαστικού ' Ημερολογίου 1924". ’ Εκδοσις τετάρτη ύπό τού Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Μητροπούλου Καθηγουμένου ' Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου. Άθηκίων Κορινθίας. Οκτώβριος 1988, Άθήναι.
24. Πετρογιάννη Κωνσταντίνου, Διακόνου θεολόγου. “Μελέτιος ΙΙηγάς καί Λατίνοι. Δογματικές θέσεις - αντιπαραθέσεις”. Ηράκλειον Κρήτης 1997. Εκδόσεις Ίεράς Μονής Αγκαράθου Κρήτης.
25. Χριστοφόρου Λεοντοπόλεως, “ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΑ”, έν ’Αλεξανδρεία έκ τού Πατριαρχικού τυπογραφείου 1925.
26. Δρανδάκη: “Μεγάλη 'Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια”, βλέπε εις τά σχετικά
λήματα: “Ήμερολόγιον”, “ΙερεμίαςΒ”, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
Τά ανωτέρω αποτελούν παρουσίασιν των κυριωτέρων πηγών καί μαρτυριών περί τής καταδίκης τού νέου παπικού Γρηγοριανού ημερολογίου ύπό τής 'Ορθοδόξου ’Εκκλησίας διά τών Πανορθοδόξων Οικουμενικών Συνόδων τών ετών 1583, 1587 καί 1593.
'Επίσης τό νέον παπικόν ήμερολόγιον άπερρίφθη καί ύπό τής Πανορθοδόξου Λποφάσεως. έπί 'Ιωακείμ Γ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως όστις άπήντησεν άρνητικώς περί τού νέου ήμερολογίου, αποδεχθείς τάς άρνητικάς θέσεις τών ύπολοίπων Πατριαρχείων καί τών Αύτοκεφάλων Εκκλησιών, μέ ’Εγκύκλιον τήν 12ην Μαΐου 1904.
Εκτός τών καταδικαστικών Αποφάσεων τού 16ου αιώνας υπάρχουν καί άλλαι άποφάσεις Συνόδων περιέχουσαι θέσεις κατά τού νέου ήμερολογίου όπως τού 1722. 1848, καθώς καί μεμονομέναι άποφάσεις Πατριάρχων, όπως τού Οικουμενικού Πατριάρχου Ανθίμου, τού 1895 καί άλλων.
' Η τελευταία Πανορθόδοξος ' Εγκύκλιος ' Απόφασις. κατά τού παπικού ήμερολογίου έξεδόθη τό 1904, έπί τού Πατριάρχου Ιωακείμ Γ, όστις άνταπαντών εις τά Πατριαρχεία καί τάς Αύτοκεφάλους Εκκλησίας τής ' Ορθοδόξου Εκκλησίας ΑΠΕΡΡ1ΨΕΝ κάθε τροποποίησιν ή άλλαγήν ήμερολογίου διά τής. άπό 12 Μαΐου 1904. Εγκυκλίου του.
Ή έπί 341 έτη, (1583-1924), ΑΡΝΗΣΙΣ τής Ορθοδόξου Εκκλησίας νά δεχθή τό νέον Παπικόν ήμερολόγιον άπέκτησεν Οικουμενικόν κύρος καί κατέστη "ΔΙΚΑΙΟΝ" Αυτής.
' Η ' Αρνητική ΕΚΘΕΣΙΣ τής Επιτροπής περί τής μεταρρυθμίσεως τού ήμερολογίου ή άποτελουμένη ύπό τών: Γ. Κοφινά, Δ. Αίγινήτη, Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου ’ Αρχιμανδρίτου καί καθηγητού τής θεολογικής Σχολής τού Πανεπιστήμιου ' Αθηνών, Π. Τσιτσεκλή καί ' Αμίλκα Αλεβιζάτου, ( όλοι καθηγηταί Πανεπιστημίου ). στάλείσα πρός τό Υπουργικόν Συμβούλιον, τό 1923, έχαρακτήρησεν τήν άλλαγήν τού ήμερολογίου καί τήν εισαγωγήν τού νέου τοιούτου. ΣΧΙΣΜΑ.
Κατά τήν ώς άνω Έκθεσιν ή εισαγωγή ή άλλαγή τού ήμερολογίου θά καταστήση ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΝ οίανδήποτε Εκκλησίαν τήν δεχθή εις τήν άνατολήν. (Βλέπε Φ.Ε.Κ. τεύχος Α' άριθ. ψύλ. 24, 25 - 1 - 1923).
Τό πρώτον Άρθρον 3η παράγραφος τής Εφημερίδος τής Κυβερνήσεως, Φ.Ε.Κ. τεύχ. Α' άριθ. 24 /25 - 1 - 1923 ύπογραφέν ύπό τού Βασιλέως Γεωργίου Β' άναφέρει: “Διατηρείται έν ισχύει τό Ίουλιανόν Ήμερολόγιον όσον άφορά έν γένεt τήν Εκκλησίαν καί τάς Θρησκευτικός έορτάς" Γεώργιος Β' Βασιλεύς τών Ελλήνων.
Ή ιερά Σύνοδος τής Εκκλησίας τής Ελλάδος κατά τήν συνεδρίασιν αύτής στίς 20 Μαΐου 1919 άπεφάνθη. όπως δι οίανδήποτε άλλαγήν τού Ήμερολογίου, έπέλθη συνεννόησις μετά τών λοιπών Ορθοδόξων Εκκλησιών. ΚΓ όμως ό Χρυσόστομος Πακαδόπουλος, άνευ τής γνώμης τής όλης Εκκλησίας, αΰθαιρέτως μετέβαλεν τό Εκκλησιαστικόν Ήμερολόγιον δημιουργήσας ΣΧΙΣΜΑ, καθ’ ύπόδειξιν τών Εβραιομασσόνων.