Η Σύνοδος - Διάσκεψις του 1583 και το πλαστό Συγγίλιο

1
“Προσέχετε δέ από τών ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται πρός υμάς έν ενδύμασι προβάτων, έσωθεν δέ είσι λύκοι άρπαγες ...”
( Ιησούς Χριστός , Ματθ.Ζ΄15.).


ΚΥΡΙΑΚΉ, 22 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2012

Τό πλαστό Σιγγίλιο τών Παλαιοημερολογιτών « ΓΟΧ » .

Οί Παλαιοημερολογίτες , στηρίζουν τήν απόσχισή τούς από τήν Εκκλησία , σέ ένα έγγραφο ( Σιγγίλιο τό ονόμασαν εκείνοι... ) κατά τού παπικού εορτολογίου , πού υπέγραψαν οί Πατριάρχες : ( Κων / λεως ) Ιερεμίας καί Σίλβεστρος ( Αλεξανδρείας ) , τό 1583 σέ τοπική σύνοδο , τό οποίο όμως είχε ήδη πλαστογραφήσει πρό τού 1924 , κάποιος Μοναχός Ιάκωβος Νεοσκητιώτης , καθώς τό θέμα τής αλλαγής τού ημερολογίου υπάρχει εδώ καί αιώνες .
Εικόνα
Επειδή όμως , ό μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος , μέ τόν οποίο , σημειωταίον , ήταν συνυποψήφιος γιά τόν Αρχιεπισκοπικό θρόνο , είς έκ τών ηγετών τών Παλαιοημερολογιτών , ό πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος , ξεσκέπασε τήν όλη απάτη , εκείνοι προφασίστηκαν πώς , δήθεν , τό δικό τούς έγγραφο προέρχεται από άλλη σύνοδο !!! Τά ντοκουμέντα όμως, αποδεικνύουν αδιαμφισβήτητα τήν πλαστότητα τού λεγομένου '' Σιγγιλίου '' . Ό Ιάκωβος Νεοσκητιώτης, πρόσθεσε επί τού εγγράφου : α) τήν υπογραφή τού Πατριάρχη Ιεροσολύμων Σωφρονίου , β) τήν φράση '' καί οί λοιποί Αρχιερείς '' καί γ) άλλαξε τήν ημερομηνία από 1583 σέ 1593 ! Μέ αυτήν τού , όμως τήν απάτη , άθελά τού προδόθηκε , καθ΄ ότι ό Αλεξανδρείας Σίλβεστρος δέν ζούσε τό 1593 , αφού είχε κοιμηθεί τό 1590 !!! Ακόμη , παρατηρούνται τά εξής επ΄ αυτού : α) έχει αφαιρεθεί περισσότερο από τό μισό κείμενο , β) έχει προστεθεί ένας ανύπαρκτος Αναθεματισμός , γ) έχει προστεθεί 3 φορές ή λέξη '' Μηνολόγιο '' καί δ) λείπει ή αναφορά στούς 4 Όρους τής Α΄ Οικουμενικής Συνόδου περί τού Αγίου Πάσχα , καθώς καί τά σημεία πού κατακρίνουν τό Γρηγοριανό ημερολόγιο λόγω τού εορτασμού τού Πάσχα , πρίν ή μαζί μέ τούς Ιουδαίους , μέ αποτέλεσμα νά μήν φαίνεται , πώς οί Πατριάρχες , κατέκριναν τό Παπικό ημερολόγιο , λόγω τού εορτασμού τού Πάσχα , πρίν ή μαζί μέ τούς Ιουδαίους καί όχι λόγω τών 13 ημερών !!! Τό πρωτότυπο κείμενο , βρίσκεται στόν '' Τόμο τής Αγάπης '' τού ιερού Δοσιθέου Ιεροσολύμων ( σελ. 538 ) . Οί καλοπροαίρετοι μελετητές , μπορούν νά τό βρούν στίς μεγάλες βιβλιοθήκες τής Ελλάδος ( τήν Εθνική , τής Βουλής κ.λ.π. ) .

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εφ΄ όσον λοιπόν, τό θεμελιώδες επιχείρημά τούς είναι π λ α σ τ ό, άρα
κ α κ ώ ς αποσχίσθηκαν !



http://stwmenkalws.blogspot.com/2012/01 ... ch-results
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Spartan την 25 Απρ 2012, 21:41, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείνΠλάτων

Η Σύνοδος - Διάσκεψι του 1583 και η απόρριψη του Γρηγοριανού Ημερολογίου

2
Σε αυτό το θέμα θα δούμε ιστορικά την πρώτη καταδίκη του Γρηγοριανού ημερολογίου που ξεκινάει περίπου 130 χρόνια μετά την Άλωση της Κωσταντινούπολης. Η εκκλησία μας ένεκα των προβλημάτων της κατεχόμενης τότε Ελλάδος, καταδίκασαν προσωρινά το Γρηγοριανό Ημερολόγιο με σκοπό να το δουν κάποια άλλη χρονική στιγμή. Το θέμα επαναφέρεται τον περασμένα αιώνα όπου έχουμε και το γνωστό σε όλους πρόβλημα ανάμεσα σε πιστούς του Ιουλιανού και του Διορθωμένου Ημερολογίου.

Τι έγινε το 1583
πηγή http://www.oodegr.com/oode/biblia/Sxism ... 1_3_10.htm

Πράγματι, κατά την πρώτη Σύνοδο - Διάσκεψι το 1583 οι πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας και Αλεξανδρείας Σίλβεστρος, καταδίκασαν το γρηγοριανό ημερολόγιο, επειδή δι αυτού παραβιάζονται οι αποστολικές και συνοδικές διατάξεις περί της εορτής του πάσχα. Συγκεκριμένα εκτός από τον ζ΄ αποστολικό κανόνα παραβιάζονται επίσης και οι τέσσερις διορισμοί της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου224, σύμφωνα με τους οποίους το πάσχα πρέπει να εορτάζεται «την πρώτην Κυριακήν, μετά την πρώτην πανσέληνον της εαρινής ισημερίας»225 και φυσικά μετά το Εβραϊκό πάσχα.
Για τον λόγο αυτό στην συνοδική απόφασι του 1583 αναφέρονται μεταξύ άλλων: «Η εκκλησία της πρεσβυτέρας Ρώμης άτε καινοτομίαις χαίρουσα τοις περί αυτήν αστρονόμοις απερισκέπτως συνήνεσε και μετέθετο τα καλώς περί του ιερού πάσχα τοις χριστιανοίς τελούμενα, τα από της αγίας και οικουμενικής συνόδου των τιη΄ θεοφόρων Πατέρων ορισθέντα, παρά τε των λοιπών συνόδων κυρωθέντα... Υφηγούμεθα παντί χριστιανώ ορθοδόξω βουλομένω, ως ουκ έστιν ασύστατον το παρ ημίν πασχάλιον, αλλ' ως ακόλουθον τοις ορισθείσι των αγίων Πατέρων, μένει ορθόν και εις αιώνας σταθηρόν διαμενεί έως ου φυλάττει την τάξιν ην έλαχεν απαρασάλευτον, αρίστως εσκεμένην τοις θείοις πατράσιν»226.


[Σχόλιο: Παρατηρούμε ότι επί Τουρκοκρατίας οι Η εκκλησία απέρριψε το Γρηγοριανό Ημερολόγιο διότι φαινόταν σαν μία προσπάθεια του Πάπα να νοθέψει την Χριστιανική Πίστη. ]

Η ερμηνεία της εκκλησίας των ΓΟΧ
Ο ιστορικός Φιλάρετος Βαφείδης ομιλεί περί της κατά το έτος 1583 «συγκροτηθείσης εν Κων/λει συνόδου, ήτις κυρίως καταδικάζει το γρηγοριανόν ημερολόγιον, διότι κατ’ αυτό συμβαίνει να εορτάζωμεν τοις Ιουδαίοις, όπερ εναντίον τη εν Νικαία συνόδω»227. Δυστυχώς οι Γ.Ο.Χ., όταν αναφέρουν στα κείμενά τους την ανωτέρω φράσι του ιστορικού, τοποθετούν την τελεία στην λέξι «ημερολόγιον» και παραλείπουν τα υπόλοιπα228. Με τον τρόπο όμως αυτό κατορθώνουν να αλλοιώσουν το νόημα των λόγων του ιστορικού και να παρουσιάσουν, ότι το κύριο έργο της Συνόδου ήταν η καταδίκη του γρηγοριανού ημερολογίου· όμως ο ιστορικός, ο οποίος εκθέτει την αλήθεια με σαφήνεια, δεν λέγει αυτό. Αντιθέτως, υποστηρίζει ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο καταδικάσθηκε το γρηγοριανό ημερολόγιο, ήταν ο συνεορτασμός με τους Ιουδαίους, δηλαδή η αθέτησις των περί του πάσχα διατάξεων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Το νόημα βέβαια της ολοκληρωμένης φράσεως και η ιστορική αλήθεια δεν συμφέρουν τους Γ.Ο.Χ., καθώς το 1924 η Εκκλησία της Ελλάδος δεν αποδέχθηκε το γρηγοριανό (παπικό) ημερολόγιο, όπως ψευδώς ισχυρίζονται οι Γ.Ο.Χ.229, ούτε παραβίασε τις ανωτέρω διατάξεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Απλά διώρθωσε το ιουλιανό ημερολόγιο δια της προσθήκης δεκατριών ημερών σ' αυτό, ενώ τόσο το εορτολόγιο όσο και «το Πασχάλιον παρέμενεν αμετάβλητον, των κινητών εορτών μελλουσών να εορτάζωνται εφεξής κατά τας εν τω Πασχαλίω ημέρας, ονομαζομένας όμως δια των ημερομηνιών του διωρθωμένου ημερολογίου»230.Το πάσχα δηλαδή και οι μετ' αυτού συνδεόμενες κινητές εορτές θα εορτάζωνται σύμφωνα με τις διατάξεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου έχοντας μόνο νέες ημερομηνίες, αυτές του πολιτικού ημερολογίου.


[Σχόλιο: Όπως φαίνεται από τη συγκεκριμένη πηγή οι ΓΟΧ υπέπεσαν σε πλάνη διότι δεν ερμήνευσαν ορθά τους λόγους για τους οποίους η εκκλησία της Τουρκοκρατούμενης Ελλάδος απέρριψε το Γρηγοριανό Ημερολόγιο ]

Το διορθωμένο Ημερολόγιο και το Γρηγοριανό
Είναι φυσικά γεγονός ότι οι περισσότερες ημερομηνίες των ακινήτων εορτών του νέου, διορθωμένου ημερολογίου, το οποίο έχουν εν χρήσει οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, συμπίπτουν με τις ημερομηνίες του γρηγοριανού ημερολογίου. Αυτό όμως δεν αποδεικνύει την ομοιότητα των δύο ημερολογίων, καθώς αυτά διαφέρουν όχι μόνο στην τήρησι των περί του πάσχα διατάξεων, το οποίο συνιστά τεράστια διαφορά, αλλά και στην τήρησι αρκετών ακινήτων εορτών (π.χ. Μεγάλου Βασιλείου, Γρηγορίου του Θεολόγου, ιερομάρτυρος Πολυκάρπου)231.

Τυπικές και εορτολογικές ανωμαλίες στο διορθωμένο ημερολόγιο
Είναι επίσης αναμφίβολο ότι η διόρθωσις του ημερολογίου και μάλιστα η επαναφορά της εαρινής ισημερίας από τις 8 στις 21 Μαρτίου, (οπότε και το πάσχα είναι δυνατόν να εορτασθή όχι από τις 22 Μαρτίου έως τις 25 Απριλίου, αλλά από τις 4 Απριλίου έως τις 8 Μαίου), έθιξε έμμεσα και τον πασχάλιο κύκλο και τα εξ αυτού εξαρτώμενα επί μέρους στοιχεία του λειτουργικού έτους, δηλαδή τις ημέρες της νηστείας των αγίων Αποστόλων, τους ήχους, τις ευαγγελικές και αποστολικές περικοπές, τα τυπικά των κινητών αλλά και ορισμένων ακινήτων εορτών (π.χ. αγίου Γεωργίου). Οι ανωτέρω λειτουργικές και τυπικολογικές ανωμαλίες και επιπτώσεις είναι σίγουρα υπολογίσιμες, όμως σε καμμία περίπτωσι δεν συνιστούν ανατροπή ή αθέτησι του πασχαλίου και μάλιστα των σχετικών διατάξεων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.

[Σχόλιο:Παρατηρούμε ότι υπήρξαν ανωμαλίες με την δοκιμή του νέου ημερολογίου οι οποίες έπρεπε να αντιμετωπιστούν. Τότε λοιπόν ήταν που ξεκίνησαν πραγματικά τα προβλήματα όπως θα δούμε στην συνέχεια. ]

Η άποψη του ΓΟΧ Χρυσόστομου Φλωρίνης
Την άποψι αυτή άλλωστε ωμολογούσε ακόμη και ο ηγέτης των Γ.Ο.Χ. Χρυσόστομος, ο οποίος διεκήρυττε τα εξής: Οι Σύνοδοι του ιστ΄ αιώνος «κατεδίκασαν μεν το Γρηγοριανόν ημερολόγιον, αλλ' η καταδίκη αύτη αφορά τους Λατίνους, οίτινες έθηκαν εις εφαρμογήν το όλον ημερολόγιον, ενώ ο Αρχ/πος παρέλαβεν εκ τούτου το ήμισυ εφαρμόσας αυτό εις τας ακινήτους εορτάς και διατηρήσας το Παλαιόν δια το πάσχα και τας κινητάς εορτάς, ακριβώς ίνα παρακάμψη τον σκόπελον της καταδίκης ταύτης. Κατά ταύτα, η καινοτομία αύτη του Αρχ/που εφαρμόσαντος το Γρηγοριανόν ημερολόγιον μόνον δια τας ακινήτους εορτάς και ουχί δια το Πάσχα, δι ό κυρίως κατεδικάσθη το Γρηγοριανόν ημερολόγιον, ως αντιπίπτον προς τον ζ΄ Αποστολικόν Κανόνα αποτελεί ζήτημα, όπερ πρώτην φοράν εμφανίζεται εις την ιστορίαν της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Συνεπώς η σύγκλησις Πανορθοδόξου Συνόδου ου μόνον δεν περιττεύει... αλλά και επιβάλλεται δια την κανονικήν και έγκυρον καταδίκην του ζητήματος τούτου»232.

Το γρηγοριανό ημερολόγιο καταδικάσθηκε και από δύο νέες Συνόδους στην Κωνσταντινούπολι το 1587 και το 1593. Στην Σύνοδο του 1593 «μετέσχον οι πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας ο Β΄, Αλεξανδρείας Μελέτιος ο Πηγάς επέχων τον τόπον και του Αντιοχείας, Ιεροσολύμων Σωφρόνιος και τεσσαράκοντα Αρχιερείς του Οικουμενικού θρόνου»234. Ο λόγος για τον οποίο το γρηγοριανό ημερολόγιο καταδικάσθηκε και από τις δύο ανωτέρω Συνόδους, είναι φυσικά η αθέτησις των διατάξεων περί της εορτής του πάσχα και ο συνεορτασμός με τους Εβραίους.


[ Σχόλιο : Παρατηρούμε ότι η θέση του Χρυσόστομου ήταν ότι το ζήτημα έπρεπε να συζητηθεί με Πανορθόδοξο Σύνοδο και να επιλυθεί καθώς τα προβλήματα ήταν ορατά. Ο λόγος όμως που καταδικάστηκε το Γρηγοριανό ημερολόγιο σύμφωνα με τις άνω πηγές ήταν ο συνεορτασμός με τους Εβραίους του Πάσχα, κάτι το οποίο δεν μπορεί να επιτραπεί σύμφωνα με τους Κανόνες της Εκκλησίας. ]

Τι αναφέρει ο ιερός Δοσίθεος Ιεροσολύμων
Ο ιερός Δοσίθεος Ιεροσολύμων στο έργο του «Τόμος Αγάπης» αναφέρει τις αποφάσεις και τους κανόνας της Συνόδου του 1593 με τον εξής χαρακτηριστικό τίτλο: «Πράξις συνοδική εν ή και αποβολή του νέου καλενδαρίου ήτοι της περί το πάσχα λατίνων καινοτομίας».
Η Σύνοδος στις 12 Φεβρουαρίου 1593 «εξέδωκεν, εκτός της Πράξεως περί της επικυρώσεως του Ρωσσικού Πατριαρχείου, οκτώ κανόνας»236, από τους οποίους μόνο ο όγδοος αναφέρεται στην γρηγοριανή μεταρρύθμισι.
Στην αρχή του κανόνος αυτού οι Πατέρες διακηρύττουν, ότι «ασάλευτον διαμένειν βουλόμεθα το τοις Πατράσι διορισθέν περί του αγίου και σωτηρίου πάσχα»237. Το υπόλοιπο του ογδόου κανόνος δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μία απλή επανάληψις του α΄ κανόνος της Συνόδου της Αντιοχείας (341), η οποία καταδικάζει, όσους αποτολμούν «παραλύειν τον όρον της αγίας και μεγάλης Συνόδου της εν Νικαία συγκροτηθείσης, επί παρουσία της ευσεβείας του θεοφιλεστάτου βασιλέως Κωνσταντίνου περί της αγίας εορτής του σωτηριώδους Πάσχα... και μετά των Ιουδαίων επιτελείν το Πάσχα»238.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Η Σύνοδος - Διάσκεψι του 1583 και η απόρριψη του Γρηγοριανού Ημερολογίου

3
Κούνια που σας κούναγε...!!!
Όπως σας συμφέρει τα ερμηνεύετε...

Γιαυτό εσείς καταντήσατε Οικουμενισμός και οι σωστοί του παλαιού παρέμειναν "ΑΜΟΛΥΝΤΟΙ" λόγω της διακοπής εκκλησιαστικής κοινωνίας μαζί σας αλλά και με τους έχοντας κοινωνία μαζί σας. Επειδή δήθεν "πλανηθήκαμε"...!!!

Επίσης αν μια Οικουμενική ή Πανορθόδοξος Σύνοδος έχει ΗΔΗ ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ για ένα Θέμα και έχει ΗΔΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ πχ. τους Μονοφυσίτες, είναι δυνατόν μια μελλοντική σύνοδος να τους Αθωώσει? Αν είναι Ορθόδοξη η σύνοδος και όχι ληστρική, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι ΑΠΛΩΣ θα ΞΑΝΑ-Επικυρώσει την ΗΔΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ των πχ. ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΩΝ. ΔΕΝ γίνεται μια "μελλοντική σύνοδος" να ΔΙΑΦΩΝΕΙ με τις προηγούμενες...!!!
Επίσης ΔΕΝ χρειάζεται να ΞΑΝΑ-ΓΙΝΕΙ Σύνοδος για να καταδικάσει πχ. τους Μονοφυσίτες διότι ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ και ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟΙ από την 4η Οικουμενική Σύνοδο....!!!!
Το ίδιο και με τους Νεοημερολογίτες.
Είναι ΗΔΗ ΠΡΟ-Καταδικασμένο το Νέο Ημερολόγιο από τους Πατέρες από την ΣΥΝΟΔΟ που ΗΔΗ ΕΓΙΝΕ και ΈΚΡΙΝΕ το θέμα.
Μία μελλοντική Πανορθόδοξη Σύνοδος απλώς θα ΣΥΜΦΩΝΟΥΣΕ με τις προηγούμενες ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ (αν ήταν όντως Ορθόδοξη και όχι Ληστρική).
Και οι Αγιορίτες στην αρχή είχαν κόψει κοινωνία με τους νεοημερολογίτες.
Τους έφαγε όμως αρκετούς η ευγλωτία του Επιφάνειου Θεοδωρόπουλου που τους έλεγε "να, τώρα θα γίνει μια Μεγάλη Πανορθόδοξος Σύνοδος" περιμένετε, μην κόβετε την κοινωνία και το μνημόσυνο κλπ...
Και έτσι τους πλανήσανε και συγκρατήθηκαν...!!!
Μετά πεθάνανε οι γηραιότεροι...οι νεότεροι ψιλοσυνέχισαν να έχουν κοινωνία...και έτσι κερδίσανε οι σκοτεινές δυνάμεις...
...και ΕΙΔΑΜΕ που καταλήξατε...!!! Οικουμενισμός και ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΜΗΔΕΝ εκ του Αγίου Όρους (από τους πολλούς)...!!!

Ούτε με τα Παγκόσμια Συμβούλεια Εκκλησιών κόψανε την κοινωνία...
Ούτε με τις Άρσεις Αναθεμάτων κόψανε την Κοινωνία...
Ούτε με τις αιρετικές δηλώσεις κόψανε την Κοινωνία...
Ούτε με την Αναγνώριση Μυστηρίων (από Επίσημο και δήθεν ορθόδοξο Πατριαρχείο Μόσχας) κόψανε την Κοινωνία...
Ούτε σήμερα έχουν κόψει κοινωνία με τον Οικουμενισμό και τους Οικουμενιστές....

(και δεν κόψανε κοινωνία ούτε με τους νεοημερολογίτες, αλλά ουτε και με την Εκκλησία της Φιλανδίας έμμεσα ή άμεσα που είχε αλλάξει ΚΑΙ το Πασχάλιο)

Τα θέματα που ανοίγετε έχουν ως ΠΗΓΕΣ παραθέσεων, διαστρεβλωμένα πράγματα που απλώς ευλογούνε τα γένια του νέου ημερολογίου και όχι αλήθειες.....!!! Παραθέτετε πράγματα από πηγές που απλά ΚΑΘΗΣΥΧΑΖΟΥΝ και ΚΟΙΜΙΖΟΥΝ τους ευσευείς ανθρώπους που τους έχει απομείνει ορθόδοξο φρόνημα και αντιτίθενται στον Νεοημερολογιτισμό - Οικουμενισμό (διότι νεοημερολογιτισμός είναι ουσιαστικά η βρεφική μορφή του Οικουμενισμού για την Ορθοδοξία. Ή πιο σωστά ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ)

Η ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ και σε ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ (που δεν σας συμφέρουν).
Η Ορθοδοξία είναι αυτά που λένε οι ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, είναι οι Γραπτές και Άγραφες Παραδόσεις, οι Οικουμενικές και Πανορθόδοξες Σύνοδοι...όχι οι "παπούληδες" του ΣΗΜΕΡΑ και τα ΔΗΘΕΝ "αντιαιρετικά" Sites του νέου ημερολογίου που απλώς δικαιολογούν και ΕΠΑΝΑΠΑΥΟΥΝ μέσω των ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ ΕΡΜΗΝΙΩΝ.... τους πιστούς ανθρώπους που τους έχει ΜΕΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΗ και ΣΕΒΑΣΜΟΣ και διαφωνούν με τον Οικουμενισμό...

Και να θέλαμε να σας απαντήσουμε...θα ήταν σαν να μην τελειώναμε ΠΟΤΕ, διότι οι ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ και οι ΛΑΣΠΕΣ ...είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΟΛΛΕΣ...!!!

Επειδή ο χρόνος είναι περιορισμένος (εδώ δεν προλαβαίνουμε να τελειώσουμε τις δουλειές μας... θα καθόμαστε να ανατρέπουμε τις διάφορες διστρεβλωμένς πληροφορίες και τις λάσπες που βρίσκει εδώ και εκεί?) συστήνω στους καλοπροαίρετους ανθρώπους που ψάχνουν την αλήθεια ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΠΑΥΟΝΤΑΙ και να φροντίσουν να βρίσκουν ΠΗΓΕΣ γνώσεως πραγματικά ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ και ΔΙΑΚΡΙΒΩΜΕΝΕΣ...!!!

Προσέξτε διότι υπάρχει ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ τριγύρω μας...!!!
Παρακαλέστε τον Θεό να σας οδηγήσει όσοι έχετε ΤΑΠΕΙΝΕΣ και ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΕΣ ΨΥΧΕΣ...διότι θα χαθείτε από την πολύ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ και από την ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ που υπάρχει στην Εποχή μας πλέον....

Παρακαλέστε τον ΘΕΟ να σας οδηγήσει και δεν θα βγείτε χαμένοι...

Είναι δύσκολο - δεν γίνεται να καθόμαστε να ανατρέπουμε μία-μία κάθε διαστρέβλωση που παρατίθεται...

Τα συγγράμματα που παρατέθηκαν είναι με τέτοιο τρόπο "Φτιαγμένα" που αποτελούν ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ νεοημερολογίτικη ΞΕΚΑΘΑΡΗ...!!!

ΣΑΣ ΚΑΘΗΣΥΧΑΖΟΥΝ, ΞΥΠΝΗΣΤΕ...απο την πολύ την καθησύχαση ...βρίσκεστε ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ πλέον (απροκάλυπτα)...
Κοιτάξτε γύρω σας...!!! Μην είστε ΤΥΦΛΟΙ...


Παρακαλέστε τον ΘΕΟ να σας οδηγήσει στην Σωτηρία σας και δεν θα βγείτε χαμένοι...

(οι ΤΑΠΕΙΝΟΙ στην καρδιά τους, αφήστε τους να με περιγελάσουν (διότι θα δείτε οτι κάποιοι θα με περιγελάσουν για αυτά που σας λέω) και κοιτάξτε να παρακαλέστε τον Θεό για την ΣΩΤΗΡΙΑ ΣΑΣ...εγώ ΞΕΡΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ σας ΛΕΩ...!!! Η πλάνη είναι μεγάλη...Προσοχή στις πηγές σας και παρακαλέστε τον Θεό να σας οδηγήσει...)

Αυτά είχα να πω σε αυτό το Thread...
Γεια σας και Χαρά σας......!!!!
«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η Εκκλησία» (Αγ.Νικηφόρος)\n\n«Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.» (Λουκ.ιβʼ32)

Re: Η Σύνοδος - Διάσκεψι του 1583 και η απόρριψη του Γρηγοριανού Ημερολογίου

4
Omg,βλέπω συνεχίζεις ακάθεκτος.
Σας διάβαζα,τις τελευταίες μέρες,αλλά δεν είχα χρόνο να μπω να απαντήσω.

Λάθη αγαπητέ μου ,έχουν γίνει στο νέο ημερολόγιο ναι,αλλά έχεις την ιδιοτροπία και μην παρεξηγήσεις,δεν έχω σκοπό να δημιουργώ αντιπαραθέσεις,να μην βλέπεις κάποια πράγματα και να βλέπεις μόνο αυτά που θές και να δικαιολογείς όλα τα υπόλοιπα που δεν θες να δείς.

Στο λέω ,εντελώς φιλικά,μην το πάρεις ως αντίθεση.

Για παράδειγμα,αμα κάποιος σου πει οτι και στο νέο ημερολόγιο γίνονται θαύματα,λες οτι τα θαύματα δεν αποτελούν κριτήριο Ορθοδοξίας,γιατί γίνονται και στους Μουσουλμάνους.
Αυτό όμως απαιτεί πίστη πρώτα,οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν στην Παναγιά και αρκετοί μετά την πραγματοποίηση του θαύματος,γίνονται Χριστιανοί.
Αυτός είναι και ο λόγος που γίνεται θαύμα στους Μοσυουλμάνους,οχι επειδή είναι Ορθόδοξοι.

Αλλά ας το πάρουμε και όπως το λες εσυ,οτι δεν είναι κριτήριο Ορθοδοξίας.
Αρα και οτι θαύματα γίνονται και στους ΓΟΧ,δεν είναι κριτήριο Ορθοδοξίας;
Αρα και το θαύμα της θεόθεν επιβεβαίωσις ,δεν είναι κριτήριο Ορθοδοξίας;
Δεν μπορούμε να χωρίζουμε τα θαύματα ,όποτε θέλουμε να είναι κριτήριο Ορθοδοξίας και όποτε θέλουμε δεν είναι.

Γιατί αμα μου πεις οτι ήταν ξεχωριστή περίπτωση(πες οτι το δέχομαι),υπάρχουν μαρτυρίες ανθρώπων οι οποίοι αμφέβαλαν για το νέο και όταν πήγαν να κοινωνήσουν,είδαν σάρκα,αντι για άρτο.
Αυτό,δεν είναι ξεχωριστή περίπτωση;


Και όμως δεν το αποδέχεσαι,θα το δικαιολογήσεις κάπως.

Δεν βλέπεις οτι ο Θεός τα δέχεται και τα δύο;
Αντιλαμβάνομαι οτι ίσως δεν μπορείς να καταλάβεις το γιατί,γιατί έχεις διαβάσει τόσα που καταδικάζουν το νέο,αλλά δεν μπορείς να το παραβλέπεις.


Μετά κατηγορείς οτι το νέο ημερολόγιο,βλασφημεί το Άγιο Πνεύμα,γιατί καταργεί κανόνες Οικουμενικών συνόδων.
Παλιότερα ,προσπάθησα να σου δείξω οτι τουλάχιστον καποιες απο αυτές που αναφέρεις,δεν είναι ακριβώς έτσι και με κατηγόρησες οτι διαστρεβλώνω,ενώ σου ανέφερα αυτολεξεί τι αναφέρουν,αλλά το παραβλέπω,δεν με πειράζει,δεν κρατάω κακίες.

Όμως εσυ όταν λές οτι το νέο ημερολόγιο έχει μούφα αγίους και image making αγίους,επειδή είδες κάποιες αδυναμίες αμαρτωλών ανθρώπων,άλλωστε είμαστε όλοι αμαρτωλοί,δεν βλασφημείς το Άγιο Πνεύμα;
Οι "μούφα" άγιοι,όπως ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός,ο παπα Πλανάς(που ιερουργούσε και με τα δύο ημερολόγια),κάνουν θαύματα.
Το χειρότερο είναι οτι τους συγκρίνεις με τους παπικούς "αγίους".

Ναι,ας πούμε το θαύμα δεν ειναι κριτήριο ορθοδοξίας.

Αυτός που επιτελεί όμως το θαύμα ,το επιτελεί απο τον ευατό του;
Ή ενεργεί η Θεία χάρις διαμέσου του αγίου;
Και εφόσον ενεργεί η Θεία Χάρις,η οποία δεν μπορεί να ενεργεί σε κάποιον αιρετικό,αυτός που επιτελεί το θαύμα,ΔΕΝ είναι αιρετικός.
Όταν όμως εσυ λές αυτόν που επιτελεί θαύματα με την Θεία Χάρη "μούφα",την Θεία Χάρη δεν βλασφημείς;


Μπορεί να μην μπορείς να καταλαβεις το πως γίνεται να συμβαίνει σε κάποιον που θεωρείς εσυ αιρετικό,να το δεχτώ αυτό,αλλά καλύτερα να λες δεν ξέρω και να μην το παραβλέπεις δικαιολογώντας το,αναφέρωντας το κατεβατό.

Δεν τα γνωρίζουμε όλα,ούτε γνωρίζουμε πως κρίνει ο Θεός,εμείς πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς.

Επαναλαμβάνω,το λέω εντελώς φιλικά.


Ναι συμφωνώ,οτι οι κατέχοντες τις θέσεις και στο ΠΣΕ είναι και συμπροσευχές κάνουν και συλλείτουργα και έχουν ξεφύγει,αλλά αυτό δεν είναι θέμα ημερολογίου, αν και εσυ δεν συμφωνείς.

Παρόμοια γίνονται παντού,Κροάτης επίσκοπος πρόσφατα,ενώ δεν υπήρχε πριν προηγούμενο στην Κροατία(παλιό ημερολόγιο),συμμετείχε σε εβδομάδα συμπροσευχής.
Η Εκκλησία της Βουλγαρίας(προς τιμήν της,να παίρνουμε παράδειγμα),είναι με το νέο ημερολόγιο και δεν συμμετέχει στο ΠΣΕ,το ιδιο και η εκκλησία της Γεωργίας(παλιό ημερολόγιο).


Επειδή ανέφερες

Το δέντρο το κρίνουμε από τους καρπούς του...!!!
Τα καλά δέντρα παράγουν και καλούς καρπούς...!!!


Το θέμα είναι απο που προέρχονται οι καρποί.

Κατα Μάρκον κεφ.7

οὔπω νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ ἔξωθεν εἰσπορευόμενον εἰς τὸν ἄνθρωπον οὐ δύναται αὐτὸν κοινῶσαι;
19 ὅτι οὐκ εἰσπορεύεται αὐτοῦ εἰς τὴν καρδίαν, ἀλλὰ εἰς τὴν κοιλίαν, καὶ εἰς τὸν ἀφεδρῶνα ἐκπορεύεται, καθαρίζον πάντα τὰ βρώματα.
20 ἔλεγε δὲ ὅτι Τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενον, ἐκεῖνο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
21 ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόνοι,
22 κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφανία, ἀφροσύνη·
23 πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.


Με λίγα λόγια,αυτά που προέρχονται απο την καρδιά του ανθρώπου κάνουν το κακό,όχι τα εξωτερικά.
Αμα κάποιος έχει στην καρδια του την ουνία,δεν θα κοιτάξει σε ποιο ημερολόγιο είναι,θα κανει συμπροσευχές.
Κάποιος που έχει στην καρδιά του τον Χριστό,είτε στο νέο,είτε στο παλιό ημερολόγιο αν είναι δεν θα κάνει συμπροσευχές.


Ο πάπας το ημερολόγιο,μαζί με το πασχάλιο το άλλαξε το 1581-1582 ,μέχρι τότε εόρταζαν τους αγίους και τις μεγάλες εορτές ,Παπικοί και Ορθόδοξοι την ίδια μέρα.
Υπήρχαν προυποθέσεις ,εφόσον είχαν ίδιο ημερολόγιο,για συμπροσευχές;

ΦΥΣΙΚΑ(και γίνονταν κιόλας,να δεις τι γίνονταν στις Κυκλάδες και στα Επτάνησα όταν τα κατείχαν οι Ιταλοί).

Γιατί όμως δεν ευδοκίμησε τότε ο Οικουμενισμός εφόσον υπήρχαν προυποθέσεις;;;;
Γιατί δεν υπήρχαν άνθρωποι με πονηριά στην καρδιά τους να κάνουν κακούς καρπούς.

Σήμερα υπάρχουν τέτοιες προυποθέσεις;
ΦΥΣΙΚΑ

Γιατί τώρα ευδοκιμεί ο Οικουμενισμός;;;
Γιατί τώρα υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν κακούς καρπούς.
(Και εμάς μας έπιασαν κορόιδα,άρα έχουμε την ευθύνη να μάθουμε,να ξυπνήσουμε και να αντισταθούμε)

Και στις δυο περιπτώσεις υπήρχαν οι προυποθέσεις,οι άνθρωποι διέφεραν.


Αυτά για την ώρα,θα επανέλθω για το συγγίλιο.

Η Σύνοδος - Διάσκεψι του 1583 και η απόρριψη του Γρηγοριανού Ημερολογίου

5
Ας δούμε τι συμπληρώνει ο αγαπητός Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Παπαδάκης (ΟΟΔΕ): http://www.oodegr.com/oode/biblia/Sxism ... 1_3_13.htm

ιγ΄. Χρησιμοποίησις των πλαστών αναθεματισμών από τους Γ.Ο.Χ.

Τις ανωτέρω παραποιήσεις του Ιακώβου έσπευσαν αμέσως μετά την διόρθωσι του ημερολογίου να εκμεταλλευθούν οι Γ.Ο.Χ. «επιδιώξαντες την τρομοκράτησιν της συνειδήσεως των απλοϊκών»257. Πράγματι, οι Γ.Ο.Χ. Δημοσίευσαν και διέδοσαν ευρέως διάφορα κείμενα, τα οποία περιείχαν τα δήθεν αναθέματα κατά του γρηγοριανού ημερολογίου. Τα κείμενα των Γ.Ο.Χ. είχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους, καθώς οι Γ.Ο.Χ. «επί μάλλον και μάλλον διέστρεψαν... Και παρεμόρφωσαν»258 το ήδη παραποιημένο κείμενο του Ιακώβου. Κοινό βέβαια σημείο τους αποτελούσε ο ανωτέρω ζ΄ κανών που επινόησε ο Ιάκωβος, ο οποίος εκσφενδονούσε το ανάθεμα εναντίον αυτών, που θα τολμούσαν να δεχθούν το γρηγοριανό ημερολόγιο.

Ένα από τα κείμενα που διέδοσαν οι Γ.Ο.Χ. περιέχεται σε βιβλίο του Γρηγορίου Ευστρατιάδου, που εκδόθηκε το 1929. Όπως παρατηρεί ο αναγνώστης, στο βιβλίο παρουσιάζονται ως «Σιγγίλιον» της Συνόδου του 1583 «μετ' επιτιμίου και αναθέματος»259 οι οκτώ κανόνες, που αναφέρει ο Ιάκωβος στους Αγιορειτικούς κώδικας (επτά του Λουκάρεως και ένας δικός του).

Αυτό που ομολογουμένως εκπλήσσει, είναι ότι οι Γ.Ο.Χ. υπερέβησαν στην πλαστογραφία ακόμη και αυτόν τον Ιάκωβο. Συγκεκριμένα οι Γ.Ο.Χ. αναφέρουν στο τέλος του Σιγγιλίου τα ονόματα των πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίου, Αλεξανδρείας Σιλβέστρου και Ιεροσολύμων Σωφρονίου, καθώς και την φράσι «Και οι λοιποί Αρχιερείς της Συνόδου παρόντες».

Όπως όμως γίνεται φανερό από τον Τόμο Αγάπης του Δοσιθέου Ιεροσολύμων260, την Επιστολή - Απάντησι του 1583 προς τους Αρμενίους συνυπογράφουν μόνο οι πατριάρχαι Ιερεμίας και Σίλβεστρος και όχι ο Σωφρόνιος ή άλλοι αρχιερείς, όπως αυθαίρετα πρόσθεσαν οι Γ.Ο.Χ. Κανείς ιστορικός δεν αναφέρει την συμμετοχή του Σωφρονίου στην Σύνοδο του 1583. Την απουσία του Σωφρονίου από την συνοδική Διάσκεψι του 1583 δηλώνει επιπλέον «ρητώς... ο Ιερεμίας β΄ εν αρχή της προς Αρμενίους απαντήσεως “Η μετριότης ημών διασκεψαμένη μετά του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Αλεξανδρείας”. Της διασκέψεως του 1583 δεν μετέσχον προφανώς και Αρχιερείς, διότι άλλως θα εδήλου τούτο ο Ιερεμίας, ως το εδήλωσεν εν τη Πράξει της Συνόδου του 1593, “συνεδρευόντων και των πανιερωτάτων Αρχιερέων”»262.

Βέβαια και αν ακόμη δεχθούμε, ότι κατά την Διάσκεψι του 1583 συμμετείχαν και άλλοι αρχιερείς, αυτό δεν σημαίνει ότι οι Γ.Ο.Χ. είχαν το δικαίωμα να δηλώσουν την παρουσία τους κάτω από τις υπογραφές των πατριαρχών Ιερεμίου και Σιλβέστρου, πράγμα το οποίο δεν απετόλμησε να διαπράξη ούτε αυτός ακόμη ο Ιάκωβος. Οι Γ.Ο.Χ. οφείλουν να ομολογήσουν την αλήθεια, ότι δηλαδή το όνομα του Σωφρονίου Ιεροσολύμων, καθώς και η φράσις «Και οι λοιποί Αρχιερείς της Συνόδου παρόντες», τα οποία αυτοί έως και σήμερα αναφέρουν στα βιβλία τους263, δεν αναφέρονται σε κανένα ιστορικό βιβλίο ή Αγιορειτικό κώδικα, αλλά είναι δικές τους επινοήσεις.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Η Σύνοδος - Διάσκεψι του 1583 και το πλαστό Συγγίλιο

6
grecko έγραψε: Αυτά για την ώρα,θα επανέλθω για το συγγίλιο.
Σε ευχαριστώ πολύ για την τοποθέτηση, όσο αναφορά το συγγίλιο , ας δούμε τι λένε οι ίδιοι του Πάτριου εκ τις παράταξης των Ενισταμένων -> http://www.synodinresistance.org/Info_el/New.html
οι οποίοι όπως φαίνεται εκφράζουν την άποψη ότι το Συγγίλιο ήταν Πλαστό.

Πηγή Αντιεραιτικό Εγκόλπιον http://www.egolpion.com/sigilio_enistamenoi.el.aspx

ΠΛΑΣΤΟ ΤΟ ΣΥΓΓΙΛΙΟ ΤΟΥ 1583 ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ!
Εικόνα
ΠΛΑΣΤΟ ΤΟ ΣΥΓΓΙΛΙΟ ΤΟΥ 1583 ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ! ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ, ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΣΧΙΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ

1. Ο Αγιορείτης Μοναχός Ιάκωβος Νεασκητιώτης αντέγραψε το 1858 διάφορα κείμενα εκ των ανωτέρω αναφερθέντων περί της αποβολής και κατακρίσεως του Γρηγοριανού Ημερολογίου, τα οποία ευρίσκονται στον υπ’ αριθ. 258 Κώδικα της Βιβλιοθήκης Καυσοκαλυβίων, από τον οποίο εν συνεχεία καταρτίσθηκε ο υπ αριθ. 722 Κώδιξ της Μονής Αγίου Παντελεήμονος12.
2. Τα κείμενα του Μοναχού Ιακώβου πρωτογενώς και τα εξ αυτού προελθόντα στους Κώδικες αποτελούν μίαν κραυγαλέως αυθαίρετον ανάμειξιν ετεροκλίτων και ετεροχρονισμένων κειμένων, στα οποία μάλιστα έχουν επενεχθή επίσης αλλοιώσεις και προσθήκες, ώστε να απορή τις ποία τελικά ήταν η πρόθεσις του πλαστογράφου, παραποιητού και διαστροφέως Ιακώβου.
3. Το οικτρόν όντως σύμφυρμα του Νεασκητιώτου Μοναχού χαρακτηρίσθηκε αυθαιρέτως ως «Σιγγίλιον Πατριαρχικόν και Συνοδικόν» «μετ’ επιτιμίου και αναθέματος», κατά δε την πορείαν της ιδιοτελούς πλέον χρήσεώς του, 1924 και εξής, εμφανίσθηκε σε πολλές παραλλαγές13, η μία χειροτέρα της άλλης, εν τέλει δε επεκράτησε ένας τύπος με τίτλον, ο οποίος είναι αμάρτυρος στα πρωτογενή κείμενα του ΙΣΤ´ και ΙΖ´ αιώνος: «Σιγγίλιον πατριαρχικής διατυπώσεως εγκυκλίου... μετ επιτιμίου και αναθέματος»14.
4. Στους προαναφερθέντας Αγιορειτικούς Κώδικας έχει γίνει ανάμειξις και συγκόλλησις των εξής τριών κειμένων, ασχέτων μεταξύ των, στα οποία ως προελέχθη έχουν επενεχθή αλλοιώσεις και προσθήκες:
α. της κοινής Επιστολής προς Αρμενίους των Πατριαρχών Ιερεμίου και Σιλβέστρου, 20.11.158315.
β. της «Πράξεως Συνοδικής», του 159316·
γ. του «Τόμου» Κυρίλλου Λουκάρεως, Πατριάρχου Αλεξανδρείας (1570-1638), εν Τριγοβύστω της Μολδοβλαχίας 1616 17.
5. Στον επικρατήσαντα τύπον του «Σιγγιλίου» πέντε είναι οι κραυγαλέες αυθαιρεσίες του συμπιλητού:
α. Ο τίτλος. Καθαρό επινόημα του πλαστογράφου.
β. Η ημερομηνία. Φέρεται ότι συνετάγη την 20.11.1583, παραπέμπουσα στην κοινή Επιστολή των Ιερεμίου και Σιλβέστρου του έτους 1583, ενώ το παρατειθέμενο κείμενο συνετάγη το έτος 1616.
γ. Οι υπογραφές. Οι υπογράφοντες Πατριάρχες Ιερεμίας († 1595) και Σίλβεστρος († 1590) δεν ευρίσκοντο εν ζωή το έτος 1616, ο δε Σωφρόνιος είχε ήδη παραιτηθή από του 1608.
δ. Το κείμενο. Είναι του Λουκάρεως (1616) και όχι της Συνόδου του 1583, το δε περιεχόμενό του είναι όχι μόνον τελείως άσχετο με το Ημερολογιακό Ζήτημα, αλλά και δεινώς παραπεποιημένο.
ε. Το ανάθεμα. Στο κείμενο του Λουκάρεως υπάρχουν έξι (6) αναθέματα, αφορώντα παπικές διδασκαλίες, στο δε «Σιγγίλιο» έχει προστεθή υπό του πλαστογράφου ένας έβδομος αναθεματισμός για όσους ακολουθούν «το νεοφεύρετον Πασχάλιον και ΝΕΟΝ ΜΗΝΟΛΟΓΙΟΝ των αθέων Αστρονόμων του Πάπα» (sic)18.
6. Το επιχείρημα, ότι δήθεν το περιεχόμενο των δύο προαναφερθέντων Αγιορειτικών Κωδίκων επιβεβαιώνεται από χειρόγραφον Κώδικα του Σινά, εκ του οποίου εδημοσιεύθη το «Σιγγίλιον» εν Ρουμανία υπό του Αρχιμανδρίτου Ουσπένσκυ, επισκεφθέντα το Σινά εν έτει 1850, δεν τεκμηριώνεται, διότι βάσει των ρουμανικών πηγών μας, ο Πορφύριος εδημοσίευσε εν μεταφράσει μόνο τον «Τόμον Αλεξανδρινόν» του Μελετίου Πηγά, ως και την Επιστολήν αυτού προς τον Τσάρο της Ρωσίας Θεόδωρον Ιωάννοβιτς, 12.9.159419.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

12. Ευλογίου Κουρίλα Λαυριώτου, Κατάλογος των Κωδίκων της Ιεράς Σκήτης των Καυσοκαλυβίων και των Καλυβών Αυτής, σελ. 129-130, Κώδιξ 258: «Βίβλος ιερά ψυχωφελεστάτη περιέχουσα... συνήχθησαν εκ παλαιών χειρογράφων... και μετεφράσθησαν εις... απλήν φράσιν... πόνω και σπουδή και δαπάνη Ιακώβου μοναχού... εν έτει 1858 εν τω όρει του Αθω», 1930.

Σημείωμα: Ο αναφερόμενος ενταύθα υπ αριθ. 722 Κώδιξ της Μονής Αγίου Παντελεήμονος πιθανόν είναι η πηγή της ρωσικής μεταφράσεως, με τίτλο «Σιγγίλιον της Τοπικής Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως του έτους 1583», η οποία δημοσιεύθηκε στο επίσημο περιοδικό της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς, «Εκκλησιαστικαί Ειδήσεις» [Βελιγράδι], αριθ. 15 και 16, 1924, σελ. 18.

- Ο Μητροπολίτης πρώην Κιέβου Αντώνιος, διαπρεπής Ιεράρχης και Πρωθιεράρχης της Ιεράς Συνόδου των Ρώσων της Διασποράς, «επίστευσεν ως γνήσιον το περίφημον πλαστόν “Σιγγίλιον” του Ιερεμίου, όπερ υπεδείχθη αυτώ εν Αγίω Ορει» ( Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου, Η Διόρθωσις του Ιουλιανού Ημερολογίου εν τη Εκκλησία της Ελλάδος, σελ. 35, Αθήνησι 1933).

13. Ευλογίου Κουρίλα Λαυριώτου, αυτόθι, σελ. 130, Κώδιξ 258, § 27: «και ιδιαιτέρως τα πρακτικά της Συνόδου [1593] εδημοσιεύθησαν λίαν παραπεποιημένα παρά φανατικών ζηλωτών (!)».

14. Βλ. το πλήρες κείμενο στο Γρηγορίου Ευστρατιάδου, Η πραγματική αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου, σελ. 119-122, Αθήναι 1929.

15. Βλ. ανωτ., Β´, § 2.

16. Βλ. ανωτ., Α´, § 6α.

17. Βλ. Δοσιθέου Ιεροσολύμων, Τόμος Αγάπης κατά Λατίνων, σελ. 552-554, εν έτει 1698.

18. Είναι αξιοπρόσεκτον, ότι ο έβδομος αναθεματισμός του «Σιγγιλίου» ελλείπει και από το κείμενο των Λατίνων, οι οποίοι προσεπάθησαν να αναιρέσουν τον Τόμον του Λουκαρέως. Βλ. «Αποδοκιμασία και Κατάκρισις... και η των Αναθεματισμών παρ αυτού δη του Κυρίλλου [Λουκάρεως] πάλαι εκφωνηθέντων Απόρριψις», σελ. 119-156, Ρώμη 1671.

19. Βλ. Γρηγορίου Ευστρατιάδου, ένθ ανωτ., σελ. 208-209· Επισκόπου Μελχισεδέκ, «Ορθόδοξος Εκκλησία και Ημερολόγιον», περιοδ. «Ρουμανική Ορθόδοξος Εκκλησία», τ. Ε´, 1880-1881, σελ. 561-604· Μελετίου Πηγά, Επιστολαί, «ΚΓ´, Θεοδώρω τω ευσεβεστάτω και ορθοδοξοτάτω Βασιλεί Μοσκόβου και Αυτοκράτορι πάσης Ρωσίας...», περιοδ. «Εκκλησιαστικός Φάρος», τόμ. ΝΓ´ 1971, ΙV, σελ. 611.

ΠΗΓΗ:
ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ (ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ) «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑ» ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ - Περίοδος Γ´ • Αριθμός Τεύχους 5 • Δεκέμβριος 2011
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Η Σύνοδος - Διάσκεψις του 1583 και το πλαστό Συγγίλιο

7
Το 1924, πάρθηκε μια απόφαση ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ και ακολούθησε αγώνας για να ΑΡΘΕΙ η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ αυτή διότι εκτός του ότι η συγκεκριμένη ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ είχε ΗΔΗ ΠΡΟ-ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ από τις αποφάσεις των συνόδων του 1583 κλπ με ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ...

...εκτός από τα αναθέματα λοιπόν των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνα που καταδίκασαν το Νέο Ημερολόγιο, προκαλούσε ΑΛΥΣΙΔΩΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ από ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ και ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΕΙΣ σε ένα σωρό κανόνες κλπ της Ορθοδοξίας και ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΣΕ την ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΤΑΞΗ φέρνοντας ΜΕΓΑΛΗ και ΟΛΟΦΑΝΕΡΗ Αταξία *(μη μου πει κανείς οτι δεν ήταν έτσι, διότι έχω πχ. ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ORIGINAL στα χέρια μου ΑΓΙΟΡΙΤΙΚΕΣ και ΞΕΡΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΛΕΓΑΝΕ οι ΑΓΙΟΡΙΤΕΣ ΤΟΤΕ περί του 1926-1927. Δεν θα μπω στην διαδικασία να δακτυλογραφώ όμως

αλλά ούτε και θα σας κάνω την ΧΑΡΗ και την ΤΙΜΗ να τα δημοσιεύσω "εδώ μέσα" σε εικόνα διότι όταν ήμουν πρόθυμος ΚΑΠΟΤΕ να τα εκθέσω στο Site σας και έκανα πρόταση για να ΔΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ από ΚΑΠΟΙΑ από αυτά, με την προϋπόθεση να ΤΥΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΤΗΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ (Ηθελα όχι απλώς ένα απλό Thread στο Forum που κάποτε θα χαθεί...αλλά ξεχωριστό Θέμα στο Site κλπ. διότι τα έγγραφα είναι ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ της ΕΠΟΧΗΣ και ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ που ο κάθε σοβαρός ερευνητής θα έπρεπε να δει) μέσα στο Site, αλλά ΔΕΝ ΘΕΛΗΣΑΝ να δώσουν την διάσταση που πρέπει...!!! Βλέπεις θεώρησαν ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ αυτά που ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΝ από το ίντερνετ από εδώ και από εκεί (τα νεοημερολογίτικα που σας συμφέρουν ΟΠΩΣ σας συμφέρουν) παρά να βγάλουν ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ με ΑΛΗΘΕΙΕΣ (πιάνω τα διαβρωμένα από τον χρόνο έγγραφα στα χέρια μου, τα μυρίζω, τα βλέπω και ΞΕΡΩ οτι τα ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΑ από τους ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ μου, ξέρω οτι είναι ORIGINAL - και φυσικά τέτοια πράγματα δεν τα έχω μόνο εγώ αλλά ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ εκ των ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ που δεν ΦΡΑΓΚΕΨΑΝ αλλά κράτησαν τις παραδόσεις ως όφειλαν) από την εποχή του 1924 και μετά...

ΛΥΠΑΜΑΙ, ως προς αυτό...χάσατε εδώ στο Filoumenos...
Θα βγούν με άλλο τρόπο...και σε άλλο ανύποπτο χρόνο ΑΛΛΟΥ αυτά...ή μπορεί να ΜΗΝ βγούν και καθόλου...!!!

Άλλωστε σας το έχω πει ξανά.

Βλέπω / Διαπιστώνω οτι οι άνθρωποι που μπαίνουν στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ Εκκλησία του Χριστού ΟΝΤΩΣ ΟΔΗΓΗΘΗΚΑΝ από τον ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΘΕΟ με τον ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟ και στον κατάλληλο ΧΡΟΝΟ για τον ΚΑΘΕΝΑ που το ΖΗΤΗΣΕ...!!!
Για τον καθένα που ΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ...

Οπότε δεν σκιάζομαι και πολύ ΕΣΑΣ να σας αποδείξω κάτι (όσες φορές έχω χρόνο και όρεξη παραθέτω πληροφορίες που κρίνω οτι θα βοηθούσαν τους ΣΟΒΑΡΟΥΣ ερευνητές)...!!! ΞΕΡΩ και το ΠΙΣΤΕΥΩ οτι ο ΘΕΟΣ όσους έχουν ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ και ΖΗΤΑΝΕ την ΣΩΤΗΡΙΑ τους, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΟ ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΟ ΤΩΝ ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΩΝ να τους ΑΦΗΣΕΙ χωρίς βοήθεια...!!!

Και επειδή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΤΡΙΠΑΚΙ να ΑΝΑΛΩΘΩ σε διαμάχη ΜΑΖΙ ΣΑΣ, διότι τον ΛΙΓΟΣΤΟ χρόνο μου τον αναλώνω εκεί που ΑΞΙΖΕΙ...και δεν μου αρέσει πάντα να τον σπαταλάω εδώ και εκεί...

Θα σας κάνω ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ να αναρωτηθείτε ΜΕΣΑ ΣΑΣ...

Μετά το "όποιος διδάξει διαφορετικά από αυτά που εμείς διδάσκουμε, ανάθεμα έστω" των Αποστόλων ....., και των ΑΝΑΘΕΜΑΤΩΝ όχι μόνο της Ζ' Οικουμενικής αλλά και άλλων Οικουμενικών και Πανορθόδοξων Συνόδων που ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙ όσους ανατρέπουν τις ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ, και όσους ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΝ, ΑΦΑΙΡΟΥΝ (ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ που έχει σκοπό να ΧΑΛΑΣΕΙ την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ), ΑΛΛΟΙΩΝΟΥΝ, και ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΥΝ...., όσους αλλάζουν το ημερολόγιο, ανάμεσα στις ΤΟΣΕΣ ΜΑ ΤΟΣΕΣ ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΕΙΣ (καμιά τριανταριά) του ΝΕΟΥ ΗΝΕΡΟΛΟΓΙΟΥ....και στον περιορισμό του αριθμού των ημερών αλλά ακόμα και της ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ της της νηστείας των Αποστόλων....και στην ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΤΑΞΙΑ που προκάλεσε η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ αλλά και πλέον του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ που οδηγηθήκατε ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΑΝΟΙΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΥ με τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ (επί σκοπώ - βλέπε εγκύκλιο 1920 και των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ που δηλώθηκαν και έγιναν πράξη εκεί στο Νέο Ημερλόγιο)...

...και μετά το "Στήκετε και κρατάτε τις παραδόσεις" των αποστόλων...


Αποκαλείτε ΣΧΙΣΤΕΣ και ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ τους ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΣ το ΟΡΘΟΔΟΞΟ και ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΟ εορτολόγιο, διαστρεβλώνοντας και παρερμηνεύοντας μάλιστα τον 15ο κανόνα της Πρωτοδευτέρας αγίας Συνόδου.

(ο Κανόνας λέει, πως όποιος παύει την «κοινωνία» από τον επίσκοπο, που κηρύττει αίρεση, προτού ακόμα αποφασίσει η Σύνοδος, αυτός όχι μόνο δεν πρέπει να τιμωρείται, αλλ’ απεναντίας να επαινείται, γιατί έπαψε την κοινωνία» από ψευδεπίσκοπο και ψευδοδιδάσκαλο, όπως αποκαλεί τον αιρετικό επίσκοπο, και δεν τεμάχισε την Εκκλησία, αλλ’ απεναντίας την έσωσε από σχίσματα. )

(και το βλέπουμε ΣΗΜΕΡΑ αυτό που ολοκληρώθηκε η μεταμόρφωση της "κάμπιας" που ήθελε να ΣΥΝΕΟΡΤΑΖΕΙ με τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ονόματι "Νέο Ημερολόγιο",.... σε "Πεταλούδα" ονόματι "ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ" ενώ η Εκκλησία ΔΙΕΣΩΘΗ από αυτή την ΜΟΛΥΝΣΗ διότι ΕΚΟΨΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ με την ΣΧΙΣΜΑΤΟ-ΑΙΡΕΣΗ του Νεοημερολογιτισμού-Οικουμενισμού ΕΓΚΑΙΡΑ και ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ...περίμενε τόσα χρόνια και αγωνίστηκε σκληρά να επαναφέρει τους ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ πίσω αλλά οι αποστάτες ...ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ... (προφανώς επειδή) είχαν τα σχέδιά τους να φέρουν εις πέρας (βλέπε εγκύκλιος 1920). Με την πρώτη ευκαιρία (1948) προχώρησαν και στην ΙΔΡΥΣΗ των Παγκοσμίων Συμβοουλίων Εκκλησιών κλπ και την εφάρμοσαν την αιρετική Εγκύκλιο του 1920 ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, λίγο λίγο όλο και περισσότερο. Η Εκκλησία του Χριστού όμως σήμερα ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ να είναι ΑΜΟΛΥΝΤΗ, δεν το βλέπετε? Τόσο δύσκολο είναι να το παραδεχτείτε?).

Ποιοί είναι οι ΣΧΙΣΤΕΣ και ΣΧΙΣΜΕΝΟΙ και ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ????
Εμείς (οι σωστοί παλαιοημερολογίτες) κατέχοντας και διακρατώντας την δισχιλιετή ΠΑΡΑΔΟΣΗ της Εκκλησίας είμαστε σχισματικοί, ή ΕΣΕΙΣ οι ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ???

ΦΥΣΙΚΑ ΕΣΕΙΣ οι ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ είστε το σχίσμα...!!!!


Την χρονική στιγμή 1924 έγινε ΣΧΙΣΜΑ και οι σχισματικοί είναι οι Αποστάτες και Καινοτόμοι Νεοημερολογίτες και όχι όσοι κρατούνε παραδόσεις δυο χιλιάδων ετών.

...Πόσο πορωμένη από εγωισμό και τύφλωση (όπως ήταν των Φαρισαίων) πρέπει να είναι μια ψυχή έτσι ώστε να θεωρεί ως "σχίσμα" τους παλαιοημερολογίτες....????

Γιαυτό ΕΙΠΑ αλλά και ΞΑΝΑΛΕΩ ΦΩΝΑΧΤΑ να το ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ οι ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...

ΟΥΤΕ ΚΑΝ οι ΣΩΣΤΕΣ πληροφορίες που θα συναντήσετε ΣΕ ΛΙΓΑ αλλά ΟΡΘΟΔΟΞΑ Sites θα μπορέσουν να σας "σώσουν" (διότι μετά θα πρέπει να πάρετε και τις σωστές αποφάσεις κλπ).
ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΣΩΖΕΙ.
Η ΠΛΑΝΗ είναι ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΗ και ΙΣΧΥΡΗ στην ΕΠΟΧΗ μας.
Υπάρχει ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ από παντού...!!! ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ οι καλοπροαίρετοι...!!! Μείναμε πολύ λίγοι οι πραγματικά ορθόδοξοι (αλλά και εσείς οι σχισματο-αιρετικοί νεοημερολογίτες αλλά ΑΝΤΙ-Οικουμενιστές λίγοι είστε...μην ξεχνάτε οτι υπάρχει και η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ η γενικότερη εκφραζόμενη ως ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ προς την Εκκλησία του Χριστού)...και αυτό όλο και θα φθίνει διότι πάμε για αντίχριστο...!!! Δεν υπάρχει ΧΡΟΝΟΣ για διαμάχες...

ΒΑΛΛΕΣΤΕ από ΠΑΝΤΟΥ και ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ...!!!
ΚΑΝΤΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ και ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΣΑΣ..."και όλα τα άλλα θα προστεθούν"...!!!
Ο Θεός (τους ΤΑΠΕΙΝΟΥΣ και καλοπροαίρετους) ΔΕΝ ΤΟΥΣ αφήνει.
ΘΑ ΣΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ με τον Κατάλληλο ΤΡΟΠΟ και τον Κατάλληλο ΧΡΟΝΟ / Καιρό στην Εκκλησία Του. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ για αυτό...

Να προσέχετε (οι καλοπροαίρετοι).

Για τους υπόλοιπους τους "Φαρισαϊστές" και τους εγωιστές που δεν θέλουν με την καμία να ταπεινωθούν...σας έχω άλλο να σας πω-->

Προς Θεσαλλονικείς Β' κεφαλ.2ο στίχος 11

καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει, 12 ἵνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλ' εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ.


Αλοίμονό σας....κάποτε όλα τελειώνουν και η αλήθεια θα ΛΑΜΨΕΙ...
«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η Εκκλησία» (Αγ.Νικηφόρος)\n\n«Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.» (Λουκ.ιβʼ32)

Re: Η Σύνοδος - Διάσκεψις του 1583 και το πλαστό Συγγίλιο

8
Χριστόδουλου Κ.Παρασκευαίδη † Αρχιεπισκόπου Αθηνών

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ http://www.myriobiblos.gr/books/book1/index.html

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΩΣ ΑΚΡΑΙΦΝΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΕΝ ΤΗ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ

1. Το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον και η κατ' αυτον αντίδρασις της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Aι εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδοι του 16ου αιώνος και η σημασία των αποφάσεων αυτών.

Καθ' άπασαν, ως προελέχθη, την πρό της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως περίοδον εξηκολούθησε να είναι εν ισχύι και εν χρήσει, παρά τας ατελείας αυτού(1), το Ιουλιανόν Ημερολόγιον, με αποτέλεσμα να επηρεάζηται δυσμενώς η κατ' έτος επάνοδος των σταθερώς, πρός τινα ημερομηνίαν, συνδεομένων εορτών, ήτις συνεχώς οπισθοπορούσα έτταυσε να ανταποκρίνηται πλέον προς την ττραγματικότητα(2). Τας εκ των ατελειών τούτων δημιουργουμένας ανωμαλίας επεδίωξεν, εν συνεχεία πολλών προηγηθεισών ακάρπων προσπαθειών εν τη Δύσει, να άρη ο Πάπας Γρηγόριος ό ΙΓ' (1582 ) εισαγαγών «ίνα δοξάση την παπωσύνην αύτού»(3) εν τη Δύσει το εκ του ονόματος αυτού αποκληθέν Γρηγοριανόν

Ημερολόγιον(4). Πρός τούτο εδέχθη τας υποδείξεις Επιτροπής, εις ην μετείχον ο εκ Καλαβρίας αστρονόμος Λουδοβίκος Λίλιος, ο και συντάκτης του ημερολογίου τούτου, ο αδελφός αυτού Αντώνιος, ο Equazio Dante, ο Χριστοφόρος Κλάβιος και ο Pedro Chacon υπό την προεδρίαν του Καρδιναλίου Σιρλέτου, κυρίως περί εκμηδενίσεως της σημειουμένης διαφοράς δέκα ήμερών; διά της ονομασίας της 4ης Οκτωβρίου του 1582 ως 15ης Οκτωβρίου ιδίου έτους(5), επανερχομένης της ισημερίας από της 11ης Μαρτίου εις την 21ην ιδίου μηνός.

Το Γρηγοριανόν, κατά ταύτα, Ημερολόγιον(6), μη ον μαθηματικώς και αστρονομικώς αττηλλαγμένον σφαλμάτων, αλλά, τταρά ταύτα, τελειότερον του Ιουλιανού(7), χαρακτηρίζεται από την διόρθωσιν αφ' ενός μεν της ημερομηνίας της εαρινής ισημερίας, αφ' ετέρου δε της λεγομένης επακτής του σεληνοδρομίου(8). Η τελευταία αύτη διόρθωσις έσχεν ως αποτέλεσμα να εορτάζηται ενίοτε το χριστιανικόν Πάσχα και προ του των Εβραίων(9) κατά προφανή παραβίασιν της κανονικής τάξεως, ως ταύτην καθώρισεν επί του προκειμένου η Α' Οίκουμενική Σύνοδος: Αλλ' οι παπικοί, αγνοήσαντες το σημείον τούτο, ένεκα του γεγονότος ότι δεν διεσώθη σχετικός Κανών της εν Νικαία Συνόδου, παρεβίασαν την περί έορτασμού του Πάσχα απόφασιν αυτής, ως και την παράδοσιν της Εκκλησίας εν τη ημερολογιακή μεταρρυθμίσει(10). Κατά συνέπειαν διά του Γρηγοριανού Ημερολογίου επήλθε διόρθωσις ου μόνον του σφάλματος του Ιουλιανού Ημερολογίου αλλά και του Πασχαλίου, και δη και «κατά τρόπον αντιβαίνοντα εις τήν διάταξιν της Α' Οικουμενικής Συνόδου»(11) και του Ζ' Αποστολικού Κανόνος. Ειρήσθω δ' ότι «η μεταβολή αύτη αποτελεί το κυριώτατον γνώρισμα της Γρηγοριανής χρονολογήσεως από εκκλησιαστικής επόψεως»(12).

Η υπό του Πάττα Γρηγορίου του ΙΓ' γενομένη αυθαίρετος κατά τα άνω, μεταρρύθμισις του ημερολογίου, προυκάλεσεν εξ υπαρχής την αντίδρασιν, ου μόνον των ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλά και αυτών των ττροτεσταντικών Κρατών της Δύσεως, εττί πολύ ταλαντευθέντων μέχρις ότου αποδεχθώσι ταύτην(13).Η έκ μέρους των Ορθοδόξων προβληθείσα αντίδρασις ωφείλετο και εις άμυναν αυτών κατά των προσηλυτευτικών και επεκτατικών βλέψεων τoυ Παπισμού εις βάρος των ορθοδόξων πληθυσμών της Ανατολής(14), δοθέντος ότι ο διαληφθείς Παπας επεδίωξε να επιβάλη το υπ' αυτού εισαχθέν ημερολογιον και επί της ορθοδόξου Ανατολής, προς εξυπηρέτησιν της λατινικής προπαγάνδας(15).

Προς τούτο απέστειλεν εν έτει 1583 εις Κωνσταντινούττολιν δύο Έλληνας, τον Μιχαήλ Έπαρχον, Κερκυραίον εν Βενετία νομικόν και τον Ζακύνθιον Ιωάννην Βοναφέα(16) κομιστάς επιστολής και δώρων (17) προς τον Πατριάρχην Ιερεμίαν Β' τον Τρανόν, εντεταλμένους «ίνα διαθέσωσι και καταπείσωσι τον Έλληνα Πατριάρχην προς παραδοχήν του νέου ημερολογίου» και «ίν' αποδείξωσιν εις τον Πατριάρχην, ότι η διόρθωσις είναι καλή και φυσική (και) επομένως (ότι) πρέπει (ούτος) να.πεισθή να παραδεχθή αυτήν», επί τω κυρίω σκοπώ «ίνα μη εττικρατή τοσαύτη από των Λατίνων διάστασις»(18) ίσως δε και ίνα επιτύχωσι την ένωσιν του Πατριάρχου μετά του Πάπα(19), τοσούτω μάλλον όσω η συνάντησις αύτη ήτο η πρώτη μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας αττό του σχίσματος(20).

Η αποστολή των δύο τούτων παπικών αντιπροσώπων δεν εύρεν ανέτοιμον τον Πατριάρχην Ιερεμίαν, διότι ούτος είχε πρό τινος ατταντήσει αρνητικώς εις πρότασιν του «Γαληνοτάτου Πρίγκιπος των κλεινών Βενετιών» Νικολάου Νταπόντε, όπως oι εις τας υπό των Ενετών κυριαρχουμένας Ελληνικάς νήσους ορθόδοξοι εορτάζωσι μετά των λατίνων το Πάσχα κατά το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον, επικαλούμενος τας προκαλουμένας δι' αυτού ανωμαλίας και συγχύσεις εν τη Εκκλησία. Εν κατακλείδι ο Πατριάρχης ΙερεμΙας απεκάλει την επελθούσαν διά του Γρηγοριανού Ημερολογίου διόρθωσιν των δέκα ημερών «παγκόσμιον σκάνδαλον», επαγόμενος εν συνεχεία ότι «ουδέ μετατρέπειν δει τον των Αγίων Πατέρων κανόνα και καινοτομείν και εις αιτίαν στάσεως τας Χριστού Εκκλησίας κινείν, είττερ αληθεία, και θείω Πνεύματι περί αναγκαίων κυρίως εσκόπουν, πολλά άλλα εισί τα ψυχωφελή και ουχί τα παίγνια των ωρολογίων τούτων ουδέν όντων»(21). Εκ των ανωτέρω σαφώς καταφαίνεται, ότι, κατά την άποψιν του Πατριάρχου, η μεταβολή του ημερολογίου εκ μέρους του Πάπα εκρίνετο ως άκαιρος, μη αναγκαία και εν πάση περιτrτώσει αυθαίρετος των εκκλησιαστικών παραδόσεων καταπάτησις, δεδομένης ούσης και της ένεκα

του εορτολογίου εκκλησιαστικής φύσεως αυτού, του Πάπα και οιουδήποτε ετέρου μη δικαιουμένου μόνου ίνα προβαίνη εις τοιαύτας μεταρρυθμίσεις, δίχα της συμφώνου γνώμης των λοιπών Επισκόπων των του Χριστού Αγίων Εκκλησιών(22).

Την ούτως εκπεφρασμένην περί του Γρηγοριανού Ημερολογίου γνώμην αυτού ο Πατριάρχης Ιερεμίας διετύπωσε και εν συνοδική; από 20-11-1583, αποφάσει, ην συνυπέγραψε και ο Αλεξανδρείας Σίλβεστρος(23). Εν ταύτη περιείχετο καταδίκη μεν του Γρηγοριανού Ημερολογίου, ως εττεισάγοντος απηγορευμένας καινοτομίας εν τη Εκκλησία θιγούσας το Πασχάλιον(24), αποδοκιμασία δε των λατινικών επί της Ανατολής βλέψεων(25). Παραλλήλως και ο τότε Πρωτοσύγκελος του Πατριάρχου Αλεξανδρείας, μετέπειτα δε Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Επιτηρητής του Οικουμενικού Θρovoυ Μελέτιος ο Πηγάς, δι' ειδικής πραγματείας αυτού υπό τον τίτλον «Αλεξανδρινός τόμος»(26) απεδείκνυεν, ότι το παπικόν ημερολόγιον προσέκρουεν εις τας περί του εορτασμού του Πάσχα διατάξεις της Α' Οικουμενικής Συνόδου(27). Την πραγματείαν ταύτην συνέταξεν ο Πηγάς εξ αφορμής της παρά τοις Κόπταις της Αιγύπτου επεμβάσεως των λατίνων και της παραπείσεως αυτών, όπως αποδεχθώσι το νέον αυτών ημερολόγιον.

Αλλ' ενώ τοιαύτην αντίθετον περί του Γρηγοριανού Ημερολογίου γνώμην είχεν ο Πατριάρχης Ιερεμίας και ατομικώς και συνοδικώς εκφράσει, εν τούτοις επεχειρήθη να υποστηριχθή, ότι εν τη επιστολιμαία απαντήσει(28) αυτού προς τους δύο παπικούς απεσταλμένους, φερομένη ως δοθείση τω 1584, απεδέχετο κατ' αρχήν την γενομένην μεταρρύθμιισιν, αιτούμενος ατελώς διετή προθεσμίαν προς εφαρμογήν αυτής(29). Αλλ' η επιστολή αύτη(30) είναι μάλλον πλαστή, εφ' όσον ο Πατριάρχης Ιερεμίας και προ και μετ' αυτήν είχετο στερρώς των κατά του Γρηγοριανού Ημερολογίου γνωστών ήδη πειτοιθήσεων αυτού, επί πλέον δε κατά τον χρόνον, καθ' ον φέρεται αύτη γραφείσα, ούτος διετέλει εν εξορία, ων εκβεβλημένος του Πατριαρχικού θρόνου. Και οι μεν λατίνοι εξεμεταλλεύθησαν, προς παραπλάνησιν των ορθοδόξων, την επιστολήν ταύτην και σφοδράς ήσκησαν επ' αυτών πιέσεις εν ταις ενετοκρατουμέναις ελληνικαίς περιοχαίς, προς βία αποδοχήν της ημερολογιακής μεταρρυθμίσεως, αλλ' η προβληθείσα αντίδρασις εκ μέρους αυτών, επικαλουμένων την έλλειψιν αδείας της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας προς εισαγωγήν και οικείωσιν αυτής, εθορύβησε τον ενετούς, εξαναγκάσαντας τους παπικούς, όπως μη επιμείνωσιν επί του προκειμένου(31). Αυτός δ' ο Πατριάρχης Ιερεμίας; πληροφορηθείς εν έτει 1589 παρά των διαμαρτυρομένων τα υπό των λατίνων εις βάρος αυτού διαδιδόμενα εν σχέσει προς την δήθεν επιστολήν αυτού, διέψευσε ταύτα δι' επιστολής αυτού του ιδίου έτους 1589 προς τον Πάτμιον Ιάκωβον Μηλοήταν αττευθυνθείσαν, προς δε τον Φιλαδελφείας Γαβριήλ τον Σεβήρον υποβαλόντα αυτώ εξ Ενετίας πρότασιν περί εισαγωγής του νέου ημερολογίου παρά τη αυτόθι Ελληνική Κοινότητι προς αποφυγήν των πιέσεων του λατινικού κλήρου, απήντησε τη 6-7-1590 αρνητικώς(32), μεμφόμενος τον τρόπον εισαγωγής του παπικού ημερολογίου, συντελέσαντα εις μείζονα των Εκκλησιών διάστασιν(33).

Εκ πάντων τούτων συνάγεται το συμπέρασμα ότι οι ορθόδοξοι απεδοκίμαζον κατά τον ιστ' αιώνα το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον α ) διότι επίστευον ότι δι' αυτού παρεβιάζοντο αι περί Πασχαλίου Αποστολικαί και Συνοδικαί διατάξεις της αρχαίας Εκκλησίας(34), (β ) διότι τούτο εισήχθη αυθαιρέτως υπό του Πάπα, αγνοήσαντος παντελώς τους ορθοδόξους, και γ) προς προστασίαν και διαφύλαξιν του ορθοδόξου ποιμνίου από των προπαγανδιστικών σκοπών των λατίνων «διά τας τότε περιστάσεις»(35). Είναι, εξ άλλου, γνωστόν το έντονον κλίμα δυσπιστίας, όπερ εχαρακτήριζε, κατά την εποχήν ταύτην, τας σχέσεις των ορθοδόξων προς τους λατίνους, οίτινες παν μετήρχοντο μέσον προς πνευματικήν άλωσιν της ορθοδόξου Ανατολής, καθώς και η σώφρων επιφυλακτικότης των ορθοδόξων έναντι παντός ό,τι εξεπορεύετο εκ της Δύσεως.




Έτι επισημότερον(36) αλλ' εμμέσως, απεκρούσθη εν τη Ανατολή το Γρηγοριανόν

Ημερολόγιον υπό της εν Κωνσταντινουπόλει συνελθούσης τω 1593 ενδημούσης Συνόδου, ης μετέσχον οι Πατριάρχαι Κωνσταντινουττόλεως Ιερεμίας ο Β', Αλεξανδρείας Μελέτιος ό Πηγάς επέχων τον τόπον και του Αντιοχείας, Ιεροσολύμων

Σωφρόνιος και τεσσαράκοντα και εις Αρχιερείς του Οικουμενικού θρόνου(37).

Αύτη εν τω Η' κανόνι αυτής διέλαβε τα εξής: «Ασάλευτον διαμένειν βουλόμεθα το τοις Πατράσι διορισθέν περί του Αγίου Σωτηρίου Πάσχα, έχειν και ούτως άπαντας τους τολμώντας παραλύειν τους όρους της Αγίας και Οικουμενικής Μεγάλης Συνόδου της εν Νικαία συγκροτηθείσης επί παρουσία της ευσεβείας του Θεοφιλεστάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου, περί της αγίας εορτής του σωτηριώδους Πάσχα, ακοινωνήτους και αποβλήτους είναι της Εκκλησίας, ει επιμένοιεν φιλονικώτερον ενιστάμενοι ττρος τα καλώς δεδογμένα, και ταύτα ειρήσθω περί των λαϊκών. Ει δε τις των προεστώτων της Εκκλησίας Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος μετά τον όρον τούτον τολμήσοιεν επί διαστροφή των λαών και ταραχή της Εκκλησίας ιδιάζειν και μετά των Ιουδαίων επιτελείν το Πάσχα, τούτον η Αγία Σύνοδος εντεύθεν ήδη αλλότριον έκρινε της Εκκλησίας. Δει γαρ στοιχείν τω των Πατέρων κανόνι μέχρι και σήμερον Θεού χάριτι, ον καθό δη και τα λοιπά η του Θεού Εκκλησία διαφυλάττει»(38).

Ως συνάγεται εκ του γράμματος του Κανόνος τούτου η του έτους 1593 ενδημούσα εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος δεν κατεδίκασε το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον ρητώς και αμέσως, αλλ' εμμέσως, απαγορεύσασα τον συνεορτασμόν του Πάσχα μετά των Ιουδαίων, πράγμα όπερ ήτο δυνατόν να συμβή κατά το ημερολόγιον τούτο(39). Διό και η Ι.Σ.Ι. του έτους 1929, συνδυάζουσα την εισαχθείσαν εν τη Εκκλησία, της Ελλάδος «διόρθωσιν» του Ιουλιανού Ημερολογίου προς τον Η' Κανόνα της ενδημούσης Συνόδου του 1593, παρετήρει ότι η «Ορθόδοξος Εκκλησία διώρθωσεν ατελώς το Ιουλιανόν Ημερολόγιον, μη τrαραδεχθείσα το Γρηγοριανόν, μηδέ θίξασα το εορτολόγιον ή το Πασχάλιον» και δεν παρεβίασε τον Η' κανόνα της επί Ιερεμίου Συνόδου, ήτις άλλωστε δεν υπήρξεν Οικουμενική (40).

Την τοιαύτην δήλωσιν εττοιήσατο τότε η Ιεραρχία πρός απόκρουσιν του ισχυρισμού αγιορειτών τινων μοναχών (Ζηλωτών) και ετέρων εν Ελλάδι παλαιοημερολογιτών, διατεινομένων ότι, ή τε Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει του έτους 1583 και η του 1593 εξέδοντο αναθεματισμόν κατά των μη ακολουθούντων τα έθιμα της Εκκλησίας(41). Ούτοι, προς στήριξιν του επιχειρήματος αυτών, προήλθον εις την δημοσίευσιν Σιγγιλίου αποκειμένου εν τω υπ' αριθμ. 772 Κώδικι της εν Αγίω Όρει Μονής του Αγίου Παντελεήμονος, προερχομένω εξ αντιγραφής Ιακώβoυ του Νεασκητιώτου, ένθα περιελαμβάνοντο αραί και αφορισμοί κατά των ακολουθούντων το ημερολόγιον «των αθέων αστρονόμων του Πάπα». «Όποιος δεν ακολουθεί τα έθιμα της Εκκλησίας καθώς αι άγιαι Οικουμενικαί Σύνοδοι εθέσπισαν και το άγιον Πάσχα και το μηνολόγιον καλώς ενομοθέτησαν να ακολουθώμεν και θέλει να ακολουθή το νεοεφεύρετον Πασχάλιον και νέον μηνολόγιον των αθέων αστρονόμων του Πάπα και εναντιώνεται εις αυτά όλα και θέλει να ανατρέψη και να χαλάαη τα πατροπαράδοτα δόγματα και έθιμα της Εκκλησίας, ας έχη το ανάθεμα και έξω της του Χριστού Εκκλησίας και της των πιστών ομηγύρεως ας είναι. Εσείς δε οι ευσεβείς και ορθόδοξοι Χριστιανοί μένετε εν οις εμάθατε, εγεννήθητε και ανετράφητε και όταν το καλέση ο καιρός και η χρεία και αυτό το αίμα σας να χύσητε διά να φυλάξητε την πατροπαράδοτον πίστιν και ομολογίαν σας και φυλάττεσθε υπό των τοιούτων και προσέχετε ίνα και ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός σας βοηθή και η ευχή της Ημών μετριότητος είναι μετά πάντων υμών. Αμήν. Έτος από Θεανθρώπον αφπγ (1583) Ινδικτιώνος ιβ' Νοέμβρ. κ'. Ο Κ/πόλεως Ιερεμίας, Ο Αλεξανδρείας Σίλβεστρος, Ο Ιεροσολύμων Σωφρόνιος»(42).

Το κείμενον τούτο κατ' αρχάς μεν ενεφανίσθη ως Κανών της Α' Οικουμενικής Συνόδου, εν συνεχεία δε, και μετά την αποκάλυψιν της πλάνης ταύτης, διεφημίσθη υττό των «Ζηλωτών» ως «Σιγγίλιον Πατριαρχικόν και Συνοδικόν». Αλλά και τούτου την πλαστότητα ατrέδειξεν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόττουλος δι' ειδικής μονογραφίας αυτού(43), εν η εκτίθησι την υπό του ειρημένου Ιακώβου Νεασκητιώτου γενομένην πλαστογράφησιν των αναθεματισμών του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Κυρίλλου του Λουκάρεως των προοριζομένων κατά των λατινοφρόνων Ελλήνων αποφοίτων της εν Ρώμη Σχολής του Αγίου Αθανασίου, και την παραποίησιν αυτών, εις τρόπον ώστε να εμφανισθώσιν ως δήθεν απόφασις της εν έτει 1583 Συνόδου, Ο Ιάκωβος ούτος Νεασκητιώτης προχωρών περαιτέρω ενόθευσε και τον Η' Κανόνα της εν έτει 1593 εν Κων/ττόλει Συνόδου συμπληρώσας την εν αυτώ φράσιν «ιδιάζειν και μετά των Ιουδαίων επιτελείν το Πάσχα» εις «ιδιάζειν και μετά των Λατίνων και Ιουδαίων επιrελείν το Πάσχα»(44). Τας πλαστογραφήσεις ταύτας εκμεταλλευόμενοι οι λεγόμενοι «Ζηλωταί» ενεφάνισαν α) το μεν εκ του υπ' αριθμ. 772 Κώδικος της Μονής Αγίου Παντελεήμονος ανωτέρω παρατεθέν απόσττασμα αρχικώς μεν ως Κανόνα της Α' Οικουμενικής Συνόδου, είτα δ' ως «Σιγγίλιον Πατριαρχικόν και Συνοδικόν», ενώ επρόκειτο τrερί της εις τους αναθεματισμούς του Λουκάρεως προσθήκης του Ιακώβου, β ) το δε συρραφέν εκ τε της αρχής και του τέλους της απαντήσεως του Ιερεμίου Β' προς Αρμενίους και εν μέρει εκ των προσθηκών του Ιακώβου εις τους αναθεματισμούς του Κυρίλλου κείμενον; ως «Σιγγίλιον Πατριαρχικόν και Συνοδικόν περί του καινοτομηθέντος Καλενδαρίου προ 12 ημέρας αρχίζειν τους μήνας» της εν έτει 1583 Συνόδου(45), γ ) το αυτό πλαστόν κείμενον ως «Σιγγίλιον Πατριαρχικής διατυπώσεως εγκυκλίου τοις απανταχού ορθοδόξοις Χριστιανοίς εις το μη παραδέχεσθαι το νεώτερον Πασχάλιον ή Καλενδάριον του καινοτομισθέντος μηνολογίου, αλλ' εμμένειν τοις άπαξ και καλώς διατυπωθείσοις (sίc) παρά τοις Αγίοις 318 Θεοφόροις Πατράσι της Αγίας Οικουμενικής πρώτης Συνόδου μετ' επιτίμου και αναθέματος, εκδοθέν εν έτει 1583 υπό των Κων/πόλεως Ιερεμίου, Αλεξανδρείας Σιλβέστρου, Ιεροσολύμων Σωφρονίου και λοιπών Αρχιερέων ».

Κατά τον αείμνηστον Αρχιεπίσκοπον Χρυσόστομον Α', «ουδεμία Σύνοδος και ουδεiς Πατριάρχης εξέδωκεν επιτίμιον αναθέματος κατά του Γρηγοριανού Ημερολογίου»( 46) τα δ' υπό των «Ζηλωτών» αδόμενα ήσαν «νόθα και πλαστά αδόκιμα έργα φανατισμού και ζήλου ου κατ' επίγνωσιν εν τω σκότει χαλκευθέντα»(47). Κατά δε την εισήγησιν της ημετέρας Εκκλησίας πρός την Πανορθόδοξον μεγάλην Σύνοδον αι καταδίκαι του Ιερεμίου Β' και των Συνόδων της εποχής εστρέφοντο κατά των λατινοφρόνων(48) ενώ είχον καιρικόν χαρακτήρα(49).


Σημειώσεις

1. Βλ.ανωτ.σ.3 επ. Καλλινίκου; Μητροπολίτου Κυζίκου, Επί του νέου ημερολογίου εν: «Εκκλησία» Α' σ. 428. Αρχιμ. Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Το Γρηγοριανόν ημερολόγιον εν τη Ανατολή, εν: «Εκκλησ. Κήρυξ» 1918 σ. 127-128.

2. Αρχιμ. Μελετίου Γαλανοπούλου, ενθ. άνωτ. σ. 7.

3. Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα... ένθ. ανωτ. σ. ξστ' Περί των εν τη Δύσει προσπαθειών προς διόρθωσιν του Ιουλιανού Ημ.ερολογίου βλ. Γ. Αρβανιτάκη, Ημερολόγιον εν: Μ.Ε.Ε. τ. ΙΒ' σ. 274. Καλλινlκου, Μητροτεολίτου Κυζικου, ένθ. ανωτ. σ. 508. F. Ηonore: La reforme du calendrier - un probleme transcendant d' interet mondial. Constantinople, 1932.

4. Tηv μεταρρύθμισιν του Ημερολογίου ενέκρινεν εν τη Δύσει η ενr Τριδέντω Σύνοδος. Βλ. ΙΙ. Καρολίδου, Ιστορία της Ελλάδος, Αθήναι, 1925 σ. 375.

5. Αρχιμ. Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον εν τη Ανατολή, ένθ. ανωτ. σ: 128, Δ. Κατσή, Ημερολόγιον έν: Θ.Η.Ε. τ: 6 σ. 48.

6. Η περί εισαγωγής του Γρηγοριανού Ημερολογίου παπική Βούλλα Inter Gravissimas φέρει ημερομηνίαν 24 Φεβρουαρίου 1582.

7. Χ. Παπαγεωργloυ, ένθ. ανωτ. σ. 507. Γ. Λ. Αρβανιτάκη, Ιστορικόν σημείωμα περί του Πάσχα, Αθήναι 1939. Παγκρατίου, Μητροπολiτου Γάνου και Χώρας, Ημερολογιακά εν: «Ορθοδοξία» 1944 σ. 51-54, ένθα τα των τάσεων προς διόρθωσιν των ατελειών αυτού. Κατ' ανακοίνωσιν του Δ. Αιγινήτου, εν τη Ακαδημία Αθηνών εν έτει 1927, «το Γρηγοριανόν εiναι η αρτιωτέρα διασκευή του Ιουλιανοϋ, την οποίαν είχε φιλοπονήσει ο Έλλην Γρηγοράς». Βλ. «Πάνταινον» 1927 σ. 140. Ο Μελέτιος Πηγάς, επισημαίνων τας ατελείας του Γρηγοριανού, παρετήρει ότι «μετά τριακόσια έτη εκπεσείται και αυτού η διόρθωσις και γενήσεται πάλιν ανάγκη τοις αστρονόμοις αστρονομείν άλλας μαντευομένοις επιδιορθώσεις ταις αυτών ανάγκαις υποκειμένας, τουτέστι δευτέρων αεί επιδιορθώσεων επ' άπειρον δεομένοις» (Παρά Πατριάρχου Αλεξανδρείας Χριστοφόρου, Ημερολογιακά σ. 22 ). Το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον υποπίπτει .εις λάθος μιας επi πλέον ημέρας, εν διαστήματι 3.200 ετών, ενώ το Ιουλιανόν εις λάθος μιας ημέρας ανά 128 έτη (Πρβλ. Παγκρατίου, Μητροπολίτου Λεύκης. Oι Παλαιοημερολογίται, oι Νεοημερολογίται και το Άγιον Πάσχα, Κωνσταντινούπολις 1928 σ. 7 ). Πρβλ. Εκκλησίας Ελλάδος, Το ημερολογιακόν ζήτημα, Εισήγησις προς την Πανορθόδοξον Μεγ. Σύνοδον, Αθήναι, 1971 σ. 13-14. Επί πλέον το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον εμφανίζει την αταξίαν της παλινδρομήσεως των κινητών εορτών του Πάσχα κατά 35 ημέρας, κ.ά. (Χ. Παπαγεωργίου, ένθ. ανωτ. σ. 508 ).

8. Δ. Κατσή, Ο μαθηματικός υπολογισμός... εν: «Ανάπλασις» 1959 σ. 71. Κων. Πλατανίτη, Το μηνολόγιον του Πάσχα, εν: «Εφημέριος» 1955 σ. 515 έπ.

9. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών..., Αγόρευσις εν Ι.Σ.Ι. 27-12-23. ΚώΙΣΙ σ. 102. Βλ. και σ. 144 επ.

10. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Αγόρευσις εν Ι.Σ.Ι. 27-12-23. ΚώΙΣΙ, σ. 102.

11. Εγκύκλιος Ιεράς Συνόδου από 1-3-24 εν. «Εκκλησία» Α' σ. 372. Πρβλ. και Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών... Έλεγχος παραποιήσεωςσυνοδικών πράξεων και πατριαρχικών εγγράφων, Αθήνησι 1931 σ. 4. Του αυτού, Ημερολογιακά Β', 1929 σ. 27. Επαμ. Κυβετού, ένθ. ανωτ. σ. 117. Κατά τον Α. Σπαθάρην, σφοδρόν επικριτήν του Γρηγοριανού Ημερολογίου, η δι' αυτού εισαχθείσα μεταρρύθμισις δεν επιφέρει τον ταυτόχρονον, ανά την υφήλιον, εορτασμόν του Πάσχα υφ' όλων των Χριστιανών, ένεκα των γεωγραφικών διαφοροποιήσεων της ισημερίας.(Πρβλ. Κ. Ψάχου, Το Ορθόδοξον Ημερολόγιον, εν: «Η.Φ.Ο.» 1928 φ. 5 σ. 2 )

12. Εγκύκλιος Ι. Σ. από 1-3-24 εν: «Εκκλησία» Α' σ. 372. Πρβλ. και Κ. Ψάχου, Το Ορθόδοξον ημερολόγιον εν: «Η.Φ:Ο.» 1928 φ. 5. σ. 2.

13. Αρχιμ. Χρυσοσ. Παπαδοπουλον, Το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον εν τη Ανατολή, εν: «Εκκλησ. Κήρυξ» 1918 σ. 129. Εν Γερμανία το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον επεκράτησε τω 1700, εν Αγγλία τω 1752; εν Σουηδία τω 1753, μόνον δ' εν Γαλλία ενωρίτερον. Πρβλ. και «Το ζήτημα των Παλαιοημερολογιτών», εν: «Ανάπλασις» 1932.

14. Περί των προπαγανδιστικών σκοπών των λατίνων εις βάρος των ορθοδόξων και δη και περi της Ουνίας, Βλ. «Εκκλησία,» 1924, σ. 89, 113, ,147; 1925, σ. 116, 129, 137. «Ιερόν Σύνδεσμον» 1925, φύλλον της 22-4-25, της 15-5-25 και της 30-5-25. Πρβλ., και «Η.Φ.Ο.» 1958 φ. 292 σ. 1. ένθα το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον χαρακτηρίζεται ως «το σατανικώτερον και δολιώτερον μέσον διαβρώσεως».

15. Βλ. και «Η Ορθόδοξος Εκκλησία και το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον», Α' εν: «Εκκλησία» 1926 σ. 321, και «Το ζήτημα των παλαιοημερολογιτών» εν: «Ανάπλασις». 1932 σ. 299, και «Η.Φ.Ο.» 1928 φ. 1 σ. 6.

16. Εκ τούτων ο μεν Μιχαήλ Έπαρχος ήτο θιασώτης του Γρηγοριανού Ημερολογίου,ο δε Ιωάννης Βοναφεύς προσωπικός γνώριμος του Πατριάρχου. Αμφότεροι δ' ήσαν «νέοι, λίαν πεπαιδευμένοι και ευφυείς» κατά την μαρτυρίαν του εν Ρώμη τότε πρεσβευτού της Ενετικής Δημοκρατίας Λεονάρδου Δονάτου. Πρβλ: Κ. Σάθα, Νεοελληνική φιλολογία,Αθήναι 1868 σ. 230. Του αυτοϋ, Βιογραφικόν Σχεδίασμα... ένθ. ανωτ. σ. ξζ' Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών... Ημερολογιακά τ. Α' 1926 σ. 9-10.17. Τα δώρα ήσαν «ωραίος εσταυρωμένος χρυσούς και ειρήνη λιθοκόλλητος εξόχου ωραιότητος». Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα... ένθ. ανωτ. σ. ξη'.

18. Βλ. την από 12-2-1582 Έκθεσιν του Λεονάρδου Δονάτου, εν: Κ. Σάθα, Βιογραφικόνσχεδίασμα...ένθ. ανωτ. σ. ξζ'. Πρβλ. και «Η Ορθόδοξος Εκκλησία και το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον» εν: «Πάνταινος» 1926 σ. 767, αναδημοσίευσις εκ της «Εκκλησίας».

19. Παρατηρητέον ενταύθα ότι παραλλήλως εiχον δοθή, αρμοδίως οδηγίαι προς τον εν Κωνσταντινοπόλει γάλλον πρεσβευτήν Germigny .προς υποβοήθησιν της αποστολής των δύο παπικών απεσταλμένων. Πρβλ. Αρχιμ. Χρυσοστόμ. Παπαδοπούλου,Το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον... εν «Εκκλησιαστικός Κήρυξ» 1918 σ. 132, Ε. Legrqnd; Bibliographie hellenique de description raisonnee des ouvrages pυbliesen grec par les grecs du XV et XVI siecles, Paris 1885 ΙΙ, σ. 291-292.

20. «Εκκλησία» 1926 σ: 321.

21. Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα.... ένθ. ανωτ. σ. ξζ'. Γρηγορίου Ευστρατιάδου, Η πραγματική αλήθεια περl του εκκλησιαστιικού Ημερολογίου. Αθήναι 1929 σ. 113-115. Έγραφε, συν τοις άλλοις, εν τη από Φεβρουαρίου Ινδικτ. Ι' επιστολή του ο Ιερεμiας « ... Η μεν Εκκλησία ημών διακρατεί τα παραδοθέντα αυτή, η δε Δυτική ως θέλει και βούλεται. Άλλως, γαρ ποιήσαι ουκ έχομεν όλως, ως παντός Πατριάρχου της Εκκλησίας ημών κανόσι και νόμοις οφείλοντος υποκείσθαι και παραδόσεσιν εκκλησιαστικαίς, και ούτω διακρατούντας και τους ενταύθα κυβερνώντας, μένει τα των Αγίων Πατέρων πεφυλαγμένα.Το σεβάσμιον τοίνυν Πάσχα, εν ω το κεφάλαιον της περί ημάς του Κυρίου οικονομίας εξείργασται, παρά τε του θείου Κλήμεντος διετάγη, και παρά της εν Νικαία, Συνόδου καλώς εθεωρήθη, κανόνιόν τε άριστον συνετέθη αυτοίς αιώνιον...Των αιτιών λοιπόν τούτων και άλλων ευλόγων πολλών (ένεκα) και το περί του Πάσχα ακαταζήτητον διατηρούμεν και όριον αιώνιον έχομεν, άχρι της ενδόξου του Χριστού ελεύσεως φυλαττόμενον. Ου γαρ υπέρτεροι κανόνων ημείς, δι' ο πολλοί της ευθείας εξετράπησαν, υπήκοοι δε και εκπληρωταί, ως δυνατόν, προς οικοδομήν την εξουσίαν, ηv έδωκεν ημίν ο Κύριος, χρώμενοι εν τη Εκκλησία, τη καθ' ημάς, ήτις έχει λόγους αγίων πολλούς μαρτύρια, κανόνας και άλλα καθ' εiρμόν αναγινωσκόμενα τον ενιαυτόν όλον και εί τι της παγχρύσου αλύσεως ταύτης αποτεμούμεν εις την του όλου καθαίρεσιν την ζημίαν επάξομεν ανωφελώς. Ο μέν γάρ σύμπας των Αγίων Πατέρων χορός σκοπόν έχει περί τούτου ουχl περί θεωρημάτων μαθηματικών, αλλά περί Χριστού μαθημάτων, του μη συνεορτάσαι τοις Ιουδαίοις. Ει ουν συνέβη τούτο ποτέ, σκήψιν τινά τα νέα είχον ωρολόγια. Επεί δε χάριτι Θεού μέχρι του νυν παλαιά τε και νέα Ρώμη καλώς τον ένα Χριστόν άπαξ του ενιαυτού συνεόρταζεν, ως άπαξ αυτού παθόντος τίνος ένεκα η σύγχυσις αύτη και το παγκόσμιον σκάνδαλον των ακουομένων δέκα ημερών ... » Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα ...σ. 27-28.

22. Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Το Γρηγοριανόν ...ένθ. ανωτ. σ.135.

23. Την εν συνεχεία της αποφάσεως ταύτης εκδοθείσαν σχετικήν Εγκύκλιον συνυπέγραψαν εκτός των Πατριαρχών Κων/λεως Ιερεμίου και Αλεξανδρείας Σιλβέστρου και οι Αντιοχείας Ιωακείμ και Αχρίδος Γαβριήλ. Αύτη εξεδόθη, εξ αιτίας διαμαρτυριών των Αρμενίων, βιαζομένων υπό των λατίνων όπως προσχωρήσωσιν εις το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον. Κ. Σάθα, Βιογραρικόν σχεδίασμα... ένθ. ανωτ. σ. 28-32. Μ. Γεδεών, Κανονικαί διατάξεις, επιστολαί και λύσεις, θεσπίσματα των Αγιωτάτων Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως από Γρηγορίου του Θεολόγου μέχρι Διονυσίου του από Αδριανουπόλεως. Α' Κωνσταντινούπολις 1888-1889 σ. 34, Δοσιθέου, Τόμος Αγάπης. Ιάσιον 1698 σ. 538:

24. Παρετήρουν ειδικώτερον επί του σημείου τούτου oι δύο Πατριάρχαι: «Τεσσάρων γαρ όντων των του Πάσχα διορισμών, ο πρώτος εντέλλεται, ότι δει μετά την ισημερίαν την εαρινήν το Πάσχα τελείν, ο δεύτερος, ότι μη την αυτήν ημέραν της Ιουδαϊκής τελετής ο τρίτος ουχ απλώς μετά την ισημερίαν, αλλά την πρώτην μετ' ισημερίαν πανσέληνον ο τέταρτος, ότι και μετά την πανσέληνον ευθύς της εβδομάδος τη πρώτη. Όθεν ουδείς όλως νομισάτω, ότι τους ττανταρίστους εκείνους θείους Πατέρας διέλαθε το δοκούν τούτο λάθος, ίνα παρά των αστρονόμων τύχη βελτίονος διορθώσεως... » Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα . . ένθ' ανωτ. σ. 31.

25. Δοσιθέου, ένθ. ανωτ. σ. 538. Κ. Σάθα, ένθ. ανωτ. σ. 28-32. Γ. Ευστυρατιάδου, ένθ. ανωτ: σ. 116-117. Μελετίου, Μητροπολίτου Αθηνών, Εκκλησιαστική Ιστορία. Αυστρία 1784 σ. 402.

26. Το έργον εξεδόθη υπό δύο γλωσσικάς παραλλαγάς. Ο αυτός βραδύτερον απηύθυνε και εγκύκλιον προς τας Ελληνικάς Ορθοδόξους εν Ευρώπη παροικίας κατά του Γρηγοριανού Ημερολογίού. Πρβλ. Χριστοφόρου; Πατριάρχου Αλεξανδρείας, Ημερολογιακά, αναδημοσιευθέντα εν «Η:Φ.Ο.» 1948 φ. 57 σ. 3, φ. 58 σ, 3 και 7, φ. 59 σ: 3, φ. 60 σ. 3-4.

27. Έγραφε, προ τοις άλλοις, ο Μελέτιος: «:Αφ' ου γαρ εξεδόθη το Καλενδάριον το Γρηγοριανόν, άλλο οίον μήλον έριδος την Οικουμένην ετάραξε και χειμών τις αιφνίδιος κατέλαβε την υπ' ουρανόν, φθάσαν και εις Σαυρομάτας το κακόν» Πρβλ. Αρχιμ. Χριστοδούλου Παρασκευαΐδη, Μελέτιος ο Πηγάς. Αθήναι 1971 σ. 87.

28. Ο Πατριάρχης απήντησεν ευχαριστών και διά την επιστολήν και διά τα «δισσά και σεπτά δώρα» ανταπέστειλε δε ιερά λείψανα. Πρβλ. Χρυσοστόμου (Α' ) Αρχιεπισκόπου Αθηνών.... Βιβλιοκρισίαν εν: «Θεολογία» 1932, σ: 181-182.

29. Πρβλ. ομοίως «Θεολογίαν» ένθ. ανωτ. σ. 183. Κ. Σάθα, Νεοελληνική Φιλολογία, ένθ. ανωτ. σ. 189. Ανδρ. Δημητρακοπούλου, Επανορθώσεις σφαλμάτων των παρατηρηθέντων εν τη Νεοελληνική Φιλολογία Κ. Σάθα, μετά και τινων προσθηκών. Τεργέστη 1872 σ. 17-18. Ειρήσθω δ' ότι και ο Livius Cellini προγενεστέτως εν επιστολαίς αυτού από 21 Ιουνίου και 7 Ιουλίου 1582 προς τον Καρδινάλιον Σιρλέτον, διελάμβανεν ότι ο Ιερεμίας έμελλε να αποδεχθή την Γρηγοριανήν μεταρρύθμισιν, αλλά μετ' ού πολύ διεψεύσθη, διότι ο Πατριάρχης αντέταξε σθανεράν άμυναν προς περιφρούρησιν της Ορθοδοξίας από των παπικών βλέψεων. Βλ. Geοrg Ηοfman, Griechische Patriarchen und Romische Papste. Unetersuchunchen und Texte ΙΙ Patriarch Ieremias ΙΙ. Die Patriarchen Meletίos Pegas, Neophytos ΙΙ, Τ'ιmotheos ΙΙ, Patriarche Ioannikios II Roma (Orientalia Christiana 76, 1932 ). Τας εν λόγω επιστολάς συνέταξεν ο διάληφθείς Celliniί ότε απεστάλη εις Κωνσταντινούπολιν παρά τω Πατριάρχη ΙερεμΙα μετά την εκείθεν αναχώρησιν εν έτει 1580 του επισκόπου Πέτρου Cedulίni, απεσταλμένου του Πάπα Γρηγορίου δι' υπόθεσιν αφορώσαν εις το Ημερολόγιον. Βλ. Χρυσοστόμου (Α' ) Αρχιεπισκόπου Αθηνών..., Βιβλιοκρισίαν εν: «Θεολογία» 1932 σ. 180-181.

30. Φέρει χρονολογίαν «μηνί Αυγούστω ινδικτιώνος ιβ'» δηλ. Αυγούστου 1574, ότε ουδείς λόγος εγίνετο περί ημερολογίου, ή Αυγούστου 1584, ότε ο Ιερεμίας ήτο εξόριστος. Την γνησιότητα της επιστολής ταύτης κατεπολέμησαν oι Ανδρόν: Δημητρακόπουλος, Προσθήκαι και διορθώσεις εις την Νεοελληνικήν Φιλολογίαν Κ. Σάθα, εν Τεργέστη 1872 σ. 17-18, Κ. Σάθας, Βιογραφικόν σχεδίασμα... ένθ' ανωτ. σ. οα’, Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, εν: «Θεολογία» 1932 σ: 182. Ο Hofman εδημοσίευσε την επιστολήν φέρουσαν ημερομηνίαν «εν μηνί Αυγούστω Ινδικτιώνος ια’» ήτοι Αυγούστου 1583. Δευτέραν επιστολήν έγραψεν ο Ιερεμίας πρός τον Γρηγόριον, συστατήριον υπέρ του Ιωάννου Βοναφέως και τρίτην προς τον φιλέλληνα Καρδινάλιον Σιρλέτον, ευχαριστών επi τη αποστολή υπομνήματος περi της μεταρρυθμίσεως του ημερολογίου.

31. Βλ. Η Ορθόδοξος Εκκλησία και το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον, εν: «Εκκλησία» 1926 σ. 322.

32. Δοσιθέου Ιεροσολύμων, ένθ. ανωτ. σ.540-541: Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα...σ. 32-34.

33. Κ. Σάθα, ένθ. ανωτ. σ. 33. Δοσιθέου Ιεροσολύμων, ένθ. ανωτ. σ. 541. Και ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας ο Γ' εν έτει 1722 ετάχθη κατά του Γρηγοριανού Ημερολογίου (Βλ. εν : Πατριάρχου Αλεξανδρείας Χριστοφόροϋ, Ημερολογιακά σ. 44). Ομοίως εν έτει 1827 ο Πατριάρχης Αγαθάγγελος, εν έτει 1895 ο Πατριάρχης Άνθιμος Ζ'. Βλ. Βasil Sakkas; The calendar question, εν: «Orthodox Life» νοΙ. 22, 1972 τ. 5 σ. 22.

34. Β. Στεφανίδου, Εκκλησ. Ιστορία απ' αρχής μέχρι σήμερον. Αθήναι, 1948 σ. 703.

35. Πρβλ. Εγκύκλιον υπ' αριθμ. 450/17-2-1927 του Οικουμενικού Πατριαρχεlου διαλαμβάνουσαν, μετά και άλλων, ότι η κατά του Γρηγοριανοϋ ΗμερολογΙου στάσις της Ορθοδόξου Εκκλησίας «προελθούσα εκ λόγων αξιοχρέου μερίμνης υπέρ του ποιμνΙου διά τας τότε περιστάσεις, ουδαμώς ενέχει, ουδέ δύναται να ενέχη την σημασίαν απαγορεύσεως εις το διηνεκές οιασδήποτε ημερολογιακής μεταβολής, ως αποκλειομένης δήθεν υπό των ιερών κανόνων», εν: «Πάνταινος» 1927 σ. 274-276. Ομοίως και το υπό του Κ. Σάθα μαρτυρούμενον εν προκειμένω, ότι «Η Ελληνική Εκκλησία μη τολμήσασα να παραδεχθή την διόρθωσιν επί τω φόβω συγχύσεως και σχισμάτων, ότ' εν εποχή ακμής και μεγαλείου υπεβλήθη αυτή υπό των ιδίων αυτής τέκνων (δηλ. του Γρηγορά και άλλων), ως εικός μετά πλείονος ενδοιασμοϋ ηδύνατο να αποδεχθή αυτήν ήδη επιβαλλομένην υπό Εκκλησίας εχθρικώτατα αυτή διακειμένης και θεωρούσης αυτό τούτο ως το πρώτον προς προσηλυτισμόν των σχισματικών βήμα» Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα...ένθ. ανωτ: σ.ξστ'-ξζ'. Ως προς δε την λατιν. προπαγάνδαν βλ. και Φιλαρέτου Βαφείδου, Εκκλησιαστική Ιστορία. Κωνσταντινούπολις 1912 τ.3 σ.31. Εν τούτοις ο Απ. Μακράκης υπεστήριζεν ότι «δυνάμεθα ασκανδαλίστως να αποδεχθώμεν το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον,

ως μέχρι τοϋδε αποδεχόμεθα το Ιουλιανόν, διότι ουδεμίαν η τοιαύτη αποδοχή σχέσιν έχει προς τα δόγματα της πίστεως και τας δογματικάς διαφοράς, αι οποίαι υπάρχουσι μεταξύ ορθοδόξων και παπικών και διαμαρτυρομένων»: «Λόγος», 25-3-1899. Πρβλ. και «Ιερόν Σύνδεσμον» έτος Ε', Περίοδ: Δ', 28-2-27 σ. 2. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών..., Απόστολος Μακράκης. Αθήναι 1939 σ.121--123.

36. Και εν έτει 1587 υπό της εν Κωνσταντινουπόλει Συνόδου κατεκρίθη η μεταβολή του ημερολογίου κατά το παπικόν πρότυπον, ως επισφαλής και ουκ αναγκαία. Βλ. Φιλαρέτου Βαφείδου, Εκκλησ. Ιστορία. Κων/πολις 1912 τ: 3 , σ.125.

37. Δοσιθέου. ένθ. ανωτ. σ. 538-547. Κ. Σάθα, ένθ. ανωτ. σ. 82-92.

38. Βλ. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών... Ημερολογιακά, Α'. 1926 σ: 15. Του αυτού, Έλεγχος ... σ. 7-8. «Ανάπλασις» 1929 σ. 210. Ως είναι πρόδηλον ο Κανών ούτος αντιγράφει τον Α' της εν Αντιοχεία Συνόδου Κανόνα. Τους 8 Κανόνας της εν Κων/πόλει Συνόδου εξέδοτο πρώτος ο Δοσίθεος εν: «Τόμος Αγάπης» σ., 538-547, ανεδημοσίευσαν δ' αυτούς οι Κ. Σάθας, εν: «Βιογραφικόν σχεδίασμα... » σ. 82-92 και Καλλίνικος Δεληκάνης, (Μητροπολίτης Κωζίκου), εν: «Πατριαρχικά έγγραφα» Τόμος Γ' Κων/πολις 1905 σ. 10-20:

39. Η ΙΣΙ του 1929 εξέδοτο τη 2-7-29 ανακοίνωσιν περί της εννοίας των Κανόνων της επί Ιερεμίου του Τρανού Συνόδου. Αξιοσημείωτον είναι ότι ταύτην υπογράφει και ο κατόπιν εις τους παλαιοημερολογίτας προσχωρήσας Μητροπολίτης . Φλωρίνης Χρυσόστομος. Βλ. και Π. Τρεμπέλα, Ο Χρυσόστουος Παπαδόπουλος ως Αρχιεπίσκοπος.; εν: «Εκκλησία» 1968 σ. 537.

40. Βλ. Ανακοινωθέν της ΙΣΙ εν: «Ανάπλασις» 1929 σ. 210. Την αυτήν άποψιν ως προς την έννοιαν της υπό των διαληφθεισών Συνόδων καταδίκης του Γρηγοριανού Ημερολογίου, διετύπωσεν εν έτει 1937 και ο «πρώην Φλωρίνης», υποστηρίξας εν επιστολή αυτού προς τον Γερμανόν Βαρυκόπουλον, ότι η καταδίκη αύτη αφεώρα εις την μη μεταβολήν του Πασχαλίου, ήτις επέρχεται διά του Γρηγοριανού Ημερολογίου, και ην ακριβώς απέφυγεν επιμελώς να υιοθετήση η Εκκλησία της Ελλάδος. (Βλ. την επιστολήν εν: Θεοδωρήτου Μοναχού, Το Ημερολογιακόν Σχίσμα δυνάμει ή ενεργεία; Άγιον Όρος -Αθήναι 1973 σ.26 ). Περί των καταβαλλομένων σήμερον προσπαθειών προς εξεύρεσιν τελειοτέρου Ημερολογίου βλ. Χ. Παπαγεωργίου: ένθ. ανωτ. σ. 508 επ. «Επίσκεψιν» αρ. 111, 1975 σ. 8-9, σ.14 επ. Παγκρατίου Μητροπολίτου Γάνου και Χώρας, Ημερολογιακά εν: «Ορθοδοξία» 1944 σ. 51-54. Βλ. ωσαύτως κίνησιν περί καθορισμού ως ωρισμένης ημέρας εορτασμού του Πάσχα. Γ. Αρβανίτη, Ιστορικόν σημείωμα περί του Πάσχα εν: «Θεολογία» 1939 σ. 355-360 «Εθνικός Κήρυξ» 18-7-54. «Η.Φ.Ο.» 1954 φ.186 σ.3: «Ακρόπολις», 7-12-55. Χ. Παπαγεωργίου ένθ. ανωτ. σ. 414-515. Ωσαύτως «Η.Φ.Ο.» 1969 φ. 568 σ. 1, 2, 3, «Έθνος » 27-5-29. Αλλά και ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος εν τω Πασχαλίω αυτού μηνύματι έτους 1974 προύτεινε την καθιέρωσιν κοινής ημέρας εορτής του Πάσχα υφ' όλων των Χριστιανών (Βλ. το κείμενον εν: «Επίσκεψις» 1974 έκτακτον φύλλον 14 Απριλίου). Την περi μονιμοποιήσεως της ημέρας του εορτασμού του Πάσχα άποψιν αποκρούει η Εκκλησία της Ελλάδος, θεωρούσα ταύτην όλως απαράδεκτον, άτε σημειούσαν παρέκκλισιν από των θεσπιθέντων υπό της Α' Οικουμενικής Συνόδου (Εκκλησίας Ελλάδος: Το Ημερολογιακόν ζήτημα, σ. 17-55 ). Το Βατικανόν ωσαύτως είναι επιφυλακτικόν (Βλ. ανωτ. σ. 17-18 ) εξαρτόν την στάσιν αυτού εκ της θέσεως των Ορθοδόξων. Η τελευταία αύτη πρότασις του Οικουμενικού Πατριαρχείου συνήντησε οξείαν αντίδρασιν των παλαιοημερολογιτικών και συντηρητικών στοιχείων εν Αθήναις (Πρβλ. Δ. Μπατιστάτου, Ο συνεορτασμός του Πάσχα; εν: «Ο.Τ.» 1974 φ: 209 σ.1, φ. 210, σ.1). και εν Αγίω Όρει (Βλ. επιστολήν του Ηγουμένου Γαβριήλ εν: «Ο.Τ.» 1974 φ. 209 σ.1). Την μεταβολήν του Πασχαλίου αποστέργουσιν oι τταλαιοημερολογίται και υπό Οικουμενικής εισέτι Συνόδου γενησομένην (Πρβλ: Συντονιστικής Επιτροπής Ενώσεως ΓΟΧ Ελλάδος, Αναίρεσις των υπό του Οσιωτάτου εν μοναχοίς Θεοδωρήτου (αγιορείτου) υποστηριζομένων θέσεων και απόψεων εις την υπ' αυτού εκδοθείσαν επιστολιμαίαν διατριβήν «Το Ημερολογιακόν Σχίσμα δυνάμει ή ενεργεία;» Αθήναι. 1973 σ. 10-11).:Σχετικώς Πρβλ. Αρχιμ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, Ο συνεορτασμός του Πάσχα εν:. «Ενορία» 1974 σ. 1-2, Αρχιμ. Σπ. Μπιλάλη, Ορθοδοξία και Παπισμός, Αθήναι Β' σ. 570-579, Κ. Χασάπη, Το κοινόν Χριστιανικόν Πάσχα εν: «Ελεύθερος Κόσμος» 25-4-70.

41. Βλ. και σχόλιον υπό τον τίτλον «Επαναλαμβανόμενον ψεύδος» εν: «Ανάπλασις» 1931 σ. 128.

42. Γ. Ευστρατιάδου, ένθ. ανωτ. σ. 119-122, Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου 'Αθηνών..., Ημερολογιακά Α' 1926 σ. 8-9, Υπόμνημα Γ.Ο. Χ., προς τους Σεβασμιωτάτους Ιεράρχας της απανταχοϋ Ορθοδοξίας. Αθήναι 1962 σ. 23 Βλ. και «Η.Φ.Ο.» 1952. φ. 123 σ: 4-6. Εν πάση περιπτώσει, και γνησίου εισέτι εκλαμβανομένου του κειμένου τούτου, η έννοια αυτού, είναι, ότι απαγορεύεται η προσχώρησις εις το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον, πράγμα όπερ τηρεϊται υπό της Ορθοδόξου Εκκλησίας μέχρι σήμερον.

43. Βλ. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών.:., Έλεγχος παραποιήσεως συνοδικων πράξεων και Πατριαρχικων εγγράφων. Αθήνησι 1931.

44. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών..., ένθ: ανωτ. σ. 11. Βλ. και «Αθωνικοί Διάλογοι » 1978, τ. 55-56 σ. 11 επ.

45. Μοναχού Αρσενίου Cοttea, Κέντρα της Ορθοδόξου Εκκλησiας, Αθήναι 1967 σ. 21-22, Ματθαίου Πνευματικού Λαυριώτου, Φωνή Γνησίου Ορθοδόξου, Αθήναι 1938 σ. 8-9. Του αυτοϋ, Σάλπιγξ υπέρ της Αγίας ημών Ανατολικής Εκκλησίας, Αθήναι 1931 σ. 9-10. Πρβλ. Τι γράφουν οι Πατέρες της Μ. Λαύρας περί των Παλαιοημερολογιτών «Ζηλωτών», Αθήναι 1934 σ. 18-20.

46. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών..., ένθ. ανωτ. σ. 31.

47. Ένθ. ανωτ. Υπό των μοναχών της Μεγίστης Λαύρας διετυπώθη η υποψία ότι η δημιουργΙα του ζητήματος τούτου ενδεχομένως να ωφείλετο εις παπικήν συγκεκαλυμμένην επίδρασιν, δεδομένου ότι εν τινι μονή του Αγίου Όρους υπήρχον τότε 24 Ουνίται, έξω δε αυτής έτεροι 8 (Πρβλ. Τι γράφουν ... σ. 19). Αντίκρουσιν των κατά της γνησιότητος του κειμένου ισχυρισμών του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου επεχείρησεν ο παλαιοημερολογίτης πρεσβ. Βασίλειος Σακκάς, υπεραμυνόμενος της γνησιότητος του χειρογράφου της Ιεράς Μονής Αγίου Παντελεήμονος. Το βασικόν αυτού επιχείρημα, καθ' ο δεν είχε λόγους η Ορθόδοξη Εκκλησία, εις εποχήν καθ' ην τούτο εγράφη, να αντιμάχεται το παλαιόν ημερολόγιον, εφ' όσον τότε δεν υπήρχε «νέον» και «παλαιόν» καθ' ημάς δεν ευσταθεί διότι οι εν αυτώ περιεχόμενοι αναθεματισμοί δεν αφορώσιν εις τι «νέον» ή «παλαιόν» ημερολόγιον, αλλ' εις τους ακολουθούντας το Γρηγοριανόν, όπερ από του 16ου αιώνος αποτελεί ζήτημα απασχολούν την Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Βλ. σχετικώς, Basil Sakkas, The calendar question, εν: «Orthodox Life» vol. 22, 1972 τ. 6 σ. 27, και Ζηλωτών Μοναχών Αγίου Όρους, Ιδού το φως εν: «ΗΦΟ» 1952 φ. 123 σ. 4-6. Πρβλ. ωσαύτως και Αγιορείτου μοναχού, Τ Ημερολογιακόν ζήτημα εν «Ο.Τ.» 1-5-1972. Θ (εοκλήτου) μ (οναχού) Δ (ιονυσιάτου), Εισαγωγικά στο Παλαιοημερολογητικό σχίσμα, εν: «Αθωνικοί Διάλογοι} 1978 τ.55-56 σ. 11 επ.

48. Εκκλησίας Ελλάδος, Το Ημερολογιακόν ζήτημα, Εισήγησις προς την Πανορθόδοξον Μεγάλην Σύνοδον Αθήναι 1971 σ. 29. Basil Sakkas, Υπόμνημα ... σ. 41.

49. Διονυσίου, Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης, Β' Ομιλία επί του Ημερολογιακού (εξ ανεκδότων χειρογράφων).
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Η Σύνοδος - Διάσκεψις του 1583 και το πλαστό Συγγίλιο

9
LAPTONAS έγραψε:Χριστόδουλου Κ.Παρασκευαίδη † Αρχιεπισκόπου Αθηνών

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ http://www.myriobiblos.gr/books/book1/index.html

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΩΣ ΑΚΡΑΙΦΝΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΕΝ ΤΗ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ

1. Το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον και η κατ' αυτον αντίδρασις της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Aι εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδοι του 16ου αιώνος και η σημασία των αποφάσεων αυτών.

Καθ' άπασαν, ως προελέχθη, την πρό της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως περίοδον εξηκολούθησε να είναι εν ισχύι και εν χρήσει, παρά τας ατελείας αυτού(1), το Ιουλιανόν Ημερολόγιον, με αποτέλεσμα να επηρεάζηται δυσμενώς η κατ' έτος επάνοδος των σταθερώς, πρός τινα ημερομηνίαν, συνδεομένων εορτών, ήτις συνεχώς οπισθοπορούσα έτταυσε να ανταποκρίνηται πλέον προς την ττραγματικότητα(2). Τας εκ των ατελειών τούτων δημιουργουμένας ανωμαλίας επεδίωξεν, εν συνεχεία πολλών προηγηθεισών ακάρπων προσπαθειών εν τη Δύσει, να άρη ο Πάπας Γρηγόριος ό ΙΓ' (1582 ) εισαγαγών «ίνα δοξάση την παπωσύνην αύτού»(3) εν τη Δύσει το εκ του ονόματος αυτού αποκληθέν Γρηγοριανόν

Ημερολόγιον(4). Πρός τούτο εδέχθη τας υποδείξεις Επιτροπής, εις ην μετείχον ο εκ Καλαβρίας αστρονόμος Λουδοβίκος Λίλιος, ο και συντάκτης του ημερολογίου τούτου, ο αδελφός αυτού Αντώνιος, ο Equazio Dante, ο Χριστοφόρος Κλάβιος και ο Pedro Chacon υπό την προεδρίαν του Καρδιναλίου Σιρλέτου, κυρίως περί εκμηδενίσεως της σημειουμένης διαφοράς δέκα ήμερών; διά της ονομασίας της 4ης Οκτωβρίου του 1582 ως 15ης Οκτωβρίου ιδίου έτους(5), επανερχομένης της ισημερίας από της 11ης Μαρτίου εις την 21ην ιδίου μηνός.

Το Γρηγοριανόν, κατά ταύτα, Ημερολόγιον(6), μη ον μαθηματικώς και αστρονομικώς αττηλλαγμένον σφαλμάτων, αλλά, τταρά ταύτα, τελειότερον του Ιουλιανού(7), χαρακτηρίζεται από την διόρθωσιν αφ' ενός μεν της ημερομηνίας της εαρινής ισημερίας, αφ' ετέρου δε της λεγομένης επακτής του σεληνοδρομίου(8). Η τελευταία αύτη διόρθωσις έσχεν ως αποτέλεσμα να εορτάζηται ενίοτε το χριστιανικόν Πάσχα και προ του των Εβραίων(9) κατά προφανή παραβίασιν της κανονικής τάξεως, ως ταύτην καθώρισεν επί του προκειμένου η Α' Οίκουμενική Σύνοδος: Αλλ' οι παπικοί, αγνοήσαντες το σημείον τούτο, ένεκα του γεγονότος ότι δεν διεσώθη σχετικός Κανών της εν Νικαία Συνόδου, παρεβίασαν την περί έορτασμού του Πάσχα απόφασιν αυτής, ως και την παράδοσιν της Εκκλησίας εν τη ημερολογιακή μεταρρυθμίσει(10). Κατά συνέπειαν διά του Γρηγοριανού Ημερολογίου επήλθε διόρθωσις ου μόνον του σφάλματος του Ιουλιανού Ημερολογίου αλλά και του Πασχαλίου, και δη και «κατά τρόπον αντιβαίνοντα εις τήν διάταξιν της Α' Οικουμενικής Συνόδου»(11) και του Ζ' Αποστολικού Κανόνος. Ειρήσθω δ' ότι «η μεταβολή αύτη αποτελεί το κυριώτατον γνώρισμα της Γρηγοριανής χρονολογήσεως από εκκλησιαστικής επόψεως»(12).

Η υπό του Πάττα Γρηγορίου του ΙΓ' γενομένη αυθαίρετος κατά τα άνω, μεταρρύθμισις του ημερολογίου, προυκάλεσεν εξ υπαρχής την αντίδρασιν, ου μόνον των ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλά και αυτών των ττροτεσταντικών Κρατών της Δύσεως, εττί πολύ ταλαντευθέντων μέχρις ότου αποδεχθώσι ταύτην(13).Η έκ μέρους των Ορθοδόξων προβληθείσα αντίδρασις ωφείλετο και εις άμυναν αυτών κατά των προσηλυτευτικών και επεκτατικών βλέψεων τoυ Παπισμού εις βάρος των ορθοδόξων πληθυσμών της Ανατολής(14), δοθέντος ότι ο διαληφθείς Παπας επεδίωξε να επιβάλη το υπ' αυτού εισαχθέν ημερολογιον και επί της ορθοδόξου Ανατολής, προς εξυπηρέτησιν της λατινικής προπαγάνδας(15).

Προς τούτο απέστειλεν εν έτει 1583 εις Κωνσταντινούττολιν δύο Έλληνας, τον Μιχαήλ Έπαρχον, Κερκυραίον εν Βενετία νομικόν και τον Ζακύνθιον Ιωάννην Βοναφέα(16) κομιστάς επιστολής και δώρων (17) προς τον Πατριάρχην Ιερεμίαν Β' τον Τρανόν, εντεταλμένους «ίνα διαθέσωσι και καταπείσωσι τον Έλληνα Πατριάρχην προς παραδοχήν του νέου ημερολογίου» και «ίν' αποδείξωσιν εις τον Πατριάρχην, ότι η διόρθωσις είναι καλή και φυσική (και) επομένως (ότι) πρέπει (ούτος) να.πεισθή να παραδεχθή αυτήν», επί τω κυρίω σκοπώ «ίνα μη εττικρατή τοσαύτη από των Λατίνων διάστασις»(18) ίσως δε και ίνα επιτύχωσι την ένωσιν του Πατριάρχου μετά του Πάπα(19), τοσούτω μάλλον όσω η συνάντησις αύτη ήτο η πρώτη μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας αττό του σχίσματος(20).

Η αποστολή των δύο τούτων παπικών αντιπροσώπων δεν εύρεν ανέτοιμον τον Πατριάρχην Ιερεμίαν, διότι ούτος είχε πρό τινος ατταντήσει αρνητικώς εις πρότασιν του «Γαληνοτάτου Πρίγκιπος των κλεινών Βενετιών» Νικολάου Νταπόντε, όπως oι εις τας υπό των Ενετών κυριαρχουμένας Ελληνικάς νήσους ορθόδοξοι εορτάζωσι μετά των λατίνων το Πάσχα κατά το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον, επικαλούμενος τας προκαλουμένας δι' αυτού ανωμαλίας και συγχύσεις εν τη Εκκλησία. Εν κατακλείδι ο Πατριάρχης ΙερεμΙας απεκάλει την επελθούσαν διά του Γρηγοριανού Ημερολογίου διόρθωσιν των δέκα ημερών «παγκόσμιον σκάνδαλον», επαγόμενος εν συνεχεία ότι «ουδέ μετατρέπειν δει τον των Αγίων Πατέρων κανόνα και καινοτομείν και εις αιτίαν στάσεως τας Χριστού Εκκλησίας κινείν, είττερ αληθεία, και θείω Πνεύματι περί αναγκαίων κυρίως εσκόπουν, πολλά άλλα εισί τα ψυχωφελή και ουχί τα παίγνια των ωρολογίων τούτων ουδέν όντων»(21). Εκ των ανωτέρω σαφώς καταφαίνεται, ότι, κατά την άποψιν του Πατριάρχου, η μεταβολή του ημερολογίου εκ μέρους του Πάπα εκρίνετο ως άκαιρος, μη αναγκαία και εν πάση περιτrτώσει αυθαίρετος των εκκλησιαστικών παραδόσεων καταπάτησις, δεδομένης ούσης και της ένεκα

του εορτολογίου εκκλησιαστικής φύσεως αυτού, του Πάπα και οιουδήποτε ετέρου μη δικαιουμένου μόνου ίνα προβαίνη εις τοιαύτας μεταρρυθμίσεις, δίχα της συμφώνου γνώμης των λοιπών Επισκόπων των του Χριστού Αγίων Εκκλησιών(22).

Την ούτως εκπεφρασμένην περί του Γρηγοριανού Ημερολογίου γνώμην αυτού ο Πατριάρχης Ιερεμίας διετύπωσε και εν συνοδική; από 20-11-1583, αποφάσει, ην συνυπέγραψε και ο Αλεξανδρείας Σίλβεστρος(23). Εν ταύτη περιείχετο καταδίκη μεν του Γρηγοριανού Ημερολογίου, ως εττεισάγοντος απηγορευμένας καινοτομίας εν τη Εκκλησία θιγούσας το Πασχάλιον(24), αποδοκιμασία δε των λατινικών επί της Ανατολής βλέψεων(25). Παραλλήλως και ο τότε Πρωτοσύγκελος του Πατριάρχου Αλεξανδρείας, μετέπειτα δε Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Επιτηρητής του Οικουμενικού Θρovoυ Μελέτιος ο Πηγάς, δι' ειδικής πραγματείας αυτού υπό τον τίτλον «Αλεξανδρινός τόμος»(26) απεδείκνυεν, ότι το παπικόν ημερολόγιον προσέκρουεν εις τας περί του εορτασμού του Πάσχα διατάξεις της Α' Οικουμενικής Συνόδου(27). Την πραγματείαν ταύτην συνέταξεν ο Πηγάς εξ αφορμής της παρά τοις Κόπταις της Αιγύπτου επεμβάσεως των λατίνων και της παραπείσεως αυτών, όπως αποδεχθώσι το νέον αυτών ημερολόγιον.

Αλλ' ενώ τοιαύτην αντίθετον περί του Γρηγοριανού Ημερολογίου γνώμην είχεν ο Πατριάρχης Ιερεμίας και ατομικώς και συνοδικώς εκφράσει, εν τούτοις επεχειρήθη να υποστηριχθή, ότι εν τη επιστολιμαία απαντήσει(28) αυτού προς τους δύο παπικούς απεσταλμένους, φερομένη ως δοθείση τω 1584, απεδέχετο κατ' αρχήν την γενομένην μεταρρύθμιισιν, αιτούμενος ατελώς διετή προθεσμίαν προς εφαρμογήν αυτής(29). Αλλ' η επιστολή αύτη(30) είναι μάλλον πλαστή, εφ' όσον ο Πατριάρχης Ιερεμίας και προ και μετ' αυτήν είχετο στερρώς των κατά του Γρηγοριανού Ημερολογίου γνωστών ήδη πειτοιθήσεων αυτού, επί πλέον δε κατά τον χρόνον, καθ' ον φέρεται αύτη γραφείσα, ούτος διετέλει εν εξορία, ων εκβεβλημένος του Πατριαρχικού θρόνου. Και οι μεν λατίνοι εξεμεταλλεύθησαν, προς παραπλάνησιν των ορθοδόξων, την επιστολήν ταύτην και σφοδράς ήσκησαν επ' αυτών πιέσεις εν ταις ενετοκρατουμέναις ελληνικαίς περιοχαίς, προς βία αποδοχήν της ημερολογιακής μεταρρυθμίσεως, αλλ' η προβληθείσα αντίδρασις εκ μέρους αυτών, επικαλουμένων την έλλειψιν αδείας της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας προς εισαγωγήν και οικείωσιν αυτής, εθορύβησε τον ενετούς, εξαναγκάσαντας τους παπικούς, όπως μη επιμείνωσιν επί του προκειμένου(31). Αυτός δ' ο Πατριάρχης Ιερεμίας; πληροφορηθείς εν έτει 1589 παρά των διαμαρτυρομένων τα υπό των λατίνων εις βάρος αυτού διαδιδόμενα εν σχέσει προς την δήθεν επιστολήν αυτού, διέψευσε ταύτα δι' επιστολής αυτού του ιδίου έτους 1589 προς τον Πάτμιον Ιάκωβον Μηλοήταν αττευθυνθείσαν, προς δε τον Φιλαδελφείας Γαβριήλ τον Σεβήρον υποβαλόντα αυτώ εξ Ενετίας πρότασιν περί εισαγωγής του νέου ημερολογίου παρά τη αυτόθι Ελληνική Κοινότητι προς αποφυγήν των πιέσεων του λατινικού κλήρου, απήντησε τη 6-7-1590 αρνητικώς(32), μεμφόμενος τον τρόπον εισαγωγής του παπικού ημερολογίου, συντελέσαντα εις μείζονα των Εκκλησιών διάστασιν(33).

Εκ πάντων τούτων συνάγεται το συμπέρασμα ότι οι ορθόδοξοι απεδοκίμαζον κατά τον ιστ' αιώνα το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον α ) διότι επίστευον ότι δι' αυτού παρεβιάζοντο αι περί Πασχαλίου Αποστολικαί και Συνοδικαί διατάξεις της αρχαίας Εκκλησίας(34), (β ) διότι τούτο εισήχθη αυθαιρέτως υπό του Πάπα, αγνοήσαντος παντελώς τους ορθοδόξους, και γ) προς προστασίαν και διαφύλαξιν του ορθοδόξου ποιμνίου από των προπαγανδιστικών σκοπών των λατίνων «διά τας τότε περιστάσεις»(35). Είναι, εξ άλλου, γνωστόν το έντονον κλίμα δυσπιστίας, όπερ εχαρακτήριζε, κατά την εποχήν ταύτην, τας σχέσεις των ορθοδόξων προς τους λατίνους, οίτινες παν μετήρχοντο μέσον προς πνευματικήν άλωσιν της ορθοδόξου Ανατολής, καθώς και η σώφρων επιφυλακτικότης των ορθοδόξων έναντι παντός ό,τι εξεπορεύετο εκ της Δύσεως.




Έτι επισημότερον(36) αλλ' εμμέσως, απεκρούσθη εν τη Ανατολή το Γρηγοριανόν

Ημερολόγιον υπό της εν Κωνσταντινουπόλει συνελθούσης τω 1593 ενδημούσης Συνόδου, ης μετέσχον οι Πατριάρχαι Κωνσταντινουττόλεως Ιερεμίας ο Β', Αλεξανδρείας Μελέτιος ό Πηγάς επέχων τον τόπον και του Αντιοχείας, Ιεροσολύμων

Σωφρόνιος και τεσσαράκοντα και εις Αρχιερείς του Οικουμενικού θρόνου(37).

Αύτη εν τω Η' κανόνι αυτής διέλαβε τα εξής: «Ασάλευτον διαμένειν βουλόμεθα το τοις Πατράσι διορισθέν περί του Αγίου Σωτηρίου Πάσχα, έχειν και ούτως άπαντας τους τολμώντας παραλύειν τους όρους της Αγίας και Οικουμενικής Μεγάλης Συνόδου της εν Νικαία συγκροτηθείσης επί παρουσία της ευσεβείας του Θεοφιλεστάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου, περί της αγίας εορτής του σωτηριώδους Πάσχα, ακοινωνήτους και αποβλήτους είναι της Εκκλησίας, ει επιμένοιεν φιλονικώτερον ενιστάμενοι ττρος τα καλώς δεδογμένα, και ταύτα ειρήσθω περί των λαϊκών. Ει δε τις των προεστώτων της Εκκλησίας Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος μετά τον όρον τούτον τολμήσοιεν επί διαστροφή των λαών και ταραχή της Εκκλησίας ιδιάζειν και μετά των Ιουδαίων επιτελείν το Πάσχα, τούτον η Αγία Σύνοδος εντεύθεν ήδη αλλότριον έκρινε της Εκκλησίας. Δει γαρ στοιχείν τω των Πατέρων κανόνι μέχρι και σήμερον Θεού χάριτι, ον καθό δη και τα λοιπά η του Θεού Εκκλησία διαφυλάττει»(38).

Ως συνάγεται εκ του γράμματος του Κανόνος τούτου η του έτους 1593 ενδημούσα εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος δεν κατεδίκασε το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον ρητώς και αμέσως, αλλ' εμμέσως, απαγορεύσασα τον συνεορτασμόν του Πάσχα μετά των Ιουδαίων, πράγμα όπερ ήτο δυνατόν να συμβή κατά το ημερολόγιον τούτο(39). Διό και η Ι.Σ.Ι. του έτους 1929, συνδυάζουσα την εισαχθείσαν εν τη Εκκλησία, της Ελλάδος «διόρθωσιν» του Ιουλιανού Ημερολογίου προς τον Η' Κανόνα της ενδημούσης Συνόδου του 1593, παρετήρει ότι η «Ορθόδοξος Εκκλησία διώρθωσεν ατελώς το Ιουλιανόν Ημερολόγιον, μη τrαραδεχθείσα το Γρηγοριανόν, μηδέ θίξασα το εορτολόγιον ή το Πασχάλιον» και δεν παρεβίασε τον Η' κανόνα της επί Ιερεμίου Συνόδου, ήτις άλλωστε δεν υπήρξεν Οικουμενική (40).

Την τοιαύτην δήλωσιν εττοιήσατο τότε η Ιεραρχία πρός απόκρουσιν του ισχυρισμού αγιορειτών τινων μοναχών (Ζηλωτών) και ετέρων εν Ελλάδι παλαιοημερολογιτών, διατεινομένων ότι, ή τε Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει του έτους 1583 και η του 1593 εξέδοντο αναθεματισμόν κατά των μη ακολουθούντων τα έθιμα της Εκκλησίας(41). Ούτοι, προς στήριξιν του επιχειρήματος αυτών, προήλθον εις την δημοσίευσιν Σιγγιλίου αποκειμένου εν τω υπ' αριθμ. 772 Κώδικι της εν Αγίω Όρει Μονής του Αγίου Παντελεήμονος, προερχομένω εξ αντιγραφής Ιακώβoυ του Νεασκητιώτου, ένθα περιελαμβάνοντο αραί και αφορισμοί κατά των ακολουθούντων το ημερολόγιον «των αθέων αστρονόμων του Πάπα». «Όποιος δεν ακολουθεί τα έθιμα της Εκκλησίας καθώς αι άγιαι Οικουμενικαί Σύνοδοι εθέσπισαν και το άγιον Πάσχα και το μηνολόγιον καλώς ενομοθέτησαν να ακολουθώμεν και θέλει να ακολουθή το νεοεφεύρετον Πασχάλιον και νέον μηνολόγιον των αθέων αστρονόμων του Πάπα και εναντιώνεται εις αυτά όλα και θέλει να ανατρέψη και να χαλάαη τα πατροπαράδοτα δόγματα και έθιμα της Εκκλησίας, ας έχη το ανάθεμα και έξω της του Χριστού Εκκλησίας και της των πιστών ομηγύρεως ας είναι. Εσείς δε οι ευσεβείς και ορθόδοξοι Χριστιανοί μένετε εν οις εμάθατε, εγεννήθητε και ανετράφητε και όταν το καλέση ο καιρός και η χρεία και αυτό το αίμα σας να χύσητε διά να φυλάξητε την πατροπαράδοτον πίστιν και ομολογίαν σας και φυλάττεσθε υπό των τοιούτων και προσέχετε ίνα και ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός σας βοηθή και η ευχή της Ημών μετριότητος είναι μετά πάντων υμών. Αμήν. Έτος από Θεανθρώπον αφπγ (1583) Ινδικτιώνος ιβ' Νοέμβρ. κ'. Ο Κ/πόλεως Ιερεμίας, Ο Αλεξανδρείας Σίλβεστρος, Ο Ιεροσολύμων Σωφρόνιος»(42).

Το κείμενον τούτο κατ' αρχάς μεν ενεφανίσθη ως Κανών της Α' Οικουμενικής Συνόδου, εν συνεχεία δε, και μετά την αποκάλυψιν της πλάνης ταύτης, διεφημίσθη υττό των «Ζηλωτών» ως «Σιγγίλιον Πατριαρχικόν και Συνοδικόν». Αλλά και τούτου την πλαστότητα ατrέδειξεν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόττουλος δι' ειδικής μονογραφίας αυτού(43), εν η εκτίθησι την υπό του ειρημένου Ιακώβου Νεασκητιώτου γενομένην πλαστογράφησιν των αναθεματισμών του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Κυρίλλου του Λουκάρεως των προοριζομένων κατά των λατινοφρόνων Ελλήνων αποφοίτων της εν Ρώμη Σχολής του Αγίου Αθανασίου, και την παραποίησιν αυτών, εις τρόπον ώστε να εμφανισθώσιν ως δήθεν απόφασις της εν έτει 1583 Συνόδου, Ο Ιάκωβος ούτος Νεασκητιώτης προχωρών περαιτέρω ενόθευσε και τον Η' Κανόνα της εν έτει 1593 εν Κων/ττόλει Συνόδου συμπληρώσας την εν αυτώ φράσιν «ιδιάζειν και μετά των Ιουδαίων επιτελείν το Πάσχα» εις «ιδιάζειν και μετά των Λατίνων και Ιουδαίων επιrελείν το Πάσχα»(44). Τας πλαστογραφήσεις ταύτας εκμεταλλευόμενοι οι λεγόμενοι «Ζηλωταί» ενεφάνισαν α) το μεν εκ του υπ' αριθμ. 772 Κώδικος της Μονής Αγίου Παντελεήμονος ανωτέρω παρατεθέν απόσττασμα αρχικώς μεν ως Κανόνα της Α' Οικουμενικής Συνόδου, είτα δ' ως «Σιγγίλιον Πατριαρχικόν και Συνοδικόν», ενώ επρόκειτο τrερί της εις τους αναθεματισμούς του Λουκάρεως προσθήκης του Ιακώβου, β ) το δε συρραφέν εκ τε της αρχής και του τέλους της απαντήσεως του Ιερεμίου Β' προς Αρμενίους και εν μέρει εκ των προσθηκών του Ιακώβου εις τους αναθεματισμούς του Κυρίλλου κείμενον; ως «Σιγγίλιον Πατριαρχικόν και Συνοδικόν περί του καινοτομηθέντος Καλενδαρίου προ 12 ημέρας αρχίζειν τους μήνας» της εν έτει 1583 Συνόδου(45), γ ) το αυτό πλαστόν κείμενον ως «Σιγγίλιον Πατριαρχικής διατυπώσεως εγκυκλίου τοις απανταχού ορθοδόξοις Χριστιανοίς εις το μη παραδέχεσθαι το νεώτερον Πασχάλιον ή Καλενδάριον του καινοτομισθέντος μηνολογίου, αλλ' εμμένειν τοις άπαξ και καλώς διατυπωθείσοις (sίc) παρά τοις Αγίοις 318 Θεοφόροις Πατράσι της Αγίας Οικουμενικής πρώτης Συνόδου μετ' επιτίμου και αναθέματος, εκδοθέν εν έτει 1583 υπό των Κων/πόλεως Ιερεμίου, Αλεξανδρείας Σιλβέστρου, Ιεροσολύμων Σωφρονίου και λοιπών Αρχιερέων ».

Κατά τον αείμνηστον Αρχιεπίσκοπον Χρυσόστομον Α', «ουδεμία Σύνοδος και ουδεiς Πατριάρχης εξέδωκεν επιτίμιον αναθέματος κατά του Γρηγοριανού Ημερολογίου»( 46) τα δ' υπό των «Ζηλωτών» αδόμενα ήσαν «νόθα και πλαστά αδόκιμα έργα φανατισμού και ζήλου ου κατ' επίγνωσιν εν τω σκότει χαλκευθέντα»(47). Κατά δε την εισήγησιν της ημετέρας Εκκλησίας πρός την Πανορθόδοξον μεγάλην Σύνοδον αι καταδίκαι του Ιερεμίου Β' και των Συνόδων της εποχής εστρέφοντο κατά των λατινοφρόνων(48) ενώ είχον καιρικόν χαρακτήρα(49).


Σημειώσεις

1. Βλ.ανωτ.σ.3 επ. Καλλινίκου; Μητροπολίτου Κυζίκου, Επί του νέου ημερολογίου εν: «Εκκλησία» Α' σ. 428. Αρχιμ. Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Το Γρηγοριανόν ημερολόγιον εν τη Ανατολή, εν: «Εκκλησ. Κήρυξ» 1918 σ. 127-128.

2. Αρχιμ. Μελετίου Γαλανοπούλου, ενθ. άνωτ. σ. 7.

3. Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα... ένθ. ανωτ. σ. ξστ' Περί των εν τη Δύσει προσπαθειών προς διόρθωσιν του Ιουλιανού Ημ.ερολογίου βλ. Γ. Αρβανιτάκη, Ημερολόγιον εν: Μ.Ε.Ε. τ. ΙΒ' σ. 274. Καλλινlκου, Μητροτεολίτου Κυζικου, ένθ. ανωτ. σ. 508. F. Ηonore: La reforme du calendrier - un probleme transcendant d' interet mondial. Constantinople, 1932.

4. Tηv μεταρρύθμισιν του Ημερολογίου ενέκρινεν εν τη Δύσει η ενr Τριδέντω Σύνοδος. Βλ. ΙΙ. Καρολίδου, Ιστορία της Ελλάδος, Αθήναι, 1925 σ. 375.

5. Αρχιμ. Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον εν τη Ανατολή, ένθ. ανωτ. σ: 128, Δ. Κατσή, Ημερολόγιον έν: Θ.Η.Ε. τ: 6 σ. 48.

6. Η περί εισαγωγής του Γρηγοριανού Ημερολογίου παπική Βούλλα Inter Gravissimas φέρει ημερομηνίαν 24 Φεβρουαρίου 1582.

7. Χ. Παπαγεωργloυ, ένθ. ανωτ. σ. 507. Γ. Λ. Αρβανιτάκη, Ιστορικόν σημείωμα περί του Πάσχα, Αθήναι 1939. Παγκρατίου, Μητροπολiτου Γάνου και Χώρας, Ημερολογιακά εν: «Ορθοδοξία» 1944 σ. 51-54, ένθα τα των τάσεων προς διόρθωσιν των ατελειών αυτού. Κατ' ανακοίνωσιν του Δ. Αιγινήτου, εν τη Ακαδημία Αθηνών εν έτει 1927, «το Γρηγοριανόν εiναι η αρτιωτέρα διασκευή του Ιουλιανοϋ, την οποίαν είχε φιλοπονήσει ο Έλλην Γρηγοράς». Βλ. «Πάνταινον» 1927 σ. 140. Ο Μελέτιος Πηγάς, επισημαίνων τας ατελείας του Γρηγοριανού, παρετήρει ότι «μετά τριακόσια έτη εκπεσείται και αυτού η διόρθωσις και γενήσεται πάλιν ανάγκη τοις αστρονόμοις αστρονομείν άλλας μαντευομένοις επιδιορθώσεις ταις αυτών ανάγκαις υποκειμένας, τουτέστι δευτέρων αεί επιδιορθώσεων επ' άπειρον δεομένοις» (Παρά Πατριάρχου Αλεξανδρείας Χριστοφόρου, Ημερολογιακά σ. 22 ). Το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον υποπίπτει .εις λάθος μιας επi πλέον ημέρας, εν διαστήματι 3.200 ετών, ενώ το Ιουλιανόν εις λάθος μιας ημέρας ανά 128 έτη (Πρβλ. Παγκρατίου, Μητροπολίτου Λεύκης. Oι Παλαιοημερολογίται, oι Νεοημερολογίται και το Άγιον Πάσχα, Κωνσταντινούπολις 1928 σ. 7 ). Πρβλ. Εκκλησίας Ελλάδος, Το ημερολογιακόν ζήτημα, Εισήγησις προς την Πανορθόδοξον Μεγ. Σύνοδον, Αθήναι, 1971 σ. 13-14. Επί πλέον το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον εμφανίζει την αταξίαν της παλινδρομήσεως των κινητών εορτών του Πάσχα κατά 35 ημέρας, κ.ά. (Χ. Παπαγεωργίου, ένθ. ανωτ. σ. 508 ).

8. Δ. Κατσή, Ο μαθηματικός υπολογισμός... εν: «Ανάπλασις» 1959 σ. 71. Κων. Πλατανίτη, Το μηνολόγιον του Πάσχα, εν: «Εφημέριος» 1955 σ. 515 έπ.

9. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών..., Αγόρευσις εν Ι.Σ.Ι. 27-12-23. ΚώΙΣΙ σ. 102. Βλ. και σ. 144 επ.

10. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Αγόρευσις εν Ι.Σ.Ι. 27-12-23. ΚώΙΣΙ, σ. 102.

11. Εγκύκλιος Ιεράς Συνόδου από 1-3-24 εν. «Εκκλησία» Α' σ. 372. Πρβλ. και Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών... Έλεγχος παραποιήσεωςσυνοδικών πράξεων και πατριαρχικών εγγράφων, Αθήνησι 1931 σ. 4. Του αυτού, Ημερολογιακά Β', 1929 σ. 27. Επαμ. Κυβετού, ένθ. ανωτ. σ. 117. Κατά τον Α. Σπαθάρην, σφοδρόν επικριτήν του Γρηγοριανού Ημερολογίου, η δι' αυτού εισαχθείσα μεταρρύθμισις δεν επιφέρει τον ταυτόχρονον, ανά την υφήλιον, εορτασμόν του Πάσχα υφ' όλων των Χριστιανών, ένεκα των γεωγραφικών διαφοροποιήσεων της ισημερίας.(Πρβλ. Κ. Ψάχου, Το Ορθόδοξον Ημερολόγιον, εν: «Η.Φ.Ο.» 1928 φ. 5 σ. 2 )

12. Εγκύκλιος Ι. Σ. από 1-3-24 εν: «Εκκλησία» Α' σ. 372. Πρβλ. και Κ. Ψάχου, Το Ορθόδοξον ημερολόγιον εν: «Η.Φ:Ο.» 1928 φ. 5. σ. 2.

13. Αρχιμ. Χρυσοσ. Παπαδοπουλον, Το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον εν τη Ανατολή, εν: «Εκκλησ. Κήρυξ» 1918 σ. 129. Εν Γερμανία το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον επεκράτησε τω 1700, εν Αγγλία τω 1752; εν Σουηδία τω 1753, μόνον δ' εν Γαλλία ενωρίτερον. Πρβλ. και «Το ζήτημα των Παλαιοημερολογιτών», εν: «Ανάπλασις» 1932.

14. Περί των προπαγανδιστικών σκοπών των λατίνων εις βάρος των ορθοδόξων και δη και περi της Ουνίας, Βλ. «Εκκλησία,» 1924, σ. 89, 113, ,147; 1925, σ. 116, 129, 137. «Ιερόν Σύνδεσμον» 1925, φύλλον της 22-4-25, της 15-5-25 και της 30-5-25. Πρβλ., και «Η.Φ.Ο.» 1958 φ. 292 σ. 1. ένθα το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον χαρακτηρίζεται ως «το σατανικώτερον και δολιώτερον μέσον διαβρώσεως».

15. Βλ. και «Η Ορθόδοξος Εκκλησία και το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον», Α' εν: «Εκκλησία» 1926 σ. 321, και «Το ζήτημα των παλαιοημερολογιτών» εν: «Ανάπλασις». 1932 σ. 299, και «Η.Φ.Ο.» 1928 φ. 1 σ. 6.

16. Εκ τούτων ο μεν Μιχαήλ Έπαρχος ήτο θιασώτης του Γρηγοριανού Ημερολογίου,ο δε Ιωάννης Βοναφεύς προσωπικός γνώριμος του Πατριάρχου. Αμφότεροι δ' ήσαν «νέοι, λίαν πεπαιδευμένοι και ευφυείς» κατά την μαρτυρίαν του εν Ρώμη τότε πρεσβευτού της Ενετικής Δημοκρατίας Λεονάρδου Δονάτου. Πρβλ: Κ. Σάθα, Νεοελληνική φιλολογία,Αθήναι 1868 σ. 230. Του αυτοϋ, Βιογραφικόν Σχεδίασμα... ένθ. ανωτ. σ. ξζ' Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών... Ημερολογιακά τ. Α' 1926 σ. 9-10.17. Τα δώρα ήσαν «ωραίος εσταυρωμένος χρυσούς και ειρήνη λιθοκόλλητος εξόχου ωραιότητος». Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα... ένθ. ανωτ. σ. ξη'.

18. Βλ. την από 12-2-1582 Έκθεσιν του Λεονάρδου Δονάτου, εν: Κ. Σάθα, Βιογραφικόνσχεδίασμα...ένθ. ανωτ. σ. ξζ'. Πρβλ. και «Η Ορθόδοξος Εκκλησία και το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον» εν: «Πάνταινος» 1926 σ. 767, αναδημοσίευσις εκ της «Εκκλησίας».

19. Παρατηρητέον ενταύθα ότι παραλλήλως εiχον δοθή, αρμοδίως οδηγίαι προς τον εν Κωνσταντινοπόλει γάλλον πρεσβευτήν Germigny .προς υποβοήθησιν της αποστολής των δύο παπικών απεσταλμένων. Πρβλ. Αρχιμ. Χρυσοστόμ. Παπαδοπούλου,Το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον... εν «Εκκλησιαστικός Κήρυξ» 1918 σ. 132, Ε. Legrqnd; Bibliographie hellenique de description raisonnee des ouvrages pυbliesen grec par les grecs du XV et XVI siecles, Paris 1885 ΙΙ, σ. 291-292.

20. «Εκκλησία» 1926 σ: 321.

21. Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα.... ένθ. ανωτ. σ. ξζ'. Γρηγορίου Ευστρατιάδου, Η πραγματική αλήθεια περl του εκκλησιαστιικού Ημερολογίου. Αθήναι 1929 σ. 113-115. Έγραφε, συν τοις άλλοις, εν τη από Φεβρουαρίου Ινδικτ. Ι' επιστολή του ο Ιερεμiας « ... Η μεν Εκκλησία ημών διακρατεί τα παραδοθέντα αυτή, η δε Δυτική ως θέλει και βούλεται. Άλλως, γαρ ποιήσαι ουκ έχομεν όλως, ως παντός Πατριάρχου της Εκκλησίας ημών κανόσι και νόμοις οφείλοντος υποκείσθαι και παραδόσεσιν εκκλησιαστικαίς, και ούτω διακρατούντας και τους ενταύθα κυβερνώντας, μένει τα των Αγίων Πατέρων πεφυλαγμένα.Το σεβάσμιον τοίνυν Πάσχα, εν ω το κεφάλαιον της περί ημάς του Κυρίου οικονομίας εξείργασται, παρά τε του θείου Κλήμεντος διετάγη, και παρά της εν Νικαία, Συνόδου καλώς εθεωρήθη, κανόνιόν τε άριστον συνετέθη αυτοίς αιώνιον...Των αιτιών λοιπόν τούτων και άλλων ευλόγων πολλών (ένεκα) και το περί του Πάσχα ακαταζήτητον διατηρούμεν και όριον αιώνιον έχομεν, άχρι της ενδόξου του Χριστού ελεύσεως φυλαττόμενον. Ου γαρ υπέρτεροι κανόνων ημείς, δι' ο πολλοί της ευθείας εξετράπησαν, υπήκοοι δε και εκπληρωταί, ως δυνατόν, προς οικοδομήν την εξουσίαν, ηv έδωκεν ημίν ο Κύριος, χρώμενοι εν τη Εκκλησία, τη καθ' ημάς, ήτις έχει λόγους αγίων πολλούς μαρτύρια, κανόνας και άλλα καθ' εiρμόν αναγινωσκόμενα τον ενιαυτόν όλον και εί τι της παγχρύσου αλύσεως ταύτης αποτεμούμεν εις την του όλου καθαίρεσιν την ζημίαν επάξομεν ανωφελώς. Ο μέν γάρ σύμπας των Αγίων Πατέρων χορός σκοπόν έχει περί τούτου ουχl περί θεωρημάτων μαθηματικών, αλλά περί Χριστού μαθημάτων, του μη συνεορτάσαι τοις Ιουδαίοις. Ει ουν συνέβη τούτο ποτέ, σκήψιν τινά τα νέα είχον ωρολόγια. Επεί δε χάριτι Θεού μέχρι του νυν παλαιά τε και νέα Ρώμη καλώς τον ένα Χριστόν άπαξ του ενιαυτού συνεόρταζεν, ως άπαξ αυτού παθόντος τίνος ένεκα η σύγχυσις αύτη και το παγκόσμιον σκάνδαλον των ακουομένων δέκα ημερών ... » Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα ...σ. 27-28.

22. Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Το Γρηγοριανόν ...ένθ. ανωτ. σ.135.

23. Την εν συνεχεία της αποφάσεως ταύτης εκδοθείσαν σχετικήν Εγκύκλιον συνυπέγραψαν εκτός των Πατριαρχών Κων/λεως Ιερεμίου και Αλεξανδρείας Σιλβέστρου και οι Αντιοχείας Ιωακείμ και Αχρίδος Γαβριήλ. Αύτη εξεδόθη, εξ αιτίας διαμαρτυριών των Αρμενίων, βιαζομένων υπό των λατίνων όπως προσχωρήσωσιν εις το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον. Κ. Σάθα, Βιογραρικόν σχεδίασμα... ένθ. ανωτ. σ. 28-32. Μ. Γεδεών, Κανονικαί διατάξεις, επιστολαί και λύσεις, θεσπίσματα των Αγιωτάτων Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως από Γρηγορίου του Θεολόγου μέχρι Διονυσίου του από Αδριανουπόλεως. Α' Κωνσταντινούπολις 1888-1889 σ. 34, Δοσιθέου, Τόμος Αγάπης. Ιάσιον 1698 σ. 538:

24. Παρετήρουν ειδικώτερον επί του σημείου τούτου oι δύο Πατριάρχαι: «Τεσσάρων γαρ όντων των του Πάσχα διορισμών, ο πρώτος εντέλλεται, ότι δει μετά την ισημερίαν την εαρινήν το Πάσχα τελείν, ο δεύτερος, ότι μη την αυτήν ημέραν της Ιουδαϊκής τελετής ο τρίτος ουχ απλώς μετά την ισημερίαν, αλλά την πρώτην μετ' ισημερίαν πανσέληνον ο τέταρτος, ότι και μετά την πανσέληνον ευθύς της εβδομάδος τη πρώτη. Όθεν ουδείς όλως νομισάτω, ότι τους ττανταρίστους εκείνους θείους Πατέρας διέλαθε το δοκούν τούτο λάθος, ίνα παρά των αστρονόμων τύχη βελτίονος διορθώσεως... » Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα . . ένθ' ανωτ. σ. 31.

25. Δοσιθέου, ένθ. ανωτ. σ. 538. Κ. Σάθα, ένθ. ανωτ. σ. 28-32. Γ. Ευστυρατιάδου, ένθ. ανωτ: σ. 116-117. Μελετίου, Μητροπολίτου Αθηνών, Εκκλησιαστική Ιστορία. Αυστρία 1784 σ. 402.

26. Το έργον εξεδόθη υπό δύο γλωσσικάς παραλλαγάς. Ο αυτός βραδύτερον απηύθυνε και εγκύκλιον προς τας Ελληνικάς Ορθοδόξους εν Ευρώπη παροικίας κατά του Γρηγοριανού Ημερολογίού. Πρβλ. Χριστοφόρου; Πατριάρχου Αλεξανδρείας, Ημερολογιακά, αναδημοσιευθέντα εν «Η:Φ.Ο.» 1948 φ. 57 σ. 3, φ. 58 σ, 3 και 7, φ. 59 σ: 3, φ. 60 σ. 3-4.

27. Έγραφε, προ τοις άλλοις, ο Μελέτιος: «:Αφ' ου γαρ εξεδόθη το Καλενδάριον το Γρηγοριανόν, άλλο οίον μήλον έριδος την Οικουμένην ετάραξε και χειμών τις αιφνίδιος κατέλαβε την υπ' ουρανόν, φθάσαν και εις Σαυρομάτας το κακόν» Πρβλ. Αρχιμ. Χριστοδούλου Παρασκευαΐδη, Μελέτιος ο Πηγάς. Αθήναι 1971 σ. 87.

28. Ο Πατριάρχης απήντησεν ευχαριστών και διά την επιστολήν και διά τα «δισσά και σεπτά δώρα» ανταπέστειλε δε ιερά λείψανα. Πρβλ. Χρυσοστόμου (Α' ) Αρχιεπισκόπου Αθηνών.... Βιβλιοκρισίαν εν: «Θεολογία» 1932, σ: 181-182.

29. Πρβλ. ομοίως «Θεολογίαν» ένθ. ανωτ. σ. 183. Κ. Σάθα, Νεοελληνική Φιλολογία, ένθ. ανωτ. σ. 189. Ανδρ. Δημητρακοπούλου, Επανορθώσεις σφαλμάτων των παρατηρηθέντων εν τη Νεοελληνική Φιλολογία Κ. Σάθα, μετά και τινων προσθηκών. Τεργέστη 1872 σ. 17-18. Ειρήσθω δ' ότι και ο Livius Cellini προγενεστέτως εν επιστολαίς αυτού από 21 Ιουνίου και 7 Ιουλίου 1582 προς τον Καρδινάλιον Σιρλέτον, διελάμβανεν ότι ο Ιερεμίας έμελλε να αποδεχθή την Γρηγοριανήν μεταρρύθμισιν, αλλά μετ' ού πολύ διεψεύσθη, διότι ο Πατριάρχης αντέταξε σθανεράν άμυναν προς περιφρούρησιν της Ορθοδοξίας από των παπικών βλέψεων. Βλ. Geοrg Ηοfman, Griechische Patriarchen und Romische Papste. Unetersuchunchen und Texte ΙΙ Patriarch Ieremias ΙΙ. Die Patriarchen Meletίos Pegas, Neophytos ΙΙ, Τ'ιmotheos ΙΙ, Patriarche Ioannikios II Roma (Orientalia Christiana 76, 1932 ). Τας εν λόγω επιστολάς συνέταξεν ο διάληφθείς Celliniί ότε απεστάλη εις Κωνσταντινούπολιν παρά τω Πατριάρχη ΙερεμΙα μετά την εκείθεν αναχώρησιν εν έτει 1580 του επισκόπου Πέτρου Cedulίni, απεσταλμένου του Πάπα Γρηγορίου δι' υπόθεσιν αφορώσαν εις το Ημερολόγιον. Βλ. Χρυσοστόμου (Α' ) Αρχιεπισκόπου Αθηνών..., Βιβλιοκρισίαν εν: «Θεολογία» 1932 σ. 180-181.

30. Φέρει χρονολογίαν «μηνί Αυγούστω ινδικτιώνος ιβ'» δηλ. Αυγούστου 1574, ότε ουδείς λόγος εγίνετο περί ημερολογίου, ή Αυγούστου 1584, ότε ο Ιερεμίας ήτο εξόριστος. Την γνησιότητα της επιστολής ταύτης κατεπολέμησαν oι Ανδρόν: Δημητρακόπουλος, Προσθήκαι και διορθώσεις εις την Νεοελληνικήν Φιλολογίαν Κ. Σάθα, εν Τεργέστη 1872 σ. 17-18, Κ. Σάθας, Βιογραφικόν σχεδίασμα... ένθ' ανωτ. σ. οα’, Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, εν: «Θεολογία» 1932 σ: 182. Ο Hofman εδημοσίευσε την επιστολήν φέρουσαν ημερομηνίαν «εν μηνί Αυγούστω Ινδικτιώνος ια’» ήτοι Αυγούστου 1583. Δευτέραν επιστολήν έγραψεν ο Ιερεμίας πρός τον Γρηγόριον, συστατήριον υπέρ του Ιωάννου Βοναφέως και τρίτην προς τον φιλέλληνα Καρδινάλιον Σιρλέτον, ευχαριστών επi τη αποστολή υπομνήματος περi της μεταρρυθμίσεως του ημερολογίου.

31. Βλ. Η Ορθόδοξος Εκκλησία και το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον, εν: «Εκκλησία» 1926 σ. 322.

32. Δοσιθέου Ιεροσολύμων, ένθ. ανωτ. σ.540-541: Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα...σ. 32-34.

33. Κ. Σάθα, ένθ. ανωτ. σ. 33. Δοσιθέου Ιεροσολύμων, ένθ. ανωτ. σ. 541. Και ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας ο Γ' εν έτει 1722 ετάχθη κατά του Γρηγοριανού Ημερολογίου (Βλ. εν : Πατριάρχου Αλεξανδρείας Χριστοφόροϋ, Ημερολογιακά σ. 44). Ομοίως εν έτει 1827 ο Πατριάρχης Αγαθάγγελος, εν έτει 1895 ο Πατριάρχης Άνθιμος Ζ'. Βλ. Βasil Sakkas; The calendar question, εν: «Orthodox Life» νοΙ. 22, 1972 τ. 5 σ. 22.

34. Β. Στεφανίδου, Εκκλησ. Ιστορία απ' αρχής μέχρι σήμερον. Αθήναι, 1948 σ. 703.

35. Πρβλ. Εγκύκλιον υπ' αριθμ. 450/17-2-1927 του Οικουμενικού Πατριαρχεlου διαλαμβάνουσαν, μετά και άλλων, ότι η κατά του Γρηγοριανοϋ ΗμερολογΙου στάσις της Ορθοδόξου Εκκλησίας «προελθούσα εκ λόγων αξιοχρέου μερίμνης υπέρ του ποιμνΙου διά τας τότε περιστάσεις, ουδαμώς ενέχει, ουδέ δύναται να ενέχη την σημασίαν απαγορεύσεως εις το διηνεκές οιασδήποτε ημερολογιακής μεταβολής, ως αποκλειομένης δήθεν υπό των ιερών κανόνων», εν: «Πάνταινος» 1927 σ. 274-276. Ομοίως και το υπό του Κ. Σάθα μαρτυρούμενον εν προκειμένω, ότι «Η Ελληνική Εκκλησία μη τολμήσασα να παραδεχθή την διόρθωσιν επί τω φόβω συγχύσεως και σχισμάτων, ότ' εν εποχή ακμής και μεγαλείου υπεβλήθη αυτή υπό των ιδίων αυτής τέκνων (δηλ. του Γρηγορά και άλλων), ως εικός μετά πλείονος ενδοιασμοϋ ηδύνατο να αποδεχθή αυτήν ήδη επιβαλλομένην υπό Εκκλησίας εχθρικώτατα αυτή διακειμένης και θεωρούσης αυτό τούτο ως το πρώτον προς προσηλυτισμόν των σχισματικών βήμα» Κ. Σάθα, Βιογραφικόν σχεδίασμα...ένθ. ανωτ: σ.ξστ'-ξζ'. Ως προς δε την λατιν. προπαγάνδαν βλ. και Φιλαρέτου Βαφείδου, Εκκλησιαστική Ιστορία. Κωνσταντινούπολις 1912 τ.3 σ.31. Εν τούτοις ο Απ. Μακράκης υπεστήριζεν ότι «δυνάμεθα ασκανδαλίστως να αποδεχθώμεν το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον,

ως μέχρι τοϋδε αποδεχόμεθα το Ιουλιανόν, διότι ουδεμίαν η τοιαύτη αποδοχή σχέσιν έχει προς τα δόγματα της πίστεως και τας δογματικάς διαφοράς, αι οποίαι υπάρχουσι μεταξύ ορθοδόξων και παπικών και διαμαρτυρομένων»: «Λόγος», 25-3-1899. Πρβλ. και «Ιερόν Σύνδεσμον» έτος Ε', Περίοδ: Δ', 28-2-27 σ. 2. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών..., Απόστολος Μακράκης. Αθήναι 1939 σ.121--123.

36. Και εν έτει 1587 υπό της εν Κωνσταντινουπόλει Συνόδου κατεκρίθη η μεταβολή του ημερολογίου κατά το παπικόν πρότυπον, ως επισφαλής και ουκ αναγκαία. Βλ. Φιλαρέτου Βαφείδου, Εκκλησ. Ιστορία. Κων/πολις 1912 τ: 3 , σ.125.

37. Δοσιθέου. ένθ. ανωτ. σ. 538-547. Κ. Σάθα, ένθ. ανωτ. σ. 82-92.

38. Βλ. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών... Ημερολογιακά, Α'. 1926 σ: 15. Του αυτού, Έλεγχος ... σ. 7-8. «Ανάπλασις» 1929 σ. 210. Ως είναι πρόδηλον ο Κανών ούτος αντιγράφει τον Α' της εν Αντιοχεία Συνόδου Κανόνα. Τους 8 Κανόνας της εν Κων/πόλει Συνόδου εξέδοτο πρώτος ο Δοσίθεος εν: «Τόμος Αγάπης» σ., 538-547, ανεδημοσίευσαν δ' αυτούς οι Κ. Σάθας, εν: «Βιογραφικόν σχεδίασμα... » σ. 82-92 και Καλλίνικος Δεληκάνης, (Μητροπολίτης Κωζίκου), εν: «Πατριαρχικά έγγραφα» Τόμος Γ' Κων/πολις 1905 σ. 10-20:

39. Η ΙΣΙ του 1929 εξέδοτο τη 2-7-29 ανακοίνωσιν περί της εννοίας των Κανόνων της επί Ιερεμίου του Τρανού Συνόδου. Αξιοσημείωτον είναι ότι ταύτην υπογράφει και ο κατόπιν εις τους παλαιοημερολογίτας προσχωρήσας Μητροπολίτης . Φλωρίνης Χρυσόστομος. Βλ. και Π. Τρεμπέλα, Ο Χρυσόστουος Παπαδόπουλος ως Αρχιεπίσκοπος.; εν: «Εκκλησία» 1968 σ. 537.

40. Βλ. Ανακοινωθέν της ΙΣΙ εν: «Ανάπλασις» 1929 σ. 210. Την αυτήν άποψιν ως προς την έννοιαν της υπό των διαληφθεισών Συνόδων καταδίκης του Γρηγοριανού Ημερολογίου, διετύπωσεν εν έτει 1937 και ο «πρώην Φλωρίνης», υποστηρίξας εν επιστολή αυτού προς τον Γερμανόν Βαρυκόπουλον, ότι η καταδίκη αύτη αφεώρα εις την μη μεταβολήν του Πασχαλίου, ήτις επέρχεται διά του Γρηγοριανού Ημερολογίου, και ην ακριβώς απέφυγεν επιμελώς να υιοθετήση η Εκκλησία της Ελλάδος. (Βλ. την επιστολήν εν: Θεοδωρήτου Μοναχού, Το Ημερολογιακόν Σχίσμα δυνάμει ή ενεργεία; Άγιον Όρος -Αθήναι 1973 σ.26 ). Περί των καταβαλλομένων σήμερον προσπαθειών προς εξεύρεσιν τελειοτέρου Ημερολογίου βλ. Χ. Παπαγεωργίου: ένθ. ανωτ. σ. 508 επ. «Επίσκεψιν» αρ. 111, 1975 σ. 8-9, σ.14 επ. Παγκρατίου Μητροπολίτου Γάνου και Χώρας, Ημερολογιακά εν: «Ορθοδοξία» 1944 σ. 51-54. Βλ. ωσαύτως κίνησιν περί καθορισμού ως ωρισμένης ημέρας εορτασμού του Πάσχα. Γ. Αρβανίτη, Ιστορικόν σημείωμα περί του Πάσχα εν: «Θεολογία» 1939 σ. 355-360 «Εθνικός Κήρυξ» 18-7-54. «Η.Φ.Ο.» 1954 φ.186 σ.3: «Ακρόπολις», 7-12-55. Χ. Παπαγεωργίου ένθ. ανωτ. σ. 414-515. Ωσαύτως «Η.Φ.Ο.» 1969 φ. 568 σ. 1, 2, 3, «Έθνος » 27-5-29. Αλλά και ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος εν τω Πασχαλίω αυτού μηνύματι έτους 1974 προύτεινε την καθιέρωσιν κοινής ημέρας εορτής του Πάσχα υφ' όλων των Χριστιανών (Βλ. το κείμενον εν: «Επίσκεψις» 1974 έκτακτον φύλλον 14 Απριλίου). Την περi μονιμοποιήσεως της ημέρας του εορτασμού του Πάσχα άποψιν αποκρούει η Εκκλησία της Ελλάδος, θεωρούσα ταύτην όλως απαράδεκτον, άτε σημειούσαν παρέκκλισιν από των θεσπιθέντων υπό της Α' Οικουμενικής Συνόδου (Εκκλησίας Ελλάδος: Το Ημερολογιακόν ζήτημα, σ. 17-55 ). Το Βατικανόν ωσαύτως είναι επιφυλακτικόν (Βλ. ανωτ. σ. 17-18 ) εξαρτόν την στάσιν αυτού εκ της θέσεως των Ορθοδόξων. Η τελευταία αύτη πρότασις του Οικουμενικού Πατριαρχείου συνήντησε οξείαν αντίδρασιν των παλαιοημερολογιτικών και συντηρητικών στοιχείων εν Αθήναις (Πρβλ. Δ. Μπατιστάτου, Ο συνεορτασμός του Πάσχα; εν: «Ο.Τ.» 1974 φ: 209 σ.1, φ. 210, σ.1). και εν Αγίω Όρει (Βλ. επιστολήν του Ηγουμένου Γαβριήλ εν: «Ο.Τ.» 1974 φ. 209 σ.1). Την μεταβολήν του Πασχαλίου αποστέργουσιν oι τταλαιοημερολογίται και υπό Οικουμενικής εισέτι Συνόδου γενησομένην (Πρβλ: Συντονιστικής Επιτροπής Ενώσεως ΓΟΧ Ελλάδος, Αναίρεσις των υπό του Οσιωτάτου εν μοναχοίς Θεοδωρήτου (αγιορείτου) υποστηριζομένων θέσεων και απόψεων εις την υπ' αυτού εκδοθείσαν επιστολιμαίαν διατριβήν «Το Ημερολογιακόν Σχίσμα δυνάμει ή ενεργεία;» Αθήναι. 1973 σ. 10-11).:Σχετικώς Πρβλ. Αρχιμ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, Ο συνεορτασμός του Πάσχα εν:. «Ενορία» 1974 σ. 1-2, Αρχιμ. Σπ. Μπιλάλη, Ορθοδοξία και Παπισμός, Αθήναι Β' σ. 570-579, Κ. Χασάπη, Το κοινόν Χριστιανικόν Πάσχα εν: «Ελεύθερος Κόσμος» 25-4-70.

41. Βλ. και σχόλιον υπό τον τίτλον «Επαναλαμβανόμενον ψεύδος» εν: «Ανάπλασις» 1931 σ. 128.

42. Γ. Ευστρατιάδου, ένθ. ανωτ. σ. 119-122, Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου 'Αθηνών..., Ημερολογιακά Α' 1926 σ. 8-9, Υπόμνημα Γ.Ο. Χ., προς τους Σεβασμιωτάτους Ιεράρχας της απανταχοϋ Ορθοδοξίας. Αθήναι 1962 σ. 23 Βλ. και «Η.Φ.Ο.» 1952. φ. 123 σ: 4-6. Εν πάση περιπτώσει, και γνησίου εισέτι εκλαμβανομένου του κειμένου τούτου, η έννοια αυτού, είναι, ότι απαγορεύεται η προσχώρησις εις το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον, πράγμα όπερ τηρεϊται υπό της Ορθοδόξου Εκκλησίας μέχρι σήμερον.

43. Βλ. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών.:., Έλεγχος παραποιήσεως συνοδικων πράξεων και Πατριαρχικων εγγράφων. Αθήνησι 1931.

44. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών..., ένθ: ανωτ. σ. 11. Βλ. και «Αθωνικοί Διάλογοι » 1978, τ. 55-56 σ. 11 επ.

45. Μοναχού Αρσενίου Cοttea, Κέντρα της Ορθοδόξου Εκκλησiας, Αθήναι 1967 σ. 21-22, Ματθαίου Πνευματικού Λαυριώτου, Φωνή Γνησίου Ορθοδόξου, Αθήναι 1938 σ. 8-9. Του αυτοϋ, Σάλπιγξ υπέρ της Αγίας ημών Ανατολικής Εκκλησίας, Αθήναι 1931 σ. 9-10. Πρβλ. Τι γράφουν οι Πατέρες της Μ. Λαύρας περί των Παλαιοημερολογιτών «Ζηλωτών», Αθήναι 1934 σ. 18-20.

46. Χρυσοστόμου (Α') Αρχιεπισκόπου Αθηνών..., ένθ. ανωτ. σ. 31.

47. Ένθ. ανωτ. Υπό των μοναχών της Μεγίστης Λαύρας διετυπώθη η υποψία ότι η δημιουργΙα του ζητήματος τούτου ενδεχομένως να ωφείλετο εις παπικήν συγκεκαλυμμένην επίδρασιν, δεδομένου ότι εν τινι μονή του Αγίου Όρους υπήρχον τότε 24 Ουνίται, έξω δε αυτής έτεροι 8 (Πρβλ. Τι γράφουν ... σ. 19). Αντίκρουσιν των κατά της γνησιότητος του κειμένου ισχυρισμών του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου επεχείρησεν ο παλαιοημερολογίτης πρεσβ. Βασίλειος Σακκάς, υπεραμυνόμενος της γνησιότητος του χειρογράφου της Ιεράς Μονής Αγίου Παντελεήμονος. Το βασικόν αυτού επιχείρημα, καθ' ο δεν είχε λόγους η Ορθόδοξη Εκκλησία, εις εποχήν καθ' ην τούτο εγράφη, να αντιμάχεται το παλαιόν ημερολόγιον, εφ' όσον τότε δεν υπήρχε «νέον» και «παλαιόν» καθ' ημάς δεν ευσταθεί διότι οι εν αυτώ περιεχόμενοι αναθεματισμοί δεν αφορώσιν εις τι «νέον» ή «παλαιόν» ημερολόγιον, αλλ' εις τους ακολουθούντας το Γρηγοριανόν, όπερ από του 16ου αιώνος αποτελεί ζήτημα απασχολούν την Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Βλ. σχετικώς, Basil Sakkas, The calendar question, εν: «Orthodox Life» vol. 22, 1972 τ. 6 σ. 27, και Ζηλωτών Μοναχών Αγίου Όρους, Ιδού το φως εν: «ΗΦΟ» 1952 φ. 123 σ. 4-6. Πρβλ. ωσαύτως και Αγιορείτου μοναχού, Τ Ημερολογιακόν ζήτημα εν «Ο.Τ.» 1-5-1972. Θ (εοκλήτου) μ (οναχού) Δ (ιονυσιάτου), Εισαγωγικά στο Παλαιοημερολογητικό σχίσμα, εν: «Αθωνικοί Διάλογοι} 1978 τ.55-56 σ. 11 επ.

48. Εκκλησίας Ελλάδος, Το Ημερολογιακόν ζήτημα, Εισήγησις προς την Πανορθόδοξον Μεγάλην Σύνοδον Αθήναι 1971 σ. 29. Basil Sakkas, Υπόμνημα ... σ. 41.

49. Διονυσίου, Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης, Β' Ομιλία επί του Ημερολογιακού (εξ ανεκδότων χειρογράφων).
Η απάντησή μου μετακινήθηκε από εδώ

Re: Η Σύνοδος - Διάσκεψις του 1583 και το πλαστό Συγγίλιο
http://filoumenos.com/forum/viewtopic.p ... 259#p64259

και έσπασε σε "νέο Thread" και πήγε εδώ από κάποιον Moderator.

Πανοικουμενιστής ο Χριστόδουλος ;
http://filoumenos.com/forum/viewtopic.p ... 257#p64257

Εμένα δεν ήταν το θέλημά μου αυτό, αλλά να παραμείνει το post μου εδώ διότι χάνεται η συνοχή των απαντήσεων.
Επίσης το Thread εδώ χρειάζεται επίσης ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ ως προς την λέξη "Πλαστό" κατά τον ίδιο τρόπο που βάλατε και στο Thread του Χριστόδουλου ερωτηματικό ως προς το "Οικουμενιστής"...*(αν θέλετε να δείχνετε τουλάχιστον αμερόληπτοι).

Δηλαδή να γίνει κάπως έτσι

"Η Σύνοδος - Διάσκεψις του 1583 και το πλαστό (?) Συγγίλιο"

Τεσπα...φαντάζομαι τα παιδιά για καλύτερα θα το έσπασαν την απάντησή μου σε νέο Thread...αν και εμένα μου τη σπάει αυτό ας το δεχτώ και ας κάνω με τα link την αντιστοίχιση της απάντησής μου από εδώ στο "νέο" thread που ανοίξανε για μένα...(και με τους τίτλους των νέων Thread αν δεν συμφωνούμε, τι θα γίνει? (δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο με τον Χριστόδουλο) όταν ρωτάω)...!!!
«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η Εκκλησία» (Αγ.Νικηφόρος)\n\n«Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.» (Λουκ.ιβʼ32)
Απάντηση

Επιστροφή στο “Γενικά θέματα περί θρησκείας”

cron