«Φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς καὶ δῶρα φέροντας»

1
Ο Πόπλιος Βιργίλιος ἢ ἀλλιῶς Virgilius Maro, ἔζησε ἀπὸ τὸ 70 ἕως τὸ 19 π.Χ.
Ἔγραψε τρία μεγάλα ἔργα ποίησης, τὰ «Βουκολικά», τὰ «Γεωργικά» καὶ τὸ θεωρούμενο
ὡς τὸ καλύτερό του τὴν «Αἰνειάδα» (μὲ 12 βιβλία ἀπὸ 800 περίπου στίχους τὸ καθένα).

Στὸ 20ὸ βιβλίο τῆς Αἰνειάδας, στίχος 46 ἀναφέρει τὰ ἑξῆς λόγια γιὰ τοὺς Ἕλληνες, τὰ ὁποῖα ἔμειναν ἐπιγραμματικὰ καὶ λέγονται καὶ μνημονεύονται περισσότερο γιὰ τὴ σημασία τους. Τὰ λόγια αὐτὰ εἶναι: «Timeo Danaos et dona ferentes».
Σὲ ἁπλῆ μετάφραση σημαίνουν: «Φοβοῦμαι τοὺς Δαναούς, ἀκόμη καὶ ὅταν φέρνουν δῶρα». Ἄλλοι τὸ μεταφράζουν: «Νὰ φοβᾶσαι τοὺς Δαναούς...» κ.λπ.
Ποιοί ὅμως ἦταν οἱ Δαναοί; Ὁ Δαναὸς ἦταν ὁ πρόγονος τῶν Ἀργείων καὶ κατὰ τοὺς ἡρωικοὺς χρόνους ἡ κοινὴ ὀνομασία τῶν Ἀργείων ἦταν Δαναοί.
Κατὰ τὸν Τρωϊκὸ Πόλεμο συνεκδοχικὰ Δαναοὶ ὠνομάζονταν ὅλοι οἱ Ἕλληνες ποὺ
πῆραν μέρος σ’ αὐτόν.
Τὰ παραπάνω λόγια τὰ ἔβαλε ὁ ποιητὴς Βιργίλιος στὸ στόμα τοῦ Λαοκόοντα.
Ὁ Λαοκόων ἦταν ἱερέας ἀπὸ τὴν Τροία, ποὺ τὸν ἔπνιξαν δύο φίδια ποὺ ἔστειλε ὁ Ἀπόλλων κατὰ τὸν Βιργίλιον, γιατὶ συμβούλευσε τοὺς Τρῶες νὰ μὴν μπάσουν στὴν Πόλη τους τὸν Δούρειο Ἵππο, ἐπειδὴ ὑπωψιάστηκε κάποιο δόλο καὶ τοὺς εἶπε τὰ παραπάνω λόγια, ποὺ στὸ γυμνάσιο μὲ καθαρευουσιάνικο καὶ πομπώδη στόμφο τὰ λέγαμε:
«Φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς καὶ δῶρα φέροντας.»

Τὸ 1506 βρέθηκε στὴ Ρώμη ἕνα καταπληκτικὸ γλυπτικὸ σύμπλεγμα, ποὺ παριστάνει τὸ Λαοκόοντα καὶ τοὺς δύο γιούς του νὰ τοὺς περισφίγγουν, γιὰ νὰ τοὺς πνίξουν, τὰ δύο φίδια. Εἶναι ἔργο τῶν Ροδίων Ἀγησάνδρου, Πολυδώρου καὶ Ἀθηνοδώρου καὶ βρίσκεται σήμερα στὸ Βατικανό.
Ὁ Δούρειος Ἵππος (= τὸ ξύλινο ἄλογο, ἀπὸ τὸ δόρυ = τὸ ξύλινο ὅπλο) ἦταν τάχα δῶρο τῶν Δαναῶν (= Ἑλλήνων), ποὺ θὰ ἐξιλέωνε τὴν Ἀθηνᾶ, ἐνῷ αὐτὸ ἔφερε τὴν καταστροφὴ τῆς Τροίας ποὺ εἶχε ἀντιταχτῆ ὡς τότε στοὺς Ἕλληνες γιὰ δέκα χρόνια.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Αρχαία Ελλάδα”