"Τούρκικη γλώσσα στο Γυμνάσιο!"

1
"Τούρκικη γλώσσα στο Γυμνάσιο!"

"Αυτό μόλις τώρα έπεσε στην υπόληψή μου! Μπράβο μας! Δεν ξαναγυρνάμε στην τουρκοκρατία να τελειώνουμε. Την έχουν που την έχουν καταστρέψει αυτή τη χώρα εντελώς, τώρα θα την κάνουμε και τουρκία!!! Και φυσικά πέρασε στα ψιλά γράμματα και δεν άκουσα κανένα κόμμα να διαμαρτυρηθεί, ούτε καν το ΛΑΟΣ. Τελικά μας ...
δουλεύουν κανονικά και νομίζω ότι μόνο μια επανάσταση θα μας σώσει. Αλλά αυτή τη φορά, ας ξυπνήσουμε πριν περάσουν 400 χρόνια."

ΠΗΓΗ . http://troktiko.blogspot.com

Re: "Τούρκικη γλώσσα στο Γυμνάσιο!"

2
Το νομοσχέδιο αυτό έχει ψηφιστεί απο το 2006.
ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ

Και ενα άρθρο του Παρον απο την περίοδο εκείνη


109 ακαδημαϊκοί της διασποράς λένε «όχι» στη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας
Το Παρόν, 10.10.2006

Μια μεγάλη αποκάλυψη της εφημερίδας μας («Παρόν» 13/8/2006), που αφορούσε την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας στα ελληνικά σχολεία ως μάθημα δεύτερης γλώσσας (!), φαίνεται όχι μόνο να προκαλεί μεγάλη ανησυχία αλλά και να εξελίσσεται σε σοβαρό πολιτικό θέμα, για το οποίο η Κυβέρνηση καλείται να δίνει συνεχώς εξηγήσεις… Και το Υπουργείο Παιδείας δείχνει ότι βρίσκεται τουλάχιστον εκτός πραγματικότητας…

Ήδη 109 προσωπικότητες από τις ακαδημαϊκές κοινότητες της διασποράς, της Ελλάδας και της Κύπρου αποστέλλουν ανοικτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, τον Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο και τα μέλη της Κυβέρνησης.

Στην επιστολή αυτήν, την οποία συνυπογράφουν ακόμη και ο πρώην υπουργός κ. Ν. Μάρτης, καθώς και πολλοί απόστρατοι αξιωματικοί και των τριών όπλων, εκφράζεται η βαθιά ανησυχία για την υπουργική απόφαση της 10ης Ιουλίου 2006 για την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας ως μαθήματος επιλογής δεύτερης ξένης γλώσσας στη δημόσια εκπαίδευση, για το γεγονός ότι η ρύθμιση αφορά κατά κύριον λόγο τους ελληνόφωνους χριστιανούς μαθητές Γυμνασίου ολόκληρης της χώρας και όχι τους τουρκόφωνους μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης, όπου ήδη εφαρμόζεται, και πρόκειται να επεκταθεί στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου…

Στην επιστολή τους οι 109 υποστηρίζουν ότι για τη ρύθμιση αυτή:

- Δεν υπήρξε καμία απολύτως απαίτηση από την ελληνική κοινωνία.

- Μεθοδεύτηκε από το Υπουργείο Παιδείας, ενώ μειώνονται οι ώρες διδασκαλίας της γερμανικής και της γαλλικής.

- Θα υπάρξει ουσιαστικά εξαναγκασμός των μουσουλμάνων που δεν διδάσκονται σήμερα την τουρκική.

- Δεν διευκρινίζεται κατά πόσο το πρόγραμμα θα περιοριστεί σε ορισμένους νομούς.



Στην ίδια επιστολή ακόμη διευκρινίζουν ότι:

- Η επεξηγηματική εγκύκλιος που εκδόθηκε από το ΥΠΕΠΘ στερείται νομικής υπόστασης.

- «Οι δυνατότητες διδασκαλίας της τουρκικής γλώσσας καλύπτονται από αντίστοιχα τμήματα τουρκικών σπουδών στα ελληνικά πανεπιστήμια και υπάρχει ανάγκη αυτά τα τμήματα να αυξηθούν».

και επισημαίνουν ακόμη ότι το μέτρο συμπίπτει χρονικά με την έκδοση μιας σειράς αναθεωρημένων βιβλίων ιστορίας ή των 4 βιβλίων για τη συμφιλίωση στη νοτιοανατολική Ευρώπη στην οποία έχουν λογοκριθεί η περίοδος του 1821, η Γενοκτονία των Ελλήνων, με στόχο την ωραιοποιημένη εικόνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ακόμη στην ανοικτή επιστολή επισημαίνουν ότι συγκεκριμένοι εθνικιστικοί κύκλοι εκτός Ελλάδος απεργάζονται σχέδια που προωθούν σε διεθνείς οργανισμούς, ζητήματα «μακεδονικών», «αρωμανικών» και «αλβανικών» εθνογλωσσικών μειονοτήτων στην Ελλάδα και ζητούν την απόσυρση της επίμαχης υπουργικής απόφασης και κάνουν έκκληση προς την Πολιτεία, την Εκκλησία και τις ομογενειακές οργανώσεις, όπως προνοήσουν για τη διάδοση της ελληνικής παιδείας και την υλική ενίσχυση όλων των απανταχού παλιννοστούντων ομογενών ανεξαρτήτως μητρικής γλώσσας και τόπου προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων των αλβανόφωνων, βλαχόφωνων και σλαβόφωνων ελληνοπαίδων της Αλβανίας, της π.Γ.Δ.Μ. ως και των άλλων χωρών της Χερσονήσου του Αίμου και της τέως Σοβιετικής Ένωσης.

Αναλυτικότερα στην ανοικτή επιστολή επισημαίνεται:

1. Από την πλευρά της ελληνικής κοινωνίας ουδέποτε διατυπώθηκε βούληση -δίκην λαϊκής απαίτησης- υπέρ της εισαγωγής της τουρκικής γλώσσας στο ελληνικό σχολείο κατά το πρότυπο της αγγλικής, της γαλλικής ή της γερμανικής.

Το εγχείρημα του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και θρησκευμάτων θα μπορούσε να θεωρηθεί υπό διαφορετικό πρίσμα, αν προηγουμένως είχε παρατηρηθεί κάποια αξιοσημείωτη ζήτηση της τουρκικής στα ιδιωτικά φροντιστήρια, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια με άλλες γλώσσες.

Αντίθετα, ο τρόπος, με τον οποίο το υπουργείο επέλεξε να προωθήσει το ζήτημα -και μάλιστα κατά τους θερινούς μήνες-, γεννά εύλογα ερωτήματα και απορίες.

Ζητούμε από το ΥΠ.Ε.Π.Θ. όπως προβεί σε κοινοποίηση της σχετικής εισηγητικής έκθεσης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.


2. Οι Έλληνες ήδη συγκαταλέγονται ανάμεσα στους πλέον γλωσσομαθείς λαούς της Ευρώπης, καθώς ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ελλήνων μαθητών έχει διδαχθεί συστηματικά την αγγλική, τη γερμανική και τη γαλλική γλώσσα. Εν προκειμένω είναι δύσκολο να εξηγηθεί γιατί προτιμήθηκε από τους υπευθύνους η τουρκική γλώσσα σε σχέση παραδείγματος χάριν με την ισπανική ή την ιταλική, για τις οποίες η ζήτηση είναι πασίγνωστη. Είναι όντως αξιοπερίεργο ότι το ΥΠ.Ε.Π.Θ. μεθοδεύει την εισαγωγή ωρών για την τουρκική τη στιγμή που πρόσφατα αποφάσισε να μειώσει τις ώρες διδασκαλίας ξένων γλωσσών, όπως λ.χ. της γερμανικής και της γαλλικής.

Επιπλέον, η εισαγωγή της τουρκικής ως δεύτερης ξένης γλώσσας ενέχει σοβαρό κίνδυνο εξαναγκασμού των μουσουλμάνων μαθητών τόσο από τον κοινωνικό τους περίγυρο, όσο και από εξωγενείς παράγοντες, να την προτιμήσουν έναντι της γαλλικής ή της γερμανικής, σε βάρος της σταδιοδρομίας τους. Μάλιστα για την περιοχή της Θράκης ο εξαναγκασμός αυτός είναι δεδομένος.

3. Το επίσημο κείμενο της υπουργικής απόφασης, όπως αυτό δημοσιεύεται στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως», αποφεύγει να διευκρινίσει αν και κατά πόσο το πρόγραμμα θα περιορισθεί στους γειτνιάζοντες προς την Τουρκία νομούς Ξανθής και Ροδόπης ή αν θα επεκταθεί σταδιακά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, όπως λόγου χάρη στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.

Σημειωτέον ότι η εν λόγω πρωτοβουλία λαμβάνει χώρα κατά την διάρκεια μιας περιόδου δυσχερούς και δη προβληματικής προσέγγισης με την γείτονα Τουρκία. Η τελευταία όχι μόνον στερείται της στοιχειώδους πρόθεσης να εισαγάγει την ελληνική γλώσσα στο δευτεροβάθμιο εκπαιδευτικό της σύστημα, αλλά απεργάζεται σχεδίων συστηματικής εξολόθρευσης των τελευταίων στοιχείων της πολιτισμικής παρουσίας της Ρωμηοσύνης στην Πόλη.

Η μακροχρόνια και -κατά τις ενδείξεις- μόνιμη κατάργηση λειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, η κλιμάκωση του διασυρμού, της καταπίεσης, του εκφοβισμού και του εξευτελισμού του Οικουμενικού Πατριάρχη ως μη νομικού προσώπου εν Τουρκία, και η συνεχιζόμενη καταπάτηση των Πατριαρχικών Καταστημάτων προδίδουν συντονισμένη και σταθερή προσπάθεια προς μία πορεία απομάκρυνσης και όχι αμοιβαίας προσέγγισης από πλευράς της γείτονος παρά τις ειλικρινείς και έμπρακτες προθέσεις από τη μεριά της χώρας μας.

4. Η «επεξηγηματική» εγκύκλιος του ΥΠ.Ε.Π.θ. υπό την μορφή Δελτίου Τύπου εκδοθέντος την 7η Αυγούστου 2006 είναι ανεπαρκής καθότι στερείται νομικής υπόστασης και δεν αναιρεί το περιεχόμενο της αρχικής υπουργικής απόφασης. Άξια προσοχής είναι ρητορική της εγκυκλίου του ΥΠ.Ε.Π.Θ., μέσω της οποίας η ελληνική κυβέρνηση επικαλείται ότι η εν λόγω απόφαση πληροί τις προϋποθέσεις της «πολυγλωσσίας» και της «πολυπολιτισμικότητας» με βάση τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προμηνύοντας έτσι την επικείμενη αναγνώριση τουρκικής μειονότητας (με ενσωμάτωση σε αυτήν του πομακικού στοιχείου).

Σε περίπτωση που το ΥΠ.Ε.Π.Θ. επιμείνει στη διδασκαλία της τουρκικής στη Θράκη, με βάση ακριβώς τις αρχές που επικαλείται, θα πρέπει να μεριμνήσει, ώστε όλα τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας να μπορούν να επιλέξουν αντί της τουρκικής τη διδασκαλία της μητρικής τους γλώσσας, δηλαδή εναλλακτικά τη διδασκαλία της πομακικής ή της αθιγγανικής. Οι όποιες δυσκολίες υπάρχουν στη διδασκαλία των γλωσσών αυτών μπορούν να αντιμετωπισθούν από πανεπιστημιακούς αντιστοίχων ειδικοτήτων.

5. Στην Ελλάδα «δυνατότητες διδασκαλίας της τουρκικής γλώσσας προσφέρονται σε διάφορα πανεπιστημιακά τμήματα, όπως στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης στην Κομοτηνή, το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου στη Ρόδο, το Α.Π.Θ. στη Φλώρινα, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο στην Κέρκυρα, το Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο και το Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη. Κατά κύριον λόγο η διδασκαλία της τουρκικής επικεντρώνεται σε τμήματα ιστορίας και διεθνών σπουδών, που άπτονται μελετών στις περιοχές της Χερσονήσου του Αίμου, της Μεσογείου και του Ευξείνου Πόντου. Επιπλέον στη Θράκη υπάρχουν τουλάχιστον 3 ιδιωτικά φροντιστήρια ξένων γλωσσών στα οποία διδάσκεται η τουρκική γλώσσα».

Υιοθετούμε την άποψη ότι η ίδρυση περισσοτέρων τμημάτων τουρκικών σπουδών σε πανεπιστημιακό επίπεδο -ή δίκην ανεξαρτήτων ινστιτούτων- θα μπορούσε κάλλιστα να καλύψει την ανάγκη «γνωριμίας με την γείτονα». Ανάλογα άλλωστε είχαν πράξει οι Ηνωμένες Πολιτείες με τα τμήματα ρωσικών σπουδών και η τέως Σοβιετική Ένωση με τα τμήματα αγγλικής γλώσσας, χωρίς να σημειωθεί τέτοιου βαθμού αλλοτρίωση των αντίστοιχων εκπαιδευτικών συστημάτων.

Εξυπακούεται ότι η δημιουργία τμημάτων τουρκικών σπουδών θα πρέπει να διέπεται από καθεστώς αξιοκρατίας, πλήρους οικονομικής διαφάνειας, ως και ισότιμης αντιπροσώπευσης όλων των απόψεων, ώστε να εξυπηρετείται πλήρως η αρχή της πολυφωνίας, πέρα από αντι-ακαδημαϊκές νοοτροπίες ευνοιοκρατίας και ιδεολογικού νεποτισμού που τόσο έχουν βλάψει το ελληνικό πανεπιστήμιο.

6. Θεωρούμε ότι είναι άλλο πράγμα η ενίσχυση των τουρκικών σπουδών στην Ελλάδα με σκοπό τη στελέχωση του διπλωματικού σώματος, την ιστορική έρευνα και την προώθηση των εμπορικών σχέσεων και εντελώς άλλο πράγμα το να εισαγάγει η ελληνική κυβέρνηση την τουρκική σε σχολεία που απευθύνονται σε παιδιά 12, 13 και 14 ετών, παρακάμπτοντας μάλιστα επιδεικτικά άλλες γλώσσες για τις οποίες ή ζήτηση είναι δεδομένη.

Είναι δε πολύ φυσικό να προκύπτουν αντιδράσεις, όταν αυτό το μέτρο συμπίπτει χρονικά με την έκδοση μιας σειράς από αναθεωρημένα βιβλία ιστορίας - όπως λ.χ. της ΣΤ Δημοτικού ή των τεσσάρων βιβλίων εναλλακτικής διδασκαλίας του «Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη» (Center for Democracy and Reconciliation in Southeast Europe - CDRSEE), από τα οποία έχουν λογοκριθεί η περίοδος του 1821, η Γενοκτονία των Ελλήνων ως και άλλες κρίσιμες περίοδοι της νεότερης ελληνικής ιστορίας, με απώτερο στόχο την προώθηση μιας ωραιοποιημένης εικόνας της οθωμανικής περιόδου. Δεν είναι τυχαίο ότι η πρώτη αντίδραση απέναντι στην πολιτική αυτή εκδηλώθηκε τον περασμένο Ιούλιο, στο πλαίσιο του 6ου Παγκόσμιου Ποντιακού Συνεδρίου, όταν εκπρόσωποι 600 οργανώσεων απ' όλο τον κόσμο ζήτησαν ομόφωνα από την Υπουργό Παιδείας να αποσύρει το «νέο» βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού.

Στο ίδιο μήκος κύματος με τα προαναφερθέντα σχολικά εγχειρίδια το περιεχόμενο της ιστοσελίδας «Κλειδιά και Αντικλείδια», η οποία ανήκει σε ημικρατικό/ημιεπίοημο φορέα, χρηματοδοτούμενο από το ελληνικό ΥΠ.Ε.Π.Θ. και αποτελεί έκφραση μιας πολιτικά μεθοδευμένης και δη αποδομιστικής ιστοριογραφικής προσέγγισης επί των ελληνικών πραγμάτων.

Αν και η επίσημη ονομασία του εν λόγω φορέα έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνον με τους μουσουλμάνους της Θράκης, τα κείμενα που δημοσιεύει αποτελούνται κυρίως από νύξεις για τη «νέα ελληνική ταυτότητα», που οι συγγραφείς επιδιώκουν να επιβάλλουν άνωθεν, όπως και από έμμεσες προσπάθειες ανάδειξης ανύπαρκτων μειονοτικών ομάδων σε όλα τα πλάτη και μήκη της Ελλάδος, με ιδιαίτερη έμφαση στο Αιγαίο και τη Μακεδονία.

Πολύ περιληπτικά παραθέτουμε μερικά χαρακτηριστικά σημεία από την ιστοσελίδα:

6.1. Αμφισβητείται η Ελληνική Επανάσταση και η Γενοκτονία των Ρωμηών/Ελλήνων της Μικρασίας. Αναφέρεται ενδεικτικά:

«... Δεν απειλείται ο πατριωτισμός και η εθνική συνείδηση από τη γνώση ότι, λ.χ., εκείνο που οι Έλληνες ονομάζουν Μικρασιατική Καταστροφή για τους Τούρκους αντιπροσωπεύει τη ληξιαρχική πράξη της εθνογένεσής τους, ότι η Ελληνική Επανάσταση δεν ξέσπασε όταν όλοι οι Έλληνες με πατριωτικό ενθουσιασμό δέχτηκαν να θυσιαστούν για την ελευθερία, αλλά σε μια περίοδο που διαφορετικές ομάδες του χριστιανικού πληθυσμού είχαν διαφορετικές στάσεις απέναντι στην ανασφάλεια που αντιπροσώπευε η αμφισβήτηση της οθωμανικής κυριαρχίας.»
[Έφη Αβδελά, «ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ», βιβλίο απευθυνόμενο σε μελλοντικούς εκπαιδευτικούς και μαθητές.]

6.2. Υπό τη σφραγίδα εγκυρότητας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων προωθούνται στο διαδίκτυο κείμενα όπου

α) Τίθεται ζήτημα τουρκικής μειονότητας στο Αιγαίο και προαναγγέλλεται εμμέσως η εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας στην Κω.

β) Αμφισβητείται εμμέσως η ελληνικότητα ενός πολύ σημαντικού μέρους των επιζώντων της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των ρωμηών προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα μετά το 1922, αφού μεταξύ τους ανακαλύπτονται ακόμη και μειονοτικοί «αραβόφωνοι» και «κουρδόφωνοι».

γ) Αναγνωρίζεται η ύπαρξη «Μακεδονικής μειονότητας» και εγείρεται ανοικτά και αυθαίρετα ζήτημα ύπαρξης και ανάδειξης περαιτέρω «εθνογλωσσικών μειονοτήτων» στην Ελλάδα, όπως λ.χ. Αρβανίτικης και Βλάχικης [Βλ. αποσπάσματα από το δημοσίευμα μέλους του ημιεπίσημου/ημικρατικού Κέντρου Έρευνας Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ)].

Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι συγκεκριμένοι εθνικιστικοί κύκλοι εκτός Ελλάδος απεργάζονται σχεδίων που προωθούν σε διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων και ημιεπίσημων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ζήτημα αναγνώρισης δήθεν «μακεδονικών» (σλαβομακεδονικών), αρωμανικών (αρμάνικων/βλάχικων) και αλβανικών (αρβανίτικων) εθνογλωσσικών μειονοτήτων στην Ελλάδα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μελλοντικές αποσταθεροποιητικές απόπειρες στον ελλαδικό χώρο.

Οι κύκλοι αυτοί υπονομεύουν την ενότητα, συλλογική συνείδηση και ετυμηγορία των Ελλήνων Αρβανιτών, Βλάχων και Μακεδόνων ομιλούντων τοπικές σλαβικές/σλαφοφανείς διαλέκτους, πληθυσμιακών ομάδων που ταυτίζονται διαχρονικά με τον ελληνικό εθνικό κορμό.

Δυστυχώς, ορισμένοι «αυτόκλητοι σωτήρες και πάτρωνες» ξενοκίνητων αυτονομιστικών κινημάτων, λειτουργώντας υπό τον μανδύα της «πολυγλωσσίας» και της «πολυπολιτισμικότητας», έχουν βρει επί των ημερών μας απροσδόκητους εγχώριους συμμάχους, στους οποίους συγκαταλέγονται και ημιεπίσημοι/ημικρατικοί ΜΚΟ που δρουν με την άμεση οικονομική στήριξη και αρωγή της ελληνικής Πολιτείας.

Μετά λύπης μας διαπιστώνουμε ότι η υιοθέτηση της τουρκικής γλώσσας στη μέση παιδεία των Ελλήνων δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο εγχείρημα της παρούσας ελληνικής κυβέρνησης ή μια απλή παρανόηση, αλλά εντάσσεται, αναγκαία -κατά την κοινή λογική- σε μια σταδιακή εγκατάσταση πολιτικών μέτρων, τα οποία θίγουν καίρια την εθνική ταυτότητα του ελληνικού λαού και την εθνική ασφάλεια της χώρας.

Ζητούμε από την ελληνική κυβέρνηση να αποσύρει την επίμαχη υπουργική απόφαση ή να θέσει το θέμα ενώπιον δημόσιας ή κοινοβουλευτικής συζήτησης. Αντί της εισαγωγής της τουρκικής γλώσσας στο δημόσιο ελληνικό σχολείο κάνουμε έκκληση προς τη Πολιτεία, την Εκκλησία και τις ομογενειακές οργανώσεις όπως προνοήσουν για τη διάδοση της ελληνικής παιδείας και την υλική ενίσχυση όλων των απανταχού παλιννοστούντων ομογενών ανεξαρτήτως μητρικής γλώσσας και τόπου προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων των αλβανοφώνων, βλαχοφώνων και σλαβοφώνων ελληνοπαίδων της Αλβανίας, της π.Γ.Δ.Μ. ως και των άλλων χωρών της Χερσονήσου του Αίμου και της τέως Σοβιετικής Ένωσης.


Τελικά αυτο το CDRSEE είναι μπλεγμένο παντού.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ειδησεις απο την Ελλάδα”