Oι κερκόπορτες της Ελληνικής ιστορίας.

1
ΟΙ …ΕΘΝΟΣΩΤΗΡΕΣ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΗΝ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ!
Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Α’ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΗΣΙ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ!


Η νήσος Σάσων έκτασης 4,5 τ.χλμ(αλβαν. Sazan), που ιστορικά και γεωγραφικά ανήκει στο σύμπλεγμα των Iονίων νήσων, βρίσκεται στην είσοδο του κόλπου της Αυλώνας και αποτελεί μέγιστης σημασίας στρατηγικό σημείο καθώς ελέγχει τα στενά του Οτράντο.
Εικόνα
Ο Πλίνιος αναφέρει ότι στα χρόνια εκείνα ήταν και ορμητήριο πειρατών. Το μικρό αυτό νησί απετέλεσε το μήλον της έριδος μεταξύ των δυνάμεων της Ευρώπης και άλλαξε πολλούς κατακτητές. Το 1279 κατελήφθηκε από τους Ανδεγαυούς και το 1400 από τους Βενετούς. Το 1417 το νησί κατέλαβαν οι Τούρκοι και έκτοτε ακολούθησε την μοίρα του σκλαβωμένου Έθνους, μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα, όταν οι Ενετοί κατόπιν συμφωνίας οικονομικής, την απεσκίρτησαν από την Οθωμανική αυτοκρατορία και ενέταξαν στα Ενετοκρατούμενα Ιόνια νησιά. Το 1863 παραχωρείται μαζί με τα Επτάνησα, επειδή αποτελούσε μέρος αυτών, στην Ελλάδα με τις συνθήκες, που δεν επιδέχοντο ουδεμία αμφισβήτηση της ελληνικότητας του νησιού.

Την επόμενη χρονιά με την συνθήκη του Λονδίνου (29-3-1864) η Σάσων αποτελούσε πλέον τμήμα της Ελληνικής Επικράτειας. Έτσι για μισό αιώνα η μεγάλης στρατηγικής σημασίας νήσος παραμένει στην αγκαλιά της μητέρας πατρίδας, έως ότου το 1914 με διακοίνωση των Μεγάλων Δυνάμεων απαιτήθηκε η εκκένωσή της από την Ελλάδα και η παράδοσή της στο κατασκευασθέν κράτος της Αλβανίας. Την ιδία εποχή η Βόρειος Ήπειρος περιήρχετο στο Αλβανικό κράτος. Και υπήρξαν, δυστυχώς ελληνικά χέρια που έθεσαν την υπογραφή τους και απεδέχθησαν τετελεσμένα, όπως και τόσες άλλες φορές μέχρι τις μέρες μας (!) και παρά τις αντιδράσεις σύσσωμου του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των Βορειοηπειρωτών, για τους οποίους άρχιζε ένας ανηφορικός Γολγοθάς εθνικής ταπείνωσης, που συνεχίζεται μέχρι τελευταία. Και παραδόθηκε για πρώτη ίσως φορά ελληνικό έδαφος, χωρίς πολεμική ήττα, χωρίς διαπραγματεύσεις, χωρίς προστασία του ελληνικού γηγενούς πληθυσμού.

Και οι «σύμμαχοι» της εποχής εκείνης με το ανθελληνικό τους μένος συντάσσουν νέα συνθήκη μετά από ένα χρόνο στο Λονδίνο (1915) και μεταβιβάζουν την νήσο Σάσων και μέρος της περιοχής Αυλώνος στην Ιταλία στην οποία κατακυρώνεται και η Δωδεκάνησος, ενώ στην Ελλάδα μοιράζουν αόριστες και άνευ αντικρύσματος υποσχέσεις για παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου, ίσως εξ αιτίας των σκληρών αγώνων για την Αυτονομία τους, των Βορειοηπειρωτών.
Εικόνα
«ΦΕΚ 151,7/6/1914 ν.272 περί παραχωρήσεως της νησίδας Σάσωνος εις την Αλβανίαν...
Νόμος 272

Κωνσταντίνος βασιλεύς των Ελλήνων
Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, αποφασίσαμεν και διατάσσομεν.

Άρθρον 1.
Επιτρέπεται εις την Κυβέρνησιν εις την Αλβανικήν επικράτειαν παραχώρησις της νησίδος Σάσωνος, ανηκούσης τω Ελληνικώ Βασιλείω δυνάμει του 2ου άρθρου της παραχωρήσεως των Ιονίων νήσων, συνθήκης του Λονδίνου της 17/29 Μαρτίου 1864.


Άρθρον 2.
Η ισχύς του παρόντος νόμου άρχεται από της εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δημοσιεύσεως αυτού.
Ο παρών νόμος υπό της Βουλής ψηφισθείς και παρ' Ημών σήμερον κυρωθείς δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 5 Ιουνίου 1914

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β.
Το υπουργικός Συμβούλιον
Ο Πρόεδρος
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Τα μέλη
Γ. Στρέϊτ, Κ.Δ. Ρακτιβάν, Εμμ. Ρέπουλης, Ι.Δ. Τσιριμώκος, Αλ. Ν. Διομήδης, Ανδρ. Μιχαλακόπουλος, Κ. Δεμερτζής.
Εθεωρήθη και ετέθη η μεγάλη του Κράτους σφραγίς
Εν Αθήναις τη 6 Ιουνίου 1914.
Ο επί της Δικαιοσύνης Υπουργός
Κ.Δ. Ρακτιβάν»



http://indobserver.blogspot.gr/2013/03/ ... _4516.html
http://ethnologic.blogspot.gr/2012/05/blog-post_19.html
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Oι κερκόπορτες της Ελληνικής ιστορίας.

2
ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΙΓΑΙΟ - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Μέρος 1ο


Το Αιγαίο κουρελιάζεται βήμα βήμα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι αποκαλύψεις μέσω του βιβλίου του πρώην Τούρκου διπλωμάτη Ντενίζ Μπολούκμπασι, για το πλαίσιο των διευθετήσεων στο Αιγαίο σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων - ότι, δηλαδή, έχει γίνει αποδεκτή από την ελληνική πλευρά η συρρίκνωση των χωρικών υδάτων και έχουν αναγνωριστεί τα τουρκικά «ζωτικά συμφέροντα» σε όλο το Αιγαίο μέχρι το στενό των Αντικυθήρων - επιβεβαιώνουν τις κατά καιρούς καταγγελίες του ΚΚΕ και τις αποκαλύψεις του «Ρ», για το χαρακτήρα των προωθούμενων διευθετήσεων.

Στους 52 γύρους «ερευνητικών επαφών» των υπουργείων Εξωτερικών Ελλάδας - Τουρκίας για την υποτιθέμενη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, που ξεκίνησαν το 2002 επί κυβέρνησης Κ. Σημίτη, συνέχισε η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή και διεξάγει σήμερα η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, στην ουσία αυτό που συντελείται είναι ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση επί των τουρκικών διεκδικήσεων σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Αυτό το οποίο, βήμα το βήμα αποκαλύπτεται, με δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, μέσω των αμερικανικών αρχείων (Wikileaks), είναι ότι η Ελλάδα έχει αποδεχθεί ως βάση αυτών των διευθετήσεων τη ρήτρα της Συμφωνίας της Μαδρίτης του 1997 (ΝΑΤΟ) περί σεβασμού των τουρκικών «ζωτικών συμφερόντων» στο Αιγαίο, αλλά και την παραδοχή της Συμφωνίας του Ελσίνκι του 1999 (ΕΕ), περί «συνοριακών διαφορών» Ελλάδας και Τουρκίας. Επίσης πλευρές αυτών των συμφωνιών έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζονται, όπως με τη συμφωνία για τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, αλλά και τον περιορισμό της δραστηριότητας της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στο Αιγαίο και τη διακοπή των εμπλοκών με τα τουρκικά μαχητικά που παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο.

Το γεγονός ότι η πρόσδεση της χώρας στην ιμπεριαλιστική στρατηγική και σχεδιασμούς και η απαξίωση και εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων πάνε μαζί, έχουν παράλληλους βίους με την αντιλαϊκή λαίλαπα της κυβέρνησης, με τη βάρβαρη πολιτική σε βάρος των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων του λαού, δείχνει και μιαν άλλη αλήθεια:

Πως είναι ενιαία η στρατηγική της εξουσίας του κεφαλαίου και των πολυεθνικών μονοπωλίων και αυτήν υπηρετούν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Το ίδιο ενιαία πρέπει να είναι και η λαϊκή πάλη για τον απεγκλωβισμό από αυτό το επικίνδυνο για το μέλλον του λαού, της χώρας και της υπόθεσης της ειρήνης πλαίσιο. Για τον απεγκλωβισμό και την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τα δεσμά που παράγουν.


ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Oι κερκόπορτες της Ελληνικής ιστορίας.

3
ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΙΓΑΙΟ - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Μέρος 2ο


«Συμφωνία της Μαδρίτης» Ιούλιος 1997
Εικόνα
Του Στάθη (από την «Ελευθεροτυπία»)


Συμφωνία της Μαδρίτης

Στις 8 Ιούλη 1997, λοιπόν, άρχισε η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη. Στο περιθώριο της Συνόδου και με την επίβλεψη της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κ. Σημίτης και ο Πρόεδρος της Τουρκίας Σ. Ντεμιρέλ, περιστοιχιζόμενοι από τους υπουργούς Εξωτερικών Πάγκαλο και Τζεμ, υπογράφουν συμφωνία με σκοπό «τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο και την απομάκρυνση του κινδύνου σύρραξης ανάμεσα στις δύο χώρες». Η συμφωνία έμεινε στην ιστορία ως «Συμφωνία της Μαδρίτης».

Στη συμφωνία αναφέρεται ότι:

«Και οι δύο χώρες θα αναλάβουν προσπάθεια να προωθήσουν διμερείς σχέσεις, που θα βασίζονται σε:
Αμοιβαία δέσμευση για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη συνεχή ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας.

* Σεβασμό της κυριαρχίας της κάθε χώρας.

* Σεβασμό των Αρχών του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών.

* Σεβασμό στα νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους.

* Δέσμευση αποφυγής μονομερών ενεργειών στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού και της επιθυμίας, ώστε να αποτραπούν συγκρούσεις οφειλόμενες σε παρεξήγηση, και

* δέσμευση διευθέτησης των διαφορών τους με ειρηνικά μέσα, στη βάση αμοιβαίας συναίνεσης και χωρίς τη χρήση βίας ή την απειλή βίας».

Είναι ακριβώς η τρίτη παράγραφος εκείνης της συμφωνίας, την οποία επικαλείται σήμερα η Τουρκία, για να «νομιμοποιήσει» τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
*Η Λήθη είναι Αρετή η Μνήμη Χρέος


http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2009/09/1997.html
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Oι κερκόπορτες της Ελληνικής ιστορίας.

4
ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΙΓΑΙΟ - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Μέρος 3ο


Η νέα δομή του ΝΑΤΟ καταργεί τα σύνορα στο Αιγαίο.

Σταθμός το 1997

Οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις που έγιναν το καλοκαίρι που πέρασε, στις 21 - 22 Ιούλη 2009, στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο της Σμύρνης, υπό την εποπτεία του εκεί Αμερικανού διοικητή, με αντικείμενο τη διασύνδεση, για λογαριασμό του ΝΑΤΟ, των ραντάρ των δύο χωρών και την ενοποίηση των εναέριων χώρων τους, όπως επιτάσσει η νέα δομή της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, έφεραν και πάλι στην επιφάνεια το όλο πλέγμα των νέων ιμπεριαλιστικών ρυθμίσεων που αφορούν το Αιγαίο.

Οι συζητήσεις αυτές, που τυπικά είναι ακόμα ανοιχτές, αποτελούν το επιστέγασμα μιας μακροχρόνιας πορείας ΝΑΤΟποίησης του Αιγαίου. Πρόκειται για μια διαδικασία που υπηρετούν όλα αυτά τα χρόνια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι ρίζες της οποίας φθάνουν στο 1980, όταν η Ελλάδα επανεντάχθηκε στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ με τη συμφωνία «Ρότζερς», χωρίς να αναγνωρίζονται τα ελληνικά σύνορα στο Αιγαίο.

Σταθμό σε αυτήν την πορεία αποτέλεσαν οι αποφάσεις που στο τέλος του 1997 ελήφθησαν στο ΝΑΤΟ για τη νέα δομή της λυκοσυμμαχίας, με την πλήρη συναίνεση της τότε ελληνικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ, για να πάρει αυτή τη σκυτάλη στη συνέχεια, μετά το 2004, που και πάλι την παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές του Οκτώβρη του 2009.

Είχε προηγηθεί Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, Ιούλης 1997, η συμφωνία της Μαδρίτης, ως συμπλήρωμα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που έβαλε τη σφραγίδα του «γκριζαρίσματος» του Αιγαίου και αποτέλεσε το υπόβαθρο πάνω στο οποίο κάθισαν οι μετέπειτα εξελίξεις.

Υπενθυμίζεται ότι η Συμφωνία της Μαδρίτης άνοιγε το δρόμο για μια «εφ' όλης της ύλης» διαπραγμάτευση, αφού η κυβέρνηση Σημίτη αναγνώρισε - μετά την κρίση των Ιμίων (Γενάρης 1996), που συνδέθηκε με την τουρκική θεωρία περί «γκρίζων ζωνών» - τα «ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο», δηλαδή τις τουρκικές διεκδικήσεις που κινούνται και πέρα από τα όρια του Διεθνούς Δκαίου. Αναφορά που δικαιώνει την Τουρκία, που ζητάει αναγνώριση συμφερόντων της πέρα από τα «νόμιμα συμφέροντα» που ορίζονται από το Διεθνές Δίκαιο.

Επίσης, στη Μαδρίτη υπάρχει «δέσμευση αποφυγής μονομερών ενεργειών στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού», όπως «μονομερείς ενέργειες» χαρακτηρίζει η Τουρκία τις πράξεις άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων εκ μέρους της Ελλάδας, π.χ. επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, πράξη για την Τουρκία «κάζους μπέλι» (αιτία πολέμου).

Συνέχεια αυτής της διαδικασίας που τελεί σταθερά υπό την αμερικανική εποπτεία, αποτελεί η πρόσφατη επιστολή του πρωθυπουργού της Τουρκίας Τ. Ερντογάν προς τον Ελληνα ομόλογό του Γ. Παπανδρέου για εφ' όλης της ύλης διαπραγμάτευση στη βάση των τουρκικών δεκδικήσεων. Η επιστολική δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα, ενώ εκκρεμεί και η απάντηση της ελληνικής πλευράς.


Στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή στις 10 Δεκέμβρη 1997, ο Κ. Σημίτης ήταν προκλητικός στην τοποθέτησή του, καθώς φρόντισε όχι μόνο να διαφημίσει τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, αλλά αναδρομικά να το αθωώσει για όλα τα χρόνια της δράσης του, κάνοντας λόγο για έναν «αμυντικό οργανισμό που εξυπηρετούσε τις ανάγκες άμυνας των χωρών - μελών στην αντιπαράθεση με τη Σοβιετική Ενωση»!

Ριζοσπάστης



5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1997. Η κυβέρνηση Σημίτη παρουσιάζει τηνΕλληνοτουρκική συμφωνία επί της νέας δομής του ΝΑΤΟ. Το μνημείο αυτό του αίσχους που ήταν η επίσημη αποδοχή “συνδιαχείρισης” του Αιγαίου με την Τουρκία προκαλεί αντιδράσεις μέσα στην κυβέρνηση. Ενδεικτικό είναι ότι ο Τούρκος υπουργός Αμυνας, Σεζγκίν, ισχυρίστηκε ότι με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, το Αιγαίο τίθεται υπό κοινή ευθύνη.

olympia.gr
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Oι κερκόπορτες της Ελληνικής ιστορίας.

5
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ
Εικόνα
του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ

Το Φεβρουάριο του 1945, σαν σήμερα, ξεκίνησαν οι δίκες των «επιφανών» δοσίλογων της κατοχής. Δίκες-παρωδία βέβαια αλλά ταυτόχρονα με «περίεργες» αναφορές στο σήμερα. Δίκες που συμπυκνώνουν διαχρονικά όλες τις παθογένειες του ελληνικού πολιτικού/οικονομικού συστήματος.

Κύριοι κατηγορούμενοι:
οι κατοχικοί «Πρωθυπουργοί» Γεώργιος Τσολάκογλου, Ιωάννης Ράλλης και Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος, ο γιατρός – ο λεγόμενος και «Έλλην Μένγκελε» – Νικόλαος Χριστοφοράκος.

Αν κάποια ονόματα είναι γνωστά και σήμερα δεν είναι τυχαίο: ο Ιωάννης Ράλλης είχε σαν συνήγορο υπεράσπισης στη δίκη του τον γιο του, και μετέπειτα πρωθυπουργό με τη Νέα Δημοκρατία, Γεώργιο Ράλλη, ο οποίος, όπως κάθε περήφανος γιος, είχε εκδώσει και βιβλίο υπεράσπισης του πατέρα του με τον αδικημένο, για την εποχή τίτλο – σήμερα άνετα θα γινόταν σενάριο στο Hollywood – «Ὁ Ἰωάννης Ράλλης ὁμιλεῖ ἐκ τοῦ τάφου». (Ένα θέμα με το splatter πάντα το είχαν οι εθνικόφρονες. Μη ξεχνάμε το άλλο επιπέδου Nobel πόνημα του εταίρου ηγέτη της Νέας Δημοκρατίας – και μέντορα του Α. Σαμαρά – Ευ. Αβέρωφ «Φωτιά και τσεκούρι», με ιδιαίτερες αναφορές στους «συμμορίτες-εαμοβούλγαρους»).

Αλλά και τα ονόματα των Χριστοφοράκου (πρόγονος του τ. Διευθύνοντα Σύμβουλου της περιβόητης Siemens, Μιχάλη Χριστοφοράκου) ή του Θ. Πάγκαλου είναι γνωστά. Ο τελευταίος μάλιστα, αν και καταδικάστηκε σε πολυετή ποινή φυλάκισης εξέτισε μόνο ποινή 40 μερών, αφού απαλλάχτηκε με βούλευμα που εξέδωσε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου (του πρεσβυτέρου, του επονομαζόμενου και Γέρου της Δημοκρατίας).

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε το κατάλογο (για παράδειγμα, συνήγορος υπεράσπισης ήταν και ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, παππούς του σημερινού πολιτικού ανδρός) αλλά το νόημα το καταλάβαμε.

Το ενδιαφέρον όμως με τις δίκες δεν είναι βέβαια ότι αποδεικνύουν ότι ο δωσιλογισμός στην Ελλάδα έχει κληρονομικές διαστάσεις. Συμπέρασμα που αντιβαίνει βεβαίως σε κάθε δυτικού τύπου ανάγνωση του μαρξισμού.

Ούτε το ενδιαφέρον είναι ότι κανείς δωσίλογος δεν εκτελέστηκε ή τιμωρήθηκε, αλλά αντίθετα οι δωσίλογοι αποτέλεσαν τον βασικό κορμό – πολιτικό και οικονομικό – του μετακατοχικού ελληνικού κράτους (σε αντίθεση με το ότι συνέβηκε σε όλες τις άλλες χώρες της Ευρώπης – μόνο στη Γαλλία εκτελέστηκαν από τη κυβέρνηση Ντε Γκωλ 20.000 Γάλλοι συνεργάτες, ενώ στη χώρα μας όσοι τελικά τιμωρήθηκαν δεν τιμωρήθηκαν από το επίσημο κράτος αλλά από τη λαϊκή οργή, με τους τρόπους που αυτή εκδηλώνεται, καθόλου sic για τους θαμώνας της πλατείας Κολωνακίου).

Το πραγματικά ενδιαφέρον είναι οι απολογίες των κατηγορούμενων. Όλοι τους οι ισχυρισμοί έχουν ισχυρές αναφορές στο σήμερα.

«εὑρέθην ἀντιμέτωπος ἱστορικοῦ διλήμματος· ἢ νὰ ἀφήσω νὰ συνεχισθῇ ὁ ἀγὼν καὶ νὰ γίνῃ ὁλοκαύτωμα ἢ ὑπείκων εἰς τὰς παρακλήσεις ὅλων τῶν ἡγητόρων τοῦ στρατοῦ, νὰ ἀναλάβω τὴν πρωτοβουλίαν τῆς συνθηκολογήσεως … Τολμήσας, δὲν ὑπελόγισα εὐθύνες … Μέχρι σήμερα δὲν μετενόησα διὰ τὸ τόλμημά μου. Τοὐναντίον αἰσθάνομαι ὑπερηφάνειαν. …Η συνθηκολόγησις δεν υπήρξεν έγκλημα κατά της Πατρίδος, αλλ' υπήρξεν μία αληθής υπηρεσία προς την Πατρίδα. Το ανωφελές "ολοκαύτωμα" θα ήτο μία αληθινή εθνική καταστροφή. Ήτο εύκολον να νίψω και εγώ τας χείρας. Δύσκολον ήτο να τολμήσω».


Αυτή ήταν η απολογία του Γ. Τσολάκογλου. Ο Τσολάκογλου δεν ήταν ναζί, ούτε καν φιλογερμανός δεν ήταν – σε αντίθεση με πολλούς του Γενικού Επιτελείου. Ήταν ο Διοικητής των ελληνικών δυνάμεων στην Αλβανία.

Μπροστά στο «αδιέξοδο» συνθηκολογεί. Και βέβαια όχι μόνος του. Ο επίσημος πολιτικός κόσμος δεν δυσαρεστήθηκε καθόλου με το σχηματισμό της κυβέρνησης Τσολάκογλου, την οποία αντιλαμβανόταν ως «κυβέρνηση εθνικής ανάγκης» (Ελεύθερον Βήμα 08/05/1941). Στην συνάντηση που έγινε υπό τον Τσολάκογλου – για να δωθεί το «πράσινο φως» – πήραν μέρος οι Παπανδρέου, Κανελλόπουλος, Τσαλδάρης, Στεφανόπουλος, καθώς και ο «αριστερός» αγροτιστής Σοφιανόπουλος.

Όμως η ιστορία είναι χωρίς έλεος. Δε κρίνει προθέσεις. Κρίνει αποτελέσματα. Και κρίνει αυστηρά όσους επειδή δήθεν ήταν «δύσκολο να τολμήσουν» σέρνουν λαούς στη καταστροφή. Γιατί – και αυτό είναι το τελικό συμπέρασμα – η Ιστορία δεν είναι πάντα υπόθεση τόλμης. Αλλά μεγάλων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων.

Ο Τσολάκογλου «δεν τόλμησεν» όχι επειδή ο ίδιος ήταν δειλός. Αλλά γιατί η τάξη και το σύστημα στο οποίο αναφερόταν δεν θα «τολμούσε» ποτέ. Επειδή «δωσίλογο» – βαθιά εξαρτημένο και παρασιτικό – είναι συνολικά το ελληνικό κράτος από τη σύστασή του. Και σήμερα, που ο ιστορικός του κύκλος φτάνει σιγά-σιγά προς τους τίτλους τέλους, αυτά τα χαρακτηριστικά της σήψης είναι ολοένα και πιο φανερά.

http://zeidoron.blogspot.gr/2016/02/blog-post_621.html
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Oι κερκόπορτες της Ελληνικής ιστορίας.

6
Εικόνα
https://galanoleykoblog.wordpress.com/
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ιστορικά θέματα”