Ποιος αρνείται το γεγονός ότι ο ηρωϊσμός των Ελλήνων στρατιωτών του Ηρωϊκού Έπους του '40 πληγώθηκε με την συνθηκολόγηση, που υπέγραψε σαν σήμερα ο Γεώργιος Τσολάκογλου; Είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε κάθε ενδοτικότητα των Ελλήνων πολιτικών, έρχεται στο μυαλό μας ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος στις 20 Απριλίου 1941 υπέγραψε τη συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς εισβολείς και έδωσε τη διαταγή κατάπαυσης του πυρός; Ας θυμηθούμε κάποια ιστορικά δεδομένα με νηφαλιότητα και χωρίς ιδεολογικές ακρότητες και σοβινισμούς!..
ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ τα πράγματα από την αρχή, έτσι όπως διαβάζουμε τα γεγονότα στα διάφορα ιστορικά έντυπα: Η ιταλική επίθεση της 28ης Οκτωβρίου 1940 άρχισε στις 5.30 το πρωί στην Πίνδο, ενώ η ιταλική αεροπορία βομβάρδιζε. Οι Έλληνες είχαν στην περιοχή της Ηπείρου δύο μεραρχίες, ενώ οι Ιταλοί διέθεταν 8 μεραρχίες πεζικού, ισχυρούς σχηματισμούς πυροβολικού και τάγματα μελανοχιτώνων. Παράλληλα συντριπτική ήταν και η υπεροχή της ιταλικής αεροπορίας.
Με την έναρξη της επίθεσης, η επίλεκτη ιταλική μεραρχία αλπινιστών «Τζούλια» πέρασε τα φαράγγια της Πίνδου και απειλούσε το Μέτσοβο. Την περιοχή αυτή υπεράσπιζε το απόσπασμα (περίπου 1000 άντρες) του συνταγματάρχη Δαβάκη, που διεξήγαγε επιβραδυντικό αγώνα συγκρατώντας τις ιταλικές δυνάμεις ώσπου στις 10 Νοεμβρίου έφτασαν οι ενισχύσεις της 7ης μεραρχίας και έτσι άρχισε η υποχώρηση της «Τζούλια». Δυτικότερα όμως από το ποτάμι Καλαμάς, οι Ιταλοί πέτυχαν βαθύτερη διείσδυση.
Ωστόσο, ήταν τόσο ορμητική η ελληνική αντεπίθεση, ώστε μέσα σε λίγες μέρες οι Ιταλοί διώχτηκαν από τα ελληνικά εδάφη, ο πόλεμος διεξαγόταν πια στο έδαφος της Αλβανίας (Βόρεια Ήπειρος) και οι ελληνικές δυνάμεις στις 21 Νοεμβρίου μπήκαν στην Κορυτσά, στις 29 Νοεμβρίου στη Μοσχόπολη και στη συνέχεια στο Πόγραδετς, την Πρεμετή, τους Αγίους Σαράντα, τη Χιμάρα, το Δέλβινο και στις 8 Δεκεμβρίου στο Αργυρόκαστρο. Το Δεκέμβριο έγιναν οι πιο σφοδρές μάχες μεταξύ των δύο αντιπάλων, ενώ ο χειμώνας ήταν εξαιρετικά βαρύς.
Παρ’ όλα αυτά όμως, η διαταγή του αρχιστράτηγου Παπάγου για αποτελεσματική προέλαση, εφαρμόστηκε από τις ελληνικές δυνάμεις και στις 10 Ιανουαρίου καταλήφθηκε η Κλεισούρα. Σημαντική ήταν και η σημαντική προσφορά των γυναικών της Πίνδου, που κουβαλούσαν στους ώμους τους τα πυρομαχικά για τους πολεμιστές και φρόντιζαν για τους τραυματίες. Παράλληλα το ελληνικό ναυτικό βρισκόταν σε επιφυλακή στις ακτές του Ιονίου, ενώ τα ελληνικά πολεμικά αεροπλάνα αντιμετώπιζαν σε σκληρές αερομαχίες τα ιταλικά.
Στις 29 Ιανουαρίου 1941 πέθανε ο Ι. Μεταξάς και τον διαδέχτηκε ο Αλέξανδρος Κορυζής. Οι Ιταλοί ετοίμασαν νέες επίλεκτες δυνάμεις τους και με νέο αρχιστράτηγο, τον Καμπαλέρο, άρχισαν στις 9 Μαρτίου την ανοιξιάτικη επίθεσή τους που την παρακολουθούσε και ο ίδιος ο Μουσολίνι, που έφτασε στην Αλβανία για να τονώσει το ηθικό των στρατιωτών του. Με επιτυχία οι Έλληνες απέκρουσαν και τη νέα αυτή επίθεση με αποτέλεσμα το ύψωμα «731», το Ζεντέλι, η Τρεμπεσίνα, το Μάλι Σπάτι, η Στεπίζα να παραμείνουν απόρθητα και ο Μουσολίνι απογοητευμένος να γυρίσει στην Ιταλία.
Ενώ γίνονταν αυτά στο αλβανικό μέτωπο, την 1η Μαρτίου 1941, η βουλγαρική κυβέρνηση με τη συγκατάθεση του τσάρου Βόρις, προσχώρησε στον Άξονα και 20 γερμανικές μεραρχίες διέσχιζαν τη Βουλγαρία και έφταναν στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Στις 6 Απριλίου του 1941 η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Ελλάδας. Ισχυρές γερμανικές δυνάμεις χτύπησαν ταυτόχρονα τη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα από τη «γραμμή Μεταξά» στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
Στο μεταξύ η ραγδαία προέλαση των Γερμανών στο γιουγκοσλαβικό έδαφος, είχε ως αποτέλεσμα την εξουδετέρωση της γιουγκοσλαβικής άμυνας και το πέρασμα, από τα στενά του Αξιού, στο ελληνικό έδαφος, γερμανικών δυνάμεων, στα νώτα του ελληνικού στρατού. Οι δυνάμεις αυτές από τον κάμπο του Κιλκίς ξεχύθηκαν στην πεδιάδα της Θεσσαλονίκης, ενώ άλλα γερμανικά τμήματα, μέσω Φλώρινας, έμπαιναν στη Δυτική Μακεδονία. Οι Έλληνες, για να αποφύγουν την κύκλωση, υποχώρησαν στο αλβανικό μέτωπο νοτιότερα, οπότε οι Ιταλοί, ανενόχλητοι, βρήκαν την ευκαιρία να προελάσουν στα ελληνικά εδάφη.
Ο πόλεμος τελείωσε με τη συνθηκολόγηση που έγινε με πρωτοβουλία ορισμένων στρατηγών-διοικητών μεγάλων μονάδων του αλβανικού μετώπου (Τσολάκογλου, Μπάκος, Δεμέστιχας κ.ά.), χωρίς την ενέργειά τους αυτή να εγκρίνει η τότε κυβέρνηση των Αθηνών. Η συνθηκολόγηση έγινε στις 20 Απριλίου του 1941. Με τη σύμπτυξη των ελληνικών δυνάμεων, που μαζί τους πολεμούσαν και βρετανικά, νεοζηλανδικά και αυστραλιανά τμήματα, κάτω από τη Γραμμή των Θερμοπυλών, η κυβέρνηση και ο βασιλιάς Γεώργιος Β' έφυγαν από την Αθήνα και πήγαν αρχικά στην Κρήτη και ύστερα στην Αίγυπτο.
Κι επειδή ορισμένοι ίσως αγνοούν το πρόσωπο Γεώργιος Τσολάκογλου (1886-1948), να πούμε ότι ήταν στρατιωτικός. Γεννήθηκε στη Ρεντίνα (Αγράφων) και άρχισε τη στρατιωτική του καριέρα με την εισαγωγή του στη σχολή υπαξιωματικών. Έφτασε στο βαθμό του αντιστράτηγου (ως σωματάρχης του Γ’ ΣΣ). Μ’ αυτή την ιδιότητα υπέγραψε στις 20 Απριλίου 1941 τη συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς εισβολείς και έδωσε τη διαταγή κατάπαυσης του πυρός.
Ο Τσολάκογλου πέρασε στην ιστορία ως ο πρώτος Έλληνας "κουίσλιγκ", όταν το 1941 αποδέχτηκε σχετική εντολή των γερμανικών αρχών κατοχής για το σχηματισμό, υπό την προεδρία του, της πρώτης κατοχικής κυβέρνησης (1941-1942). Μετά την απελευθέρωση καταδικάστηκε σε θάνατο από ειδικό δικαστήριο, για συνεργασία με τον εχθρό, όμως η θανατική καταδίκη του μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά. (Βλέπε περισσότερα στην Εγκυκλοπαίδεια «Μαλλιάρης-παιδεία»).
Τίποτε άλλο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
Σάββατο, 20 Απριλίου 2013 http://www.sakketosaggelos.gr/
