Τι διδάσκει το λεγόμενο «Ευαγγέλιο του Ιούδα»;








Στο άρθρο αυτό, λόγω χώρου, θα ασχοληθούμε επιγραμματικά ΜΟΝΟ με το περιεχόμενο του λεγόμενου Ευαγγελίου του Ιούδα, αφήνοντας τις αναλύσεις για την πίστη των Γνωστικών και για τις διαφορές τους από τη Χριστιανική πίστη, για άλλα άρθρα. Εδώ απλώς θέλουμε να δείξουμε πόσο ΞΕΝΟ είναι το περιεχόμενο του ψευδεπίγραφου αυτού "ευαγγελίου" με τη Χριστιανική πίστη, ώστε να μη μείνει σε κανέναν η αμφιβολία ότι πρόκειται για ένα ψευδεπίγραφο και ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ κατασκεύασμα του 2ου αιώνα μ.Χ., γραμμένο με σκοπό να παρασύρει Χριστιανούς στον Γνωστικισμό. Θέλουμε να τονίσουμε την Αντιχριστιανικότητά του, (η οποία θα γίνει εμφανής ήδη από αυτή την ανάπτυξη), σε αντίθεση με κάποιους "ειδικούς" που τις τελευταίες εβδομάδες μιλούν για διαφορετικού τύπου "χριστιανισμό", δείχνοντας έτσι την πλήρη τους άγνοια για το περιεχόμενο και την ιστορία της Χριστιανικής πίστης. Αφήνουμε λοιπόν τις αναλύσεις περί αυτού, για άλλο ξεχωριστό άρθρο.





Το καλύτερο θα ήταν βέβαια να καταγραφεί εδώ το ίδιο το κείμενο του Γνωστικού αυτού "ευαγγελίου". Όμως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν, εφ' όσον τα δικαιώματα δημοσίευσής του έχουν μοσχοπουληθεί από τους "εμπόρους αρχαιοτήτων" στα ΜΜΕ του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ, και από αυτές τις δημοσιεύσεις και καμπάνιες, περιμένουν να λάβουν περί τα 10.000.000 ευρώ (και όχι μόνο 30 αργύρια όπως ο "φτηνιάρης" Ιούδας) Αυτοί τουλάχιστον μοσχοπουλούν την προδοσία, η οποία είναι και πιο συγκεκαλυμμένη! Θα αρκεστούμε λοιπόν σε μια αναφορά των περιεχομένων του, χωρίς ιδιαίτερα σχόλια προς το παρόν, ώστε να παραμείνει εύχρηστο το άρθρο αυτό ως προς το περιεχόμενο.






1. Η Εισαγωγή προϊδεάζει για το περιεχόμενο

Αντίθετα με τα κανονικά Ευαγγέλια, όπου οι σύντομες αναφορές στον Ιούδα τον Ισκαριώτη, γίνονται συνήθως με αρνητικά και δυσμενή σχόλια γι' αυτόν, το ψευτοευαγγέλιο αυτό που γράφτηκε περί το 150 μ.Χ., (δηλαδή 100 περίπου χρόνια ΜΕΤΑ τα Ευαγγέλια), παρουσιάζει έναν Ιούδα με ιδιαίτερες ικανότητες, με έφεση στη μάθηση, με πίστη, με ειδική σχέση με τον Χριστό, και με ειδική αποστολή, τόσο στην εποχή εκείνη, όσο και εσχατολογικά. Ως τον μόνο που μπορεί να κατανοήσει το πραγματικό περιεχόμενο των λόγων Του.

Ξεκινώντας με τα λόγια: "Η απόκρυφη διήγηση της αποκάλυψης που φανέρωσε ο Ιησούς σε συνομιλία με τον Ιούδα τον Ισκαριώτη", το κείμενο μας προετοιμάζει για το περιεχόμενό του, και τη θέση του Ιούδα έναντι του Χριστού. Και φυσικά, εφ' όσον οι μαθητές του Ιησού γνώριζαν καλά τις διδασκαλίες Του, μόνο ως "απόκρυφη" θα μπορούσε να παρουσιαστεί μια αντίθετη διδασκαλία, ώστε να πείσει τους αφελείς.

Έπειτα, τοποθετεί την απόκρυφη αυτή αποκάλυψη, τρεις ημέρες πριν το Πάσχα, λίγο πριν από τη σταύρωση του Χριστού. Και μας προϊδεάζει για το περιεχόμενο που θα ακολουθήσει, λέγοντας ότι όταν ο Χριστός ήταν εδώ στη γη, μίλησε με τους μαθητές του "για τα μυστήρια πέραν του κόσμου", και τι θα συμβεί στο τέλος. Με τη διαφορά, ότι σύμφωνα με τα κανονικά ευαγγέλια, μόνο το τελευταίο είναι αληθινό. Γιατί ο Χριστός, απέφυγε να μιλήσει στους ανθρώπους για τα μυστήρια πέραν του κόσμου, επειδή "αν δεν κατανοούμε τα απλά αυτού του κόσμου, πώς θα μας μιλούσε για τα μυστήρια του ουρανού"; Όμως το ψευδευαγγέλιο αυτό, ειδικά για τα μυστήρια πέραν του κόσμου θέλει στην ουσία να μιλήσει, ώστε να διδάξει τη Γνωστική φιλοσοφία στους αναγνώστες του, δήθεν ως διδασκαλία του Χριστού!





2. Το περιστατικό της Θείας Ευχαριστίας

Ευθύς εξ αρχής, κάνει το κείμενο αυτό εμφανείς τις προθέσεις του, να γελοιοποιήσει τη Χριστιανική πίστη, με την εξής αφήγηση:

Οι μαθητές ενώ κάθονται με ευσεβή προσήλωση και λένε "την προσευχή της ευχαριστίας" πάνω στον άρτο, ο Χριστός τους κοροϊδεύει γελώντας. (Σε αντίθεση, στα κανονικά ευαγγέλια δεν παρουσιάζεται πουθενά να γελάει). Τότε οι μαθητές, τον ρωτούν γιατί γελάει, και τι λάθος έχουν κάνει. Τότε τους λέει ο Χριστός, ότι δεν γελάει μαζί τους, αλλά με αυτό που κάνουν, γιατί κάνουν κάτι εκτός του θελήματός τους, για να δοξασθεί ο θεός "ΤΟΥΣ". Με τον τρόπο αυτό, ο Ιησούς αυτού του "ευαγγελίου", δείχνει ότι άλλος είναι ο Θεός των Χριστιανών, και άλλος ο δικός του θεός, ο "θεός" των Γνωστικών!

Δικαίως, αναρωτιούνται, πώς είναι δυνατόν να λέει κάτι τέτοιο, μια και είναι ο Υιός του Θεού ΤΟΥΣ. Και εδώ ο Ιησούς το αρνείται αυτό έμμεσα, λέγοντας ότι δεν θα μπορούσαν να τον γνωρίζουν, μια και καμία γενεά ανθρώπων δεν θα τον γνωρίσει. Τότε οι μαθητές θυμώνουν, και αρχίζουν από μέσα τους να βλασφημούν εναντίον του!

Τότε ο Ιησούς προκαλεί τους μαθητές του να δείξουν αν είναι "τέλειοι", (πράγμα αντίθετο από τη Χριστιανική διδασκαλία, όπου η τελειότητα έρχεται μόνο μετά Χριστόν ως πορεία προς το "καθ' ομοίωσιν" που επιτυγχάνεται με το άγιο βάπτισμα στον Χριστό). Και ενώ οι μαθητές ανταποκρίνονται θετικά σε αυτή την πρόκληση, αδυνατούν να σταθούν μπροστά του, και μόνο ο Ιούδας μπορεί να το αποδείξει ότι είναι τέλειος. Αλλά και αυτός αποστρέφει το πρόσωπό του με σεβασμό. Αυτή είναι η δεύτερη αναφορά που γίνεται στον Ιούδα, και φροντίζει ο δόλιος συγγραφέας, να τον παρουσιάσει εξ' αρχής ως "ανώτερο" από τους άλλους μαθητές, ώστε να γίνει πιστευτή η δήθεν αποκάλυψη που θα παρουσιασθεί, και να μειώσει την αξιοπιστία των άλλων ευαγγελιστών.

Από το ως εδώ περιστατικό, παρατηρούμε ότι ο συγγραφέας του κειμένου αυτού, δεν έχει ιδέα ότι τη Θεία Ευχαριστία την τηρούσαν οι μαθητές ΜΟΝΟ μετά το θάνατο του Χριστού, και ότι μόνο ο Χριστός την τήρησε μία φορά λίγο πριν πεθάνει. Νομίζει ο συγγραφέας του κειμένου, ότι αυτή ήταν μια συνήθεια των μαθητών και πριν από το θάνατο του Χριστού! Και παρουσιάζει έναν "Χριστό" χάχα και είρωνα, με παραφουσκωμένη υπερηφάνεια, που αντιτίθεται στον Θεό του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού, που για τους Γνωστικούς ήταν ένας ανόητος, δύσμορφος και κακός θεός, διαφορετικός από τον δικό τους. Παρουσιάζει λοιπόν τον Χριστό να αρνείται τη σχέση του με τον Θεό αυτόν. Όσο για τους μαθητές, τους παρουσιάζει ως ανάξια ανθρωπάκια (πλην του Ιούδα), που βλασφημούν τον Χριστό όταν αρνείται τον Θεό "ΤΟΥΣ".

Η αφήγηση του σκηνικού αυτού, τελειώνει με την ομολογία του Ιούδα, ότι εκείνος γνωρίζει ποιος είναι ο Χριστός, (άρα ο Ιούδας δεν ανήκει σε ανθρώπινη γενεά κατά τον δήθεν λόγο του Χριστού), και γνωρίζει από πού κατάγεται ο Χριστός. Του λέει ότι κατάγεται από τον αθάνατο κόσμο της Βαρβελώς, και ότι ο ίδιος είναι ανάξιος να προφέρει το όνομα "του ενός" που έστειλε τον Χριστό.

"Ο ένας" που υποτίθεται ότι έστειλε τον Χριστό, είναι ο ανώτερος θεός των Γνωστικών, τον οποίο φυσικά δεν αποκαλούσαν Θεό, γι' αυτό και δεν προφέρει το όνομά του. Θεούς έλεγαν όλες τις ουράνιες κατώτερες από αυτόν οντότητες, που εμείς οι Χριστιανοί ονομάζουμε αγγέλους. Κατά το ευαγγέλιο αυτό λοιπόν, ο Χριστός ήταν απεσταλμένος από τον "Έναν", τον θεό των Γνωστικών, και όχι από τον Θεό του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού. Πρόκειται για τον Πλατωνικό "θεό" από τον οποίο πήγασαν τα πάντα ως "ιδέες" που βρήκαν την ολοκλήρωσή τους στον υλικό κόσμο. Γιατί ο Γνωστικισμός, (στη Σηθιανή μορφή του στην οποία ανήκει και αυτό το Γνωστικό Ευαγγέλιο του Ιούδα), δεν είναι παρά ένα κράμα Πλατωνικών, Ιουδαϊκών και Χριστιανικών ιδεών.

Όσον αφορά τη Βαρβελώ, οι μεταφραστές του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ τη μεταφράζουν στο κείμενό τους "κόσμος του Μπάρμπελο", προφανώς αγνοώντας την Ελληνική μορφή της λέξης ως "Βαρβελώ". Πρόκειται για μια θηλυκή (συνήθως) θεότητα, γνωστή ακόμα και στα παιδιά μας, μέσω διαφόρων κόμιξ που σκοπό έχουν να τα εξοικειώσουν με τον πνευματισμό και τις απόκρυφες γνώσεις. Η Βαρβελώ είναι για τους Γνωστικούς, θεϊκή πηγή φωτός, και γενεσιουργός αιτία - Μητέρα. Στην κορυφή της "θεϊκής" ιεραρχίας των Γνωστικών, είναι το Αόρατο Πνεύμα, στο ρόλο του Πατέρα, η Βαρβελώ στο ρόλο της Μητέρας, και ο Αυτογενής στο ρόλο του Υιού.

3. Εισαγωγή στη θεολογία του Γνωστικισμού




Εδώ λοιπόν, ο "Ιούδας" εισάγει τον αναγνώστη στη "θεολογία" του Γνωστικισμού. Και προετοιμάζει για περισσότερες λεπτομέρειες την περιέργειά του. Και εδώ, γίνεται μια εισαγωγή σε αυτό, με τον Ιησού να του λέει εμπιστευτικά:

"Πήγαινε μακριά από τους άλλους, και θα σου πω τα μυστήρια του βασιλείου". Με τη φράση αυτή, σκοπεύει ο κειμενογράφος να ξεχωρίσει αφ' ενός τον Ιούδα ως κάτοχο μιας ανώτερης αποκάλυψης, αφ' ετέρου να υπονοήσει ότι ο γνήσιος Γνωστικός πρέπει να αποχωρήσει από την ομήγυρη των Χριστιανών, ώστε να λάβει την ουράνια αποκάλυψη.

Ο Ιησούς λέει στον Ιούδα ότι μπορεί να κατανοήσει τα μυστήρια της Βασιλείας, αλλά θα πικραθεί, γιατί οι 12 μαθητές θα βάλουν άλλον στη θέση του για να παραμείνουν 12. Εδώ υπονοείται η πληροφορία του βιβλίου των Πράξεων των Αποστόλων, 1/α: 15-26, όπου στη θέση του Ιούδα μπαίνει ο Ματθίας. Και στο σημείο αυτό, ο Γνωστικός κειμενογράφος του παρουσιάζει αυτό ως προφητεία, επειδή ήδη το γνωρίζει μετά από 100 και πλέον χρόνια ότι έχει συμβεί.

Ο Ιούδας λοιπόν, αδημονεί να μάθει περισσότερα, και ρωτάει τον Ιησού: "πότε θα κατεβεί στη γενεά η μεγάλη ημέρα του φωτός;" Όμως ο Ιησούς φεύγει χωρίς να απαντήσει ακόμα.

Εδώ το Ευαγγέλιο του Ιούδα, εισάγει τον αναγνώστη σε άλλο ένα χαρακτηριστικό του Γνωστικισμού. Στο διαχωρισμό των ανθρώπων σε γενιές (γένη), εκ των οποίων το γένος του Σηθ (από το οποίο υποτίθεται ότι κατάγεται ο Ιούδας και ο Χριστός), είναι ένα φωτισμένο γένος, με τη σπίθα του "Απόλυτου Ενός".

Η Γνωστική θεολογία των Σηθιτών, λέει ότι όταν η Σοφία θέλησε να δημιουργήσει χωρίς τη βοήθεια του Ενός, γεννήθηκε ο Αλαζόνας ή Γιαλνταμπαώθ ή Νεμβρώ, και μαζί του κάποιος Σάκλας (σημαίνει ανόητος), που μαζί έπλασαν τον υλικό κόσμο με όλα του τα προβλήματα. Αυτός είναι ο τρόπος που οι Γνωστικοί προσπάθησαν να δικαιολογήσουν το κακό στον κόσμο και την έμμεση σχέση του Απολύτου Ενός με τον κόσμο, (σε αντίθεση με τους Χριστιανούς), που επέμειναν στην Ελεύθερη Βούληση και την άμεση δημιουργία του Θεού.







4. Η συζήτηση για τις γενιές


Το επόμενο πρωί, οι μαθητές ρωτούν τον Χριστό γιατί έφυγε. Και εκείνος τους απαντάει, ότι πήγε "σε μια άλλη μεγάλη και αγία γενεά", υπονοώντας τους Γνωστικούς, και ότι οι μαθητές του ανήκαν σε μια κατώτερη γενεά από τη "γενεά του Σηθ". Και όταν οι μαθητές του τον ρωτούν για τη γενεά εκείνη, ο Χριστός πάλι τους κοροϊδεύει γελώντας για την αμάθειά τους, και τους διαβεβαιώνει ότι κανένας από αυτόν τον αιώνα δεν θα μάθει για τη γενεά εκείνη, ούτε άνθρωπος, ούτε άγγελος, ούτε άστρο. Γιατί όλα αυτά, ανήκουν στη γενεά των ανθρώπων του κατώτερου αυτού θεού και κόσμου.

Κατά τους Γνωστικούς λοιπόν, η Σοφία ξεγέλασε τον κακό δημιουργό Αλαζόνα, και εκείνος εμφύσησε στον Αδάμαντα (τον άγγελο ουράνιο Αδάμ που είναι σε ένα φωτεινό σύννεφο) τη θεϊκή σπίθα ως μέρος του Απολύτου Ενός, κάνοντάς τον έτσι ανώτερο από τον ίδιο τον Αλαζόνα ή Νεμβρώ. Ο γιος του Αδάμ ο Σηθ, ξεκινάει μια "άλλη γενιά", που έχει μέσα τη Θεία σπίθα, και γι' αυτό ονομάζεται "Αλλογενής". Πρόκειται για την ανώτερη γενιά στην οποία υποτίθεται ότι ανήκει ο Ιούδας και ο Χριστός, σε αντίθεση με τους μαθητές του, και τους Χριστιανούς "αυτής της γενεάς", και όχι "εκείνης της ανώτερης γενεάς". Για τους Γνωστικούς, ο Αδάμας είναι ένας ουράνιος άγγελος ως Πλατωνική ΙΔΕΑ του Απολύτου Ενός, και έχει στη γη ως εικόνα του τον άνθρωπο επίγειο Αδάμ της φθαρτής γενιάς. Η σωτηριολογία τους λέει, ότι ενώ ο κακός δημιουργός θεός κρατάει τη Θεία σπίθα (την ψυχή) μέσα στα κακά σώματα της ύλης, η σωτηρία επέρχεται όταν ο άνθρωπος που έχει τη θεία σπίθα, ΓΝΩΡΙΣΕΙ την αλήθεια και απελευθερωθεί δια του θανάτου από αυτά τα σώματα, ώστε να επιστρέψει στον ανώτερο (Πλατωνικό) κόσμο των Ιδεών, στον κόσμο της Βαρβελώς και του Απόλυτου Ενός. Για τους Γνωστικούς, μόνο η καλή γενιά του Σηθ θα επιστρέψει εκεί. Οι άλλοι θα χαθούν σαν τα ζώα, γιατί δεν έχουν τη σπίθα αυτή.

Μετά από αυτό το "φτύσιμο" που τους ρίχνει ο Χριστός, οι μαθητές δεν μπορούν να αρθρώσουν λέξη!







5. Το όραμα του ναού και της θυσίας


Οι μαθητές λένε στον Ιησού ότι είδαν ένα όνειρο, έναν ναό με ένα μεγάλο θυσιαστήριο, στο οποίο 12 ιερείς που έκαναν αίσχη, πρόσφεραν θυσίες επικαλούμενοι το όνομα του Χριστού. Ο Χριστός τους εξηγεί, ότι οι ιερείς αυτοί είναι οι ίδιοι οι 12 μαθητές, και ότι τα βόδια που θυσιάζουν, είναι οι... άνθρωποι που παρασύρουν στη Χριστιανική πίστη! Τους συμβουλεύει να πάψουν να παρασύρουν τον κόσμο με αφορμή το όνομα του Χριστού, γιατί έτσι στην πραγματικότητα μάχονται τον ίδιο τον Χριστό, και στην έσχατη ημέρα θα καταισχυνθούν, γιατί υπηρετούν άλλον θεό, μιας γενιάς που δεν θα είναι αιώνια.

Εδώ ο Γνωστικός συγγραφέας του ψευτοευαγγελίου του Ιούδα, δείχνει το πραγματικό του πρόβλημα. Ενοχλείται από τον πολύ κόσμο που πιστεύει στη Χριστιανική πίστη, και θέλει να τους σταματήσει απειλώντας τους, και συκοφαντώντας τους αποστόλους ως κακοποιούς ιερείς. Θέλει να τους πει, ότι ο Χριστός δεν δοξάζεται από τον Χριστιανισμό, αλλά ότι ο Χριστός είναι ένας Γνωστικός σαν αυτόν, αντίθετος από τον Χριστιανισμό, που τιμά άλλον θεό.

Μέσα από αυτά τα λόγια, προκύπτει, όχι μόνο η αντίθεση και η αντιδιαστολή του Γνωστικισμού από τον Χριστιανισμό, (όσο και αν οι "ειδικοί" του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ και τα κάθε είδους παπαγαλάκια τους, θέλουν να αποκαλούν τους Γνωστικούς "Χριστιανούς"), αλλά προκύπτει και το ότι αυτά έχουν γραφεί, όταν ήδη οι Χριστιανοί είναι οργανωμένοι ως Εκκλησιαστικό Σώμα, με θυσίες και θυσιαστήριο (τη Θεία Ευχαριστία), και οι 12 μαθητές έχουν θέση στύλου της Εκκλησίας του Θεού στο Χριστιανικό οικοδόμημα. Δηλαδή, δεκαετίες μετά από την εποχή του Χριστού, που ο Χριστιανισμός λόγω της αύξησής του, προκαλεί τον τρόμο και τον πανικό στους Γνωστικούς αντιπάλους του. Προφανώς για τους Γνωστικούς, η αύξηση των Χριστιανών, καθυστερεί την πτώση του "κακού θεού" και του υλικού κόσμου, και πρέπει κάπως να ανακοπεί!








6. Η γενεά και οι ανθρώπινες γενεές


Εδώ για μια φορά ακόμα, ο Χριστός αναφέρεται στη γενεά του Σηθ, εξηγώντας κατ' ιδίαν στον Ιούδα ότι η γενεά η άγια των Γνωστικών δεν θα χαθεί, αλλά θα ανυψωθεί στους ουράνιους κόσμους με το θάνατο του σώματος, και τη σωτηρία της ψυχής τους με τον τρόπο αυτό. Σε αντίθεση, τους κοινούς θνητούς, τους περιμένει μόνο θάνατος, γιατί δημιουργήθηκαν από τη διεφθαρμένη Σοφία. Και αφού λέει αυτά τα ρατσιστικά και ελιτίστικα Γνωστικά δόγματα ο υποτιθέμενος Χριστός, αναχωρεί.

7. Το όραμα του Λιθοβολισμού του Ιούδα




Ο Ιούδας εδώ, λέει στον Ιησού "τσουβαλιάζοντας" όλους τους άλλους μαθητές ως υποδεέστερους: "Τώρα, αφού άκουσες όλους αυτούς, άκου κι εμένα, γιατί είδα ένα σπουδαίο όραμα". Ο Χριστός, με ακόμα πιο υπεροπτικό ύφος, γελάει και πάλι, αποκαλώντας τον Ιούδα (υποτιμητικά μεν, αλλά φιλικά), "δέκατο τρίτο πνεύμα", δήθεν προφητεύοντας ότι άλλος θα μπει ως δωδέκατος στη θέση του Ιούδα.

Ο Ιούδας λέει ότι είδε σε όραμα ότι οι άλλοι 12 τον λιθοβολούσαν, και μετά πήγε σε ένα μέρος με ένα μεγάλο και υπέροχο σπίτι, που ήθελε να μπει μέσα. Και ο Ιησούς του λέει, ότι ο Ιούδας παραπλανήθηκε, και ότι κανένας με θνητή γέννηση δεν θα μπει εκεί μέσα, γιατί είναι μόνο για αγίους, και κανένα ουράνιο σώμα αυτού του κόσμου δεν κυβερνά εκεί.

Τότε, ο Ιησούς του λέει, (ερμηνεύοντας το όνειρο), ότι ο Ιούδας θα πικραθεί πολύ, αλλά είναι ξεχωρισμένος από αυτή τη γενιά, και στις έσχατες ημέρες θα κυβερνήσει πάνω σε αυτή τη γενιά, αν και θα γίνει ο 13ος, και θα αναθεματισθεί από τις γενιές των κοινών ανθρώπων. Δηλαδή, ένα αντίστροφο ευαγγέλιο, όπου ο προδότης εξυψώνεται και οι δίκαιοι καταισχύνονται!








8. Γνωστική κοσμολογία


Στη συνέχεια, ο Χριστός, υποτίθεται ότι διδάσκει τον Ιούδα τα μυστήρια του κόσμου (κάτι που ούτε οι Χριστιανοί, ούτε οι Ιουδαίοι θεώρησαν ποτέ ως αναγκαίο για τη σωτηρία, αλλά που η Γνωστική πολυπραγμοσύνη θεωρούσε αναγκαίο).

Στο 7 σελίδων κείμενο που ακολουθεί, και όπου υποτίθεται ότι ο Χριστός εξηγεί τον κόσμο, την ιεραρχία και την κοσμολογία του, υπάρχουν πολλά κενά στο χειρόγραφο, και είναι και αρκετά μπερδεμένη η κοσμολογία του Γνωστικισμού. Γι' αυτό, θα δώσω απλώς μια αχνή περίληψη, καθώς οποιαδήποτε εκτενέστερη προσπάθεια, θα μπέρδευε περισσότερο παρά θα διαφώτιζε τον μη ειδικό αναγνώστη. Γι' αυτό, αντί να προσκολληθούμε ειδικά στο Ευαγγέλιο του Ιούδα, θα ανφέρουμε γενικότερα τη διδασκαλία των Γνωστικών επί του ζητήματος αυτού, όπως προκύπτει και από το Ευαγγέλιο του Ιούδα, αλλά και από άλλα Γνωστικά συγγράμματα που έχουν βρεθεί:

Αφού περιγράφει τη γέννηση του Αυτογενούς από τον Μέγα Ένα και τη Βαρβελώ, περιγράφει πώς γεννήθηκαν τέσσερεις άλλοι άγγελοι ή Φωστήρες μέσω του Αυτογεννούς για να τον υπηρετούν. Δημιουργούνται αναρρίθμητοι άγγελοι ή και αιώνες, δηλαδή ουράνια όντα, καθώς στη σκέψη των Γνωστικών συγχέονται αιώνες, άγγελοι, θεοί, αστέρες, σύννεφα και στερεώματα.

Οι αριθμοί τους αντιστοιχούν σε μονάδες χρόνου κυρίως. Υπάρχουν 12 αιώνες όσοι και οι μήνες και τα σύμβολα του ζωδιακού κύκλου, 72 ουρανοί και φωστήρες, όσα και τα έθνη του κόσμου, και τριακόσια εξήντα στερεώματα, όσες και οι ημέρες του έτους χωρίς τις εμβόλιμες 5 ημέρες. Χρησιμοποιείται επίσης και ο αριθμός 24, όσες οι ώρες της ημέρας. Σε ένα άλλο κείμενο του Ναγκ Χαμαντί, υπάρχει μια πιο στρωτή περιγραφή της Γνωστικής κοσμολογίας. Εκεί βρίσκουμε ότι οι 12 δυνάμεις ενώθηκαν μεταξύ τους και κάθε μία γέννησε 6 αγόρια και 6 κορίτσια, σύνολο 72 δυνάμεις. Στη συνέχεια, κάθε μία, γέννησε από 5 πνευματικές δυνάμεις, και έγιναν 360. Έτσι υπήρχε ο συμβολισμός του δικού μας υλικού κόσμου, ως Πλατωνική πρότυπη ιδέα στον πνευματικό κόσμο (Nag Hammadi Codex III: 83-84).

Κατόπιν περιγράφεται το πώς έγινε η ιεραρχία, η γέννηση του κακού Δημιουργού και η δημιουργία του Αδάμ και της γενιάς του Σηθ που περιγράψαμε πιο πάνω, και που νομίζω ότι κάθε περεταίρω ανάλυση θα μπερδέψει περισσότερο παρά θα βοηθήσει τον αναγνώστη αυτού του περιληπτικού άρθρου.

Η ανάλυση αυτή, τελειώνει με την δήθεν διδασκαλία του Ιησού, ότι ο Θεός διέταξε τον Μιχαήλ να δώσει σαν δάνειο πνεύματα στους ανθρώπους, αλλά ο Μεγάλος Ένας (που γι' αυτούς δεν είναι ο ίδιος με τον Θεό), διέταξε τον Γαβριήλ να παραχωρήσει στη μεγάλη γενεά πνεύματα "χωρίς επάνω της κανέναν άρχοντα", και ότι η γνώση (εξ' ου και "Γνωστικοί"), δόθηκε στους ανθρώπους (δια του Αδάμ), για να μη κυβερνά πάνω τους κανένας δεσπότης βασιλιάς του κάτω κόσμου. Δηλαδή ενώ για τους Χριστιανούς το ύψιστο αγαθό της σωτηρίας είναι η πίστη, για τους Γνωστικούς είναι η γνώση. Και ενώ για τους Χριστιανούς το "ξύλο της γνώσεως του καλού και του κακού" στον Αδάμ αποτελούσε πτώση, για τους Γνωστικούς αποτελούσε ευλογία και ανύψωση.





9. Το τέλος

Στη συνέχεια, ο Χριστός γελώντας πάλι και κοροϊδεύοντας τους ουράνιους άρχοντες του κόσμου αυτού, λέει ότι ο Σάκλας, (ο ανόητος συνεργάτης του Αποστάτη Δημιουργού Θεού), θα έρθει στο τέλος του χρόνου που του έχει παραδοθεί, και θα καταστραφούν όλες αυτές οι ουράνιες δυνάμεις με τα δημιουργήματά τους, τον υλικό κόσμο, ώστε όλα να ελευθερωθούν από τη δουλεία σε αυτόν τον κατώτερο υλικό κόσμο. (Άρες μάρες κουκουνάρες).






10. Η εξύψωση του Ιούδα και η προδοσία

Εδώ ο Ιούδας ρωτάει τον Ιησού για τους βαπτισμένους στο όνομά Του, (προφανώς τους Χριστιανούς) τι θα απογίνουν. Όμως το κείμενο είναι ελλειπές και δυσανάγνωστο, και δεν μπορεί να βγει σαφές νόημα για τη σημασία των λόγων του όσον αφορά τους Χριστιανούς. Αλλά είναι προφανές ότι από εκεί και πέρα εξυψώνει τον Ιούδα, λέγοντάς του ότι ο Ιούδας "θα τους ξεπεράσει όλους αυτούς, γιατί αυτός θα θυσιάσει τον άνθρωπο που ενδύει τον Χριστό". Μια διδασκαλία εντελώς αντίθετη από τη Χριστιανική, που τιμά την ύλη και το σώμα ως κάτι καλό, και που το θεωρεί συμμέτοχο των ευλογιών του Θεού. Αντιθέτως, για τη Γνωστική θεολογία, το σώμα φυλακίζει την το πνεύμα στην ύλη, και ο θάνατος είναι κάτι καλό, γιατί ελευθερώνει το πνεύμα. Γι' αυτό και η προδοσία του Ιούδα εμφανίζεται ευεργετική, επειδή θα ελευθερώσει και πάλι το πνεύμα του Χριστού προς τον ουράνιο κόσμο απ' όπου κατέβηκε.

Κατόπιν δείχνει στον Ιούδα τον "αστέρα" του, καθώς ο κάθε ένας άνθρωπος για τους Γνωστικούς, έχει έναν αστέρα προς τον οποίο ταυτίζεται στον πνευματικό κόσμο, και ακολουθεί "η μεταμόρφωση του Ιούδα" μέσα σε ένα φεγγοβόλο σύννεφο".

Μετά από αυτή την αποκάλυψη του Χριστού για το ρόλο του Ιούδα στο θάνατό Του, ο Ιούδας ακολουθεί τη μοίρα του, και λέει στους αρχιερείς και τους γραμματείς "αυτά που ήθελαν να ακούσουν", και προδίδει τον Χριστό για μερικά χρήματα, έτσι ώστε να τον ελευθερώσει από την ύλη.



Αυτά με λίγα λόγια είναι τα περιεχόμενα του πολυθρύλητου "Ευαγγελίου του Ιούδα". Ένα Γνωστικό κείμενο εντελώς ξένο προς τη Χριστιανική πίστη. Και όχι μόνο ξένο, αλλά και ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Αυτό είναι για το οποίο όλοι αυτοί οι "ειδικοί" γράφουν ότι αποτελεί μια "διαφορετική εκδοχή του Χριστιανισμού".

Όμως για όλα αυτά που λένε οι "ειδικοί" περί "παράλληλων Χριστιανισμών", θα αναφερθούμε σε άλλο άρθρο.





πηγη:oodegr.com

7. Το όραμα του Λιθοβολισμού του Ιούδα




Ο Ιούδας εδώ, λέει στον Ιησού "τσουβαλιάζοντας" όλους τους άλλους μαθητές ως υποδεέστερους: "Τώρα, αφού άκουσες όλους αυτούς, άκου κι εμένα, γιατί είδα ένα σπουδαίο όραμα". Ο Χριστός, με ακόμα πιο υπεροπτικό ύφος, γελάει και πάλι, αποκαλώντας τον Ιούδα (υποτιμητικά μεν, αλλά φιλικά), "δέκατο τρίτο πνεύμα", δήθεν προφητεύοντας ότι άλλος θα μπει ως δωδέκατος στη θέση του Ιούδα.

Ο Ιούδας λέει ότι είδε σε όραμα ότι οι άλλοι 12 τον λιθοβολούσαν, και μετά πήγε σε ένα μέρος με ένα μεγάλο και υπέροχο σπίτι, που ήθελε να μπει μέσα. Και ο Ιησούς του λέει, ότι ο Ιούδας παραπλανήθηκε, και ότι κανένας με θνητή γέννηση δεν θα μπει εκεί μέσα, γιατί είναι μόνο για αγίους, και κανένα ουράνιο σώμα αυτού του κόσμου δεν κυβερνά εκεί.

Τότε, ο Ιησούς του λέει, (ερμηνεύοντας το όνειρο), ότι ο Ιούδας θα πικραθεί πολύ, αλλά είναι ξεχωρισμένος από αυτή τη γενιά, και στις έσχατες ημέρες θα κυβερνήσει πάνω σε αυτή τη γενιά, αν και θα γίνει ο 13ος, και θα αναθεματισθεί από τις γενιές των κοινών ανθρώπων. Δηλαδή, ένα αντίστροφο ευαγγέλιο, όπου ο προδότης εξυψώνεται και οι δίκαιοι καταισχύνονται!








8. Γνωστική κοσμολογία


Στη συνέχεια, ο Χριστός, υποτίθεται ότι διδάσκει τον Ιούδα τα μυστήρια του κόσμου (κάτι που ούτε οι Χριστιανοί, ούτε οι Ιουδαίοι θεώρησαν ποτέ ως αναγκαίο για τη σωτηρία, αλλά που η Γνωστική πολυπραγμοσύνη θεωρούσε αναγκαίο).

Στο 7 σελίδων κείμενο που ακολουθεί, και όπου υποτίθεται ότι ο Χριστός εξηγεί τον κόσμο, την ιεραρχία και την κοσμολογία του, υπάρχουν πολλά κενά στο χειρόγραφο, και είναι και αρκετά μπερδεμένη η κοσμολογία του Γνωστικισμού. Γι' αυτό, θα δώσω απλώς μια αχνή περίληψη, καθώς οποιαδήποτε εκτενέστερη προσπάθεια, θα μπέρδευε περισσότερο παρά θα διαφώτιζε τον μη ειδικό αναγνώστη. Γι' αυτό, αντί να προσκολληθούμε ειδικά στο Ευαγγέλιο του Ιούδα, θα ανφέρουμε γενικότερα τη διδασκαλία των Γνωστικών επί του ζητήματος αυτού, όπως προκύπτει και από το Ευαγγέλιο του Ιούδα, αλλά και από άλλα Γνωστικά συγγράμματα που έχουν βρεθεί:

Αφού περιγράφει τη γέννηση του Αυτογενούς από τον Μέγα Ένα και τη Βαρβελώ, περιγράφει πώς γεννήθηκαν τέσσερεις άλλοι άγγελοι ή Φωστήρες μέσω του Αυτογεννούς για να τον υπηρετούν. Δημιουργούνται αναρρίθμητοι άγγελοι ή και αιώνες, δηλαδή ουράνια όντα, καθώς στη σκέψη των Γνωστικών συγχέονται αιώνες, άγγελοι, θεοί, αστέρες, σύννεφα και στερεώματα.

Οι αριθμοί τους αντιστοιχούν σε μονάδες χρόνου κυρίως. Υπάρχουν 12 αιώνες όσοι και οι μήνες και τα σύμβολα του ζωδιακού κύκλου, 72 ουρανοί και φωστήρες, όσα και τα έθνη του κόσμου, και τριακόσια εξήντα στερεώματα, όσες και οι ημέρες του έτους χωρίς τις εμβόλιμες 5 ημέρες. Χρησιμοποιείται επίσης και ο αριθμός 24, όσες οι ώρες της ημέρας. Σε ένα άλλο κείμενο του Ναγκ Χαμαντί, υπάρχει μια πιο στρωτή περιγραφή της Γνωστικής κοσμολογίας. Εκεί βρίσκουμε ότι οι 12 δυνάμεις ενώθηκαν μεταξύ τους και κάθε μία γέννησε 6 αγόρια και 6 κορίτσια, σύνολο 72 δυνάμεις. Στη συνέχεια, κάθε μία, γέννησε από 5 πνευματικές δυνάμεις, και έγιναν 360. Έτσι υπήρχε ο συμβολισμός του δικού μας υλικού κόσμου, ως Πλατωνική πρότυπη ιδέα στον πνευματικό κόσμο (Nag Hammadi Codex III: 83-84).

Κατόπιν περιγράφεται το πώς έγινε η ιεραρχία, η γέννηση του κακού Δημιουργού και η δημιουργία του Αδάμ και της γενιάς του Σηθ που περιγράψαμε πιο πάνω, και που νομίζω ότι κάθε περεταίρω ανάλυση θα μπερδέψει περισσότερο παρά θα βοηθήσει τον αναγνώστη αυτού του περιληπτικού άρθρου.

Η ανάλυση αυτή, τελειώνει με την δήθεν διδασκαλία του Ιησού, ότι ο Θεός διέταξε τον Μιχαήλ να δώσει σαν δάνειο πνεύματα στους ανθρώπους, αλλά ο Μεγάλος Ένας (που γι' αυτούς δεν είναι ο ίδιος με τον Θεό), διέταξε τον Γαβριήλ να παραχωρήσει στη μεγάλη γενεά πνεύματα "χωρίς επάνω της κανέναν άρχοντα", και ότι η γνώση (εξ' ου και "Γνωστικοί"), δόθηκε στους ανθρώπους (δια του Αδάμ), για να μη κυβερνά πάνω τους κανένας δεσπότης βασιλιάς του κάτω κόσμου. Δηλαδή ενώ για τους Χριστιανούς το ύψιστο αγαθό της σωτηρίας είναι η πίστη, για τους Γνωστικούς είναι η γνώση. Και ενώ για τους Χριστιανούς το "ξύλο της γνώσεως του καλού και του κακού" στον Αδάμ αποτελούσε πτώση, για τους Γνωστικούς αποτελούσε ευλογία και ανύψωση.





9. Το τέλος

Στη συνέχεια, ο Χριστός γελώντας πάλι και κοροϊδεύοντας τους ουράνιους άρχοντες του κόσμου αυτού, λέει ότι ο Σάκλας, (ο ανόητος συνεργάτης του Αποστάτη Δημιουργού Θεού), θα έρθει στο τέλος του χρόνου που του έχει παραδοθεί, και θα καταστραφούν όλες αυτές οι ουράνιες δυνάμεις με τα δημιουργήματά τους, τον υλικό κόσμο, ώστε όλα να ελευθερωθούν από τη δουλεία σε αυτόν τον κατώτερο υλικό κόσμο. (Άρες μάρες κουκουνάρες).






10. Η εξύψωση του Ιούδα και η προδοσία

Εδώ ο Ιούδας ρωτάει τον Ιησού για τους βαπτισμένους στο όνομά Του, (προφανώς τους Χριστιανούς) τι θα απογίνουν. Όμως το κείμενο είναι ελλειπές και δυσανάγνωστο, και δεν μπορεί να βγει σαφές νόημα για τη σημασία των λόγων του όσον αφορά τους Χριστιανούς. Αλλά είναι προφανές ότι από εκεί και πέρα εξυψώνει τον Ιούδα, λέγοντάς του ότι ο Ιούδας "θα τους ξεπεράσει όλους αυτούς, γιατί αυτός θα θυσιάσει τον άνθρωπο που ενδύει τον Χριστό". Μια διδασκαλία εντελώς αντίθετη από τη Χριστιανική, που τιμά την ύλη και το σώμα ως κάτι καλό, και που το θεωρεί συμμέτοχο των ευλογιών του Θεού. Αντιθέτως, για τη Γνωστική θεολογία, το σώμα φυλακίζει την το πνεύμα στην ύλη, και ο θάνατος είναι κάτι καλό, γιατί ελευθερώνει το πνεύμα. Γι' αυτό και η προδοσία του Ιούδα εμφανίζεται ευεργετική, επειδή θα ελευθερώσει και πάλι το πνεύμα του Χριστού προς τον ουράνιο κόσμο απ' όπου κατέβηκε.

Κατόπιν δείχνει στον Ιούδα τον "αστέρα" του, καθώς ο κάθε ένας άνθρωπος για τους Γνωστικούς, έχει έναν αστέρα προς τον οποίο ταυτίζεται στον πνευματικό κόσμο, και ακολουθεί "η μεταμόρφωση του Ιούδα" μέσα σε ένα φεγγοβόλο σύννεφο".

Μετά από αυτή την αποκάλυψη του Χριστού για το ρόλο του Ιούδα στο θάνατό Του, ο Ιούδας ακολουθεί τη μοίρα του, και λέει στους αρχιερείς και τους γραμματείς "αυτά που ήθελαν να ακούσουν", και προδίδει τον Χριστό για μερικά χρήματα, έτσι ώστε να τον ελευθερώσει από την ύλη.



Αυτά με λίγα λόγια είναι τα περιεχόμενα του πολυθρύλητου "Ευαγγελίου του Ιούδα". Ένα Γνωστικό κείμενο εντελώς ξένο προς τη Χριστιανική πίστη. Και όχι μόνο ξένο, αλλά και ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Αυτό είναι για το οποίο όλοι αυτοί οι "ειδικοί" γράφουν ότι αποτελεί μια "διαφορετική εκδοχή του Χριστιανισμού".

Όμως για όλα αυτά που λένε οι "ειδικοί" περί "παράλληλων Χριστιανισμών", θα αναφερθούμε σε άλλο άρθρο.





πηγη:oodegr.com

Ο αληθινός λόγος της δημοσιότητας για το Γνωστικό "Ευαγγέλιο του Ιούδα"








Πολλά γράφτηκαν από Χριστιανούς και μη, για την επίθεση μερίδας του Τύπου εναντίον της Εκκλησίας, επ' αφορμή του ψευδεπίγραφου Γνωστικού "Ευαγγελίου του Ιούδα". Φαίνεται όμως ότι η πραγματικότητα είναι πιο πεζή...






1. Μια φαινομενικά παράλογη εκστρατεία του Τύπου


Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να πει στη χώρα μας (όπως και σε πολλές ακόμα χώρες), ότι δεν άκουσε τις τελευταίες ημέρες το ζήτημα που εγέρθηκε με το ψευδεπίγραφο Γνωστικό ψευτοευαγγέλιο "του Ιούδα". Και το γεγονός αυτό, δημιούργησε απορίες σε πολύ κόσμο, για διάφορες αιτίες. Το να γίνει τόσος ντόρος για ένα Γνωστικό ψευδεπίγραφο "ευαγγέλιο", που η ύπαρξή του είναι γνωστή από τον 2ο αιώνα μ. Χ., δεν φαίνεται να είναι κάτι λογικό. Όπως δεν φαίνεται να είναι λογικοί οι πηχιαίοι τίτλοι περί "αποκατάστασης του Ιούδα", περί "νέας θεώρησης του Ιούδα", και περί "άλλης εκδοχής των γεγονότων του θανάτου του Χριστού", ή περί "διαφορετικών Χριστιανισμών του πρώτου αιώνα". Ακόμα πιο "ύποπτος" είναι ο χρόνος που επελέγει για να δημοσιευθεί σε τόσες χώρες ταυτόχρονα: Εν μέσω Σαρακοστής κοντά στο Πάσχα!

Άραγε, γιατί τόσος ντόρος, τόσος σχεδιασμός, και τέτοιο "τάιμινγκ" για ένα Γνωστικό κείμενο, για το οποίο τόσοι λίγοι φυσιολογικά θα έπρεπε να ενδιαφέρονται; Ένα βιβλίο που θα ενδιέφερε καθαρά και μόνο τους ΕΙΔΙΚΟΥΣ που ασχολούνται με τις θρησκευτικές κινήσεις της μακρινής εκείνης εποχής, φαίνεται παράλογο να κυκλοφορεί σε τόσο ευρεία έκταση, ώστε να το αποκτήσει "και η κουτσή Μαριώ", μέσω του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ.










2. Οι υποψίες που δημιουργήθηκαν


Φυσικά όλες αυτές οι καταστάσεις, έτυχαν σφοδρής εκμετάλλευσης από τους εχθρούς της Εκκλησίας. Ανόητες φυλλάδες, άρθρα και μέηλ, "πληροφορούσαν" τους Χριστιανούς για την αθωότητα του Ιούδα, και την "απόδειξη" της προδοσίας όλων ημών από τον... Χριστό! Αλλά φυσικά τέτοια ανόητα "επιχειρήματα" πείθουν μόνο όσους είναι ήδη πεπεισμένοι κατά της Χριστιανικής πίστης! Και κανένας Χριστιανός δεν θα μπορούσε να πιστέψει ως "έγκυρο ιστορικό σύγγραμμα του Ιούδα" ένα κείμενο που γράφτηκε ένα αιώνα μετά από τον θάνατο του Ιούδα! Όλες αυτές οι φυλλάδες λοιπόν, παρέμειναν για "εσωτερική κατανάλωση" μεταξύ των εχθρών της Χριστιανικής πίστης, ώστε να να τονίζεται περισσότερο η ανοησία τους.

Μία μόνο ζημιά προκλήθηκε από αυτό το μπαράζ δημοσιεύσεων. Σε ανθρώπους με διανοητικά προβλήματα κατανόησης, σε παιδιά, σε ελάχιστα πληροφορημένους (αλλά άπιστους), ίσως έμειναν στο μυαλό μόνο οι μεγάλοι τίτλοι περί "διαφορετικής εκδοχής" της ιστορίας του Χριστού. Μια ζημιά για την οποία φυσικά θα δώσουν λόγο κάποτε στον Θεό, οι εμπνευστές αυτής της εκστρατείας, παρά το ότι "τα πρόβατα του Χριστού δεν μπορεί να τα αρπάξει κανείς από τα χέρια Του" (Ιωάννης 10/ι: 28).

Βλέποντας την ανωτέρω εκμετάλλευση του ζητήματος από εχθρούς της πίστης, πολλοί Χριστιανοί έσπευσαν να μιλήσουν για "επίθεση" μερίδας του Τύπου εναντίον της Εκκλησίας, από "ξένα κέντρα". Και μια ολόκληρη συνωμοσιολογία άρχισε να πλέκεται γύρω από το ζήτημα. Ακούστηκαν πολλά, όπως:

-Γίνεται επίθεση στην Εκκλησία εν μέσω του Πάσχα.

-Η Νέα Εποχή προσπαθεί να χτυπήσει τη Χριστιανική πίστη.

-Σατανιστικά κέντρα που ελέγχουν τις παγκόσμιες εξουσίες, προσπαθούν να αποτινάξουν την πίστη από τον κόσμο.

-Γίνεται προσπάθεια σύγχυσης των πιστών, για να ακυρώσουν την πίστη στη σταύρωση και την ανάσταση.

-Γίνεται προσπάθεια να επανεισαχθεί ο Γνωστικισμός στον κόσμο.

-Δημιουργούνται από τους Σιωνιστές οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να προχωρήσει ο Πάπας στην "αποκατάσταση" του Ιούδα, ώστε να βελτιωθούν οι σχέσεις του με τον Ιουδαϊσμό.

-Γίνεται προσπάθεια να εισαχθούν αντεστραμμένες αξίες στη θρησκευτική συνείδηση του κόσμου, ώστε να μην γνωρίζει τι είναι καλό και τι είναι κακό, δικαιολογώντας ακόμα και την προδοσία.

Αυτά τα παραπάνω, και πολλά ακόμα ακούσθηκαν και θα ακουσθούν, από Χριστιανούς και μη. Και πιθανόν κάποια από αυτά, να έχουν κάποια βάση, ή τουλάχιστον κάποια από αυτά (ή όλα), τυγχάνουν εκμετάλλευσης από ανθρώπους (και δαίμονες), που επωφελούνται της κατάστασης αυτής με κάθε δυνατό τρόπο, ώστε να ζημιώσουν κατά το δυνατόν τη Χριστιανική πίστη.

Όμως, υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε ότι το θέμα είναι πολύ απλούστερο. Περισσότερο ρηχό, και περισσότερο "πεζό" από όλα αυτά. Ναι, ίσως ΚΑΙ αυτά να ισχύουν σε κάποιο βαθμό. Όμως το σίγουρο είναι ότι το πραγματικό ζήτημα είναι καθαρά ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ! Είναι η συνεχιζόμενη προσπάθεια, να διαιωνισθεί η προδοσία του Ιούδα, όχι αυτή τη φορά μόνο για τριάντα αργύρια, αλλά για... εκατομμύρια ευρώ!!!

3. Μια ιστορία διεθνούς αρχαιοκαπηλίας

Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, είναι χρήσιμο να δούμε περιληπτικά το ιστορικό της "απόκτησης" των δικαιωμάτων έκδοσης από το Νάσιοναλ Τζεογκάφικ, αυτού του αρχαίου κειμένου:

Το ίδιο το Νάσιοναλ Τζεογκράφικ, τόσο στο ίδιο το περιοδικό, όσο και στο βιβλίο που δημοσίευσε ένθετο για το Ευαγγέλιο του Ιούδα, κάνει εκτενή ανάλυση των γεγονότων της απόκτησης αυτής. Γεγονότα που για τα προγενέστερα απ' αυτά τουλάχιστον, υπάρχει κάποια αμφισβήτηση για την ακρίβειά τους, μια και εκφράζονται απόψεις ότι απλώς καλύπτουν τους παλαιότερους αρχαιοκαπήλους που πήραν μέρος στην ιστορία, και ότι ο κώδικας αυτός, δεν είναι παρά κλεμμένο μέρος των κωδίκων του Nag Hammadi, που ανακαλύφθηκαν το 1945. Αλλά εμείς θα αναφέρουμε εδώ μόνο την "επίσημη" εκδοχή, όπως την περιγράφει το Νάσιοναλ Τζεογκράφικ:

Κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1970, κοντά στο Beni Masar της Αιγύπτου ανακαλύπτεται ένα χειρόγραφο σε πάπυρο, που περιέχει μεταξύ άλλων κειμένων, το λεγόμενο "Ευαγγέλιο του Ιούδα".

Το 1978 ένας χωρικός αρχαιοκάπηλος, το πουλάει σε έναν Αιγύπτιο "έμπορο αρχαιοτήτων", ονόματι "Χάνα".

Στις αρχές του 1980, κατά τον καιρό που η Αιγυπτιακή κυβέρνηση χαρακτηρίζει παράνομη την κατοχή αδήλωτων αρχαιοτήτων, και την εξαγωγή τους χωρίς κρατική άδεια, και ενώ ο Χάνα προσπαθεί να το πουλήσει σε πολύ υψηλή τιμή στο εξωτερικό, γίνεται διάρρηξη και του το κλέβουν.

Με τη βοήθεια ενός Έλληνα ανακατεμένοι σε παρόμοιες δοσοληψίες, ο Χάνα καταφέρνει να ξαναπάρει στην κατοχή του μέρος του χειρογράφου, στο οποίο υπάρχει και το Ευαγγέλιο του Ιούδα.

Το Μάιο 1983 ο Χάνα πηγαίνει στη Γενεύη για να πουλήσει το χειρόγραφο σε κάποιον Στίβεν Εμλ, μεταπτυχιακό φοιτητή που εργαζόταν στη Ρώμη, όμως η υψηλή τιμή που ζητούσε, (3.000.000 δολάρια), χαλάνε τη συμφωνία. Γιατί ο Εμλ διέθετε μέχρι 50.000 δολάρια. Στη συνάντηση, υπήρχε και ένας Έλληνας, που έκανε τον διερμηνέα.

Αποφασισμένος ο Χάνα να πιάσει μεγάλη τιμή, πάει στη Νέα Υόρκη, όμως και πάλι δεν καταφέρνει να πάρει τα χρήματα που υπολόγιζε. Τότε, ο Χάνα κρύβει τον πάπυρο σε μια θυρίδα της Σίτυμπανκ στο Χίκσβιλ του Λονγκ Άιλαντ, και γυρίζει στην Αίγυπτο.

Κατά τη δεκαετία του 80, ο καθηγητής Τζέημς Ρόμπινσον Αμερικανός ειδικός σε τέτοιου είδους Αιγυπτιακά κείμενα, έρχεται σε επαφή με τον Χάνα.

Το 1991 η αγοροπωλησία ακυρώνεται, εξ αιτίας του πολέμου του Κόλπου, όταν εμποδίζεται έτσι η συνάντηση που θα είχαν.

Το 2000 Το Πανεπιστήμιο του Γέηλ απορρίπτει προσφορά για την αγορά του Ευαγγελίου του Ιούδα.

Την ίδια χρονιά, το αγοράζει η Ελληνικής καταγωγής έμπορος αρχαιοτήτων Φρίντα Νούσμπεργκερ - Τσάκος με έδρα τη Ζυρίχη, για 300.000 δολάρια περίπου. Επιτέλους, ο Χάνα το ξεφορτώνεται για μια σχετικά καλή τιμή. Αυτή είναι η πρώτη επώνυμη ιδιοκτήτης του κώδικα.

Τον Σεπτέμβριο του 2000 η Τσάκος πουλάει τον κώδικα στον Μπρους Φερίνι, έναν άλλο έμπορο αρχαιοτήτων στο Οχάιο, όμως εκείνος δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί στα χρήματα που συμφωνήθηκαν, και τον Φεβρουάριο του 2001 επιστρέφει τον κώδικα στην Τσάκος, αλλά με πολύ σοβαρές φθορές. Εδώ να σημειώσουμε, ότι από όπου περνούσε ο κώδικας, υφίστατο όλο και μεγαλύτερη φθορά, μια και ήταν εξαιρετικά εύθραυστος, και κάθε νέος κάτοχος, όχι μόνο τον φωτογράφιζε, αλλά και ανακατέτασσε τα φύλλα του, ώστε να τον κάνει πιο εμφανίσιμο, και να πιάσει καλύτερη τιμή. Ειδικά ο τελευταίος αυτός κάτοχος όμως, ο Φερίνι, μέχρι που τον... κατέψυξε, με αποτέλεσμα οι αλλαγές θερμοκρασίας και υγρασίας να τον καταστρέψουν πολύ, και να κάνουν μαύρα κάποια φύλλα του.

Οι επιταγές του Φερίνι (ο οποίος τότε βρέθηκε σε πτώχευση), έληγαν στις αρχές του 2001. Τότε εμφανίζεται στην ιστορία ο Μάριο Ρομπέρτι, Ελβετός δικηγόρος της Τσάκος "που διευθύνει ένα ίδρυμα για την ανάδειξη της αρχαίας τέχνης" (όπως χαρακτηριστικά γράφει στη σελίδα 19 το Νάσιοναλ Τζεογκράφικ Μαϊου 2006, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΕΥΘΕΩΣ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΥΓΚΑΛΥΜΜΕΝΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ, που είναι "Maecenas Foundation for Ancient Art" ). Αυτός για πιέσει τον Φερίνι να επιστρέψει τον κώδικα, επιστρετεύει τον πρώην έμπορο αρχαιοτήτων Μισέλ Βαν Ριν, που διαθέτετι δικτυακό τόπο αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Αυτός διαδίδει τα νέα για την πτώχευση του Φερίνι, και για τον κώδικα που έχει στην κατοχή του, και τον αναγκάζει να φοβηθεί την ποινική δίωξη, ώστε τον επιστρέφει. (Αργότερα ο Βαν Ριν, στράφηκε και ενάντια στον Ρομπέρτι και την Τσάκος...) Έτσι τον Φεβρουάριο του 2001 ο κώδικας επιστρέφει στην Ελβετία.

Το 2002 ξεκινάει η μετάφραση του χειρογράφου, με επιμέλεια του Ελβετού ειδικού της Κοπτικής γλώσσας Ρόντολφ Κασσέρ. Ο Κώδικας δωρίζεται στο Κοπτικό Μουσείο του Καϊρου.

Το 2005 Γίνεται ραδιοχρονολόγηση, που δείχνει ότι ο πάπυρος είναι μεταξύ του 220 και του 340 μ.Χ.

Το Maecenas Foundation for Ancient Art υπό τη διεύθυνση του δικηγόρου της Τσάκος Μάριο Ρομπέρτι, κλείνει συμφωνία με την National Geographic Society να πουλήσει το το χειρόγραφο για το φημολογούμενο ποσό του 1.000.000 δολαρίων. Η προσπάθεια χρηματοδοτείται από το Ινστιτούτο Waitt Institute for Historical Diskcovery και την National Geographic Society, η οποία έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα έντυπης δημοσίευσης και τηλεοπτικής προβολής του κειμένου.

Το 2006 ανακοινώνεται η 17η Απριλίου ως ημέρα έκδοσης του Ευαγγελίου του Ιούδα.

Στις 6 Απριλίου 2006 οι πάπυροι του Ευαγγελίου, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στα γραφεία της National Geographic Society στην Ουάσιγκτον.

Στις 11 Απριλίου 2006 κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα νέα Ελληνικά το Ευαγγέλιο του Ιούδα από το Νάσιοναλ Τζεογκράφικ, εν μέσω εκτενέστατης και παραφουσκωμένης διαφήμισης από όλα τα ΜΜΕ, και ιδίως από τα ΜΜΕ του Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ), που εκπροσωπεί στην Ελλάδα το Νάσιοναλ Τζεογκράφικ.

Αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία. Φυσικά, από την ιστοσελίδα του Μισέλ Βαν Ριν που αναφέραμε πιο πάνω, μαθαίνουμε πολλές ακόμα γαργαλιστικές λεπτομέρειες για την υπόθεση αυτή. Αντιλαμβανόμαστε για παράδειγμα, ότι το "Maecenas Foundation for Ancient Art", είναι εκείνο το ίδρυμα του οποίου ο διευθυντής είναι ο δικηγόρος της Τσάκος Μάριο Ρομπέρτι. Αντιλαμβανόμαστε ότι το ίδρυμα αυτό, έχει ένα όνομα που μοιάζει με το όνομα ενός σχετικού ιδρύματος του ΟΗΕ, που δημιουργήθηκε το 1998, και λέγεται: "Maecenas World Patrimony Foundation", με τέτοια ομοιότητα που να δημιουργεί σύγχυση, και να εκλαμβάνεται εύκολα το ίδρυμα του Ρομπέρτι, ως το ίδρυμα του ΟΗΕ!

Το ίδρυμα του Ρομπέρτι, δεν φαίνεται να έχει άλλα αντικείμενα διαχείρησης εκτός από το Ευαγγέλιο του Ιούδα, και ελάχιστα είναι γνωστά γι' αυτό. Αυτό δημιουργεί σε πολλούς την υποψία, ότι στην πραγματικότητα εξυπηρετεί απλώς και μόνο στην νομιμοποίηση του Ευαγγελίου του Ιούδα, (λόγω της παράνομης προέλευσής του), και τη δυνατότητα διαχείρησης των συμφωνιών με την "National Geographic Society", για οικονομική εκμετάλλευση του κώδικα.

Στην ιστοσελίδα του Μισέλ Βαν Ριν, υπάρχει μια συζήτηση για την επιστροφή του κώδικα από τον Φερίνι στην Τσάκος, που αξίζει να δούμε περιληπτικά:

Εκεί προτείνεται η δημιουργία ενός μη κερδοσκοπικού ιδρύματος που θα ονομάζεται "Logos Foundation", θα έχει έδρα την Ελβετία λόγω των ευνοϊκότερων νόμων που υπάρχουν σε αυτή για τη νομιμοποίηση αρχαίων παράνομης προέλευσης. Ο ιδιοκτήτης του Κώδικα θα τον μεταβιβάσει στο ίδρυμα αυτό, έναντι 300.000 δολαρίων και του 80% των ακαθάριστων εσόδων που θα προέλθουν από την εκμετάλλευσή του, και ότι η εκμετάλλευση θα σημαίνει τη δημοσίευση του περιεχομένου του Κώδικα. Πρόκειται δηλαδή γι' αυτό που τελικά έγινε, μόνο που το όνομα του υπό ίδρυσιν ιδρύματος, τελικά ονομάσθηκε με ένα όνομα που να μοιάζει με το ανάλογο ίδρυμα του ΟΗΕ.

Η συμφωνία εκείνη, προέβλεπε ότι ο Φερίνι θα κρατήσει το τμήμα τού Κώδικα που περιλαμβάνει τις "Επιστολές του Παύλου" και τη "Μαθηματική Πραγματεία" αντί 300.000 δολαρίων. Η Φρίντα Τσάκος αντίστοιχα δεσμεύεται προς τον Μπρους Φερίνι να του επιστρέψει τις δύο επιταγές του, ύψους 1.500.000 δολαρίων η κάθε μία!!!

Παρατηρούμε λοιπόν ένα χορό εκατομμυρίων δολαρίων, γύρω από έναν αρχαίο κώδικα. Πόσα λοιπόν θα έπρεπε να κερδίσουν όλοι αυτοί για να είναι ικανοποιημένοι από την "επένδυση" που ανέλαβαν; Σύμφωνα με άρθρο των Guy Gugliotta και Allan Coperman που δημοσιεύθηκε στην Ουάσιγκτον Ποστ στις 7 Απριλίου 2006, υπολόγισαν να κερδίσουν γύρω στα 10.000.000 δολάρια! (Περιοδικό Τρίτο Μάτι Νο 141 Μαϊου 2006 σελ. 42).

4. Να λοιπόν γιατί όλος αυτός ο θόρυβος!

Στην ανωτέρω ιστορία τεραστίων συμφερόντων λοιπόν, έχουν επενδυθεί πολλά. Έχουν επενδυθεί περιουσίες ολόκληρες! Εκατομμύρια δολάρια πρέπει να βρουν χρηματοδότες, ώστε να δικαιολογήσουν όλη αυτή τη φασαρία, όλη αυτή την επένδυση, και τα κέρδη που αναμένουν από αυτά οι κάτοχοι του Ευαγγελίου του Ιούδα. Ποιος όμως θα ήταν διατεθειμένος να αγοράσει ένα τόσο εξειδικευμένο, Γνωστικό και ψευδεπίγραφο κείμενο σαν αυτό;

Εδώ λοιπόν είναι το μυστικό, και εδώ έπιασαν δουλειά οι διαφημιστές των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης! Ορίσθηκε ως χρόνος δημοσίευσης του κειμένου, η 17η Απριλίου, δηλαδή κοντά στο Πάσχα, τόσο των Ορθοδόξων, όσο και των Παπικών. Μια περίοδος κατά την οποία υπάρχει ισχυρότερο ενδιαφέρον για την προδοσία του Χριστού.

Επί πλέον, για να κινηθεί η περιέργεια του κόσμου, έπρεπε να γίνει αυτό με εντυπωσιακούς (έστω και παραπλανητικούς) τίτλους, όπως τα περί "διαφορετικής εκδοχής των γεγονότων", περί "διαφορετικών Χριστιανισμών στον πρώτο αιώνα", περί "δικαίωσης του Ιούδα", κλπ.

Με τον τρόπο αυτό, οι εχθροί της Χριστιανικής πίστης, θα έσπευδαν να πάρουν το "Ευαγγέλιο του Ιούδα" για να βρουν όπλα κατά των Χριστιανών. Ομοίως, και εμείς οι Χριστιανοί, θα σπεύδαμε να το αγοράσουμε, ώστε να γνωρίζουμε τι λέει, και να αποκρούσουμε την επίθεση! (Κάτι που βεβαίως ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΑΜΕ, αγοράζοντας με 15 ευρώ το ένθετο του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ!)

Έτσι, δημιούργησαν οι πονηροί των ΜΜΕ με έντεχνο τρόπο, ένα κλίμα πολεμικής προς τον Χριστιανισμό εν μέσω των αγίων ημερών του Πάσχα, και ως αποτέλεσμα εξαργύρωσαν για μια φορά ακόμα τα "χρήματα του Ιούδα" από χιλιάδες ανθρώπους, που αγόρασαν έτσι το εμπόρευμά τους αυτό, και γέμισαν τις τσέπες των δικαιούχων των δικαιωμάτων έκδοσής του! Οι επενδύσεις πρέπει να καλύπτονται!

Φυσικά το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Έπονται νεότερες πληρέστερες εκδόσεις, ντοκυμανταίρ, αναλύσεις για τους Γνωστικούς και άλλα κείμενα... σε δουλειά να βρισκόμαστε! Και χρήμα να κερδίζουν οι επενδυτές με τα δικαιώματα του Ευαγγελίου του Ιούδα!

Βεβαίως, ούτε για εμάς το θέμα τελειώνει εδώ. Στο άρθρο αυτό, είδαμε την εμπορική πλευρά του. Σε άλλα άρθρα, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε το γελοίο περιεχόμενό του, και να μάθουμε πολλά για τους Γνωστικούς, και να αναλύσουμε διάφορους ισχυρισμούς των ΜΜΕ που στρέφονται ενάντια στη Χριστιανική αλήθεια. Και (μη σας φανεί παράξενο), να δούμε σε ποια σημεία μπορούμε εμείς οι Χριστιανοί να χρησιμοποιήσουμε το Ευαγγέλιο του Ιούδα, για να αποδείξουμε την αξιοπιστία της Χριστιανικής πίστης! Γιατί, ναι, υπάρχουν κι αυτά!