Ενα βιβλίο που πρέπει να διαβάσουμε όλοι!
Η Κλίμακα διαιρείται σε τριάντα λόγους . Η διαίρεση αυτή έχει χριστολογική χροιά, καθόσον ο Κύριος σε ηλικία των τριάντα ετών «τον τριακοστόν βαθμό εν τη νοερά κλίμακι εκληρώσατο». Οι τρεις πρώτοι λόγοι αποτελούν την εισαγωγή. Ακολουθούν οι τέσσερις βασικές αρετές η υπακοή, η μετάνοια, η μνήμη θανάτου, και το χαροποιών πένθος. Από τον όχδοο μέχρι τον εικοστό έκτο λόγο περιγράφονται τα σκληρά πάθη. Οργή, μνησικακία, καταλαλιά, πολυλογία, ψεύδος, ακηδία, γαστριμαργία, ανηθικότης, φιλαργυρία, αναισθησία, ύπνος, δειλία, κενοδοξία, υπερηφάνεια, βλασφημία, πονηρία προς τα οποία πρέπει να πολεμήσει ο πνευματικός αγωνιστής.
Εκεί περιγράφονται και οι αντίστοιχες αρετές, αοργησία, σιωπή, εγκράτεια, αγνεία, πραότης, απλότης, ταπεινοφροσύνη. Ο εικοστός λόγος περί διακρίσεως μιλεί για τα πάθη τις αρετές, τους λογισμούς, και την απλανή διάκριση. Οι τέσσερις τελευταίοι λόγοι περιγράφουν τους γλυκούς καρπούς των ασκητικών μόχθων. Η κατάκτηση της ησυχίας, της μακάριας προσευχής, της θεομιμήτου απαθείας, της λυτρώσεως από το σάλο των παθών.
Περί αποταγής
Περί απροσπαθείας
Περί ξενιτείας
Περί υπακοής
Περί μετανοίας
Περί μνήμηςθανάτου
Περί του χαροποιούπένθους
Περίαοργησίας
Περί μνησικακίας
Περί καταλαλιάς
Περίπολυλογίας και σιωπής
Περί ψεύδους
Περί ακηδίας
Περί γαστριμαργίας
Περί αγνείας
Περί φιλαργυρίας
Περί αναισθησίας
Περί ύπνου καιπροσευχής
Περί αγρυπνίας
Περί δειλίας
Περί κενοδοξίας
Περί υπερηφανείας
Περίλογισμών βλασφημίας
Περίπραότητος και απλότητος
Περί ταπεινοφροσύνης
Περίδιακρίσεως λογισμών και παθών και αρετών
Περί διακρίσεωςευδιακρίτου
Περίδιακρίσεως - Σύντομος ανακεφαλαίωσις των προηγουμένων
Περίησυχίας - Διά την ιεράν «ησυχίαν», την σωματικήν και την ψυχικήν
Περίησυχίας - Περί διαφοράς και διακρίσεως ησυχιών
Περί προσευχής
Περί απαθείας
Περί αγάπης,ελπίδος και πίστεως
Λόγος έτερος - Είςτόν Ποιμένα
Κλίμαξ θείας ανόδου
Σε αυτούς που θέλουν να γραφούν τα ονόματά τους στο βιβλίο της ζωής, το παρόν βιβλίο υποδεικνύει καθαρά τον άριστο δρόμο. Εάν το αναγνώσωμε, θα διαπιστώσωμε, ότι όσους το έχουν ως οδηγό, τους χειραγωγεί με ασφάλεια και τους διασώζει από κάθε ολέθριο πρόσκομμα. Μας προβάλλει κλίμακα, που ξεκινά από τα γήινα και φθάνει στα ουράνια, με τον Θεόν ακουμπισμένον επάνω στην άκρη της. Αυτήν βέβαια, νομίζω, πως και ο «πτερνιστής» Ιακώβ, αυτός που υπεσκέλισε τα πάθη, αντίκρυσε, ενώ κοιμόταν και αναπαυόταν επάνω στο ασκητικό κρεββάτι. Εμπρός λοιπόν κι εμείς να προχωρήσωμε, παρακαλώ, με προθυμία και πίστι σ’ αυτήν την νοερά και ουρανοδρόμο ανάβασι, που σαν αρχή έχει την «αποταγή» των γηίνων και τέλος τον Θεόν της αγάπης».
http://fdathanasiou.wordpress.com/
[/align]
