Re: Η ετερότητα στο Ισλάμ

37
phpBB [video]
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: Η ετερότητα στο Ισλάμ

38
ΤΗΛΕ-ΜΑΧΟΣ έγραψε:Νορβηγία: Ισλαμική ομάδα απαιτεί συνοικία του Όσλο να αναγνωρισθεί ως «μουσουλμανικό έθνος». "Δεν θέλουμε να ζούμε μαζί με βρώμικα κτήνη σαν κι εσάς."

...γράφουν τα γεννημένα στη Νορβηγία μέλη της ομάδας, που προφανώς, δεν «ενσωματώθηκαν»

Η νορβηγική ειδησεογραφική ιστοσελίδα VG Nett αναφέρει ότι μια μουσουλμανική τρομοκρατική ομάδα, με το όνομα ‘Ansar al-Sunna’, απειλεί ότι αν ένα τμήμα της πρωτεύουσας της χώρας δεν μετατραπεί σε μουσουλμανικό έθνος διοικούμενο από το νόμο της σαρία, θα υπάρξει τρομοκρατικό κτύπημα στην σκανδιναβική χώρα, όμοιο με εκείνο της 11ης Σεπτεμβρίου. Η VG Nett αναφέρει ότι η Νορβηγική Ασφάλεια (Politiets sikkerhetstjeneste - PST) γνωρίζει ήδη πολλά μέλη της συγκεκριμένης τρομοκρατικής οργάνωσης. Συγκεκριμένα η ανακοίνωση της ομάδας γράφει:
"Αν οι Νορβηγοί στρατιώτες μπορούν να πάνε με αεροπλάνα στο Αφγανιστάν, τότε ο Οσάμα και ο Μοχάμεντ μπορούν να πάνε, επίσης, με αεροπλάνα στη Νορβηγία, inshaAllah (με το θέλημα του Αλλάχ). Τώρα, η κυβέρνηση πρέπει να ξυπνήσει και να αναλάβει την ευθύνη της, πριν αυτός ο πόλεμος εξαπλωθεί στη Νορβηγία. Πριν υπάρξει αντίδραση. Πριν οι Μουσουλμάνοι λάβουν τα αναγκαία μέτρα. Μην συγχέετε τη σιωπή των Μουσουλμάνων με αδυναμία. Μην επωφελείστε από την υπομονή των Μουσουλμάνων. Μην μας πιέζετε να κάνουμε κάτι που μπορεί να αποφευχθεί. Αυτό δεν είναι απειλή, μόνο τα λόγια της αλήθειας. Τα λόγια της δικαιοσύνης. Μια προειδοποίηση ότι οι συνέπειες μπορεί να είναι θανατηφόρες. Μια προειδοποίηση σχετικά με μια 9/11 σε νορβηγικό έδαφος, ή μεγαλύτερες επιθέσεις από αυτές που έγιναν στις 22 Ιουλίου. Αυτό είναι για το δικό σας καλό και το δικό σας συμφέρον. Δεν θέλουμε να είμαστε μέρος της νορβηγικής κοινωνίας. Και δεν θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο να απομακρυνθούμε από τη Νορβηγία, γιατί γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εδώ. Και γη του Αλλάχ ανήκει σε όλους. Αλλά αφήστε το Grønland να γίνει το δικό μας. Κλείστε αυτή την περιοχή της πόλης και αφήστε μας να την ελέγχουμε με τον τρόπο που θέλουμε να το κάνουμε. Αυτό είναι το καλύτερο για τα δύο μέρη. Δεν θέλουμε να ζούμε μαζί με βρώμικα κτήνη σαν κι εσάς."

Κ.Ο: Με την συνοικία Grønland του Όσλο, πρωτεύουσας της Νορβηγίας, όπου το 45% των κατοίκων είναι μετανάστες, (κυρίως μουσουλμάνοι), έχει ξανασχοληθεί ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ. Το 2010 η εφημερίδα Aftenposten (που είναι υπέρμαχος της πολυπολιτισμικότητας!) έγραφε ότι υπάρχουν «περιπολίες της σαρία» στην περιοχή και επιθέσεις σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια. "Το Grønland είναι πιο μουσουλμανικό από το Μαρόκο" λέει η μετανάστρια Fatima Tetouani.

http://redskywarning.blogspot.gr/2012/09/11.html

Πηγή:http://isxys.blogspot.com/2012/09/blog-post_4729.html
Τι να σχολιάσει κανεις;
Μόνο τον τρόπο της τρομοκρατίας γνωρίζουν;Και το αποκαλουν αλήθεια και δικαιοσυνη;
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Η ετερότητα στο Ισλάμ

39
Σαλαφισμός και CIA: H τέλεια εξίσωση αποσταθεροποίησης Ρωσίας και Μέσης Ανατολής


Του F. William Engdahl
Voltaire Network
22 Σεπτεμβρίου 2012
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Εισαγωγή Τhierry Meyssan:

Η δολοφονία ενός από τους πιο σεβαστούς θρησκευτικoύς ηγέτες των Σούφι στο Νταγκεστάν, περιοχή του εύθραυστου Καυκάσου της Ρωσίας, συνέπεσε σχεδόν με τη δολοφονία του Αμερικανού πρόξενου στη Βεγγάζη της Λιβύης από σαλαφιστές τζιχαντιστές . Και όμως, ο Stevens ήταν βασικός παράγοντας στην εκδίωξη του Qaddafi και την άνοδο της σαλαφιστικής Μουσουλμανικής Αδελφότητας και μελών της Τζιχάντ στην εξουσία. Σε ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο σήμερα, ένα κύμα μίσους εξαπολύθηκε στο όνομα του ισλαμικού φονταμενταλισμού, μίσος που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε νέο παγκόσμιο πόλεμο. Αυτά είναι τα αποτελέσματα του εγχειρήματος της "Ευρύτερης Μέσης Ανατολής", που εκτελείται από το 2010 και ακόμη νωρίτερα, από τον άξονα Ουάσιγκτον-Λονδίνο-Τελ Αβίβ. Και όπως καταδεικνύει ο F. William Engdahl σε αυτό το άρθρο, η χειραγώγηση του θρησκευτικού φανατισμού είναι ένα εξαιρετικά εκρηκτικό μίγμα.


Μέρος Ι: Η Συρία μπαίνει στο Ρωσικό Καύκασο

Στις 28 Αυγούστου 2012, ο Σεΐχης Said Afandi, αναγνωρισμένος πνευματικός ηγέτης της αυτόνομης ρωσικής Δημοκρατίας του Νταγκεστάν, δολοφονήθηκε. Ένας βομβιστής αυτοκτονίας θηλυκού γένους, των τάξεων των τζιχαντιστών, κατάφερε να μπει στο σπίτι του και να πυροδοτήσει μια εκρηκτική συσκευή.


Ο στόχος της δολοφονίας είχε επιλεγεί προσεκτικά. Ο Σεΐχης Afandi, ένας 75χρονος σουφιστής μουσουλμάνος ηγέτης, είχε παίξει κρίσιμο ρόλο στην προσπάθεια για την επίτευξη της συμφιλίωσης μεταξύ σαλαφιστών σουνιτών μουσουλμάνων και άλλων ομάδων στο Νταγκεστάν, πολλές από τις οποίες θεωρούν τον εαυτό τους οπαδό του σουφισμού. Εάν δεν αντικατασταθεί σύντομα από κάποιον που διαθέτει το ηθικό ανάστημά του και εμπνέει τον ίδιο σεβασμό, οι αρχές φοβούνται πιθανό ξέσπασμα θρησκευτικού πολέμου στη μικροσκοπική αυτή ρωσική αυτόνομη δημοκρατία. [1]

Σύμφωνα με αναφορά της αστυνομίας, ο δολοφόνος ήταν μια Ρωσίδα υπήκοος που είχε ασπασθεί το Ισλάμ και αναμίχθηκε σε μια ισλαμική φονταμενταλιστική ή σαλαφιστική εξέγερση εναντίον της Ρωσίας και μιας σειράς περιφερειακών κυβερνήσεων που είναι πιστές στη Μόσχα, αυτόνομων δημοκρατιών σε όλη την εύθραυστη περιοχή του Βόρειου Καυκάσου, με έντονο το ισλαμικό στοιχείο.

Οι εθνοτικοί μουσουλμανικοί πληθυσμοί στην περιοχή αυτή της Ρωσίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης - του Ουζμπεκιστάν, της Κιργιζίας και της επαρχίας Xinjiang της Κίνας, μεταξύ άλλων - ήταν, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου έως και το 1990, ο στόχος διαφόρων επιχειρήσεων συλλογής πληροφοριών από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Η Ουάσιγκτον θεωρεί τη χειραγώγηση των μουσουλμανικών ομάδων ως το ιδανικό όχημα που θα φέρει ανεξέλεγκτο χάος στη Ρωσία και την Κεντρική Ασία. Το σχέδιο αυτό εκτελείται από συγκεκριμένες οργανώσεις, τις ίδιες που έχουν αναλάβει τη δημιουργία χάους και καταστροφής στο εσωτερικό της Συρίας, δρώντας εναντίον της κυβέρνησης του Bashar Al-Assad. Ουσιαστικά, όπως οι ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας σαφώς αντιλαμβάνονται, αν δεν καταφέρουν να ανακόψουν την εξέγερση μελών του τζιχαντισμού στη Συρία, δεν θα αργήσουν αυτές οι οργανώσεις να επιστρέψουν στη βάση τους, μέσω του Καυκάσου.

Οι τζιχαντιστές μισθοφόροι της Συρίας διατηρούν δεσμούς με την Αλ-Κάιντα και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα

Οι τελευταίες δολοφονίες σουφιστών και άλλων μετριοπαθών μουσουλμάνων ηγετών στον Καύκασο εντάσσονται προφανώς σε μια εικόνα που γίνεται σταδιακά όλο και σαφέστερη και αποτελεί ίσως την πιο επικίνδυνη επιχείρηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που υπήρξε ποτέ, αφού εκτελείται σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω του μουσουλμανικού φονταμενταλισμού.

Παλιότερα, οι αμερικανικές και συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες είχαν εκμεταλλευθεί σε αραιά διαστήματα θρησκευτικές οργανώσεις ή πεποιθήσεις σε διάφορες χώρες. Αυτό που κάνει τη σημερινή κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη -ιδίως μετά την απόφαση της Ουάσιγκτον να πυροδοτήσει τις ταραχές με την ανακριβή ονομασία "Αραβική Άνοιξη", που ξεκίνησαν στην Τυνησία στα τέλη του 2010, εξαπλώθηκαν σαν πυρκαγιά σε ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο, από το Αφγανιστάν σε όλη την Κεντρική Ασία, στο Μαρόκο- είναι τα ανυπολόγιστου κόστους αλλεπάλληλα κύματα δολοφονιών, υποδαύλισης μίσους, καταστροφής ολόκληρων πολιτισμών, και όλα αυτά στο όνομα που η Ουάσιγκτον έχει δώσει στο "άπιαστο όνειρο" που αποκαλεί "δημοκρατία". Και το εκτελεί αυτό το σχέδιο μέσω των λεγόμενων ομάδων της Αλ-Κάιντα, των Σαουδαράβων σαλαφιστών ή ουαχαμπιστών, ή χρησιμοποιώντας μαθητές του κινήματος του Τούρκου Fethullah Gülen, με σκοπό να πυροδοτήσει θρησκευτικό μίσος μεταξύ των ισλαμικών ομάδων και εναντίον άλλων θρησκειών, ένα μίσος που ίσως χρειαστεί δεκαετίες ολόκληρες για να σβήσει. Και το χειρότερο ακόμα είναι ότι θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει σε ένα νέο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο φονταμενταλισμός έρχεται στον Καύκασο

Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, εξτρεμιστές Αφγανοί Μουτζαχεντίν, ισλαμιστές της Σαουδικής Αραβίας, της Τουρκίας, του Πακιστάν και άλλων ισλαμικών χωρών κατέκλυσαν τα μουσουλμανικά κρατίδια της πρώην ΕΣΣΔ. Μια από τις πιο οργανωμένες ομάδες ήταν το κίνημα του Τούρκου Fethullah Gülen, επικεφαλής ενός παγκόσμιου δικτύου ισλαμικών σχολείων και φερόμενου ως η κύρια επιρροή στην πολιτική του κόμματος ΑΚΡ του Erdogan.

Ο Gülen έσπευσε να ιδρύσει το "Διεθνές Κολλέγιο Νταγκεστάν-Τουρκίας" στο Νταγκεστάν. Κατά τη διάρκεια του χάους που διαδέχθηκε την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας αναγκαστικά αναγνώρισε επίσημα και επέτρεψε την ανεμπόδιστη δράση διάφορων ισλαμικών ιδρυμάτων και οργανισμών. Σε αυτές περιλαμβάνονται η "Λίγκα του Ισλαμικού Κόσμου", η "Παγκόσμια Συνέλευση Νέων Μουσουλμάνων" και το φερόμενο ως προσκείμενο στην Αλ-Κάιντα Σαουδικό ίδρυμα "Ibrahim ben Abd al-Aziz al-Ibrahim". Η μαύρη λίστα περιλαμβάνει επίσης το "Al-Haramein", ένα σαουδαραβικό ίδρυμα που διατηρεί δεσμούς με την Αλ-Κάιντα, και το ΙΗΗ, [2], μια τουρκική οργάνωση που απαγορεύτηκε στη Γερμανία και λέγεται ότι χρηματοδότησε τους τζιχαντιστές μισθοφόρους στη Βοσνία, την Τσετσενία και το Αφγανιστάν, και αναφέρεται από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες ως στενά συνδεδεμένη με την Αλ Κάιντα. [3] Πολλά από αυτά τα "φιλανθρωπικά" ιδρύματα ήταν η "βιτρίνα" δράσης ομάδων φονταμενταλιστών σαλαφιστών, η κάθε μια από τις οποίες είχε ιδιαίτερους στόχους και αποστολή.

Αφού διαπιστώθηκε ότι πολλοί από τους ξένους ισλαμιστές στην Τσετσενία και το Νταγκεστάν εμπλέκονταν στην υποδαύλιση περιφερειακών ταραχών και εμφύλιων πολέμων, οι ρωσικές αρχές απέσυραν την άδεια που είχαν χορηγήσει στα περισσότερα μουσουλμανικά σχολεία και ιδρύματα. Σε όλες τις περιοχές του Βόρειου Καυκάσου κατά τη διάρκεια του πολέμου της Τσετσενίας στα τέλη της δεκαετίας του 1990, λειτουργούσαν περισσότερα από είκοσι ισλαμικά ιδρύματα, περίπου 200 ισλαμικά θρησκευτικά σχολεία και πολλές μαντράσες (θρησκευτικά σχολεία μελέτης του Κορανίου) σε όλα σχεδόν τα τεμένη.

Το "Διεθνές Κολλέγιο Νταγκεστάν-Τουρκίας" ήταν αυτό που αναγκαστικά απαγορεύτηκε πρώτο στο Νταγκεστάν. Η Ακαδημία λειτουργούσε και χρηματοδοτούνταν από την οργάνωση του Fethullah Gülen. [4]

Κατά τη φάση της καταστολής από τις ρωσικές αρχές της διάδοσης της σαλαφιστικής διδασκαλίας στη Ρωσία, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, σημειώθηκε φυγή εκατοντάδων νέων μουσουλμάνων μαθητών από το Νταγκεστάν και την Τσετσενία, προς την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, το Πακιστάν και άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής, με σκοπό να εκπαιδευτούν από το κίνημα Gülen και διάφορες άλλες οργανώσεις που χρηματοδοτούν οι Σαουδάραβες, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και σαλαφιστικές οργανώσεις. [5] Πιστεύεται σήμερα στη Ρωσία ότι οι μαθητές που εκπαιδεύτηκαν από οπαδούς του Gülen και άλλα κέντρα φανατικών σαλαφιστών που χρηματοδοτεί η Σαουδική Αραβία, στη συνέχεια στάλθηκαν πίσω στο Νταγκεστάν και το Βόρειο Καύκασο για να διαδώσουν εκεί τα ακραία ισλαμιστικά δόγματα.

Το 2005 η κατάσταση στον Καύκασο είχε τόσο εμφανείς επιδράσεις από την δράση των Σαλαφιστών που ο Τσετσένος σαλαφιστής, Doku Umarov, για τον οποίο υπάρχουν αναφορές στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για διασυνδέσεις με την Αλ-Κάιντα, [6] κήρυξε μονομερώς τη δημιουργία του αυτοαποκαλούμενου "Εμιράτου του Καυκάσου", ανακοινώνοντας τα σχέδιά του για την ίδρυση ισλαμικού κράτους με βάση το νόμο της Σαρία. Το κράτος αυτό περιλαμβάνει ολόκληρη την περιοχή του Βόρειου Καυκάσου, στην οποία συμπεριλαμβένεται και το Νταγκεστάν. Στη συνέχεια ανακήρυξε τον εαυτό του, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε Εμίρη του "Εμιράτου του Καυκάσου". [7]

Μέρος ΙΙ: Ο σαλαφισμός σε σύγκρουση με τη σουφιστική παράδοση

Ο σαλαφισμός, γνωστός στη Σαουδική Αραβία ως ουαχαμπισμός, είναι ένα φονταμενταλιστικό παρακλάδι του Ισλάμ που ήρθε στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος τον Μάρτιο του 2001, λίγες μόλις εβδομάδες πριν από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη. Τότε ακριβώς η κυβέρνηση των σαλαφιστών Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν εσκεμμένα κατέστρεψε με εκρηκτικά κάποια ιστορικά μνημεία γιγαντιαίων διαστάσεων που απεικόνιζαν τον Βούδα, στο Μπαμιγιάν, πάνω στον παλιό Δρόμο του Μεταξιού, μνημεία που χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα. Οι ηγέτες των σαλαφιστών Ταλιμπάν επίσης απαγόρευσαν ως "αντι-ισλαμικές" όλες τις απεικονίσεις μορφών σε ιερούς χώρους, τις μουσικές εκδηλώσεις, τον αθλητισμό, αλλά και την τηλεόραση, σύμφωνα με τις επιταγές της αυστηρής ερμηνείας της Σαρία.

Πηγές στο Αφγανιστάν ανέφεραν ότι η διαταγή να καταστραφούν τα μνημεία αυτά δόθηκε από τον σαουδικής καταγωγής τζιχαντιστή (ουαχαμπιστή), Osama bin Laden, ο οποίος έπεισε τελικά τον μουλά Omar, τότε ανώτατο ηγέτη των Ταλιμπάν, να εκτέλεσει το σχέδιο της καταστροφής των μνημείων. [8]

Το μεγαλύτερο από τα δύο μνημεία του Βούδα, το 1963 (αριστερά) και το 2008 (δεξιά), μετά την καταστροφή του από σαλαφιστές Ταλιμπάν.

Ενώ ο σουφισμός έχει ενσωματώσει τη λατρεία αγίων και τελετουργικές προσευχές στην λατρεία του Ισλάμ, οι σαλαφιστές καταδικάζουν ως ειδωλολατρία κάθε μη παραδοσιακή μορφή λατρείας. Τάσσονται επίσης υπέρ της καθιέρωσης του ισλαμικού πολιτικού κανόνα και αυστηρού νόμου της Σαρία. Αντίθετα, ο σουφισμός είναι ο χώρος που φιλοξενείται η μεγάλη πνευματική και μουσική κληρονομιά του Ισλάμ. Είναι ο χώρος που περιγράφουν οι μελετητές της μουσουλμανικής θρησκείας ως την εσωτερική, μυστικιστική και ψυχο-πνευματική διάσταση του Ισλάμ, εδώ και αιώνες.

Όπως έγραψε ένας σουφιστής λόγιος σε μια προσπάθειά του να αποδώσει την ουσία του σουφισμού:

"Ενώ όλοι οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι πορεύονται προς το Θεό και θα έλθουν κοντά στο Θεό στον Παράδεισο - μετά το θάνατο και την Ημέρα της Κρίσεως - οι σουφιστές πιστεύουν επιπλέον ότι είναι δυνατό να πλησιάσει κανείς το Θεό και να βιώσει αυτή την εγγύτητα, ενώ είναι στη ζωή. Επίσης, η επίτευξη της γνώσης που ενέχει αυτή η οικειότητα με το Θεό είναι, σύμφωνα με τους σουφιστές, ο ίδιος ο σκοπός της δημιουργίας".


Το μυστικιστικό ισλαμικό ρεύμα του σουφισμού και η προσπάθεια των οπαδών του να πλησιάσουν ή να γίνουν ένα με τον Θεό είναι σε πλήρη αντίθεση με το ρεύμα των σαλαφιστών / ουαχαμπιστών, οι οποίοι είναι οπλισμένοι με θανατηφόρα όπλα, κηρύττουν μια ψευδή ερμηνεία του δόγματος της "τζιχάντ" (η οποία, σύμφωνα με το αληθινό κήρυγμα του Ισλάμ, είναι η απόδοση δικαιοσύνης μέσα σε μια συγκεκριμένη κοινωνία και όχι η με τη βία εξάπλωση του Ισλάμ σε άλλες χώρες) και μια διεστραμμένη αντίληψη του μαρτυρίου, διαπράττοντας αμέτρητες πράξεις βίας. Δεν αποτελεί, επομένως, έκπληξη το γεγονός ότι τα θύματα των σαλαφιστών τζιχαντιστών είναι ως επί το πλείστον ειρηνιστικές μορφές του Ισλάμ, και ιδιαίτερα σουφιστές.

Ο σεβάσμιος 75χρονος Afandi είχε καταγγείλει δημοσίως τον φονταμενταλισμό των σαλαφιστών ισλαμιστών. Η δολοφονία του έγινε μετά από την συντονισμένη επίθεση της 19ης Ιουλίου 2012 εναντίον δύο υψηλόβαθμων μουφτήδων στο ρωσικό κρατίδιο του Ταταρστάν. Και τα δύο θύματα ήταν αναγνωσισμένοι από το ρωσικό κράτος θρησκευτικοί ηγέτες οι οποίοι είχαν καταφερθεί δημόσια εναντίον του ριζοσπαστικού Ισλάμ. Αυτός ο τελευταίος γύρος δολοφονιών άνοιξε ένα νέο μέτωπο στον πόλεμο των σαλαφιστών εναντίον της Ρωσίας, μέσω επιθέσεων εναντίον μετριοπαθών σουφιστών μουσουλμάνων ηγετών.

Το εάν ή όχι το Νταγκεστάν θα εμπλακεί σύντομα σε εσωτερικό θρησκευτικό εμφύλιο πόλεμο, που στη συνέχεια θα εξαπλωθεί σε όλη την ευαίσθητη γεωπολιτικά περιοχή του ρωσικού Καυκάσου δεν είναι ακόμη βέβαιο. Αυτό που είναι αρκετά βέβαιο είναι ότι οι ίδιοι κύκλοι που σπέρνουν τη βία και τον τρόμο μέσα στη Συρία, μαχόμενοι εναντίον του καθεστώτος του Αλαουίτη προέδρου Bashar Al-Assad, βρίσκονται πίσω από τη δολοφονία του σεΐχη Afandi καθώς και πίσω από τις τρομοκρατικές ενέργειες και άλλες ταραχές σε όλες τις μουσουλμανικές περιοχές του ρωσικού Καυκάσου. Θα λέγαμε ότι οι ενέργειες αυτές αποτελούν ένα εφιαλιτικό σχέδιο που θα μπορούσε να ονομάσει κανείς "η Συρία έρχεται στη Ρωσία". Αποδεικνύει δε, με τον πιο δραματικό τρόπο, τους λόγους για τους οποίους ο Πούτιν έχει καταβάλει αποφασιστικές προσπάθειες προκειμένου να εμποδίσει την μετατροπή της Συρίας σε μια κόλαση δολοφονιών.

Σαλαφισμός και CIΑ

Η ύπαρξη ομάδων τζιχαντιστών σαλαφιστών του Ισλάμ στο Νταγκεστάν είναι σχετικά πρόσφατο φαινόμενο. Το βέβαιο είναι ότι έχει εισαχθεί στη χώρα με σχέδιο. Ο σαλαφισμός, που μερικές φορές ονομάζεται επίσης ουαχαμπισμός λόγω των απαρχών του στη Σαουδική Αραβία, είναι μια μορφή δόγματος που ξεπήδησε από φυλές Βεδουίνων και κυριαρχεί στη σαουδαραβική χερσόνησο από το 1700.

Ο Irfan Al-Alawi και ο Stephen Schwartz του "Κέντρου για τη Διάδοση του Ισλαμικού Πλουραλισμού" περιγράφουν τις συνθήκες που διέπουν το αυστηρό δόγμα των ουαχαμπιστών του Ισλάμ:

Γυναίκα της Σαουδικής Αραβίας ντυμένη με την παραδοσιακή abaya

"Οι γυναίκες που ζουν κάτω από τον σαουδαραβικό κανόνα πρέπει να φορούν την abaya, έναν μανδύα που καλύπτει όλο το σώμα, και το niqab, ένα πέπλο που καλύπτει το πρόσωπο. Έχουν περιορισμένες ευκαιρίες για παιδεία και επαγγελματική σταδιοδρομία, τους απαγορεύεται να οδηγούν οχήματα, αλλά και η κοινωνική επαφή με άνδρες που δεν είναι συγγενείς τους. Όλες οι προσωπικές τους δραστηριότητες, όπως το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών, πρέπει να εποπτεύονται από ένα αρσενικό μέλος της οικογένειας ή έναν «κηδεμόνα». Οι κανόνες αυτοί του ουαχαμπισμού εφαρμόζονται από μέλη μιας mutawiyin ("πολιτοφύλακες της ηθικής"), γνωστής και ως "θρησκευτική αστυνομία", που έχει διοριστεί επίσημα από την Επιτροπή για την Προώθηση της Αρετής και την Πρόληψη των Παθών (the Commission for the Promotion of Virtue and Prevention of Vice, CPVPV). Τα μέλη της περιπολούν τις πόλεις της Σαουδικής Αραβίας, οπλισμένα με βέργες, που χρησιμοποιούνται κατά βούληση εναντίον εκείνων που θεωρούνται παραβατικοί. Τα μέλη της επιτροπής κάνουν αιφνίδιες εφόδους ψάχνοντας για οινοπνευματώδη και ναρκωτικά, φροντίζοντας επίσης να μην παρενοχλούνται οι μη μουσουλμάνοι ουαχαμπιστές και πιστοί άλλων θρησκειών". [10]


Υπάρχουν αρκετά δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι η προκλητικά πλούσια και όχι και τόσο ηθική σαουδική βασιλική οικογένεια έχει κάνει μια συμφωνία τύπου Φάουστ με τους ηγέτες των ουαχαμπιστών. Λέγεται ότι η συμφωνία προβλέπει την παραχώρηση άδειας στους ουαχαμπιστές να εξάγουν το προϊόν τους ισλαμιστικού φανατισμού σε μουσουλμανικούς πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο, με την προϋπόθεση ότι δεν θα πειράξουν ποτέ κανέναν από τον βασιλικό οίκο του Σαούδ. [11] Υπάρχουν, ωστόσο, και άλλες σκοτεινές και βρώμικες λεπτομέρειες που αφορούν τους ουαχαμπιστές-σαλαφιστές της Σαουδικής Αραβίας.

Ελάχιστα γνωστό παραμένει το γεγονός ότι η σημερινή επιθετική μορφή του σαουδαραβικού ουαχαμπισμού είναι στην πραγματικότητα ένα είδος σύντηξης μεταξύ εισαγόμενων εξτρεμιστών σαλαφιστών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας της Αιγύπτου και φονταμενταλιστών ουαχαμπιστών της Σαουδικής Αραβίας. Ηγετικά στελέχη των σαλαφιστών της αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας εισέρρευσαν στο Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας στη δεκαετία του 1950 από τη CIA, και συμμετείχαν σε μια σειρά γεγονότων, όταν ο Nasser αποφάσισε να πατάξει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα μετά από μια απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Στη δεκαετία του 1960, η εισροή στη Σαουδική Αραβία αιγυπτιακών μελών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από την καταστολή του Νasser, είχε ως αποτέλεσμα την ανάληψη πολλών θέσεων διδασκαλίας στις σαουδαραβικές θρησκευτικές σχολές από τα μέλη της Αδελφότητας. Ένας από τους μαθητές που παρακολούθησαν μαθήματα εκεί ήταν ο νεαρός και από εύπορη οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας, Osama bin Laden. [12]

Κατά τη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ, η χιτλερική Γερμανία είχε υποστηρίξει την Μουσουλμανική Αδελφότητα ως όπλο εναντίον των Βρετανών στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Ο Marc Erikson περιγράφει τις ναζιστικές ρίζες της αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας ως εξής:

"Καθώς ο ιταλικός και γερμανικός φασισμός αναζητούσε ισχυρότερες βάσεις στη Μέση Ανατολή στη δεκαετία του 1930 και του '40 για την αντιμετώπιση της βρετανικής και γαλλικής επιρροής, εγκαινιάστηκε στενή συνεργασία μεταξύ παραγόντων του φασισμού και ισλαμιστών ηγετών. Κατά τη διάρκεια της Αραβικής Επανάστασης του 1936-39, ο Ναύαρχος Wilhelm Canaris, επικεφαλής των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, έστειλε πράκτορες και χρήματα προκειμένου να στηρίξει την παλαιστινιακή εξέγερση εναντίον των Βρετανών. Το ίδιο έκανε και ο ιδρυτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και "ανώτατος ηγέτης" Hassan al-Banna. Μια άλλη μορφή που έπαιξε μεγάλο ρόλο στις διασυνδέσεις φασιστών και ισλαμιστών, και διαμεσολαβητής μεταξύ των Ναζί και του Hassan al-Banna ήταν ο Μεγάλος Μουφτής της Ιερουσαλήμ, Haj Amin el-Husseini. [13]

Μετά την ήττα της Γερμανίας, η μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας ανέλαβαν δράση ώστε να ελέγξουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Τελικά, για οικονομικούς και άλλους λόγους, οι Βρετανοί αποφάσισαν να παραδώσουν ό,τι είχαν στα χέρια τους από τα χρόνια του ελέγχου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στους συναδέλφους τους της CIA στη δεκαετία του 1950". [14]


Σύμφωνα με τον πρώην ερευνητή του ναζισμού και συνεργάτη του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, John Loftus:

"Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, η CIA διοχέτευσε τους Ναζί της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Σαουδική Αραβία. Στη συνέχεια, μόλις έφτασαν στη Σαουδική Αραβία, μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, όπως ο Δρ Abdullah Azzam, έγιναν δάσκαλοι στα ισλαμικά θρησκευτικά σχολεία της χώρας, τις μαντράσες. Εκεί επετεύχθη ένα μίγμα του δόγματος του ναζισμού με αυτό της ισλαμικής λατρείας του ουαχαμπισμού". [15]

"Πολλοί θεωρούν σήμερα ότι το Ισλάμ είναι φανατική θρησκεία, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι", γράφει σε ένα κείμενό του ο Loftus. "Νομίζουν ότι το Ισλάμ -η Σαουδική εκδοχή του Ισλάμ- είναι χαρακτηριστική, αλλά αυτό δεν ισχύει. Η αίρεση του ουαχαμπισμού έχει καταδικαστεί επίσημα πάνω από 60 φορές από μουσουλμανικές χώρες. Ωστόσο, όταν οι Σαουδάραβες συσσώρευσαν πλούτο, εξαγόρασαν πολλή σιωπή. Πρόκειται για μια εξαιρετικά αυστηρή αίρεση. Ο ουαχαμπισμός ασκείται μόνο από τους Ταλιμπάν και τους Σαουδάραβες, πράγμα που αποδεικνύει πόσο ακραίος είναι. Στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά σχέση με το Ισλάμ, το οποίο στην θεωρητική του βάση είναι μια ειρηνική και ανεκτική θρησκεία. Το Ισλάμ διατηρούσε πάντα καλές σχέσεις με τους Εβραίους στα πρώτα χίλια χρόνια της ύπαρξής του. "[16]


Ο Loftus προσδιόρισε τη σημασία αυτού που σήμερα αναδύεται ως φαινόμενο και βρίσκεται πίσω από την ανάληψη της ηγεσίας της Αιγύπτου από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα του προέδρου Morsi, αλλά και το λεγόμενο "Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας", το οποίο κυριαρχείται, στην πραγματικότητα, από την Μουσουλμανική Αδελφότητα και του οποίου ηγείται υποτίθεται η "πολιτικά ορθή" και "ευπρεπής" Bassma Kodmani. Η Kodmani, εκπρόσωπος Τύπου του "Εθνικού Συμβουλίου της Συρίας" επί των διεθνών υποθέσεων, έχει προσκληθεί δύο φορές να συμμετάσχει στη σύνοδο της Bilderberg. H τελευταία φορά ήταν στο Chantilly της πολιτείας Virginia τον περασμένο Μάιο. [17]

Το πιο περίεργο και ανησυχητικό χαρακτηριστικό του κύματος αλλαγών καθεστώτων που στηρίζουν χρηματικά οι ΗΠΑ από το 2010, ενός κύματος που οδήγησε στην αιματηρή καταστροφή του κοσμικού καθεστώτος του Hosni Mubarak στην Αίγυπτο, του Muhammar Qaddafi στη Λιβύη και του κοσμικού επίσης καθεστώτος του προέδρου Ben Ali στην Τυνησία και αργότερα στην έκρηξη βίαιων συγκρούσεων στη Συρία, είναι το μοτίβο του νέου μοντέλου αρπαγής εξουσίας από τους εκπροσώπους του σκοτεινού κινήματος των σαλαφιστών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Σύμφωνα με αξιόπιστες μαρτυρίες, η χρηματοδοτημένη από Σαουδάραβες Μουσουλμανική Αδελφότητα κυριαρχεί ανάμεσα στα μέλη του εξόριστου "Εθνικού Συμβουλίου της Συρίας". Υποστηρίζεται ανοιχτά από την υπουργό Εjωτερικών των ΗΠΑ, Hillary Clinton, και τον Γάλλο πρόεδρο, Hollande. Η συριακή Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει διασυνδέσεις - και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη - με την αιγυπτιακή Μουσουλμανική Αδελφότητα του προέδρου Μοχάμεντ Morsi, ο οποίος πρόσφατα σε μια συνάντηση του Κινήματος των Αδεσμεύτων στο Ιράν έκανε ανοιχτή έκκληση υπέρ της ανατροπής του Assad της Συρίας, μια λογική κίνηση που απαιτείται για την ανάληψη της διακυβέρνησης στη Συρία από το "Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας". Οι Σαουδάραβες επίσης φημολογείται ότι έχουν χρηματοδοτήσει την άνοδο στην εξουσία στην Τυνησία του σημερινού κυβερνώντος ισλαμιστικού κόμματος Ennahda [18]. Επίσης υπάρχουν αποδείξεις ότι χρηματοδοτούν το "Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας", που ελέγχεται από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και στηρίζει την "αντιπολίτευση" κατά του προέδρου Bashar Al-Assad. [19]

Μέρος III: To σαλαφιστικό καθεστώς τρόμου του προέδρου Μorsi

Ενδεικτικό των πραγματικών σχεδίων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των τζιχαντιστών που σήμερα σχετίζονται με αυτήν είναι το γεγονός ότι, από τη στιγμή που αναλαμβάνουν την εξουσία, πρώτα ρίχνουν ένα παραπλανητικό πέπλο "μετριοπάθειας και συμφιλίωσης", κρύβοντας τις φανατικές και βίαιες καταβολές τους. Αυτό είναι ορατό σήμερα στην Αίγυπτο, μετά την άνοδο στην εξουσία του προέδρου Morsi.

Στα συμβατικά μέσα ενημέρωσης της Δύσης δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί τα ανησυχητικά ρεπορτάζ που περιέχουν δηλώσεις από χριστιανικές ιεραποστολικές οργανώσεις στην Αίγυπτο, σύμφωνα με τα οποία η Μουσουλμανική Αδελφότητα του Morsi έχει ήδη αρχίσει να βγάζει αυτό το πέπλο "μετριοπάθειας και συμφιλίωσης" και να δείχνει την πραγματική, βάναυση σαλαφιστική φύση της, όπως ακριβώς έκαναν οι εξτρεμιστικές δυνάμεις της Σαρία στο Ιράν, μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Χομεϊνί το 1979-81.

Σε επιστολή που διανεμήθηκε από το Φιλανθρωπικό Ταμείο της Χριστιανικής Ιεραποστολής (Christian Aid Mission, CAM), ένας Αιγύπτιος χριστιανός ιεραπόστολος έγραφε ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα του Morsi του "ανακοίνωσε ότι θα καταστρέψει τη χώρα, αν ο Morsi δεν κέρδιζε τις εκλογές. Επίσης δήλωσε ότι θα πάρει εκδίκηση από όλους εκείνους που ψήφισαν υπέρ του [αντιπάλου του], Ahmed Shafiq, κυρίως τους χριστιανούς, αφού είναι βέβαιοι ότι εμείς οι χριστιανοί ψηφίσαμε υπέρ του Shafiq. Άρχισαν την εκδίκησή τους χθες, με τη δολοφονία δύο πιστών στο el Sharqiya", πρόσθεσε ο ιεραπόστολος, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας. [20]

Το δημοσίευμα αυτό κυκλοφόρησε μόλις μερικές εβδομάδες αφού η αιγυπτιακή κρατική τηλεόραση (υπό τον έλεγχο Morsi) έδειξε κάποια φρικιαστικά πλάνα σε βίντεο από τη δολοφονία ενός μουσουλμάνου που ασπάστηκε τον χριστιανισμό. Το βίντεο έδειχνε ένα νεαρό άνδρα που κρατούσαν μασκοφόρι άνδρες και του έμπηγαν ένα μαχαίρι στο λαιμό. Στο βίντεο ακούγεται ένας μουσουλμάνος που ψέλνει αυτοσχέδιες μουσουλμανικές προσευχές στα αραβικά, με στίχους που εναντίον του Χριστιανισμού, ένας άλλος κρατάει το μαχαίρι στο λαιμό του χριστιανού προσήλυτου και είναι έτοιμος να τον σκοτώσει, και μετά φαίνεται ο αργός αποκεφαλισμός, ενώ ακούγονται ολόγυρα οι κραυγές "Αλλάχ Άκμπαρ" ("Ο Αλλάχ είναι μεγάλος"), σύμφωνα με το ηχητικό μέρος του βίντεο. Στην επιστολή του, ο Αιγύπτιος ιεραπόστολος πρόσθεσε ότι, "αμέσως μετά την εκλογική νίκη του Morsi, οι Χριστιανοί εμποδίστηκαν με τη βία από το να πηγαίνουν στις εκκλησίες". Πολλοί μουσουλμάνοι, συνέχισε ο ιεραπόστολος στην επιστολή του, "άρχισαν να μιλούν σε γυναίκες στους δρόμους, παροτρύνοντάς τις να φορούν ισλαμική ενδυμασία, όπως το χαρακτηριστικό κάλυμμα της κεφαλής, hijab. Ενεργούν σαν να τους ανήκει η χώρα σήμερα". [21]

Ήδη από το 2011, οι σαλαφιστές οπαδοί του Morsi άρχισαν να επιτίθενται και να καταστρέφουν τεμένη των σουφιστών μουσουλμάνων σε όλη την Αίγυπτο. Σύμφωνα με την έγκυρη εφημερίδα "Al-Masry Al-Youm" ("Η Σημερινή της Αιγύπτου"), 16 ιστορικά τζαμιά στην Αλεξάνδρεια που ανήκουν στο δόγμα των σουφιστών έχουν μπει στο στόχαστρο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από τους αποκαλούμενους "σαλαφιστές". Η Αλεξάνδρεια έχει 40 τζαμιά που παραδοσιακά σχετίζονται με τον σουφισμό, και είναι η έδρα 36 ομάδων σουφιστών πιστών του Ισλάμ . Μισό εκατομμύριο σουφιστές ζουν στην πόλη αυτή, που έχει πληθυσμό 4 εκατομμύρια περίπου. Η επιθετικότητα εναντίον των σουφιστών της Αιγύπτου έχει εκδηλωθεί, μεταξύ άλλων, με μια επιδρομή εναντίον του πιο διάσημου τεμένους της Αλεξάνδρειας, όπου βρίσκεται ο τάφος του Σούφι al-Mursi Abu'l Abbas, του 13ου αιώνα. [22]

Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το λεγόμενο "δημοκρατικά εκλεγμένο" καθεστώς στη Λιβύη που ανέλαβε την διακυβέρνηση μετά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ και την ανατροπή του Mohamar Qaddafi το 2011, καταστρέφει με την ίδια μανία τεμένη σουφιστών και χώρους λατρείας άλλων δογμάτων. Τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, η Γενική Διευθύντρια της UNESCO, Irina Bokova, εξέφρασε την "έντονη ανησυχία" της για την καταστροφή, από την ισλαμική τζιχάντ, χώρων λατρείας των σουφιστών στις πόλεις Ζλίτεν, Μισράτα και Τρίπολη και κάλεσε τους δράστες "να σταματήσουν αμέσως την καταστροφή". [23] Πίσω από τις μηχανορραφίες της κυβέρνησης της Λιβύης κυριαρχούν τζιχαντιστές και οπαδοί της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, πράγμα που ισχύει και στην Τυνησία και την Αίγυπτο. [24]

Οι ΗΠΑ στοιχειώνονται σήμερα από τους ίδιους δαίμονες που οι ίδιες δημιούργησαν. Αριστερά, ο πρόξενος των ΗΠΑ, Chris Stevens, εξετάζει το άψυχο σώμα του ηγέτη της Λιβύης, Qaddafi. Δεξιά, ο ίδιος πρόξενος διακρίνεται νεκρός, μετά την επίθεση εναντίον του Προξενείου των ΗΠΑ στη Βεγγάζη.

Το εκρηκτικό κοκτέιλ βίας που χαρακτηρίζει πάντα την άνοδο στην εξουσία των σαλαφιστών ισλαμιστών σε όλη τη Μέση Ανατολή ήταν προφανές εκείνο το βράδυ της 11ης Σεπτεμβρίου 2012, όταν ένας όχλος οργισμένων και φανατικών σαλαφιστών, της "Ανσάρ Αλ-Σαρία", δολοφόνησε τον πρόξενο των ΗΠΑ στη Λιβύη και τρεις άλλους Αμερικανούς διπλωμάτες, καίγοντας ολοσχερώς το Αμερικανικό Προξενείο στη Βεγγάζη. Οι δολοφονίες έγιναν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κυκλοφορία στο διαδικτυακό κανάλι YouTube μιας ταινίας από έναν Αμερικανό σκηνοθέτη, η οποία δείχνει τον προφήτη Μωάμεθ να συνάπτει πολλαπλές σεξουαλικές σχέσεις, πράγμα που θέτει ερωτήματα για το ρόλο του ως προφήτη του Θεού . Η ειρωνεία εγκειται στο γεγονός ότι η πρέσβης των ΗΠΑ είχε παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή του Qaddafi, επιτρέποντας έτσι την εισροή σαλαφιστών στη Λιβύη. [25]

Η ομάδα "Ανσάρ Αλ-Σαρία" ("Παρτιζάνοι του ισλαμικού νόμου", στα αραβικά), φέρεται να είναι υποπροϊόν της Αλ-Κάιντα και υποστηρίζει διάφορες οργανώσεις σε όλη τη Μέση Ανατολή, από την Υεμένη έως την Τυνησία, και από το Ιράκ έως την Αίγυπτο και τη Λιβύη. Η "Ανσάρ αλ-Σαρία" υποστηρίζει ότι αναπαράγει το μοντέλο της Σαρία, του αυστηρού ισλαμικού νόμου που υιοθετήθηκε από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και το νέο Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ, μια εξτρεμιστική ομάδα με πολλές παραφυάδες, μέρος της οποίας είναι και το σκέλος της Αλ-Κάιντα στο Ιράκ. Ο πυρήνας της ομάδας αποτελείται από τζιχαντιστές που προήλθαν από ένα "ισλαμικό κράτος", είτε το Αφγανιστάν στα μέσα της δεκαετίας του 1990, είτε το Ιράκ μετά την αμερικανική εισβολή του 2003. [26]

Η σημερινή εσκεμμένη πυροδότηση ενός νέου κύματος τρομοκρατικών ενεργειών από σαλαφιστές τζιχαντιστές σε μουσουλμανικές περιοχές του ρωσικού Καυκάσου είναι σχεδιασμένες με εξαιρετικό χρονικό συντονισμό ώστε να ασκηθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση του Vladimir Putin.

Ο Putin και η ρωσική κυβέρνηση αποτελούν τους ισχυρότερους και ουσιαστικότερους υποστηρικτές της σημερινής κυβέρνησης της Συρίας. Μεταξύ των άλλων λόγων, για τη Ρωσία, η διατήρηση της ναυτικής βάσης στο συριακό λιμάνι Ταρτούς της Μεσογείου είναι εξαιρετικής στρατηγικής σημασίας. Ταυτόχρονα, το γεμάτο νόημα μήνυμα του Obama προς τον Medvedev, να περιμένει μέχρι να επανεκλεγεί ο Obama και μετά να αξιολογήσει τις προθέσεις των ΗΠΑ προς τη Ρωσία και το πρόσφατο αινιγματικό σχόλιο του Putin, ότι ένας συμβιβασμός με ένα επανεκλεγέντα στην προεδρία Obama είναι εφικτός, αλλά όχι με τον Romney [27] , δείχνουν ότι η τακτική της Ουάσινγκτον, "μια με το καρότο και μια με το μαστίγιο", ίσως πρόσκαιρα να σταθεί ικανή να δελεάσει τη Ρωσία να κάνει κάποιες υποχωρήσεις σε σημαντικές γεωπολιτικές επιλογές, ίσως ακόμη και στην πρόσφατη γεωπολιτική συμμαχία της με την Κίνα. [28]

Αλλά ακόμη και αν συμβεί κάτι τέτοιο, ο κόσμος ίσως να βιώσει τις συνέπειες μια "επαναφοράς" των ρωσοαμερικανικών σχέσεων σε άλλες εποχές, με καταστροφικές συνέπειες για την παγκόσμια ειρήνη.


ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Dan Peleschuk, "Sheikh Murdered Over Religious Split Say Analysts," RIA Novosti, 30/08/2012.

[2] Mairbek Vatchagaev, "The Kremlin’s War on Islamic Education in the North Caucasus=3334]," North Caucasus Analysis Volume: 7 Issue: 34.

[3], [4] Iason Athanasiadis, "Targeted by Israeli raid: Who is the IHH?," The Christian Science Monitor, 01/06/2010.

[5] Mairbek Vatchagaev, op. cit.

[6] UN Security Council, QI.U.290.11. DOKU KHAMATOVICH UMAROV, 10 March 2011.

[7] Tom Jones, "Czech NGO rejects Russian reports of link to alleged Islamist terrorists al-Qaeda," 10/05/ 2011.

[8] The Times of India, "Laden ordered Bamyan Buddha destruction," 28/03/ 2006.

[9] Dr. Alan Godlas, "Sufism — Sufis — Sufi Orders."

[10], [11] Irfan Al-Alawi and Stephen Schwartz, "Wahhabi Internal Contradictions as Saudi Arabia Seeks Wider Gulf Leadership," Center for Islamic Pluralism, 21/05/ 2012.

[12] Robert Duncan, "Islamic Terrorisms Links to Nazi Fascism," AINA, 05/07/2007.

[13], [14] Marc Erikson, "Islamism, fascism and terrorism (Part 2)," AsiaTimes.Online, 08/11/2002.

[15], [16] John Loftus, "The Muslim Brotherhood, Nazis and Al-Qaeda," Jewish Community News, 11/10/ 2006.

[17] Charlie Skelton, "The Syrian opposition: who’s doing the talking?: The media have been too passive when it comes to Syrian opposition sources, without scrutinising their backgrounds and their political connections. Time for a closer look …," The Guardian, UK, 12/07/2012.

[18] Aidan Lewis, "Profile: Tunisia’s Ennahda Party," BBC News, 25 /10/2011.

[19] Hassan Hassan, "Syrians are torn between a despotic regime and a stagnant opposition: The Muslim Brotherhood’s perceived monopoly over the Syrian National Council has created an opposition stalemate," The Guardian, UK, 23 /08/2012.

[20], [21] Stefan J. Bos, "Egypt Christians Killed After Election of Morsi," Bosnewslife, 30/06/2012.

[22] Irfan Al-Alawi, "Egyptian Muslim Fundamentalists Attack Sufis," Guardian Online [London], 11/04/2011.

[23] Yafiah Katherine Randall, "UNESCO urges Libya to stop destruction of Sufi sites," Sufi News and Sufism World Report, 31/08/ 2012.

[24] Jamie Dettmer, Libya elections: Muslim Brotherhood set to lead government, The Telegraph, London, 05/07/2012.

[25] Luke Harding, Chris Stephen, Chris Stevens, "US ambassador to Libya, killed in Benghazi attack: Ambassador and three other American embassy staff killed after Islamist militants fired rockets at their car, say Libyan officials," The Guardian (London), 12/09/2012.

[26] Murad Batal al-Shishani, "Profile: Ansar al-Sharia in Yemen," BBC, 08/03/2012.

[27] David M. Herszenhorn, Putin Says Missile Deal Is More Likely With Obama, The New York Times, 06/09/2012. Συνέντευξη Putin στο RT News.

[28] M.K. Bhadrakumar, "Calling the China-Russia split isn’t heresy," Asia Times, 05/09/2012.

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Η ετερότητα στο Ισλάμ

40
Η Ισλαμιστική απειλή παρούσα και στην Ελλάδα
του Ανδρέα Μπανούτσου


Οι χθεσινές διαμαρτυρίες και τα επεισόδια που προκάλεσαν Ισλαμιστές στο κέντρο της Αθήνας και στις φυλακές Κορυδαλλού, με αφορμή την προβολή της “ αντι-Ισλαμικής” Αμερικανικής ταινίας (όχι στην Ελλάδα αλλά στο εξωτερικό), αναδεικνύουν με το πιο δραματικό τρόπο τη ριζοσπαστικοποίηση των Μουσουλμάνων που διαβιούν στην Ελλάδα. Αν προσθέσει κανείς και τις απαράδεκτες δηλώσεις, του Ισλαμιστή Προέδρου της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος κ. Ναίμ Ελγαντούρ, ο οποίος χαρακτήρισε ξεδιάντροπα τον Έλληνα Πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά ως ρατσιστή, τότε μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε ότι η Ελλάδα αποτελεί στόχο των Ισλαμιστών.
Φυσικά οι Ισλαμιστές και οι γνωστοί “χρήσιμοι ηλίθιοι” της Αριστεράς θα σπεύσουν να μιλήσουν για τρομολαγνεία και πως η Ελλάδα μια παραδοσιακά φιλο-Αραβική και φιλο-Μουσουλμανική χώρα δεν αντιμετωπίζει καμία απειλή από τους Ισλαμιστές. Θα φέρουν μάλιστα ως παράδειγμα ότι στη χώρα μας σε αντίθεση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες δεν έχουν εκδηλωθεί τρομοκρατικές επιθέσεις. Πέραν του γεγονότος ότι μια εκδήλωση ενός τρομοκρατικού κτυπήματος από Ισλαμιστές στην Ελλάδα δεν μπορεί να αποκλειστεί σε καμία περίπτωση, οι Ισλαμιστές με τον επιθετικό ακτιβισμό τους, όπως αυτός εκδηλώθηκε πρόσφατα στο κέντρο της Αθήνας δηλώνουν με τον πιο εμφατικό τρόπο την παρουσία τους.
Η απειλή του Ισλαμισμού όπως έχω γράψει σε παλαιότερα άρθρα μου δεν συνίσταται μόνο στην οργάνωση και εκτέλεση τρομοκρατικών επιθέσεων. Μια εξίσου επικίνδυνη κατά τη γνώμη μου έκφανση του Ισλαμισμού είναι ο λεγόμενος “ακτιβιστικός Ισλαμισμός” ( Islamist activism), ο οποίος λαμβάνει διάφορες μορφές από την οργάνωση συλλαλητηρίων και τις συνεντεύξεις τύπου μέχρι τον on-line ακτιβισμό. Ο Πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος κ. Ναίμ Ελγαντούρ γνωστός και για τις σχέσεις του με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι ίσως ο πιο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος αυτής της “σχολής” Ισλαμιστών. Η εμπρηστική συνέντευξη τύπου που έδωσε την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012 αποτέλεσε ίσως την θρυαλλίδα για τις βίαιες διαδηλώσεις των Ισλαμιστών την μεθεπομένη μέρα (23/09/2012) στο κέντρο της Αθήνας.
Η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να λάβει άμεσα μέτρα για την απέλαση των Ισλαμιστών που διαβιούν παράνομα στη χώρα μας και να παρακολουθήσει στενά τη δράση των Ισλαμιστών εκείνων που διαβιούν νόμιμα στη χώρα. Αν η κυβέρνηση και οι υπηρεσίες ασφαλείας ολιγωρήσουν τότε πράγματι δεν θα αργήσει η μέρα όπου οι διαδηλώσεις των Ισλαμιστών θα μετεξελιχτούν σε πιο βίαιες μορφές δράσης, της τρομοκρατίας συμπεριλαμβανομένης.



Πηγή:http://rimse.gr/?p=447
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Η ετερότητα στο Ισλάμ

41
ΑΘΕΟΙ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ

Οι άθεοι στις δυτικές χώρες, δείχνουν πολύ «άνετοι» και θαρραλέοι όταν προσβάλλουν οτιδήποτε έχει να κάνει με τον Χριστιανισμό. Δεν υπάρχει λόγος να φοβούνται. Ωστόσο, το ερώτημα είναι: Θα πρόσβαλλαν ποτέ τον Αλλάχ, τον Μωάμεθ, το Κοράνι αν ζούσαν σε μια μουσουλμανική χώρα. Να πούμε…στη Σαουδική Αραβία;

Είναι εκπληκτικό το πώς άθεοι στη Βόρεια Αμερική ή τη Νότια Αμερική ή την Ιταλία ή την Ελλάδα περνούν τη ζωή τους κοροϊδεύοντας, εμπαίζοντας, γελοιοποιώντας, ακόμα και υβρίζοντας με τις πιο χυδαίες φράσεις, τη θρησκεία που ακολουθείται από την συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων των χωρών αυτών. Η αλήθεια είναι ότι σε χώρες που οι χριστιανοί είναι η πλειοψηφία, όπως οι ΗΠΑ, η Αργεντινή, η Ιταλία κλπ, για κάποιο λόγο οι άθεοι αφήνονται να σπάνε πλάκα με το Χριστιανισμό... Πολλοί βέβαια, άθεοι θεωρούν τους εαυτούς τους κάτι σαν "ήρωες", αφού χτυπάνε το "κατεστημένο". Τι θα γινόταν άραγε, αν ένας άθεος ζούσε στη Σαουδική Αραβία ή το Ιράκ; Θα πέρναγε τη ζωή του κοροϊδεύοντας το Ισλάμ;
Παρακάτω ένα χαρακτηριστικό μήνυμα που στάλθηκε σε ένα blog άθεων:

"Αγαπητοί άθεοι, εμείς οι πρώην μουσουλμάνοι περιμένουμε εσάς παιδιά, να ξεπεράσετε τον Χριστιανισμό και να αρχίσετε τον πόλεμο κατά του Ισλάμ, έτσι για αλλαγή. Ναι, σίγουρα είναι πραγματικά διασκεδαστικό να χλευάζεις την Αγία Γραφή, τους ιερείς, τον Πάπα, κλπ, αλλά πραγματικά δεν νομίζετε ρε παιδιά, ότι ήρθε η ώρα να δώσετε, έστω, λίγη προσοχή στο Ισλάμ;

Εμείς οι πρώην μουσουλμάνοι είμαστε μια πολύ μικρή μειοψηφία, και δεν υπάρχει πραγματικά τίποτα που μπορούμε να κάνουμε πραγματικά για να αλλάξουμε κάτι. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε οργανώσεις ή να δώσουμε φωνή στις σκέψεις μας, στις περισσότερες μουσουλμανικές χώρες. Δεν έχουμε σχεδόν κανένα δικαίωμα εκτός από το δικαίωμα να πάμε φυλακή ή να κρεμαστούμε ή να αποκεφαλιστούμε με την κατηγορία της «βλασφημίας».

Αλλά η φωνή των εκατομμυρίων αθεϊστών όπως η δική σας θα μας βοηθούσε σημαντικά. Θα έκανε τον κόσμο να προσέξει όλα τα δεινά μας, και όλα τα φρικτά πράγματα για τα οποία το Ισλάμ είναι υπεύθυνο και πώς μας έχει καταπιέσει και πως έχει καταστρέψει πολλά από τη ζωή μας. Θα μας βοηθούσε τουλάχιστον να αλλάξουμε κάποιους νόμους που θα ωφελούσαν εμάς, τους πρώην μουσουλμάνους.

Άκουσα ότι η Ayaan Hirsi Ali (πρώην μουσουλμάνα, η οποία απειλείται με "αιώνια κόλαση" σύμφωνα με την φωτογραφία στην αρχή) έχει αντικαταστήσει τον Hitchens ως ένας από τους τέσσερις καβαλάρηδες του Νέου Αθεϊσμού. Μήπως αυτό είναι ένα σύνθημα ότι πρέπει να επικεντρωθούμε περισσότερο κατά της 'Θρησκείας της ειρήνης';"

Αθεία στις ισλαμικές χώρες

Στις ισλαμικές χώρες, οι άθεοι, ή εκείνοι που κατηγορούνται ότι πρεσβεύουν αθεϊστικές πεποιθήσεις, είναι εκτεθειμένοι σε διακρίσεις και διώξεις. Σύμφωνα με τη λαϊκή ερμηνείες του Ισλάμ, ένας μουσουλμάνος δεν είναι ελεύθερος να αλλάξει θρησκεία ή να γίνει άθεος. Το να αρνηθεί το Ισλάμ σημαίνει ότι έχει γίνει ένας «αποστάτης», μια αμαρτία που παραδοσιακά τιμωρείται με θάνατο στους άνδρες και με ισόβια κάθειρξη στις γυναίκες.

Η θανατική ποινή για αποστασία είναι εμφανής σε μια σειρά από ισλαμικά κράτη όπως το Ιράν, η Αίγυπτος, το Πακιστάν, η Σομαλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ, η Υεμένη, και η Σαουδική Αραβία, αν και δεν υπάρχουν πρόσφατες αναφορές για εκτελέσεις στη Σαουδική Αραβία.
Δεδομένου ότι ο αποστάτης μπορεί να θεωρηθεί ένας μουσουλμάνος του οποίου πεποιθήσεις περιέχουν αμφιβολίες σχετικά με το Θείο και το Κοράνι, οι ισχυρισμοί περί αθεϊσμού και αποστασίας έχουν γίνει κατά μουσουλμάνων λόγιων και πολιτικών αντιπάλων σε όλη την ιστορία.

Στο Ιράν, οι άθεοι δεν αναγνωρίζονται από το κράτος και θα πρέπει να δηλώσουν ότι είναι ή μουσουλμάνοι, ή χριστιανοί, ή Εβραίοι ή οπαδοί του Ζωροαστρισμού, προκειμένου να διεκδικήσουν κάποια νομικά δικαιώματα, όπως της άδειας για την είσοδο στο πανεπιστήμιο, ή να γίνουν δικηγόροι.

Ομοίως, η Ιορδανία απαιτεί από τους άθεους να συνδεθούν με μια αναγνωρισμένη θρησκεία για λόγους ταυτοποίησης, και οι άθεοι στην Ινδονησία υφίστανται επίσημες διακρίσεις στο πλαίσιο της καταγραφής των γεννήσεων και των γάμων, καθώς και της έκδοσης δελτίου ταυτότητας.

Στην Αίγυπτο, οι διανοούμενοι για τους οποίους υπάρχουν υποψίες ότι πρεσβεύουν αθεϊστικές απόψεις, διώκονται από τις δικαστικές και τις θρησκευτικές αρχές. Ο μυθιστοριογράφος Alaa Hamad είχε καταδικαστεί για τη δημοσίευση ενός βιβλίου που περιείχε αθεϊστικές ιδέες και για «αποστασία» που θεωρούνται απειλή για την εθνική ενότητα και την κοινωνική ειρήνη.

Στην Αλγερία η μελέτη του Ισλάμ είναι υποχρεωτική σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία για κάθε παιδί, ανεξάρτητα από τη θρησκεία του. Οι άθεοι ή οι αγνωστικιστές άνδρες απαγορεύεται να παντρεύονται μουσουλμάνες γυναίκες, σύμφωνα με το Οικογενειακό Δίκαιο Αλγερίας. Ο γάμος νομικά ακυρώνεται από την αποστασία του συζύγου. Οι άθεοι και οι αγνωστικιστές δεν μπορούν να κληρονομήσουν.

Άθεος ακτιβιστής συνελήφθη για «βλασφημία» στην Αίγυπτο

Την περασμένη Δευτέρα, ο Alber Saber δημοσίευσε το περίφημο βίντεο "η αθωότητα των μουσουλμάνων" σε σελίδα Αιγυπτίων άθεων στο Facebook, την οποία διαχειρίζεται ...
Την Τετάρτη, ένας "μουσουλμάνος φίλος και γείτονας" έκανε τη σύνδεση ότι ο Saber ήταν ο διαχειριστής της σελίδας των άθεων ... και ότι είχε επικρίνει το Ισλάμ.
Την άλλη μέρα, αυτή ήταν η σκηνή έξω από το σπίτι του:

Όταν ο Saber έφτασε στο αστυνομικό τμήμα, κατηγορήθηκε βάσει ενός νόμου που σπανίως χρησιμοποιείται και που απαγορεύει την προσβολή της θρησκείας, σύμφωνα με τον δικηγόρο του, Ahmed Ezzat, ο οποίος πέρασε την Παρασκευή μαζί με τον Saber στο τοπικό αστυνομικό τμήμα. Ο Ezzat λέει ότι οι κατηγορίες περιλαμβάνουν ότι μοίρασε τη σύνδεση στο Facebook και, μήνες νωρίτερα, ότι έφτιαξε και ανέβασε ένα δικό του βίντεο με τίτλο «Ποιος είναι ο εκπρόσωπος του Αλλάχ;»

Ο Saber, που είναι ένας «ειλικρινής άθεος», σύμφωνα με δικηγόρο και τους φίλους του, όχι μόνο συνελήφθη, αλλά ρίχτηκε σε ένα κελί γεμάτο φυλακισμένους και με έναν αξιωματικό ο οποίος ανακοίνωσε στους συγκρατούμενούς του ότι ο Saber είχε προσβάλει τον Μωάμεθ! Ως εκ τούτου οι συγκρατούμενοί του δεν τον αντιμετώπισαν με «ανοιχτό μυαλό» πολιτισμένο πνεύμα…

Ο Saber λέγεται ότι είναι σε απεργία πείνας τώρα.

ΣΧΟΛΙΟ : Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, παρατηρείται ένα φαινόμενο που δεν υπήρχε. Υβριστικά αντιχριστιανικά συνθήματα και καταστροφές σε ιερούς ναούς, παρεκκλήσια και προσκυνητάρια, με την υπογραφή του γνωστού Α σε κύκλο. Κάποιοι αυτοπροσδιοριζόμενοι «αναρχικοί» και προφανώς άθεοι, βρήκαν φαίνεται, έναν καινούργιο «εχθρό». «Ούτε Θεοί, ούτε αφέντες» (ή «ούτε Θεός, ούτε αφέντης» σε παραλλαγή) είναι το γνωστό σύνθημα (και πιο "ευγενικό" από άλλα). Είναι όμως εναντίον όλων των «θεών» οι αναρχικοί; Στους συνοδοιπόρους τους μουσουλμάνους μετανάστες - με τους οποίους υποτίθεται συνεργάζονται «για κοινούς ταξικούς αγώνες» και άλλα φούμαρα - το είπαν; Θα δούμε άραγε από τους εχθρούς των «θεών» υβριστικά συνθήματα σε κανένα τζαμί;
Όπως γράφτηκε μετά τον πρόσφατο ξυλοδαρμό «αντιεξουσιαστή» από μουσουλμάνο μετανάστη σε κοινή "αντιφασιστική" πορεία, «η συνεργασία αναρχικών και μουσουλμάνων λαθρομεταναστών θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα από τα πιο περίεργα κοινωνικά φαινόμενα, αφού άθεοι όπως δηλώνουν οι αναρχικοί, συνεργάζονται στενά με φανατικά θρησκευόμενους ανθρώπους οι οποίοι πραγματικά απεχθάνονται αυτούς που δεν έχουν πίστη σε κάποια θρησκεία. Με απλά λόγια μεγαλύτερο σεβασμό δείχνει ένας μουσουλμάνος σε κάποιο Χριστιανό παρά σε ένα άθεο».



Πηγή:http://thalamofilakas.blogspot.gr/2012/ ... _6153.html
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Η ετερότητα στο Ισλάμ

42
Η διεθνής των αγορών έχει ποντάρει στο ισλάμ. Τα ρέστα της.



Οι συνθήκες επιβολής του χριστιανισμού στον αρχαίο κόσμο δεν είναι οι ίδιες με τις τωρινές της εισόδου και επιβολής του ισλάμ στον δυτικό κόσμο, όμως παρόλα αυτά υπάρχουν χτυπητές ομοιότητες. Και πολύ ανησυχητικές.

Μετά την ναυμαχία στο Ακτιο, λίγο έξω από την Πρέβεζα, το 31 πΧ, ο νικητής Οκταβιανός άνοιξε τον δρόμο για να γίνει μια μέρα Αύγουστος, και να στεφθεί αυτοκράτορας. Κάτι που ο θείος του Ιούλιος Καίσαρας δεν τόλμησε να κάνει, παρά το πόσο πολύ το είχε ποθήσει.

Η ναυμαχία αυτή στο Ακτιο είναι ένα ορόσημο από την άποψη πως η από πάντα λειψή δημοκρατία των ρωμαίων, που μικρή σχέση είχε με εκείνη των ελλήνων, μπαίνει πια στην διαδικασία μετασχηματισμού της σε αυτοκρατορία. Δηλαδή σε ένα πολίτευμα απολυταρχικό και δεσποτικό.

Παλιά δημοκρατικά ή ημι-δημοκρατικά χαρακτηριστικά θα επιβίωναν για πολλούς αιώνες και στο νέο συγκεντρωτικό πολίτευμα. Ωστόσο θα αναφαινόταν μια νέα επιτακτική για την ρωμαϊκή εξουσία ανάγκη: η εδραίωση της απολυταρχικής εξουσίας και κυριαρχίας και η εξάλειψη του κινδύνου της επανεμφάνισης της δημοκρατίας.

Ο κίνδυνος αυτός τον οποίο διέτρεχε η αυτοκρατορική εξουσία και η κυρίαρχη τάξη της αυτοκρατορίας δεν ήταν καθόλου φανταστικός. Οπως απέδειξαν διάφορα ιστορικά γεγονότα σαν την “στάση του Νίκα” στον ιππόδρομο της Κωστανινούπολης. Η αυτοκρατορική εξουσία γνώριζε πως αν ήθελε να μακροημερεύεσει και να εδραιωθεί έπρεπε να βρει έναν τρόπο ώστε να ξεμπερδέψει με τον αιώνιο εχθρό της: την δημοκρατία. Και με τα τελευταία της υπολείμματα.

Η αυτοκρατορική εξουσία επρεπε να βρει έναν τρόπο ώστε και η ίδια μα και το πρόσωπο του αυτοκράτορα, να αποκτήσουν στην συνείδηση των υπηκόων, διαστάσεις υπερφυσικές. Δηλαδή θεϊκές. Μια και η αυτοκρατορική λατρεία που είχε χρησιμοποιηθεί ως τότε δεν είχε αποδώσει τα αναμενόμενα. Πέρα από την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας των ίδιων των αυτοκρατόρων.

Είναι στην φάση αυτή που ένα τμήμα της κυρίαρχης τάξης της αυτοκρατορίας συνειδητοποιεί πως η πιο ισχυρή εστία αντίστασης των παλιών δημοκρατικών ιδανικών είναι η πολυθεϊστική παραδοσιακή θρησκεία των λαϊκών τάξεων. Και πως η είσοδος ενός μονοθεϊσμού θα έπαιζε κομβικό ρόλο στην τελική επικράτηση του απολυταρχικού πολιτεύματος. Ενας θεός, ένας βασιλιάς. Ενα κράτος.

Οι κύριοι υποψήφιοι είναι δύο: ο μιθραϊσμός και ο χριστιανισμός. Με τα μάτια ενός ρωμαίου της κυρίαρχης τάξης της εποχής ο μιθραϊσμός θα ήταν μάλλον προτιμητέος έναντι του χριστιανισμού.

Ο χριστιανισμός βρίσκεται ακόμα στην “πρωτόγονη” εποχή του, όπως την λένε οι θρησκειολόγοι, δηλαδή στην κοινοκτημονική και κοινοβιακή του εποχή. Και το χειρότερο: οι επίσκοποί του εκλέγονται ακόμη από συνάξεις των πιστών. Δηλαδή δημοκρατία από την πίσω πόρτα. Και είναι επιπλέον και μαλωμένος με την συσσώρευση του πλούτου.

Ετσι αν επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί ο χριστιανισμός σαν το επίσημο θρησκευτικό δόγμα της αυτοκρατορίας θα έπρεπε να μεταλλαχθεί σε κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν μέχρι εκείνη την στιγμή. Πράγμα που έγινε. Είναι η εποχή που ο χριστιανισμός εγκαταλείπει πολλά χαρακτηριστικά του, ιδεολογικά, οργανωτικά, ακόμα και πρακτικά, όπως την περιτομή, για παράδειγμα.

Με τα δικά μας μάτια ίσως υπάρχει ένα ακόμη πρόβλημα που θα έπρεπε να λυθεί. Αυτό της εισόδου του χριστιανισμού και της αποδοχής του, ως ισότιμης λατρείας μαζί με τις δεκάδες άλλες λατρείες, από την ελληνορωμαϊκή κοινωνία της μεσογείου εκείνης της εποχής.

Κι όμως δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Κι ο λόγος είναι πως ο πολυθεϊσμός εκείνος των ελλήνων και των ρωμαίων, ήταν δεκτικός σε νέες θεότητες και λατρείες, ακόμα και τις πιο παράξενες.

Με τον χριστιανισμό, και μάλιστα τον μεταλλαγμένο κατά τις επιθυμίες της κυρίαρχης ρωμαϊκής τάξης, ο παλιός ελληνορωμαϊκός πολυθεϊσμός “ούτε που κατάλαβε τι τον χτύπησε”. Ουσιαστικά πλήρωσε ακριβά την πολυσυλλεκτικότητά του. Και την θρησκευτική του ανεκτικότητα.

Φυσικά, στην διάδοση του χριστιανισμού στα λαϊκά στρώματα της αυτοκρατορίας βοήθησαν κι άλλοι παράγοντες. Και όχι μόνο οι επιθυμίες και οι προθέσεις της κυρίαρχης τάξης της ρωμαϊκής κοινωνίας. Τέτοιοι παράγοντες ήταν η ανεργία (ναι, υπήρχε αγορά εργασίας στην ελληνορωμαϊκή μεσόγειο της αρχαιότητας), η εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων στις μεγαλουπόλεις της μεσογείου, η απελπισία των δούλων, και η ίδια η κατάπτωση του παλιού πολυθεϊσμού.

Ο πατροπαράδοτος και παραδοσιακός πολυθεϊσμός δεν επαρκούσε πια στο να καλύψει τις μεταφυσικές ανησυχίες των μεσαίων ελληνορωμαϊκών στρωμάτων της εποχής του, μια και ο ίδιος είχε πια μεταλλαχθεί σε ένα απέραντο συνονθύλευμα δοξασιών. Αρκετές από τις οποίες στα μάτια των μορφωμένων των μεσαίων στρωμάτων θα πρέπει να στερούνταν κάποιου κύρους ή βαρύτητας.

Από την άλλη ο ίδιος ο χριστιανισμός της εποχής διέθετε κοινωνικά στοιχεία που τον εκαναν θελκτικό στις εξαθλιωμένες λαϊκές τάξεις των πόλεων της αυτοκρατορίας. Ο παλιός κοινοβιακός του χαρακτήρας που επιζούσε ακόμα και παρείχε μια οικονομική, ακόμα και εργασιακή, ασφάλεια και βεβαιότητα, καθώς ο πιστός εκλάμβανε πλέον τον εαυτό του ως μέλος μιας ειδικής κοινότητας που τον εξασφάλιζε από κινδύνους και αβεβαιότητες και του παρείχε τα απαραίτητα. Τα κοινά συσσίτια, γνωστά και ως αγάπες, σε κάποιες άλλες περιοχές, και τα παρόμοια. Το κοινωνικό πρόσωπο του χριστιανισμού αυτής της εποχής δηλαδή, έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην αποδοχή του από τμήματα του λαού.

Η ρωμαϊκή κυρίαρχη τάξη, όταν πια επικράτησε πολιτικά εντός της η άποψη για την υιοθέτηση του χριστιανισμού ως οχήματος επιβολής της απολυταρχίας της στα λαϊκά στρώματα, φρόντισε να κάνει και ειδική φιλολογική επιμέλεια στα μέχρι τότε χριστιανικά κείμενα και να παγιώσει έναν κανόνα και μια λίστα κειμένων, σύμφωνα με τα πολιτικά της συμφέροντα. Αυτό τουλάχιστον έγινε με τα ευαγγέλια που προετοίμασε η 1η οικουμενική σύνοδος στην Νίκαια της Βιθυνίας, το 325 μΧ, και τα οποία απέστειλε στις εκκλησίες της αυτοκρατορίας.

Η ρωμαϊκή εξουσία ενδιαφέρθηκε ακόμη να κρατήσει και τις θρησκευτικές δογματικές διαμάχες σε ένα μη απειλητικό για την συνοχή του κράτους επίπεδο, και φυσικά επέβλεψε και το ίδιο το δόγμα ως έναν βαθμό, ώστε να μην υπάρξει κάποια δυσάρεστη έκπληξη επανεμφάνισης των δημοκρατικών του χαρακτηριστικών. Αυτό το νόημα έχει και η προεδρία του ίδιου του αυτοκράτορα Κωσταντίνου του Α’ στην σύνοδο της Νίκαιας, όπου μια και οι συζητήσεις γινόταν κυρίως στην ελληνική, ο ίδιος θα πρέπει σίγουρα να είχε σοβαρό πρόβλημα στο να ξεχωρίσει τις ελληνικές λέξεις ομοούσιο και ομοιούσιο. Που ήταν και το κορυφαίο ζήτημα της συνόδου.

Και φτάνουμε στο αποτέλεσμα. Που είναι πως από την στιγμή της μετάλλαξης του χριστιανισμού σε κάτι που εξυπηρετούσε τα σχέδια της κυρίαρχης ρωμαϊκής τάξης και την συμπόρευσή του με την επίσημη ρωμαϊκή εξουσία, η παλιά πολυθεϊστική θρησκεία, τέθηκε σε διωγμό και απαγόρευση. Δεν τέθηκαν σε διωγμό και απαγόρευση τόσο οι άλλες μονοθεϊστικές θρησκείες, όπως εκείνη του sol invictus-Ηλιογάβαλου ή του Μίθρα, όσο ο παλιός ελληνορωμαϊκός πολυθεϊσμός, εξαιτίας του μεγάλου κινδύνου που αντιπροσώπευε για την απολυταρχική αυτοκρατορική εξουσία η σύνδεσή του με την δημοκρατία, η οποία έπρεπε να ενταφιαστεί οριστικά.

Αυτοκρατορική εξουσία και χριστιανικό δόγμα κατέστησαν οι αδιαμφισβήτητοι κυρίαρχοι για 1000 χρόνια. Μέχρι τουλάχιστον τον διαφωτισμό και την αναγέννηση. Οπου πάλι το δημοκρατικό πνεύμα της αρχαιότητας συνεπήρε τον δυτικό άνθρωπο και τον οδήγησε στις πρώτες σύγχρονες “δημοκρατίες”, τις πόλεις-κράτη όπως η Γενεύη, η Φλωρεντία κλπ. Ενα ιστορικό φαινόμενο σχετικά άγνωστο ακόμα. Ιδίως στην σύγχρονη ευρωπαϊκή αριστερά η οποία περίπου θεωρεί ως αφετηρία της ιστορίας την νεωτερικότητα.

Ολα αυτά έχουν να διδάξουν και σε μας κάτι σήμερα.

Τμήματα της παγκόσμιας κυρίαρχης τάξης έχουν ανοιχτά ομολογήσει πως το βασικό τους πρόβλημα είναι η υπερβολική δημοκρατία. Και είναι πια ολοφάνερος ο στόχος της μα και τα μέσα που χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί για να τον πετύχει.

Στόχος της παγκόσμιας κυρίαρχης τάξης είναι η ανάσχεση της όποιας δημοκρατίας. Ο ενταφιασμός της δημοκρατίας. Διότι η δημοκρατία απειλεί τα οικονομικά της συμφέροντα. Καθώς η πρώτη δυτική κοινωνία που θα συγκροτηθεί ΘΕΣΜΙΚΑ σε δήμο, θα θέσει σε κίνδυνο τον τωρινό οικονομικό τρόπο λειτουργίας, ο οποίος είναι εξαιρετικά προσοδοφόρος για την παγκόσμια ολιγαρχία του πλούτου. Η πορεία λοιπόν προς τον εκδημοκρατισμό είναι κάτι που πρέπει να ανακοπεί οριστικά.

Η διεθνής αυτή των αγορών αντιλαμβάνεται το εθνικό κράτος ως ένα σοβαρότατο εχθρό της, μια και το εθνικό κράτος παρέχει το νομοθετικό, διοικητικό, οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο, δηλαδή το κοινωνικό πλαίσιο, εντός του οποίου μπορεί να συγκροτηθεί η εθνική κοινωνία σε δήμο θεσμικά και να απειλήσει τα οικονομικά της συμφέροντα.

Η διεθνής των αγορών έχει διαβλέψει νωρίτερα από όλους, και σωστά, την κοινωνική κίνηση των δυτικών κοινωνιών προς το αίτημα συγκρότησης τους, θεσμικά, σε δήμο. Ισως και αμέσως μετά την πτώση του “υπαρκτού σοσιαλισμού”. Και έτσι έθεσε σε κίνηση ένα άλλο σχέδιο επιβολής και συντήρησης της απολυταρχικής της εξουσίας. Πολύ πιο οριστικό αυτή τη φορά, από ότι ο κοινοβουλευτισμός: τον θρησκευτικό δεσποτισμό.

Η διεθνής των αγορών επιτέθηκε “επιστημονικά” στο εθνικό κράτος, το καθύβρισε και το δαιμονοποίησε. Εχοντας μάλιστα στο πλευρό της μια στρατιά επιστημόνων, από ιστορικούς ως κοινωνιολόγους, τους οποίους προώθησε στα δυτικά πανεπιστήμια. Επιστήμονες με αριστερό και προοδευτικό προφίλ τέτοιο, το οποίο γνώριζε αυτή η διεθνής της εκμετάλλευσης, πως θα έκαμνε τον λόγο αυτών των επιστημόνων θελκτικό προς τις δυτικές κοινωνίες.

Ετσι παρουσιάστηκε και το αντιφατικό φαινόμενο στα πανεπιστήμια του καπιταλιστικού κόσμου, και στις έδρες διδασκαλίας τους, να κυριαρχούν “αριστερές” φωνές. Και το φαινόμενο γίνεται πράγματι πιο αντιφατικό αν αναλογιστεί κάποιος πως αρκετά από αυτά τα πανεπιστήμια είναι ιδιωτικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις, με σκοπό το κέρδος.

Επειτα, πολύ σημαντικό, αυτή η διεθνής των αγορών πέτυχε να διασπάσει τους περιοριστικούς φραγμούς που θέτει το εθνικό κράτος στην διακίνηση εργατικής δύναμης από χώρα σε χώρα. Επέβαλλε την ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων, με διεθνείς συνθήκες, όχι φυσικά από ελευθεροφροσύνη ή από αγάπη για τον άνθρωπο, μια και είναι αυτή η ίδια η διεθνής των αγορών που δημιουργεί την ανέχεια και την ανισότητα στις χώρες προέλευσης.

Στη συνέχεια η ίδια αυτή διεθνής των αγορών, στήριξε χρηματοδοτικά την μετανάστευση προς την ευρώπη, ενός τεράστιου αριθμού ανθρώπων από χώρες του ισλάμ, χρηματοδοτώντας και πολυποίκιλες οργανώσεις που παίζουν υποστηρικτικό ρόλο, με διάφορους τρόπους, στην μετανάστευση. Και πάλι στην προσπάθειά της αυτή η διεθνής της εκμετάλλευσης, έκανε σύμμαχό της τμήμα της ευρωπαϊκής αριστεράς, καταφέρνοντας να την αλώσει ιδεολογικά και να την καταστήσει ουσιαστικά υπέρμαχο της ελεύθερης διακίνησης μεγάλων αριθμών ανθρώπων, πιστών μάλιστα του ισλαμ, από τις χώρες τους προς τις δυτικές χώρες.

Η επιβολή της θεοκρατικής δεσποτείας, κρίνει η διεθνής των αγορών, είναι προς το οικονομικό της συμφέρον. Η μετατροπή χωρών της ευρώπης σε ισλαμικές, φαίνεται να εξυπηρετεί πολλαπλά τα συμφέροντά της. Καθώς θέτει εκτός μάχης την δημοκρατία από τη μια και από την άλλη θέτει στην διάθεσή της ένα εργατικό δυναμικό που δεν αντιδρά στον δεσποτισμό, κι ελπίζει να το καταστήσει πειθήνιο εργαζόμενο στις άθλιες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που προετοιμάζει. Κατεδαφίζοντας εργατικές διεκδικήσεις δυο αιώνων και ολόκληρο το κράτος πρόνοιας.

Με λίγα λόγια ο διεθνής καπιταλισμός έχει ήδη ποντάρει στο ισλάμ. Τα ρέστα του. Το οποίο ισλάμ, όπως έκανε και η ρωμαϊκή κυρίαρχη τάξη με τον χριστιανισμό, το έχει ήδη μεταλλάξει, ώστε να το ευθυγραμμίσει και με τα συμφέροντά του. Καταβάλλοντας μάλιστα, τα τελευταία 30 χρόνια, άοκνες προσπάθειες για τον λόγο αυτό, σε διάφορες χώρες, καθώς και πολύ χρήμα. Ωστε τώρα να έχουμε ένα κατά πολύ δεσποτικό, επιθετικό και φονταμενταλιστικό ισλαμ. Ενα επεκτατικό ισλαμ.

Αυτή τη φορά αυτό που ανοίγει την κερκόπορτα της επιβολής της θεοκρατικής δεσποτείας, δεν είναι η παλιά θρησκεία, όπως στην ρωμαϊκή περίπτωση. Αυτή τη φορά είναι η ίδια η ευρωπαϊκή δημοκρατική κουλτούρα των δύο τελευταίων αιώνων, και μαζί ένα τμήμα της δυτικής κοινωνίας που αντιπροσωπεύει δυναμικά αυτή την δημοκρατική κουλτούρα, δηλαδή η αριστερά, που ανοίγουν την κερκόπορτα.

Μια κερκόπορτα που θα φέρει τον θρησκευτικό δεσποτισμό, δηλαδή τον πολιτικό δεσποτισμό, πάνω στον οποίο θα στηριχτεί ο οικονομικός δεσποτισμός.

Και το σπουδαιότερο, -και μάλιστα σύμφωνο και με τα συγγράμματα των ειδικών του πολέμου που επιμένουν πως η καλύτερη νίκη είναι εκείνη που επιτυγχάνεται χωρίς πόλεμο-, ο δεσποτισμός αυτός θα επιβληθεί σχετικά “ειρηνικά” για …δημογραφικούς λόγους. Χωρίς ίσως να πέσει ούτε μια ντουφεκιά.

Οι ηγεσίες της αριστεράς στην χώρα μας, και στην ευρώπη, πρέπει να στρωθούν και να διαβάσουν το Κοράνιο. Θα είναι ένα πολύ χρήσιμο ανάγνωσμα για τα επόμενα χρόνια. Είτε για τον έναν είτε για τον άλλον λόγο. Είτε δηλαδή για να καταλάβουν τι είναι το ισλάμ και να πάρουν μέρος στην ανάσχεσή του, είτε για να προετοιμαστούν να το δεχθούν ως πιστοί αν επικρατήσει στις δυτικές χώρες.

Και φυσικά κάποτε πρέπει να διαβάσουν και την ευρωπαϊκή ιστορία, πριν από την “νεωτερικότητα”.

Θραξ Αναρμόδιος http://olympia.gr/2012/09/23/1-363/
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: Η ετερότητα στο Ισλάμ

43
phpBB [video]
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: Η ετερότητα στο Ισλάμ

44
Κοράνι: οι 150 (πιο) "θανάσιμες" σελίδες! Μετά απ' αυτό μην πεις ότι δεν ήξερες...

Τελικά το Ισλάμ είναι αντίπαλος της Δύσης ή όχι; Είναι αντίπαλος όλης της μη – ισλαμικής ανθρωπότητας, ή όχι; Και αν ναι, πόσο επικίνδυνος αντίπαλος είναι τελικά; Και αν είναι το Ισλάμ επικίνδυνος αντίπαλος, το Κοράνι έχει κάποια σχέση με αυτό ή είναι τελείως άσχετο με αυτή την πολεμική ιστορική εξέλιξη του Ισλάμ; Λοιπόν, το Κοράνι δεν είναι καθόλου αμέτοχο σε αυτή την ιστορική εξέλιξη. Για την ακρίβεια, το Κοράνι είναι η Γενεσιουργός Αιτία της δημιουργίας αυτής της «πολεμοχαρούς καταστρεπτικής ιστορικοφιλοσοφικής τάσης». Κι «αυτό» που – κατά βάση – τη συντηρεί. Ακόμη. Και αδιάλειπτα στο πέρασμα των αιώνων. Το κοινό σημείο όλων των Ισλαμιστών, πλούσιων ή φτωχών είναι το Κοράνι. Αυτό είναι τα «πάντα» για το Ισλάμ. Όλα τα άλλα κείμενα, διευκρινήσεις, εντολές ή διδασκαλίες (πχ Χάντιθ) έπονται του Κορανίου. Χρειάζονται ειδικές διαδικασίες για να «Καθοριστούν» επίσημα ως Τμήμα της Διδασκαλίας του Ισλάμ. Και ενδέχεται να είναι αποδεκτές από ένα τμήμα του Ισλάμ και όχι από ένα άλλο (πχ Σιΐτες – Σουνίτες). Το Κοράνι όμως είναι η Βάση, η Ρίζα, το κοινά αποδεκτό ιερατικό σημείο αναφοράς. Αυτό το κείμενο καθορίζει τη ζωή του Ισλαμιστή από την ώρα που θα γεννηθεί ως την ώρα που θα πεθάνει. Κι από τον τρόπο που θα ζήσει ως τον τρόπο που θα πεθάνει. Το Κοράνι, είναι το κατ’ εξοχήν κείμενο διδασκαλίας στα σχολεία των ισλαμικών χωρών. Είναι ένα κείμενο, τέλος, που φιλοδοξεί και αποσκοπεί στο να καθορίσει την φιλοσοφία και τον τρόπο ζωής όλης της ανθρωπότητας, δηλαδή, ολόκληρου του πλανήτη. Πλην όμως, εξοντώνοντας ΚΑΘΕ μα ΚΑΘΕ άλλον τρόπο ζωής.

Το Κοράνι, αν και είναι ιστορικό κείμενο και σαφώς αντικατοπτρίζει τις γενικότερες ιστορικές συνθήκες και (κατά κάποιους) αναγκαιότητες της εποχής που συγγράφηκε, δεν δικαιούται τέτοιων ελαφρυντικών στην κριτική, διότι εξακολουθεί να είναι η αιχμή του δόρατος του Ισλάμ. Ακόμη και σήμερα οι εντολές του έχουν την ύψιστη ισχύ για τους Ισλαμιστές ακόμη και «για το σήμερα». Τουτέστιν, σύμφωνα με τους Ισλαμιστές, το Κοράνι αντικατοπτρίζει σαφέστατα σημερινές αναγκαιότητες. Συνεπώς, η όποια κριτική δεν πρέπει να του γίνεται με όρους του «ιστορικού χτες», αλλά με όρους του «εν εξελίξει σήμερα». Βασικά στοιχεία του Κορανίου είναι η Αηδία μετά βδελυγμίας, η Οργή και το μέχρι θανάτου Μίσος για τους αλλόθρησκους, τους Άπιστους όπως τους αποκαλούν. Επίσης, ο Φόβος του Αλλάχ αντί της Αγάπης του Θεού. Η φιλοσοφία του Ισλάμ στηρίζεται στον απόλυτο Φόβο και στην απόλυτη Υποταγή. Ακόμη, στηρίζεται απόλυτα στη Σκληρότητα, εφόσον όλο το Κοράνι βρίθει από τις λέξεις «θάνατος», «φωτιά», «κόλαση», «κατάρα του Αλλάχ», «σκληρή τιμωρία», «σκότωσε», «κόψε χέρια και πόδια», «πνίξε στο αίμα» κλπ. Αλλά και η Αλαζονεία. Θεωρούν ότι δεν υπάρχει τίποτε ισάξιο ή ανώτερο από το Ισλάμ και γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να ισοπεδωθούν τα πάντα μπροστά του. Θρησκείες, φιλοσοφίες, πολιτικά συστήματα, διαφορετικοί λαοί που «τολμάνε να μην ασπαστούν το Ισλάμ». Οι εκατόν πενήντα περίπου σελίδες από τις 450 του Κορανίου, περιέχουν εντολές εξόντωσης των απίστων και παγκόσμιας κυριαρχίας του Ισλάμ. Αυτές οι σελίδες είναι η «Προετοιμασία του Φενταγίν». Του πιστού Ισλαμιστή που είναι έτοιμος να δώσει τη ζωή του για την πίστη του. Το δεύτερο μήνυμα που περνάνε είναι πως κάθε Ισλαμιστής θα πρέπει να είναι πρώτα απ’ όλα Φενταγίν.

Το Κοράνι είναι εντέλει, η προετοιμασία των ισλαμιστών συνολικά, για την μεγάλη τελική σύγκρουση με τους άπιστους. Μια αιματηρή διαρκής σύγκρουση που κράτησε 1400 χρόνια και σήμερα φτάνει στην παγκόσμια κορύφωσή της. Την παγκόσμια ένοπλη αντιπαράθεση με όλο τον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως το Δυτικό. Αλλά όχι μόνο. Σύμφωνα με τον Σ. Χάντιγκτον (Η Σύγκρουση των Πολιτισμών) οι περισσότερες πολεμικές συγκρούσεις του 20ου αι. αφορούν ισλαμικούς πληθυσμούς. Οι Ισλαμιστές έχουν την μεγαλύτερη - από κάθε άλλη πολιτισμική ομάδα - έφεση να επιδιώκουν τη βίαιη σύγκρουση με τον εκάστοτε περίγυρό τους. Κυρίως δε όταν ανήκει σε άλλη πολιτισμική ομάδα. Μία σύγκρουση που επί 1200 χρόνια, συνολικά, κερδίζει το Ισλάμ. Εκ του αποτελέσματος τελικά, αποδεικνύεται ότι το Ισλάμ διαθέτει άριστη πολεμική φιλοσοφία, άριστες προδιαγραφές οργάνωσης, άριστες δημόσιες σχέσεις και διασυνδέσεις στα διεθνή media αλλά και Fora των Διεθνών Οργανισμών. Εάν τώρα τα φιλοσοφικά και τα οργανωτικά του πλεονεκτήματα συνδυαστούν με το οικονομικό όπλο του Πετρελαίου και τον υπερπληθυσμό (αλλά και «ενισχύσεις» που λαμβάνει από σύγχρονους «Ισχυρούς» γεωπολιτικούς του συμμάχους (πχ Κίνα), τότε έχουμε μπροστά μας τον δυνητικά πιο επικίνδυνο εχθρό που έχει εμφανιστεί ποτέ στον πλανήτη μετά τους Αττίλα, Τζέγκις Χαν και Ταμερλάνο.

Ένα από τα μέσα πολεμικής προετοιμασίας που χρησιμοποιεί το Ισλάμ είναι η πεισματική διατήρηση μιας «κλειστής βαθιά στρατιωτικοποιημένης κοινωνίας» καθώς και ο ασφυκτικός έλεγχός της μέσω της «Ισλαμικής Θρησκείας». Απαγορεύεται αυστηρά από το ίδιο το Κοράνι στους Ισλαμιστές η ενσωμάτωσή τους σε άλλες κοινωνίες μη ισλαμικές. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται ποτέ να ενσωματωθούν στη Δύση. Και κακώς η (δήθεν «προοδευτική») Διανόηση και τα media της Δύσης επιρρίπτουν την ευθύνη της μη-ενσωμάτωσης στις ίδιες τις δυτικές κοινωνίες. Η ευθύνη ανήκει εξολοκλήρου στους Ισλαμιστές μετανάστες. Στόχος των οποίων είναι να δημιουργήσουν τερατώδη (πληθυσμιακά) ισλαμικά κράτη μέσα στους κόλπους των δυτικών κρατών και να λειτουργήσουν τελικά ως Πέμπτη Φάλαγγα. Όπως άλλωστε έκαναν στη Βοσνία, στο Κόσοβο, στην Τσετσενία, στο Λίβανο και τώρα επιδιώκουν να κάνουν το ίδιο σε ολόκληρη την Αφρική (πράγμα που πετυχαίνουν με την «Αραβική Άνοιξη») αλλά και μέσα στην ίδια την Ευρώπη (επιχειρήσεις “Eurabia-Londonistan”). Ακόμη χειρότερα, απαγορεύεται στους Ισλαμιστές από το ίδιο το Κοράνι, να δηλώσουν πίστη και υποταγή σε μη ισλαμικές κυβερνήσεις, παρά μόνον υποκρινόμενοι. Γι’ αυτό είναι επικίνδυνο να γίνονται πολίτες της Δύσης και να υπηρετούν στους δυτικούς στρατούς. Τους υποχρεώνει μέσω ποικίλων απειλών (τόσο κοσμικών όπως η θανάτωση και η διαπόμπευση όσο και μεταφυσικών όπως η Κόλαση ) να πολεμούν και να πεθαίνουν για την διάδοση της πίστης του Ισλάμ αλλά και να στηρίζουν με κάθε τρόπο αυτούς που πολεμούν γι’ αυτήν (Μάρτυρες).Τους βεβαιώνει ότι όποιος πεθάνει πολεμώντας για το Ισλάμ θα πάει στον Παράδεισο, όπου θα έχει χαρέμια ολόκληρα από πανέμορφες λευκές παρθένες και λευκά παιδιά υπηρέτες να τον υπηρετούν. Θα έχει επίσης άφθονο κρασί και γενικά πλούσιες υλικές απολαύσεις.Τους βάζει ως υπέρτατο στόχο (ως την μεγαλύτερη αγαθοεργία και την πιο καλή πράξη) την παγκόσμια κυριαρχία του Ισλάμ μέσω της καταστροφής και καθυπόταξης όλων των υπολοίπων θρησκειών. Για την ακρίβεια, μέσω της αιματηρής εξολόθρευσης των απίστων λαών.

Ως κοσμικό κίνητρο δίνει στον άνδρα το δικαίωμα του χαρεμιού: δηλ. να παντρευτεί μέχρι τέσσερις γυναίκες και να έχει όσες ερωτικές δούλες θέλει. Απαγορεύει την αντισύλληψη και την έκτρωση δια ποινής θανάτου (πχ Ιράν). Απαγορεύει αυστηρά και τιμωρεί τις προγαμιαίες σχέσεις μεταξύ μουσουλμάνων. Θεωρεί την γυναίκα κτήμα του άνδρα που έχει δικαίωμα να «καλλιεργεί» όσες φορές θέλει. Το ανδρικό προνόμιο φτάνει μέχρι το δικαίωμα να τιμωρεί, ακόμη και να «χτυπάει βιαιότατα» την γυναίκα του. Ενίοτε να την «σημαδεύει» στο πρόσωπο (θειικό οξύ–Πακιστάν) και αν πρέπει να την «θανατώνει». Ο απώτερος σκοπός αυτών των «ερωτικών–οικογενειακών» μέτρων είναι η ταχύτατη άνοδος του Ισλαμικού πληθυσμού μέσω της αστείρευτης υπεργεννητικότητας. Πχ Αίγυπτος, τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αι, από 24 εκ σε μόλις 20 χρόνια απέκτησε 52 εκ πληθυσμό. Το ίδιο και όλα τα Ισλαμικά κράτη. Το Κοράνι απαγορεύει την αρνητική κριτική και την φιλοσοφικοθρησκευτική πολυφωνία. Αποδεκτή είναι μόνο η τυφλή υποταγή και υπακοή. Αρνητική κριτική και φιλοσοφικός στοχασμός απαγορεύονται ρητά δια ποινής θανάτου (πχ Σαλμάν Ρασντί και Αποστάτες του Ισλάμ – βλ. http://www.apostatesofislam.com). Ακόμη χειρότερα όμως, δεν αποδέχεται ούτε την αρνητική κριτική από μέρους μη ισλαμιστών διανοούμενων. Και για να επιτύχει τον σκοπό του χρησιμοποιεί την απειλή κατά της ζωής τους, όπου κι αν βρίσκονται (πχ Βαν Γκόγκ, Οριάνα Φαλάτσι, Δανοί σκιτσογράφοι).

Η σκληρότητα του Ισλάμ καθώς και ο αδίστακτος χαρακτήρας αυτής της φιλοσοφίας φαίνεται και από κάτι ακόμη: Το Κοράνι διατάσσει εγκατάλειψη από τον Ισλαμιστή των γονέων του και της οικογένειάς εάν δεν ασπαστούν και αυτοί το Ισλάμ. Η ίδια η θρησκεία του Ισλάμ όχι μόνον αποδέχεται το φόνο ανθρώπου (17,34) αλλά το επιβάλλει κιόλας. Στόχος των Ισλαμιστών είναι η καταστροφή των αλλόθρησκων χωρών, η εκκένωσή τους από τους «άπιστους κατοίκους» τους και ο εποικισμός τους με ισλαμιστές (21,11). Ο Ισλαμιστής δεν είναι ποτέ «πολιτικός πρόσφυγας», δεν είναι ποτέ «οικονομικός μετανάστης». Είναι πάντα «θρησκευτικός/πολεμικός εισβολέας». Το Κοράνι διδάσκει την απόλυτη υποταγή στη Μοίρα. Δηλαδή, διατάσσει τον πιστό να υπομένει στωικά και κυρίως «αδιαμαρτύρητα» τη φτώχεια του, τις μιζέριες και τις αξεπέραστες υλικές δυσκολίες της ζωής του (22,36). Έτσι, το ισλαμικό σύστημα διακυβέρνησης δεν κινδυνεύει από ανταρσίες. Οι Ισλαμιστές διαθέτουν –παρ’ ότι δεν είναι– το σφρίγος και την ορμή της νέας, επιτιθέμενης φυλής. Μα ταυτόχρονα, ένα πανίσχυρο θρησκευτικό, ψυχολογικό, πολεμικό κείμενο που κατορθώνει να τους γεμίζει μαχητική ενέργεια, ένταση και φανατισμό. Αυτό είναι που τους κάνει επικίνδυνους. Από πού αποδεικνύονται όλα τα παραπάνω; Μα από το ίδιο το Κοράνι. Οι 150 περίπου από τις 450 σελίδες του Κορανίου, με ορμή και μένος ορίζουν αυτά που περιγράφηκαν και ακόμη περισσότερα.

Δεν έχετε παρά να δείτε τα σχετικά αποσπάσματα του Κορανίου που δημοσιεύονται στο http://aegeanhawk.blogspot.gr/2012/10/150_812.html

Το βασικό ερώτημα σε όλα αυτά, είναι όχι τι κάνει το Ισλάμ –αυτό είναι γνωστό εδώ και 1,400 χρόνια- , αλλά τι κάνει η Δύση και γενικά ο πολιτισμένος κόσμος απέναντι σε αυτή τη νέα «αδυσώπητη εισβολή». Πέραν από το να «επιτρέπει» Ισλαμικές βάσεις στην καρδιά της Ευρώπης βεβαίως....βλ. Βοσνία και Κοσυφοπέδιο...

Γιώργος Ανεστόπουλος

σχετικό: Τζιχάντ ή Εισοδισμός;

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2012/10/150_9111.html






Πηγή:http://isxys.blogspot.com/2012/10/150.html
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Η ετερότητα στο Ισλάμ

45
Μαγκρέμπ: Το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης

Σ.Σ Η παρούσα μελέτη συντάχθηκε και παρουσιάστηκε πρώτη φορά στις αρχές του 2009 για τις εκδόσεις “FAN” και 18 μήνες προηγουμένως της λεγόμενης “Αραβικής Άνοιξης”.


-Θέματα ασφάλειας στο Μαγκρέμπ και οι διαμορφούμενες τάσεις
-Η θέση της Ελλάδας και οι άγνωστες πτυχές
Η Βόρεια Αφρική αποτελούσε παλαιόθεν ένα από τους σημαντικότερους γεωπολιτικούς χώρους για την ασφάλεια και την ευημερία της Μεσογειακής Ευρώπης και ευρύτερα. Οι τελευταίες δεκαετίες χαρακτηρίστηκαν από μια πρωτοφανή δημογραφική μεγέθυνση σε συνδυασμό με την άνοδο των Ισλαμικών-εξτρεμιστικών τάσεων.
Το Μαγκρέμπ, το οποίο σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις αποτελεί φυτώριο ακραίων οργανώσεων που στρέφονται εναντίων των Ευρωπαϊκών κοινωνιών ενώ παραλλήλως το ενδεχόμενο βίαιων κοινωνικών και πολιτικών ανατροπών αποτελεί μια διαρκή πηγή ανησυχίας και για την Ελλάδα.
Εικόνα

Η διάσταση της τρομοκρατίας
Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν αναλυθεί και διανεμηθεί την τελευταία δεκαετία, ο Ισλαμικός εξτρεμισμός που ενυπήρχε στα κράτη της Βόρειας Αφρικής, έχει παγκοσμιοποιηθεί και αποκτήσει στέρεες δομές και διαδικτύωση σε διάφορες περιοχές του πλανήτη και κυρίως σε Ευρωπαϊκά κράτη.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η Αλ Κάιντα έχει συνάψει στενές σχέσεις με προϋπάρχουσες ακραίες ισλαμικές ομάδες στην Αλγερία, την Τυνησία και το Μαρόκο, μια χώρα στην οποία οι ισλαμιστές έχουν εξελιχθεί σε ισχυρή πολιτική δύναμη, με διττό στόχο: Ο πρώτος είναι η αποσταθεροποίηση των τοπικών κυβερνήσεων. Ο επόμενος είναι να χρησιμοποιηθεί η Βόρεια Αφρική ως βάση για την εξαπόλυση τρομοκρατικών χτυπημάτων στην Ευρώπη. Υπενθυμίζουν, μάλιστα, ότι η πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στη Μαδρίτη το Μάρτιο του 2004 πραγματοποιήθηκε από ένα κατά βάση μαροκινό πυρήνα της Αλ Κάιντα.
Η Ουάσιγκτον, θορυβημένη από την ανάδυση αυτού του νέου μετώπου, ίδρυσε τη λεγόμενη Διασαχαριακή Αντιτρομοκρατική Συμμαχία (Trans-Sahara Counter-Terrorism Partnership) στην οποία συμμετέχουν 10 χώρες και έχει επενδύσει 80 εκατομμύρια δολάρια για τον εξοπλισμό και την αντιτρομοκρατική εκπαίδευση των τοπικών ενόπλων και αστυνομικών δυνάμεων, καθώς και για τη συλλογή πληροφοριών.
Η έρημος της Σαχάρας η οποία περικλείει το μεγαλύτερο μέρος του Μαγκρέμπ, αποτελεί ένα από τα κύρια σημεία προσοχής των διεθνών αρχών ασφαλείας σε σχέση με τη τρομοκρατική δράση.
Στις 13 Ιουλίου του 2005 και μόλις μερικές ημέρες μετά τις βομβιστικές επιθέσεις στο κέντρο του Λονδίνου, στην πρωτεύουσα της Μαυριτανίας έλαβε χώρα μία συνάντηση μεγάλης σημασίας μεταξύ ανώτερων στελεχών των υπηρεσιών πληροφοριών MI6, CIA, DGSE, από τη Βρετανία, ΗΠΑ και Γαλλία αντίστοιχα. Στη συνάντηση συμμετείχαν και εκπρόσωποι της Αλγερίας, του Μαλί, της Μαυριτανίας, του Μαρόκου και του Νίγηρα. Το κύριο θέμα προς συζήτηση ήταν η αντιμετώπιση της « Αλ Κάιντα της Σαχάρας», γνωστή και ως Jama’a της ερήμου, η οποία από ότι εκτιμήθηκε έπαιξε ρόλο στη μεταφορά των εκρηκτικών που χρησιμοποιήθηκαν στο Λονδίνο. Συγκεκριμένα οι πληροφορίες ανέφεραν ότι τα πλαστικά εκρηκτικά που χρησιμοποιήθηκαν προέρχονταν από τα Βαλκάνια (Κοσσυφοπέδιο) και μεταφέρθηκαν στην Αγγλία μέσω των καραβανιών που ήλεγχαν οι Ισλαμιστές στη Σαχάρα και από εκεί στην Ισπανία.
Οι τρομοκράτες συνεργάζονται με τις φυλές των Τουαρέγκ, ενώ εξασφαλίζουν εισοδήματα μέσω του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και όπλων. Ο Mukhtav bin Mukhtar (Ο μονόφθαλμος) θεωρείτε ως ο αρχηγός αυτής της ομάδας των τρομοκρατών. Πρέπει να σημειωθεί ότι η κάλυψη που παρέχουν τα καραβάνια της ερήμου και η αμφίεση με επικάλυψη ολόκληρου του προσώπου με το χαρακτηριστικό μπλε ύφασμα, παρέχει ανωνυμία και διευκολύνει την μετακίνηση υπόπτων.
Επιπλέον ένας από του κυριότερους πόρους των τρομοκρατών που διακινούνται στη Σαχάρα είναι το λαθρεμπόριο κάνναβης από το Μαρόκο στην Ισπανία και ειδικότερα στη πόλη της Μάλαγα.
Η Βόρεια Αφρική από τη δεκαετία του ’80 αποστέλλει μαχητές Μουτζαχεντίν σε «Ιερούς πολέμους» υπέρ του Ισλάμ στο Αφγανιστάν, τη Τσετσενία, τη Βοσνία, το Κόσοβο και το Ιράκ. Ακόμα ο εμφύλιος πόλεμος της Αλγερίας που κόστισε 150.000 ζωές της δεκαετία του ’90 και 30 δις. Δολάρια γονατίζοντας την κοινωνική δομή του κράτους , εκπαίδευσε μία ολόκληρη γενιά μαχητών πολλοί εκ των οποίων έχουν καταφύγει στην Ευρώπη. Αναφορές της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών που είδαν το φως το 2006 αναφέρουν ότι υπάρχουν περίπου 5.500 ακραίοι ισλαμιστές στη χώρα έτοιμη για τρομοκρατική δράση, εκ των οποίων το 30% προέρχονται από τη Βόρειο Αφρική και κυρίως από Αλγερία και Μαρόκο.
Τρομοκρατικές οργανώσεις ανά χώρα:
Αλγερία
Στην Αλγερία δρουν δύο οργανώσεις, η GIA και το Salafist Group for Preaching and Combat (GSPC).
Η πρώτη ομάδα ήταν ο κυρίως αντίπαλος της Αλγερινής κυβέρνησης κατά τον εμφύλιο πόλεμο αλλά σε μεγάλο βαθμό εξαρθρώθηκε με τις αλλεπάλληλες δολοφονίες των στελεχών της από τον Αλγερινό στρατό.
Η GSPC ιδρύθηκε το 1998 με την υποστήριξη της Αλ Κάιντα και έχει πλούσια δράση. Ο σκοπός της είναι η δημιουργία ενός πλήρους ισλαμικού καθεστώτος στην Αλγερία και η εκδίκηση εναντίων των απίστων πρωτίστως των Ευρωπαίων.
Το 2003, απήχθηκαν 32 τουρίστες κυρίως Γερμανοί και το Βερολίνο αναγκάστηκε να πληρώσει 5 εκ.. Ευρώ για την απελευθέρωση τους. Ο αρχηγός του GSPC Amari Saifi, γνωστός και ως Abderrezak Para, χρησιμοποίησε τα λύτρα για αγορά οπλισμού και στρατολόγηση νέων μελών στην Μαυριτανία και το Τσαντ όπου και συνεργάζεται αγαστά με τη Jama’a της ερήμου, με τη δεύτερη να αναλαμβάνει ρόλο λογιστικής υποστήριξης.
Το 2004 η αντάρτικη ομάδα του Τσαντ, Movement for Democracy and Justice in Chad (MDJC), απήγαγε το Amari Saifi, πιθανότατα μετά από προτροπή του Καντάφι που έχει υπό την επιρροή του τη συγκεκριμένη ομάδα. Προωθήθηκε στη Λιβύη και από εκεί στην Αλγερία όπου καταδικάστηκε σε ισόβια και είναι φυλακισμένος σε μία άγνωστη τοποθεσία.
Η οργάνωση αμέσως μετά τη σύλληψη όρισε ως νέο αρχηγό τον Abou Mossab Abdelouadoud, ο οποίος γεννήθηκε το 1971 στο Αλγέρι, είναι απόφοιτος πολυτεχνικής σχολής και θεωρείτε ειδικός στα εκρηκτικά. Το 2005 οι τρομοκρατικές οργάνωσαν εκστρατεία τρόμου δολοφονώντας δεκάδες πολίτες σε τυφλές βομβιστικές επιθέσεις στο Αλγέρι και την πόλη Οράν ενώ τον Ιούλιο του 2005 επιτέθηκαν σε μεθοριακό σταθμό στο έδαφος της Μαυριτανίας σκοτώνοντας 15 στρατιώτες και τραυματίζοντας άλλους 17.
Τη διετία 2006-08 δολοφόνησαν δεκάδες αστυνομικούς και απλούς πολίτες σε μπαράζ επιθέσεων στα περίχωρα των μεγάλων πόλεων της χώρας, παρά τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας που παρέχει η Αλγερινή αστυνομία μέσω των ειδικών μονάδων των λεγόμενων «Μαυροπρόσωπων» λόγω της χρησιμοποίησης της μπαλακλάβας από τους άνδρες αυτών των ειδικών επιχειρήσεων που είναι περιώνυμη για τη σκληρότητα που επιδεικνύουν στους ισλαμιστές.
Επίσης, πρέπει να αναφερθεί σε σχέση με τη Μαυριτανία, ότι θεωρείτε ως μία από τις χώρες που έχει προσφέρει το ελευθέρας για τις κινήσεις των Δυτικών αρχών πληροφοριών αλλά και ειδικών δυνάμεων με αποτέλεσμα να έχει στοχοποιηθεί από τους εξτρεμιστές. Στις αρχές του 2008 έκρηξη με απώλειες σημειώθηκε στη Πρεσβεία του Ισραήλ στη Μαυριτανία η οποία σύμφωνα με πολλές αξιόπιστες πηγές αποτελούσε κέντρο συλλογής πληροφοριών για το Μαγκρέμπ από τις υπηρεσίες του Τελ Αβίβ.
Ένα ακόμη αξιοσημείωτο γεγονός είναι η φαινομενική διάσπαση της GSPC σε πολλαπλές ομάδες με τις επωνυμίες: The Organization of Al Qaeda in the land of the Berbers, Al Qaeda of the Jihad in Algeria, Groupe Salafiste Libre και άλλες. Οι εμφανίσεις αυτών των ομάδων έγινε μεταξύ Δεκεμβρίου 2004 και Μάιου 2005 αποπροσανατολίζοντας τις διεθνείς αρχές. Από ότι έχει γίνει γνωστό μέχρι στιγμής ο σκοπός ήταν αυτός ακριβώς και στην πραγματικότητα οι οργανώσεις αυτές είναι απλώς συγκοινωνούντα δοχεία με κοινούς διαχειριστές, Αλγερινής κυρίως καταγωγής.
Ένα τρίτο σημείο, είναι η στρατολόγηση υποψηφίων τρομοκρατών στη Σαχάρα από μακρινές χώρες όπως η Υεμένη και η Συρία οι οποίοι συρρέουν εκεί, πολλές φορές αφότου ήδη έχουν πολεμήσει στο Ιράκ και έχουν αποκτήσει αξιόλογη πολεμική πείρα.
Για τις Ευρωπαϊκές χώρες οι Αλγερινοί τρομοκράτες αποτελούν διαρκή πηγή ανησυχίας. Το 2005 ο Mohamed Meguerba συνελήφθη στο Αλγέρι με τη κατηγορία ότι σκόπευε να δηλητηριάσει το Λονδίνο με την ισχυρή τοξική ουσία «Ρίσιν». Ο ίδιος είχε πολεμήσει στο Αφγανιστάν και διάμεινε επί έτη στην Αγγλία όπου σκόπευε να απαλείψει το ρισίν μαζί με κρέμα χεριών και να το απλώσει σε εκατοντάδες οχήματα σε πάρκινγκ της πόλης. Με αυτό τον τρόπο η ουσία θα διαχεόταν σε χιλιάδες κατοίκους με αποτέλεσμα τρομερές απώλειες. Εάν και κατάφερε να διαφύγει από την Βρετανική επικράτεια, συνελήφθη μετά από πληροφορίες της Γαλλικής υπηρεσία πληροφοριών που συντόνισε την επιχείρηση στο Αλγέρι.
Το 2003 ένας άλλος Αλγερινός ο Kemal Burgass, συνελήφθη στο Λονδίνο κατηγορούμενος για δολοφονία αστυνομικού της αντιτρομοκρατικής ομάδας που τον παρακολουθούσε. Στη συνέχεια αποκαλύφθηκε ότι ο ίδιος αποτελούσε το συντονιστή ομάδας 100 ατόμων, κυρίως Βορειοαφρικανών που ήταν έτοιμοι να χτυπήσουν το Λονδίνο και το Παρίσι με βιολογικά όπλα και συγκεκριμένα τους υπόγειους σιδηρόδρομους των δύο πόλεων όπως και το πύργο του Άιφελ. Η ομάδα διατηρούσε εργαστήριο βιολογικών υλικών σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Βόρειο Λονδίνο σε περιοχή με έντονη Τουρκική παρουσία και εκτιμάται ότι αποφευχθεί τη τελευταία στιγμή μια ανείπωτη τραγωδία με θύματα αθώους πολίτες.
Σε γενικές γραμμές οι Αλγερινή τρομοκράτες θεωρούνται από τους πλέον αδίστακτους και επικίνδυνους στην Ευρώπη και η παρακολούθηση των τάσεων που αναπτύσσονται στην Αλγερινή κοινωνία αφορά άμεσα και τις Ευρωπαϊκές χώρες.
Εικόνα

Μαρόκο
Στη χώρα αυτή η τρομοκρατική δράση διακρίνεται από την αποκεντρωμένη και χαλαρή δομή της, όπως και τη νόμιμη δράση οργανώσεων με τρομοκρατικά παρακλάδια.
Οι κυριότερες νόμιμες εξτρεμιστικές οργανώσεις είναι οι: Hizb Al-Adala, Jama’at Al-Adl wal Ihsan, και παράνομη η Salafiyia Jihadiya. Υπάρχουν δεκάδες άλλες οι οποίες δρουν αυτόνομα χωρίς να συντονίζονται από κάποιο κέντρο.
Τη δεκαετία του ’90 οι παραπάνω οργανώσεις ίδρυσαν μία πλειάδα φιλανθρωπικών σωματείων αποκτώντας ρίζες στον πληθυσμό ενώ κράτησαν απόσταση από την Αλ Κάιντα προτιμώντας τη τοπική δυναμική παρά τη διεθνή διακλάδωση. Ως αποτέλεσμα οι διεθνείς αρχές γνωρίζουν λίγα σχετικά για τις επιδιώξεις και διασυνδέσεις των ομάδων αυτών. Από τις αρχές του 200ο και άμα το θάνατο του Βασιλέα Χασάν του Μαρόκο και την ανάδειξη του διαδόχου Μοχάμεντ του 6ου στο θρόνο, υπήρξε έντονη και βίαιη δραστηριοποίηση των ισλαμιστών.
Το Μαρόκο είναι χώρα με συγκεντρωτικό χαρακτήρα της κρατικής δομής και ο θάνατος του μονάρχη που διοικούσε με σιδερένια γροθιά το κρατικό μηχανισμό, είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία φυγόκεντρων τάσεων τη περίοδο του θανάτου και μέχρι τη σταθεροποίηση του νέου βασιλέα.
Η Salafiyia Jihadiya, απέκτησε ιδιαίτερη δυναμική τη τελευταία δεκαετία όταν επεκτάθηκε στο εξωτερικό και ήρθε σε επαφή με τους Αιγυπτίους θρησκευτικούς ηγέτες Sayyid Qutb, Shaykh Umar Abd Al–Rahman, Abu Qatada οι οποίοι έφεραν σε επαφή την ομάδα με την ηγεσία της Αλ Κάιντα όπως και εξτρεμιστές ιμάμηδες στο Λονδίνο. Οι Μαροκινές αρχές υπολογίζουν ότι υπάρχουν 400 υποψήφιοι βομβιστές αυτοκτονίες στις τάξεις της οργάνωσης και 12 αρχηγοί που κατοικοεδρεύουν στη Ταγγέρη και τη Καζαμπλάνκα.
Επίσης υπάρχει σύνδεση με ακραία στοιχεία της Σαουδικής Αραβίας και το 2002 συνελήφθησαν υπήκοοι από αυτό το κράτος που σχεδίαζαν με Μαροκινούς να επιτεθούν σε εμπορικά πλοία που διασχίζουν τα στενά του Γιλβατράρ. Επιπλέον η πολύνεκρη επίθεση στη Καζαμπλάνκα το 2003 με 45 νεκρούς κυρίως πολίτες Δυτικών χωρών οργανώθηκε από αυτή την οργάνωση σε συνεργασία με άλλους πυρήνες τρομοκρατών.
Είναι ενδιαφέρον να ειπωθεί, ότι το Μαρόκο εάν και δεν διακρίνεται σε πολιτικό επίπεδο από ισλαμιστικές τάσεις, έχει παρόλα ταύτα επηρεαστεί από τις ακραίες ιδεολογίες σε πρωτογενές κοινωνικό επίπεδο. Σύμφωνα με έρευνες Αμερικανικών πανεπιστημίων το 2004, το 45% των Μαροκινών έχει θετική γνώμη για τον Μπιν Λαντεν, ενώ σύμφωνα με το υπουργείο εσωτερικών της χώρας, υπάρχουν 3.000 τρομοκράτες που διαφεύγουν από τις αρχές, παρά τις 5.000 συλλήψεις που έγιναν αμέσως μετά τις επιθέσεις στη Καζαμπλάνκα.
Τη παρούσα περίοδο το εξτρεμιστικό κίνημα στο Μαρόκο διακρίνεται για τη συγκεκαλυμμένη δράση του λόγω της έντονης αστυνομικής καταστολής. Επίσης έχει διασπαστεί σε δύο κυρίως τάσεις, μία θεολογική που αποτελείτε από ιμάμηδες και δρα στην επαρχία και μία που αποτελείτε από ομάδες εγκληματιών που εμπλέκονται στο λαθρεμπόριο κάνναβης και διακρίνονται για τις τυφλές επιθέσεις τους. Εάν και οι τουριστικές περιοχές φυλάσσονται καλά από τις τοπικές αρχές, οι ξένοι επισκέπτες είναι καλό να είναι πληροφορημένοι για τις περιοχές που θα επισκεφτούν και να μην αποτολμούν εξορμήσεις σε μη τουριστικές περιοχές.
Οι Μαροκινοί τρομοκράτες στην Ευρώπη δρουν όπως και οι Αλγερινοί σε συνδυασμό με άλλες εθνοτικές μουσουλμανικές κοινότητες στα μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα.
O Zacharia Moussaoui και ο Mounir al-Motassadeq, είναι δύο Μαροκινοί μετανάστες που ζούσαν στη Γερμανία και συμμετείχαν στην προετοιμασία της 11/9, από τη λεγομένη «Κυψέλη του Αμβούργου». Επίσης στο Τορίνο ο Ιμάμης Μαροκινής καταγωγής Bourki Bouchta οργάνωσε εξτρεμιστικές ομάδες και καλούσε ιερό πόλεμο εναντίων της Ιταλίας και τελικά απελάθηκε το 2006 από τις αρχές. Το 2005 οι Σερβικές αρχές συνέλαβαν τον Μαροκινό υπήκοο Abdelmajid Bouchar και στη συνέχεια τον εκδώσανε στην Ισπανία ως συμμέτοχο στις επιθέσεις τον Μάρτιο του 2004 στο μετρό της Μαδρίτης.
Ο τρομοκράτης αυτός είχε διαφύγει στα Βαλκάνια και βρήκε προσωρινά προστασία από τις εξτρεμιστικές κοινότητες των Βοσνίων Μουσουλμάνων. Χάρης τις Βόσνιο-Σερβικές αρχές ασφαλείας εντοπίστηκε και υπάρχουν φήμες που δεν έχουν ακόμα διασταυρωθεί ότι θα επιχειρούσε να κατέλθει μέσω Σκοπίων στην Ελλάδα και από εκεί να διαφύγει στη Μέση Ανατολή.
Λιβύη
Στη Λιβύη το καθεστώς του Καντάφι έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να ελέγξει τις τρομοκρατικές ομάδες ισλαμικής υφής που δρουν στη χώρα, εάν και Λίβυοι υπήκοοι έχουν κατά επανάληψη απασχολήσει τις Ευρωπαϊκές αρχές. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κράτος αυτό διατηρεί μια μάλλον εχθρική στάση έναντι των λοιπών θρησκευμάτων. Στη Βεγγάζη πάλαι ποτέ κέντρο Ελληνικών και Ιταλικών κοινοτήτων λειτουργεί μία μόνο Ελληνορθόδοξη εκκλησία η οποία στην ουσία είναι ένα παλιό κτίσμα σε ένα παράδρομο στο κέντρο της πόλης χωρίς κανένα Χριστιανικό έμβλημα προκειμένου να μη «Προκαλεί το κοινό αίσθημα», ενώ οι δημόσιες εκφράσεις άλλης θρησκείας πλην της μουσουλμανικής θέτουν σε κίνδυνο τους πολίτες που προβαίνουν σε αυτές.
Στη Λιβύη το κύριο κέντρο δράσεις των τρομοκρατών είναι τα Νοτιοδυτικά σύνορα με την Αλγερία, βαθιά μέσα στην έρημο της Σαχάρας. Υπάρχει συνεργασία με τους Αλγερινούς, ενώ το 2004 οι ειδικές δυνάμεις του Λίβυου στρατού κατάφεραν μετά από πολύωρη μάχη να εξουδετερώσουν πολλούς στη περιοχή Τιμπέστι όπου και αποκαλύφθηκε αξιόλογος οπλισμός που προερχόταν από τη μαύρη αγορά και είχε μεταφερθεί από τους Τουαρέγκ της ερήμου μέσω των ατελείωτων ανθρωπίνων δικτύων και καραβανιών που ξεκινούν από την Ερυθρά Θάλασσα και ενώνουν την Αραβική Χερσόνησο με τη Σαχάρα και στη συνέχεια με τα όρη του Άτλαντα στο Μαρόκο και εν συνεχεία στην Ιβηρική Χερσόνησο και την Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Συνεπώς η σταθερότητα του Κανταφικού καθεστώτος είναι προς το συμφέρον της ΕΕ, καθότι τυχόν αποσταθεροποίηση θα φέρει με αρνητικό τρόπο πιο κοντά τους σκληροπυρηνικούς της Μέσης Ανατολής με τις Ευρωπαϊκές πόλεις μέσω του πλέον αφιλόξενου άξονα, αυτού της Σαχάρας που δεν δύναται να ελεγχθεί. Ο άλλος δρόμος μεταφοράς ανθρώπων και εκρηκτικών είναι ο λεγόμενος Βαλκανικός, που οδηγεί από τη Τουρκία-Βαλκάνια στη Κεντρική Ευρώπη.
Υπάρχει συνεργασία κυρίως μεταξύ των Ιταλικών αρχών με τους Λίβυους που έχει αποδώσει άμεσα αποτελέσματα. Το 2005 14 άτομα Βορειοαφρικανικής καταγωγής συνελήφθησαν στις πόλεις Κρεμόνα, Μπέργκαμο και Μιλάνο τα οποία λειτουργούσαν παράλληλα ως λαθρεμπορικό δίκτυο και ως πυρήνας της Αλ Κάιντα. Η αρχική τους βάση ήταν στην Λιβύη και οι πληροφορίες των εκεί αρχών συνετέλεσαν στην εξάρθρωση αυτού του δικτύου.
Η Λίβυα τρομοκρατική δράση στην Ευρώπη δεν είναι αξιόλογη, παραδόξως σε σχέση με τα υψηλόβαθμα στελέχη Λιβυκής καταγωγής που έχουν είτε συλληφθεί είτε σκοτωθεί στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Προ διετίας οι Γερμανικές ειδικές δυνάμεις της Αστυνομία συνέλαβαν Λίβυο υπήκοο στην Καρλσρούη που ετοιμαζόταν να καταφύγει στο Ιράκ και να γίνει βομβιστής αυτοκτονίας. Ο σημαντικότερος λόγος διατήρησης χαμηλού προφίλ των υπηκόων αυτής της χώρας, είναι η ύπαρξη ενός ισχυρού δικτύου πληροφοριών του Καντάφι εντός των Ευρωπαϊκών κρατών που συνεργάζεται στον εντοπισμό αλλά και στην αποτροπή επιθέσεων από κατοίκους της χώρας του.
Εικόνα

Τάσεις
Οι τάσεις που διαμορφώνονται αυτή την περίοδο στη Σαχάρα είναι η ολοένα και εντεινόμενη δράση των ακραίων ισλαμιστών νοτιότερα και συγκεκριμένα στη Μαυριτανία μέσω της οργάνωσης Reform Knights, η οποία αποτελείτε από μέλη της φυλής Kounta. Επίσης στο Τσαντ υπάρχει δίαυλος συνεργασίας μεταξύ των εκεί εξτρεμιστών και των Αράβων του Χαρτούμ οι οποίοι κατηγορούνται για τη γενοκτονία των μαύρων Σουδανών του Νταρφούρ. Αυτοί υποστηρίζονται από τη Σαουδική Αραβία σε ένα παίγνιο υψηλής πολιτικής με σκοπό την επέκταση της επιρροής του Ριάντ σε δύο κομβικά γεωπολιτικά χώρες της Αφρικής που όποιος τις ελέγχει αποκτά δίοδο στην Αιθιοπία, Ζαΐρ, Νιγηρία και φυσικά σε ολόκληρο το Μαγκρέμπ.
Η ΕΕ έχει ήδη αποστείλει ειρηνευτική στρατιωτική αποστολή εκεί, αλλά οι μέχρι τώρα πληροφορίες ομιλούν για κυριαρχία σε αχανείς εκτάσεις των ισλαμιστών οι οποίοι είναι εξοπλισμένοι με τζιπ Τογιότα και αντιαρματικές ρουκέτες τα οποία οι Αμερικανικές αρχές έχουν διαρρεύσει ανεπίσημα στο τύπο ότι δόθηκαν από τους Σαουδάραβες.
Σε ότι αφορά την Ευρώπη οι διαμάχες σε αυτή τη καρδιά της Σαχάρας έχουν έμμεση επίδραση σε θέματα λαθρομετανάστευσης καθότι μάζες ανθρώπων διακινούνται προς το Βορά με σκοπό το προσπορισμό παράνομου κέρδους, όπως επίσης και κάτι ακόμα που έχει διέλθει της προσοχής: Για πρώτη φορά στην ιστορία, λόγω της τεχνολογίας (Νέοι δρόμοι, τηλεπικοινωνίες, κτλ), αλλά και της ανάμειξης τρίτων χωρών, ενώθηκε σε μεγάλο βαθμό γεωοικονομικά το κέντρο της «Μαύρης Αφρικής» δηλαδή το Ζαΐρ με τη Σαχάρα και τη Μεσόγειο. Συνεπώς από εδώ και στο εξής αναταραχές σε αυτό το σημείο του πλανήτη που είναι ένα ενδημικό φαινόμενο θα συντελούν στην αυξανόμενη είσοδο λαθρομεταναστών στις Μεσογειακές ακτές από 6 έως 18 μήνες αργότερα αναλόγως των διαδρομών που θα επιδιώξουν οι δουλέμποροι. Παράλληλα μπορεί να εκτιμηθεί ότι θα υπάρξει (Εάν δεν έχει γίνει ήδη) στρατολόγηση μαύρων Αφρικανών από Άραβες με σκοπό τη διεξαγωγή τρομοκρατικών επιχειρήσεων στην Ευρώπη.
Εικόνα

Η Ελλάδα και οι επιδράσεις του Μαγκρέμπ
Οι Βορειοαφρικανικές κοινότητες στην Ελλάδα είναι ως επί το πλείστον επικεντρωμένες στην Αθήνα και στις περιοχές της Ομόνοιας, Κυψέλης, Αιγάλεου, Μοσχάτου, Πειραιά και δεν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ενέχονται σε εξτρεμιστικές ενέργειες. Την παρούσα περίοδο ανεπίσημο τέμενος έχει εμφανιστεί και σε διαμέρισμα των Νοτίων Προαστίων που διατηρείτε από Έλληνα προσήλυτο στο Ισλάμ και αποτελεί ένα ακόμη σημείο συνάντησης Τυνήσιων κυρίως υπηκόων. Τα μη δηλωμένα τζαμιά στην Αττική ίσως να υπερβαίνουν τα 100, αρκετά εκ των οποίων στελεχώνονται από Βορειοαφρικανούς.
Τη περίοδο προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων το Ελληνικό κράτος αποδύθηκε σε ένα αγώνα δρόμου προκειμένου να καταγράψει όλες τις Μουσουλμανικές ενώσεις και οργανώσεις που δρούσαν σε Ελληνικό έδαφος.
Σύμφωνα με ανεπίσημες πληροφορίες, 50.000 μουσουλμάνοι ελέγχθηκαν και 2.000 ετέθησαν υπό παρακολούθηση. Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι οι ενέργειες ήταν επιτυχημένες, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι λόγω της γεωγραφικής θέσης της χώρας , μάλλον δεν πρέπει να αναμένεται ανάπτυξη ακραίων ομάδων που να προέρχονται από το Μαρόκο ή την Αλγερία. Η Αίγυπτος αποτελεί ενδεχομένως μία χώρα που πρέπει να προσεχθεί, αλλά αυτό υπερβαίνει τα όρια της παρούσας μελέτης που εξετάζει κυρίως το Μαγκρέμπ και τη Σαχάρα.
Είναι χρήσιμο να σημειωθεί ότι αμέσως ύστερα από τη επίθεση στη Μαδρίτη στις 11/03/05, σύμφωνα με λίαν αξιόπιστες πηγές οι Μουσουλμανικές κοινότητες στην Αθήνα «Προειδοποιήθηκαν» από τις Ευρωπαϊκές κοινότητες τους, να κρατήσουν χαμηλό προφίλ και να μην εκτίθενται στις αρχές ασφαλείας με τη συμπεριφορά τους. Περαιτέρω τα «Ακραία κηρύγματα» στα τεμένη τέθηκαν εκτός ημερησίας διάταξης και αρκετοί μεταξύ των οποίων και Μαροκινοί εξαφάνισαν τα ίχνη τους και πιθανότατα έφυγαν από την Ελλάδα. Σε γενικές γραμμές οι κοινότητες του Μαγκρέμπ και των άλλων Μουσουλμάνων στον Ελληνικό χώρο πήραν μια σειρά προφυλάξεων, εάν και μέχρι στιγμής ουδείς έχει κατηγορηθεί για συμμετοχή σε τρομοκρατία. Από την άλλη πλευρά οι Ελληνικές αρχές κατά καιρούς συντείνουν στο να πιστεύουν ότι υπάρχουν βάσεις λογιστικής υποστήριξης στην Αθήνα, βάσιμη υποψία εάν κρίνουμε από το γεγονός ότι οι εδώ κοινότητες δέχονται οδηγίες δράσεις από τις «κεντρικές» στη Δ. Ευρώπη.
Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία και γεγονότα που αξίζουν περαιτέρω προσοχής και έρευνας. Σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα της Ελληνικής εφημερίδας Aegean Times, «Στις 02/08/2002, βρέθηκε στα Βατερά της Λέσβου κάποιος που έμοιαζε εκπληκτικά με τον Δημήτρη Κουφοντίνα. Το όνομά του συγκεκριμένου ατόμου, είναι ABBOU H… και ήταν κάτοχος του υπ αριθμόν 02Υ… διαβατηρίου που έχει εκδοθεί στη Γαλλία. Είναι σίγουρο ότι το διαβατήριο αυτό ανήκει σε πρόσφυγα από την Αλγερία που είχε καταφύγει στη Γαλλία. Το περίεργο στην υπόθεση είναι ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος κατείχε ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΟ δίπλωμα οδήγησης με τον αριθμό ΥU3…»
Η εκτίμηση των δημοσιογράφων της αποκαλυπτικής αυτής εφημερίδας είναι ότι πρόκειται για Αλγερινό που είχε προσβάσεις στο Βαλκανικό χώρο ως Μουτζαχεντίν στη Βοσνία τη δεκαετία του ’90. Πρέπει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση του Σαράγιεβο έχει πάρει πίσω τις υπηκοότητες δεκάδων Βορειοαφρικανών μαχητών που έδωσε πριν από μερικά έτη, αλλά τα ίχνη των περισσοτέρων έχουν χαθεί και μάλλον μετακινήθηκαν ορισμένοι σε άλλα κράτη.
Ακόμα, από τον Ελληνικό τύπο και την εφημερίδα τα ΝΕΑ όπως και το Αμερικανικό κέντρο ερευνών Jamestown Foundation, ήρθαν στο φως πληροφορίες ότι συνελήφθη στο Τελωνείο Κήπων, στις 13/09/2005, ο Μαροκινός υπήκοος Ανουάρ Μαζράρ, ο οποίος καταζητούνταν από τις γαλλικές και τις μαροκινές αρχές για συμμετοχή του σε οργάνωση φανατικών μουσουλμάνων που δρούσε ως παρακλάδι της Αλ Κάιντα.
Κυνηγημένος από τη μαροκινή Αστυνομία ο Μαζράρ είχε καταφέρει να διαφύγει στη Γαλλία, όπου σύμφωνα με τις πληροφορίες των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών φέρεται να οργάνωσε δίκτυο μουσουλμάνων εξτρεμιστών.
Λίγο πριν από τη σύλληψή του από τις γαλλικές αρχές, κατάφερε να διαφύγει σε αραβική χώρα χρησιμοποιώντας πλαστό γαλλικό διαβατήριο. Οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες ενημέρωσαν τις αντίστοιχες ελληνικές πως ο Μαζράρ θα προσπαθούσε να εισέλθει στην Ελλάδα από την Τουρκία με λεωφορείο που εκτελούσε το δρομολόγιο Κωνσταντινούπολη- Θεσσαλονίκη.
Ο δημοσιογράφος Στέλιος Βραδέλης αναφέρει ότι «Στο στόχαστρο των Ελληνικών διωκτικών αρχών βρίσκονται δύο Βορειοαφρικανοί που εκτελούν χρέη ιμάμη και για τους οποίους υπάρχουν πληροφορίες πως ανήκαν σε σκληρές μουσουλμανικές οργανώσεις στην Αλγερία». Ακόμα είναι ενδιαφέρον να ειπωθεί ότι τα τελευταία χρόνια συλλήψεις περίπου 20 «ελληνοποιημένων» Αράβων έχουν γίνει στη Βρετανία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ολλανδία, ενώ όπως αποκαλύφθηκε, είχαν προμηθευτεί τα πλαστά έγγραφα από δίκτυα πλαστογράφων συμπατριωτών τους. Άρα το Ελληνικό έδαφος χρησιμοποιείτε ως ένα βαθμό ως κέντρο λογιστικής υποστήριξης ακραίων ομάδων με επίκεντρο την Αθήνα και ειδικότερα το κέντρο της πόλης.
Το ευτύχημα για την Ελλάδα, είναι ότι διαθέτει πολύ καλή φήμη στους Βορειαφρικανικούς πληθυσμούς λόγω ιστορίας, πολιτισμού, καλών αναμνήσεων από την Ελληνική Διασπορά και της έλλειψης Δυτικοκεντρικού τρόπου σκέψης που οδηγεί σε αυτό που ονομάζουμε ρατσισμός, ο οποίος δεν ενυπάρχει στην Ελληνική κοινωνία με τη φυλετική έννοια σε αντίθεση με την Ευρώπη. Ο γράφων σε συνομιλία με Τυνήσιο επαγγελματία κάτοικο Δυτικής χώρας και σκληροπυρηνικών απόψεων, διαπίστωσε ότι η Αθήνα θεωρείτε ως η πλέον φιλική και αγαπητή πόλη για την Τυνησιακή κοινωνία από όλες τις Ευρωπαϊκές μητροπόλεις όπως επίσης και πεποίθηση ότι η «Ελλάδα δεν κινδυνεύει από τους Μουσουλμάνους».
Παρόλα αυτά η ύπαρξη άρτια οργανωμένων τμημάτων ασφάλειας σε θέματα και ειδίκευση για τη τρομοκρατία προερχόμενη από Βορειοαφρικανούς ισλαμιστές αποτελεί μια δικλείδα ασφαλείας για την Ελληνική κοινωνία. Παρόλο που η χώρα δεν πρόκειται να οργανώσει ξανά Ολυμπιακούς αγώνες ή παρόμοιας κλίμακας διεθνές γεγονός, είναι φρόνιμο να υπάρχουν οι δομές εκείνες που είτε θα αποτρέψουν ένα μοιραίο χτύπημα είτε θα βοηθήσουν αρχές άλλων χωρών με ανταλλαγή πληροφοριών και εκτιμήσεων.
Σε γενικές γραμμές το κύριο ζητούμενο είναι οι γεωπολιτικές αναταράξεις στη Βόρειο Αφρική σε συνδυασμό με ένα ενδεχόμενο κύμα μαζικής μετανάστευσης την επόμενη δεκαετία. Σε αυτή την περίπτωση το κύριο βάρος επιμερίζεται στο Λιμενικό σώμα και το Π.Ν με επίκεντρο τη Κρήτη, τη Νότια Πελοπόννησο και τη Νοτιοδυτική Ελλάδα.
Το Μαγκρέμπ είναι μία περιοχή η οποία εάν και σχετικά εγγύς της Ελληνικής επικράτειας παραμένει Terra Incognita, συνεπώς οποιαδήποτε πρωτοβουλία κινείται προς τη κατανόηση των εκεί διεργασιών είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Εικόνα





http://rimse.gr/?p=467
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ισλάμ”

cron