Re: Σχέση του Μ.Αλέξανδρου με τη Φιλοσοφία και η Ορθ.Εκκλησία

29
Vassilis_1 έγραψε:
Eις τους θύραθεν ευρίσκονται ψήγματα τινα χρυσού, λάμψεις τινές φωτός, μόρια τινα αληθείας• τίς ο αμφισβητών; Αλλ’ από του σημείου τούτου μέχρι των «Ελληνοχριστιανικών συνθέσεων» υπάρχει απόστασις όχι απλώς μεγάλη, αλλ’ αυτόχρημα αβυσσαλέα. Και αν παρίδωμεν τον όγκον της ιλύος, το ψηλαφητόν σκότος, το μέγεθος της πλάνης και του ψεύδους, εν οις εκυλίσθη η ανθρώπινη σοφία, και μείνωμεν μόνον εις τα ολίγα ψήγματα του χρυσού, τας αμυδράς λάμψεις του φωτός και τα ελάχιστα μόρια της αληθείας, και πάλιν ουδείς λόγος περί «συνθέσεων» χωρεί. Αληθώς! Τίς η χρεία να τεθώσι παρά τον ήλιον πέντε εξ λύχνοι ή πυγολαμπίδες;
Αυτό που κάνω φίλε LAPTONAS, και είναι σφόδρα απαραίτητο, είναι να προσπαθώ να ξεκολλήσω όσο μπορώ περισσότερους από το βούρκο της αρχαιοελληνικής σοφίας.
Είναι σφόδρα απαραίτητο εσένα που κανονικά ως Χριστιανός σε λούζει ολόκληρος πνευματικός ήλιος Αγίας Σοφίας να πολεμάς τις πέντε - έξι "πυγολαμπίδες" ;

Γιατί; μήπως σου έβαλε τέτοιο κανόνα ο Πνευματικός σου ; ή μήπως έγινες ιεραπόστολος κι εσύ και γυρίζεις από φόρουμ σε φόρουμ να σώσεις το κόσμο ;

Η εκκλησία μας δεν είναι στο 3 αιώνα μ.Χ. να πολεμάει την ειδωλολατρεία, έχει ποιο σοβαρά προβλήματα, έχει τον οικουμενισμό.

Εκεί χρειάζεται βοήθεια.
Vassilis_1 έγραψε: Βεβαίως LAPTONAS, και με την "επιστήμη", και όχι με την επιστήμη, τα βάζω.
Θεωρείς εσύ μικρό το κακό που κάνει οδηγώντας στην πλάνη πολλούς ανθρώπους;
Το ερώτημα είναι : Εσύ έχεις οδηγήσει στην εκκλησία κανένα επιστήμονα;
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Σχέση του Μ.Αλέξανδρου με τη Φιλοσοφία και η Ορθ.Εκκλησία

30
LAPTONAS έγραψε:
Vassilis_1 έγραψε:
Eις τους θύραθεν ευρίσκονται ψήγματα τινα χρυσού, λάμψεις τινές φωτός, μόρια τινα αληθείας• τίς ο αμφισβητών; Αλλ’ από του σημείου τούτου μέχρι των «Ελληνοχριστιανικών συνθέσεων» υπάρχει απόστασις όχι απλώς μεγάλη, αλλ’ αυτόχρημα αβυσσαλέα. Και αν παρίδωμεν τον όγκον της ιλύος, το ψηλαφητόν σκότος, το μέγεθος της πλάνης και του ψεύδους, εν οις εκυλίσθη η ανθρώπινη σοφία, και μείνωμεν μόνον εις τα ολίγα ψήγματα του χρυσού, τας αμυδράς λάμψεις του φωτός και τα ελάχιστα μόρια της αληθείας, και πάλιν ουδείς λόγος περί «συνθέσεων» χωρεί. Αληθώς! Τίς η χρεία να τεθώσι παρά τον ήλιον πέντε εξ λύχνοι ή πυγολαμπίδες;
Αυτό που κάνω φίλε LAPTONAS, και είναι σφόδρα απαραίτητο, είναι να προσπαθώ να ξεκολλήσω όσο μπορώ περισσότερους από το βούρκο της αρχαιοελληνικής σοφίας.
Είναι σφόδρα απαραίτητο εσένα που κανονικά ως Χριστιανός σε λούζει ολόκληρος πνευματικός ήλιος Αγίας Σοφίας να πολεμάς τις πέντε - έξι "πυγολαμπίδες" ;
Φυσικά. Διότι βλέπω ορισμένους Ορθόδοξους Χριστιανούς, να είναι σφόδρα επηρεασμένοι από τις πέντε - έξι πυγολαμπίδες, ενώ δε θα έπρεπε.

Όπως, πέντε - έξι πυγολαμπίδες, αφανίζονται και δεν μπορούν να προσθέσουν φως σε ένα φωτόλουστο από τον ήλιο τοπίο, έτσι, πέντε - έξι πυγολαμπίδες των θύραθεν, δεν μπορούν να προσθέσουν κανένα φως στις απείρως περισσότερο από τον ήλιο ακτινοβολούσες μεταφερόμενες από την Ορθόδοξη Εκκλησία περιγραφές της Αγίας Γραφής.

Οπότε φίλε LAPTONAS, προς τι το ενδιαφέρον για τις τελείως άχρηστες πέντε - έξι πυγολαμπίδες των θύραθεν, καθώς δεν μπορούν να προσθέσουν απολύτως τίποτα στην πνευματική μας πρόοδο; Ενώ αντίθετα διατρέχουμε άμεσο και καταστροφικό πνευματικό κίνδυνο αν παγιδευτούμε στο βούρκο των θύραθεν.

Re: Σχέση του Μ.Αλέξανδρου με τη Φιλοσοφία και η Ορθ.Εκκλησία

31
Vassilis_1 έγραψε:
LAPTONAS έγραψε:
Vassilis_1 έγραψε:
Eις τους θύραθεν ευρίσκονται ψήγματα τινα χρυσού, λάμψεις τινές φωτός, μόρια τινα αληθείας• τίς ο αμφισβητών; Αλλ’ από του σημείου τούτου μέχρι των «Ελληνοχριστιανικών συνθέσεων» υπάρχει απόστασις όχι απλώς μεγάλη, αλλ’ αυτόχρημα αβυσσαλέα. Και αν παρίδωμεν τον όγκον της ιλύος, το ψηλαφητόν σκότος, το μέγεθος της πλάνης και του ψεύδους, εν οις εκυλίσθη η ανθρώπινη σοφία, και μείνωμεν μόνον εις τα ολίγα ψήγματα του χρυσού, τας αμυδράς λάμψεις του φωτός και τα ελάχιστα μόρια της αληθείας, και πάλιν ουδείς λόγος περί «συνθέσεων» χωρεί. Αληθώς! Τίς η χρεία να τεθώσι παρά τον ήλιον πέντε εξ λύχνοι ή πυγολαμπίδες;
Αυτό που κάνω φίλε LAPTONAS, και είναι σφόδρα απαραίτητο, είναι να προσπαθώ να ξεκολλήσω όσο μπορώ περισσότερους από το βούρκο της αρχαιοελληνικής σοφίας.
Είναι σφόδρα απαραίτητο εσένα που κανονικά ως Χριστιανός σε λούζει ολόκληρος πνευματικός ήλιος Αγίας Σοφίας να πολεμάς τις πέντε - έξι "πυγολαμπίδες" ;
Φυσικά. Διότι βλέπω ορισμένους Ορθόδοξους Χριστιανούς, να είναι σφόδρα επηρεασμένοι από τις πέντε - έξι πυγολαμπίδες, ενώ δε θα έπρεπε.

Όπως, πέντε - έξι πυγολαμπίδες, αφανίζονται και δεν μπορούν να προσθέσουν φως σε ένα φωτόλουστο από τον ήλιο τοπίο, έτσι, πέντε - έξι πυγολαμπίδες των θύραθεν, δεν μπορούν να προσθέσουν κανένα φως στις απείρως περισσότερο από τον ήλιο ακτινοβολούσες μεταφερόμενες από την Ορθόδοξη Εκκλησία περιγραφές της Αγίας Γραφής.

Οπότε φίλε LAPTONAS, προς τι το ενδιαφέρον για τις τελείως άχρηστες πέντε - έξι πυγολαμπίδες των θύραθεν, καθώς δεν μπορούν να προσθέσουν απολύτως τίποτα στην πνευματική μας πρόοδο; Ενώ αντίθετα διατρέχουμε άμεσο και καταστροφικό πνευματικό κίνδυνο αν παγιδευτούμε στο βούρκο των θύραθεν.
Εμένα ρωτάς; Διάβασε τους αγίους που απαντούν σε αυτή την ερώτηση. Αντιθέτως εσύ παραδέχεσαι ότι είσαι πολέμιος των Ελλήνων φιλοσόφων και ότι κάνεις ένα είδος "ιεραποστολής" κατά των "πυγολαμπίδων". Κατά τα άλλα αν σε πει κανείς ανθέλληνα παρεξηγείς.... μα τι είδους έλλην είναι όποιος φτύνει την ελληνική παιδεία λοιπόν αν όχι ανθέλλην;

Την γνώμη σου για τον Μέγα Αλέξανδρο θα τη μοιραστείς μαζί μας ;
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Σχέση του Μ.Αλέξανδρου με τη Φιλοσοφία και η Ορθ.Εκκλησία

32
LAPTONAS έγραψε:
Vassilis_1 έγραψε:
LAPTONAS έγραψε:
Vassilis_1 έγραψε:
Eις τους θύραθεν ευρίσκονται ψήγματα τινα χρυσού, λάμψεις τινές φωτός, μόρια τινα αληθείας• τίς ο αμφισβητών; Αλλ’ από του σημείου τούτου μέχρι των «Ελληνοχριστιανικών συνθέσεων» υπάρχει απόστασις όχι απλώς μεγάλη, αλλ’ αυτόχρημα αβυσσαλέα. Και αν παρίδωμεν τον όγκον της ιλύος, το ψηλαφητόν σκότος, το μέγεθος της πλάνης και του ψεύδους, εν οις εκυλίσθη η ανθρώπινη σοφία, και μείνωμεν μόνον εις τα ολίγα ψήγματα του χρυσού, τας αμυδράς λάμψεις του φωτός και τα ελάχιστα μόρια της αληθείας, και πάλιν ουδείς λόγος περί «συνθέσεων» χωρεί. Αληθώς! Τίς η χρεία να τεθώσι παρά τον ήλιον πέντε εξ λύχνοι ή πυγολαμπίδες;
Αυτό που κάνω φίλε LAPTONAS, και είναι σφόδρα απαραίτητο, είναι να προσπαθώ να ξεκολλήσω όσο μπορώ περισσότερους από το βούρκο της αρχαιοελληνικής σοφίας.
Είναι σφόδρα απαραίτητο εσένα που κανονικά ως Χριστιανός σε λούζει ολόκληρος πνευματικός ήλιος Αγίας Σοφίας να πολεμάς τις πέντε - έξι "πυγολαμπίδες" ;
Φυσικά. Διότι βλέπω ορισμένους Ορθόδοξους Χριστιανούς, να είναι σφόδρα επηρεασμένοι από τις πέντε - έξι πυγολαμπίδες, ενώ δε θα έπρεπε.

Όπως, πέντε - έξι πυγολαμπίδες, αφανίζονται και δεν μπορούν να προσθέσουν φως σε ένα φωτόλουστο από τον ήλιο τοπίο, έτσι, πέντε - έξι πυγολαμπίδες των θύραθεν, δεν μπορούν να προσθέσουν κανένα φως στις απείρως περισσότερο από τον ήλιο ακτινοβολούσες μεταφερόμενες από την Ορθόδοξη Εκκλησία περιγραφές της Αγίας Γραφής.

Οπότε φίλε LAPTONAS, προς τι το ενδιαφέρον για τις τελείως άχρηστες πέντε - έξι πυγολαμπίδες των θύραθεν, καθώς δεν μπορούν να προσθέσουν απολύτως τίποτα στην πνευματική μας πρόοδο; Ενώ αντίθετα διατρέχουμε άμεσο και καταστροφικό πνευματικό κίνδυνο αν παγιδευτούμε στο βούρκο των θύραθεν.
Εμένα ρωτάς; Διάβασε τους αγίους που απαντούν σε αυτή την ερώτηση.
Αν και τα πάνω που αντιτίθενται στις πέντε - έξι πυγολαμπίδες των θύραθεν, είναι τεκμηριωμένα, ας προστεθούν και ορισμένες θέσεις Αγίων.

Άγιος Βασίλειος:
«Εγώ πολύν χρόνον προσαναλώσας τη ματαιότητι και πάσαν σχεδόν την εμαυτού νεότητα εναφανίσας τη ματαιοπονία, ην είχον προσδιατρίβων τη αναλήψει των μαθημάτων της παρά του Θεού μωρανθείσης σοφίας, επειδή ποτε ώσπερ εξ ύπνου βαθέος διαναστάς, απέβλεψα μεν προς το θαυμαστόν φως της αληθείας του ευαγγελίου, κατείδον δε το άχρηστον της σοφίας των αρχόντων του αιώνος τούτου των καταργουμένων, πολλά την ελεεινήν μου ζωήν αποκλαύσας, ηυχόμην δοθήναί μοι χειραγωγίαν προς την εισαγωγήν των δογμάτων της ευσέβειας. Και προ γε πάντων επιμελές ην μοι διόρθωσίν τινα του ήθους ποιήσασθαι, πολύν χρόνον εκ της προς τους φαύλους ομιλίας διαστραφέντος» (Ε. Π. Migne 32,824).
Πράγματι εδώ βλέπουμε τον Μέγα Βασίλειο να κλαίει και να οδύρεται για το χρόνο που δαπάνησε στη νεότητά του ασχολούμενος με την θύραθεν. Χωρίς να χαρίζεται καθόλου σε αυτήν, απεναντίας άνευ οικτιρμών, τους προ Χριστού φιλοσόφους τους χαρακτηρίζει φαύλους.
Και αυτός ο χαρακτηρισμός του Μεγάλου Πατρός έχει βαρύνουσα σημασία.

Άγιος Ι. Δαμασκηνός:
«Περί Αιρέσεων» βιβλίου αυτού (Migne 94, 680 κ. ε.) κατατάσσει εις τας αιρέσεις τα Ελληνικά φιλοσοφήματα, αλλά και εν τω Β΄ Λόγω αυτού περί ιερών Εικόνων, λέγει, ότι περιπτυσσόμεθα και ασπαζόμεθα «πάσαν την Παλαιάν και Καινήν Διαθήκην, τους τε λόγους των Αγίων και εγκρίτων Πατέρων. Την δε αισχράν και μυσαράν και ακάθαρτον γραφήν την καταράτων Μανιχαίων τε και Ελλήνων και των λοιπών αιρέσεων, ως ψευδή και μάταια περιέχουσαν και προς δόξαν του διαβόλου και των δαιμόνων αυτού και χαράν αυτών εφευρεθείσαν, αποπτύομεν και αποβαλλόμεθα…» (Migne 94, 1293).
Σαφέστατος και ο Άγιος Ι. Δαμασκηνός: «Την δε αισχράν και μυσαράν και ακάθαρτον γραφήν την καταράτων Μανιχαίων τε και Ελλήνων και των λοιπών αιρέσεων, ως ψευδή και μάταια περιέχουσαν και προς δόξαν του διαβόλου και των δαιμόνων αυτού και χαράν αυτών εφευρεθείσαν, αποπτύομεν και αποβαλλόμεθα…»

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:

Ας ακούσουμε τώρα, τα χρυσά λόγια του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Και αυτός χωρίς να χαρίζεται ούτε στο ελάχιστο στους π.Χ. Έλληνες φιλόσοφους, και άνευ οικτιρμών, στο ίδιο μήκος κύματος με τον Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζει αναλόγως τους π.Χ. Έλληνες φιλόσοφους:
«Και καθάπερ εκ παιδικού στόματος πολύς αποβλύζων σίελος πολλάκις και σιτίον και ποτόν εμόλυνεν ούτω και τα από του στόματος των Ελλήνων απορρέοντα ρήματα μάταια και ακάθαρτα•»(Ε. Π. Migne 61, 38 κ.έ.).
«τις δε Πλάτων;…Ούτος μεν ουν πάντα τον χρόνον ανήλωσε περί δόγματα στρεφόμενος ανόνητα και περιττά… ούτω παρά μεν ετέρου την μετεμψύχωσιν εδέξατο, παρά δε εαυτού την πολιτείαν εισήγαγεν, ένθα τα πολλής αισχρότητος γέμοντα ενομοθέτησε.» (Ε. Π. Migne 60,47 κ.έ.).
Σαφέστατος και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Χαρακτήρισε σαν τα αποβαλλόμενα σαλιαρίσματα των παιδιών τις πλανεμένες ιδέες των Ελλήνων φιλοσόφων!!!

Και βέβαια με το να υποστηρίζουν Αληθείς θέσεις οι Άγιοί μας, δεν σημαίνει ότι είναι ανθέλληνες.

Αυτό που είναι απαραίτητο για εμάς, είναι να πετάξουμε το τυφλοπάνι του εθνικισμού, το οποίο μας εμποδίζει να δούμε κατάματα την Αλήθεια.

Αυτό το τυφλοπάνι του εθνικισμού οι μετά Χριστόν Έλληνες το είχαν πετάξει, για αυτό ακριβώς και έγιναν Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Ας τους μιμηθούμε λοιπόν.

Οι πέντε - έξι πυγολαμπίδες των θύραθεν, δεν μπορούν να προσθέσουν απολύτως τίποτα στην πνευματική μας πρόοδο. Ενώ αντίθετα διατρέχουμε άμεσο και καταστροφικό πνευματικό κίνδυνο αν παγιδευτούμε στο βούρκο των θύραθεν.

Re: Σχέση του Μ.Αλέξανδρου με τη Φιλοσοφία και η Ορθ.Εκκλησία

34
Αγαπητέ aetos64, μεταξύ άλλων γράφεις:
Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Πυθάγορας, ο Πλάτωνας κ.ο.κ., Βασίλη, δεν ευθύνονται για τα πιστεύω τους εφόσον δεν τους δίδαξε κανένας τον αληθινό Θεό.

Ο Μέγας Αλέξανδρος μάλιστα, άν θυμάμαι καλά, θεοποίησε τον εαυτό του
Κάνεις λάθος. Ο Απόστολος Παύλος επιρρίπτει ευθύνες σε όλους αυτούς.

Ας τον παρακολουθήσουμε λοιπόν:
Ρωμ. 1,20 - 26 "Διότι από τότε που εκτίσθη ο κόσμος, αι αόρατοι τελειότητες του Θεού γίνονται καθαρά αισθηταί με την διάνοιαν δια μέσου των δημιουργημάτων, τόσον η αιωνία αυτού παντοδυναμία, όσον και κάθε θεία τελειότης του, εις τρόπον ώστε να μένουν αυτοί αναπολόγητοι δια τον αμαρτωλόν βίον των• διότι, ενώ εγνώρισαν δια μέσου της δημιουργίας τον πάνσοφον και πανάγαθον Θεόν, δεν τον εδόξασαν ως αληθινόν Θεόν δια τα μεγαλεία του και δεν τον ευχαρίστησαν δια τας αναριθμήτους ευεργεσίας του, αλλ' επλανήθησαν με τους μωρούς και ψευδείς συλλογισμούς των περί των ειδώλων και της αμαρτωλής ζωής και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών διάνοια• και ενώ διακηρύττουν ότι είναι σοφοί, απεδείχθησαν μωροί και ανόητοι• και αντικατέστησαν την άπειρον και μεγαλειώδη δόξαν του αφθάρτου Θεού με υλικά αγάλματα, με είδωλα, που εικονίζουν φθαρτούς ανθρώπους και πτηνά και τετράποδα και ερπετά….. Αυτοί αντήλλαξαν και αντικατέστησαν την αλήθειαν του Θεού με το ψεύδος της ειδωλολατρίας, εσεβάσθησαν δε και ελάτρευσαν την άψυχον και άλογον και πεπερασμένην κτίσιν, αντί του Δημιουργού, ο οποίος την έκτισε και πρέπει δια τούτο να ευλογήται και να δοξάζεται εις όλους τους αιώνας. Αμήν. Ακριβώς δε διότι ελάτρευσαν ψευδείς και φαύλους θεούς…. μολονότι εγνώρισαν καλά το θέλημα και την δικαιοσύνην του Θεού, ότι δηλαδή όσοι διαπράττουν τέτοια πονηρά έργα είναι άξιοι θανάτου, όχι μόνον πράττουν αυτά, αλλά από ψυχικήν πώρωσιν και κακότητα επιδοκιμάζουν με όλην των την καρδιά και εκείνους που τα πράττουν."

Re: Σχέση του Μ.Αλέξανδρου με τη Φιλοσοφία και η Ορθ.Εκκλησία

35
Vassilis_1 έγραψε:Αγαπητέ aetos64, μεταξύ άλλων γράφεις:
Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Πυθάγορας, ο Πλάτωνας κ.ο.κ., Βασίλη, δεν ευθύνονται για τα πιστεύω τους εφόσον δεν τους δίδαξε κανένας τον αληθινό Θεό.

Ο Μέγας Αλέξανδρος μάλιστα, άν θυμάμαι καλά, θεοποίησε τον εαυτό του
Κάνεις λάθος. Ο Απόστολος Παύλος επιρρίπτει ευθύνες σε όλους αυτούς.

Ας τον παρακολουθήσουμε λοιπόν:
Ρωμ. 1,20 - 26 "Διότι από τότε που εκτίσθη ο κόσμος, αι αόρατοι τελειότητες του Θεού γίνονται καθαρά αισθηταί με την διάνοιαν δια μέσου των δημιουργημάτων, τόσον η αιωνία αυτού παντοδυναμία, όσον και κάθε θεία τελειότης του, εις τρόπον ώστε να μένουν αυτοί αναπολόγητοι δια τον αμαρτωλόν βίον των• διότι, ενώ εγνώρισαν δια μέσου της δημιουργίας τον πάνσοφον και πανάγαθον Θεόν, δεν τον εδόξασαν ως αληθινόν Θεόν δια τα μεγαλεία του και δεν τον ευχαρίστησαν δια τας αναριθμήτους ευεργεσίας του, αλλ' επλανήθησαν με τους μωρούς και ψευδείς συλλογισμούς των περί των ειδώλων και της αμαρτωλής ζωής και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών διάνοια• και ενώ διακηρύττουν ότι είναι σοφοί, απεδείχθησαν μωροί και ανόητοι• και αντικατέστησαν την άπειρον και μεγαλειώδη δόξαν του αφθάρτου Θεού με υλικά αγάλματα, με είδωλα, που εικονίζουν φθαρτούς ανθρώπους και πτηνά και τετράποδα και ερπετά….. Αυτοί αντήλλαξαν και αντικατέστησαν την αλήθειαν του Θεού με το ψεύδος της ειδωλολατρίας, εσεβάσθησαν δε και ελάτρευσαν την άψυχον και άλογον και πεπερασμένην κτίσιν, αντί του Δημιουργού, ο οποίος την έκτισε και πρέπει δια τούτο να ευλογήται και να δοξάζεται εις όλους τους αιώνας. Αμήν. Ακριβώς δε διότι ελάτρευσαν ψευδείς και φαύλους θεούς…. μολονότι εγνώρισαν καλά το θέλημα και την δικαιοσύνην του Θεού, ότι δηλαδή όσοι διαπράττουν τέτοια πονηρά έργα είναι άξιοι θανάτου, όχι μόνον πράττουν αυτά, αλλά από ψυχικήν πώρωσιν και κακότητα επιδοκιμάζουν με όλην των την καρδιά και εκείνους που τα πράττουν."
Vassilis_1 έγραψε:Κάνεις λάθος. Ο Απόστολος Παύλος επιρρίπτει ευθύνες σε όλους αυτούς.
Αγαπητέ Vassili, δεν κατανοείται η Γραφή τόσο απλά όσο εσύ νομίζεις, δεν ''επιρρίπτει ο Απόστολος ευθύνες σε όλους αυτούς'', αλλά σε όλους τους ανθρώπους αδιάκριτα:



Ρωμ. 3,20 διότι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σάρξ ἐνώπιον αὐτοῦ· διὰ γὰρ νόμου ἐπίγνωσις ἁμαρτίας.

Ρωμ. 3,20 Διότι από τα έργα του Νομου “δεν θα λάβη την δικαίωσιν και την σωτηρίαν ενώπιον του Θεού καμμία ανθρωπίνη ύπαρξις”. Επειδή δια μέσου του Νομου επιτυγχάνεται τούτο μόνον· να γνωρίση καλά ο άνθρωπος την αμαρτωλήν του κατάστασιν και την ενοχήν του.

Ρωμ. 3,21 Νυνὶ δὲ χωρὶς νόμου δικαιοσύνη Θεοῦ πεφανέρωται, μαρτυρουμένη ὑπὸ τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν,

Ρωμ. 3,21 Τωρα δε χωρίς τον παλαιόν Νομον, και ως εάν δεν υπήρχεν ο Νομος αυτός, έχει πλέον φανερωθή και έγινε πραγματικότης η δικαίωσις, την οποίαν δίδει ο Θεός. Αυτή δε η δικαίωσις μαρτυρείται και προφητεύεται από τον Νομον και τους προφήτας.

Ρωμ. 3,22 δικαιοσύνη δὲ Θεοῦ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς πάντας καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς πιστεύοντας· οὐ γάρ ἐστι διαστολή·

Ρωμ. 3,22 Παρέχεται δε η δικαίωσις από τον Θεόν δια μέσου της πίστεως στον Ιησούν Χριστόν προς όλους και απλώνεται πλουσία επάνω εις όλους τους πιστεύοντας ανεξαιρέτως. Διότι δεν υπάρχει καμμία διάκρισις μεταξύ Ιουδαίων και εθνικων.

Ρωμ. 3,23 πάντες γὰρ ἥμαρτον καὶ ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ,

Ρωμ. 3,23 Και τούτο, διότι όλοι ανεξαιρέτως ημάρτησαν και έχουν στερηθή από την δόξαν, που έχει και μεταδίδει ο Θεός.

Ρωμ. 3,24 δικαιούμενοι δωρεὰν τῇ αὐτοῦ χάριτι διὰ τῆς ἀπολυτρώσεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,

Ρωμ. 3,24 Γινονται δε όλοι δίκαιοι και παίρνουν την σωτηρίαν δωρεάν με την χάριν του Θεού, δια της εξαγοράς από την αμαρτίαν, όπως αυτή επραγματοποιήθη με την θυσίαν του Ιησού Χριστού.

Re: Σχέση του Μ.Αλέξανδρου με τη Φιλοσοφία και η Ορθ.Εκκλησία

36
Αληθώς ανέστη ο Κύριος!

Αετέ εδω δεν καταλαβαίνει τα βασικά. Αυτά θα καταλάβει;.
...
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Επιστροφή στο “Eλληνισμός-Χριστιανισμός”

cron