Ξεκίνα λοιπόν, διαβάζοντας το
ΤΑΛΜΟΥΔ το "ιερό" βιβλίο των ραββίνων. Εκεί θα δείς ποιοι ισχυρίζονται πως ο Θεάνθρωπος είναι "νόθος" γυιός του Πανδίρα.
Η λέξη "Μαρία" δε, ουδόλως ειναι εβραική αλλά ελληνικότατη. Μήπως έχει ακούσει τίποτα το αυτί σας γιά καποιον .....Όμηρο;. Διαλέξτε και πάρτε!
ΜΑΙΡΑ ή ΜΑΡΙΑ: Κόρη του ΠΡΟΙΤΟΥ και της ΑΝΤΕΙΑΣ μητέρα του ΛΟΚΡΟΥ - ΝΗΡΗΙΔΑ- σύντροφος της ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ.
ΜΑΡΙΑ : Όνομα πανάρχαιο Ελληνικό.
Το βιβλικό όνομα Μαρία κατά τον καθηγητή κ. Θεοφανίδη είναι παράγωγο του αρχαίου μυθολογικού και Ομηρικού ονόματος ΜΑΙΡΑ ή ΜΑΡΙΑ ( Ιλιάδα Σ48, Οδύσσεια λ326, Παυσανίας κ.λ.π ) . Το όνομα Μαίρα ή Μαρία έχει ως ρίζα το αρχαίο ελληνικό ρήμα μαρμαίρω που σημαίνει την λάμπουσα ή ακτινοβολούσα.(Oμηρικόν λεξικό Ε.Κοφινιώτου ) Μαρ - μαίρω = λάμπω, ακτινοβολώ. Μαρία η λάμπουσα η ακτινοβολούσα, μάρμαρο, mare = θάλασσα..
Η λέξη Δέσποινα σημαίνει την "κυρία" την δεσπόζουζα και φυσικά είναι ιδιότητα και όχι όνομα της Παναγιάς μας μιας και αυτή είναι η Δέσποινα του Ουρανού και της γης.
Ο Ιησούς ποτέ δεν έφυγε από την αγία γή και είναι σαφής η αναφορά στην Βίβλο. Δεν υπάρχουν χαμένα χρόνια και ο Κύριος των Συμπάντων δεν χρειαζόταν καμμία "μύηση". - Γνωρίζουμε ότι από 12 ετών, είχε επαρκέστατη γνώση ώστε να συνομιλεί επί ώρα με διδασκάλους της εποχής. Οι οποίοι μάλιστα παραξενεύονταν για την ορθότητα και τη σοφία με την οποία μιλούσε.
- Μετά το γεγονός αυτό αναφέρει πως πήγε μαζί με τους γονείς του στη Ναζαρέτ, όπου έμεινε μαζί τους, υπακούοντας σ’ αυτούς.
- Ο ίδιος δήλωνε πως τον απαξίωναν όσοι τον άκουγαν να διδάσκει λέγοντας πως «ο προφήτης δεν τιμάται στον τόπο του και στο σπίτι του» δηλώνοντας ευθέως το μέρος όπου διέμενε.
- Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει καθαρά για τη Ναζαρέτ ότι ήταν το μέρος «ΟΥ ΗΝ ΤΕΘΡΑΜΜΕΝΟΣ». Εκεί δηλαδή που ανατράφηκε! Σαφέστατη διατύπωση.
- Επανειλημμένα αναφέρεται η έκπληξη των συντοπιτών του, οι οποίοι αναγνωρίζουν τον Χριστό ως:
Ξυλουργό τον ίδιο
Γιο του Ξυλουργού
Γιο της Μαρίας
Αδελφό του Ιακώβου, του Ιούδα κ.λπ.
Και η έκπληξή τους συνοδεύεται και από την εξήγηση: «Πώς ούτος γράμματα οίδεν μη μεμαθηκώς;» Οι άνθρωποι της περιοχής του δηλαδή, δηλωνουν καθαρά πως ουδέποτε είχε μάθει γράμματα, και αυτό ΤΟ ΗΞΕΡΑΝ (και γι' αυτό απορούν κι όλας)
Άρα, τα χωρία που θα δούμε, σε καμιά περίπτωση δεν μας επιτρέπουν να σκεφτούμε ότι μπορεί να έφυγε από την περιοχή για οποιοδήποτε αιτία.
Λουκ. Κεφ. 2/β:
"46 και εγένετο μεθ’ ημέρας τρεις εύρον αυτόν εν τω ιερώ καθεζόμενον εν μέσω των διδασκάλων και ακούοντα αυτών και επερωτώντα αυτούς· 47 εξίσταντο δε πάντες οι ακούοντες αυτού επί τη συνέσει και ταις αποκρίσεσιν αυτού... 51 και κατέβη μετ’ αυτών και ήλθεν εις Ναζαρέτ, και ην υποτασσόμενος αυτοίς".
Λουκ. Κεφ. 4/δ:
"16 Και ήλθεν εις την Ναζαρέτ, ου ην τεθραμμένος, και εισήλθε κατά το ειωθός αυτώ εν τη ημέρα των σαββάτων εις την συναγωγήν, και ανέστη αναγνώναι... 22 και πάντες εμαρτύρουν αυτώ και εθαύμαζον επί τοις λόγοις της χάριτος τοις εκπορευομένοις εκ του στόματος αυτού και έλεγον· ουχ ούτός εστιν ο υιος Ιωσήφ;"
Μάρκ. Κεφ. 6/ς:
"2 και γενομένου σαββάτου ήρξατο εν τη συναγωγή διδάσκειν· και πολλοί ακούοντες εξεπλήσσοντο λέγοντες· πόθεν τούτω ταύτα; και τις η σοφία η δοθείσα αυτώ, και δυνάμεις τοιαύται δια των χειρών αυτού γίνονται; 3 ουχ ούτός εστιν ο τέκνων, ο υιος της Μαρίας, αδελφός δε Ιακώβου και Ιωσή και Ιούδα και Σίμωνος; και ουκ εισίν αι αδελφαί αυτού ώδε προς ημάς; και εσκανδαλίζοντο εν αυτώ. 4 έλεγε δε αυτοίς ο Ιησούς ότι ουκ έστι προφήτης άτιμος ει μη εν τη πατρίδι αυτού και εν τοις συγγενέσι και εν τη οικία αυτού"
Ματθ. Κεφ. 13/ιγ:
"54 και ελθών εις την πατρίδα αυτού εδίδασκεν αυτούς εν τη συναγωγή αυτών, ωστε εκπλήττεσθαι αυτούς και λέγειν: πόθεν τούτω η σοφία αύτη και αι δυνάμεις; 55 ουχ ούτός εστιν ο του τέκτονος υιος; ουχί η μήτηρ αυτού λέγεται Μαριάμ και οι αδελφοί αυτού Ιάκωβος και Ιωσής και Σίμων και Ιούδας; 56 και αι αδελφαί αυτού ουχί πάσαι προς ημάς εισι; πόθεν ουν τούτω ταύτα πάντα; 57 και εσκανδαλίζοντο εν αυτώ. Ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς: ουκ έστι προφήτης άτιμος ει μη εν τη πατρίδι αυτού και εν τη οικία αυτού. 58 και ουκ εποίησεν εκεί δυνάμεις πολλάς δια την απιστίαν αυτών".
Ιωαν. Κεφ. 7/ζ:
"14 Ήδη δε της εορτής μεσούσης ανέβη ο Ιησούς εις το ιερόν και εδίδασκε. 15 και εθαύμαζον οι Ιουδαίοι λέγοντες: Πως ούτος γράμματα οίδε μη μεμαθηκώς;"