Re: Η επιστροφή των Εβραίων στον Χριστό στα έσχατα χρόνια

109
Προσωπικα το βλεπω λαθος ως εκφραση. Μονο η προφητες μπορουν να λεγουν <<ταδε λεγει Κυριος >>. Κανεις δεν μπορει να μιλα δια στοματος Χριστου παρα μονο αν εχει αποκαλυψη απο το Θεο. Παλιοτερα ειχα βαλει την ακολουθη μαρτυρια απο το βιβλιο του πατερα Αρσενιου Κομπουγια. Τα ακολουθα ειναι λογια του αγιου Ιωαννου του Χρυσοστομου συμφωνα με τη βιβλιο.
Παράθεση:
ουτε αναστησεται λοιπον ναος, ουδε εις την προτερα επανηξουσιν πολιτειαν.....Παρεξομεν δε μαρτυρα τουτων ουκ αγγελον, ουκ αρχαγγελον, αλλα αυτον το της οικουμενης απασης δεσποτην, τον Κυριον ημων Ιησου Χριστον. Εισελθων γαρ εις τα Ιεροσολυμα, και τον ναον ιδων, ελεγε οτι εσται η Ιερουσαλημ υπο εθνων πολλων εως πληρωθωσι καιροι εθνων πολλων, τον μεχρι συντελειας λεγων χρονον.....Ηρκει μεν ουν τα ηρημενα προς απδειξιν ημιν του μηδεποτε τον ναον αναστησεσθαι...τα ευαγγελια αφεις, επι τους προφητας τερψομαι, οις μαλιστα δοκουσιν πιστευειν, και απο εκεινων ποιησωμεν φανερον, οτι ουτε εις την πολιν, ουτε τον ναον αποληψονται - See more at: http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... %B1#p67484
Συμφωνα με το συγγραφεα ο αγιος δεν επαληθευτηκε. Συνεπως ειναι φανερο οτι δεν μπορουμε να μιλουμε δια στοματος Χριστου η να βαζουμε μαρτυρα το Χριστο για ερμηνειες η θεολογουμενα θεματα.Μπορει να ειναι ετσι τα πραγματα, μπορει ομως και να μην ειναι. Γι αυτο ειναι λαθος η εκ των προτερων απολυτοποιηση σε πρωτο προσωπο.

Re: Η επιστροφή των Εβραίων στον Χριστό στα έσχατα χρόνια

111
Αποσπασμα ομιλιας του πατερα Στεφανου Αναγνωστοπουλου

Εικόνα

Τά σημεία τών καιρών πού προηγούνται τής δευτέρας τού Χριστού Παρουσίας.

Πρώτον ότι θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιον σε όλα τα έθνη σε κάθε γωνιά της γης, και δεν θα υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ακούσει αυτό το Ευαγγέλιο.
Το Ευαγγέλιον της Σωτηρίας.
Υπάρχουν μέρη της γης, δεν εξαπλώθηκε στην Κίνα, η Κίνα είναι ενάμιση - δύο δις.
Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τι θα πει Χριστιανισμός.
Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη.
Κηρύξατε το Ευαγγέλιο πάση τη κτίση.
Εκείνο που μας ενδιαφέρει όμως είναι δύο κυρίως χωρία, ένα απ’ τον Μάρκο και ένα απ’ τον Ματθαίο.
Μας λέγει ο Μάρκος.
«Και εις πάντα τα έθνη δει πρώτον, δει», πρέπει δηλαδή, «πρέπει πρώτον κηρυχθήναι το Ευαγγέλιον».
Πρέπει, πρέπει, πρώτα απ’ όλα να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο, εις πάντα τα έθνη, και ύστερα θα ακολουθήσει η Δευτέρα του Χριστού Παρουσία, στο δέκατο τρίτο κεφάλαιον του Μάρκου, διαβάστε.
Ο Ματθαίος τώρα στο εικοστό τέταρτο κεφάλαιον.
«Και κηρυχθήσεται τούτο το Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού, εν όλη τη οικουμένη, εις μαρτύριον πάσι τοις έθνεσι».
Αυτό είναι το πρώτο.
Και δεν έχει γίνει ακόμα, δεν έχει πραγματοποιηθεί.

Δεύτερον, η επιστροφή του Ισραήλ στο Χριστό, ως έθνος.
Προφητικά το δηλώνει ο Απόστολος Παύλος στη προς Ρωμαίους Επιστολή του, στο ενδέκατο κεφάλαιο.
Και λέγει, «η πώρωσις του Ισραήλ γέγονεν, άχρις ου το πλήρωμα των εθνών εισέλθει, και ούτω πάς Ισραήλ σωθήσεται».
Να διερμηνεύσουμε τους στίχους για να τους καταλάβουμε.
Και η αλήθεια είναι ότι ένα μέρος του Ισραήλ έχει πωρωθεί, μέχρις ότου μπει στη βασιλεία του Χριστού όλο το πλήρωμα των εθνών, όλα τα έθνη.
Και στον επόμενο στίχο, είκοσι έξι.
Και έτσι θα πληρωθεί ο όρος αυτός, και όταν πληρωθεί ο όρος αυτός, θα σωθεί όλος ο λαός του Ισραήλ, όπως το προφητεύει και ο προφήτης Ησαίας.
http://agia-varvara.blogspot.gr/2007/11/11112007.html

Re: Η επιστροφή των Εβραίων στον Χριστό στα έσχατα χρόνια

112
Galis έγραψε:Προσωπικα το βλεπω λαθος ως εκφραση. Μονο η προφητες μπορουν να λεγουν <<ταδε λεγει Κυριος >>. Κανεις δεν μπορει να μιλα δια στοματος Χριστου παρα μονο αν εχει αποκαλυψη απο το Θεο.
Όπως αγαπάς.
Πάντως ο Θεοδωρητος Κύρου δεν μιλά δια στόματος,δεν λέει τάδε λέγει Κύριος,ερμηνεύει την φράση χρησιμοποιώντας α' ενικό.
Galis έγραψε: Παλιοτερα ειχα βαλει την ακολουθη μαρτυρια απο το βιβλιο του πατερα Αρσενιου Κομπουγια. Τα ακολουθα ειναι λογια του αγιου Ιωαννου του Χρυσοστομου συμφωνα με τη βιβλιο.
Παράθεση:
ουτε αναστησεται λοιπον ναος, ουδε εις την προτερα επανηξουσιν πολιτειαν.....Παρεξομεν δε μαρτυρα τουτων ουκ αγγελον, ουκ αρχαγγελον, αλλα αυτον το της οικουμενης απασης δεσποτην, τον Κυριον ημων Ιησου Χριστον. Εισελθων γαρ εις τα Ιεροσολυμα, και τον ναον ιδων, ελεγε οτι εσται η Ιερουσαλημ υπο εθνων πολλων εως πληρωθωσι καιροι εθνων πολλων, τον μεχρι συντελειας λεγων χρονον.....Ηρκει μεν ουν τα ηρημενα προς απδειξιν ημιν του μηδεποτε τον ναον αναστησεσθαι...τα ευαγγελια αφεις, επι τους προφητας τερψομαι, οις μαλιστα δοκουσιν πιστευειν, και απο εκεινων ποιησωμεν φανερον, οτι ουτε εις την πολιν, ουτε τον ναον αποληψονται - See more at: http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... %B1#p67484
Συμφωνα με το συγγραφεα ο αγιος δεν επαληθευτηκε. Συνεπως ειναι φανερο οτι δεν μπορουμε να μιλουμε δια στοματος Χριστου η να βαζουμε μαρτυρα το Χριστο για ερμηνειες η θεολογουμενα θεματα.Μπορει να ειναι ετσι τα πραγματα, μπορει ομως και να μην ειναι. Γι αυτο ειναι λαθος η εκ των προτερων απολυτοποιηση σε πρωτο προσωπο.
Δεν βλέπω που κολάει αυτό με το θέμα,αλλα αν θυμάσαι το κομμάτι αυτό
ουτε αναστησεται λοιπον ναος, ουδε εις την προτερα επανηξουσιν πολιτειαν.....Παρεξομεν δε μαρτυρα τουτων ουκ αγγελον, ουκ αρχαγγελον, αλλα αυτον το της οικουμενης απασης δεσποτην, τον Κυριον ημων Ιησου Χριστον. Εισελθων γαρ εις τα Ιεροσολυμα, και τον ναον ιδων, ελεγε οτι εσται η Ιερουσαλημ υπο εθνων πολλων εως πληρωθωσι καιροι εθνων πολλων, τον μεχρι συντελειας λεγων χρονον.....Ηρκει μεν ουν τα ηρημενα προς απδειξιν ημιν του μηδεποτε τον ναον αναστησεσθαι...τα ευαγγελια αφεις, επι τους προφητας τερψομαι, οις μαλιστα δοκουσιν πιστευειν, και απο εκεινων ποιησωμεν φανερον, οτι ουτε εις την πολιν, ουτε τον ναον αποληψονται
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ του Ιωάννου του Χρυσστόμου,αλλα του Ευσεβίου Καισαρείας

Του Ιωάννου του Χρυσοστόμου το κείμενο όπως το παρέθεσες είναι αυτό.
<<ουτος ο Χριστος προειπεν οτι και ο ναος πεσειται και τα ιεροσολυμα αλωσεται και ουκετι των Ιουδαιων εσται πολις η πολις καθαπερ και προτερον.Ει μεν ουν εψευσατο τα παντα εκεινα και μη ελαβε τελος, απιστει και τουτοις >>
Προσωπικά πρέπει να διαβάσω όλο το κομμάτι ,για να καταλάβω τι λέει.Οχι μια πρόταση και πιστεύω οτι μέχρι να επαληθευτούν αυτά ,δεν μπορούμε να λέμε με σιγουριά οτι είναι εσφαλμένος ή οχι.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Η επιστροφή των Εβραίων στον Χριστό στα έσχατα χρόνια

113
Όπως αγαπάς.
Πάντως ο Θεοδωρητος Κύρου δεν μιλά δια στόματος,δεν λέει τάδε λέγει Κύριος,ερμηνεύει την φράση χρησιμοποιώντας α' ενικό. - See more at: http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... 532#p77532
Οπως και να εχει το θεμα, ακομα και ο α ενικος ειναι λαθος. Το να γραφει καποιος την αποψη του και να την εμφανιζει οτι την λεει σε α προσωπο ο Χριστος δεν ειναι σωστο ως παραθεση επειχειρηματος μαλλον απωθει τον αναγνωστη και τον προδιαθετει οτι κατι....δεν παει καλα. ( δεν μιλω για σενα αλλα για οποιον το εγραψε )
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ του Ιωάννου του Χρυσστόμου,αλλα του Ευσεβίου Καισαρείας

Του Ιωάννου του Χρυσοστόμου το κείμενο όπως το παρέθεσες είναι αυτό.
Εχεις δικιο. Αυτο ειναι του Ευσεβιου Καισαρειας το αλλο ειναι του Ιωαννου Χρυσοστομου. Ομως επι της ουσιας δεν αλλαζει κατι. Ειναι ενα κλασσικο παραδειγμα οπου πατερας της εκκλησιας βαζει ως μαρτυρα το Χριστο και δεν εκπληρωνεται αυτο που λεει. Αυτο θα πρεπει να μας κανει πολυ προσεκτικους και να μην αναγαγουμε τις ερμηνειες σε θεολογουμενα θεματα ως διδασκαλιες της εκκλησιας. Πολυ περισσοτερο να μην φανατιζομαστε και δεχομαστε με δογματικο τροπο αποψεις πατερων σε εσχατολογικα θεματα και ασφαλως να μην τις δειχνουμε ως λογους Χριστου.
Δεν βλέπω που κολάει αυτό με το θέμα,αλλα αν θυμάσαι το κομμάτι αυτό - See more at: http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... 536#p77536
Κολλαει στο οτι ειτε πουμε κατι ως λογο του Χριστου ειτε βαλουμε το Χριστο ως μαρτυρα σε κατι το οποιο δεν επαληθευθηκε ειναι το ιδιο. Τον βαλαμε εγγυητη σε κατι που δεν ηταν λογος του αλλα λογος μας που δεν επαληθευθηκε.

Re: Η επιστροφή των Εβραίων στον Χριστό στα έσχατα χρόνια

114
«Ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων…» A΄
Εκτύπωση
«Ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων…» A΄
Ἦταν περίπου τὸ ἔτος 580 π.Χ. Ξά­φνου ἄνοιξαν οἱ οὐρανοί. Ἄνοιξαν καὶ τὰ μάτια τοῦ Προφήτη. «Ἐγένετο χεὶρ Κυρίου ἐπ᾿ αὐτόν». Τὸν ἅρπαξε τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν ἔβαλε στὴ μέση μιᾶς μεγάλης πεδιάδας. Τὸ βλέμμα του συναρπάστηκε, ταυτόχρονα ὅμως ἡ ψυ­χή του γέμισε μὲ τρόμο. Ἡ πεδιάδα ἦταν γεμάτη μὲ κόκκαλα. Κόκκαλα ἀνθρώπινα. Τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ τὸν περιέφερε κυκλικὰ σὲ ὅλο τὸν χῶρο τῆς πεδιάδας. Ὅσο ἔφτανε τὸ βλέμμα του, δὲν ἔβλεπε παρὰ σωροὺς ἀπὸ κόκκαλα. Καὶ ἦταν ὅλα τους κατάξερα, «ξηρὰ σφόδρα».
–Τί λές, ἄνθρωπε, τὸν ρωτᾶ ὁ Θεός, αὐτὰ τὰ κατάξερα κόκκαλα θὰ ζων­τανέψουν; «Υἱὲ ἀνθρώπου, εἰ ζήσεται τὰ ὀστέα ταῦτα;».
–Κύριε, ἀπαντᾶ ὁ Προφήτης, Ἐσὺ τὰ γνωρίζεις αὐτὰ τὰ πράγματα: «Σὺ ἐπίστῃ ταῦτα».
–Λοιπόν, τὸν παρότρυνε ὁ Θεός, εἶσαι Προφήτης μου, προφήτεψε πάνω σ᾿ αὐτὰ τὰ κόκκαλα καὶ πές τους: Ξερὰ κόκκαλα, ἀκοῦστε τὸν λόγο τοῦ Κυρίου. Αὐτὰ προστάζει ὁ Θεὸς γιὰ σᾶς: «Ἰδοὺ ἐγὼ φέρω εἰς ὑμᾶς πνεῦμα ζωῆς καὶ δώσω ἐφ᾿ ὑμᾶς νεῦρα καὶ ἀνάξω ἐφ᾿ ὑμᾶς σάρκας, καὶ ἐκτενῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς δέρμα καὶ δώσω πνεῦμά μου εἰς ὑμᾶς, καὶ ζήσεσθε· καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος»· θὰ σᾶς δώσω ζωή, θὰ σᾶς βάλω νεῦρα, θὰ ἀνεβάσω πάνω σας σάρκα, θὰ ἁπλώσω πάνω σας δέρμα καὶ θὰ σᾶς δώσω τὸ πνεῦμα μου καὶ θὰ ζήσετε καὶ θὰ καταλάβετε ὅτι Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.
Ὁ προφήτης ὑπάκουσε καὶ ἐξέφερε τὴν προφητεία κατὰ τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ. «Καὶ ἰδοὺ σεισμός»· φοβερὴ βουὴ καὶ σεισμὸς ἀκολούθησε. Τὰ κόκκαλα μετακινήθηκαν, πῆγε τὸ καθένα στὴ θέση του, «ἑκάτερον πρὸς τὴν ἁρμονίαν αὐτοῦ», συνδέθηκαν μεταξύ τους, ἀπέκτησαν νεῦρα, φύτρωσαν πάνω τους σάρκες καὶ σκεπάστηκαν αὐτὲς μὲ δέρμα. Ζωὴ ὅμως δὲν εἶχαν, «πνεῦμα οὐκ ἦν ἐν αὐτοῖς».
Ἀκούστηκε ξανὰ ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ: «προφήτευσον ἐπὶ τὸ πνεῦμα, υἱὲ ἀνθρώπου», προφήτευσε καὶ πὲς στὸ πνεῦμα: Αὐτὰ προστάζει ὁ Κύριος, ὁ Κύριος τῶν πάντων· «ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων ἐλθὲ καὶ ἐμφύσησον εἰς τοὺς νεκροὺς τούτους, καὶ ζησάτωσαν», ἀπὸ τὶς τέσσερις γωνιὲς τῆς γῆς φύσα, ἀέρα, καὶ δῶσε ζωὴ στοὺς «νεκροὺς τούτους» γιὰ νὰ ζήσουν.
Καὶ πάλι ὁ Προφήτης ἔπραξε κατὰ τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ. Καὶ νά! Μπῆκε μέσα στοὺς νεκροὺς ζωὴ καὶ ζωντάνεψαν. Στάθηκαν στὰ πόδια τους, πλῆθος ἀναρίθμητο.
Τὸ παράδοξο καὶ συγκλονιστικὸ αὐτὸ ὅραμα ἀπὸ τὸ 37ο κεφάλαιο τοῦ προφήτου Ἰεζεκιὴλ θεωρήθηκε ὡς εἰκόνα τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν, ποὺ θὰ λάβει χώραν κατὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἔχει ἐνταχθεῖ στὴ λειτουργικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ ἀκοῦμε τὴ σχετικὴ περικοπὴ στοὺς Ναοὺς μας κάθε χρόνο τὸ βράδυ τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς μετὰ τὴν περιφορὰ τοῦ Ἐπιταφίου.
Ἡ ἡμέρα καὶ ἡ ὥρα εἶναι οἱ πιὸ κατάλληλες. Ὁ ἐνανθρωπήσας Θεὸς πεθαίνει πάνω στὸ Σταυρό. Τὸ σῶμα Του κηδεύεται καὶ θάβεται. Ἡ τεθεωμένη ψυχή Του κατεβαίνει στὸν Ἅδη «πανσθενουργὸς» καὶ καταλύει «τοῦ θανάτου τὸ κράτος». Συντρίβει τὶς πύλες τοῦ Ἅδου, ἐλευθερώνει τὶς ψυχὲς τῶν «ἀπ᾿ αἰῶνος νεκρῶν», καὶ τὴν τρίτη ἡμέρα τὸ νεκρὸ σῶμα Του ἀνασταίνεται, προοίμιο τῆς γενικῆς ἀναστάσεως.
Ἡ προφητικὴ εἰκόνα συναρπάζει. Καὶ τὸ μήνυμά της θαυμαστό, ἀσύλληπτο: Δὲν θὰ μᾶς κρατήσει γιὰ πάντα τὸ χῶμα τοῦ τάφου! Κάποια μέρα, ἐκείνη τὴ μία καὶ μοναδική, θὰ σπάσουν οἱ πλάκες τῶν μνημείων, τὰ κόκκαλά μας θὰ ξαναπάρουν τὴ σάρκα τους, καὶ τὰ σώματά μας θὰ ἀναστηθοῦν νέα, ἄφθαρτα, αἰώνια. Καὶ κατὰ τὸν τρόπο τῆς ζωῆς μας θὰ εἶναι ἔνδοξα καὶ λαμπρὰ ἢ ἄδοξα ἢ καί… σκοτεινά.
Αὐτὴ εἶναι ἡ λειτουργικὴ εἰκόνα τοῦ ὁράματος τοῦ Ἰεζεκιήλ. Εἶναι συμβολικὴ εἰκόνα τῆς γενικῆς ἀναστάσεως κατὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ.
Ὅμως τὸ πραγματικὸ νόημα τοῦ θαυμαστοῦ ὁράματος τοῦ προφήτου Ἰεζεκιὴλ εἶναι ἄλλο. Τὸ ἑρμηνεύει ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς στὸν Προφήτη στὴ συνέχεια τοῦ ἱεροῦ κειμένου. Αὐτὸ δὲ τὸ πολὺ σημαν­τικὸ καὶ ἐπίκαιρο νόημα θὰ τὸ δοῦμε σὲ δύο ἑπόμενα ἄρθρα μας.
[/quote]


http://www.osotir.org/el/keimena/2014-0 ... nevmaton-a

Re: Η επιστροφή των Εβραίων στον Χριστό στα έσχατα χρόνια

115
«Ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων…» Β΄

«Ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων…» Β΄
Τὸ μεγαλειῶδες ὅραμα τοῦ 37ου κεφαλαίου τοῦ προφήτου Ἰεζεκιὴλ τὸ θεώρησε ἡ Ἐκκλησία μας, ὅπως ἐξηγήσαμε στὸ προηγούμενο ἄρθρο, εἰκόνα τῆς κατὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου γενικῆς ἀναστάσεως.
Ὅμως τὸ κύριο νόημα αὐτοῦ τοῦ ὁράματος εἶναι ἄλλο. Καὶ αὐτὸ θὰ παρουσιάσουμε τώρα ἐδῶ. Καὶ δὲν εἶναι νόημα αὐθαίρετο αὐτό. Εἶναι ἀκριβῶς τὸ νόημα ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς φανέρωσε στὸν μεγάλο Προφήτη.
Τὰ ὀστᾶ αὐτά, τοῦ εἶπε, «πᾶς οἶκος Ἰσραήλ ἐστι»· εἶναι ὅλος ὁ ἑβραϊκὸς λαός. Αὐτοί, ὁ λαός μου, λένε: χαθήκαμε! Χάθηκε ἡ ἐλπίδα μας. Χάσαμε τὴ φωνή μας μπροστὰ στὸ μέγεθος τῆς καταστροφῆς μας. Ἔτσι ποὺ ἔχουμε σκορπίσει, μοιάζουμε μὲ κατάξερα κόκκαλα, χωρὶς ζωή, χωρὶς ἐλπίδα νὰ ξαναβροῦμε τὴν ἐλευθερία μας.
Κάνουν πολὺ μεγάλο λάθος. Νομίζουν ὅτι ἔχουν καταστραφεῖ ὁλοκληρωτικά, ὅτι ἀποτελοῦν ἕνα ἀπέραντο νεκροταφεῖο, κόκκαλα ξερὰ πεταγμένα σὲ πεδιάδα θανάτου: «ξηρὰ γέγονε τὰ ὀστᾶ ἡμῶν, ἀπόλωλεν ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, διαπεφωνήκαμεν», φωνάζουν. «Διαπεφωνήκαμεν»! Μπροστὰ στὸ μέγεθος τῆς καταστροφῆς μας μείναμε ἄφωνοι, βουβοί!
Ποιὰ εἶναι ἡ μεγάλη αὐτὴ καταστροφή; Ὁ Προφήτης ἔχει μπροστὰ στὰ μάτια του τὴ βαβυλωνιακὴ ἐπίθεση ποὺ ἐρήμωσε τὴν Ἰουδαία καὶ ὁδήγησε τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ στὴν ἑβδομηντάχρονη Βαβυλώνια αἰχμαλωσία.
Ὅμως ἡ προφητεία λειτουργεῖ σὲ πολλαπλὰ ἐπίπεδα. Ἡ κύρια ἐφαρμογή της ἄρχισε νὰ ἐκπληρώνεται ἀργότερα. Αὐ­τὴ μάλιστα εἶναι πολὺ πιὸ σημαντικὴ καὶ ἐκτείνεται σὲ πολὺ μεγάλη χρονικὴ διάρκεια· 19 καὶ πλέον αἰώνων.
Ἡ ἀρχή της βρίσκεται στὸ τραγικὸ γεγονὸς ποὺ διαδραματίστηκε τὸ ἔτος 70 μ.Χ. καὶ σημάδεψε ἀνεξίτηλα τὴν ἱστορία τοῦ ἑβραϊκοῦ λαοῦ. Τότε ὁ στρατηγὸς τῶν Ρωμαίων καὶ μετέπειτα αὐτοκράτορας, ὁ Τίτος, μὲ σκληρὸ τρόπο κατέστειλε τὴ λυσσαλέα ἐπανάσταση τῶν Ἑβραίων ποὺ ἐκδηλώθηκε τὸ ἔτος 66 μ.Χ. Ὁ Βεσπασιανὸς ἀρχικὰ καὶ ὁ ­γιός του ἀργότερα κύκλωσαν μὲ τὰ στρατεύματά τους τὴν Ἱερουσαλὴμ καί, μετὰ ἀπὸ 3 χρόνια ἀσφυκτικῆς πολιορκίας καὶ μανιώδους ἀντιστάσεως τῶν Ἑβραίων, τὴν κατέλαβαν. Ἡ Ἱερουσαλὴμ καταστράφηκε ἐκ θεμελίων. Οἱ λεγεῶνες τοῦ Τίτου ὄργωσαν κυριολεκτικὰ τὴν πόλη καὶ δὲν ἄφησαν πέτρα πάνω στὴν πέτρα, ὅπως ἀκριβῶς πρὶν 37 χρόνια εἶχε προείπει ὁ Κύριος: «οὐκ ἀφεθήσεται ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον». Ἕνα ἑκατομμύριο περίπου Ἑβραῖοι βρῆκαν τραγικὸ θάνατο σὲ κείνη τὴν ἐξέγερση. Τριάντα τρεῖς χιλιάδες ὁ Τίτος τοὺς σταύρωσε! Σταμάτησε, λένε, νὰ σταυρώνει, διότι δὲν εἶχε ἄλλα ξύλα. Τοὺς ὑπόλοιπους τοὺς πῆρε καὶ τοὺς σκόρπισε λίγους-λίγους σὲ ὅλο τὸν κόσμο, γιὰ νὰ μὴν μποροῦν νὰ σχηματίζουν ἐπαναστατικοὺς πυρῆνες. Ἡ κατάρα ποὺ εἶχαν δώσει οἱ ἴδιοι στὸν ἑαυτό τους: «τὸ αἷμα Αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν», πραγματοποιήθηκε στὸ ἀκέραιο. Ἡ πατρίδα τους ἔγινε ἀπέραν­το νεκροταφεῖο γεμάτο ἀπὸ ξερὰ κόκκαλα!
Ἡ κατάσταση αὐτὴ κράτησε συνολικὰ 19 αἰῶνες. Μόλις στὰ μέσα τοῦ 20οῦ αἰώνα, μετὰ τὴ φρικιαστικὴ ἐξόντωσή τους ἀπὸ τὸν Χίτλερ, πῆρε νὰ ἀλλάζει. Ἡ ἐπιστροφή τους στὴ γῆ τῶν πατέρων τους εἶχε ἀρχίσει σταδιακὰ ἀπὸ τὸ 1750, ὅταν οἱ πρῶτοι ἐξόριστοι ἦρθαν καὶ ἐγ­καταστάθηκαν στὴν Παλαιστίνη. Καὶ με­­τὰ τὸ ναζιστικὸ ὁλοκαύτωμα, στὶς 15 Μαΐου τοῦ 1948, ὁ Δαβὶδ Μπὲν Γκουριὸν κήρυξε τὴν ἀνεξαρτησία τοῦ Ἑβραϊ­κοῦ Κράτους.
Τὰ ξερὰ κόκκαλα ζωντάνεψαν. Ἑνώθηκαν μεταξύ τους σάρκες, νεῦρα καὶ δέρμα, καὶ τοὺς ἔδωσαν μορφή. Σήμερα τὸ Ἰσραὴλ εἶναι κράτος γεμάτο δύναμη καὶ ζωτικότητα.
Ὅμως τὸ προφητικὸ ὅραμα δὲν ἔχει πλήρως πραγματοποιηθεῖ. Ὁ ξαναζων­τανεμένος λαὸς δὲν ἔχει πνεῦμα. Εἶναι σῶμα χωρὶς ψυχή. Ἕνα πτῶμα.
Ἀπομένει νὰ ἀποκτήσει πνεῦμα. Νὰ βρεῖ δηλαδὴ τὴν ἀληθινὴ πίστη. Νὰ ἐ­πιστρέψει στὸ Χριστὸ καὶ νὰ δεχθεῖ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Τότε ἡ προφητεία θὰ ὁλοκληρωθεῖ. Αὐτὸ εἶναι τὸ ζητούμενο τῶν καιρῶν μας. Τὸ ἀναμενόμενο μέγα γεγονὸς τοῦ μέλλοντος.
Ἀλλὰ γι᾿ αὐτὸ θὰ κάνουμε λόγο στὸ ἑπόμενο ἄρθρο.


http://www.osotir.org/el/keimena/2014-0 ... nevmaton-v

Re: Η επιστροφή των Εβραίων στον Χριστό στα έσχατα χρόνια

116
«Ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων…» Γ΄
Εκτύπωση
«Ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων…» Γ΄
Ἡ νεκρανάσταση τοῦ Ἑβραϊκοῦ κράτους στὶς 15 Μαΐου τοῦ 1948, ποὺ περιγράψαμε στὸ προηγούμενο ἄρθρο, δὲν σήμανε καὶ τὴν πλήρη πρα­γματοποίηση τοῦ προφητικοῦ ὁράματος τοῦ 37ου κεφαλαίου τοῦ Ἰεζεκιήλ. Τὰ σπαρμένα στὴν πεδιάδα ὅλης τῆς γῆς κόκκαλα τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ συγκεντρώθηκαν στὴ γῆ τῶν πατέρων τους. Ἀπέκτησαν σάρκα, νεῦρα καὶ δέρμα, ἔγιναν δηλαδὴ ἕνα σῶμα, κράτος. Ὅμως τὸ σῶμα αὐτὸ εἶναι ἀκόμη ἄψυχο. Δὲν ἔχει πνεῦμα. Δὲν ἔχει δηλαδὴ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, τὴ ζωογόνο χάρη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ὁ πολυβασανισμένος λαός, τραγικὸς καὶ ἀξιοσυμπάθητος, ὁ ἄλλοτε ἐκλεκτὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ λαὸς τῶν μεγάλων Πατριαρχῶν, τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσαὰκ καὶ τοῦ Ἰακώβ, ὁ λαὸς τοῦ Δαβὶδ καὶ τῶν Προφητῶν καὶ ὅλων τῶν εὐλογημένων προγόνων τοῦ Χριστοῦ μένει ὡς σύνολο ἔξω ἀπὸ τὸ γεγονὸς τῆς σωτηρίας, μακριὰ ἀπὸ τὴ λυτρωτικὴ χάρη τῶν ἱερῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας.
Ὅμως δὲν θὰ μείνει ἔτσι γιὰ πάντα. Ὡρίμασε πιὰ ὁ καιρός. Κάποια στιγμὴ θὰ ἔρθει ἡ εὐλογημένη ὥρα ποὺ ἡ προφητικὴ φωνή· «ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων ἐλθέ…», θὰ ξεσηκώσει τὴ βίαιη πνοὴ τοῦ Πνεύματος, οἱ φλόγες τῆς Πεντηκοστῆς θὰ σαρώσουν ἀπ᾿ ἄκρη σ᾿ ἄκρη τὴν ἁγία Γῆ, καὶ τὸ ἄψυχο τώρα σῶμα τοῦ Ἰσραὴλ θὰ ἀναστηθεῖ πλημμυρισμένο ἀπὸ τὴν ἀναστάσιμη πνοὴ τοῦ Πνεύματος.
Μέσα ἀπὸ τὰ κείμενα τῆς θείας Γραφῆς καὶ τῶν θεοσόφων ἑρμηνευτῶν της τοὺς λόγους, συμπεραίνεται πὼς τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς νεκραναστάσεως τῶν Ἑβραίων θὰ συμβεῖ στὸν καιρὸ τοῦ Ἀντιχρίστου.
Ἡ σκοτεινὴ αὐτὴ μορφή, βρωμερὸ ἀπόβρασμα τῆς κολάσεως, θὰ ἔλθει στὸν κόσμο στὸ ἀποκορύφωμα μιᾶς περιόδου ἀποστασίας ἀπὸ τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ ὁλοκληρωτικῆς διαφθορᾶς. Θὰ ἔλθει, ὅταν ὁ κόσμος θὰ ἔχει ὁδηγηθεῖ σὲ τρομερὰ ἀδιέξοδα καὶ θὰ βρίσκεται σὲ κατάσταση ἀπελπισίας. Τὸ σατανικὸ «θηρίον», ὅπως ὀνομάζεται στὴν Ἀποκάλυψη, θὰ ἐμφανιστεῖ ὡς σωτήρας τοῦ κόσμου. Ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους μὲν θὰ γίνει δεκτὸς ὡς ὁ ἀπὸ αἰώνων ἀναμενόμενος Μεσσίας τους, ἀπὸ δὲ τοὺς κατ᾿ ὄνομα «χριστιανούς» τῆς ἐποχῆς, ὅπως λένε οἱ ἱεροὶ ἑρμηνευτές, ὡς ὁ Χριστὸς ἐρχόμενος δῆθεν γιὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία Του. Θὰ πλανήσει ὅλα τὰ ἔθνη, ὅλους τοὺς λαούς. Κι ὅταν πάρει τὴν ἐξουσία στὰ χέρια του, θὰ ἐπιβάλει ἐπὶ τριάμισι χρόνια – τόσο μόνο θὰ τὸν ἀφήσει ὁ Θεός – τὴ φρικτότερη τυραννία ποὺ μπορεῖ νὰ φανταστεῖ ἀν­θρώπινος νοῦς. Θὰ συνθλίψει ὅλη τὴ γῆ.
Τότε, κατὰ τοὺς ἑρμηνευτές, μέσα ἀπὸ τὴν ἀπαίσια ἐμπειρία τῆς ἀπάνθρωπης ἐξουσίας τοῦ Ἀντιχρίστου, θὰ ἀναδυθεῖ τὸ πνεῦμα τῆς μεγάλης ἀλλαγῆς στὸν κόσμο. Μόλις ὁ Κύριος τὸν ἐξοντώσει μὲ ἕνα φύσημα τοῦ στόματός Του – «τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ» (Β΄ Θεσ. β΄ 8) – κατακλυσμιαία μετάνοια θὰ πλημμυρίσει τὸν πλανήτη. Ἐκεῖ δὲ ποὺ ἡ μετάνοια θὰ ξεπεράσει κάθε ὅριο, θὰ εἶναι ὁ λαὸς τῶν Ἑβραίων. Ἡ γῆ τοῦ Ἰσραὴλ θὰ πνιγεῖ στὸ κλάμα τῆς μετανοίας. Ὁ προφήτης Ζαχαρίας περιγράφει παραστατικότατα τὸν σπαρακτικὸ αὐτὸ θρῆνο. Παρουσιάζει τὸν Θεὸ νὰ λέει: Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ θὰ ἐκχύσω στὸ βασιλικὸ οἶκο τοῦ Δαβὶδ καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ «πνεῦμα χάριτος καὶ οἰκτιρμοῦ». Καὶ θὰ στρέψουν πρὸς Ἐμένα τὸ βλέμμα τους μετανοημένοι «ἀνθ᾿ ὧν κατωρχήσαντο», γιὰ ὅσα μὲ χλεύασαν. Καὶ κόψονται ἐπ᾿ αὐτὸν κοπετόν, ὡς ἐπὶ ἀγαπητῷ»· θὰ θρηνήσουν σπαρακτικὰ γι᾿ Αὐτόν, τὸν Μεσσία, ὅπως γίνεται θρῆνος στὸ θάνατο ἀγαπημένου παιδιοῦ. «Καὶ ὀδυνηθήσονται ὀδύνην ὡς ἐπὶ τῷ πρωτοτόκῳ»· θὰ πονέσουν φριχτά, ὅπως πονοῦν οἱ γονεῖς γιὰ τὸν θάνατο πρωτότοκου παιδιοῦ. Κατὰ τὴν ἡμέρα ἐκείνη «μεγαλυνθήσεται ὁ κοπετὸς ἐν Ἱερουσαλήμ», θὰ ἀκούγεται ὁ σπαραγμὸς σὰν τὶς τσεκουριὲς τῶν ξυλοκόπων ποὺ κόβουν ροδιὲς στὴν πεδιάδα, «ὡς κοπε­τὸς ροῶνος». Θὰ θρηνήσει ὅλη ἡ χώρα τῆς Ἰουδαίας «κατὰ φυλὰς φυλάς». «Φυλὴ οἴκου Δαυῒδ καθ᾿ ἑαυτὴν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς, φυλὴ οἴκου Νάθαν (τοῦ γιοῦ τοῦ Δαβίδ) καθ᾿ ἑαυτὴν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς, φυλὴ οἴκου Λευῒ καθ᾿ ἑαυτὴν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς, φυλὴ τοῦ Συμεὼν καθ᾿ ἑαυ­τὴν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς». Καὶ ὅλες οἱ ὑπόλοιπες φυλές, «φυλὴ καθ᾿ ἑαυτὴν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς» (Ζαχ. ιβ΄ [12] 10-14).
Ἄνδρες, γυναῖκες, κάθε φυλὴ χωριστὰ καὶ ὅλοι μαζὶ θὰ θρηνοῦν «ὡς ἐπὶ ἀγαπητῷ», ὅπως θρηνεῖ κάποιος τὸ πιὸ ἀγαπητό του πρόσωπο. Ἐπιτέλους ὁ τραγικὸς αὐτὸς λαὸς θὰ συνειδητοποιήσει τὸ φριχτὸ ἔγκλημά του, θὰ καταλάβει ὅτι ἀνέβασε στὸ Σταυρὸ καὶ θανάτωσε Αὐτὸν ποὺ μὲ τόση λαχτάρα πρόσμενε αἰῶνες καὶ χιλιετίες.
Τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, Πνεῦμα αἰώνιας ζωῆς, θὰ φυσήξει ἀπὸ τὶς τέσσερις γωνιὲς τῆς γῆς καὶ θὰ δώσει ζωὴ στὸ σήμερα ἄψυχο σῶμα τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ. Θὰ γίνει δεύτερη Πεντηκοστή. Νεκρανάσταση! Μὲ νεκρανάσταση τὴν παρομοιάζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολή του: «Εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καταλλαγὴ κόσμου, τίς ἡ πρόσληψις εἰ μὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν;»· ἂν ἡ ἀποβολὴ καὶ ἀποδοκιμασία τῶν Ἑβραίων ἔγινε αἰτία νὰ συνδιαλλαγεῖ ὁ ὑπόλοιπος κόσμος μὲ τὸν Θεό, τί ἄλλο θὰ εἶναι ἡ πρόσληψή τους στὴν πίστη παρὰ ζωὴ ὅλων καὶ ἀνάσταση πνευματικὴ ἐκ νεκρῶν; (Ρωμ. ια΄ [11] 15).

Καὶ ὅπως σημειώνει στὸ Ὑπόμνημά του ὁ καθηγητὴς Παν. Τρεμπέλας: «Ἡ ἐπιστροφὴ τοῦ Ἰσραὴλ θὰ σημάνῃ καὶ τὴν ἐπιστροφὴν ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος· μεγάλη ἀφύπνισις πνευματικῆς ζω­ῆς θὰ ἐπέλθῃ καθ᾿ ἅπαντα τὸν κόσμον» (Ὑπόμνημα εἰς τὰς Ἐπιστολὰς τῆς Κ. Δια­θήκης, τόμ. Α΄, σελ. 168).
Τότε τὸ προφητικὸ ὅραμα τοῦ Ἰεζεκιὴλ θὰ γίνει εὐλογημένη πραγματικότητα. Θὰ εἶναι ὁ θρίαμβος τοῦ Εὐαγγελίου. Ἡ παγχαρμόσυνη περίοδος τῆς μεγάλης ἀλλαγῆς κατὰ τὴν ὁποία ὁ Σταυρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας θὰ λάμψει ἀπὸ τὸ ἕνα μέχρι τὸ ἄλλο ἄκρο τῆς γῆς!


http://www.osotir.org/el/keimena/2014-0 ... nevmaton-g

Re: Η επιστροφή των Εβραίων στον Χριστό στα έσχατα χρόνια

117
Η ανωτερω τρεις αναρτησεις προερχονται απο αρθρο του περιοδικου που εκδιδει η αδελφοτητα θεολογων ο ΣΩΤΗΡ .

Ειναι απο τα αξιολογοτερα αρθρα που εχουν γραφει ποτε επι του θεματος. Ακριβως αυτη η αποψη εκτεθηκε και εδω μαλιστα με πληθωρα στοιχειων. Οπως γινεται φανερο ο συγγραφεας του αρθρου δεν ταυτιζει την επιστροφη των Εβραιων στην εκκλησια με τη συντελεια. Αξιο ιδιαιτερης μνειας ειναι η επειχηρηματολογια που χρησιμοποιηται. Γινεται σαφεστατη και εμπεριστατωμενη αναφορα στο γνωστο χωριο του προφητη Ζαχαρια
Ἐκεῖ δὲ ποὺ ἡ μετάνοια θὰ ξεπεράσει κάθε ὅριο, θὰ εἶναι ὁ λαὸς τῶν Ἑβραίων. Ἡ γῆ τοῦ Ἰσραὴλ θὰ πνιγεῖ στὸ κλάμα τῆς μετανοίας. Ὁ προφήτης Ζαχαρίας περιγράφει παραστατικότατα τὸν σπαρακτικὸ αὐτὸ θρῆνο. Παρουσιάζει τὸν Θεὸ νὰ λέει: Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ θὰ ἐκχύσω στὸ βασιλικὸ οἶκο τοῦ Δαβὶδ καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ «πνεῦμα χάριτος καὶ οἰκτιρμοῦ». Καὶ θὰ στρέψουν πρὸς Ἐμένα τὸ βλέμμα τους μετανοημένοι «ἀνθ᾿ ὧν κατωρχήσαντο», γιὰ ὅσα μὲ χλεύασαν. Καὶ κόψονται ἐπ᾿ αὐτὸν κοπετόν, ὡς ἐπὶ ἀγαπητῷ»· θὰ θρηνήσουν σπαρακτικὰ γι᾿ Αὐτόν, τὸν Μεσσία, ὅπως γίνεται θρῆνος στὸ θάνατο ἀγαπημένου παιδιοῦ. «Καὶ ὀδυνηθήσονται ὀδύνην ὡς ἐπὶ τῷ πρωτοτόκῳ»· θὰ πονέσουν φριχτά, ὅπως πονοῦν οἱ γονεῖς γιὰ τὸν θάνατο πρωτότοκου παιδιοῦ. Κατὰ τὴν ἡμέρα ἐκείνη «μεγαλυνθήσεται ὁ κοπετὸς ἐν Ἱερουσαλήμ», θὰ ἀκούγεται ὁ σπαραγμὸς σὰν τὶς τσεκουριὲς τῶν ξυλοκόπων ποὺ κόβουν ροδιὲς στὴν πεδιάδα, «ὡς κοπε­τὸς ροῶνος». Θὰ θρηνήσει ὅλη ἡ χώρα τῆς Ἰουδαίας «κατὰ φυλὰς φυλάς». «Φυλὴ οἴκου Δαυῒδ καθ᾿ ἑαυτὴν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς, φυλὴ οἴκου Νάθαν (τοῦ γιοῦ τοῦ Δαβίδ) καθ᾿ ἑαυτὴν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς, φυλὴ οἴκου Λευῒ καθ᾿ ἑαυτὴν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς, φυλὴ τοῦ Συμεὼν καθ᾿ ἑαυ­τὴν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς». Καὶ ὅλες οἱ ὑπόλοιπες φυλές, «φυλὴ καθ᾿ ἑαυτὴν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς» (Ζαχ. ιβ΄ [12] 10-14).
Ἄνδρες, γυναῖκες, κάθε φυλὴ χωριστὰ καὶ ὅλοι μαζὶ θὰ θρηνοῦν «ὡς ἐπὶ ἀγαπητῷ», ὅπως θρηνεῖ κάποιος τὸ πιὸ ἀγαπητό του πρόσωπο. Ἐπιτέλους ὁ τραγικὸς αὐτὸς λαὸς θὰ συνειδητοποιήσει τὸ φριχτὸ ἔγκλημά του, θὰ καταλάβει ὅτι ἀνέβασε στὸ Σταυρὸ καὶ θανάτωσε Αὐτὸν ποὺ μὲ τόση λαχτάρα πρόσμενε αἰῶνες καὶ χιλιετίες.
Τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, Πνεῦμα αἰώνιας ζωῆς, θὰ φυσήξει ἀπὸ τὶς τέσσερις γωνιὲς τῆς γῆς καὶ θὰ δώσει ζωὴ στὸ σήμερα ἄψυχο σῶμα τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ. Θὰ γίνει δεύτερη Πεντηκοστή. Νεκρανάσταση! Μὲ νεκρανάσταση τὴν παρομοιάζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολή του: «Εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καταλλαγὴ κόσμου, τίς ἡ πρόσληψις εἰ μὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν;»· ἂν ἡ ἀποβολὴ καὶ ἀποδοκιμασία τῶν Ἑβραίων ἔγινε αἰτία νὰ συνδιαλλαγεῖ ὁ ὑπόλοιπος κόσμος μὲ τὸν Θεό, τί ἄλλο θὰ εἶναι ἡ πρόσληψή τους στὴν πίστη παρὰ ζωὴ ὅλων καὶ ἀνάσταση πνευματικὴ ἐκ νεκρῶν; (Ρωμ. ια΄ [11] 15).
Ακριβως τα ιδια χωρια εκτεθηκαν στο παρελθον και εδω στο παρον τοπικ. Ας θυμηθουν και ας σκεφθουν με ποση επιπολαιοτητα η προχειροτητα τα αντιμετωπισαν καποιοι.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Σημεία των Καιρών”

cron