Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

10
evaggelia έγραψε:ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο.

Εξωγήινη ζωή και Ιερές Παραδόσεις

Α. Οι Γραφές


Πολλοί πιστεύουν ότι κάποια αναγνώριση ύπαρξης εξωγήινων ανατρέπει τα χριστιανικά δεδομένα και δεν είναι αποδεκτή από την Αγ. Γραφή. Και όμως δεν είναι έτσι. Κατ' αρχήν πουθενά στην Αγ. Γραφή δεν αναφέρεται ξεκάθαρα η ύπαρξη, ή όχι, εξωγήινων πολιτισμών, γιατί αυτό που προέχει είναι η σωτηρία του ανθρώπου, η θέωση. Δίδονται λοιπόν στην Αγ. Γραφή, και ειδικά στην Καινή Διαθήκη, όλες οι κατευθύνσεις για να καταστεί ο άνθρωπος αθάνατο πνευματικό ον. Ίσως να μην αναφέρεται ξεκάθαρα κάτι στην Καινή Διαθήκη για να αποφευχθούν κάποιες παράλογες και παθιασμένες αναζητήσεις για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής.

Οπωσδήποτε κάθε έρευνα που διεξάγεται με υγιείς προϋποθέσεις είναι αποδεκτή, όπως τονίζεται και στην Καινή Διαθήκη (κατά Ματθαίον 7, 7 - 8): «Ερευνάτε και θα βρείτε», «αυτός που ψάχνει βρίσκει». Πρέπει λοιπόν να αναζητούμε την αλήθεια και «η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (κατά Ιωάννη 8,32), όπως είχε πει ο Ιησούς.
Μέχρι εδώ συμφωνώ απόλυτα ! Το να ψάχνει κανείς υγιείς και πρακτικά εφαρμόσιμες γνώσεις είναι ευλογημένο. Πρέπει δε να υπάρχει όσο το δυνατόν περισσότερη ενθάρρυνση για όλους να ψάχνουν.
evaggelia έγραψε: Αντίθετα, σε κανένα σημείο της Αγ. Γραφής δεν υπάρχει η περίφημη πια φράση «Πίστευε και μη ερεύνα». Λέγεται μάλιστα ότι η σωστή φράση είναι «πίστευε και μη, ερεύνα». Ένα κόμμα δηλαδή ευθύνεται για την όλη διαστρέβλωση του νοήματος, αν είναι έτσι.
Αυτό είναι ανακριβές με το κόμμα. Ο Ιησούς το είπε αυτό στον Θωμά γιατί δε πίστευε που τον έβλεπε ζωντανό μετά τη Σταύρωση. Δεν το απεύθυνε στο ποίμνιο, ότι πρέπει να πιστεύουμε δηλαδή ότι μας δώσουν χωρίς να αξιολογούμε αυτό που πιστεύουμε.
evaggelia έγραψε: Λέγαμε λοιπόν ότι η Αγ. Γραφή δεν απορρίπτει την ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών. Αντίθετα, ανακαλύπτει κανείς ορισμένα χωρία που μπορεί να υποδηλώνουν την πιθανή ύπαρξη και άλλων φυλών στο σύμπαν, εκτός του ανθρώπου.

Στην Καινή Διαθήκη λοιπόν βρίσκουμε τα εξής σημεία: «Και άλλα πρόβατα έχω, α ουκ εστίν εκ της αυλής ταύτης» δηλ. «Έχω και άλλα πρόβατα, που δεν ανήκουν σ' αυτήν την μάντρα». Πρόκειται για λόγια που είπε ο ίδιος ο Χριστός (κατά Ιωάννη 10, 16).
Μπορεί να εννοεί άλλους λαούς, που δεν ήταν απολωλότα πρόβατα αλλά κοπάδι γερό και υπάκουο.. με αρετές και κάλλος. :cooll
evaggelia έγραψε: Στο χωρίο αυτό, όπως και στα επόμενα που θα δούμε, δεν δηλώνεται ξεκάθαρα ότι υπάρχει ζωή σε άλλους κόσμους, είναι όμως πιθανό να εννοεί και αυτό. Το ίδιο ισχύει και για τη φράση του Αποστόλου Παύλου στην προς Ρωμαίους επιστολή (8, 39) περί «κτίσης ετέρας». Μεταφράζουμε: «Και είμαι πραγματικά βέβαιος πως ούτε θάνατος ούτε ζωή, ούτε άγγελοι ούτε άλλες ουράνιες δυνάμεις, ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα, ούτε κάτι άλλο στον ουρανό ή στον Άδη, ούτε καμία άλλη κτίση - δημιουργία δεν θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού».

Δε μπορούμε να γνωρίζουμε αν περιλαμβάνονται κι άλλα σκεπτόμενα όντα εκτός από μας στην ερμηνεία για την «άλλη κτίση» και τα «άλλα πρόβατα»[1]. Αν οι νύξεις αυτές αφορούν και στην περίπτωση ύπαρξης άλλων έλλογων όντων, δε σημαίνει ότι αυτά κατοικούν απαραίτητα σε άλλους πλανήτες. Μπορεί να ζουν σε άλλες διαστάσεις - πραγματικότητες π.χ., ή μπορεί να μην έχουν τη δική μας εξωτερική μορφή. Το ίδιο ισχύει και για τη φράση που υπάρχει στην Αποκάλυψη από τον Ιωάννη (5,13): «(μτφ.) Και ύστερα άκουσα κάθε δημιούργημα που βρίσκεται στον ουρανό και στη γη και κάτω από τη γη...»
:χουχου αυτό θα αρέσει πολύ στον Spartan! σημειώνω Αποκάλυψη 5.13 :friends:
evaggelia έγραψε: Τέλος στα κατά Μάρκον (13,27) και κατά Ματθαίον (24, 31) Ευαγγέλια αναφέρεται ότι στη Δευτέρα Παρουσία οι άγγελοι θα μαζέψουν τους εκλεκτούς του Χριστού από το άκρο της γης ως το άκρο του ουρανού (στο κατά Μάρκον) ή από το ένα άκρο των ουρανών ως το άλλο (στο κατά Ματθαίον). Αυτό σημαίνει ότι αν υπάρχουν άλλα ευφυή όντα στο σύμπαν θα κριθούν και αυτά στη Δευτέρα Παρουσία από τον Υιό του Θεού, που προϋπήρχε της δημιουργίας του κόσμου (κατά Ιωάννη 17, 5 - 6 και 24 - 25).
Όχι αυτό δε σημαίνει ότι υπάρχουν άλλα ευφυή όντα... αλλά ότι θα μαζευτούν οι άξιοι από όλο το κόσμο -> επομένως δεν είναι οι άξιοι περιορισμένοι σε ένα γεωγραφικό σημείο όπως νομίζουν πολύ.

:D
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

11
evaggelia έγραψε:ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο.

Γενική αντιμετώπιση των εκδηλώσεων του κόσμου μας.


(Βασικές πνευματικές αρχές στην έρευνα).

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ερευνάμε σε κάθε έκφραση της ζωής είναι η θετική ή η αρνητική επίδραση που έχει, αν προκαλεί καλό ή κακό στο περιβάλλον της. Όταν, για παράδειγμα, είναι να ξεκινήσουμε μία φιλία ή μία σχέση, το λογικό είναι να μας ενδιαφέρει περισσότερο αν αυτός ο άνθρωπος είναι καλός, παρά π.χ. ο τόπος καταγωγής του.
Γιατί ; μπορεί στο τόπο του να είναι όλοι κακοί. Μετά άμα μπλέξουν οι οικογένειες .... άστα.... :χουχου
evaggelia έγραψε: Αυτό που προέχει λοιπόν είναι να εξετάσουμε και να γνωρίσουμε το αν οι φίλοι μας τα UFO είναι πραγματικοί φίλοι και όχι αν έρχονται από τον Σείριο ή από τι υλικό είναι φτιαγμένα, έτσι... «ακαδημαϊκά». Η ουσία κάθε φαινομένου - δραστηριότητας στη Δημιουργία είναι η ιδιαίτερη ποιότητα του, δηλαδή η αιτία - πηγή του, η κατεύθυνση και ο σκοπός (που «δικαιώνει την αιτία») του φαινομένου αυτού. Η σκοπιμότητα υπάρχει στις πράξεις όλων των όντων, ακόμα κι αν αυτές αγγίζουν τα όρια του παράλογου και του ανεξιχνίαστου ή είναι ασυνείδητες.
Μετά ο Γκιόλβας είναι ο "τρελός" .... :happy2

evaggelia έγραψε: Καθετί στον κόσμο, κάθε πράξη μας, κάθε φαινόμενο, λαμβάνει έναν ποιοτικό και ουσιαστικό χαρακτηρισμό σε σχέση με τα αποτελέσματα του στο περιβάλλον: καλό (δημιουργικό - ωφέλιμο), ουδέτερο ή κακό (καταστροφικό - βλαβερό), με όλα τα στάδια, τις διαβαθμίσεις που ενυπάρχουν σ' αυτά.

Και λέγοντας περιβάλλον, στις εμφανίσεις UFO και ξένων όντων, εννοούμε κυρίως το νου, την ψυχή και το σώμα των μαρτύρων, αλλά και το φυσικό περιβάλλον, στο οποίο συνέβη μία τέτοια εμφάνιση.

Θα ερευνήσουμε λοιπόν αντικειμενικά το θέμα των UFO, απ' όλες τις πλευρές, με βασικούς άξονες την αμερόληπτη ερμηνεία και αξιολόγηση όλων των θεμάτων που σχετίζονται μ' αυτά. Έτσι, ακολουθώντας τη σωστή ιεραρχία στην έρευνα, πιστεύουμε ότι θα φτάσουμε στην άκρη του νήματος.
Ε μα 3 κεφάλαια τώρα ακόμα δεν έχει ξεκινήσει η "ερμηνεία" , μας κρατάει σε αγωνία! Έχω φάει το μισό ποπ κόρν
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

12
evaggelia έγραψε:ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο.

Συμπαντικές αλήθειες μέσα στη Δημιουργία

Α. Η ύπαρξη του Θεού

Ίσως αναρωτηθείτε τι σχέση έχουν όλα αυτά που θα διαβάσετε σ' αυτή την ενότητα κεφαλαίων με τα UFO. Για μας όμως όλα όσα ακολουθούν είναι μία αλυσίδα. Επειδή έχουμε βάσιμες ενδείξεις ότι φαινόμενα όπως τα UFO εμπλέκονται στα κοσμολογικά μυστήρια της Δημιουργίας, γι' αυτό και θα πιάσουμε τους κρίκους της κατανόησης από την αρχή.
Ώπα.... να τελικά που τα "UFO"... εμπλέκονται στα "κοσμολογικά μυστήρια της Δημιουργίας" ...............
evaggelia έγραψε: Ανέκαθεν οι άνθρωποι έμφυτα αισθάνονταν την ανάγκη να πιστεύουν σε μία ανώτερη Δύναμη. Κάθε λαός είχε τις δικές του μεταφυσικές ανησυχίες. Κάθε άνθρωπος, σ' όλα τα μήκη και πλάτη της γης, από τη βαθιά αρχαιότητα ως σήμερα, πολιτισμένος ή σε ημιάγρια κατάσταση, αισθάνεται έμφυτη την ανάγκη να υψώσει το βλέμμα ή τα χέρια του στον ουρανό, να πέσει στα γόνατα, και να προσπαθήσει έτσι ν' αφουγκραστεί τη Θεία Υπόσταση, τον Μέγα Δωρητή της Ζωής. Γι' αυτό και κάθε λαός έχει μία θρησκεία, το δικό του δηλαδή τρόπο να προσπαθεί ν' αγγίξει το μυστήριο της ζωής, της δημιουργίας.
Η λατρεία είναι έμφυτη πράγματι κανένας πρωτόγονος λαός δεν ήταν Άθεος.
evaggelia έγραψε: Οι Αρχαίοι Έλληνες, σαν πρωτοπόροι της γνώσης, ανέπτυξαν τους δικούς τους προβληματισμούς για την Αρχή των Όλων. Οι περισσότεροι αρχαίοι φιλόσοφοι δεν πέρασαν στα «ψιλά» την αναζήτηση του Θείου. Ο Σωκράτης (470 ­399 π.Χ.) δεχόταν την «ενιαίαν νοεράν αρχήν, διακοσμούσαν και διακυβερνώσαν τα πάντα». Έλεγε: «Ο υπέρτατος νους», «ούτος είναι ύψιστος Θεός, ο νοερός, ο νοητικός, ο αόρατος, πάνσοφος, πανταχού παρών και παντοδύναμος, πανάγαθος, ο περί πάντων προνοών», «η αυθυπάρχoυσα ενιαία Αρχή η υπερκειμένη θεών και ανθρώπων, η αυτοζωή, η πηγή πάσης ζωής».

Ο Ξενοφάνης, ο Κόλοφώνιος (6ος αι. π.Χ.) πίστευε στην ύπαρξη ενός μόνο Θεού, γι' αυτό και έλεγε: «Εις είναι όντως ο Θεός», «ο Θεός είναι ασώματος, αγέννητος και αθάνατος, αΐδιος».

Ο Αριστοτέλης καλεί «ανωτάτω Θεόν, είδος χωριστόν». Ασχόλούμενος με την αυστηρή αιτιότητα των πάντων αναφέρθηκε στο Θεό, ως το πρώτο κινούν ακίνητο. Ο Πλάτων (427 - 348 π.Χ.) καλεί «τον μεν ουν ποιητήν και πατέρα τούδε του παντός», οι Στωικοί φιλόσοφοι απέδιδαν στον Θεό τις ιδιότητες «ζων Ον, αθάνατον, λογικόν, τέλειον ή νοερόν εν ευδαιμoνία, κακού παντός ανεπίδεκτον, άφθαρτος, αγέννητος»[1] και ούτω καθ' εξής.
"Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός τού ανθρώπου!"
evaggelia έγραψε: Στην Καινή Διαθήκη (Εβραίους 11, 3) ο Ένας Θεός, ο Τριαδικός, γίνεται αντιληπτός και μόνο με την πίστη μας. Η πίστη, η αγάπη, η συνείδηση που έχουμε, η ίδια η αθάνατη Ψυχή μας, μαρτυρούν την ύπαρξη του Αθανάτου, του Τέλειου, μα Αοράτου Δημιουργού. Ό,τι δεν γίνεται αντιληπτό από τις πέντε αισθήσεις μας δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει (μήπως αλήθεια φαίνονται οι σκέψεις και τα συναισθήματα μας; Υπάρχουν όμως).
Ωραία αυτά αλλά πως σχετίζονται με το Ufo;......
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

13
evaggelia έγραψε:ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5ο.

Ο πόλεμος στους ουρανούς και η πτώση του ανθρώπου.

(Ο αρχέγονος πυρήνας των μύθων).


Το Αιώνιο Καλό, ο Δημιουργός και Πλάστης των όλων, είναι μόνο Φως, σε καμία περίπτωση δεν εμπεριέχει την έννοια του κακού. Η έννοια του Καλού υπήρχε ανέκαθεν και θα υπάρχει παντοτινά. Πώς λοιπόν υπάρχει το κακό στον κόσμο μας και μάλιστα σε... μπόλικη δόση; Γιατί η Πλάση - κι εμείς οι άνθρωποι ακόμα - πέφτουμε στη φθορά, ενώ το φυσικό θα ήταν η διατήρηση κάθε μορφής ζωής μέσα στην αθανασία, την τελειότητα και την καλοσύνη του Δημιουργού της;

Το Αιώνιο Πνεύμα, μαζί με τους αγγέλους, απήρτιζαν μία φωτεινή οικογένεια, σ' έναν καθαρά πνευματικό κόσμο, προ της υλικής δημιουργίας. Επειδή η έννοια της ελευθερίας είναι αναπόσπαστο στοιχείο της Αγάπης, οι άγγελοι, αυτές οι ουράνιες φωτεινές οντότητες, κατείχαν το δικαίωμα της επιλογής, το λεγόμενο αυτεξούσιο, το οποίο μετά το Δημιουργό Θεό, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο Μυστήριο που υπάρχει.

Και τότε πρωτοεμφανίστηκε το φαινόμενο της διάσπασης. Ένας από τους ανώτερους των αγγελικών ταγμάτων, ο Εωσφόρος, θέλησε να γίνει ίσος με τον Δημιουργό. Θέλησε να γίνει Θεός αντί του Θεού. Προκάλεσε λοιπόν αυτήν την ανταρσία, την αποστασία, συμπαρασύροντας μαζί του και άλλους αγγέλους στην άβυσσο, στο αιώνιο σκότος. Ο Εωσφόρος μετονομάστηκε Σατανάς και οι άγγελοι που τον ακολούθησαν δαίμονες.
Πολύ εύστοχα το ονομάζει ο αρχέγονος πυρήνας των μύθων. Είναι διασταυρωμένο ότι αυτός ο "σφετερισμός" της εξουσίας και η "πτώση" έχει καταγραφεί στις περισσότερες μυθολογίες του κόσμου.
evaggelia έγραψε: Από εκείνη τη στιγμή λοιπόν γεννήθηκε το Κακό. Η πρώτη πτώση ήταν γεγονός. Ο Εωσφόρος αντέταξε στην ενότητα τη διάσπαση, στην αγάπη το μίσος, στο όλοι το εγώ. Έτσι η τιμωρία του να κατακρημνισθεί στο «πυρ το αιώνιον» ήταν αποτελέσμα της δικής του κακής προαίρεσης.
Ποιος έπεσε πρώτος λοιπόν ;
evaggelia έγραψε: Δυστυχώς την ίδια τύχη με τους αγγέλους έμελλε να έχουν και οι άνθρωποι. Εμείς βέβαια δεν καταλήξαμε στην άβυσσο, αλλά στο μεικτό κόσμο του Καλού και του Κακού. Το αποτελέσμα; Να υπομένουμε όλες τις αναποδιές και τα στραβά της ζωής, με αποκορύφωμα το θάνατο, γιατί επιλέξαμε το δρόμο που «χάραξε» ο Εωσφόρος και οι άγγελοί του.
Εδώ ουσιαστικά μας λέει ότι η πτώση στον άνθρωπο είναι μία ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ αβύσσου και ουρανού. ο "μεικτός κόσμος" είναι αυτός που οι Έλληνες ονόμαζαν "ορατό" κόσμο.
evaggelia έγραψε: Και όμως... Μετά την απώλεια των αγγέλων οι άνθρωποι είχαμε πλαστεί για να αναπληρώσουμε το κενό τους στον ουρανό. Όπως και με τους αγγέλους, δημιουργηθήκαμε κι εμείς με ελεύθερη βούληση, αυτοτέλεια. Είχαμε επίσης προικισθεί από τον Παντοδύναμο με αθάνατη ψυχή κατ' εικόνα Αυτού, για να διευθετήσουμε μέσω αυτής και το καθ' ομοίωσιν (τη θέωση) [1].
Επομένως η θέωση είναι ή όχι ο σκοπός; Γιατί το φίδι στο μύθο του Αδάμ έταξε τη θέωση σε όποιον έτρωγε το "μήλο"......
evaggelia έγραψε: Το Κακό όμως δεν ήταν πια στην αφάνεια. Καραδοκούσε. Ο «υιός της απώλειας» Σατανάς σαν ισχυρό πνεύμα που ήταν και πριν την πτώση του, είχε μεγάλη εφευρετικότητα και κατόρθωσε να ωθήσει τους πρωτοπλάστους στην παρακοή, στη δεύτερη διάσπαση - πτώση, με τον ίδιο τρόπο που ξεσήκωσε και τους αγγέλους στην πρώτη πτώση: με το δόλωμα «Θεοί έσεσθε» (Θα γίνετε Θεοί, Γεν. 3,5).

Ο Ύψιστος όμως είχε προειδοποιήσει: «Ο καρπός αυτός είναι απαγορευμένος για σας, γιατί θα γνωρίσετε το θάνατο, το Καλό και το Κακό». Και οι πρωτόπλαστοι ήταν περίεργοι να τον γνωρίσουν! Ήθελαν να εξισωθούν με τον Πατέρα τους, ο οποίος δεν τους εμπόδισε, σεβόμενος την ελευθερία τους και το ότι ήταν δική τους συνειδητή επιλογή.

Κι έτσι βρεθήκαμε από την αφθαρσία στη φθορά. Από μέλη του Θεού γίναμε κοινοί θνητοί. Βλέπουμε πια με τα «μάτια της ύλης» και όχι με τα μάτια της ψυχής, με τα οποία αντιλαμβανόμαστε το Αιώνιο Φως, γι' αυτό εξάλλου ο Αδάμ και η Εύα, όταν συντελέστηκε η πτώση, αντίκρισαν έξαφνα ο ένας τον άλλον γυμνό και ντράπηκαν. Μαζί με τον άνθρωπο έπεσε και η κτίση (Ρωμαίους 8,20) - που κι αυτή υποτάχθηκε στη φθορά και στο θάνατο και προσδοκά κι αυτή τη λύτρωση.
πράγματι.... στο σχολείο όμως δε μας μαθαίνουν να βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής. Αφού είναι τόσο σημαντικό γιατί δεν το κάνουν; Ά, ξέχασα, τα παιδιά πριν πάνε σχολείο ήδη ξέρουν πως να βλέπουν με τα μάτια της ψυχής...
evaggelia έγραψε: Όλοι όμως έχουμε δικαίωμα στο όνειρο: ακόμα και στην υλική ζωή που ζούμε με τα χίλια δύο βάσανα, μπορούμε ν' αγωνιστούμε και να επανέλθουμε στην προπτωτική κατάσταση της ολοκληρωτικής ευδαιμονίας, κατακτώντας τη θέωση. Αν έχουμε τον απώτερο σκοπό της θέωσης να μας γεμίζει, τότε ουσιαστικά όλες οι συμφορές του κόσμου μας είναι πρόσκαιρες και ανίσχυρες.
Ευδαιμονία + θεώση , δεν είναι συνηθισμένη Ορθόδοξη ορολογία. Αυτά δεν τα είπε ο Χριστός αλλά ο Αριστοτέλης..........
evaggelia έγραψε: Όσο για το προπατορικό αμάρτημα, το σπέρμα του φωλιάζει σε όλους μας. Από τη στιγμή της πτώσης όλοι οι (ενήλικοι τουλάχιστον) άνθρωποι που έχουν παρελάσει από τον πλανήτη μας έχουν υποπέσει έστω και σε λίγα ηθικά παραπτώματα. Δεν υπήρχε ούτε θα υπάρξει - εκτός από το Θεάνθρωπο -άνθρωπος άμωμος και αναμάρτητος.
Η αμαρτία είπε παραπάνω μας έριξε στον ενδιάμεσο κόσμο (και όχι στην Άβυσσο) , τώρα μας λέει για ηθικά παραπτώματα. Ο μόνος ηθικά τέλειος άνθρωπος που κατέβηκε στη γη ήταν ο Χριστός, ο οποίος κατέβηκε και στην Άβυσσο. Τυχαίο;
evaggelia έγραψε: Το συνταρακτικό γεγονός της πτώσης του ανθρώπου και του αποχωρισμού του από τον Θεό έχει ριζώσει μέσα στο υποσυνείδητο κάθε ανθρώπου και έχει διαχρονικά κληρονομηθεί από γενεά σε γενεά ως τις μέρες μας, από την αρχαιότητα [2].

Δεν πληρώνει λοιπόν όλη η ανθρωπότητα την ανοησία δύο ανθρώπων. Ο Αδάμ και η Εύα εκπρόσωπούν ολόκληρο το ανθρώπινο είδος. Και ο πτωτικός κόσμος στον οποίο ζούμε (με όλες τις ασχήμιες και τα κακά του) είναι αποτελέσμα μιας αποκοπής από το Πανάγαθο Πνεύμα που δεν περιέχει ασχήμιες και πτώσεις μέσα Του.

Κατά την πλατωνική άποψη, που συναντάται και σε Ανατολικά θρησκεύματα, η ψυχή έπεσε από τον κόσμο των Ιδεών και περικλείστηκε στο σώμα, που αποτελεί τη φυλακή της Ψυχής. Η πτώση του ανθρώπου έγκειται σ' αυτόν τον φυλακισμό της Ψυχής στο σώμα, κατά την πλατωνική διδασκαλία πάντα. Η αθάνατη και αγέννητη ψυχή εγκλωβίστηκε στο θνητό και υλικό σώμα. Γι' αυτό η Ψυχή πάσχει και υποφέρει [3].
Να και οι "Πλατωνικές" ιδέες , σε ποιο έργο τα αναφέρει αυτά :unknw: ;
evaggelia έγραψε: Πολλές Υπέρτατες Αλήθειες, για να γίνουν καλύτερα κατανοητές από τον απλό άνθρωπο, εκφράζονται με σύμβολα, όπως η ιστορία των πρωτόπλαστων. Πολλοί θεωρούν ότι είναι ένα απλό παραμύθι, κανείς όμως δεν μπορεί να παραβλέψει τα ηθικά διδάγματα από το πάθημά τους και τα πολύ πραγματικά του αποτελέσματα....
Άρα τι μας λέει εδώ; ότι η ιστορία των πρωτόπλαστων ήταν ένας "μύθος" με συμβολικά νοήματα..... συμφωνώ αλλά είναι :0595
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

14
evaggelia έγραψε:ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6ο.

Η "περιοχή" και η δράση του κακού


Είδαμε την ουσία της Ανώτερης Διάνοιας, που πλημμυρίζει από αγάπη και σοφία, και την οδυνηρή έφεση των ανθρώπων προς την παράβαση του θείου νόμου. Δεν έχουμε λοιπόν έναν Θεό τιμωρό, που αρέσκεται να «αλλάζει τον αδόξαστο» στα παιδιά Του! Ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήρθε για να καταστρέψει τους ανθρώπους, αλλά για να τους σώσει, είχε πει ο Θεάνθρωπος (Λουκά 9, 56). Τα αίτια των συμφορών κάπου αλλού πρέπει να τα αναζητάμε και όχι στο Θεό, γράφει ο Πλάτων (Πολιτεία, 379c), ενώ ο Άγ. Γρηγόριος Νύσσης (4ος αι. μ.Χ.) τονίζει ότι «ο Θεός είναι έξω της αιτίας των κακών. Είναι ο ποιητής των όντων και όχι των μη όντων, ο δημιουργήσας την δράση και όχι την τύφλωση, ο αναδείξας την αρετή και όχι τη στέρησή της... Εάν κάποιος εκούσια καλύπτει τα μάτια του και δεν βλέπει το φως που λάμπει, ο Θεός δεν είναι η αιτία του μη βλέποντος» [1].
Αυτή λοιπόν ήταν η θετική διάνοια ας δούμε και την αρνητική:
evaggelia έγραψε: Ο διαβόλος (ή «Αρνητική Διάνοια») ήταν η γενεσιουργός αιτία, ο εφευρέτης του Κακού. Αυτός είναι που κατέχει το «κράτος του θανάτου» (Εβραίους 2, 14). Και εμείς βέβαια δεν είμαστε αμέτοχοι για τα δεινά του κόσμου μας, υποταγμένοι σ' αυτόν. Όταν π.χ. καίμε τα δάση ή μπαζώνουμε τα ποτάμια και προκαλούνται πλημμύρες, τότε λέμε «η φύση εκδικείται». Δεν εκδικείται όμως η φύση, εμείς «χαντακωνόμαστε» μόνοι μας.

Υπάρχει λοιπόν το Φως και το σκοτάδι' ο Ουρανός και η άβυσσος. Τα πάντα γύρω μας είναι μικρά θαύματα δημιουργίας, ζωής, Θεού: εμείς οι άνθρωποι, τα ζώα, οι πλανήτες. Για τα άσχημα της ζωής όμως δεν μπορούμε να καταλογίσουμε ευθύνες στο Θεό. Δεν μπορεί η Πηγή του Φωτός να εκπέμπει σκοτάδι. Δεν μπορεί ο Δημιουργός να έχει φτιάξει την κακία και την αταξία, μαζί με τη ζωή και το φως. Ο αντίθετος Του είναι που τα προκαλεί, η πνευματική αρχή του Κακού δηλαδή. Γι' αυτό και δεν πρέπει να τα διαχωρίζουμε απ’ αυτόν. Απορρίπτοντας αυτόν, είναι σαν να απορρίπτουμε τον Θεό. Μην πιστεύοντας ότι υπάρχει το κακό και ο «εφευρέτης» του, είναι σα να ρίχνουμε όλα τα άσχημα στον παράγοντα τύχη, σε ακαθόριστες συμπτώσεις, οπότε και η ζωή και η δημιουργία ερμηνεύονται αναλόγως (αθεϊσμός).
Δηλαδή μας λέει να πιστεύουμε στον οξαποδό για να μην απορρίπουμε το Θεό. Καλύτερα στη τύχη.
evaggelia έγραψε: Όπως λοιπόν καθετί το καλό, το δημιουργικό (π.χ. το δώρο της ζωής) οφείλεται στην Αρχή των Όλων, στο Αιώνιο Φως, έτσι και καθετί το κακό, ό,τι δηλαδή παρεκκλίνει από το Φως την αγαθότητα, την προσφορά, έχει την πηγή του στην αρνητική και διασπαστική διάνοια. Γιατί να διαιρούμε το Κακό σε «εκατό» μέρη και να μην το εκλαμβάνουμε και συνολικά, ενιαία, σαν μια «μονάδα», απλοποιώντας τα πράγματα; Ας το σκεφτούμε σαν ένα δέντρο με όλα τα παρακλάδια του κακού, ένα δέντρο που «φύτρωσε» με τις πτώσεις των αγγέλων και των ανθρώπων.
Να και ο καμπαλισμός...... ωραίο κείμενο........ :χουχου
evaggelia έγραψε: Σαν μια «μονάδα», πηγή πονηρίας και αταξίας, ας φανταστούμε ότι το Κακό εδρεύει σε μια «αιθερική περιοχή», μια συγκεκριμένη πνευματική κατάσταση ύπαρξης.
Να και τα υποσεινήδητα μυνήματα... :music:
evaggelia έγραψε: Όλες οι κακές σκέψεις και οι λογισμοί (που γεννούν φόνους και πολέμους π.χ.), όλα τα δεινά (αρρώστιες κτλ.), όλες οι λανθασμένες εκτιμήσεις και επιλογές μας σε προσωπικό η γενικό επίπεδο (ατυχήματα κτλ), όλα τα πάθη, οι αδυναμίες και οι εξαρτήσεις (ναρκωτικά κτλ) προέρχονται, υποκινούνται από την ίδια πηγή - «περιοχή», από την οποία ξεπηδά και το αντίστοιχο «δέντρο». Ο Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός (675­754 μ.Χ.) γράφει: «Όλες οι αδυναμίες και τα ακάθαρτα πάθη είναι δουλειά του διαβόλου και του μυαλού του. Αλλά, ενώ είναι ελεύθερος να προσβάλλει τον άνθρωπο... δεν έχει τη δύναμη να κυριαρχήσει σε κανένα: γιατί εμείς έχουμε τη δύναμη (δοσμένη από το Θεό) να δεχτούμε ή όχι να μπλέξουμε στη σύγκρουση» [2].

Οι άνθρωποι λοιπόν, είναι που σκέφτονται και επιλέγουν λανθασμένα, σε κάποιες αποφάσεις τους απ’ τη μια, ή απ’ την άλλη συγκατανευόμενοι στους εχθρικούς λογισμούς (πειρασμούς), με όλα τα άσχημα επακόλουθα, δεν θα συνέβαιναν όμως όλα αυτά, αν δεν υπήρχε η πρώτη αποστασία και η παραχωρηθείσα δύναμη του Εωσφόρου. Από τότε το Κακό «κάπου» υπάρχει, γι' αυτό και, άμεσα ή έμμεσα, επηρεαζόμαστε από την κακή «περιοχή».
αυθαίρετα λόγια.....για να μη πω τίποτα άλλο ....ελπίζω να το καταλαβαίνεται ...
evaggelia έγραψε: Το κακό κυριαρχεί στη ζωή γιατί ο διάβολος είναι ο «άρχων του κόσμου τούτου» (Ιωάννη 12,31), δηλ. του πτωτικού υλικού κόσμου, όπου συνυπάρχει βέβαια με το Καλό, σαν τον θετικό και αρνητικό πόλο ενός μαγνήτη [3]. Αυτό γίνεται ολοφάνερο και στην καθημερινή μας ζωή, αφού παρατηρούμε συνεχείς εναλλαγές θετικών και αρνητικών γεγονότων, αλλά είναι ξάστερο και στη δική μας συμπεριφορά: αν βρούμε δουλειά σε κάποιον άπορο, αυτόματα έχουμε πράξει το καλό, ενώ αν φερθούμε με μίσος εκδικούμενοι έναν συνάνθρωπο μας, τότε αναμφισβήτητα έχουμε πράξει το κακό.

Ίσως η εμμονή μας στη συγκεκριμένη θεματολογία να ξενίζει μερικούς, κατανοώντας όμως τη φύση του Καλού και του Κακού θα κατανοήσουμε επαρκέστερα τη φύση των UFO αλλά και άλλων ανεξήγητων φαινομένων.
καλά ... μου τελείωσε τελικά το ποπ κορν και για UFO δεν έμαθα τίποτα...
evaggelia έγραψε: Το Κακό και οι πολυμήχανες δυνάμεις του (δαίμονες) προσπαθούν διαρκώς να αποτρέψουν την επάνοδο μας στον αέναο, Αιώνιο Πατέρα μας και σκαρφίζονται πολλαπλές μεθόδους (στους πρωτόπλαστους, ας πούμε, «συστήθηκε» ως φίλος).

Άλλες φορές μας ωθούν π.χ. στην απογοήτευση, στους αυτοτραυματισμούς, μέχρι και στην αυτοκτονία, άλλες φορές στη φιλαργυρία και στη φιλαυτία κτλ. Πρόκειται για μια μυστηριώδη ακατανίκητη τάση και έλξη που νοιώθει πολλές φορές ο άνθρωπος για το κακό. Φαίνεται να υπερβαίνει δηλαδή τις δυνάμεις του. Τις περισσότερες φορές όμως ο άνθρωπος ούτε καν υποψιάζεται το ολίσθημα του και την επήρεια που δέχεται.

Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, το «δέντρο του Κακού» περιλαμβάνει και όλες τις αρρώστιες που καταταλαιπωρούν τους ανθρώπους στη ζωή. Ακόμα και ο καρκίνος, μια από τις μάστιγες του 20ου αιώνα, προσβάλλει τον άνθρωπο μέσω της διάσπασης, της τακτικής δηλαδή που χρησιμοποιεί και η Αρνητική Διάνοια: Τη στιγμή που όλα βαίνουν καλώς στην υγειά ενός ατόμου, κάποια κύτταρα, τα καρκινικά, αρχίζουν ξαφνικά και εναντιώνονται στη φύση, αποστατούν και διαχωρίζονται από τα υγιή, επιφέροντας την ασθένεια.
Είπαμε απλό , και όχι κατ ανάγκη επιστημονικό, αλλά αυτό είναι αντιεπιστημονικό, και αυθαίρετο και μάλλον αντι-Ορθόδοξο αν κρίνει κανείς από τα λεγόμενα
evaggelia έγραψε: Φυσικά, η ύπαρξη του Κακού αποτελεί ένα πόνο για τον Δημιουργό και για εμάς, τα πλάσματα Του. Επιτρέπει όμως την ύπαρξή του για να μπορεί ο άνθρωπος να διαλέξει την πλευρά που θα υπηρετήσει, μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας του. Η ύπαρξη του Κακού λοιπόν διευκολύνει τη θεμελίωση του αυτεξούσιου των ψυχών. Είναι το μέτρο της κρίσης. Ο Άγ. Αυγουστίνος (354 - 430 μ.Χ.) υποστηρίζει ότι είναι πρότιμοτερο να έχει κανείς ελεύθερη βούληση και να αμαρτάνει, παρά να μην έχει αυτό το δώρο και να μην αμαρτάνει. Κάθε αναγκασμός της ελεύθερης βούλησης σημαίνει την κατάργηση της και μια άκρα τυραννία [4].

Δεν μπορεί κάποιος δηλαδή ν' αποκτήσει συνείδηση φωτός άνευ της εναντίωσης στο σκότος, δεν μπορεί να λάμψει η αλήθεια δίχως την απόκρουση του ψέματος (εναντίωση αντιθέτων).
Αυτό ξανά πέστο!
evaggelia έγραψε: Το Κακό λοιπόν είναι αναγκαίο... κακό, για να εμφανίζεται η έκφραση του αυτεξούσιου σε όλους τους ανθρώπους και, ως αποτελέσμα, να διακρίνονται οι διαβαθμίσεις στην ψυχική ποιότητα τους. Από αυτούς, οι αληθινοί πιστοί μελετούν προσεκτικά τη μέλλουσα θριαμβευτική ένωση τους με το Θείο και περιβάλλουν με εμπιστοσύνη τις παραχωρήσεις Του στο Κακό.

Γιατί, αν όλοι οι καλοί, ευσεβείς και πιστοί άνθρωποι ζούσαν υγιείς ως τα βαθιά γεράματα τους και όλοι οι ασεβείς τιμωρούνταν αμέσως και φανερά σε όλους για τις πράξεις τους, τότε θα γινόμασταν όλοι «καλοί» και «ευσεβείς» από φόβο, καταναγκαστικά και συμφεροντολογικά (παραβίαση της ελευθερίας - πίεση υποχρεωτική προς το καλό). Ή, αν κάθε φορά που πέφτουμε σε κάποιο ηθικό παράπτωμα παραμορφώνεται το πρόσωπο μας, δεν θα τολμούσαμε να ξανακάνουμε το παράπτωμα αυτό. Παραμορφώνεται όμως το αόρατο πνεύμα μας και τη στιγμή εκείνη «ενώνεται» με τον καθαυτό κόσμο της παραμόρφωσης. Την άβυσσο... Με την υπομονή και τον αγώνα ενάντια στο Κακό και στις θλίψεις αποκτάται η πείρα και η ελευθερία του φωτισμένου ανθρώπου.

http://www.oodegr.com/oode/biblia/texno1/A6.htm
Αμήν.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

15
evaggelia έγραψε:ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7ο.

Σατανάς - Δαίμονες. Υπάρχουν;


Θα παρατηρήσατε ότι αρκετές φορές ως το σημείο αυτό θίξαμε την έννοια του Κακού, το Σατανά και τους δαίμονες.. Αναφερόμαστε λοιπόν σ' αυτούς, όχι για να τρομοκρατήσουμε εσάς τους αναγνώστες, αλλά γιατί εκτιμούμε ότι το όλο ζήτημα ανήκει στην πραγματικότητα, η οποία δεν είναι μονοδιάστατη (μόνο Καλή).
Περισσότερο για το κακό μιλάει παρά για το καλό.....
evaggelia έγραψε: Δεν μπορούμε λοιπόν να «κλείνουμε τα μάτια» στην πραγματικότητα αυτή, όσο τρομακτική ή πικρή κι αν είναι. Αποκλειστικός στόχος μας είναι η ανεύρεση της αλήθειας και όχι η κινδυνολογία, η τρομοκρατία ή κάποια πονηρή καθοδήγηση. Η έννοια του Κακού δεν πρέπει να συνεπάγεται το φόβο και την ανησυχία, αλλιώς έχουμε πέσει στην ίδια την παγίδα του.

Το Πνεύμα που μας έδωσε ο Θεός, δεν είναι πνεύμα δειλίας αλλά Πνεύμα δύναμης, αγάπης και σωφρονισμού (προς Τιμοθεον Β', 1, 7). Ο αληθινός εργάτης του Καλού δεν έχει να φοβηθεί τίποτα: «Όποιος αγαπάει δε φοβάται. Η τέλεια αγάπη διώχνει το φόβο. Γιατί ο φόβος [για τον θάνατο, ας πούμε] σχετίζεται με την τιμωρία, κι αυτός που φοβάται την τιμωρία, δείχνει πως δεν έχει φτάσει στην τέλεια αγάπη» (Ιωάννου Α, 4,18). «Αδερφοί μου, πάρτε δύναμη από τον Ισχυρό Κύριο. Ντυθείτε με την πανοπλία του Θεού για να μπορέσετε ν' αντιμετωπίσετε τα τεχνάσματα του διαβόλου» (Έφεσίους 6, 10 - 11).
Που κολλάνε όλε αυτά.... :puppet
evaggelia έγραψε: Οι περισσότεροι άνθρωποι αμφισβητούν την ύπαρξη του Σατανά και των δαιμόνων, δεν μπορούν όμως ν' αρνηθούν την ύπαρξη του Κακού σε διάφορες εκφράσεις της ζωής, γιατί είναι εμφανής. Το Καλό, ο Θεός υπάρχει, έχει πνευματική υπόσταση, υπάρχει όμως και το Κακό [1]. Κι αν μερικοί από εσάς τους αναγνώστες έχετε «αλλεργία» στη λέξη «Σατανάς» ή «διάβολος», με όλα τα προσωνύμιά του, μπορείτε άνετα να την αντικαταστήσετε με τη λέξη «Κακό», γιατί είναι περίπου το ίδιο και το αυτό.

Το κυριότερο επίτευγμα του Σατανά, είναι ότι μας πείθει πως δεν υπάρχει (Μποντλέρ). Αν όμως κάποιος πιστεύει ότι όλα αυτά είναι ανοησίες των θρησκόληπτων, μπορεί: ν' αποτανθεί: στους μαύρους κύκλους των σατανιστών, οι οποίοι έχουν απίστευτες εμπειρίες να τους διηγηθούν. Αλλά και άλλοι, αδαείς, που «για πλάκα» έκαναν μια επίκληση ή ένα πείραμα, δοκίμασαν δυσάρεστες εκπλήξεις.

Όποιοι αμφιβάλλουν για την ύπαρξη των δαιμονικών δυνάμεων, δεν απορρίπτουν μόνο τη Χριστιανική τεκμηριωμένη κοσμοθεωρία, αλλά και τους ίδιους τους σατανιστές
Αυτό σε πονάει κύριε συγγραφέα ε;; παραδέξου το.... :cooll
evaggelia έγραψε: , σ' όλα τα παρακλάδια τους, καθώς και τη μαγεία (που δρα μέσω των δαιμονικών αυτών δυνάμεων). Πώς εξηγούνται δηλαδή τα φαινόμενα που συμβαίνουν σε πολλές σατανιστικές τελετές, πως εξηγείται η αόρατη και καταστρεπτική δύναμη της μαγείας;

Η επίκληση του ονόματος του Άρχοντα του Σκότους και των «συν αυτώ» δαιμόνων, η χρήση των συμβόλων του και όλα τα τυπικά της λατρείας του, μαζί φυσικά με την ανάλογη ηθική ποιότητα των «λειτουργών» του, ενεργούν και επηρεάζουν πρόσωπα και πράγματα. Κι αν επιχειρήσουμε να εξηγήσουμε τις εμπειρίες αυτές με την εύκολη λύση της αυθυποβολής για παράδειγμα, ή της φαντασίας, δημιουργούνται ακόμα περισσότερες απορίες για τη φύση αυτών των φαινομένων. Μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων πιστεύει στην ύπαρξη του Αντίθεου πνεύματος, γιατί και το ίδιο έχει δώσει πολλές απτές αποδείξεις για την ύπαρξή του.
Θα ξεράσω τα ποπ - κορν
evaggelia έγραψε: Έξάλλου, τα δαιμόνια (τα κακά πνεύματα), δεν είναι Χριστιανικό «προνόμιο». Πολλοί λαοί, όπως και φυλές ινδιάνων και άλλων ιθαγενών, πίστευαν - και πιστεύουν ακόμα - στην ύπαρξή τους. Η λέξη «δαίμονας» είναι ελληνική και αρχικά σήμαινε «Θεότητα».

Αλλά και η λέξη «διάβολος» είναι ελληνική και σημαίνει «συκοφάντης». Τα μεταγενέστερα δε χαρακτηριστικά του έμοιαζαν με τα χαρακτηριστικά των θειοτήτων του κάτω κόσμου και δαιμονικών μορφών της αρχαίας μυθολογίας. Εμφανίζεται όπως οι Σάτυροι και οι Σειληνοί, ή όπως ο Πάνας με μορφή τράγου.

Και σε άλλες θρησκείες εντοπίζουμε αντίστοιχες με του διαβόλου προσωποποιήσεις του κακού. Στους αρχαίους Αιγυπτίους ο Σηθ, στη θρησκεία του Ζαρατούστρα ο Αρψάν, που, όπως ο Χριστιανικός «Σατανάς», είναι η εκδήλωση του σκοταδιού και της κακής αρχής, στον Βουδισμό είναι ο Μάρα, ο πειρασμός, και στο Ισλάμ είναι ο Ιμπλίς ή Σεϊτάν [2]. Κακά πνεύματα (δαίμονες) υπάρχουν και στον Κομφουκιανισμό. Για τους Κινέζους, τα κακά όντα (Κουέι, Κβέι) κατάγονται από το Γιν, την αρνητική δύναμη, αντίθετη του Γιάνγκ.

Υπάρχει άραγε κάποια σχέση αυτής της σκοτεινής δύναμης με το θέμα των UFO; Θα καταδυθούμε στη συνέχεια σ' έναν χείμαρρο από συγκλονιστικά στοιχεία και ντοκουμέντα, και τα συμπεράσματα... δικά σας.

http://www.oodegr.com/oode/biblia/texno1/A7.htm ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.......

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΟΧΙ ΑΛΛΟ :0307 :0307 :0307 :0307 :0307
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

16
UFΟΝΑΥΤΕΣ: ΟΙ...«ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΕΣ»

(ΕΚΟΥΣΙΕΣ ΠΑΡΑΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ)


Από το βιβλίο:

UFO –Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ
Ομάδα Μυσταγωγία - Εκδόσεις: Νεκτ. Παναγόπουλος


Με τα ψέματα όμως των «εξωγήινων» δεν τελειώσαμε. Ένας σημαντικός κλάδος των ψεμάτων τους αφορούν στη μαντεία. Στις ιδιαίτερες επαφές τους με κάποιους μάρτυρες, κάνουν διάφορες προβλέψεις, που δεν επαληθεύονται (μήπως αυτό θυμίζει λίγο και τους μάρτυρες του Ιεχωβά;). Πολλά «όντα» γνωστοποιούν στους μάρτυρες ότι η ανθρωπότητα έχει πάρει πολύ άσχημο δρόμο (ευχαριστούμε για την πληροφορία), και ότι αν συνεχίσουμε έτσι θα καταστραφούμε.

Εδώ και πολλά χρόνια, τα «εξωγήινα όντα» προαναγγέλλουν στους μάρτυρες ότι «σε λίγο καιρό η Γη θα καταστραφεί». Όπως βλέπετε όμως... υπάρχουμε ακόμα! Όσο για το μακρινό μέλλον μας, λένε άλλοι «εξωγήινοι», προβλέπεται πολύ... ευοίωνο. Εκτός από διάφορες, φυσικές ή μη, καταστροφές, έχουν προβλέψει ότι θα γίνει Παγκόσμιος Πόλεμος και ποιος ξέρει τι άλλο. Άλλοτε «προφητεύουν» ότι «σε λίγο καιρό θα καταστραφεί μία πόλη» (π.χ. το Λέηκ Σίτυ της Μινεσσότα στην «επαφική» Μάριαν Κήτς το 1954). Φυσικά, ούτε κι αυτό τους «βγήκε», προς λύπη τους ίσως.

Λίγες μέρες πριν την κατάκτηση της Σελήνης το 1969, τα ξένα όντα επικοινώνησαν με τον 23χρόνου Τίμοθυ Γκρήν Μπέκλεϋ, αρχηγό της οργάνωσης «Διαπλανητική υπηρεσία ειδήσεων», ο οποίος με τη σειρά του πληροφόρησε τον κόσμο για τα εξής: «Εάν αποβιβαστούμε στη Σελήνη, θα υπάρξουν αντίκτυποι στη Γη - σεισμικές δονήσεις, εκρήξεις, πυρκαγιές και διακοπή της ηλεκτρικής ενέργειας». «Τα ξένα όντα χρησιμοποιούν τη Σελήνη ως βάση και θα προσπαθήσουν να εμποδίσουν τους Γήινους, αν επιχειρήσουν να την κάνουν αποικία τους».

Συχνά τα «ξένα όντα» δίνουν και συγκεκριμένες ημερομηνίες για τις καταστροφικές - ως επί το πλείστον - «προφητείες» τους, ποτέ όμως δεν έχουν «πέσει μέσα». Πάγια τακτική των επιδεικτικών - ψευδολόγων πνευμάτων είναι να «προφητεύουν». Οι προβλέψεις τους κινούνται στο ίδιο μοτίβο. Ένα τέτοιο πνεύμα αποκάλυψε σε ένα μοναχό στο Άγ. Όρος, ότι μέσα σε σαράντα μέρες θα έχει πεθάνει. Ο μοναχός δεν έλεγε να βγάλει την ιδέα αυτή από το μυαλό του. Ειδικά τις τελευταίες μέρες και ώρες της «προθεσμίας» του, είχε καταβληθεί: αδικαιολόγητα από έντονο άγχος και φόβο. Τελικά έζησε! Δεν είχε την ίδια τύχη όμως ένας περίφημος αστρολόγος του 16ου αιώνα, ο Καρντάνο. Ο Καρντάνο είχε προβλέψει ακόμα και την ημερομηνία του θανάτου του. Ήρθε όμως η σημαδιακή ήμερα. Μεσημέριαζε. Βράδιαζε. Ο Καρντάνο ήταν ακόμα ζωντανός. Έπρεπε όμως να πεθάνει, διαφορετικά θα έχανε το κύρος του. Και βρήκε τη λύση... Αυτόκτονησε!

Ο γιος του Νοστράδαμου, ο Μιχαήλ (15ος αι.), είχε προβλέψει ότι κάποια πόλη θα καταστρεφόταν από πυρκαγιά. Οι μέρες περνούσαν. Η πόλη δεν καιγόταν. Τότε έσπευσε και την πυρπόλησε ο ίδιος!...Το δυσάρεστο γι' αυτόν ήταν ότι έγινε αντιληπτός από τους κατοίκους της πόλης, κι αυτό σήμανε το τέλος του και το τέλος των «προφητειών» του.

Ο Έντγκαρ Κέησυ (1877-1945), ο γνωστός ως «κοιμώμενος προφήτης», έκανε πολλές αποτυχημένες καταστροφικές προβλέψεις, σαν τους «εξωγήινους». Για παράδειγμα είχε προβλέψει αναστροφή των μαγνητικών πόλων για το έτος 1998... Τις «θεραπευτικές» του ικανότητες τις απέκτησε όταν ήταν μικρό παιδί, από μία συνάντηση που είχε σ' ένα δάσος με μία «ακτινοβολούσα οντότητα» (δαίμονα μετασχηματισμένο σε φωτεινό άγγελο), η οποία υπήρχε σε μία σφαίρα φωτός.

Συχνά, τα «διάμεσα» (μέντιουμ) προφητεύουν κατόπιν επίκλησης στα πνεύματα. Πνεύματα όμως και άνθρωποι, μπλεγμένοι στα δίχτυα της αλαζονείας και του κομπασμού, καταλήγουν να συνεργάζονται. Τα μέντιουμ όμως θεωρούνται και εκλεκτοί δέκτες, εκτός των (πονηρών) πνευμάτων, και των «εξωγήινων». Πολλά μέντιουμ, ειδικά στην Αμερική (ΗΠΑ) και στην Αγγλία, ισχυρίζονται ότι έχουν επαφές με «εξωγήινες οντότητες». Οι «ικανότητες» και των δύο είναι ίδιες: διαβάζουν τη σκέψη, προκαλούν πνευματιστικά φαινόμενα, ενώ τα μέντιουμ, σε κάποιες περιπτώσεις βρίσκουν χαμένα αντικείμενα και ανθρώπους. Οι δαίμονες, σαν άυλα πνεύματα, μπορούν να μαθαίνουν και να βλέπουν τα πάντα στην υλική δημιουργία, στο σύμπαν, σ' όλο τον «κόσμο τούτο». Μπορούν να μεταβαίνουν οπουδήποτε με την ταχύτητα της αστραπής όπως έχουμε πει, και να ψιθυρίζουν τις πληροφορίες ή τις γνώσεις τους στο νου του ανθρώπου.

Ο πρωτοπόρος παλιός ερευνητής των ΑΤΙΑ στις ΗΠΑ, Τζων Κηλ, παραδέχεται: «Νιώθω αμηχανία, αναπολώντας τις φορές που βρέθηκα νυχτιάτικα σε χωράφια μαζί μ' επαφικούς που ξαφνικά άρχιζαν να μιλούν με βαριά φωνή, δηλώνοντας ότι προέρχονται από το έξω διάστημα. Ανεξάρτητα από το πόσο πονηρές και περίπλοκες ερωτήσεις τους έκανα, έδιναν πάντα μια γρήγορη και λογική απάντηση. Φαινόταν να γνωρίζουν τα πάντα για ο,τιδήποτε, όπως ακριβώς και οι δαίμονες σε περιπτώσεις δαιμονοληψίας γνώριζαν και τις παραμικρότερες λεπτομέρειες της ζωής των εξορκιστών. Εξάλλου, η λέξη δαίμων σημαίνει και γνώση.

Ο Βεντούρα Μασέϊρας, ένας 73χρόνους αγράμματος χωρικός του Τρές Αρρόγιος της Αργεντινής, στις 30 Δεκεμβρίου του 1972 είχε μία στενή επαφή με ΑΤΙΑ. Λίγες μέρες μετά, άρχισε εντελώς ξαφνικά ν' αναπτύσσει δύσκολες φιλοσοφικές, θεολογικές και αστρονομικές έννοιες και θεωρίες, καθώς και μαθηματικούς υπολογισμούς. Πίστευε επίσης ότι σύντομα ένα μέρος της γης θα καταστρεφόταν από ατομικές εκρήξεις. Σ' έναν άλλο μάρτυρα, τον Τσακ Ντόιλ (Φλορενς Κεντάκι - ΗΠΑ, 2/5/75), οι ξένοι τοποθέτησαν στο μυαλό του μαθηματικές εξισώσεις χωρίς κανένα νόημα.



Από το 1876 ο ερευνητής G.H. Pember, στο βιβλίο του «Earth's Earliest ages and their cοnnectiοn with mοdern Sρiritualism and Theοsοphy», είχε επισημάνει: «Ο αποκρυφιστής έρχεται σ' επικοινωνία με τα πνεύματα του αέρα και μπορεί να λάβει οποιαδήποτε γνώση κατέχουν αυτά, ή οποιαδήποτε λανθασμένη εντύπωση επιλέγουν αυτά να μεταδώσουν... Τα δαιμόνια φαίνονται αποφασισμένα να κάνουν διάφορα θαύματα επί παραγγελία». Ο μάγος ταυτίζεται με τον επιστήμονα που αναζητά τη γνώση για εγωιστική ικανοποίηση, αδιαφορώντας για τους ηθικούς νόμους και το ηθικό κόστος. Προχριστιανικοί πολιτισμοί, όπως οι Αζτέκοι, οι Μάγιας κι άλλοι, βρισκόμενοι υπό την εξουσία των πεπτωκότων πνευμάτων με τις ανθρωποθυσίες, τη λατρεία ειδώλων και τις οργιαστικές τελετές, αποκόμιζαν ως αντάλλαγμα τις γνώσεις ή τις υπερφυσικές δυνάμεις των πνευμάτων, ενώ συνήθιζαν ν' ασχολούνται και με το μέλλον. Ορισμένοι τέτοιοι λαοί είχαν επικοινωνία και με «Θεούς που κατέβηκαν από τον ουρανό», «αστρικά όντα» που επίσης τους έδιναν γνώση. Έχοντας τόσο καλές σχέσεις με τα υποκριτικά πνεύματα, πως να μην ξεγελαστούν από αυτά;

Οι μύθοι των Σουμερίων λένε ότι είχαν διδαχτεί τις γνώσεις από υδρόβιους δαίμονες. Για τους Ατλαντιανούς, αν υπήρχαν, λέγεται ότι εξασκούσαν τη μαγική τέχνη και αποκτούσαν υπέρ - γνώσεις (ορισμένοι πιστεύουν ότι είχαν στην κατοχή τους μηχανές και σκάφη), αλλά τελικά αυτοκαταστράφηκαν και καταποντίστηκε η ήπειρος. Στα παραπάνω παραδείγματα βέβαια δεν εντάσσονται και οι γνώσεις του Αρχιμήδη π.χ., του Ιπποκράτη ή του Αριστοτέλη, που πρόσφεραν τα μέγιστα στον ανθρώπινο πολιτισμό και εξακολουθούν να κοσμούν το πάνθεον των ανθρώπινων γνώσεων, ως προπομποί της σημερινής επιστήμης. Πόσες φορές όμως οι δαίμονες έχουν «προσφέρει» τον απαγορευμένο καρπό της γνώσης από το «δέντρο του κακού» και γκρεμίζουν τη ψυχή στο βόρβορο... Η ψυχή θυσία στο βωμό της «γνώσης». Τα πάντα θυσία στο τώρα και, τελικά, στο τίποτα. Όπως οι πρωτόπλαστοι. Όπως τα θύματα των «εξωγήινων», αλλά και όσοι αναζητούν τη «γνώση» και τίποτα άλλο. Το κορίτσι που είχε μαντικό πνεύμα ή πνεύμα πύθωνα (Πράξεις Αποστόλων 16,16), έβλεπε και γνώριζε πράγματα που δεν τα έβλεπαν, ούτε τα γνώριζαν οι άλλοι. Όταν ο Απόστολος Παύλος έδιωξε το πνεύμα, η κοπέλα δεν είχε πια αυτές τις υπερφυσικές ικανότητες που της έδινε το πνεύμα.

Η Πυθία, έχοντας κι αυτή πνεύμα πύθωνα, είχε πάρει το όνομά της από το Δράκο Πύθωνα, που φύλαγε τον Ιερό Ομφαλό, το κέντρο της γης. Καθόταν σ' ένα τρίποδο σκαμνί, άνοιγε τα σκέλια της και εισχωρούσε το μαντικό πνεύμα μέσα της. Τότε, έπεφτε σε έκσταση και έβγαζε τους χρησμούς ενώ παράλληλα έβγαιναν αφροί από το στόμα της, έτρεμε και ανορθώνονταν οι τρίχες του κεφαλιού της. Μετά τους χρησμούς ήταν άρρωστη για αρκετό διάστημα. Όλα τα παραπάνω είναι και συμπτώματα που παρατηρούνται σε δαιμονισμένους, σε μάγους και μάγισσες του μεσαίωνα και γενικότερα σε όσους, εκούσια ή ακούσια, έχουν καταληφθεί από πνεύμα παραφροσύνης, εκστομίζοντας ασυνάρτητα λόγια. Δεν εξαιρούνται και τα μέντιουμ, που συχνά παρουσιάζουν νευρικές διαταραχές, σπασμούς και υπερευαισθησίες.

Σε κατάσταση έκστασης (εκτός ελέγχου), από παραισθησιογόνα ναρκωτικά (LSD) ή φυτά (χασίς, μανδραγόρες), ή από επικλήσεις πνευμάτων, οι δαίμονες αναλαμβάνουν δράση. Εκ διαμέτρου αντίθετη η θεία έκσταση, που προέρχεται από θεία οράματα, όπως συνέβη στον Απόστολο Πέτρο (Πράξεις Αποστόλων 10,10). Αν και συνοδεύεται συνήθως από την παύση κάθε δραστηριότητας των σωματικών αισθήσεων, αφήνει ανέπαφη την προσωπικότητα, τη συνείδηση και υψώνει τον άνθρωπο στο Θείο Πνεύμα.

Όσοι πήγαιναν στο Τροφώνειον Άνδρον στη Βοιωτία, έφευγαν μισότρελοι. Είχε παραμείνει κιόλας, για όσους είναι σκυθρωποί και αγέλαστοι, το γνωμικό «Ες Τροφωνίου μεμάντευται». Ακόμα, ο Απόλλων λεγόταν και Λοξίας, εξαιτίας των «λοξών», αινιγματικών χρησμών του. Οι χρησμοί και οι δαιμονοκαταλήψεις συναντώνται και σε λατρείες, όπως η Βουντού. Τα μέντιουμ ανακατεύονται και σε άλλα δαιμονικά «παιχνίδια». Εκτός από τις κοινές τράπουλες, μεταχειρίζονται και τη μεσαιωνική τράπουλα Ταρό, η οποία έχει ρίζες στην Αιγυπτιακή μαγεία και χρησιμοποιείται ιδιαίτερα και από τους σατανιστές.

Ο Μ. Αντώνιος ξεσκεπάζει και στο θέμα των μαντείων όλα τα σχέδια και τα κόλπα των απατηλών πνευμάτων: «Όταν έρχονται τη νύχτα οι δαίμονες και θέλουν να σας πουν τα μέλλοντα ή σας λένε ότι εμείς είμαστε άγγελοι, μην τους προσέχετε γιατί ψεύδονται...». «Οι δαίμονες είναι θρασείς και αδιάντροποι. Γιατί αν νικηθούν, χρησιμοποιούν πάλι άλλους τρόπους. Και προσποιούνται ότι μπορούν να μαντεύουν και να προλέγουν αυτά που θα γίνουν μετά από μερικές μέρες». «Σκοπός τους, αυτούς που δεν μπόρεσαν να εξαπατήσουν με τους πονηρούς λογισμούς, έστω και με αυτά τα οράματα, ύπουλα να τους συλλάβουν στα δίχτυα τους».

«Οι δαίμονες δεν γνωρίζουν το μέλλον. Απλώς συνδυασμούς κάνουν. Μόνο ο Θεός γνωρίζει τα πάντα προτού γίνουν. Αυτοί, όσα βλέπουν, σαν κλέφτες, προλαβαίνουν να μας τα αναγγείλουν. Γιατί σαν πνεύματα που είναι, είναι σε θέση να βλέπουν αυτούς που άρχισαν να βαδίζουν, κι ενώ ακόμα βρίσκονται μακριά, προλαβαίνουν να μας τους προαναγγείλουν. Είναι όπως οι κυβερνήτες των πλοίων και οι γεωργοί, που, από την πείρα τους, όταν κοιτάζουν τις καιρικές συνθήκες, προλέγουν αν θα κάνει άσχημο ή καλό καιρό. Γι' αυτό και δεν πρέπει να τους δίνετε μεγάλη σημασία. Διότι εγώ πιστεύω ότι αν μία ψυχή είναι από παντού καθαρή και ζει αληθινά κατά φύση, μπορεί να αποκτήσει το διορατικό χάρισμα και να βλέπει περισσότερα και πολύ μακρύτερα από τους δαίμονες, επειδή θα έχει τον Κύριο που θα της τα αποκαλύπτει». Έτσι λοιπόν εξηγούνται οι επιτυχίες των δαιμονίων στις «προβλέψεις». Ίσως όμως υπάρχουν και άλλες δύο εξηγήσεις: τη στιγμή που το διάμεσο (μέντιουμ) βλέπει ότι κάποια άσχημα κυρίως γεγονότα θα συμβούν και τα ανακοινώνει στο «θύμα», τα γεγονότα αυτά μπορεί να επαληθευτούν για δύο λόγους: 1) Λόγω αυθυποβολής του θύματος. Το κακό που φοβάται ότι θα πάθει τριβελίζει το μυαλό του. Προσπαθεί να μην το σκέφτεται, αλλά μάταια. Έτσι, σπρώχνει ασυναίσθητα τον εαυτό του προς το κακό ή το καλό, αν οι «προβλέψεις» είναι θετικές. Τα μέντιουμ δηλαδή εκμεταλλεύονται τη δύναμη της αυθυποβολής, της αρνητικής η θετικής ψυχολογίας του ανθρώπου, που φέρνει τα ανάλογα αποτελέσματα και γεγονότα. 2) Η καθαρά εγωιστική διαδικασία της πρόβλεψης από το μέντιουμ, μπορεί να βγάλει απ' την αφάνεια το άσχημο αυτό γεγονός και τελικά αυτό χτυπάει την πόρτα της πραγματικότητας. Η διαδικασία δηλαδή της πρόβλεψης προκαλεί τις αρνητικές δυνάμεις, οι οποίες ευχαρίστως ν' απαντήσουν με ένα «δικό τους» συμβάν (θάνατο, ατύχημα, κ.α.), ή, το κυριότερο, με μία ψυχική χρεοκοπία. Τα πονηρά πνεύματα λοιπόν τη δουλειά τους κάνουν, που είναι η αρπαγή ψυχών. Οι άνθρωποι; Και τα μέντιουμ και το κοινό τους, θύματα για διαφορετικό λόγο και οι δύο, έχοντας απομακρυνθεί από την Αλήθεια, αγνοούν τα κόλπα του εχθρού μας, που μπορεί και μετασχηματίζεται σε «άγγελο του φωτός». Αγνοούν όμως και το φωτεινό μονοπάτι, στο οποίο μας καθοδηγεί ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, η οποία καταδικάζει τις μαντείες σ' όλες τις μορφές.

Διαβάζουμε λοιπόν στην Καινή Διαθήκη (Πράξεις Αποστόλων 1, 7) : «Δεν είναι δική σας υπόθεση να ξέρετε τα μελλούμενα, αυτά που πρόκειται να συμβούν, τα οποία κράτησε ο Πατέρας για τη δική του εξουσία». Υπάρχει λόγος που το μέλλον είναι «κλειδωμένο», δε νομίζετε; Ή μήπως είναι τυχαία «κλειδωμένο»; Δεν μπορούμε, αλλά και δεν πρέπει να γνωρίζουμε το μέλλον, αφού δεν υπάρχει καμία φυσική λειτουργία που να μας το επιτρέπει αυτό. Οι προβλέψεις λοιπόν είναι «παρά φύσιν» ενέργειες (προς Ρωμαίους 12, 3): «Μη φρονείτε για τον εαυτό σας περισσότερα απ’ όσα πρέπει να φρονείτε, αλλά να σκέπτεστε με μετριοφροσύνη», ή πιο ελεύθερα, «μην κάνετε τίποτα παραπάνω από τα φυσικά σας όρια» (χωρίς ξεκάθαρη θεία καθοδήγηση).

Ν' αποστρέφεσαι όσα βρίσκονται στην εξουσία μας, αλλά είναι αντίθετα προς τη φύση, είχε γράψει ο Έλληνας Στωικός φιλόσοφος Επίκτητος (50-120 μ.Χ.) στο Εγχειρίδιο του (2, 2). Η φύση είναι ισχυρότερη από κάθε διδασκαλία (Μενάνδρου, Γνώμαι μόνοστιχοι 214), γι' αυτό, συνεχίζει ο Επίκτητος, «το να ενεργείς σύμφωνα με τη φύση είναι νόμος της ζωής» (Διατριβαί Ι, κς, 1 - 2). Όσοι πιστεύουν το αντίθετο, είναι σα να πιστεύουν ότι το μητρικό γάλα π.χ. μπορεί ν' αντικατασταθεί με το γάλα από ένα εργαστήριο. Το χρόνου της Δευτέρας Παρουσίας δεν τον ξέρουν ούτε οι άγγελοι, ούτε ο Υιός (εννοεί την ανθρώπινη φύση Του), μόνο ο Θεός (Μάρκου 13,32). Μπορούμε λοιπόν να είμαστε ανώτεροι από τους αγγέλους και από τον ίδιο το Θεάνθρωπο;

Όμως, είμαστε ανυπόμονοι και περίεργοι. Δεν θα ήταν καλύτερα να ήμασταν υπομονετικοί και να μην προσπαθούμε ν' αλλάξουμε τη διαδικασία, τη φυσική ροή – εξέλιξη των γεγονότων, με αθέμιτες μεθόδους, αλλά μόνο με τη φυσική μας δύναμη (προσευχή, πράξεις κ.α.);

Και τρέχουμε, ορισμένοι «Χριστιανοί», στις χαρτορίχτρες, τις καφεφλυτζανούδες ή στους πιο «αριστοκρατικούς» αστρολόγους τη στιγμή που, με την πίστη και τη θερμή προσευχή, μπορούμε να πετύχουμε αυτό που ποθούμε, αν είναι έντιμο, ή ακόμα και ένα θαύμα, Δώρο πάντα από τις Επουράνιες Δυνάμεις. «ό,τι κι αν ζητήσετε [με πίστη] στο όνομά μου θα το πραγματοποιήσω», ήταν ένα από τα πολύτιμα μηνύματα του Υιού του Θεού (Ιωάννου 14,14): Έτσι, δεν μας «στοιχίζει ο κούκος αηδόνι» και δεν αρνούμαστε το Χριστό. Αν πιστεύουμε στην πρόγνωση, τότε κλίνουμε προς τη μοιρολατρία ή και την αθεΐα, για τον απλούστατο λόγο ότι, αν βασιζόμαστε στις προβλέψεις, ή προσευχή μας είναι ανίσχυρη, δεν έχει δηλαδή καμία δύναμη ν' αλλάξει τη ροή των γεγονότων. Αν δεν ακούει ο Θεός τις δεήσεις μας, αν δεν υπάρχει επικοινωνία μαζί Του, τότε δεν υπάρχει και Θεός. Αν πάλι οι προβλέψεις μπορούν ν' αλλάξουν με την προσευχή, τότε δεν είναι καν .. προβλέψεις.

Ο Ιησούς μας διαβεβαίωσε ότι αν έχουμε πίστη έστω και σαν κόκκο σιναπιού τότε μπορούμε να μετακινήσουμε ακόμα κι ένα βουνό (Ματθαίου 17, 20), ή να το ρίξουμε στη θάλασσα (Μάρκου 11,23), ή να πούμε σε μία μουριά «ξεριζώσου και φυτέψου στη θάλασσα», κι εκείνη να υπακούσει (Λουκά 17,6). Με την πίστη αυτή ο Πέτρος περπάτησε πάνω στα κύματα, με δυνατό αέρα. Όταν έχασε την πίστη του όμως, άρχισε να βουλιάζει (Ματθαίου 14,29 - 30).

Ένα αξιοπρόσεκτο περιστατικό που αποκαλύπτει τη δύναμη της πίστης συνέβη στον Άγ. Θεόδωρο το Συκεώτη (6ος – 7ος αι.). Ο Άγιος είχε αρρωστήσει βαρεία χωρίς ελπίδα σωτηρίας, σε σημείο που είδε και αγγέλους να έχουν έλθει για να τον παραλάβουν. Τότε επικαλέστηκε τους αγίους Ανάργυρους Κοσμά και Δαμιανό και ζήτησε παράταση της ζωής του, για να βοηθήσει κάποιους συνανθρώπους του που τον είχαν ανάγκη. Οι Άγιοι εμφανίστηκαν και παρακάλεσαν τους αγγέλους να περιμένουν λίγο, έως ότου μεταβιβάσουν την επιθυμία του Αγίου στο Χριστό. Πράγματι, οι Άγιοι ικέτευσαν το Χριστό και Αυτός έδωσε τη συγκατάθεσή του για να μείνει στη ζωή. Αμέσως οι άγγελοι έφυγαν και ο Άγ. Θεόδωρος ο Συκεώτης σηκώθηκε υγιής από το κρεβάτι, δοξάζοντας το Θεό. Και συνέχισε το θεάρεστο έργο του για πολύ καιρό, θεραπεύοντας τους αδερφούς του ψυχή τε και σώματι, με «ειδικότητα» την απαλλαγή τους από τα ακάθαρτα πνεύματα, όπως και πριν.

Τι παραπάνω από όλα αυτά μπορούμε να θέλουμε άραγε; Τι παραπάνω μπορούν να μας δώσουν οι κάθε είδους μάντεις και «προφήτες», Όταν βλέπουμε ακόμα και την απόφαση του Θεού ν' αλλάζει με την προσευχή σε ορισμένες περιπτώσεις;

Στην Καινή Διαθήκη επίσης διαβάζουμε: «Να έχετε υπ' όψιν σας ότι κανείς δεν μπορεί να ερμηνεύσει προφητεία γραφής μόνος του. Διότι δεν έγινε ποτέ προφητεία δια θελήματος του ανθρώπου, αλλά από το Πνεύμα το Άγιον κινούμενοι μίλησαν άγιοι άνθρωποι του Θεού» (Πέτρου Β' 1,20 - 21).

Οι άγιοι άνθρωποι που κατείχαν το προορατικό χάρισμα, όπως ο Άγ. Κοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779), δεν πρόβαλλαν τον εαυτό τους ως «γνώστη των μελλόντων γεγονότων» (Όπως τα διάμεσα - μέντιουμ που ξεχειλίζουν από καύχηση και εγωισμό). Η ίδια η ταπεινή ζωή των αγίων, δηλαδή η αδιαφορία τους για επίδειξη και κομπασμό, η ανιδιοτέλεια, η αγνότητα τους και η υπακοή στους θείους κανόνες, έβγαζε ανεπαίσθητα στην επιφάνεια (χωρίς δηλαδή ανθρώπινη προσπάθεια και πίεση) αυτό το γνήσιο προορατικό χάρισμα. Ήταν απόρροια της ειλικρινούς αγάπης τους, δεν είναι χάρισμα που το έχει «όποιος κι όποιος».

Το προορατικό χάρισμα διέθεταν (και διαθέτουν ίσως) πολλοί Αγιορείτες Πατέρες και μοναχοί, που πρόβλεψαν ακόμα και το θάνατό τους και τον περίμεναν καρτερικά και φυσικά χωρίς κανένα φόβο και δειλία, εν όψει της ουράνιας Βασιλείας. Αντίθετα, τα διάμεσα - μέντιουμ και όλοι οι μελλοντολόγοι, «προφητεύουν» συνεχώς, αλλά σπανιότατα επαληθεύονται οι συγκεκριμένες προβλέψεις τους (με ημερομηνίες κτλ.). Ο Τσάρος της Ρωσίας Νικόλαος είχε συμβουλευτεί το μέντιουμ - υπνωτιστή Παπύς για το αν θα πρέπει να παραχωρήσει συνταγματικές αλλαγές. Ο Παπύς του είπε όχι, και το αποτέλεσμα ήταν η σφαγή και η επικράτηση της Επανάστασης. Κι έτσι παρέσυρε τον Τσάρο και τον λαό της Ρωσίας στη συμφορά.

Οι περισσότεροι «προφήτες», μάντεις, αστρολόγοι κτλ., αφού συμβεί ένα γεγονός καυχώνται: «Ααα, εγώ είχα πει αυτό και βγήκε...», ή παρουσιάζουν στοιχεία για κάτι παραπλήσιο που είχαν προβλέψει. Αν όμως το γεγονός αυτό δε συνέβαινε, θα ήταν κλεισμένοι στο καβούκι τους. Αν δηλαδή πετύχουν «στο περίπου» κάτι, το διαλαλούν, αν αποτύχουν όμως, δεν έχουν την τόλμη να βγουν και να πουν: «...Κύριοι, προφήτεψα αυτό, αλλά απέτυχα...».

Είναι ολοφάνερο ότι δεν μπορούν να γνωρίζουν το μέλλον, γιατί αλλιώς θα μας πληροφορούσαν για συγκεκριμένα γεγονότα, με συγκεκριμένες ημερομηνίες. Ακόμα κι έτσι όμως, αδυνατώντας να προβλέψουν έστω και μία ημερομηνία (κάνουν μόνο γενικές, αόριστες και συγκεχυμένες «προβλέψεις»), παραπλανούν με ανησυχητική ευκολία τους πελάτες τους. Φανταστείτε τι θα γινόταν, αν τα μαντικά πνεύματα μπορούσαν να προλέγουν το μέλλον!

Ο διάβολος όμως έχει πολλά «ποδάρια»: Σε προσωπικό κυρίως επίπεδο προβλέψεων, οι μάντεις δεν αποκλείεται να πετύχουν μία πρόβλεψη, δίνοντας ακόμα και συγκεκριμένη ημερομηνία γι' αυτήν. Να όμως ποιο είναι το παιχνίδι του: Ο άνθρωπος που ζητά την πρόβλεψη δίνει δικαιώματα στον πονηρό, ενισχύει δηλαδή (με την αποστασία του) τη δύναμη του εχθροί. Έτσι, ο τελευταίος μπορεί να επιδράσει στο νου του ανθρώπου αυτού, ή σε πρόσωπα και πράγματα, και η πρόβλεψη αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Δε φτάνουν όλα αυτά, πολλοί μελλοντολόγοι, εραστές της καταστροφολογίας, αντί να προσεύχονται για την ειρήνη του κόσμου, «παρακαλάνε» να γίνει ένας πόλεμος, σεισμοί, εκρήξεις ηφαιστείων, πτώση ενός κομήτη, ή να έρθει ο Αντίχριστος, για να φανερωθούν τα «σημεία των καιρών». Για να εκπληρωθούν οι «προφητείες» οι δικές τους ή όσων ασπάζονται (Κέησυ, Ντίξον, Νοστράδαμος κ.α.). Διψούν για γεγονότα, αποκαλύψεις, θαυμαστά φαινόμενα, για δράση δηλαδή. Και εφόσον εκκρεμεί πάντα και το θέμα της συντέλειας του κόσμου, τα επερχόμενα γεγονότα δεν προβλέπονται και ιδιαίτερα ευχάριστα... Αυτή η κινδυνολογία και η καταστροφολογία, οφειλόμενη σε ψυχολογικά αίτια, νοθεύει την υπομονή, την ελπίδα και την υγιή διάθεση στη ζωή.

Κι όταν κάποια στιγμή γίνει μία μεγάλη καταστροφή ή η συντέλεια, πόσοι από τους «μελλοντολόγους» θα την έχουν προβλέψει; Το 1999 τα βιβλία για τις προφητείες πουλούσαν σαν τρελά (αλλαγή της χιλιετίας γαρ). Δεν έγινε τίποτα όμως. Μόνο πλούτισαν ακόμα περισσότερο όλοι αυτοί οι προωθητές της καταστροφολογίας αυτής. Αυτοί που σπρώχνουν τον άνθρωπο στην ψυχική τρομοκρατία και στο ψέμα. Θα έπρεπε όλα τα θύματα να ζητούν ηθική αποκατάσταση από όλους αυτούς (πλάνη, χαμένος χρόνους, ψυχικός κλονισμός κ.α.).

http://www.egolpion.net/ufonaftes_profh ... nt.el.aspx
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>

Re: UFO – Ξένα όντα: ΤΕΧΝΟΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

18
Λένε ότι είναι ορθόδοξοι .... τώρα εάν είναι κάτι άλλο πίσω από αυτό εγώ προσωπικά δεν το γνωρίζω...για αυτό από ένα σημείο και μετά λέμε συνέχεια και επιμένουμε βιωματική η γνώση και η ορθή πίστη..... Η έρευνα αυτή είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή και διευκρινιστική .. εδώ οι λεπτομέρειες...http://www.oodegr.com/oode/biblia/texno1/perieh.htm
<<ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΟΥΔΕΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΝΥΞ ΛΑΜΠΕΙ ΩΣ Η ΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΣΕ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΦΩΣ>>
Απάντηση

Επιστροφή στο “Θεός και επιστήμη”

cron