Αμερικανοί αρθογραφούν εναντίον μιας νέας περιβαλλοντικής συ

1
Αμερικανοί αρθογραφούν εναντίον μιας νέας περιβαλλοντικής συμφωνίας στη Κοπεγχάγη







Μια νέα συμφωνία σχετικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη θα κοστίσει πολλά στην Αμερική, και δεν θα υπάρξουν παρά ελάχιστα θετικά αποτελέσματα, ακόμη και αν η Κίνα, μαζί με τα άλλα αναπτυσσόμενα κράτη τη συνυπογράψουν. Αν όμως εξαιρεθούν τα κράτη αυτά, τότε οι ΗΠΑ θα υποστούν απλά ένα μεγάλο οικονομικό κόστος χωρίς κανένα περιβαλλοντικό αποτέλεσμα. Ούτως ή άλλως, η Αμερική θα πρέπει να απέχει.

Στη συνάντηση της Κοπεγχάγης που θα ξεκινήσει σε λίγες μέρες, οι οπαδοί του πρωτοκόλλου του Κιότο που λήγει το 2012, θα προσπαθήσουν να πετύχουν ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Με άλλα λόγια, μιλάμε για νέους περιβαλλοντικούς φόρους που θα πρέπει να ισχύσουν. Οι ΗΠΑ δεν υπέγραψαν τη συμφωνία του Κιότο, και καλά έκαναν. Οι προβλέψεις της θα είχαν κοστίσει τρισεκατομμύρια δολάρια στους Αμερικανούς καταναλωτές, ενώ οι επιπτώσεις στη παγκόσμια θερμοκρασία θα ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτες.

Παρόλα αυτά, πολλοί είναι αυτοί στη διεθνή κοινότητα, που επιδιώκουν ακόμη πιο αυστηρά μέτρα και προσπαθούν να τα προχωρήσουν, μέσα από την επερχόμενη συνάντηση στη Δανία. Είναι μάλιστα και ιδιαίτερα αισιόδοξοι πως η κυβέρνηση Ομπάμα θα συμπορευτεί στα σχέδια τους αυτά. Όμως η Αμερική καλά θα κάνει να μην εμπλακεί σε οποιαδήποτε συμφωνία βλάπτει την αμερικανική οικονομία ή αφήνει απ`έξω τα ταχέως αναπτυσσόμενα κράτη. Τόσο ο τότε πρόεδρος Κλίντον, όσο και ο Μπους αρνήθηκαν να συμπορευτούν. Μέχρι στιγμής το ίδιο κάνει και ο Ομπάμα.

Μια παλαιότερη μελέτη προέβλεπε πως η συμμόρφωση των ΗΠΑ με τη συνθήκη του Κιότο, θα κόστιζε περίπου $100-$400 δισ. Οποιαδήποτε νέα συμφωνία στη Κοπεγχάγη, αναμένεται να είναι κατά πολύ πιο κοστοβόρα για τις ΗΠΑ.

Οι υπέρμαχοι του Κιότο έχουν περιγράψει το στόχο της μείωσης των εκπομπών κατά 5%, ως ένα μετριοπαθές και ρεαλιστικό πρώτο βήμα. Τώρα όμως επιδιώκουν ακόμη μεγαλύτερους στόχους. Η συμμετοχή της Κίνας και των άλλων αναπτυσσόμενων χωρών είναι άκρως απαραίτητη. Οι εκπομπές ατμοσφαιρικών ρύπων εκ μέρους των κρατών αυτών αναμένονταν να ξεπεράσουν τις αντίστοιχες των αναπτυγμένων κρατών το 2015. Αυτό όμως άρχισε να συμβαίνει ήδη από το 2005.

Προβλέπεται μάλιστα πως η αύξηση των εκπομπών ρύπων των αναπτυσσόμενων κρατών θα συνεχιστεί σε επταπλάσιο βαθμό σε σχέση με τα αναπτυγμένα κράτη. Η Κϊνα ήδη εκπέμπει περισσότερους ρύπους από την Αμερική. Προβλέπεται μάλιστα, πως το 2030, οι εκπομπές της θα είναι 9 φορές μεγαλύτερες από τις αμερικανικές αντίστοιχες. Και όμως η Κίνα συνεχίζει να απέχει από τις υποχρεώσεις μείωσης των εκπομπών άσχετα με το τι κάνουν οι ΗΠΑ.

Στη πραγματικότητα, οποιαδήποτε μείωση των εκπομπών ατμοσφαιρικών ρύπων εκ μέρους των ΗΠΑ και των άλλων αναπτυγμένων χωρών, απλά θα σήμαινε πως οι εκπομπές θα αυξάνονταν εκ μέρους των υπό ανάπτυξη χωρών, και ειδικά καθώς οι οικονομικέ δραστηριότητες των πρώτων θα μεταφέρονταν στα εδάφη των δεύτερων. Με ή χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ και της Κίνας, οποιαδήποτε προτεινόμενη λύση για τη παγκόσμια υπερθέρμανση, προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιου πραγματικού προβλήματος.

Τα τελευταία στοιχεία όμως είναι τέτοια, που η παγκόσμια υπερθέρμανση να τίθεται υπό αμφιβολία. Στη πραγματικότητα, από το 1997 (χρονιά του Κιότο) και εντεύθεν, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες έχουν παραμείνει σταθερές. Το γεγονός αυτό μπορεί να μη σταματήσει τις προσπάθειες των διάφορων ακτιβιστών στη Κοπεγχάγη, αλλά θα πρέπει να σταματήσει την αμερικανική κυβέρνηση από το να ενστερνιστεί μια αναποτελεσματική λύση σε ένα υπερτιμημένο πρόβλημα.

McClatchy-Tribune wire
«Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»
Απάντηση

Επιστροφή στο “H απάτη της υπερθέρμανσης και των κλιματικών αλλαγών”