Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας

1
Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (1o ΜΕΡΟΣ)
Εικόνα
Κατά την διδασκαλία του αποστόλου Παύλου όπως τον ερμηνεύουν οι πατέρες

Ἡ καλλιέλαιος καί ἡ ἀγριέλαιος

Τί θά συμβεῖ, λοιπόν, μέ τούς Ἑβραίους στούς ἔσχατους καιρούς;

Θά ἐπιστρέψουν καρδίας πατέρων ἐπί τά τέκνα ὁ Ἐνώχ καί ὁ Ἠλίας, δηλ. τήν συναγωγήν ἐπί τόν Κύριον (Ἔκδοσις ἀκριβής ὀρθοδόξου Πίστεως, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, σελ. 559), ἀφοῦ πρῶτα οἱ Ἰουδαῖοι δεχθοῦν τόν πλάνον "ἄνθ΄ ὧν τήν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τό σωθῆναι αὐτούς, καί διά τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεός ἐνέργειαν πλάνης εἰς τό πιστεῦσαι αὐτούς τῷ ψεύδει, ἵνα κρθῶσι πάντες οἱ μή πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἄλλ' εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ"! (Β΄ Ἰω. 7-8)
Οἱ Ἰουδαῖοι, λοιπόν, ἄν καί ἦταν ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Θεός, δέν Τόν ἐδέχθησαν, ἀπεναντίας θά δεχθοῦν τόν πλάνον. (Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, σελ. 554-555)
Ἄρα, ὡς πρῶτο συμπέρασμα, καταλήγουμε ὅτι οἱ Ἑβραίοι δέν θά γίνουν Χριστιανοί πρό τοῦ Ἀντιχρίστου.
Γιατί ἄν γίνουν Χριστιανοί, πῶς θά τόν δεχθοῦν;
Ὅταν ὅμως ἀποκαλυφθεῖ ἡ μοχθηρότητά του καί τό σατανικό του πρόσωπον, τότε θά ἐπιστρέψουν καί οἱ Ἑβραῖοι ἐπί τόν ἀληθινόν Θεόν, λίγο πρό τῆς Β΄ Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας, μέ τό κήρυγμα τῶν Προφητῶν, τοῦ Ἠλία καί τοῦ Ἐνώχ.
Ὁ Κύριός μας, μοναδικός κυρίαρχος τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, θά ἐκμηδενίσει τόν Ἄνομο μέ τό ρῆμα Του καί τήν ἔνδοξη Ἐπιφάνειά Του καί θά τόν ἀφανίσει μέ τήν πνοήν τοῦ στόματός Του! (Β΄ Θεσ. 2, 8. Βλ. καί σελ. 559, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως.)

Αὐτά συνάδουν καί μέ τό παράδειγμα τῆς καλλιελαίου, (ὁ ἐκλεκτός λαός Του, οἱ Ἰουδαῖοι), στήν ὁποίαν ἐκκεντρίσθηκαν τά ἔθνη, ἐμεῖς, (δηλ. ἡ ἀγριέλαιος), κατά τόν λόγον τοῦ Κυρίου μας πού εἶπε:
"Ἰδού ἀφίεται ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος! Ἀρθήσεται ἡ βασιλεία ἀφ' ὑμῶν καί δοθήσεται ἐτέρῳ ἔθνει ποιοῦντι τούς καρπούς αὐτῆς"!

Σέ μᾶς δηλαδή τούς Ἕλληνες δόθηκε ἡ βασιλεία!
Μᾶς συμβουλεύει, ὅμως, ὁ Μέγας Παῦλος νά μήν ὑπεραιρόμαστε, γιά νά μήν πάθουμε τά ἴδια μέ τούς Ἑβραίους!
Δηλ. ἄν ὁ Κύριος δέν λυπήθηκε τούς κλάδους τῆς καλλιελαίου, τούς Ἰουδαίους, πού ἦταν συνδεδεμένοι μέ τήν ρίζα, πόσο μᾶλλον δέν θά λυπηθεῖ τούς κλάδους τῆς ἀγριελαίου, (δηλ. ἐμᾶς).
Στό τέλος διδάσκει ξεκάθαρα ὁ Μέγας Παῦλος ὅτι θά ξαναενωθοῦν τά κομμένα κλαδιά, οἱ Ἑβραῖοι μέ τήν καλλιέλαιο, καί ἐκείνη θά ξανανθίσει!
Θά ἐπιστραφεῖ δηλ. ἡ συναγωγή ἐπί τόν Κύριον μέ τό κήρυγμα τῶν προφητῶν!
Γιατί ὁ Κύριος εἶπε ἀκόμη, ὅτι οἱ Ἑβραῖοι θά μετανοήσουν καί θά Τόν ζητήσουν πάλι, ἀφοῦ πρῶτα πλανηθοῦν καί δεχθοῦν τόν Ἄνομο ὡς μεσσία τους. Εἶπε:
"οὐ μή μέ εἴδητε"
μέχρι πότε;
"ἕως ἄν εἴπητε Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου".
Αὐτό θά γίνει λίγο πρό τῆς Δευτέρας Του Παρουσίας!
Ὅταν θά ἔχει ἐλευθερωθεῖ ἡ Ἱερουσαλήμ.
"Ἱερουσαλήμ ἔσται πατουμένη ὑπό Ἐθνῶν, ἄχρις οὐ πληρωθῶσι καιροί ἐθνῶν" (ὁ τῆς συντελείας χρόνος ἐννοεῖται, κατά τόν Εὐσέβιον Καισαρείας), καί τότε, πᾶς Ἰσραήλ σωθήσεται, ἀφοῦ οἱ Ἑβραῖοι μετανοήσουν μέ τό κήρυγμα τῶν δύο προφητῶν, τοῦ Ἐνώχ καί τοῦ Ἠλία.

Ἐρώτημα:
Τό χάραγμα θά προορίζεται μόνον γιά τούς μή Ἑβραίους;
Ἀφοῦ, ὅποιος τό λάβει, δέν θά ἔχει δυνατότητα μετανοίας καί ἐπιστροφῆς;
Πῶς συμβιβάζεται μέ τήν ἄποψη αὐτή, ὅτι δηλ. δέν θά χαραχθοῦν οἱ Ἑβραῖοι, μέ τό ποιεῖ πάντας καί τούς ἐλευθέρους καί τούς δούλους καί τούς πλουσίους καί τούς πτωχούς, ἵνα δώσωσιν χάραγμα ἐπί τῆς δεξιᾶς αὐτῶν χειρός ἤ ἐπί τῶν μετώπων;
Οἱ Ἑβραῖοι θά μείνουν ἀσφράγιστοι;
Ἤ θά ἀνήκουν σέ 'κείνους πού θά ἔχουν τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, (δηλ. κάποια κάρτα συναλλαγῆς), πού θά μποροῦν νά τήν πετάξουν ἀνά πᾶσα στιγμή καί ἄρα δέν θά ἔχει δεσμευθεῖ ἡ διάνοια καί ἡ ψυχή τους, ὅπως θά δεσμευθεῖ ὅλων ἐκείνων πού θά λάβουν καί σωματικό χάραγμα. Τό σωματικό χάραγμα σέ συνδυασμό μέ τήν ἄρνηση τῆς πίστεως στόν Χριστό μας καί σύνταξη καί προσκύνηση συνειδητή του Ἀντιχρίστου ὡς θεοῦ, θά ἀποξενώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι τό πάρουν γιά νά μποροῦν νά τρῶνε καί νά πίνουν καί γενικά νά συναλλάσσονται μέ τίς τράπεζες, νά νοσηλεύονται καί νά ἔχουν πρόσβαση σέ ὅλες τίς ὑπηρεσίες, σχολεῖα, πανεπιστήμια κλπ. θά ἀρνηθοῦν τόν ποιητή τοῦ Οὐρανοῦ καί τῆς γῆς καί τό βάπτισμά τους.

Ἀπομένουν, λοιπόν, νά γίνουν πολλά ἀκόμη:
1. Χτίσιμο τοῦ Ναοῦ. Γίνονται πολλές ἑτοιμασίες. Ἐξαιρετικό, σχετικά, ντοκυμαντέρ γύρισε ἡ ΕΤ 3, τό μόνο ἴσως ἀξιόλογο κανάλι στήν Ἑλλάδα.
2. Ἐρχομός τῶν δύο προφητῶν. Μερικοί Πατέρες θεωροῦν ὅτι ὁ δεύτερος προφήτης θά εἶναι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ὅπως, γιά παράδειγμα, τονίζει ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης. Γιά τόν προφήτη Ἠλία ὅλοι συμφωνοῦν!
3. "Θλίψις οἵα οὐ γέγονεν ἐπί τῆς γῆς ἀπ' ἀρχῆς κόσμου καί οὐ μή γενήσεται", κατά τόν Κύριόν μας, (Κδ΄ Ματθ.) Κατά τόν καιρόν τοῦ Ἀντιχρίστου θά ἐκπληρωθεῖ ἡ προφητεία αὐτή τοῦ Κυρίου μας, ὅπως ἐξηγοῦν οἱ Πατέρες.
4. Ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων στήν ἀληθινή Πίστη τοῦ Χριστοῦ μας, στήν Ὀρθοδοξία!

Ἡ Ἱερουσαλήμ ἐλευθερώθηκε τό 1967 στόν πόλεμο τῶν ἕξι ἡμερῶν.
Μέσα στή γενιά αὐτή θά γίνουν ὅλα, καί τά βλέπουμε νά γίνονται στίς μέρες μας, ὅσα ὁ Κύριος,- καί ὄχι ἡ δυσερμήνευτη καί ποιητική ἀποκάλυψη, - μᾶς εἶπε, ὅπως ἔγιναν, ὅσα δηλ. μᾶς προεῖπε στό Κδ΄ Ματθ., γιά τήν καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ.
Ἡ καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ τό 70 μ.Χ. προεικονίζει καί τό τέλος τοῦ κόσμου. Οὐ μή παρέλθει ἡ γενεά αὕτη, μᾶς προειδοποίησε ὁ Κύριος, καί πάντα ταῦτα τελεσθήσονται!
Καί τότε ὄψεσθε τόν Υἱόν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον καί καθήμενον ἐπί θρόνου δόξης...

Τά ἔσχατα γεγονότα

Κοινὸ πλέον μυστικὸ εἶναι ὅτι ἡ ραγδαία παγκοσμιοποίηση καὶ ἡ παν-θρησκεία δροῦν ὑπογείως, καὶ ἑκόντες ἄκοντες ἑτοιμάζουν τὴν ἐμφάνιση τοῦ Ἀνόμου.
Παράλληλα «εἰ ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται, καὶ ὁ Ἐνὼχ καὶ ὁ Ἠλίας ἔρχεται» (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος, PG 62, 449.) Ἐνῶ, δικαίως, τὰ ἀναφερόμενα στὴν ἐμφάνιση τοῦ ἀντιχρίστου φοβίζουν, γιὰ τὴν παρουσία τοῦ Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου τὴν τόσο θετικὴ ἐκεῖνα τὰ τρισήμισυ χρόνια ὑπὲρ τῶν Χριστιανῶν, ἀφοῦ θὰ εἶναι στόμα Χριστοῦ ἐνισχύοντας αὐτούς, δὲν γίνεται συνήθως λόγος στὸν καιρόν μας.
Συνήθως κάποια θέματα ἀνα-παράγονται τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια λόγῳ προφανῶς ἀγνοίας καὶ μὴ ἐμβαθύνσεως, ὁπότε εἶναι λειψὴ ἡ προσφορά, μάλιστα σήμερα ποὺ τὰ γεγονότα τρέχουν.
Δεδομένος πάντως Γραφικὰ καὶ Πατερικὰ εἶναι ὁ ἐρχομὸς τοῦ ζηλωτοῦ, ἀσυμβίβαστου σὲ θέματα πίστεως καὶ ὄχι μόνον, Προφήτου Ἡλιοῦ τοῦ Θεσβίτου, συνδέεται δέ μὲ μεγάλα ἀναμενόμενα ἐσχατολογικὰ γεγονότα.
Ἀπὸ τὰ γραφόμενα στὴν Καινὴ Διαθήκη γιὰ τὸν Προφήτη Ἠλία νά ἀναφέρουμε μόνον τό: «Ἠλίας μὲν ἔρχεται πρῶτον καὶ ἀποκαταστήσει πάντα» (Ματθ. ιζ΄ 12).
Αὐτὸ τὸ «πάντα» ἀφήνει περιθώρια ὡς πρὸς τὴν πολύπτυχη ἀποστολή του, ὅτι πέραν τῆς ὑπὲρ τῶν πιστῶν προσφορᾶς του, θὰ εἶναι καὶ τιμωρὸς τῶν τόσων κακῶς κειμένων στὸ σημερινὸ ταραγμένο κόσμο καὶ γιατί ὄχι καὶ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ποὺ γιὰ ὅλα Θεόθεν εἶναι ἐνήμερος. Καὶ ὅμως τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα ἀγνοεῖ σχεδὸν τελείως τὰ περὶ τοῦ Ἠλιοῦ στὸ μέλλον, καὶ σ' αὐτὸ δὲν παύει νὰ ἔχει τὴν εὐθύνη της ἡ Ἐκκλησία (Γράφει ὀρθά ὁ π. Νεκτάριος Ζιόμπολας στόν Ὀρθόδοξο Τύπο.).
Ἐδῶ, κυρίως, θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ μία πτυχή τῆς τότε δράσεώς του καὶ τῶν ἀναμενομένων γεγονότων, ἄγνωστης στούς πολλούς, καὶ ἀφοῦ ὁ χρόνος φαίνεται πὼς συντομεύει πρὸς πραγμάτωση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (1o ΜΕΡΟΣ) http://entoytwnika.blogspot.com/2013/10 ... z5k48rNArH
Under Creative Commons License: Attribution

Re: Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας

2
Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (2o ΜΕΡΟΣ)
Εικόνα
"... Πρωίας γάρ φησίν, ἐπανάγων ὁ Ἰησοῦς εἰς τήν πόλιν ἐπείνασε. Καί ἰδών συκῆν, ἦλθεν ἐπ' αὐτήν, καί οὐδέν εὗρεν ἐν αὐτῇ ἤ φύλλα μόνον καί λέγει αὐτῇ μηκέτι ἐκ σοῦ καρπός γένηται εἰς τόν αἰῶνα καί εὐθέως ἐξηράνθη. Τοῦτο γάρ ἀρτίως ἡμῖν ὑπανεγνώσθη. Ἐκπλήττει με τό θαῦμα μεμέρισταί μου ἡ διάνοια.
...
Ἐπείνασε ἡ τοῦ δούλου μορφή διέθρεψε δέ πεντακισχιλίους ἡ ἐν αὐτῷ τοῦ Δεσπότου βουλή. Ἦλθεν ἐπί τήν συκῆν ὁ ὁρώμενος ἄνθρωπος ἦν δέ πανταχοῦ ἡ ἐν αὐτῷ νοουμένη θεότης.
Εἶδε τήν συκῆν ἄκαρπον ὡς ἄνθρωπος, ἐξήρανε ταύτην λόγῳ ὡς Θεός.
...
Πῶς γάρ ἄν κατηράσατο ὁ Κύριος λέγων, εὐλογεῖτε καί μή καταρᾶσθε;
Πῶς δέ καί τήν συναγωγήν κατηράσατο ἄν καί ἐξήρανεν ὁ λέγων, Οὐκ ἦλθεν ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἀπολέσαι, ἀλλά ζητῆσαι καί σῶσαι τό ἀπολωλός;
Εἰ δέ τις ἔτι ἀντιλέγει καί φιλονικεῖ, λέγων τῇ τῶν Ἰουδαίων συναγωγῇ παρεικα-σμένην εἶναι τήν συκῆν ἀκριβῶς, λεγέτω πῶς ἡ ἀπό ριζῶν ξηρανθεῖσα συναγωγή τοιοῦτον ἔγκαρπον κλάδον ἐβλάστησε, τόν γλυκύτατον Παῦλον. Πολλούς δέ καί ἄλλους ἐπιστρέψαντας ἔγνωμεν ἐκ τῆς τῶν Ἰουδαίων συναγωγῆςû καί γάρ καί Στέφανος ὁ λιθασθείς ὑπό τῶν Ἰουδαίων ἐξ ἐκείνης τῆς συναγωγῆς ἐτύγχανε, καί Ἀκύλας καί Πρίσκιλλα καί πολλοί ἄλλοι, ὧν τόν κατάλογον νῦν τῶν ὀνομάτων διά τό πλῆθος τῶν λέξεων παραιτούμεθα λέγειν.
Ὅτι δέ οὐ παντελῶς ἀπώσατο ὁ Θεός τόν λαόν τῶν Ἰουδαίων μαρτυρείτω μοι Παῦλος λέγωνû Λέγω οὖν, μή παντελῶς ἀπώσατο Κύριος τόν λαόν αὐτοῦ; Μή γένοιτοû καί γάρ ἐγώ Ἰσραηλίτης εἰμί, ἐκ σπέρματος 'Αβραάμ, φυλῆς Βενιαμίν. Οὐκ ἀπώσατο Κύριος τόν λαόν αὐτοῦ. Ἀλλά καί σωτηρίαν τῷ λαῷ ἐκείνῳ ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἐπαγγέλλεται ἐν τῷ λέγειν Ὅταν δέ τό πλήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ, τότε πᾶς Ἰσραήλ σωθήσεται. Εἰ γάρ καί ἐχθρόν γεγόνασιν Ἰουδαῖοι τοῦ Θεοῦ, δι' ἡμᾶς γεγόνασιν, ἵνα τῇ ἐκείνων ἀπειθείᾳ ἡμεῖς ἐλεηθῶμεν, ὡς μαρτυρεῖ μοι Παῦλος λέγων, Κατά μέν τό Εὐαγγέλιον, ἐχθροί δι' ἡμᾶς κατά δέ τήν ἐκλογήν ἀγαπητοί, διά τούς πατέρας ἀμεταμέλητα γάρ τά χαρίσματα καί ἡ κλῆσις ἁγία."

Στήν πιό πάνω ὁμιλία του ὁ Χρυσορρήμων πατήρ (Εἰς τήν παραβολήν τῆς συκῆς) συμφωνεῖ καί ἑρμηνεύει τό τοῦ Μεγίστου Παύλου χωρίον, ὅτι ὁ Κύριος δέν ἀπεστράφη τόν λαόν Αὐτοῦ τελεσίδικα καί ἀμετάκλητα, ἀλλά στίς ἔσχατες ἡμέρες ὑπό-σχεται ὅτι θά οἰκονομήσει τήν σωτηρία τοῦ λαοῦ του, ὅταν λέγει, ὅταν τό πλήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθει στήν πίστη, τότε θά σωθεῖ καί ὁ Ἰσραηλιτικός λαός. Καί ἄν ἔγιναν ἐχθροί οἱ Ἰουδαῖοι τοῦ Θεοῦ, αὐτό ἔγινε γιά μᾶς, γιά νά ἐλεηθοῦμε ἐμεῖς, ὅπως μαρτυρεῖ ὁ Μέγας Ἀπόστολος λέγονταςû κατά μέν τό Εὐαγγέλιον ἔγιναν ἐχθροί γιά μᾶς, κατά δέ τήν ἐκλογήν ἀγαπητοί, ἐξαιτίας τῶν πατέρωνû γιατί ἀκριβῶς τά χαρίσματα εἶναι ἀμετάκλητα καί ἡ κλήση τους ἅγια.
Τό κείμενο τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου δέν ἐπιδέχεται ἄλλη ἑρμηνεία ἀπό τήν ξεκάθαρη πού κατανοεῖ καθένας πού τό διαβάζει. Αὐτή τήν ἑρμηνεία ἐπιβεβαιώνει καί ὁ Μέγας Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, πού εἶναι ὁ κατ' ἐξοχήν ἑρμηνευτής τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἡ ἑρμηνεία του ἔχει μάλιστα πολύ μεγαλύτερη σημασία, ὅταν σκεφθοῦμε ὅτι ὁ Ἅγιος ἔγραψε λόγους κατά Ἰουδαίων.
Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἰσραηλιτῶν

Τοῦτο φαίνεται θὰ πραγματοποιήσουν «αἱ δύο ἐλαῖαι καὶ αἱ δύο λυχνίαι αἵ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου τῆς γῆς ἐστῶσαι» (Ἀποκ. ια΄, 4), τὴν στροφὴ δηλ. τοῦ Ἰσραὴλ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Ἀφοῦ στά ἔσχατα χρόνια θά γίνει ἐφαρμογὴ – ἐκπλήρωση τῆς προφητείας – ρήσεως τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου, «πᾶς Ἰσραὴλ σωθήσεται».
Γιὰ τοὺς ἐμβαθύνοντες στά λόγια τῆς Γραφῆς, γιὰ τὸν Θεολογικὸ κόσμο, εἶναι ἕνα βασικὸ ζητούμενο. Καὶ ἐφ' ὅσον πρόκειται νὰ γίνει καὶ θὰ χαροποιήσει ὑπερ-βαλλόντως, τὸ ἐρώτημα εἶναι, κάτω ἀπὸ ποιὲς συνθῆκες θὰ γίνει ἕνα τόσο δύσκολο πρᾶγμα, πού λογικὰ μέχρι σήμερα θεωρεῖται ἀδιανόητο;
Ὄντως, μὲ τὴν στάση καὶ τὸ φέρσιμο τῶν Ἑβραίων ἔναντι τῶν Χριστιανῶν θεωρεῖται σήμερα αὐτό ἀδύνατο.
Στὸ σύνολο σήμερα τοῦ ἑβραϊκοῦ λαοῦ, εἶναι γνωστὸν, ὅτι εἶναι δεμένο μὲ τὸν ἐθνισμό μου, τὴν τόση ὑπεροχή του στὴν Μέση Ἀνατολή, τὴν ὅλη οἰκονομικὴ ἐξέλιξή του καὶ παράλληλα τὴν λίγο ἤ πολὺ πάγια προσήλωσή του εἰς τὰ τῆς Ἰουδαϊκῆς θρησκείας του.
Ἐμᾶς δὲ τοὺς Χριστιανοὺς μᾶς βλέπουν ὑπεροπτικά καί ἀπαξιωτικὰ, ἂν ὄχι εἰρωνικά.
Μεγάλη, ἀστρονομικὴ, ἡ ἀπόσταση ποὺ μᾶς χωρίζει μὲ ἐπίκεντρο πάντα τὸν Μεσσία Θεάνθρωπο καὶ Σωτῆρα Χριστό. Ὄντως «χάσμα μέγα», ἀγεφύρωτο μᾶς χωρίζει.
Φαίνεται ξεκάθαρα, ὅτι ἐποφθαλμιοῦν τοὺς πιστεύοντες σὲ Κάποιον, ποὺ σταύρωσαν οἱ πρόγονοί τους ὡς κακοῦργο.
Ἔ, τὸν μεγάλο μέχρι χθές ἐχθρόν τους νὰ δεχθοῦν ὡς Θεό;
Ὄντως ὁ λόγος γιὰ τὴν μείζονα ὑπέρβαση τῶν αἰώνων.
Ἂν καὶ ὑπάρχουν χριστιανοὶ Ἑβραῖοι στὸν κόσμο καὶ στὸ σημερινὸ Ἰσραὴλ —πάντα μᾶλλον ὀλίγοι— κρυφοὶ ὅμως «διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων». Ἀλλά δέν εἶναι περὶ αὐτοῦ ὁ λόγος ἐδῶ, ἀλλὰ περὶ μιᾶς γενικεύσεως καὶ στροφῆς τῶν Ἑβραίων στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Ἄς ἔλθουμε τώρα στὸν οὐρανο-βάμονα Μέγαν Παῦλον.
Ἀρχίζει ἀλληγορικά, προπαρασκευαστικὰ καὶ διευκρινιστικὰ μέχρι νὰ φθάσει στὸν κύριο στόχο του. Ὅλο τὸ ἑνδέκατο κεφάλαιο τῆς πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολῆς του ἔχει σχέση μὲ τὴν μέλλουσα στροφὴ τῶν Ἑβραίων.
Περιοριζόμαστε ἐδῶ μόνο στὸ κύριο θέμα τοῦ ζητήματος περὶ τὸ τέλος τοῦ κεφαλαίου.
"Οὐ γὰρ θέλω ὑμᾶς ἁγνοεῖν, ἀδελφοί, τὸ μυστήριον τοῦτο, ἵνα μὴ ἦτε πάρ' ἐαυτοῖς φρόνιμοι, ὅτι πώρωσις ἀπὸ μέρους τῷ Ἰσραὴλ γέγονεν ἄχρις οὗ τὸ πλήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθη καὶ οὕτω πᾶς Ἰσραὴλ σωθήσεται, καθὼς γέγραπται· ἤξει ἐκ Σιών ὁ ρυόμενος καὶ ἀποστρέψει ἀσεβείας ἀπὸ Ἰακώβ· καὶ αὕτη αὐτοῖς ἡ πάρ' ἐμοῦ διαθήκη, ὅταν ἀφέλωμαι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. Ὦ βάθος πλούτου καὶ σοφίας καὶ γνώσεως Θεοῦ· ὡς ἀνεξερεύνητα τὰ κρίματα αὐτοῦ καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ Αὐτοῦ» (Ρωμ. ια΄ 25–27, 33).
Αὐτά καὶ ἄλλα ἔγραψε ὁ Μέγας Παῦλος πρὸς τοὺς τότε πιστούς τῆς Ρώμης.
Προφανῶς θὰ ἀνῆκαν σὲ πανσπερμίαν ἐθνῶν, ἀσφαλῶς θὰ ὑπῆρχαν καὶ Ἑβραῖοι ἀνάμεσά τους.
Ὡς ἑξῆς ἑρμηνεύει τὸ κείμενο αὐτὸ ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης:

«Μυστήριον ὀνομάζει ὁ Παῦλος τὸ ἄγνωστον καὶ ἀπόρρητον· δηλαδὴ ἡ ἀπιστία τῶν Ἑβραίων, δὲν θέλει εἶναι κοινὴ ὅλων τῶν Ἑβραίων ἐξ ὁλοκλήρου, ἡ πώρωσις καὶ ἀναισθησία, ἤτοι ἡ ἀπιστία αὐτῶν ἔγινε μερική, διότι οἱ πολλοὶ μὲν Ἑβραῖοι δὲν ἐπίστευσαν εἰς τοὺς πρὸ καιρούς, πολλοὶ δὲ πάλιν ἀπὸ αὐτούς, μέλλουσι νὰ πιστεύσουν ὕστερον, διὰ τί ἐπωρώθησαν ναί, καὶ ἀπίστησαν οἱ Ἰσραηλίται, ἀλλ' οὐχὶ ὅλοι, οὐδὲ ἕως τέλους, ἀλλ' ἕως οὗ νὰ σωθῶσιν ὅλοι οἱ προεγνωσμένοι, (αὐτοὶ ποὺ θέλησαν), Ἐθνικοί· καὶ ἀφοῦ ἐκεῖνοι σωθῶσι, τότε καὶ κάθε Ἰσραηλίτης, (ὁ ἄξιος δηλαδή), θέλει σωθῆ μὲ τὸ νὰ πιστεύση εἰς τὸν Χριστόν».

Ἀμέσως ὁ Μέγας Παῦλος παραθέτει προφητεία τοῦ προφήτου Ἠσαΐου, ἀρχίζοντας μὲ τὴ φράση:
"Καθὼς γέγραπται" "ὅταν ἀφέλωμαι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν" (Ἡσ. νθ΄ 20–21).
Ἑρμηνεύει καί τὰ τοῦ προφήτου Ἠσαΐου ὁ Ἅγιος Νικόδημος:
«Μάρτυρα φέρει εἰς τὰ ἀνωτέρω, ὁπού εἶπεν ὁ Ἀπόστολος, τὸν Προφήτην Ἠσαΐαν, βοῶντα καὶ λέγοντα· ὅτι θέλει ἔλθη ἀπὸ τὴν Σιῶν ἐκεῖνος ὁπού δύναται νὰ σώση καὶ θέλει καθαρίση τὰς ἁμαρτίας τῶν Ἰσραηλιτῶν. Πότε δὲ αὐτὰ θέλουν γένουν; Ὅταν ἀφέλωμαι λέγει Κύριος τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν, ἤτοι, ὅταν ἀξιώσω αὐτοὺς τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τους διὰ μέσου τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος· Ὥστε, ἐπειδὴ τὴν ἄφεσιν ταύτην τῶν ἁμαρτιῶν ἀκόμη οἱ Ἰουδαῖοι δὲν ἠξιώθησαν, (διατὶ ἐπωρώ-θησαν, καὶ ἀπίστησαν), λοιπὸν, ὕστερον τοῦτο μέλλει νὰ γένη».
Ἀμέσως ὁ Ἅγιος Νικόδημος προσθέτει:
«Λέγει, δὲ καὶ ὁ Κορέσιος ὅτι τοῦτο πέρας λήψεται διὰ τοῦ κηρύγματος τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ, ὡς λέγει ὁ Προφήτης Μαλαχίας (κεφ. δ΄, 6), "τότε γὰρ θέλει λάβη τέλος καὶ ἡ ἁμαρτία των».
Πρὶν σχολιάσουμε πῶς τὰ τοῦ προφήτου Ἠσαΐου δύο ἑρμηνευτικὰ λόγια στὸν 33 στίχο, "Ὢ βάθος πλούτου αἱ ὁδοὶ Αὐτοῦ»,
ἑρμηνεύει ὁ Ἅγιος:
"συλλογισθείς ὁ θεῖος Ἀπόστολος τὰς ποικιλοτρόπους οἰκονομίας, ὁπού μετα-χειρίζεται ὁ πάνσοφος Θεός, διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων, πῶς δηλ. οἰκονομεῖ νὰ γίνωνται τὰ ἐναντία διὰ μέσου ἄλλων ἐναντίων, καὶ διὰ μέσου ἄλλων ἀπειθῶν ἀνθρώπων κάμνει ἄλλους εὐπειθεῖς, ἐξεπλάγη καὶ ἐθαύμασε· καὶ μὲ τὸν θαυμασμὸν αὐτόν, ἐβεβαίωσεν, ὅτι ὁ Θεός, ὁπού τοσοῦτον πανσόφως καὶ βαθέως καὶ μὲ ἀκαταλήπτους τρόπους οἰκονομεῖ τῶν ἀνθρώπων τὴν σωτηρίαν, αὐτὸς βέβαια θέλει οἰκονομήσει καὶ διὰ τὴν μέλλουσαν σωτηρίαν τῶν Ἰουδαίων. Πλοῦτον ὀνομάζει ὁ Παῦλος τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ, τῆς ὁποίας τὸ βάθος θαυμάζει μόνον, πόσον δὲ εἶναι αὐτὸ δὲν ἠξεύρει ἀλλὰ πὼς εἶναι ἀνεξερεύνητα τὰ κρίματα, οὐδὲ ἔρευναν ὅλως δέχονται».
Πῶς ἑρμηνεύονται τὰ τοῦ προφήτου Ἠσαΐου:
«Ὅταν ἀφέλωμαι τὰ ἁμαρτίας αὐτῶν».
Δὲν εἶναι εὔκολη τούτη ἡ φράση.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἄμεσα τὴν συνδέει μὲ τὰ γραφόμενά του περὶ ἐπιστροφῆς τῶν Ἑβραίων. Καίρια «ἐπιστράτευσε» τὸν Προφήτη Ἠσαΐα, τοῦ ὁποίου εἶναι γνώστης καὶ ὅτι ἐκεῖνα κάποτε θὰ ἔχουν τὴν πρέπουσα ἐφαρμογή.
Φανερὸν εἶναι ὅτι τοῦτο θὰ γίνει μὲ ἐκκλησιαστικὴ ἀντιμετώπιση. Ὅμως γιὰ νὰ ἔχουμε ἄφεση ἁμαρτιῶν μ.Χ. ἀπαιτεῖται ἀπόρριψη τοῦ ὅποιου πιστεύω καὶ ἄμεσο δέξιμο τῆς Χριστιανικῆς πίστεως καὶ τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, συναίσθηση τῶν ἁμαρτιῶν, καὶ ἐφόσον πρόκειται γιὰ ἑβραϊκὸ στοιχεῖο πρὸς εἴσοδο στὴν Ἐκκλησία, ἀναγκαῖο τὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, ὡς τονίσθηκε.
Γιὰ «βαθειὰ νερὰ», ὡς πρὸς τὴν στροφὴ τοῦ Ἰσραὴλ, κάνει λόγο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Τοῦτο προϋποθέτει συνειδητοποίηση τῆς παρερμηνείας τῶν Γραφῶν, τῆς πολεμικῆς καὶ τόσης ἐχθρότητος κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδὴ βαθειὰ μετάνοια καὶ Βάπτισμα. Μόνο κάτω ἀπὸ τὴν οὐσιώδη αὐτὴ ἔννοια νοεῖται τὸ «σωθήσεται».
Καὶ ἀφοῦ τὸ ἔγραψε γιὰ τοὺς ὁμοεθνεῖς του ὁ Μέγας Παῦλος θὰ γίνει. Εἶναι καὶ παραμένει ἕνας πόθος νὰ ἐπιστρέψουν «τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (2o ΜΕΡΟΣ) http://entoytwnika.blogspot.com/2013/10 ... z5k4AV9gPS
Under Creative Commons License: Attribution

Re: Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας

3
Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (3o ΜΕΡΟΣ)
Εικόνα
Ἡ τοῦ Παυλείου λόγου σύνδεση μὲ ἐμφάνιση καὶ ἐκπλήρωση διὰ τοῦ Ἠλιοῦ, μᾶλλον γιὰ πρώτη φορὰ λαμβάνει τέτοια δημοσιότητα.
Πῶς ὅμως θὰ γίνει ἡ μεγάλη ὑπέρβαση, ἡ στροφὴ τῶν Ἑβραίων στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ;
Πέραν ὅσων εἰπώθησαν, τὸν λόγο ἐδῶ δίνουμε στὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο:
«Τὴν αἰτίαν δὲ ὁμού, διδάσκει τῆς παρουσίας αὐτοῦû τὶς δὲ ἡ αἰτία; Ἵνα ἐλθών (ὁ Ἠλίας) πείσῃ πιστεῦσαι τοὺς Ἰουδαίους τῷ Χριστῷ καὶ μὴ πάντες ἄρδην ἀπόλλωνται παραγενομένου. Διό δὴ καὶ αὐτός, εἰς ἐκείνην αὐτοὺς παραπέμπω τὴν μνήμην φησί, “καὶ ἀποκαταστήσει πάντα”, τουτέστι διορθώσεται τὴν ἀπιστίαν τῶν Ἰουδαίων τῶν τότε εὑρισκομένων». (Ἑρμ. Ματθ., Τά Ἅπαντα, Ἀθῆναι 1872, σ.σ. 32.)
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς ἀναφέρει γιὰ τὸ θέμα: «Ἀποσταλήσεται δὲ Ἐνὼχ καὶ Ἠλίας ὁ Θεσβίτης, καὶ ἐπιστρέψουσι τὰς καρδίας Πατέρων ἐπὶ τέκνα, τουτέστι τὴν Συναγωγὴν ἐπὶ τὸν Κύριον ἠμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τὸ τῶν Ἀποστόλων κήρυγμα, καὶ ὑπ' αὐτοῦ ἀνερεθήσονται. (P.G. 94, 1217)
Καὶ κατὰ τὸν Ἅγιο Δαμασκηνὸ θὰ γίνει αἰτία ἡ παρουσία τους νὰ λυγίσουν ψυχικὰ Ἑβραῖοι πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν. Καὶ ἀπὸ τὸν Ἄνομον θὰ πάρει τέλος ἡ ζωή τους. Ὁ Θεοδώρητος Κύρου, ἀπευθυ-νόμενος γενικὰ πρὸς τοὺς Ἑβραίους ἀνα-φέρει διὰ στόματος Χριστοῦ.
«Ἴνα γὰρ μὴ εὐρών ὑμᾶς πάντας ἐν ἀπιστίᾳ ἅπαντας ὑμᾶς εἰς τὴν ἀτελεύτητον κόλασιν παραπέμψω, ἥξει πρότερος Ἠλίας καὶ τὴν ἐμὴν ὑμᾶς παρουσίαν διδάξει καὶ πείσει ὑμᾶς ὦ Ἰουδαῖοι, τοῖς ἐξ Ἐθνῶν εἰς ἐμὲ πεπιστεύκασιν ἀνενδοιάστως ἐνωθῆναι καὶ μίαν ἀποφῆναι τὴν ἐμὴν Ἐκκλησίαν».
Ἀπὸ τούς τωρινοὺς ποὺ ἀσχολήθηκαν μὲ τὴν παρουσίαν τοῦ προφήτου Ἠλιοῦ πρὸς πίστωση ἀναφέρουμε, ἐν πρώτοις τὸν π. Ἰωὴλ Γιαννακόπουλο:
«Ἠλίας δὲν ἀπέθανε. Θὰ ἔλθη ὀλίγον πρὸ τῆς Δευτέρας Παρουσίας, ἵνα πολεμήση κατὰ τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ ἐπαναφέρη πολλοὺς πεπλανημένους Ἰουδαίους εἰς τὴν εὐθεῖαν ὁδόν».
Ταῦτα ἀναφέρει ἑρμηνεύων, ἤ καὶ σχολιάζων τὰ τοῦ Προφήτου Μαλαχίου δ΄ 4–5: «Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστελῶ ὑμῖν Ἠλίαν τὸν Θεσβίτην, πρὶν ἤ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ».
Ξεκάθαρος ὁ προφητικὸς λόγος γιὰ τὸν ἐρχομὸ Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου πρὶν τὴν Δευτέραν Παρουσία.
Τονίζει καὶ τοῦτο ὁ π. Ἰωήλ. Γιαννακόπουλος:
«Ἀξιοσημείωτον τυγχάνει ὅτι αἱ τελευταῖαι γραμμαὶ τοῦ τελευταίου προφητικοῦ βιβλίου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀναφέρονται εἰς προφητείαν σχετικὴν μὲ τὸν Μεσσίαν καὶ τὸν Πρόδρομον». (Οἱ 12 μικροὶ Προφῆται, Ἀθῆναι 1963, σ. 411.)
Ὁ μακαριστὸς καθηγητὴς τῆς Θεο-λογικῆς μας Σχολῆς τῆς Ἀθήνας Ἀνδρέας Θεοδώρου ἀναφέρει σχετικά:
«Τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ προηγηθῆ ἡ ἔλευση τῶν δύο μαρτύρων τοῦ Θεοῦ Ἐνὼχ καὶ τοῦ Ἠλία, ὡς καὶ ἡ ἀποδοχὴ τοῦ Χριστιανικοῦ Εὐαγγελίου ἐκ μέρους τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ».
Ἐπίσης ἀναφέρει:
«Οἱ λίγοι πιστοὶ τῶν ἐσχάτων, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τοὺς δούλους τοῦ Θεοῦ Ἐνὼχ καὶ Ἠλία θὰ δείξουν ἀσυνήθη ἀντίσταση στὸ μεγάλο πειρασμὸ καὶ τὴ μεγάλη θλίψη τῆς περιόδου ἐκείνης. Οἱ δύο Μάρτυρες ἐφοδιασμένοι μὲ δύναμη θεϊκὴ καὶ ἐξουσία πάνω στὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως (Ἀποκ. ια΄, 5), θὰ κηρύξουν μετάνοια σὰν σέ τελευταία προειδοποίηση τοῦ Θεοῦ, ἐν ὄψει τῆς ἐπερχομένης κρίσεως τοῦ κόσμου ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ».
Καὶ κάτι γιὰ τὸν καθαυτὸ Ἀντί-χριστο ἀπὸ τὸν μακαριστὸ πανεπιστημιακό καθηγητή Θεοδώρου:
«Στὸ φυσικὸ πρόσωπο τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ πραγματοποιηθῆ ἡ πλήρης καὶ τελεία ἠθικὴ ἐνσάρκωση τοῦ Σατανᾶ. Στὸν θλιβερὸ αὐτὸ ἄνθρωπο θὰ κατοικήση τὸ ἀποστατικὸ πνεῦμα τῆς κολάσεως. Ἀποτρόπαιο καὶ φρικτὸ δίπτυχο! Ἀδιανόητο νὰ σκεφθῆ κανεὶς πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ φθάση στὴν ἠθικὴ αὐτὴ συνουσίωση στὴν τελεία σατανοποίηση, πλάσμα ἀνθρώπινο φέρον σῶμα καὶ ψυχή, πλασμένο κατ' εἰκόνα Θεοῦ!» (καθητητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀνδρέου Θεοδώρου). («Ἡ ὥρα τοῦ Ἀντιχρίστου», Ἀθῆνα, 1987 σ. 11, 44, 88)
Πρὸς ἔτι ἐπίρρωσιν ὅλων αὐτῶν ὁ λόγος σὲ ἕναν δύο συγγραφεῖς, ποὺ ἔχουν ἐμβαθύνει στὸ θέμα, σημειώνει ὁ π. Νεκτάριος Ζιόμπολας: (Ὀρθόδοξος Τύπος", 1841, 23.07.2010 καί 1842, 30.07.2010.)
Ὁ Δρ. π. Ν. Δημαρᾶς, στὸ ἔργο του «Πρὶν ἀπὸ τὸ μεγάλο διωγμὸ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ», μὲ ὑπότιτλο, «τὸ χάραγμα, ὁ Ἀντίχριστος καὶ τὸ τέλος» γράφει:
«Ἐπειδὴ ἡ παρουσία τοῦ Ἀντι-χρίστου θὰ εἶναι φοβερὴ καὶ παρα-πλανητική, γί' αὐτὸ θὰ ἀποσταλῆ στὸν κόσμο ὁ Ἐνὼχ καὶ ὁ Ἠλίας ὁ Θεσβίτης, τοὺς ὁποίους φυλάει ὁ Θεὸς γιὰ τοὺς ἐσχάτους χρόνους, γιὰ νὰ φανερώσουν στοὺς ἀνθρώπους τὴν ἀλήθεια, ποὺ θὰ σκοτίσει ὁ Ἀντίχριστος. Οἱ δύο θὰ παρακινήσουν στὴν εὐσέβεια καὶ θὰ κηρύξουν μὲ παρρησία τὴν Θεογνωσία, γιὰ νὰ μὴ πιστέψουν στὸν τύραννο ἐξ αἰτίας τοῦ φόβου».
Ἀξιοπρόσεκτα εἶναι καὶ τὰ ἑξῆς τούτου τοῦ συγγραφέως:
«Εἶναι γνωστὸ ποιοὶ ἐλέγχουν τὴν παγκόσμια οἰκονομία καὶ τὸ παγκόσμιο τραπεζικὸ σύστημα. Εἶναι οἱ ἴδιοι, ποὺ δὲν πίστεψαν στὴν ἔλευσι τοῦ Χριστοῦ καὶ τώρα ἑτοιμάζονται νὰ προϋπαντήσουν τὸ “Μεσσία” τους, ἀφοῦ πρῶτα συνειδητο-ποιήσουν, ὅτι “ΟΛΑ” εἶναι κάτω ἀπὸ τὸν ἔλεγχό τους.
Εἶναι ὡστόσο γεγονὸς ὅτι ζοῦμε σὲ ἀποκαλυπτικὰ χρόνια.
Μπορεῖ ἐντελῶς ξαφνικὰ ἕνας πόλεμος ἡ ἕνα οἰκονομικὸ κρὰχ νὰ ἐπιταχύνη ἐξελίξεις. Καὶ μέσα σὲ μία παγκόσμια σύγχιση νὰ προωθήσουν τὰ σχέδια τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου τούτου. Μπορεῖ ὅμως ἡ ἐξέλιξη νὰ προχωρήσει ὕπουλα, ἀργὰ καὶ σταθερὰ ὅπως μέχρι σήμερα (1992). Ὁ Χριστὸς προτρέπει: “Γίνεσθε ἔτοιμοι”, “ἀγρυπνεῖτε”, μάθετε νὰ διακρίνετε τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν. (Ματθ. ἰστ΄, 3).
Τὰ τελευταία ἀπαιτοῦν μία ἐξήγηση. Ταῦτα ἔγραψε τὸ 1992. Ἀπὸ τότε λίγο ἡ πολὺ κάτι ἔχει ἀλλάξει. Τὸ πλέον τραντακτὸ εἶναι ἡ παροῦσα οἰκονομικὴ κρίση, καὶ ἂν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἐπικεφαλῆς τοῦ ΔΝΤ στὶς ΗΠΑ εἶναι Ἑβραῖος, καὶ φαίνεται νὰ μᾶς ἔχει ὡς Ἕλληνες “στὸ χέρι” ἀπὸ οἰκονομικῆς ἐδῶ πλευρᾶς».
Κάτι ἀκόμη ἀπὸ τὸ ἔργο τοῦ Δρος π. Ν. Δημαρᾶ:
«Ὅταν θὰ ἔλθη ἐπὶ σκηνῆς ὁ Ἠλίας, θὰ ἐπισκεφθῆ Πατριάρχας, ἡ ἄλλους Ἀρχιερεῖς; Ἄραγε πῶς θὰ διάκεινται ἀπέναντί του; Ἐὰν τοὺς ἐλέγξη μὲ προδρομικὴ γλῶσσα γιὰ κακὴ ζωὴ καὶ χλιδὴ καὶ πολυτέλεια, γιὰ τυχὸν μὴ ὀρθόδοξα φρονήματά τους, γιὰ τὶς ὕποπτες κινήσεις μερικῶν γύρω ἀπὸ Μασωνικὲς στοές, θὰ τὸν πιστέψουν;». (Δρος π. Ν. Δημαρᾶ, «Πρὶν ἀπὸ τὸ μεγάλο διωγμὸ τῆς Ἐκκλησίας» 1992 σ. 49, 52.)
Ὡς πρὸς τὴν στάση του σὲ ἐκκλησιαστικοὺς ταγούς, προφανῶς ἀπ' αὐτοὺς θὰ ἀρχίσει.
Ὡς τηρητὴς τῆς πίστεως θὰ ἐλέγξει, θὰ πατάξει, μὲ τὸ δεδομένο ὅτι μέρος αὐτῶν δροῦν ἀνεξέλεγκτα καὶ κατασκανδαλίζουν.
Ὡς πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ἀδύνατο νὰ φανεῖ εὐχάριστας.
Μεταξὺ ἄλλων ἀνέφερε ὁ ἀνωτέρω συγγραφεύς καὶ τὸ χτίσιμο τοῦ Ναοῦ στὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ ναὶ μὲν ὡς φαίνεται θὰ δροῦν μὲ ἕδρα τὴν Ἱερουσαλήμ, ὡς καὶ ὁ Ἀντίχριστος, σύμφωνα μὲ γραφόμενα τῶν Πατέρων, ὁ ἀντίκτυπος ὅμως τῆς δράσεως τους θὰ εἶναι παγκόσμιος μὲ τὰ σημερινὰ ΜΜΕ.
Ὁ προφήτης Ἠλίας θὰ δεσπόζει εἰδησεογραφικῶς.
Κάτι τέλος, ἀπὸ τὸν κ. Δημ. Σκαρτσιούνη θεολόγο, οἰκονομολόγο ἀπὸ τὸ ἔργο του, «Οἱ Προφῆτες προειδοποιοῦν». «Οἱ δύο Προφῆτες Ἠλίας καὶ Ἐνὼχ θὰ ἔλθουν πρὸς ἐνίσχυση τῶν πιστῶν καὶ θὰ πολεμήσουν μὲ φλογερὸ κήρυγμα καὶ μὲ θαύματα τὸν ἴδιο τὸν Ἀντίχριστο καὶ θὰ καλοῦν εἰς μετάνοιαν καὶ θὰ προλέγουν τὴν Δευτέραν Παρουσίαν, πολλοὶ θὰ μετανοήσουν, ἀκόμη καὶ Ἰουδαῖοι». (Ἀθῆναι 1993, ἔκδοσις Δ΄, σελ. 38.)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (3o ΜΕΡΟΣ) http://entoytwnika.blogspot.com/2013/10 ... z5k4AtZWP2
Under Creative Commons License: Attribution

Re: Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας

4
Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (4o ΜΕΡΟΣ)

Ἐπανερχόμεθα στὸ πῶς θὰ συμβεῖ, ὥστε οἱ σημερινοὶ Ἑβραῖοι νὰ γίνουν ὄντως Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, Αὐτὸν ποὺ ἕως τώρα μισοῦσαν νὰ Τὸν ἀγαπήσουν ἀπόλυτα. Καὶ αὐτὸ φαίνεται θὰ συμβεῖ μὲ τὴν δυναμικὴ παρουσία τοῦ ζηλωτῆ Ἠλία, ὁ ὁποῖος μὲ στεντόρειο κήρυγμα καὶ σημεῖα, τὰ ὁποῖα θὰ μεταδίδονται μὲ τὰ σημερινὰ μέσα σὲ πλανητικὸ ἐπίπεδο, θὰ ἔχουν διεθνῆ ἀπήχηση καὶ ἀνάλογο ἐπηρεασμό. Σύμφωνα μὲ τὴν Ἀποκάλυψη, ἄνευ στρατιωτικῆς θωρακίσεως θὰ εἶναι ἀπυρόβλητοι τὰ 3 1/2 ἐκεῖνα χρόνια.

Ἐπειδὴ δὲ ὁ δικός τους Ἠλίας θὰ εὑρίσκεται ἐπὶ τῆς μοναδικῆς παγκόσμιας σκηνῆς ὡς κύριος ἐκπρόσωπος τοῦ Μεσσίου Χριστοῦ, Τὸν ὁποῖον θὰ προβάλει ὡς τὸν ὄντως Μεσσία τῶν Γραφῶν, ποὺ ἦλθε καὶ ἔρχεται, καὶ παράλληλα καυστικὰ θὰ στιγματίζει τὸν ψευδομεσσία–Ἀντίχριστο.
Ἐκεῖ πάνω στὴ φάση αὐτή, Ἑβραῖοι θὰ κάμψουν τὸν αὐχένα!
Θὰ εἶναι τόσο τραντακτὴ ἡ συγκυρία, ὥστε οἱ καλοπροαίρετοι, οἱ μὴ σφόδρα φανατικοί, καὶ πρὸ τοῦ δικοῦ τους πατριώτου θὰ ὑποκύψουν ψυχικά, ἀφοῦ ἐκ τῶν πραγμάτων τόσο ἄμεσα θὰ ἔχουν διευκολυνθεῖ, ὥστε ἐπὶ τέλους μέρος τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ νὰ δεχθεῖ τόν Ἰησοῦν Χριστόν.
Στὴ φάση αὐτὴ φαίνεται ὅτι θὰ συμβεῖ ἀπὸ μιᾶς πλευρᾶς ὅ,τι καὶ μὲ τὰ τὸ «τετέλεσται» στὸ Γολγοθὰ, μὲ τὸ σκότος καὶ τὸ σεισμὸ, ὅπου ἔντρομοι, (ἄγνωστον πόσοι), «τύπτοντες ἑαυτῶν τὰ στήθη ὑπέστρεφον» (Λουκ. κγ΄, 49) δηλ. μετενόησαν γιὰ ὅ,τι ἔγινε στὸν Δίκαιο.
Θὰ πιέζονται ἐσωτερικὰ χωρὶς νὰ ἐκβιάζονται πρὸς μεταστροφή. Ἐφόσον ἡ χριστιανικὴ παρουσία καὶ τὸ κήρυγμα τοῦ Ἠλιοῦ θὰ ἔχει ἕνα τέτοιο ἀποτέλεσμα, ὥστε καὶ Ἑβραῖοι νὰ γίνουν Χριστιανοί, κατανοητὸ εἶναι, τὸ πόσο μεγαλύτερη ἐπίδραση θὰ ἔχει σὲ τόσους χλιαροὺς κατ' ὄνομα Χριστιανούς, ὥστε νὰ θερμανθοῦν στὴν πίστη.
Καὶ ἐν τούτοις, αὐτὸ τὸ ἀσύλληπτο ὄντως ἔργο τοῦ Ἠλιοῦ, ὁ ὁποῖος ἔρχεται, εἶναι ἄγνωστο ἀκόμη καὶ σὲ πιστοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες, πρῶτα δηλ. ὁ ἐρχομός του καὶ τὸ τόσο θετικὸ του ἔργο σὲ ἀμέτρητες ψυχές, ἀφοῦ ὁ λόγος του θὰ συγκρατήσει πολλοὺς, παρὰ τὰ δεινά, ποὺ σ' αὐτοὺς τοὺς πιστοὺς ποὺ θὰ μένουν ἑδραῖοι, κατ' ἐξοχὴν θὰ ἐπιβάλει ὁ Ἄνομος.
Ὡς ἀπὸ ληθάργου θὰ ἀφυπνισθοῦν πρωτίστως γιὰ ὅ,τι ἔκαναν οἱ προπάτορες των σὲ βάρος τοῦ Ἀθώου, θὰ ὑπάρξει δηλ. ἕνα κῦμα πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ ἔντονη ἡ ἐνοχὴ γιὰ τὴν πολεμικὴ στάση τους καὶ μὲ μία μυριόστομη κραυγὴ κάποιοι θὰ μιμηθοῦν τὸν Ἑκατόνταρχον μὲ τὴν θαρραλέα ὁμολογία του, «ἀληθῶς Θεοῦ Υἱὸς ἦν οὗτος», γιὰ τὸ ἔγκλημα τοῦ Γολγοθᾶ.
Ἐμπρὸς σ' αὐτὸ τὸ ὅποιο κῦμα μεταστροφῆς πρὸς τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἄλλη πλευρὰ τῶν Ἑβραίων, ποὺ θὰ παραμένει προσηλωμένη σὲ ὅλα τὰ δικά τους καὶ στὸ ψευδομεσσία τους, (γιὰ ἐμᾶς Ἀντίχριστο), ὁ ὁποῖος θὰ ἔχει κάνει πλέον τὴν ἐμφάνισή του καὶ ἀρχικὰ θὰ σκορπίζει ἀγαθὰ, γιὰ νὰ δελεάσει ψυχικά, οἱ ἀκούοντες τότε τὸν Ἠλία, καὶ μάλιστα οἱ μεταστραφέντες, φυσικὰ θὰ εὑρεθοῦν ἀντιμέτωποι μὲ τοὺς δικούς τους Ἑβραίους, ἂν ὄχι στὰ «μαχαίρια», γιὰ τὴν τόσην προδοσίαν γι' αὐτούς, ἀφοῦ θὰ ἔχουν δεχθεῖ νὰ λατρεύσουν τὸν ἀποδιοπομπαῖο τοῦ ἔθνους των, τὸν Ἐσταυρωμένο. Καὶ λογικὰ πλέον ἡ παρουσία καὶ ἐπίδραση τοῦ Ἐνὼχ καὶ τοῦ Ἠλία μὲ βάση τοὺς μετανοοῦντας, (ἄγνωστος ὁ ἀριθμός τους), θὰ ἐπιφέρει στὸ χῶρο τοῦ Ἰσραὴλ ἀναστάτωση.
Μόνο ποὺ δὲν θὰ ἀγγίζονται οἱ προφῆτες ἀρχικὰ πρὸς τιμωρίαν, καθότι, «εἴ τις θέλει αὐτοὺς ἀδικῆσαι, οὕτω δεῖ αὐτὸν ἀποκτανθῆναι» (Ἀποκ. ια΄, 5).
Αὐτὴ ἡ ἐκ τῶν πραγμάτων στροφὴ τῶν Ἑβραίων θὰ ἔχει ὡς συνέχεια νὰ βγάλει τὸ προσωπεῖον ὁ Ἀντίχριστος καὶ ἀργὰ ἤ γρήγορα νὰ ἀρχίσουν τὰ δεινὰ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δικούς του, ποὺ τοὺς ἔχασε ψυχικά. Αὐτὸ τὸ γεγονὸς θὰ τὸν κάνει θηριώδη. Θὰ ἔχει φέρει τὰ κάτω ἄνω, ὁπότε ἀνα-μενόμενες, οἱ ὅποιες ἀντιδράσεις καὶ τιμωρίες γιὰ τὴν τόση «προδοσία» εἰς μέρος τῶν «ὀρθοδόξων» Ἑβραίων.
Καθόλου ἀπίθανο καὶ ἄτομα –στελέχη Συναγωγῶν στὸ Ἰσραὴλ καὶ ἀλλοῦ, δηλ. ραββίνοι καὶ ἀρχιραββίνοι νὰ ξαφνιάσουν μὲ τὴν ἀναγνώριση τοῦ Χριστοῦ ὡς τοῦ ὄντως Μεσσίου, ποὺ ἦλθε καὶ ἔρχεται.
Εἶναι δὲ γνωστὸ ὅτι ὅπου Ἑβραῖοι γίνονται Χριστιανοί, ποὺ σημαίνει ξετυφλώνονται ὡς πρὸς τὶς προφητεῖες στὸ Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ μας κυρίως, βιώνουν στὴ συνέχεια πολύ πιό ἔντονα τὴν πίστη ἀπ' ὅ,τι ἀρκετοὶ νηπιοβαπτισθέντες.
Ἔντονο παράδειγμα μεταστραφέντος ραββίνου προσφάτως στὴν Ἑλλάδα, ὁ ὁποῖος πολεμήθηκε ἀπὸ τὸ ἑβραϊκὸ στοιχεῖο, τοῦ στοίχισε ἡ συνειδητὴ ἐπιλογὴ του (βαπτίστηκε οἰκογενιακῶς), ἤδη μακαριστός, γνωστὸς καὶ στὸν γράφοντα, τὸ Χριστιανικὸ του ὄνομα, Παῦλος Φωτίου. Ὥστε στὶς τρομερὲς ἐκεῖνες ἡμέρες καὶ πρὶν τὰ μεγάλα δεινά, (τὰ ὁποῖα ἀκριβῶς ἀγνοοῦμε, πέραν τῶν στερήσεων τῶν ἀγαθῶν), θὰ συμβεῖ πανευφρόσυνο γεγονὸς γιὰ τοὺς πιστούς τῆς γῆς, πιὸ σπουδαῖο δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξει, μὲ τὴν γνωστὴ τότε στροφὴ τῶν Ἑβραίων στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Τοῦτο δὲ τὸ γεγονὸς παράλληλα, τὰ μέγιστα θὰ ἐνισχύσει ἠθικά καί ψυχικά τούς πιστούς τῆς γῆς, γιὰ νὰ ἀνθέξουν κατὰ τὸ δυνατὸν σὲ ὅ,τι θὰ ἐπακολουθήσει ἀπὸ τὸν Ἄνομον καὶ τὰ ὄργανά του. Τὰ ὄντως ζοφερὰ γεγονότα γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα τά 3 1/2 ἐκεῖνα χρόνια ἀπὸ τὸν Ἄνομον θὰ συμβοῦν, ἀπόντων πλέον τῶν Ἡλιοῦ καὶ Ἐνώχ.
Θὰ συμβεῖ τότε ἡ ἀπόλυτη ἔξαψη τῆς κακίας τοῦ σατανοκίνητου Ἀντιχρίστου, καὶ πάνω στὴν φαινομενική του ἐπιτυχία, ἀφοῦ πάμπολλοι κάτοικοι τῆς γῆς θὰ ἔχουν ὑποκύψει ὑπέρ του, ἀφοῦ στὸ βάθος ὁ στόχος του θὰ εἶναι οἱ ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων.
«Καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὅν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεὺματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ» (Β΄ Θέσ. β΄, 8).
Τὸ τέλος τοῦ Ἀντιχρίστου διὰ Ἰησοῦ Χριστού, ἀφοῦ καὶ οἱ πάμπολλοι δικοί του θὰ τιμωρηθοῦν αἰωνίως.
Τηρουμένων πάντως κάποιων ἀναλογιῶν, θὰ συμβεῖ ὡς πρὸς τοὺς Ἑβραίους στὸ Ἰσραὴλ καὶ ὄχι μόνον, ὅ,τι μετὰ τὸ «καρποφόρο» ἐκεῖνο πρῶτο ἐπίσημο κήρυγμα τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου στὰ Ἱεροσόλυμα τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς.
Ὅταν τελείωσε ὁ Πρωτοκορυφαῖος Πέτρος, «κατενύγησαν τῇ καρδίᾳ, εἶπόν τε πρὸς τὸν Πέτρον καὶ τοὺς λοιποὺς Ἀποστόλους· τί ποιήσομεν ἄνδρες ἀδελφοί; Πέτρος δὲ ἔφη· μετανοήσατε, καὶ βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμῶν ἐπὶ τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοὺ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶνû σώθητε ἀπὸ τῆς γενεᾶς τῆς σκολιᾶς ταύτης. Οἱ μὲν οὒν ἀσμένως ὑποδεξάμενοι τὸν λόγον αὐτοῦ ἐβαπτίσθησαν καὶ προσετέθησαν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ψυχαὶ ὡσεὶ τρισχίλιαι» (Πράξ. β΄ 37–41).
Γεννέθλια ἡμέρα τῆς Ἐκκλησίας ἡ Πεντηκοστή τότε ἀπὸ Ἑβραίους τῆς πόλεως καὶ τῆς διασπορᾶς.
Καὶ ἐπὶ Ἠλιοῦ, στὸν ἴδιο περίπου χῶρο, μὲ ἀπογόνους τοῦ ἰδίου ἔθνους, θὰ ἔχουμε μία νέα Πεντηκοστή. Κάτι τέτοιο προφήτεψε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν ἔγραψε τὴν ἐπιστολή.
Πάρ' ὅτι ἡ Ἐκκλησία ξεκίνησε μὲ ἑβραϊκὸ λαό, στὴ συνέχεια κυριάρχησαν οἱ ἀντίθετες δυνάμεις μὲ ἐμμονὴ καὶ στὴν ἀναμονὴ τοῦ δικοῦ τους Μεσσία, καὶ συνεχίστηκε ἡ ἐχθρικὴ στάση σὲ ὅ,τι πλέον θύμιζε Χριστὸ καὶ τό Εὐαγγέλιό του.
Ἔγινε γνώστης ὁ Μέγας Παῦλος τοῦ διαχωρισμοῦ καὶ γιὰ τὴν πάγια θέση τοῦ ἑβραϊκοῦ ἔθνους κατὰ τοῦ Ἐσταυρωμένου, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸν λιθοβολισμὸ τοῦ Πρωτομάρτυρα Στεφάνου. Μὲ βάση αὐτὸ ἔγραψε γιά τὴν κάποτε, στά ἔσχατα χρόνια στροφή τους.
Εικόνα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (4o ΜΕΡΟΣ) http://entoytwnika.blogspot.com/2013/10 ... z5k4BEl2jw
Under Creative Commons License: Attribution

Re: Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας

5
Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (5o ΜΕΡΟΣ)

Ὁ Μέγας Ἀπόστολος Παῦλος διδάσκει "Οὐ γάρ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί τό μυστήριον τοῦτο... ὅτι πώρωσις ἀπό μέρους τοῦ Ἰσραήλ γέγονεν, ἄχρις οὗ τό πλήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ, καί οὕτω πᾶς Ἰσραήλ σωθήσεται". (Ρωμ. 11, 25).
Ἀνάμεσα, λοιπόν, στίς τόσες ἀποκαλύψεις πού δέχθηκε ἀπό τόν Θεό ὁ Μέγας Παῦλος, εἶναι καί αὐτή πού ἀφορᾶ τήν μελλοντική τύχη τῶν Ἑβραίων, πού τελικά θά ἐπιστρέψουν στήν πίστη στόν Χριστό μας.
Αὐτοί πού τόσους αἰῶνες πολεμοῦν ἀμείλικτα τόν Χριστιανισμό θά ἀνα-φωνήσουν, ὅταν φτάσει τό πλήρωμα τῶν καιρῶν, "Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου". (Λουκ. 13, 35).
Μέ τήν παραβολή τῆς καλλιελαίου καί τῆς ἀγριελαίου ὁ οὐρανοβάμων Παῦλος εἰκονίζει δύο λαούς, τόν Ἰσραηλιτικό καί τόν Ἐθνικό.
Οἱ κλάδοι πού ἀποκόπηκαν ἀπό τήν καλλιέλαιον εἶναι οἱ Ἑβραῖοι, πού σταύρωσαν τόν Χριστό μας καί καταδίωξαν τήν Ἐκκλησία Του. Αὐτοί διέρρηξαν κάθε σχέση μέ τούς δικαίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅπως ἀκριβῶς τό κλωνάρι διαρρηγνύεται, ὅταν κόβεται ἀπό τό δένδρο.
Ὁ εἰδωλολατρικός κόσμος συμβο-λίζεται μέ τήν ἀγριέλαιο Εἶναι ὅλοι αὐτοί πού ἀντάλλαξαν τό μεγαλεῖο τοῦ ἄφθαρτου Θεοῦ σέ ὁμοίωμα φθαρτοῦ ἀνθρώπου καί πτηνῶν καί τετραπόδων καί ἑρπετῶν (Ρωμ. 1, 23). Τά ἔθνη πού παραδόθηκαν σέ πάθη ἀτιμίας καί "γέμισαν ἀπό κάθε ἀδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία καί φθόνο, φόνο, φιλονικία, δολιότητα, κακοήθεια ..." (Ρωμ. 1, 29) καί περιέπεσαν σέ αἰσχρά πάθη καί ἀνέτρεψαν τήν τάξη τῆς φύσεως.
Δέχθηκαν αὐτά τά ἔθνη τόν Χριστιανισμό! Φωτίσθηκαν καί ἄλλαξαν ζωή. Ἐγκατέλειψαν τήν ἀγριέλαιον καί κεντρίστηκαν στήν καλλιέλαιον. Μέ τήν πίστη ἔγιναν γνήσια τέκνα τοῦ Ἀβραάμ. Γέμισε πάλι κλωνάρια ἡ λυπημένη καλλιέλαιος και σκίρτησε ἀπό χαρά. Οἱ εὐλογημενες ρίζες ἔστελναν γόνιμους χυμούς καί γέμιζαν τά καινούργια κλωνάρια σφρίγος. Καί ἡ καρποφορία ζηλευτή. Καρποί της εἶναι οἱ μεγαλομάρτυρες Γώργιοι, Δημήτριοι, Βρβάρες, Αἰκατερίνες, οἱ μεγάλοι ἅγιοι Ἀντώνιοι, Βασίλειοι, Χρυσόστομοι καί πλῆθος ἄλλα ὑπέρλαμπρα ἀστέρια τοῦ πνευματικοῦ κόσμου τῆς Ἐκκλησίας μας ...
Τά ἀποκομμένα κλωνάρια, ὁ Ἰσραηλιτικός λαός πού ἀπέρριψε τόν Χριστό μας, δέν θά βρίσκεται γιά πάντα, κατά τόν Μέγα Παῦλο, στήν ἄρνηση. Θά συνέλθει καί θά τρέξει πρός τό φῶς!
"Δέν θέλω ἀδελφοί μου νά ἀγνοεῖτε τό μυστήριο αὐτό πού μοῦ ἀποκαλύφθηκε ... ὅτι δηλ. ἡ ἀναισθησία ἀφορᾶ μόνον ἕνα μέρος τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ ἔθνους. Θά κρατήσει μέχρις ὅτου συμπληρωθεῖ ὁ ἀριθμός τῶν ἐθνικῶν πού θά εἰσέλθουν στήν Ἐκκλησία. Τότε ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικός λαός θά σωθεῖ".

Προειδοποιεῖ, ὅμως, ὁ Μέγας Ἀπόστολός μας ὅλους ἐμᾶς πού ἐξαιρετικά ἐλεηθήκαμε ἀπό τόν Κύριό μας, νά μήν ὑπερηφανευόμαστε, γιατί, ἄν ὁ Θεός δέν λυπήθηκε τούς Ἰουδαίους, πού ἦταν τά φυσικά κλαδιά τῆς καλλιελαίου καί τά ἀπέκοψε, πόσο μᾶλλον δέν θά λυπηθεῖ ἐμᾶς, πού προερχόμαστε ἀπό τήν ἀγριέλαιο, ἄν ὑψηλοφρονοῦμε καί δέν φοβόμαστε τόν Θεόν.
"Κύτταξε τήν καλωσύνη καί τήν ἀποτομίαν τοῦ Θεοῦ. Σ' αὐτούς πού ἀπίστησαν καί ἔπεσαν, αὐστηρότητα, ἐνῶ σ' ἐσένα καλωσύνη, ἐάν μείνεις σταθερός στήν καλωσύνη Του. Διαφορετικά καί σύ θ' ἀποκοπεῖς. Ἐκεῖνοι ἀντίθετα, ἐάν δέν συνεχίσουν νά παραμένουν ἄπιστοι θά κεντριστοῦν, διότι ὁ Θεός μπορεῖ πάλι νά τούς κεντρίσει. Ἐάν, βέβαια, ἐσύ ἀποκόπηκες ἀπό τήν κατά φύση ἀγριέλαιο καί ἀντίθετα πρός τήν φύση κεντρίσθηκες στήν καλλιέλαιο, πόσο εὐκολότερο εἶναι νά κεντριστοῦν κι αὐτοί στήν δική τους ἐλαία;" (στ. 20, 24).
Γιά τόν Ἀπόστολό μας, τόν Μέγα Παῦλο, εἶναι βέβαιο ὅτι οἱ Ἰσραηλίτες θά βροῦν τόν δρόμο τους καί θά ἐπιστρέψουν στήν πίστη στόν Χριστό μας, πού κάποτε τόν ἀποδοκίμαζαν.
Ἀναφέρεται στόν Προφήτη Ἡσαΐα πού προφητεύοντας διδάσκει:
"Θά ἔλθει χάριν τῆς Σιῶν ὁ Λυτρωτής (ὁ ρυόμενος) καί θ' ἀποδιώξει τίς ἀσέβειες ἀπό τόν Ἰακώβ. Καί αὐτό θά εἶναι ἡ διαθήκη μου" (59, 20).
Καί "γι' αὐτό θ' ἀφαιρεθεῖ ἡ ἀνομία τοῦ Ἰακώβ, καί αὐτό θά εἶναι ἡ εὐλογία μου, ὅταν ἀφαιρέσω τήν ἁμαρτία του" (27, 9).
Ἀφαιρεθήσεται ἡ ἀνομία τοῦ Ἰακώβ, ἀποστρέψει (ὁ ρυόμενος) ἀσεβείας ἀπό Ἰακώβ.
Κάποτε δηλ. οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰακώβ θά σταματήσουν τήν ἀσέβεια καί τήν ἁμαρτία.
Πότε θά γίνει αὐτό;
Τότε πού τά ἀποκομμένα κλαδιά θά ἐπανασυνδεθοῦν μέ τόν κορμό τῆς καλλιελαίου, ὅταν θά γίνουν μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας!
Τότε θά ξεχυθεῖ μεγάλη εὐλογία σ' ὅλον τόν κόσμο. Ὅλος ὁ δυναμισμός τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ θά τεθεῖ στήν διακονία τοῦ Χριστοῦ μας.
Στή προφητεία τοῦ Ἡσαΐα διατυπώνεται πολύ ἐκφραστικά αὐτή ἡ μεγάλη εὐλογία: "βλαστήσει καί ἐξανθήσει Ἰσραήλ, καί ἐμπλησθήσεται ἡ οἱκουμένη τοῦ καρποῦ αὐτοῦ".
Ὁ Μέγας Παῦλος τονίζει ὅτι τά δυσάρεστα τοῦ Ἰσραήλ βγῆκαν σέ καλό γιά τά ἄλλα ἔθνη!
Πολύ δέ περισσότερο τά εὐχάριστα τοῦ Ἰσραήλ, θά σκορπίσουν μεγάλη χαρά καί εὐλογία στόν κόσμο!
Δηλαδή, ὅταν οἱ Ἑβραῖοι ἀπέρριψαν τό Εὐαγγέλιο, ὠφελήθηκαν οἱ Ἐθνικοί. Δέν γεύθηκαν τόν θεϊκό ἄρτο αὐτοί, ἀλλά ἡ οὐράνια τροφή δέν πῆγε χαμένη, κατευθύνθηκε στούς πεινασμένους Ἐθνικούς. Ἔτσι τό κακό τῶν Ἑβραίων ἔγινε καλό στούς Ἐθνικούς! Σκεφθεῖτε, λοιπόν, τί θά γίνει μέ τό καλό τῶν Ἑβραίων, μέ τήν ἐπιστροφή τους!
Διδάσκει ὁ θεῖος Παῦλος:
"Εἰ γάρ ἡ ἀποβολή αὐτῶν καταλλαγή κόσμου, τίς ἡ πρόσληψις εἰ μή ζωή ἐκ νεκρῶν;" (Ρωμ. στ. 15).
Ἐάν δηλ. ἡ ἀπόρριψή τους ἀπό τόν Θεό συνετέλεσε στό νά φωτιστοῦν καί νά προσέλθουν στή πίστη τά ἔθνη καί νά συμφιλιωθοῦν μέ τόν Κύριό μας, τί ἄλλο θά εἶναι ἡ ἐπάνοδός τους καί ἡ πρόσληψή τους ἀπό τόν Θεό, παρά ζωή καί ἀνάσταση γιά ὅλο τόν κόσμο!
"Καί ἐάν τό πέσιμό τους ἦταν πλοῦτος κόσμου καί ἡ ἧττα τους πλοῦτος ἐθνῶν, πόσο μᾶλλον ἡ ὁλοκληρωτική τους προσέλευση στήν πίστη" (Ρωμ. στ. 12).
Μέ τήν πτώση τῶν Ἰουδαίων ἦλθε ἡ σωτηρία στά ἔθνη, γιά νά τούς κάνει νά ζηλέψουν κι αὐτοί: "εἰς τό παραζηλῶσαι αὐτούς" (στ. 11).
Εικόνα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (5o ΜΕΡΟΣ) http://entoytwnika.blogspot.com/2013/10 ... z5k4BZnmVT
Under Creative Commons License: Attribution
Απάντηση

Επιστροφή στο “Προφητείες και Αποκάλυψη”

cron