ΠΑΙΔΙ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΥΜΑ!
Γεωργίου Βλαχογιάννη, Θεολόγου

« Δι’ ημάς γαρ εγεννήθη παιδίον νέον ο προ αιώνων Θεός», μελωδεί ο θεσπέσιος υμνογράφος της Εκκλησίας μας Ρωμανός.
«Παιδίον νέον»! Γιατί, άραγε, «ο πρό αιώνων Θεός» να ξεκινήση το Μυστήριον της σωτηρίας μας από «βρέφος εσπαργανωμένον»; Γιατί να «εισβάλη» στο χώρο της Ιστορίας σαν «παιδίον νέον»;
Σίγουρα οι θεοφόροι Πατέρες της αγίας μας Ορθοδόξου Εκκλησίας θα έχουν δώσει απάντησι και σ’ αυτή την απορία του νού. Του νού, που ευλαβικά επιζητεί να εξερευνήση τα μυστικά ακρογιάλια του απέραντου ωκεανού της αγάπης του Θεού, όχι από εγωϊστική περιέργεια, αλλά από θαυμασμό σ’ αυτή την ίδια την Αγάπη!

Πέρα όμως από κάθε απάντησι, που θα μπορούσε να δοθή σ’ αυτή την απορία, κανείς δεν θα είχε αντίρρησι πως στο «εσπαργανωμένο βρέφος της Βηθλεέμ» αντικρύζουμε το παιδί όλων των εποχών και όλων των φυλών της γής το ελληνόπουλο, σαν το πιο κοντινό μας παιδί!
Το παιδί, το τραγικό αυτό θύμα της βαρβαρότητος των μεγάλων αντι-χρίστων.
Βρεφομαχεί, νηπιομαχεί, παιδοσφάζει ο Ηρώδης, μεθυσμένος απ’ την μανία του να σκοτώση το «παιδίον νέον», τον Ιησούν!

Ανεξίτηλη η ντροπή του. Ανανδρη η ενέργειά του! Θύμα του το παιδί!
Στα ίχνη του παιδοκτόνου Ηρώδη, οι … «Ηρωδιάδες» όλων των εποχών. Γυναίκες του Λαού, ή Αρχόντισσες παντρεμένες ή ανύπαντρες σκοτώνουν με εμβρυοκτόνα βότανα, ή με άλλους τρόπους, το πρωτοσχημάτιστο παιδικό πλάσμα, που «τόλμησε» να παρουσιαστή μέσα τους, σαν φυσική συνέπεια μιάς νόμιμης ή λαθραίας σαρκικής ηδονής! Θύμα, κι εδώ, το παιδί!
Και ποιός να το φανταζότανε πως οι «Ηρωδιάδες» αυτές θα συγκροτούσανε στην Αγιομάννα Ελλάδα συμμορίες παιδοφθόρες, που, κάτω από έναν απατηλό φεμινισμό, θα κηρύσσανε εξοντωτική σφαγή κατά των αγένητων νηπίων της Ελλάδος! Θύμα, κι εδώ, το παιδί!

Για να δούμε όμως και λίγο τα παιδιά, που δεν τ’ αγκάλιασε καθόλου μάννα, γιατί μόλις γεννηθήκανε, πεταχθήκανε άστοργα σαν ένοχα, προκειμένου ν’ αποσιωπηθή η ενοχή κάποιας πορνείας ή κάποιας μοιχείας!
Τα παιδιά μιάς ραγισμένης οικογένειας, που τα «ξεχάσανε» στη γειτόνισσα, ή σε κάποια τρεμάμενα γεροντικά χέρια, ασυλλόγιστοι γονείς!
Τα παιδιά που μένουν έρημα σε μια κρύα κάμαρα, μετά κάποιο σκοτωμό του ενός γονέως και τον εγκλεισμό στη φυλακή του άλλου!
Ένα μέρος, απ’ αυτά τα παιδιά «αιχμαλωτίζονται», με ένα νούμερο στη πλάτη, μέσα σε ιδρύματα του Κράτους και αντιμετωπίζουν την παγερότητα της υπηρεσιακής συμπεριφοράς υπαλλήλων, που κινούνται με τον ρυθμό του ρολογιού τους.
Άλλο μέρος, απ’ αυτά, γυροφέρνει στα «σκουπιδαριά» της κοινωνίας, για να καταλήξουν στα σχολεία της κοινωνικής διαφθοράς (ναρκωτικά, πορνεία, ομοφυλοφιλία) ή στα Αναμορφωτήρια, για να «μυηθούν» στο έγκλημα από προεγκλείστους ομοτύχους των. Θύμα, κι’ εδώ το παιδί!
Όλα αυτά τα παιδιά-θύματα της βαρβαρότητος των μεγάλων αντι-χρίστων, αντικρύζουμε στο «εσπαργανωμένο βρέφος» της Βηθλεέμ.
Γι αυτά τα παιδιά «ο πρό αιώνων Θεός» εγεννήθη «παιδίον νέον» γιατί απ’ αυτά τα παιδιά ξεκινά η καινούργια ζωή της Αγάπης, που εγκαινίασε ο Θείος Λόγος με την υπερθαύμαστη σάρκωσι Του.
Κι’ αυτά τα παιδιά πρέπει να προστατευθούν απ’ τη μανία κάποιου παρανοϊκού Ηρώδη ή κάποιου ομότροπου του Ηρώδη, που απειλεί τη ζωή τους, την ευτυχία τους, το μέλλον τους, την χαρά τους, τα δικαιώματά τους!

Ποιος θα τα προστατεύση; Μα….μονάχα η Παναγία Μητέρα τους, η Ορθόδοξος Εκκλησία. Θ’ ακούση τη φωνή τους;

Απο το περιοδικο ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνος Δεκεμβριου 2008