Spiegel: «Η Μέρκελ φταίει για την κατάρρευση της Ελλάδας»

1
Αυστηρή κριτική στα πεπραγμένα και την αναβλητικότητα της καγκελαρίου, Άγκελα Μέρκελ, για τον χειρισμό της ελληνικής οικονομικής κρίσης, έκανε το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.

«Οι Έλληνες φταίνε μόνοι τους για την κρίση. Όμως μέσα στην ατυχία τους, η γερμανική κυβέρνηση κατάφερε να δυσχεράνει ακόμη περισσότερο την τραγωδία της χώρας, κάνοντας κηρύγματα και διστακτικές εξαγγελίες για βοήθεια: Ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα πρέπει πλέον να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, θα πρέπει να το χρεώσουμε κατά κύριο λόγο στην καγκελάριο Μέρκελ» σχολιάζει το γερμανικό περιοδικό και συνεχίζει: «‘Ότι μπορούσε να πάει στραβά, πήγε’. Το ρητό αυτό που παραπέμπει στον Νόμο του Μέρφι βρήκε την απόλυτη εφαρμογή στην οικονομική πολιτική της Ευρωζώνης».
«Από τη μια πλευρά είναι οι Έλληνες και τα στατιστικά στοιχεία, που ακόμη δεν έχουν καταφέρει να ελέγξουν. Από την άλλη πλευρά είναι οι Γερμανοί, που αρέσκονται να εμποδίζουν μια γρήγορη και ξεκάθαρη ευρωπαϊκή απάντηση για την οικονομική κρίση της Ελλάδας. Με τη στάση αυτή της Γερμανίας, οδήγησαν και το κόστος της λύσης σε δυσθεώρητα ύψη.
Ταυτόχρονα, οι εκπρόσωποι των κομμάτων και οι βουλευτές εμφανίζονται να δίνουν συμβουλές στους Έλληνες, που ξεκινούν από δραστικές περικοπές στους μισθούς, μέχρι την άμεση κήρυξη πτώχευσης, ακόμη και έξοδο από τη ζώνη του ευρώ. Μάλιστα, εξηγούν αυτόν τον λεκτικό ριζοσπαστισμό, ότι η Ελλάδα πρέπει να γίνει 'οικονομικά δυνατή'. Ουσιαστικά όμως, εξηγείται ότι η πλειοψηφία των Γερμανών δεν είναι διατεθειμένοι μετά από πολυετή λιτότητα και μείωση της αγοραστικής τους δύναμης, να θυσιαστούν για την Ελλάδα.
«Θεατρινίστικη διστακτικότητα του Βερολίνου»
Οι δύο αυτοί παράγοντες - τα στατιστικά λάθη της Ελλάδας και η θεατρινίστικη διστακτικότητα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, να βοηθήσει τη μεσογειακή χώρα - είναι μια ξεκάθαρη πρόσκληση στους κερδοσκόπους να στοιχηματίσουν στην κατάρρευση της νοτιοευρωπαϊκής χώρας. Αυτό εξηγεί και για ποιο λόγο έφτασαν στα ύψη τα ελληνικά σπρεντ. Εν τω μεταξύ, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να πληρώσει για την αναχρηματοδότηση των δανείων της τόσο υψηλούς τόκους, που παρά την αύξηση των φόρων και τη δραστική μείωση των μισθών, δεν μπορεί να ανταπεξέλθει χωρίς ξένη βοήθεια».
Μάλιστα, το Spiegel τονίζει ότι με τη βοήθεια της γερμανικής κυβέρνησης «επήλθε αυτό που όλοι ήθελαν με κάθε τα τρόπο να αποτρέψουν - το οποίο μπορούσε όντως να αποτραπεί: Ότι η Ελλάδα θα ζητούσε τη βοήθεια άλλων ευρωπαϊκών οικονομιών». Υπογραμμίζει δε, ότι τα επιχειρήματα του Βερολίνου δεν «στέκουν» πλέον. Καταγγέλλει δε το ρόλο των διεθνών οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης, καθώς ύστερα από δική τους υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας ξεκίνησε το ντόμινο των κερδοσκοπικών επιθέσεων.
«Η Μέρκελ μπλόκαρε τη λύση»
«Αλλά και το λαϊκίστικο επιχείρημα, ότι η πλειοψηφία των Γερμανών είναι κατά της οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα, ξεκίνησε από την ίδια τη γερμανική κυβέρνηση. Το χειρότερο είναι ότι η ίδια η καγκελάριος Μέρκελ, μπλόκαρε τον μοναδικό δρόμο για τη λύση του προβλήματος, προκειμένου να γλιτώσει δισεκατομμύρια ευρώ».
Ο δρόμος αυτός είχε την εξής διαδρομή: Η ΕΕ θα μπορούσαν με υπεύθυνο και ξεκάθαρο τρόπο, να αναλάβουν εξαρχής την κοινή ευθύνη, για το ισότιμο μέλος της κοινής αγοράς. Μέσα σε αυτό το σχέδιο θα περιλαμβάνονταν και η απόφαση, να εγγυηθεί σε ακραία περίπτωση την πληρωμή δανείων στην Ελλάδα.
Μια τέτοια διακήρυξη θα είχε δυσκολέψει από την αρχή το έργο των κερδοσκόπων και θα εμπόδιζε τη δραματική πορεία των ελληνικών ομολόγων. Τα επιτόκια για την Ελλάδα θα παρέμεναν στο πλαίσιο του εφικτού».
Το Spiegel τονίζει ότι μια τέτοια διακήρυξη θα έσωζε πραγματικά την ελληνική οικονομία και δεν θα χρειαζόταν να επιβαρυνθεί ο Γερμανός φορολογούμενος. «Η αξιοπιστία και η διαφάνεια ανταμείβονται».
«Δειλή η γερμανική κυβέρνηση»
«Η σημερινή κατάσταση όμως είναι διαφορετική. Η υποταγή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στις αγορές και η δειλία της απέναντι στον κίτρινο Τύπο (όπως τα δημοσιεύματα της Bild και του Focus), θα κοστίσουν ακριβά στον γερμανικό προϋπολογισμό και τον Γερμανό φορολογούμενο», σχολιάζει το Spiegel και καταλήγει: «Η βοήθεια είναι πλέον περιττή, ενώ δεν βοηθάει πλέον το γαύγισμα της γερμανικής κυβέρνησης. Το μόνο που καταφέρνει, είναι να υποβοηθάει περισσότερο του κερδοσκόπους. Στη χειρότερη δε περίπτωση, θα βουλιάξουν στον κυκεώνα των κερδοσκοπικών επιθέσεων και χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ιταλία. Αυτό θα ήταν και το τέλος της Νομισματικής Ένωσης. Ο νόμος του Μέρφι σας χαιρετά».
www.kathimerini.gr
ΣΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΟΝ ΚΟΡΦΟ ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΦΩΛΙΑΖΟΥΝ ΗΓΕΤΕΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.\nΟΥ ΠΟΣΟΙ ΑΛΛΑ ΠΟΥ.

Re: Spiegel: «Η Μέρκελ φταίει για την κατάρρευση της Ελλάδας»

2
Αυτο το οι Ελληνες φταίνε,μου σπάει τα νεύρα...φταιμε γιατι τους ανεχομαστε ναι,αλλα δεν φταίμε να πληρώνουμε επειδη κάποιοι τρωγαν του καλου καιρού τόσα χρόνια και που δεν πρόκειται αν πληρωσουν μια...και τους κανει ακια εντυπωση που πινουμε καφε σε καφετριες και γλενταμε...
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Spiegel: «Η Μέρκελ φταίει για την κατάρρευση της Ελλάδας»

3
Κατοχικό Δάνειο: Μιά Άγνωστη Αλήθεια
Εικόνα

Α. ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ
Το Βερολίνο προκειμένου να αντιμετωπίσει τους στρατιωτικούς και στρατηγικούς του στόχους στην ευρύτερη ελληνική περιοχή, Λιβύη-Μ. Ανατολή-Βαλκάνια, είχε υποχρεώσει την Ελλάδα να κεφαλαιοδοτεί και να συντηρεί τα στρατεύματα που στάθμευαν σ'αυτήν και είχαν πεδίο δράσης την ευρύτερη περιοχή της. Αυτά ήταν υπερπολλαπλάσια από εκείνα των στρατευμάτων κατοχής. Επιπλέον η Ελλάδα ανεφοδίαζε με τρόφιμα το μέτωπο της Λιβύης.
Στόχος των στρατευμάτων αυτών ήταν τα πετρέλαια της Λιβύης-Μ.Ανατολής και η ενίσχυση της άμυνας των Βαλκανίων. Από τα τελευταία εξασφάλιζε στην πολεμική του βιομηχανία το 20% του αντιμονίου, το 50% των ορυκτελαίων, το 60% του βωξίτη και το 100% του νικελίου. Την ίδια στιγμή για τους συμμάχους η μοναδική πύλη των Βαλκανίων ήταν και παρέμενε η Ελλάδα.
Λόγω αυτών, η γερμανική απαίτηση για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα ήταν ανελαστική και είχε προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις ακόμα και της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου που απειλούσε με παραίτηση. Παράλληλα ο Μουσολίνι όπως και ο Γερμανός πληρεξούσιος για την Ελλάδα, Γκύντερ Αλτενμπουργκ πίεζαν το Βερολίνο να μειώσει τα έξοδα κατοχής για την Ελλάδα.
Το πρόβλημα των μοναδικά υπέρογκων δαπανών κατοχής συνόδευε η "παντός αγαθού" λεηλασία του τόπου, φυσικό επακόλουθο της οποίας ήταν ο λιμός. Ο Αλτενμπουργκ από τις πρώτες ημέρες προειδοποιούσε το Βερολίνο για τον επερχόμενο υποσιτισμό.
Παράλληλα ο εκπρόσωπος του Βατικανού, νούτσιος Α. Ρονκάλι, ο μετέπειτα πάπας Ιωάνης ΚΓ', μετά από έρευνες του, διαπίστωνε τριπλασιασμό των θανάτων σε Αθήνα-Πειραιά λόγω λιμού τον χειμώνα 1941-426 και ο Γκαίμπελς σημείωνε στο ημερολόγιό του, ".... η πείνα (στην Ελλάδα) έχει καταστεί ενδημική νόσος. Στους δρόμους της Αθήνας οι άνθρωποι πεθαίνουν κατά χιλιάδες από εξάντληση" . Το πρόβλημα του λιμού καθιστούσε οξύτερο το Λονδίνο που είχε κηρύξει την Ελλάδα σε επισιτιστική καραντίνα για να εξωθήσει τον ελληνικό πληθυσμό προς την αντίσταση.
Η πείνα, η ανομία και τα φιλοαγγλικά αισθήματα γίνονταν τόσο απειλητικά που οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να τα αγνοήσουν. Ο υποσιτισμός τους απασχολούσε γιατί υποκινούσε λαϊκές αντιδράσεις και την αντίσταση.
Έτσι οι Δυνάμεις Κατοχής οδηγήθηκαν σε μια αδήριτη πραγματικότητα δύο ανελαστικών και αντικρουομένων απαιτήσεων. Από τη μια η κεφαλαιοδότηση από την  Ελλάδα τον στρατιωτικών επιχειρήσεων του άξονα στην ευρύτερη περιοχή της και από την άλλη η πείνα που οδηγούσε στην εξέγερση και στην αντίσταση.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος οι Δυνάμεις Κατοχής, τον Οκτώβριο του 1941, θα στείλουν στην Ελλάδα οικονομικούς τεχνοκράτες, δίχως όμως κάποιο αποτέλεσμα. Στη συνέχεια το πρόβλημα θα απασχολήσει και θα λάβει οξύτατη μορφή στην ιταλογερμανική Δημοσιονομική Συνδιάσκεψη εμπειρογνωμόνων, από Ιανουάριο μέχρι Μάρτιο του 1942 στη Ρώμη. Η γερμανική επιμονή για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα οδηγούσε σε αδιέξοδο τη Διάσκεψη.
Τότε ο Ιταλός τραπεζίτης και οικονομικός πληρεξούσιος της Ιταλίας στην Ελλάδα, Ντ'Αγκοστίνι, θα προτείνει τη λύση του δανείου. Δηλαδή οι πέρα από τις δαπάνες κατοχής αναλήψεις να χρεώνονται από την Ελλάδα ως δάνειο προς την Γερμανία και την Ιταλία.


Β. ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ
Η σχετική δανειακή συμφωνία θα υπογραφεί στις 14.3.1942 από τους πληρεξούσιους της Γερμανίας και της Ιταλίας στην Ελλάδα, αντίστοιχα Άλτενμπουργκ και Γκίτζι. Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα. Στην Ελλάδα την ανακοίνωσε μετά από εννιά μέρες ο Άλτενμπουργκ με την ρηματική διακοίνωση 160/23.3.1942 και ο Γκίτζι με το σημείωμά του Νο4/6406/461/23. 3.1942.
Σύμφωνα μ'αυτήν:
• Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ. (άρθρο 2).
• Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος (στο εξής ΤΕ), άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονται στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας ως άτοκο, σε δραχμές δάνειο της Ελλάδας προς αυτές (άρθρο 3).

• Η επιστροφή του δανείου θα γινόταν αργότερα (αρθ. 4).
• Η συμφωνία είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942 (άρθρ. 5).
Η δανειακή σύμβαση αποτελούσε μια συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας που επιβαλλόταν στην Ελλάδα υποχρεωτικά εκτελεστή (αναγκαστική). Οι δανειακές αναλήψεις θα είχαν την μορφή μηνιαίων προκαταβολών, το ύψος και η διάρκεια των οποίων δεν προσδιοριζόταν. Επίσης δεν προσδιοριζόταν πότε θα άρχιζε η εξόφληση του, ενώ προσδιοριζόταν ότι ήταν άτοκο και σε δραχμές.
Με το εμπιστευτικό έγγραφο 409/2.4.1942 ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών έδινε εντολή στην ΤΕ να συμμορφωθεί με τη ρηματική διακοίνωση του Αλτενμπουργκ και να αρχίσει να καταβάλει τις δανειακές προκαταβολές.

Την αρχική αυτή αναγκαστική σύμβαση ακολούθησαν τρεις τροποποιήσεις με κοινή βούληση των συμβαλλομένων. Αυτές μετατρέπουν την αρχική αναγκαστική σύμβαση σε συμβατική. Δηλαδή το δάνειο παύει να είναι αναγκαστικό και μεταπίπτει σε κοινό συμβατικό δάνειο.
Με την πρώτη τροποποίηση (2.12.1942) ορίζεται ότι τα δανειακά ποσά είναι αναπροσαρμοζόμενα και θα αρχίσουν να επιστρέφονται από τον Απρίλιο του 1943 (άρθρο β, παράγραφοι 2 και 3).
Μάλιστα κατέβαλαν και δύο εξοφλητικές δόσεις του δανείου και στη συνέχεια σταμάτησαν την επιστροφή του, οπότε μεταπίπτει σε έντοκο λόγω υπερημερίας. Δηλαδή το δάνειο είχε μετατραπεί σε σταθερού νομίσματος και έντοκο.
Το ύψος του δανείου κατά την ΤΕ ανέρχεται (δίχως τους τόκους) σε 227.940.201 εκ. δολ. το 1944 και κατά τον Αλτενμπουργκ 400 εκ. μετακατοχικά μάρκα. Με τις αναπροσαρμογές και τους τόκους ανέρχεται σε κάποιες δεκάδες δισ. ευρώ.

Επομένως το κατοχικό δάνειο είναι συμβατικό και όχι αναγκαστικό, σταθερού νομίσματος και από τον Απρίλιο του 1943 έντοκο. Αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας και όχι επανορθωτική. Ως τέτοια δεν εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου 1953 που αναστέλει την καταβολή των επανορθώσεων και αποζημιώσεων.


Γ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ
Η Ελλάδα στη διάσκεψη των επανορθώσεων του 1945, στη διάσκεψη των Παρισίων το 1946 και στη διάσκεψη των ΥΠΕΞ των τεσσάρων Μ.Δ. το Νοέμβριο του 1947, διαχώρισε το κατοχικό δάνειο από τις επανορθώσεις και ζητούσε την επιστροφή του.
Η Ελλάδα ουδέποτε έπαψε να διεκδικεί το κατοχικό δάνειο .
• Το 1964 με τον Αγγελόπουλο, ως εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης.
• Το 1965 με τον Α. Παπανδρέου.
• Στις ελληνογερμανικές συνομιλίες στην Αθήνα το 1966.
Τότε η Γερμανία πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι του δανείου είχε
παραιτηθεί εγγράφως ο Κ. Καραμανλής.
Στη συνέχεια το μετέτρεψε σε προφορική παραίτηση Καραμανλή, πράγμα που διέψευσε ο Κ. Καραμανλής. Τέλος με τη ρηματική της διακοίνωση στις 31.3.1967, η Γερμανία δεχόταν ότι δεν υπήρξε παραίτηση Καραμανλή.
• Το 1974 το ανακίνησε ο Ζολώτας.
• Στις 18.4.1991 το έθεσε ανεπίσημα και προφορικά ο τότε ΥΠΕΞ Α. Σαμαράς στο Γερμανό ομόλογό του.
• Στις 14.11.1995 το έθεσε η Ελλάδα με ρηματική διακοίνωση.
Η Γερμανία σταθερά το απορρίπτει, με τα επιχειρήματα:
• Το δάνειο εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου.
• Από το δάνειο παραιτήθηκε ο Κ. Καραμανλής. Το επανέλαβε και μετά το 1990 παρά τη ρηματική διακοίνωση του Μαρτίου 1967
.
• Ύστερα από 50 χρόνια δεν μπορεί να εγείρονται τέτοιες απαιτήσεις. (Η Ελλάδα το διεκδικεί από το 1945).
Το μόνο που δηλώνουν αυτά τα επιχειρήματα είναι έλλειψη επιχειρημάτων. Μετά την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990 έχει εκλείψει και το τυπικό επιχείρημα που θα μπορούσε να προβληθεί, εκείνο του χωρισμού της Γερμανίας. Επομένως είναι άμεσα διεκδικήσιμο και πολιτικά και συμβατικά (νομικά). Μπορεί να το διεκδικήσει η ελληνική κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος ή οποιοσδήποτε μέτοχος της (πάνω ενός ορίου μετοχών), όπως και ο ελληνικός λαός μέσω των συντεταγμένων πολιτειακών θεσμών του. Τέλος την ελληνική διεκδίκηση ενισχύει το προηγούμενο της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας στις οποίες η ναζιστική Γερμανία είχε επιβάλλει παρόμοια κατοχικά δάνεια και τα οποία μετακατοχικά η τότε Δ. Γερμανία επέστρεψε (αντίστοιχα το 1956 και 1971).
Η σημερινή Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι δανείσθηκε από το ελληνικό κράτος κατά παράβαση του άρθρου 49 της σύμβασης της Χάγης του 1909 και το οποίο ισχύει και σήμερα. Δανείσθηκε από ένα κράτος που η ίδια η ναζιστική Γερμανία είχε χαρακτηρίσει ακατάλυτο και ότι οι ναζί όχι μόνο δεν αμφισβήτησαν ουδέποτε το δάνειο αλλά και άρχισαν την αποπληρωμή του, ενώ και ο καγκελάριος Ερχαρντ, το 1964, είχε δεσμευθεί για την επιστροφή του μετά την επανένωση της Γερμανίας.
Η Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι η γερμανική κατοχή είναι υπόλογος για το οικονομικό ελληνικό ολοκαύτωμα της περιόδου 1940-44. Ενδεικτικά και μόνο είναι υπόλογος για το ότι στην Ελλάδα ο πληθωρισμός αυξήθηκε 15,3 εκατομμύρια φορές και ότι μόνο την Ελλάδα υποχρέωσε η τότε Γερμανία να της καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτό το ολοκαύτωμα το αναγνώρισαν οι Ιταλοί : "Η Ελλάδα είναι στημένη σαν λεμόνι", έλεγε ο Γκίτζι. Αποκορύφωμα ο Μουσολίνι, που έλεγε ότι "... οι Γερμανοί άρπαξαν από τους Έλληνες ακόμα και τα κορδόνια των παπουτσιών τους...". Αλλά και ο Γερμανός Υπ. Οικονομίας, Φουνκ, τον Ιούνιο του 1943 έγραφε σε άρθρο του ότι, "η Ελλάς δοκίμασε τα δεινά του πολέμου, όπως ίσως καμία άλλη χώρα της Ευρώπης".
Για την επανόρθωση η Ελλάδα θα χρειαζόταν 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946. Αυτό μετακατοχικά η Ελλάδα θα το αναζητούσε στον εξωτερικόδανεισμό.
Από την άλλη πλευρά αυτή που αμφισβητεί και αρνείται την επιστροφή του κατοχικού δανείου είναι η μετά το 1990 ενωμένη και δημοκρατικήΓερμανία.

Αυτή όμως η συμπεριφορά, εκτός των άλλων, πλήττει βάναυσα τα μετακατοχικά φιλογερμανικά αισθήματα, όπως τα χαρακτήρισε ο καγκελάριος Κολ, του ελληνικού λαού και γι' αυτό ακέραια την ευθύνη φέρει η γερμανική κυβέρνηση.





πηγη http://infognomonpolitics.blogspot.com/ ... z0izb0StVD

Νήφε και μέμνησα απιστήν
(Να παραμένεις νηφάλιος
και να θυμάσαι να δυσπιστείς)…
και ιδίως απέναντι σε όσους σε θέλουν
εφησυχασμένο
Επίμαχος φιλόσοφος από την Κω
Νήφε και μέμνησα απιστήν\n(Να παραμένεις νηφάλιος\nκαι να θυμάσαι να δυσπιστείς)…\nκαι ιδίως απέναντι σε όσους σε θέλουν\nεφησυχασμνο\nΕπίμαχος φιλόσοφος από την Κω

Re: Spiegel: «Η Μέρκελ φταίει για την κατάρρευση της Ελλάδας»

4
dominique έγραψε:Αυτο το οι Ελληνες φταίνε,μου σπάει τα νεύρα...φταιμε γιατι τους ανεχομαστε ναι,αλλα δεν φταίμε να πληρώνουμε επειδη κάποιοι τρωγαν του καλου καιρού τόσα χρόνια και που δεν πρόκειται αν πληρωσουν μια...και τους κανει ακια εντυπωση που πινουμε καφε σε καφετριες και γλενταμε...
Φταίμε...Αυτή είναι η αλήθεια...Από εκεί πρέπει να ξεκινάει κάθε κουβέντα μας στο εξής...

Όταν σου λέει ο Γερμανός ότι φταις, το λέει γιατί αυτός ούτε κατά διάνοια δεν θα ψήφιζε ΠΑΣΟΚ για δεύτερη φορά...Κι εμείς έχουμε χάσει το μέτρημα...
Η γνώμη είναι σαν την κ*λ*τρυπίδα...Όλοι έχουν από μία! Κι οι εξουσιαστές...αυτοί που διαμορφώνουν τις απόψεις της μάζας...έχουν προωθήσει την ιδέα ότι "κάθε άποψη είναι σεβαστή"...Κι έπεισαν τον κάθε ηλίθιο στον πλανήτη, να ταμπουρωθεί πεισματικά και με φανατισμό...πίσω από την υποβολιμιαία..."προσωπική" του άποψη ! 

Re: Spiegel: «Η Μέρκελ φταίει για την κατάρρευση της Ελλάδας»

5
Εσυ ψηφισες Πασοκ?
Φταις?
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Spiegel: «Η Μέρκελ φταίει για την κατάρρευση της Ελλάδας»

6
dominique έγραψε:Εσυ ψηφισες Πασοκ?
Φταις?
:sorry

Όχι, αυτή τη φορά...

Και το σημαντικότερο ? ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ...
Η γνώμη είναι σαν την κ*λ*τρυπίδα...Όλοι έχουν από μία! Κι οι εξουσιαστές...αυτοί που διαμορφώνουν τις απόψεις της μάζας...έχουν προωθήσει την ιδέα ότι "κάθε άποψη είναι σεβαστή"...Κι έπεισαν τον κάθε ηλίθιο στον πλανήτη, να ταμπουρωθεί πεισματικά και με φανατισμό...πίσω από την υποβολιμιαία..."προσωπική" του άποψη ! 

Re: Spiegel: «Η Μέρκελ φταίει για την κατάρρευση της Ελλάδας»

7
Α,σε πιάσαμε....αρα ψήφισες παλιά....

Φταιμε που τους ψηφίζουμε ναι,αλλά δεν φταίμε να πληρώνουμε τα σπασμένα τους και να ελεγα οτι ζούσαμε μια καλή ζωή τα τελευταία χρόνια και καιρός να σφίξουμε το ζωνάρι και να πληρώσουμε,αυτοί που γλένταγαν και τα έτρωγαν τόσα χρόνια και πάλι θα γλεντάνε με αυτά που μάζεψαν και πλήρωνε ταλαίπωρε Ελληνα,που μια ζωή πληρώνεις δηλαδή.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Παγκόσμια - Ελληνική Οικονομία”

cron