ΚΑΙ ΟΜΩΣ, Η ΚΡΙΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ

1
Ο Richard Koo, γνωστός οικονομολόγος και στέλεχος της εταιρείας Nomura, έγραψε ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με το λεγόμενο ” πρόβλημα ανταγωνιστικότητας” των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, το οποίο πιστεύω αξίζει την προσοχή όλων μας.
Ο Κοο δεν δέχεται ότι το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας είναι εγγενές πρόβλημα του Νότου της Ευρώπης, αλλά ισχυρίζεται ότι… μετά τη φούσκα του 2000 στην αγορά των ηλεκτρονικών ειδών (μια φούσκα της οποίας η Γερμανία ήταν ενεργό μέρος), η ΕΚΤ εσκεμμένα υιοθέτησε υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική με σκοπό την τόνωση της οικονομίας, έτσι ώστε να μη χρειαστεί η Γερμανία να αναζωογονήσει την οικονομία της μέσω της δημοσιονομικής πολιτικής.
“Η προσέγγιση αυτή δεν ωφέλησε και πολύ την εγχώρια αγορά της Γερμανίας (η οποία έπασχε από μια ύφεση του ισολογισμού), αλλά προκάλεσε τεράστιες φούσκες στην περιφέρεια της Ευρώπης, προκαλώντας μια έκρηξη εισαγωγών από τη Γερμανία, πράγμα που βύθισε την περιφέρεια στο χρέος, ενώ συγχρόνως ενίσχυσε τον τομέα των εξαγωγών της Γερμανίας , κυριολεκτικά διασώζοντάς τον από την επικίνδυνη για τη Γερμανία φούσκα του 2000″.
Και ο Koo συνεχίζει: “Οι χώρες της νότιας Ευρώπης, οι οποίες δεν ήταν μέρος της φούσκας στην αγορά της πληροφορικής και της υψηλής τεχνολογίας γενικά, είχαν εκείνη την εποχή σχετικά ισχυρές οικονομίες και μεγάλη ζήτηση κεφαλαίων στον ιδιωτικό τομέα. Η πολιτική της ΕΚΤ, σύμφωνα με την οποία το επιτόκιο έγινε 2%, οδήγησε σε απότομη αύξηση της προσφοράς κεφαλαίου, η οποία στη συνέχεια τροφοδότησε την οικονομική επέκταση και τις φούσκες στην αγορά ακινήτων.
Οι μισθοί και οι τιμές αυξήθηκαν, καθιστώντας τις χώρες αυτές λιγότερο ανταγωνιστικές σε σχέση με τη Γερμανία. Εν ολίγοις, το πολύ χαμηλό επιτόκιο που όρισε η ΕΚΤ είχε μεν πολύ θετικές επιπτώσεις στη Γερμανία, η οποία έπασχε τότε από ύφεση του ισολογισμού, αλλά ήταν πολύ χαμηλό για άλλες χώρες της ευρωζώνης, με αποτέλεσμα να προκύψει μεγάλη απόκλιση μεταξύ των χωρών στους δείκτες του πληθωρισμού.
Καθώς η Γερμανία γινόταν ολοένα και πιο ανταγωνιστική σε σχέση με τις ισχυρές οικονομίες της νότιας Ευρώπης, οι εξαγωγές της αυξήθηκαν απότομα, γεγονός που συνέτεινε στο να βγει από την ύφεση σχετικά γρήγορα. Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας σύντομα ξεπέρασε το αντίστοιχο της Ιαπωνίας, αλλά και της Κίνας, ώσπου έγινε το μεγαλύτερο στον κόσμο. Και ένα μεγάλο μέρος της ανάπτυξης της Γερμανίας τροφοδοτήθηκε από τις εξαγωγές σε άλλες ευρωπαϊκές αγορές.
Επομένως, αναμφισβήτητα, η ΕΚΤ είναι υπεύθυνη για το χάσμα ανταγωνιστικότητας, και όχι οι νοτιοευρωπαϊκές χώρες. Το 2005, είχα πει σε ένα ανώτερο στέλεχος της ΕΚΤ ότι ήταν άδικο να εξαναγκάσει η τράπεζα τις άλλες χώρες να ” διασώσουν” τη Γερμανία, καταφεύγοντας σε μια ενίσχυση των οικονομιών τους μέσω μιας χαλαρής νομισματικής πολιτικής. “Κανονικά”, του είπα, “θα έπρεπε να υποχρεωθεί η Γερμανία να εφαρμόσει μέτρα δημοσιονομικής τόνωσης, αφού η ίδια η Γερμανία είχε μεγάλο ρόλο στην φούσκα της αγοράς του 2000. Ο αξιωματούχος της ΕΚΤ μου απάντησε ότι αυτό ακριβώς σημαίνει ι ένα ενιαίο νόμισμα: επειδή στη Γερμανία δεν μπορούσε να γίνει εξαίρεση για τα δημοσιονομικά κίνητρα, η μόνη επιλογή ήταν να γίνει μια προσπάθεια να ανακάμψει όλη η ευρωζώνη μέσω μιας νομισματικής πολιτικής”.
Με άλλα λόγια, δεν θα υπήρχε καμία ανάγκη για την εφαρμογή μιας τόσο μεγάλης χαλάρωσης από την ΕΚΤ και, ως εκ τούτου δεν θα είχε διευρυνθεί το χάσμα ανταγωνιστικότητας των χωρών του Νότου με την υπόλοιπη ευρωζώνη σε τόσο δραματικά επίπεδα, εάν η Γερμανία είχε χρησιμοποιήσει δημοσιονομικά κίνητρα για την αντιμετώπιση της ύφεσης του ισολογισμού της.
Κατά την εκπόνηση του εγγράφου της Συνθήκης του Μάαστριχτ, οι εμπνευστές και συντάκτες δεν προέβλεψαν τις περιπτώσεις ύφεσης του ισολογισμού. Αποτέλεσμα είναι το σημερινό “πρόβλημα ανταγωνιστικότητας” να οφείλεται αποκλειστικά στο επιτόκιο του 3% που ορίζει η συνθήκη για τα δημοσιονομικά ελλείμματα, τα οποία δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα στην νομισματική πολιτική της ΕΚΤ κατά τη διάρκεια τέτοιου είδους υφέσεων.
Οι χώρες της νότιας Ευρώπης δεν είναι υπεύθυνες για αυτά τα προβλήματα και είναι καιρός πλέον να γίνει αυτό ευρέως κατανοητό.


http://peiramatikothrakisam.blogspot.gr ... _8110.html
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: ΚΑΙ ΟΜΩΣ, Η ΚΡΙΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ

3
Γερμανία: Ο μεγάλος νικητής της ευρωκρίσης με κέρδος 68 δισ. ευρώ


Η Ελλάδα ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι πληρώνει το ομόλογο ύψους 3,2 δισ. ευρώ που έληξε προ ημερών και έχει στην κατοχή της η ΕΚΤ, προσθέτοντας νέα κέρδη σε αυτά που έχει ήδη αποκομίσει από την παρατεταμένη κρίση στην ευρωζώνη η Γερμανία, αναφέρουν διεθνή μέσα ενημέρωσης. Σύμφωνα με αυτά, όταν η ΕΚΤ επιστρέψει τα κέρδη της στις ευρωπαϊκές χώρες, η Γερμανία θα λάβει το μεγαλύτερο μερίδιο καθώς διατηρεί τη μεγαλύτερη συμμετοχή σε αυτήν.

Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της FT Deutschland, η Γερμανία θα συνεχίσει να λαμβάνει μεγαλύτερη «μερίδα» από τα κέρδη της ΕΚΤ δεδομένου του ότι έως το 2026 το ποσό που θα καταβάλει η Ελλάδα στην ΕΚΤ από ομόλογα που λήγουν φτάνει στα 12,7 δις. ευρώ.

Στο μεταξύ, Η Γερμανία απολαμβάνει ήδη σημαντικά κέρδη από τα εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια που πληρώνει για την χρηματοδότησή της, καθώς η εντεινόμενη κρίση χρέους στην περιφέρεια της ευρωζώνης στρέφει τους επενδυτές στην αναζήτηση ασφαλών επενδύσεων.

Ειδικότερα, με βάση τους υπολογισμούς του Jens Boysen-Hogrefe, οικονομολόγου στο Ινστιτούτο του Κιέλου που δημοσίευσε η Handelsblatt, η Γερμανία έχει εξοικονομήσει συνολικά 68 δισ. ευρώ κατά τα τελευταία 3,5 χρόνια σε κόστος δανεισμού, όπως προκύπτει από την σύγκριση του μέσου κόστους δανεισμού με αυτό της περιόδου 1999-2008.

capital.gr
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: ΚΑΙ ΟΜΩΣ, Η ΚΡΙΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ

4
Η Γερμανία επωφελήθηκε την κρίση για ν' αναβιώσει άλλες σκοτεινές εποχές, επιβεβαιώνοντας τους φόβους για την εγκαθίδρυση ενός Τέταρτου Ράϊχ.

Δυστυχώς η ιδέα του Τέταρτου Ράϊχ που οραματιζόταν μια δράκα Γερμανών μεγαλοβιομηχάνων τον Αύγουστο του 1944 στο ξενοδοχείο "Ερυθρός Οίκος" του Στρασβούργου αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά.

Πριν από λίγες ημέρες μια πρωτοφανής απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της χώρας επιτρέπει σε «εξαιρετικές περιπτώσεις» την ένοπλη επέµβαση των ένοπλων δυνάµεων της Γερµανίας «µε ειδικά στρατιωτικά µέσα πολέµου».

Με άλλα λόγια τανκς, πύραυλοι, πυροβόλα, ακόµη και πολεµικά αεροπλάνα µπορούν να χρησιµοποιηθούν στο εσωτερικό της χώρας (και ενδεχομένως και σε άλλες χώρες της ΕΕ) εναντίον «εσωτερικών εχθρών» απροσδιόριστης φύσης. Βάσει της δικαστικής απόφασης ο κατά περίπτωση προσδιορισµός των «εχθρών» εναντίον των οποίων θα χρησιµοποιηθεί η γερµανική πολεµική µηχανή εναπόκειται στην κυβέρνηση που θα υπάρχει στο Βερολίνο εκείνη τη στιγµή....

Re: ΚΑΙ ΟΜΩΣ, Η ΚΡΙΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ

5
ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ!

ΑΠΟΦΑΣΗ-ΣΤΑΘΜΟΣ: ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΤΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ!
Εικόνα
του Γ. Δελαστίκ


Συγκλονιστική είναι η είδηση, αλλά πέρασε σχεδόν απαρατήρητη εκτός Γερµανίας: την Παρασκευή δημοσιεύτηκε απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας αυτής, η οποία επιτρέπει σε «εξαιρετικές περιπτώσεις» την ένοπλη επέµβαση των ένοπλων δυνάµεων της Γερµανίας «µε ειδικά στρατιωτικά µέσα πολέµου»!!! Με άλλα λόγια τανκς, πύραυλοι, πυροβόλα, ακόµη και πολεµικά αεροπλάνα µπορούν να χρησιµοποιηθούν στο εσωτερικό της χώρας εναντίον «εσωτερικών εχθρών» απροσδιόριστης φύσης! Βάσει της δικαστικής απόφασης ο κατά περίπτωση προσδιορισµός των «εχθρών» Γερµανών εναντίον των οποίων θα χρησιµοποιηθεί η γερµανική πολεµική µηχανή εναπόκειται στην κυβέρνηση που θα υπάρχει στο Βερολίνο εκείνη τη στιγµή.

Η κυβέρνηση και όχι το κοινοβούλιο θα παίρνει την απόφαση να αναπτύξει την Μπούντεσβερ (έτσι ονομάζεται σήμερα ο γερμανικός στρατός, που έχει αλλάξει το μισητό χιτλερικό όνομα της Βέρμαχτ) σε πόλεις και περιοχές της Γερμανίας εναντίον του «εσωτερικού εχθρού» που σήμερα κανείς δεν μπορεί να πει αν θα είναι τρομοκράτες ή απεργοί οι οποίοι καταλαμβάνουν επιχειρήσεις ή δημόσια κτίρια.


Μόλις το 2006 το Συνταγματικό Δικαστήριο είχε αποφανθεί αρνητικά και είχε διατηρήσει την απαγόρευση επέμβασης στο εσωτερικό της χώρας των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων με «ειδικά στρατιωτικά όπλα πολέμου».
Τώρα η ολομέλεια του Συνταγματικού Δικαστηρίου ανέτρεψε τη απόφαση εκείνη. Πρόκειται για απόφαση ιστορικής σημασίας, η οποία προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις και μέσα στην ίδια τη Γερμανία, δεδομένου του φρικτού παρελθόντος της χώρας αυτής.

Σφοδρότατη ήταν π.χ. η κριτική της εφημερίδας «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ», η οποία έγραψε μεταξύ άλλων: «Το Συνταγματικό Δικαστήριο όχι μόνο έρχεται σε αντίθεση με το γράμμα του Συντάγματος, όχι μόνο παίρνει θέση εναντίον του ιστορικού συντάκτη του Συντάγματος, αλλά και υπερβαίνει δραματικά τις αρμοδιότητές του. Η απόφασή του δεν είναι ερμηνεία του Θεμελιώδους Νόμου, πράγμα το οποίο δεν μπορεί να κάνει το Συνταγματικό Δικαστήριο, αλλά μόνο η Ομοσπονδιακή Βουλή».

«Για μια ακόμη φορά οι δικαστές ανυψώνονται σε συγγραφείς του Συντάγματος. Αυτό οφείλουμε να το επικρίνουμε» έγραψε και η «Στούτγκαρτερ Τσάιτουνγκ».

Ο εκπρόσωπος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) για εσωτερικά θέματα Μίκαελ Χάρτμαν δήλωσε ότι η άποψη του κόμματός του είναι πως ο γερμανικός στρατός πρέπει να παρεμβαίνει στο εσωτερικό της χώρας μόνο άοπλος και μόνο σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών ή σοβαρών ατυχημάτων. Για «αλλαγή του Συντάγματος από την πίσω πόρτα» έκανε λόγο το κόμμα της Αριστεράς.

Τη γραπτή διαφωνία του με την απόφαση δημοσιοποίησε δικαστής του Συνταγματικού Δικαστηρίου Ράινχαρτ Γκάγερ. Η απόφαση χρησιμοποιεί «πλήρως ασαφής, νομικά ελάχιστα ελέγξιμες αποτελεσματικά κατηγορίες, οι οποίες στην καθημερινή χρήση τους αφήνουν πολλά περιθώρια για υποκειμενικές εκτιμήσεις, προσωπικές προτιμήσεις αξιολόγησης και αβέβαιες, αν όχι και εσπευσμένες προγνώσεις» αναφέρει στην αιτιολόγηση της ψήφου του ο δικαστής Γκάγερ. «Για ένα μετά βίας μετρήσιμο όφελος», προσθέτει, «εγκαταλείφθηκαν θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές».

Αντιθέτως, πολιτικοί εκπρόσωποι του κεντροδεξιού κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας είτε δήλωσαν ενθουσιασμένοι ή ικανοποιημένοι με την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου είτε την επέκριναν από… δεξιότερες(!) θέσεις. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει π.χ. ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των χριστιανοδημοκρατών Γκίντερ Κρινγκς, ο οποίος διαφώνησε ριζικά με το σκέλος της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου που ορίζει ότι την απόφαση για την επέμβαση του στρατού πρέπει να την π αίρνει το υπουργικό συμβούλιο.

«Αυτή η ρύθμιση είναι τρελή!» δήλωσε στο περιοδικό «Σπίγκελ» και απαίτησε να γίνει αλλαγή του Συντάγματος ώστε την απόφαση να την παίρνει μόνος του… ο γενικός επιθεωρητής των ενόπλων δυνάμεων ή ο υπουργός Άμυνας – ούτε καν ο καγκελάριος!!! Είναι προφανές ότι το πνεύμα του μιλιταρισμού, που δύο φορές στον 20ο αιώνα κατέστρεψε την Ευρώπη, αναβιώνει σε ορισμένους κύκλους.


http://www.iskra.gr/index.php?option=co ... Itemid=279

Re: ΚΑΙ ΟΜΩΣ, Η ΚΡΙΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ

6
Στην Γερμανία η σκέψη ποινικοποιείται!


Θα δείτε πως η ελευθερία της σκέψης και γνώμης καταδικάζεται στην Γερμανία ως "έγκλημα σκέψης" που "ταράζει τους ανθρώπους" (δυστυχώς το ακούσαμε και αυτό). Είναι εύκολο έτσι να κατανοηθεί η συμπεριφορά του γερμανικού κράτους απέναντι στους Έλληνες αφού οι πρώτοι που το "λούζονται" είναι οι ίδιοι οι Γερμανοί.

Η κατάσταση έχει ξεφύγει και είναι εμφανές ότι έχει ξεκινήσει μια συστηματική προσπάθεια φίμωσης των ανθρώπων και υποχρεωτικής χειραγώγησης της σκέψης, διαβάστε και την είδηση που αναρτήσαμε για την Αυστραλία, και θα καταλάβετε ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά πλέον με τα "δημοκρατικά" μας καθεστώτα.

"Κάθε χρόνο η γερμανική κυβέρνηση προωθεί με υπερηφάνεια την δίωξη ειρηνικών αντιφρονούντων, που τους βάζει στο ίδιο τσουβάλι με βίαιους εγκληματίες, χαρακτηρίζοντάς τους ως "εχθρούς του [γερμανικού] συντάγματος." Δεν πειράζει που η Γερμανία δεν έχει ακόμη ένα σύνταγμα (Σχ. Τι θέλει να πει εδώ ο αρθρογράφος; Η Γερμανία έχει Σύνταγμα, από το 1949, το λεγόμενο Grundgesetz ή Θεμελιώδη Νόμο της Βόννης).

Στις 18 Ιουλίου του τρέχοντος έτους, η γερμανική κυβέρνηση δημοσιοποίησε τα στοιχεία της δίωξης της κυβέρνησης για το έτος 2011, όπως τυπώνονται στην «Έκθεση για την προστασία του Συντάγματος». Σύμφωνα με την έκθεση, 13.865 ποινικές έρευνες ξεκίνησαν το 2011 έναντι ιδιωτών, είτε για διάπραξη "προπαγάνδας" (11.401 περιπτώσεις) είτε επειδή είπανε ή έγραψαν κάτι που κρίθηκε ικανό να "ταράξει τους ανθρώπους" (2464 περιπτώσεις). Αυτό σημαίνει μία αύξηση 1,5% σε σύγκριση με τις περιπτώσεις του προηγούμενου έτους (13.663 συνολικά περιπτώσεις το 2010). Όλα αυτά τα αδικήματα ομαδοποιούνται υπό τον τίτλο «ακροδεξιός εξτρεμισμός». Οι κατάλογοι των αδικημάτων που διαπράττονται από αριστερούς εξτρεμιστές ή ξένους εξτρεμιστές δεν έχουν αυτές τις κατηγορίες, πράγμα που σημαίνει ότι μόνο πατριώτες, εθνικιστές και παρόμοιοι μπορούν να διαπράξουν τέτοια «εγκλήματα σκέψης» στη Γερμανία. Το γερμανικό ποινικό δίκαιο δηλώνει εμμέσως ότι μόνο οι του δεξιού χώρου μπορούν να διαπράξουν «εγκλήματα σκέψης».

Αυτό κάνει την Γερμανία να είναι η μόνη χώρα στην ιστορία όπου η έκφραση της αγάπης για τη χώρα έχει γίνει παράνομη.

Από το 1994, 250.000 ποινικές έρευνες για «εγκλήματα σκέψης» έχουν ξεκινήσει στη Γερμανία.

Πολλά έθνη κρύβουν τον αριθμό των διαφωνούντων που διώκονται, ή ακόμα και το ίδιο το γεγονός ότι συμβαίνουν τέτοια πράγματα, αλλά όχι η Γερμανία. Σε ολόκληρη τη χώρα έχουν εμφυσήσει την ιδέα ότι η επιθετική υπεράσπιση της «δημοκρατίας» είναι μια αξιόλογη επιχείρηση, που δικαιολογεί ηθικά την αμείλικτη καταστολή εκείνων που έχουν την ετικέτα του «εχθρού του Συντάγματος». Ο ζήλος με τον οποίο πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, Γερμανοί καταγράφουν πρόσωπα και οργανώσεις που περιγράφονται από τη γερμανική κυβέρνηση ως «εχθροί» στην ετήσια έκθεσή της είναι απίστευτος.


Ακόμη και το να υπερασπίζεται τον εαυτό του κάποιος μπορεί να είναι μια εγκληματική πράξη στη Γερμανία, αν ο κατηγορούμενος κατηγορείται για "έγκλημα σκέψης". Κάθε προσπάθεια να εισαγάγει στοιχεία που θα διαψεύδουν μια θεμελιώδη δήλωση που τον οδήγησε στην ποινική δίωξη, θεωρείται η ίδια παράνομη. Άλλωστε, οι πολιτικοί, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι διωκτικές αρχές, ισχυρίζονται ότι οι κατηγορούμενοι προσπαθούν να "χρησιμοποιήσουν" την δίκη τους, για να διαδώσουν τις «μισητές απόψεις τους» στο ευρύ κοινό.

Ως εκ τούτου η Γερμανία είναι η μόνη χώρα στον πολιτισμένο κόσμο, όπου το να υπερασπίζεται κάποιος τον εαυτό του έχει γίνει παράνομο, που σε ορισμένες περιπτώσεις, τιμωρείται από το νόμο με ποινή φυλάκισης έως και πέντε χρόνια. Ακόμη και οι δικηγόροι υπεράσπισης, ενεργώντας προς το συμφέρον των πελατών τους, έχουν καταδικαστεί για την κατάθεση στοιχείων που έχουν ως στόχο να υποστηρίξουν τις απόψεις των πελατών τους.

Και δεν τελειώνει εδώ: Επειδή ορισμένοι δικηγόροι υπεράσπισης κατέφυγαν στο να αποκηρύξουν δημόσια αυτές τις σκανδαλώδεις συνθήκες κατά τη διάρκεια της δίκης, η κυβέρνηση ψήφισε ένα νόμο που επιτρέπει στα δικαστήρια να αφαιρούν τον λόγο από τους δικηγόρους κατά τη διάρκεια μιας δίκης, εφόσον κάνουν δηλώσεις που "δεν έχουν σχέση με την υπόθεση." Έτσι τώρα η υπεράσπιση μένει «μουγκή» στη Γερμανία όταν γίνονται δίκες εναντίον αντιφρονούντων."

Άρθρο του Santiago Alvarez* (American Free Press)

Όπως καταλάβατε τείνουν να κάνουν την υπεράσπιση διακοσμητικό στοιχείο. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να εμποδίσουν την διάδωση απόψεων που μπορεί να κατευθύνουν τις μάζες σε διαφορετική ατραπό από ότι θέλουν αυτοί.

Απαγόρευση σημαίνει ότι δεν επιτρέπεται η διάδοση μια πληροφορία σε αγορά=πλήθος

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Απάντηση

Επιστροφή στο “Παγκόσμια - Ελληνική Οικονομία”

cron