Re: ΓΙΟΓΚΑ ΚΑΙ ΣΑΜΑΝΙΣΜΟΣ

10
ΓΙΟΓΚΑ: ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ


Πριν από 25 χρόνια περίπου η γιόγκα ήταν άγνωστη στην Ελλάδα. Σήμερα διαφημίζεται παντού. Εφημερίδες, περιοδικά μεγάλης κυκλοφορίας και πολλά βιβλία προσπαθούν να την «περάσουν» στον κόσμο, ενώ υπάρχουν και πολλές σχετικές οργανώσεις και σχολές. Τα περισσότερα γυμναστήρια, σε κάθε σχεδόν συνοικία, έχουν και ένα τμήμα γιόγκα. Προσπαθούν να την εισαγάγουν ακόμα και στα νοσοκομεία και στην εκπαίδευση! Φαίνεται ότι αυτό το σύστημα κάνει για όλα, πως είναι μία πανάκεια!

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μόνο κάποιος που έχει προσωπική εμπειρία, μπορεί να ξέρει. Εμείς σήμερα θα τολμήσουμε μια κριτική, λέγοντας πράγματα που κρύβονται.[1] Γιατί εμείς γνωρίζουμε τα πράγματα από «μέσα». Κάποιοι από μας ήμασταν μαθητές, οπαδοί, φίλοι, τρώγαμε μαζί, συζητούσαμε και παρακολουθούσαμε τις σχετικές ομιλίες και τα σεμινάρια τότε, στην αρχή, γύρω στο 1980. Ξέρουμε πολλά περισσότερα από τους σημερινούς μαθητές.

Ξέρουμε γνωστούς που τρελάθηκαν από την μακροχρόνια εξάσκηση αυτών των «τεχνικών», αλλά και κάποιον που αυτοκτόνησε.[2] Ξέρουμε όλα τα ψέματα που λένε και τον τρόπο με τον οποίο συνεχώς διαστρέφουν την πραγματικότητα και παραπληροφορούν. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά:



1. ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

Από τη μια λένε ότι δεν είναι κερδοσκοπικά σωματεία, από την άλλη όμως οργανώνουν σεμινάρια, που για να συμμετάσχεις πρέπει να πληρώσεις τεράστια ποσά. Στην πραγματικότητα τίποτα δεν δίνεται δωρεάν. Είναι μία καλοστημένη εμπορική επιχείρηση που πουλάει «φιλοσοφία», «κοσμοθεωρία», «υπαρξιακή αναζήτηση», «αυτογνωσία», «ψυχολογική υποστήριξη» και ό,τι παραπλήσιο θέλετε.


2. Η ΓΙΟΓΚΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Λένε ότι η γιόγκα είναι επιστήμη και χρησιμοποιούν επιστημονική ορολογία, για να «ψήσουν» τους ανυποψίαστους. Πώς είναι όμως δυνατό να ονομάζεις επιστήμη ένα σύστημα που ασχολείται με μεταφυσικές έννοιες (όπως η ύπαρξη ψυχής, η ύπαρξη Θεού, η ζωή μετά το θάνατο και η μετεμψύχωση) και που αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους από τον «θεό» Κρίσνα ως μια μορφή λατρείας, ως ένας δρόμος που οδηγεί προς αυτόν;[3] Μήπως δεν ψέλνουν στο κεντρικό άσραμ στό Μουνγκύρ της Ινδίας κάθε μέρα επί μία ώρα αποσπάσματα από τη Μπαγκαβάτ Γκιτά (το ευαγγέλιο του Ινδουισμού);

Ο ίδιος ο Σατυανάντα (στον πρόλογο του βιβλίου του «ΑΣΑΝΑ, ΠΡΑΝΑΓΙΑΜΑ, ΜΟΥΝΤΡΑ, ΜΠΑΝΤΑ», σελ. 7) γράφει: «Σύμφωνα με την παράδοση και τις γραφές, ιδρυτής της Γιόγκα, συμπεριλαμβανόμενων των ασάνων, είναι ο Σίβα (σ.σ. πρόκειται για θεό του Ινδουισμού με τεράστιο πλήθος ναών σε όλη την Ινδία). Αυτός δημιούργησε τις ασάνες και τις δίδαξε στην πρώτη του μαθήτρια Παρβάτι», η οποία, όπως εξηγεί πιο κάτω, «θεωρείται η μητέρα ολόκληρου του σύμπαντος». Άρα και ο ίδιος ο Σατυανάντα παραδέχεται ότι η Γιόγκα είναι θεϊκό δημιούργημα κι όχι ανθρώπινη επιστήμη! Γιατί τότε μας δουλεύουν; Γιατί απλούστατα, αν πουν εξαρχής σε κάποιον Έλληνα ότι ο Σίβα είναι θεός, δεν θα το δεχτεί. Χρησιμοποιούν συνεπώς το όνομα της επιστήμης, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας. Πάνε σιγά-σιγά να μας κάνουν να πιστέψουμε στην ειδωλολατρία και να αρνηθούμε τη θεότητα του Χριστού. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι επιστήμονες, αλλά Ινδουιστές μοναχοί, ιεραπόστολοι μιας ειδωλολατρικής θρησκείας.



3. Η ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΤΩΝ ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ

Λένε ότι η γιόγκα μόνο ωφέλειες έχει για την υγεία. Ναι, όταν μένει κανείς στα αρχικά στάδια και ασκείται λίγο, αισθάνεται μια ευεξία, όπως από κάθε είδος γυμναστικής. Όταν όμως προχωρήσει βαθύτερα στον διαλογισμό, στην Κουνταλίνι Γιόγκα, τότε μπορεί να τρελαθεί. Ακόμη και ο ίδιος ο γκουρού Σατυανάντα, ομολογεί ότι «πολλοί μαθητές έρχονται και μου λένε ότι έχουν πολλά σεξουαλικά προβλήματα από τότε που κάνουν Κουνταλίνι Γιόγκα»[4], ενώ «μπορεί να συμβεί και ατύχημα και ίσως καταλήξετε σε ψυχιατρείο για λίγο καιρό».[5] Θυμάμαι χαρακτηριστικά επίσης ότι οι διάφοροι υπνωτιστές που γνώρισα, δεν υπνώτιζαν ποτέ τα παιδιά τους ή τον εαυτό τους. Χρόνια πέρασαν για να μου πουν τον λόγο. Αυτοί πού υπνωτίζονται (π.χ. μέντιουμ) παθαίνουν διάφορα ψυχολογικά (υστερία, ψυχολογικές διαταραχές, παράνοια). Υπάρχουν άλλωστε και πανεπιστημιακές μελέτες που αποδεικνύουν ότι η ύπνωση και μάλιστα η τακτικά επαναλαμβανόμενη είναι εξαιρετικά επικίνδυνη!

Ακόμα και οι ασάνες όμως είναι επικίνδυνες. Αυτές οι «περίεργες» στάσεις του σώματος είναι έτσι σχεδιασμένες, ώστε να ασκούν πίεση στους ενδοκρινείς αδένες, αλλάζοντας την ορμονική ισορροπία του οργανισμού. Οποιοσδήποτε γιατρός θα σας βεβαιώσει ότι οι ορμονικές διαταραχές είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα. Μπορούν να προκαλέσουν ακουστικές και οπτικές παραισθήσεις (που θα σας τα ερμηνεύσουν ως πνευματικά γεγονότα, ως πνευματική πρόοδο, για να σας ανοίξουν την όρεξη) ή ακόμη και καλπάζουσα μορφή καρκίνου, ιδιαίτερα στην Κρίγια γιόγκα. Ένας δάσκαλος κάποιου φίλου, μαθητής του Παραχάμσα Γιογκανάντα, πού έκανε Κρίγια γιόγκα πέθανε έτσι ακριβώς. Δεν λέω ότι αυτό θα συμβεί στον καθένα που κάνει λίγες ασάνες πού και πού, λέω όμως ότι παίζουμε επικίνδυνα με τις ορμόνες μας, επειδή πιστέψαμε ένα παραμύθι.


4. ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΟΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ

Ασκούν επιστημονικά μελετημένη ψυχολογική χειραγώγηση, παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, μετατρέπουν σταδιακά τους οπαδούς τους σε άβουλους άμισθους εργάτες χωρίς κανένα δικαίωμα. Το μόνο τους «δικαίωμα» είναι να υπηρετούν τον γκουρού Κοιτάξτε τι λέει η Σουάμι Ατμανάντα για το γκουρού της Σατυανάντα: «O γκουρού μου μπορεί να κάνει ό,τι θελήσει με μένα, γιατί είμαι δική του…Δεν προσέχω αν με αγαπά ή όχι, αν με ευλογεί ή όχι. Παρακαλώ να με κατηγορεί, να με βλάπτει και να με απαρνιέται. Τον ζητώ μόνο στην καρδιά μου»(=στις φαντασιώσεις της δηλαδή, στη διάρκεια της αυτοΰπνωσης που τη βάφτισαν διαλογισμό).[6] Και αυτή η ψυχική στάση προβάλλεται από την οργάνωση ως παράδειγμα προς μίμηση! Θα θέλατε τώρα εσείς το παιδί σας να φτάσει σε ένα τόσο…εξελιγμένο πνευματικά επίπεδο; Γνωρίσαμε νέους ανθρώπους που παράτησαν τις σπουδές και την οικογένειά τους και πήγαν σε κάποιο άσραμ σε άλλη χώρα, αφιερώνοντας τον εαυτό τους στην υπηρεσία του γκουρού…

Στόχος τους η δουλοποιηση του ατόμου. Ίσως φαίνεται δύσκολο, όμως και τα «μέσα» που διαθέτουν είναι ύπουλα και ισχυρά. Βασικά πάντως το όλο σύστημα στηρίζεται σε δύο πυλώνες: α) στη θεοποίηση του γκουρού (υποτάσσεται κανείς πιο εύκολα σε ένα θεό, οπότε ο γκουρού προβάλλεται και λατρεύεται ως υπεράνθρωπος με φανταστικές δυνάμεις και πολλές φορές ως «ζωντανός θεός»), β) στην τεχνική του διαλογισμού, που είναι μία μορφή αυτοΰπνωσης, ένα ισχυρό μέσο αυθυποβολής. Αν οδηγηθεί κανείς να αυτοϋπνωτισθεί πάνω στο πρόσωπο του γκουρού (όπως γίνεται συχνά) θεωρώντας τον ως ζώντα θεό, τότε σιγά-σιγά, θα το πιστέψει, έστω κι αν δεν τον έχει συναντήσει ποτέ στη ζωή του. Με τον ίδιο τρόπο μπορούν να «φυτέψουν» στο μυαλό σου οποιαδήποτε φανταστική πεποίθηση και πλάνη και ν’ αρχίσουν να σε χειραγωγούν μέχρι την πλήρη δουλοποίηση. Ευτυχώς όμως βέβαια δεν τα καταφέρνουν με όλους…


5. ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΚΑΣΤΩΝ

Λέμε όχι στο σύστημα που επέβαλαν οι γκουρού και οι «ιερές βέδες» από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα στην Ινδία και που θέλουν να μεταλαμπαδεύσουν και στη χώρα μας (μέσω της γιόγκα). Μάθετε για τις κάστες, στις οποίες διαιρούνται οι Ινδοί. Οι ανώτεροι είναι οι Βραχμάνοι, που διαβάζουν τις «γραφές», εξασκούνται στη γιόγκα, κάνουν θυσίες στα είδωλά τους. Είναι οι γκουρού. Στις κατώτερες κάστες δεν επιτρέπεται ούτε να ακούν τις γραφές, ούτε να έχουν ιδιοκτησία, ούτε ακόμα και να πλένουν στο κοινό πηγάδι του χωριού. Απαγορεύεται να μιλήσει κανείς, να ακουμπήσει ή να έχει οποιαδήποτε συναναστροφή με άτομα κατώτερης κάστας, ενώ κάθε προσπάθεια να μεταπηδήσει κάποιος σε ανώτερη κάστα, τιμωρείται και σ’ αυτή τη ζωή και στην άλλη. Βραχμάνος δεν γίνεται κανείς, αλλά γεννιέται! Άρα όλοι οι οπαδοί των γκουρού ανά τον κόσμο ανήκουν στις κατώτερες κάστες, όσο τουλάχιστο ισχύουν οι «ιερές Βέδες»! Πόσοι το συνειδητοποιούν αυτό;

Είμαστε Έλληνες, ο λαός που γέννησε τη δημοκρατία. Εμείς λειτουργούμε ανοιχτά, δημοκρατικά, με κριτικό πνεύμα και δεν εγκαθιδρύουμε πνευματικά απολυταρχικές οργανώσεις, όπως είναι το άσραμ με τον θεοποιημένο γκουρού. Όσοι από εσάς είστε επηρεασμένοι από αυτές τις θρησκευτικο-μεταφυσικές φιλοσοφίες, το χρωστάτε στον εαυτό σας: ακούστε και την άλλη άποψη, σκεφτείτε ανεξάρτητα και μη δέχεστε μονόπλευρη πληροφόρηση! Μην εμπιστεύεστε αγνώστους, που σας αγάπησαν ξαφνικά πιο πολύ από τη…μαμά σας. Εδώ μιλάμε για ισοπέδωση της ελεύθερης βούλησης και της προσωπικότητας του ατόμου! Γνωρίσαμε πολλούς που πέρασαν απ’ αυτά τα λούκια. Σε κανέναν δεν πραγματοποιήθηκαν οι υποσχέσεις για γνώση, ηρεμία, αυτογνωσία και φανταστικές δυνάμεις. Αρκετοί όμως μπερδεύτηκαν ψυχολογικά και όλους τους εκμεταλλεύτηκαν για χρόνια. Είναι πλάνοι και γόητες. Κάποτε τους εξαπάτησαν, τώρα αυτοί εξαπατούν άλλους, όντας εξαπατημένοι (μέσα σ’ ένα σύστημα που δουλεύει σαν τη γνωστή οικονομική απάτη της «πυραμίδας»).[7] Και όλα όσα γράψαμε εδώ, είναι μόνο μερικά. Υπάρχουν και πολλά ακόμη που μπορούμε να πούμε για τις παραθρησκευτικές αυτές σέχτες και για το πόσο επικίνδυνες είναι. Εμείς πάθαμε και μάθαμε. Ευχόμαστε εσείς να μάθετε, χωρίς να πάθετε…



Αθανάσιος Ρακοβαλής

Καθηγητής Φυσικός – Συγγραφέας

[1] Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στη διεύθυνση anazitites@mail.gr ή διαβάστε τα βιβλία «ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ Ή ΠΡΟΣΕΥΧΗ» και «Ο ΓΚΟΥΡΟΥ, Ο ΝΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ.» (που μπορείτε να τα ζητάτε τηλεφωνικά στα: 210-3224819 και 2310-212659).

[2] To όνομα του Βασίλης Θεοδωρόπουλος, 28 χρονών. Κρεμάστηκε στην κεντρική είσοδο του άσραμ της οργάνωσης, στην Παιανία Αττικής. (Βλ. και το σχετικό ρεπορτάζ της εφημ. ΑΥΓΗ, στο φύλλο της 18.2.1988).

[3] Βλ. Μπαγκαβάτ Γκιτά, εκδ. Καρδαμίτσα, μτφρ. Θ.Παντουβά, κεφ. 3 στ. 3-33, κεφ. 9 στ. 13-14, κεφ. 18 στ. 65).

[4] «Διδασκαλίες», τόμος 6ος, σελ. 397

[5] Περιοδικό «Γιόγκα», 5.1981, σελ. 8.

[6] Περιοδικό Γιόγκα, τευχ. 7 του 1980, σελ. 13.

[7] Δείτε και τους νόμους και τα ψηφίσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (π.χ. το ψήφισμα της 2/3/1984, που το υπογράφει η Σιμόν Βέιλ).


Πηγή :http://antifonitis.gr/online/?p=1882
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: ΓΙΟΓΚΑ ΚΑΙ ΣΑΜΑΝΙΣΜΟΣ

12
phpBB [video]
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Η Γιόγκα και ο Διαλογισμός στο φως της Ορθόδοξης Θεολογίας

13
Μιχαήλ Χούλη, Θεολόγου


Τα όσα θα εκτεθούν παρακάτω δεν έχουν σκοπό να φοβίσουν τους λάτρεις της γιόγκα και του διαλογισμού (ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει και πράττει, σε νόμιμα πλαίσια, αυτό που νομίζει σωστό), αλλά να πληροφορήσουν για εκείνα που οφείλουν να γνωρίζουν οι ασκούμενοι και ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ. Ακόμη θέλουμε να επισημάνουμε ότι δεν πρόκειται για ένα αθώο παιχνίδι χαλάρωσης και δεν θυμίζουν οι επιδόσεις των γιόγκι αθλοπαιδιές, αλλά έχει να κάνει με θρησκεία και μεταφυσικό χώρο και ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ, όπως επισημαίνουν ειδικοί μελετητές στο χώρο της αθλητιατρικής [βλέπε Χρήστου Ταγαράκη: «Είναι η γιόγκα σωματική άσκηση-γυμναστική;», εκδόσεις Διάλογος, Αθ. 2010, και από www.antibaro.gr/article/611.

Ο συγγραφέας είναι βραβευθείς ερευνητής αθλητιατρικής, στο Γερμανικό Πανεπιστήμιο Αθλητισμού Κολωνίας, στην Γερμανία]. Όπως θα διαπιστώσουν μάλιστα οι αναγνώστες, οι πηγές από τις οποίες αντλούμε τα στοιχεία που αναφέρουμε δεν είναι τυχαίες, αλλά πρόκειται για μεγάλα ονόματα διδασκάλων της άπω ανατολής και από συγγραφείς που σπατάλησαν πολλά χρόνια από τη ζωή τους στη μελέτη της ινδουιστικής φιλοσοφίας, του αποκρυφισμού και του αθλητισμού.

Γιόγκα σημαίνει λοιπόν «ένωση», αλλά στα σανσκριτικά σημαίνει και «ασπίδα» (λατινικά: jugum), δηλαδή αναζήτηση προστατευτικής δύναμης (βλ. “Kurt E. Koch, “Το αλφάβητο του αποκρυφισμού”, εκδ. Στερέωμα, 1993, σελ. 210). Έχει σκοπό, με διάφορες τεχνικές που περιλαμβάνει, να ενώσει τον άνθρωπο με το θείο στοιχείο που υπάρχει μέσα του. Οι αρχές της γιόγκα ανευρίσκονται στις Ουπανισάδες και την Μπαγκαβάτ-Γκιτά, ινδουιστικά ερμηνευτικά θρησκευτικά κείμενα το πρώτο και μεγάλης αξίας ιερό για τον Ινδουισμό βιβλίο το δεύτερο. Έχει επομένως η γιόγκα απωανατολίτικη προέλευση και, όπως θα διαπιστώσουμε, το περιεχόμενό της διαφέρει πλήρως από εκείνο του Χριστιανισμού.
Σκοπός της γιόγκα είναι η απελευθέρωση κάθε ψυχής από τα δεσμά της, δηλαδή από το σώμα (που το θεωρούν δευτερεύον στοιχείο του ανθρώπου) και από την μετεμψύχωση, τους «πάμπολλους στους αιώνες κύκλους γεννήσεων και θανάτων, με τελικό προορισμό να γυρίσει και να ενωθεί με τον Ωκεανό του Απείρου, το Θεό, απ’ όπου ξεκίνησε το ταξίδι της» (Σουάμι Βιβεκανάντα, “Γιόγκα”, εκδ. Δίβρης, Αθ. 1983, σελ. 21). Έχει καθαρά δηλαδή θρησκευτικό περιεχόμενο η γιόγκα και δεν νοείται, όπως παρουσιάζεται σκόπιμα στη Δύση -για να μην γίνει αντιληπτή ως θρησκευτικό σύστημα που είναι- σαν γυμναστικές ασκήσεις υγείας, ευεξίας, δύναμης και χαλάρωσης.
Έτσι όμως, σύμφωνα με τους ινδουιστές, υποδουλώνει και πάλι στο εγωιστικό και υλικό νόημα τον άνθρωπο, στην ενδοκοσμική επιθυμία του που αυτήν προσπαθεί να αποφύγει, και χάνει τον υψηλό στόχο της απελευθέρωσης (βλ. Δημ. Πετριλιώτη, “Θρησκευτικά Β΄Λυκείου”, εκδ. Σαββάλας, 1998, σελ. 211).


Στην Ινδία, πράγματι, θεωρούν ανάρμοστη συμπεριφορά το να παρουσιάζουν στη Δύση ορισμένοι επιτήδειοι την γιόγκα και το διαλογισμό ως γυμναστικές μόνο ασκήσεις, για ευεξία και ψυχολογική εκτόνωση, αφού πρόκειται για αναπόσπαστο μέρος του Ινδουισμού και του Βουδισμού.
Η Γιόγκα και ο διαλογισμός, ενώ σε Ευρώπη και Αμερική παρουσιάζεται φαινομενικά με τη μορφή τεχνικών αναπνοής και γυμναστικών ασκήσεων, συνδυάζεται παράλληλα με συγκέντρωση της προσοχής σε ένα σημείο και απαγγελία του “Ωμ”, που ως “Μάντρα” είναι όμως επίκληση ινδουιστικών θεοτήτων και επαναλαμβάνεται με τη μορφή συνήθως μιας ιερής συλλαβής. Θεωρούν έτσι οι δάσκαλοι της γιόγκα ότι οδηγούνται στον έλεγχο της συνείδησης και του σώματος και στην ένωση με το Υπέρτατο Ον.
Οι πιστοί χριστιανοί επομένως, ή ακόμη και μουσουλμάνοι, ή ακόλουθοι άλλων θρησκειών, θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι εισέρχονται έτσι σε θεωρία και πρακτική διαφορετικής από τη δική τους θρησκευτικής φιλοσοφίας, την οποία ενδεχομένως δεν θα ήθελαν να ακολουθήσουν. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΕΝΤΕΧΝΑ ΣΥΧΝΑ ΑΠΟΣΙΩΠΑΤΑΙ από επαγγελματίες καθοδηγητές, που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι ούτε καν γνήσιοι ινδουιστές.


Η γιόγκα δεν δέχεται Τριαδικό Θεό και έχει όπως προείπαμε σαν κύρια διδασκαλία τη μετενσάρκωση, για την οποία θα αναφερθούμε παρακάτω. Οδηγεί μάλιστα τον άνθρωπο σε αρκετές περιπτώσεις στον αποκρυφισμό, αφού οι νέες δυνάμεις που αποκτά κανείς σε προχωρημένα στάδια -όπως είναι η αιώρηση, τα προαισθήματα, η έξοδος της ψυχής από το σώμα, η όραση από απόσταση, τα χρώματα που βλέπει κ.α.- είναι και δυνάμεις της μαγείας. Έτσι, «ο άνθρωπος εκείνος που ανακάλυψε και έμαθε να χειρίζεται τις εσωτερικές δυνάμεις, μπορεί να θέσει όλη τη φύση κάτω από τον έλεγχό του», ισχυρίζεται ο Βιβεκανάντα στη ‘Γιόγκα’ του (σελ. 39). Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες μέντιουμ, που τονίζουν ότι ξεκίνησαν την καριέρα τους όταν ασκήθηκαν στο διαλογισμό (βλ. π. Σεραφείμ Ρόουζ, “Η ψυχή μετά τον θάνατο”, εκδ. Μυριόβιβλος, Αθ. 2003, σελ. 172 κ.ε.). Οι ίδιοι οι νεοεποχίτες, που χρησιμοποιούν συχνά τη γιόγκα και τον διαλογισμό, παραδέχονται ότι αυτά τα συστήματα επιφέρουν, σε ανώτερο επίπεδο, “αόρατες επιρροές”. Αυτό γίνεται, γιατί με το διαλογισμό ανοίγουμε τους εαυτούς μας με τη θέλησή μας, εκ προθέσεως (βλ. Henry Reed, Ph D., “Έντγκαρ Κέυση, Η διοχέτευση του ανώτερου εαυτού”, εκδ. Βουλούκου, Αθήνα 1992).


Έχουν άλλωστε παρατηρηθεί στους ασκούμενους «τρεμούλες, ζαλάδες, μουδιάσματα, βόμβοι» και τύφλωση, και αυτά δεν είναι δικές μας εκτιμήσεις, αλλά του προέδρου της Αμερικανικής Ακαδημίας Ασιατικών Μελετών και του Εθνικού Κολλεγίου του Παν/μίου της Βομβάης και του Μαντράς, καθηγητή Έρνεστ Γουντ (Ernest Wood, “Εισαγωγή και Ανάλυση στην Επιστήμη της Γιόγκα”, εκδ. Πύρινος Κόσμος, Αθ. 1977, σελ. 109). Είναι μάλιστα γνωστό ότι την γιόγκα ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ Η ΥΠΟΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ενώ αντίθετα κίνηση υπάρχει λ.χ. στο βάδισμα, την ποδηλασία, τα αθλητικά παιχνίδια, την κολύμβηση κ.λπ. Για κάποιους επομένως που δεν αθλούνται και διάγουν καθιστική ζωή, η γιόγκα δεν θα ωφελήσει στην υγεία τους, ενώ αντίθετα μπορεί να αποβεί επιζήμια αν παραταθεί νομίζοντας ότι έτσι γυμνάζονται. Αυτό γιατί δεν περιλαμβάνει αερόβια προσπάθεια -όπως δέχεται για την υγεία η βιοϊατρική και η αθλητιατρική- για βελτίωση της φυσικής κατάστασης, αλλά μόνο στατικές ασκήσεις. Η αερόβιου τύπου δυναμική άσκηση είναι άλλωστε που επιδρά στην καλή εγκεφαλική λειτουργία, την καλή ψυχολογική κατάσταση και την πρόληψη των συμπτωμάτων της γήρανσης και όχι οι καθιστικές ασκήσεις τύπου γιόγκα (βλ. Χρήστου Ταγαράκη, όπου ανωτέρω, σελ. 14,15).


Η Γιόγκα παρέχει εξάλλου τις εξής αρνητικές επιπτώσεις στον άνθρωπο:


α) ΑΥΤΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΕΩΣΗ: «Όταν ο άνθρωπος έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με την ανάλυση του ίδιου του μυαλού του, …..με κάτι που είναι από τη φύση του αιώνια αγνό και τέλειο, δεν θα είναι πια δυστυχισμένος». Ο Γιόγκι που έχει μάθει να ελέγχει την Πράνα (τις δυνάμεις του σύμπαντος) «γίνεται σχεδόν παντοδύναμος, σχεδόν παντογνώστης» (Βιβεκανάντα, σελ. 36 και 58), και «το πιο κοινό αίσθημα που δοκιμάζει ο φωτιζόμενος είναι ότι έχει σχεδόν τέλεια γνώση όλων των πραγμάτων, ότι επέτυχε δηλαδή την Παντογνωσία», εννοείται από μόνος του (Ramacharaka, “Γιόγκα”, εκδ. Ιδρεία, 1967, σελ. 62).



(β) ΜΑΓΕΙΑ: «Όταν ο Γιόγκι γίνει τέλειος, τίποτε δεν θα υπάρχει στη φύση που να μη είναι κάτω από τον έλεγχό του. Αν διατάξεις τους θεούς ή τις ψυχές που έφυγαν να έρθουν, θα έρθουν στην προσταγή σου. Όλες οι δυνάμεις της φύσεως θα τον υπακούουν σαν σκλάβοι του». και ακόμη: «Όταν ένας Γιόγκι διαβάζει τις σκέψεις των άλλων ανθρώπων ή βλέπει υπερσυνειδητά αντικείμενα, τα βλέπει σε ένα άλλο είδος διαστήματος που λέγεται Τσιττά-κάσα, το διανοητικό διάστημα». Και: «Στην απλή Πραναγιάμα υπάρχει ιδρώτας, στη μεσαία τρεμούλιασμα του σώματος και στην ύψιστη αιώρηση του σώματος» (Βιβεκανάντα, σελ. 57, 71, 103). Στην Hatha γιόγκα, αλλά και στον τρίτο και τέταρτο ιδιαίτερα βαθμό ενασχόλησης με τη γιόγκα, παρουσιάζονται υπερφυσικά φαινόμενα, όπως παρατηρούνται και στους Θιβετιανούς γιόγκι, που διδάσκουν την ύπνωση, τηλεκίνηση, ελεγχόμενη τηλεπάθεια, ανύψωση, έξοδο της ψυχής από το σώμα κ.α. (βλ. Kurt E. Koch, σελ. 210-215)


(γ) ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ: Οι ιδρυτές θρησκειών (Μωάμεθ, Χριστός κ.λπ.) υπήρξαν απλά μεγάλοι γιόγκιν, διδάσκουν οι διδάσκαλοί τους. Μάλιστα και ο Χριστός δεν αντιμετωπίζεται ως Θεός, αλλά σαν απλός άνθρωπος όπως εμείς, που έφτασε όμως και κέρδισε την υπερσυνειδησία. Έτσι, «ο αληθινά αφοσιωμένος θ’ αναγνωρίσει ότι Εκείνος, που ήταν το ιδεώδες του στη ζωή, λατρεύεται σε όλα τα ιδανικά, απ’ όλα τα δόγματα, με όλα τα ονόματα, και μέσα απ’ όλες τις μορφές» (Βιβεκανάντα, σελ. 96, 97, 158).


(δ) ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΟΝΟ ΩΣ ΨΥΧΗΣ και όχι ως ψυχοσωματικής ύπαρξης, όπως δέχεται ο Χριστιανισμός: «ΕΣΕΙΣ είστε η ψυχή και το σώμα είναι ένα κομμάτι σας, που είναι προσωρινό και όχι πραγματικό…. Και κάποτε θα το αποβάλλετε». «Ο εαυτός σας είναι π ν ε ύ μ α και όχι το σώμα σας, το οποίο, όσο κι αν είναι ένα χρήσιμο και βολικό περίβλημα, δεν αποτελεί και μέρος του πραγματικού Ε α υ τ ο ύ σας» (Ramacharaka, σελ. 201,202).


(ε) ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ, όπως: -Το ανώτερο εγώ του ανθρώπου είναι υπερβατικό χωρίς αρχή και τέλος, δεν υπάρχει γέννηση και θάνατος. -Παράδεισος και κόλαση δεν είναι παρά προϊόντα του ανθρωπίνου πνεύματος. –Γιόγκα σημαίνει σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού σύμπαντος κ.α. (βλ. Kurt E. Koch, σελ. 211). -Πιστεύει ακόμη η γιόγκα στον σκληρό και απρόσωπο νόμο του ΚΑΡΜΑ (συσσώρευσης έργων) και στην ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ, που πόρρω απέχουν από τη χριστιανική Αποκάλυψη. Οι εσφαλμένες αυτές διδασκαλίες προϋποθέτουν την εκμηδένιση του φυσικού σώματος, απορρίπτουν την ανάσταση και τον Τριαδικό Θεό, ενώ πιστεύουν ότι η ψυχή ταξιδεύει και ζει ευτυχισμένα από μερικά χρόνια μέχρι χιλιάδες χρόνια μετά θάνατον, για να επιστρέψει, στη συνέχεια, σε κάποιο φυτό, ζώο ή άνθρωπο, ώστε μετά από ‘άπειρες’ αναγεννήσεις να σωθεί η ψυχή, χαμένη στον απρόσωπο ωκεανό της Νιρβάνα. Οι άνθρωποι, σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, γεννιούνται φτωχοί, άρρωστοι, στο περιθώριο κ.λπ. γιατί σε προηγούμενη ζωή τους υπήρξαν κακοί, άδικοι, εκμεταλλευτές κ.α. Άρα, πρέπει να δεχθούν την άσχημη κατάστασή τους για να εξιλεωθούν σε επόμενη ζωή. Έτσι βέβαια παραλύεται εξαιτίας εσφαλμένων θρησκευτικών πεποιθήσεων η ανάγκη για αλλαγή, για επανάσταση, ο αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη, για νέες κατακτήσεις κ.λπ. Και ακολουθεί κανείς το μοιραίο και το τέλμα χωρίς αντίρρηση. Η θεωρία της μετεμψύχωσης ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΗΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΒΙΑ και κάθε δικτάτορα, πολιτικό, κοινωνικό ή θρησκευτικό, εφόσον εκείνος γεννήθηκε για να ηγείται και οι υπόλοιποι για να εξιλεωθούν από εγκλήματα προηγουμένων μετενσαρκώσεων. Στο Χριστιανισμό η σωτηρία είναι αντίθετα χάρη, δωρεά του Θεού δια Ιησού Χριστού, και όχι αυτοκατάκτηση, αλλιώς η σταυρική θυσία του Κυρίου θα ήταν άχρηστη. Εξάλλου, ο απ. Παύλος ξεκαθαρίζει: «Οι άνθρωποι μια φορά πεθαίνουν και ύστερα έρχεται κρίση» (Εβρ. 9,27), ενώ ο Χριστός, απευθυνόμενος στον δεξιό ληστή πάνω από το σταυρό, τον διαβεβαιώνει: «ΣΗΜΕΡΑ θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο» (Λουκ. 23,23) και δεν του λέει, φυσικά, «Περίμενε και σε μερικές χιλιάδες γεννήσεις και θανάτους θα είμαστε και πάλι μαζί» (βλ. και Μιχαήλ Χούλη, “Σύγχρονες αιρέσεις και παραθρησκευτικές λατρείες στην Ελλάδα”, Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου, Σύρος 2002, σελ. 77-80/ 84-89).
Κάποιοι βέβαια μπορεί να ρωτήσουν: “Τι σχέση έχουν όλα αυτά με εμάς; Εμείς ενδιαφερόμαστε μόνο για την πρακτική πλευρά της γιόγκα, την χαλάρωση και αποφόρτιση που παρέχει, και δεν ασχολούμαστε με την θεωρητική φιλοσοφία της”. Η απάντηση, όπως μέχρι σήμερα έχει φανεί εμπειρικά, είναι η εξής: Έχει παρατηρηθεί ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, μέσω των πρακτικών ασκήσεων γιόγκα, σιγά-σιγά ο ασκούμενος μυείται στην απωανατολίτικη φιλοσοφία και απομακρύνεται, ίσως ασυνείδητα στην αρχή, από την ελληνική παράδοση και ζωή, από την Εκκλησία, από την πίστη στον Ιησού Χριστό ως μοναδικό Μεσσία και Υιό του Θεού. Το ημίφως, η κατάλληλη ατμόσφαιρα στο φως των κεριών, η αυτοβύθιση, οι συγκεκριμένες στάσεις σώματος, οι τεχνικές αναπνοής, οι ιερές συλλαβές που δίδονται κατά το διαλογισμό, οι θεωρίες περί “ροής ενέργειας” στον οργανισμό, ανοίγματος κέντρων “τσάκρα”, δύναμη της “κουνταλίνι” κ.λπ. -που είναι και καθαρά αντιχριστιανικές διδασκαλίες- οδηγούν σταδιακά τον ασκούμενο στην ινδουιστική και βουδιστική φιλοσοφία.



Από παραπληροφόρηση ακόμη, ή και σκόπιμα, κάποιοι παρουσιάζουν τον Ησυχασμό της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως χριστιανική γιόγκα. Διαφέρουν όμως οι έννοιες αυτές ριζικά. Η γιόγκα περιλαμβάνει αντίθεση μεταξύ σώματος και ψυχής, ύλης και πνεύματος, ενώ θεωρεί ότι ο άνθρωπος στην ουσία σώζεται από μόνος του. Ο Ησυχασμός αντίθετα είναι άσκηση και προσευχή με σκοπό την κατά χάριν ένωση του νοερώς προσευχόμενου ανθρώπου με το Θεό, χωρίς να χάνεται η συνείδηση, και ενώ εξακολουθεί να βιώνει -και να παραμένει ο πιστός- το Χριστολογικό, Τριαδολογικό και κοινωνικό-αγαπητικό περιβάλλον της εκκλησιαστικής και μυστηριακής ζωής. Στην χριστιανική ζωή εξάλλου ο Χριστός είναι το Α και το Ω, ενώ ο πιστός σχετίζεται μ’ Αυτόν μέσω της Θ. Κοινωνίας, της ταπείνωσης και των έργων αγάπης (βλ. και Νικόλαου Νευράκη: “Χριστιανισμός και Θρησκεύματα”, Αθ. 1999, σελ. 138-139).


Τέλος, γιατί αλήθεια χρειάζονται κάποιοι, ενώ θεωρούν τους εαυτούς τους χριστιανούς, ινδουιστική καθοδήγηση και mantras και ασιατικό διαλογισμό για να ηρεμήσουν και να χαλαρώσουν; Τίποτε δεν γνωρίζουν από μελέτη της Αγίας Γραφής, τη βοήθεια του Χριστού μέσω της Θείας Λειτουργίας και τη δύναμη της προσευχής; Αν χρησιμοποιούσαν τις ώρες που δαπανούν στο διαλογισμό, για να προσευχηθούν θερμά στο Θεό, τα αποτελέσματα στη ζωή τους θα ήταν διαφορετικά και πραγματικά θα βίωναν ελπίδα, πίστη και χαρά σε μεγάλο βαθμό. Ας θυμίσουμε ότι η υποδούλωση σε ασφυκτικές πνευματικά δυνάμεις δεν είναι δύσκολο, αν δεν προσέξουν, να συμβεί στη ζωή των ανθρώπων και πως, ο απόστολος Παύλος, γνώστης των αδυναμιών μας και της σύγχυσης που απειλεί καθημερινά την ανθρωπότητα, προειδοποιεί: «Ο Χριστός μάς απελευθέρωσε για να είμαστε ελεύθεροι. ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΑΝΑΜΠΑΙΝΕΤΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΖΥΓΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ» (Γαλ. 5,1).

Ακτίνες
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Η Γιόγκα και ο Διαλογισμός στο φως της Ορθόδοξης Θεολογίας

14
Αναπόσπαστη η γιόγκα απο τον Ινδουισμό λένε οί ίδιοι οί γκουρού ! Ο Ινδουισμός , δέ μπορεί νά αποσπαστεί από τήν Γιόγκα . Γιόγκα καί Ινδουισμός είναι δύο συστατικά ενός καί τού αυτού πράγματος . Αυτό, άς τό ακούσουν αυτοί πού προσπαθούν νά χωρίσουν τήν Γιόγκα από τόν Ινδουισμό, τό Κούνγκ φού από τόν Ταοϊσμό κ.ο.κ. .

phpBB [video]
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Η Γιόγκα και ο Διαλογισμός στο φως της Ορθόδοξης Θεολογίας

15
Γιόγκα: Γυμναστική ή Θρησκεία;

Δρ. Χρήστος Ταγαράκης, Ερευνητής Αθλητιατρικής, Διδάκτωρ Καρδιολογίας – Αθλητιατρικής του Γερμανικού Πανεπιστημίου Αθλητισμού Κολωνία)


"Η γιόγκα είναι μέρος της θρησκευτικής λατρείας του ινδουισμού και του βουδισμού. Οι κινήσεις του σώματος (οι λεγόμενες "γυμναστικές ασκήσεις") που εφαρμόζονται, συνοδεύονται με επικλήσεις θεοτήτων.
Συνήθως λέγεται το "ΟΜ", επαναλαμβάνεται κάποιο "μάντρα", δηλαδή μία φράση που επαναλαμβάνει κανείς προσευχόμενος σε μια θεότητα (όπως οι Χριστιανοί επαναλαμβάνουν την ευχή - νοερή προσευχή - "Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησον με").
Επιπλέον, αυτοί που εφαρμόζουν τη γιόγκα, κάνουν και διάφορες άλλες προσευχές, οι οποίες απευθύνονται σε κάποια άγνωστη υπέρτατη δύναμη ή σε κάποιους θεούς. Οι λίγες ομοιότητες και οι σημαντικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ του διαλογισμού (π.χ. με την επανάληψη των μάντρα) και της νοερής προσευχής (προσευχή του Ιησού, ευχή, κομποσκοίνι), παρουσιάζονται αναλυτικά σε άλλες πηγές. Μερικά βιβλία, που αναφέρονται σε αυτό το θέμα, παρουσιάζονται στην Βιβλιογραφία - σημειώσεις, β2. Γιόγκα και νοερή προσευχή.
Το θέμα αυτό θα αποτελέσει και αντικείμενο ενός επόμενου συγγραφικού πονήματος.

Η γιόγκα παρουσιάζεται στις δυτικές κοινωνίες ως γυμναστική, με στόχο να γίνει πιο εύκολα αποδεκτή, από άτομα που ανήκουν σε μία τουλάχιστον από τις εξής κατηγορίες:
- έχουν περιορισμένες γνώσεις για τις μεγάλες παγκόσμιες θρησκείες (χριστιανισμό, ινδουισμό, βουδισμό, ισλάμ),
- έχουν επιφανειακή γνώση για την δική τους πίστη,
- είναι αδιάφοροι ή μισό-αδιάφοροι θρησκευτικά,
- είναι άθεοι.

Αν η γιόγκα παρουσιαζόταν ευθέως, ως μέρος της ινδουιστικής ή της βουδιστικής θρησκείας, θα προκαλούσε πολλές αντιδράσεις. Για παράδειγμα οι συνειδητοί χριστιανοί (ανεξαρτήτως ομολογίας, δηλαδή ορθόδοξοι, ρωμαιοκαθολικοί ή προτεστάντες) ή οι συνειδητοί μουσουλμάνοι, θα καταλάβαιναν ότι δεν μπορούν να προσεύχονται ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικούς θεούς.
Οι χριστιανοί (ορθόδοξοι, ρωμαιοκαθολικοί, προτεστάντες) αποδέχονται σε γενικές γραμμές ως πραγματικό θεό τον Τριαδικό (Αγία Τριάδα), (οι θεολογικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των χριστιανών, παρουσιάζονται σε άλλες πηγές).
Οι μουσουλμάνοι αποδέχονται ως θεό τον Αλλάχ (όπως αυτός διδάσκεται σύμφωνα με το Κοράνιο - το δικαίωμα τους να έχουν αυτή την πίστη είναι πλήρως σεβαστό). Έτσι και οι ινδουιστές έχουν τους δικούς τους θεούς (και αυτών το δικαίωμα να έχουν αυτή την πίστη είναι επίσης σεβαστό).
Οι δε άθεοι, λόγω των πεποιθήσεών τους, θα αρνούνταν να εφαρμόσουν μία θρησκευτική πρακτική.

Όταν όμως κάποιος παρουσιάζει τη γιόγκα ως γυμναστική άσκηση, συνειδητά ή ασυνείδητα παραπλανά και οδηγεί στον ινδουισμό - βουδισμό όσους ανήκουν στις προαναφερθείσες κατηγορίες ανθρώπων.
Το να παρουσιάζει κανείς τις σωματικές ασκήσεις της γιόγκα, ισχυριζόμενος ότι είναι απλή γυμναστική, η οποία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον ινδουισμό ή τον βουδισμό, ισοδυναμεί με το να ισχυρίζεται ότι το άγαλμα της Ελευθερίας δεν βρίσκεται στην Νέα Υόρκη ή ο πύργος του Άιφελ δεν ανήκει στο Παρίσι. Θα γίνει πιστευτός μόνο από όσους ζουν σε περιοχές απομακρυσμένες από τον πολιτισμό και δεν έχουν επικοινωνία με το σύγχρονο κόσμο.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πολλοί γνήσιοι ινδουιστές δεν αποδέχονται την παρουσίαση ενός μικρού μέρους του ινδουισμού, δηλαδή μερικών σωματικών ασκήσεων, ως ασκήσεων γυμναστικής. Θεωρούν (και έχουν δίκιο) ότι μια τέτοια αντιμετώπιση είναι προσβλητική για την θρησκεία τους.
Τα βασικά σημεία των προαναφερθέντων παρουσιάζονται με συντομία στο Λεξικό της Οξφόρδης για τις παγκόσμιες θρησκείες.
Αναφέρεται χαρακτηριστικά (ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά):
"Γιόγκα. .... Τα μέσα και οι τεχνικές για να μεταβάλλεται η συνειδητότητα και για να επιτυγχάνεται η απελευθέρωση (μόκσα) από το κάρμα και την μετεμψύχωση (σαμσάρα) στις Ινδικές θρησκείες. .... Σήμερα η γιόγκα είναι αναπόσπαστο μέρος του Ινδουισμού. Σπουδαίοι σύγχρονοι Ινδουιστές παρουσιάζουν - συνιστούν διάφορα είδη γιόγκα."
"Yoga. …. The means or techniques for transforming consciousness and attaining liberation (*mokşa) from *karma and rebirth (*samsara) in Indian religions. ….. Today yoga is an integral part of Hinduism. Important modern Hindus have advocated various kinds of yoga." (σελ. 651)

Επιπλέον, αναφέρεται ότι:
"Πολλές από τις νέες θρησκείες ενθαρρύνουν την εφαρμογή - άσκηση κάποιου από τα διάφορα είδη γιόγκα. .... Η χάθα γιόγκα έχει διαδοθεί πολύ στο πλατύ κοινό [ή κατά άλλη μετάφραση: είναι πολύ δημοφιλής] στον Δυτικό κόσμο, αν και χρησιμοποιείται περισσότερο για να βοηθηθεί η υγεία, παρά για την σωτηρία [του ανθρώπου]."
"Many of the new religions encourage the practice of some kind of yoga. …. Haţha yoga has become very popular in the West, though more as an aid to the health than as a soteriology." (σελ. 652)

Πηγή: Bowker, John (editor). The concise Oxford dictionary of world religions. Oxford University Press, 2005. (Το συνοπτικό λεξικό της Οξφόρδης για τις παγκόσμιες θρησκείες).

Η ανωτέρω πηγή αναφέρθηκε ενδεικτικά. Το γεγονός ότι η γιόγκα είναι θρησκευτική πράξη αναφέρεται σε όλες τις εγκυκλοπαίδειες (είτε είναι θρησκευτικές είτε όχι) και αποτελεί κοινό τόπο. "
(Πηγή: ΕΙΝΑΙ Η ΓΙΟΓΚΑ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ – ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ; Είναι η γιόγκα ως μυϊκή άσκηση κατάλληλη γιά τη βελτίωση της υγείας; Χρήστος Ταγαράκης. Εκδόσεις Διάλογος, Αθήνα 2010, σελ. 19-21).
Το παρόν απόσπασμα παρατίθεται - από τον συγγραφέα - ελεύθερο προς αναδημοσίευση σε οποιεσδήποτε ιστοσελίδες και ιστολόγια, υπό την προϋπόθεση ότι θα αναφέρονται τόσο η ηλεκτρονική όσο και η έντυπη πηγή του. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην ιστοσελίδα Αντίβαρο (Σάββατο, 29 Αυγούστου 2009). Τίτλος:
Είναι η γιόγκα σωματική άσκηση (γυμναστική); Μέρος 1ο. Είναι η γιόγκα ως μυϊκή άσκηση κατάλληλη για τη βελτίωση της υγείας; Χρήστος Ταγαράκης.
Πηγή στο διαδίκτυο: http://www.antibaro.gr/article/611
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Η Γιόγκα και ο Διαλογισμός στο φως της Ορθόδοξης Θεολογίας

16
Διαλογισμὸς ἤ προσευχή;

Οποιος συγχέει το διαλογισμό μέ τήν προσευχή, εισάγει εξωχριστιανική αντίληψη γιά τήν προσευχή καί βγαίνει έξω από τον πνευματικό χώρο τής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μετατρέπει τήν προσευχή σέ "τεχνική", πού δραστηριοποιεί δήθεν εσωτερικές δυνάμεις μέ αυτόματες διαδικασίες, που σέ τελική φάση δέ βρίσκονται σέ σχέση ή σέ αναφορά μέ το πρόσωπο τού Ιησού Χριστού.


Ας το δούμε αυτό μέ βάση τά κείμενα τής "Οικουμενικής θρησκείας" τής "Αρμονικής Ζωής" ή της "Οικουμενικής Φιλοσοφίας", όπως αναφέρει ο Νάτζεμυ: Η προσευχή προσδιορίζεται ως επικοινωνία με το "Οικουμενικό Πνεύμα", που όμως είναι "μέσα μας". Οπότε επικοινωνία σημαίνει απλώς νά σταματάμε προσωρινά το ατέρμονο τρέξιμο του νου προς εξωτερικά γεγονότα, επιθυμίες, προσκολλήσεις, φόβους καί προσδοκίες. Σημαίνει να κατευθύνουμε τήν προσοχή μας στην εσωτερική ηρεμία, γιά νά μπορέσουμε νά σκεφτούμε καθαρά γι' αυτά πού συμβαίνουν μέσα μας καί νά τά πούμε στο φίλο, τήν αληθινή μητέρα ή τον αληθινό πατέρα. Ακριβώς όπως αναφέρουμε στούς κοντινούς μας αυτά που συμβαίνουν στή ζωή μας, έτσι μιλάμε γιά τά βαθύτερα συναισθήματά μας, τά ερωτήματά μας, εκφράζουμε τήν ευγνωμοσύνη μας καί τήν ανάγκη μας στον Οικουμενικό Εαυτό" {Οικουμενική φιλοσοφία, σ. 23).

"Οταν λοιπόν οι οπαδοί των γκουρού "προσεύχονται", δεν τρέχει ο νούς τους "προς τα έξω", αλλά διαλογίζονται τα γεγονότα "μέσα τους". Ο "φίλος", ο "πατέρας", ο "αδελφός", δέν είναι ο Χριστός, αλλά ο "Οικουμενικός Εαυτός". Ακόμη κι αν χρησιμοποιούν τήν προσευχή τού Κυρίου, το "Πάτερ ημών", δέν στρέφονται προς κάποιο Θεό έξω από τον εαυτό τους. Ενώ «προσεύχονται», μένουν εντελώς μόνοι καί βυθισμένοι σέ απέραντη μοναξιά, χωρίς νά έχουν τή συναίσθηση πως υπάρχει εκεί καί κάποιος άλλος, που μπορεί νά τούς προσφέρει το έλεός Του, βοήθεια, αγάπη, στοργή. Η λεγόμενη προσευχή είναι «άνοιγμα» προς τον «εαυτό», όχι προς κάποιον Θεό έξω από τον άνθρωπο. Ο Νάτζεμυ υπογραμμίζει ιδιαίτερα:

"Αυτό ονομάζεται προσευχή. Πολύ απλά, ν' ανοίγουμε τήν καρδιά μας στο οικουμενικό ον. Μπορούμε νά το κάνουμε αυτό μέ τή βοήθεια παραδοσιακών προσευχών, όπως είναι το Πάτερ Ημών ή άλλες προσευχές που μας έχουν δοθεί από το θρησκευτικό μας περιβάλλον, που έμείς έχουμε διαλέξει, όταν διαλέξαμε τον τόπο που θά γεννηθούμε καί τούς γονεiς μας".

Διευκρινιστικά παρατηρούμε εδώ πώς ο Νάτζεμυ αναφέρεται στή δοξασία τού κάρμα καί τής μετενσάρκωσης, που αποτελεί το θεμέλιο τού διαλογισμού. Ο κάθε άνθρωπος, μέ βάση τίς καρμικές σχέσεις από προηγούμενες ζωές, "διαλέγει" τούς γονείς του, τον τόπο που θά γεννηθεί, τή θρησκεία πού θά έχει, το επάγγελμα κ.ο.κ. Ολόκληρη η ζωή του αποτελεί είδος κινηματογραφικής ταινίας, που είναι γραμμένη καί δέν μπορεί σέ καμμιά περίπτωση νά αλλάξει. Πρέπει νά "παιχθεί". Ο καθένας έχει τή δυνατότητα νά παίξει το ρόλο του "χωρίς προσκόλληση" καί "ταύτιση", σάν νά μήν τον αφορά το τί του συμβαίνει. Ολες οι πράξεις του, ανεξάρτητα από το αν εμείς τίς θεωρούμε καλές ή κακές, αν διαπραχθούν "χωρίς ταύτιση", είναι εξίσου άγιες, δέν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο καλό καί στο κακό. Καί το ένα καί το άλλο είναι προσδιορισμένα από το "κάρμα" καί αναπόφευκτα. Ετσι ο καθένας που έχει "διαλέξει" το "θρησκευτικό περιβάλλον" μέ τίς "καρμικές σχέσεις" του από προηγούμενες ζωές, μπορεί νά χρησιμοποιήσει σύμβολα, ονόματα, προσευχές από το περιβάλλον αυτό. Το αποτέλεσμα είναι πάντοτε το ίδιο! (γιά το θέμα αύτό βλ. Α. Αλεβιζοπούλου, Μετενσάρκωση ή ανάσταση; Ορθόδοξη θεώρηση του κακού, Πρέβεζα 1992).

Ο Νάτζεμυ προσθέτει ότι δέν είναι απαραίτητο νά χρησιμοποιήσει κανείς παραδοσιακές προσευχές. Μπορούμε νά προτιμήσουμε κάτι πιό αυθόρμητο. Κάθε σκέψη έχει μέσα της μιά πνευματική δύναμη. Η διαφορά έγκειται στήν ένταση τής "δόνησης":

"Μπορούμε ακόμη νά δημιουργήσουμε τή δικιά μας αυθόρμητη επικοινωνία, ανάλογα μέ τά αισθήματα τής στιγμής αυτής. Καί τά δύο είναι πολύτιμα. Οι παραδοσιακές προσευχές έχουν δημιουργηθεί από φωτισμένα άτομα (το Πάτερ ημών από τον ίδιο τόν Ιησού) καί έτσι έχουν μιά ιδιαίτερη πνευματική δόνηση. Επίσης, μέ τή συνεχή επανάληψη γιά τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα, από δισεκατομμύρια ανθρώπους, απέκτησαν μιά δική τους πνευματική δύναμη. Κάθε ανθρώπινη σκέψη καί λόγος εμπεριέχει κάποια πνευματική δύναμη. Οταν τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν προσευχηθεί μέ τά ίδια λόγια, στον ίδιο θεό γιά χιλιάδες χρόνια, δημιουργείται μιά τεράστια συγκέντρωση πνευματικής δύναμης, ανεξάρτητα από οποιονδήποτε άλλο παράγοντα (Οικουμενική φιλοσοφία, σ. 223-224).

Δεν έχει σημασία το περιεχόμενο τών λόγων, αλλά η "φόρτισή" τους μέ "πνευματική δύναμη", εξαιτίας τής χρησιμοποίησής τους από "δισεκατομμύρια ανθρώπους". Αυτή η συγκέντρωση "πνευματικής δύναμης" δημιουργείται ανεξάρτητα από οποιονδήποτε άλλο παράγοντα. Δέν έχει σημασία λοιπόν αν πούμε "πάτερ ημών ο εν τοίς ουρανοίς" ή "Σατανά βοήθησέ με, είμαι δικός σου, γεννηθήτω το θέλημά σου"! Αλλωστε στον απόλυτο μονισμό δέν υπάρχει η διάκριση ανάμεσα στον Υιό τού Θεού καί στον Εωσφόρο, στον Χριστό καί στον Διάβολο. Καί οι δύο είναι "διαφορετικές όψεις τού ίδιου πράγματος". Ο Νάτζεμυ μιλάει γιά "ενέργεια". Ομως εδώ δέν πρόκειται γιά τίς Θείες ένέργειες τού Τριαδικού Θεού ώς αποτέλεσμα αγάπης καί ελευθερίας. Δέν πρόκειται γιά τή Θεία Χάρη, αλλά γιά ενέργεια που προέρχεται από τον ίδιο τον άνθρωπο, μέ αυτόματες, μηχανιστικές διαδικασίες, μέσω τών τεχνικών διαλογισμού.

Γράφει:
"Μέ τήν προσευχή καί τήν ειλικρινή προσήλωση μπορούμε νά γίνουμε μετασχηματιστές πνευματικής ενέργειας σέ υλική αρμονία. Σάν τά φυτά που παίρνουν τήν ηλιακή ενέργεια από τον ήλιο καί τή χρησιμοποιούνε γιά νά ενώσουν τούς υδατάνθρακες μέ το οξυγόνο καί νά φτιάξουν ζάχαρη, άμυλα καί άλλα θρεπτικά συστατικά, έτσι κι εμείς μπορούμε νά χρησιμοποιήσουμε πνευματική ενέργεια γιά νά δημιουργήσουμε σκέψεις, ιδέες, λογια καί πράξεις που Θά 'καναν τον κόσμο καλύτερο. Μέ τον καθημερινό διαλογισμό μπορούμε νά αφομοιώνουμε πνευματική ενέργεια και εσωτερική ηρεμία καί νά τή διοχετεύουμε στούς άλλους γύρω μας μέ τή μορφή αγάπης, συμπόνιας, κατανόησης καί εξυπηρέτησης, κι αυτό Θά μάς δώσει ευτυχία καί εσωτερική αγαλλίαση» (Οικουμενική φιλοσοφία, σ. 276).

Ο όρος προσευχή αποκτά στίς γκουρουϊστικές ομάδες διαφορετικό περιεχόμενο, που προσδιορίζει εξωχριστιανική αντίληψη γιά τήν προσευχή. Πρόκειται γιά "τεχνική", που, όπως διακηρύσσεται, φέρνει σέ κάθε περίπτωση αποτελέσματα, μέ τρόπο μηχανιστικό. Αυτή η ενέργεια, ως καρπός μιάς τέτοιας τεχνικής, αντλείται μέσα από τόν άνθρωπο, μέ μιά διαδικασία "μετασχηματισμού". Δέν υπάρχει εδώ τίποτε το υπερβατικό. Ο όρος χρησιμοποιείται μέ τήν έννοια τού διαλογισμού.

Ο διαλογιζόμενος ("προσευχόμενος") γίνεται μετασχηματιστής ενέργειας. Είναι ο δημιουργός σκέψεων, ιδεών, που μεταβάλλονται σέ πράξεις, πού προκαλούν "εκπληκτικά φαινομενα", λέγουν οι οπαδοί του διαλογισμού καί τής "θετικής σκέψης". Μέ το διαλογισμό "μετασχηματίζουμε" τήν πνευματική ενέργεια "μέσα μας", γιά νά τή διοχετεύσουμε στή συνέχεια προς τά έξω. Εδώ δέν μεσολαβεί τίποτε εκτδς από τον ίδιο τον άνθρωπο. Μένει εντελώς μόνος καί έρημος.

Ομως γιά τήν χριστιανική προσευχή είναι ανάγκη νά υπάρχουν δύο: Αυτός που προσεύχεται, καί Εκείνος που γίνεται αποδέκτης τής προσευχής. Αυτός πού παρακαλεί, «Κύριε ελέησον» καί Εκείνος που απαντά μέ το πλούσιο έλεός Του.

Η χριστιανική προσευχή δέν είναι "στροφή προς τά έσω", αλλά απευθύνεται πάντοτε προς το "απέναντι τού ανθρώπου", που είναι ο Θεός καί επικαλείται τήν αγάπη Του και το έλεός Του. Η προσευχή είναι ένα "άνοιγμα" τού ανθρώπου στή θεία αγάπη, τού ανθρώπου που αισθάνεται πως είναι αδύναμος καί ανίκανος νά υψωθεί πέρα από τήν κτιστή πραγματικότητα. Γι' αυτό επικαλείται τήν αγάπη καί τή δωρεά τού Οεού.

Η απάντηση στήν προσευχή δέν προέρχεται από τον ίδιο τον άνθρωπο, αλλά από τον Θεό. Όποιος δέν κάνει τή διάκριση ανάμεσα στόν Θεό καί στον εαυτό του, δέν μπορεί νά προσευχηθεί, ούτε νά γίνει δέκτης της απάντησης τού Θεού. Γιατί αυτή η απάντηση δέν είναι κάποια ενέργεια τυφλής τάξεως, αλλά χάρις, δωρεά τού Θεού, μετά τού οποίου ο άνθρωπος έρχεται σέ κοινωνία αγάπης μέσω τής προσευχής.

Ο χριστιανός δέν καλείται σέ μιά καθαρά νοητική προσευχή. Συμμετέχει σ' αυτήν καί σωματικά προσεύχεται καθολικά, μέ όλη την ύπαρξή του. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί συνηθίζουν νά κάνουν στήν προσευχή τους καί μετάνοιες ή ακόμη νά προσεύχονται γονατιστοί. Αυτό είναι ασφαλώς γιά το σώμα μας μιά δυνατότητα νά συμμετάσχει στήν προσευχή. Το ίδιο παρατηρούμε καί γιά τη νηστεία. Μέ αυτές τις ασκήσεις ο χριστιανός ταπεινώνει το σώμα του.

Αυτή η ταπείνωση προστίθεται στήν ταπείνωση τού νού. Γιατί με την προσευχή ο άνθρωπος αποδεικνύει τή διάθεσή του νά "ταπεινώσει" το νού, αφού εγκαταλείπει τήν αυτονομία, αναγνωρίζει τήν ανεπάρκειά του καί προσβλέπει στή βοήθεια του Θεού.

Ο άνθρωπος τής ταπείνωσης, όχι μόνο τής διανοητικής αλλά καί τής καθολικής, έχει τή διαβεβαίωση από τον Θεό πως θά τού δοθεί η δωρεά, η χάρη Του ('Ιακ. δ' 6. Α' Πέτρ. ε' 5). Αυτός που δέν δείχνει στάση "αιτούντος", που αισθάνεται επάρκεια καί πιστεύει πως όλα υπάρχουν "μέσα του" καί από εκεί μπορεί νά τά αντλήσει "αφυπνίζοντας" τρόπον τινά τίς "εσωτερικές" του δυνάμεις, δέν αισθάνεται τήν ανάγκη της δωρεάς τού Θεού καί ο Θεός δέν τού επιβάλλει εκβιαστικά τά δώρα Του.

Πρέπει λοιπόν νά ξεκαθαρίσουμε το πράγμα:

Αυτό που δίδει απάντηση στήν προσευχή μας είναι ο Θεός. Αυτή η απάντηση είναι καρπός αγάπης καί ελευθερίας τού Θεού, δέν είναι αποτέλεσμα εξαναγκασμού μέ ειδικές "τεχνικές" προσευχής. Αλλά ένας καρπός της αληθινής προσευχής, πού ταυτόχρονα είναι καί προϋπόθεση, σέ ό,τι αφορά τήν ανθρώπινη συμμετοχή, είναι η ταπείνωση. Ο αληθινά προσευχόμενος άνθρωπος αποκτά τήν συναίσθηση τής ύψιστης τιμής που τού δίδεται μέ τήν προσευχή καί ταυτόχρονα του φόβου μήπως δέν φανεί αντάξιος αυτής τής τιμής. Ο αληθινά προσευχόμενος άνΘρωπος μένει ταπεινός!

Αντίθετα ο διαλογιζόμενος "φουσκώνει", δέν λέγει "Σύ Κύριε", αλλά "Εγώ είμαι Αυτός", δηλαδή "Εγώ είμαι ο Κύριος", "η θεότητα στήν ανεκδήλωτη μορφή". Ετσι ο διαλογιζόμενος αντιστρέφει τήν εντολή τού Θεού καί τήν εφαρμόζει στον εαυτό του: "Εγώ ειμί Κύριος ο Θεός... ούκ έσονταί μοι θεοί έτεροι πλήν εμού"! Αν χαρακτηρίσουμε το διαλογισμό "προσευχή", αν εξισώσουμε το διαλογισμό μέ τήν προσευχή, τότε η προσευχή αυτή επιστρέφει στον εαυτό μας, γιατί αυτός είναι ο σκοπός του διαλογισμού, νά αντιληφθεί ο διαλογιζόμενος πως αυτός ο ίδιος είναι "Κύριος ο Θεός" καί πως δέν υπάρχουν άλλοι θεοί πλήν από αυτόν.

(Απόσπασμα από το βιβλίο του π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου "Διαλογισμός ή Προσευχή;", Εκδόσεις Διάλογος, . Της Υπηρεσίας Ενημερώσεως Διαλόγου και Πολιτισμού της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ενωση Γονέων γιά την Προστασία της Οικογενείας και του ατόμου)

Πηγή: users.hellasnet.gr/panelppv/meditat1.htm

http://www.orthodoxfathers.com/logos/Di ... -or-Prayer
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Η Γιόγκα και ο Διαλογισμός στο φως της Ορθόδοξης Θεολογίας

17
ΕΚ ΠΡΩΤΗΣ ΟΨΕΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ Η ΓΙΟΓΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ, ΑΛΛΑ...



Πολύς κόσμος με ρωτά για την Γιόγκα, που τώρα τελευταία έχει μεγάλη διάδοση στην πατρίδα μας.

Πιστεύω πως η πλειονότης των ανθρώπων είναι απληροφόρητη πάνω στα θέματα αυτά, γι' αυτό και θα ήθελα να χαράξω μερικές γραμμές γύρω από το θέμα που λέγεται άσκηση της συγκεντρώσεως του νου.


Εκ πρώτης όψεως φαίνεται πως η Γιόγκα είναι μια γυμναστική (έτσι θέλουν να την παρουσιάζουν), που χαλαρώνει το πνεύμα του ανθρώπου, εκδιώκει την αγωνία και το άγχος και απαλλάσσει τον άνθρωπο από τις διάφορες άσχημες συνθήκες ζωής που δημιουργούν ψυχολογικές ανωμαλίες. Αλλά, όπως μας πληροφορούν διάφορες αναλύσεις αυτής της ασκήσεως, δεν πρόκειται για μια τυπική γυμναστική της θελήσεως του ανθρώπου, αλλά για μια άσκηση που εντάσασεται στην γενική ατμόσφαιρα των ανατολικών θρησκειών.

Γιόγκα καλείται η περισυλλογή που φθάνει μέχρι την υπνωτική έκσταση, που λέγεται «γιογκικός ύπνος», ο οποίος χρησιμοποιείται σαν μέσο για την απελευθέρωση της ψυχής από την ύλη και ακόμη χρησιμοποιείται σαν μέσο για την απελευθέρωση από την samsara, δηλαδή από την μετανάστευση των ψυχών. Βασική θεωρία τους είναι ότι «πρέπει να αποφεύγεται μια νέα οδύνη», δηλαδή μια νέα ζωή, γιατί «το παν για τον σοφόν είναι οδύνη». Με άλλα λόγια η γυμναστική αυτή εντάσσεται μέσα σ' αυτό το θρησκευτικό σύστημα που θεωρεί την ύλη κακή, ζητά την ελευθέρωση της ψυχής από αυτήν και επιδιώκει την αποφυγή της μετενσαρκώσεως.
Είναι γνωστό ότι η χριστιανική διδασκαλία είναι εντελώς αντίθετη με αυτές τις θεωρίες. Στον Χριστιανισμό διδάσκεται η πίστη στον Θεάνθρωπο Χριστό και ότι όλες οι ασκήσεις έχουν προσωπικό χαρακτήρα. Ο Θεός είναι Πρόσωπο και ο άνθρωπος καλείται να ζει στην κοινωνία εκφράζοντας και βιώνοντας την αρετή της αγάπης. Η σωτηρία του ανθρώπου δεν βρίσκεται στο να χυθεί σαν μια σταγόνα μέσα στον απέραντο ωκεανό, αλλά στην συνάντηση με τον Τριαδικό Θεό.

Ο άνθρωπος μέσα σ' αυτήν την συνάντηση δεν χάνει την προσωπικότητά του. Επίσης είναι εντελώς αντίθετη με τον Χριστιανισμό η μετεμψύχωση ή μετενσάρκωση των ψυχών. Ο δυτικός άνθρωπος κυριευμένος από το άγχος και τον νευρωτικό τρόπο ζωής αισθάνεται υπερβολικά κουρασμένος. Αυτό έγινε αντιληπτό από τους διάφορους μύστες των ανατολικών θρησκειών και έτσι μετέφεραν στον δυτικό χώρο τις θεωρίες των θρησκειών της Ανατολής κάπως παραλλαγμένες.

Μέσα στην Ορθόδοξη Παράδοση έχουμε ολοκληρωμένη και θαυμάσια διδασκαλία για την καρδιά, τον νου, την ένωση του νου με την καρδιά, την νοερά προσευχή, την θεωρία των λόγων των όντων και την θεωρία του Θεού, την ησυχία, που δεν εξαφανίζει την προσωπικότητα του ανθρώπου, ούτε τον Θεό ως πρόσωπο και δεν στερεί τον άνθρωπο την δυνατότητα να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του, ούτε ακόμη να περιφρονεί το σώμα, την ύλη κ.λ.π.

Είναι λυπηρό ότι είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί και αγνοούμε όλον αυτόν τον τρόπο ζωής και την διδασκαλία που λέγεται ησυχασμός. Όσοι γνωρίζουν αυτήν την μέθοδο και την χρησιμοποιούν ολοκληρώνονται και συγχρόνως θεραπεύονται από ψυχολογικά και πνευματικά νοσήματα.

Κυκλοφορούν πολλά βοηθήματα σήμερα. Θα αρκεσθώ να μνημονεύσω μερικά. Είναι «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού», που είχε ευρύτατη διάδοση στον δυτικό κόσμο, οι «Αθωνικοί διάλογοι ήτοι θεολογία της νοεράς προσευχής», «Νήψη και προσευχή», «Μια βραδυά στην έρημο του Αγίου Όρους, ήτοι διάλογος με ερημίτη για την ευχή» κ.λ.π.

Δεν είναι κρίμα να υπάρχει τόσο πλούσια παράδοση μέσα στον δικό μας Ορθόδοξο χώρο γύρω από τα θέματα της νοεράς προσευχής και εμείς να ανατρέχουμε σε «εισαγόμενα» συστήματα;

Πρωτοπρεσβύτερος Σταύρος Βλαστέλλης Εφημέριος Ιερού Ναού Τριών Ιεραρχών Μαυροβουνίου Γυθείου
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Η Γιόγκα και ο Διαλογισμός στο φως της Ορθόδοξης Θεολογίας

18
Γιόγκα: Μία μέθοδος κατάλυσης τῆς προσωπικότητας τοῦ ἀνθρώπου

Λέων Μπράνγκ, Δρ. Θεολογίας

Η λέξη γιόγκα προέρχεται ἐτυμολογικά ἀπό τήν ἰνδοευρωπαϊκή ρίζα yug, στά Γερμανικά Joch, στά Ἑλληνικά ζεύγ καί σημαίνει ζεύξη.

Ἐννοεῖται ἡ ἕνωση τοῦ ἀτομικοῦ ἐγώ μέ τό θεῖο στοιχεῖο. Ἀνάλογα μέ τό πῶς γίνεται ἀντιληπτό τό θεῖο στοιχεῖο, εἴτε ὡς μία ἀπό τίς πάμπολλες θεότητες τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ ὁ ἀριθμός τῶν ὁποίων κατά κάποιες ἐκτιμήσεις φτάνει μέχρι καί 300 ἑκατομμύρια(!), εἴτε σέ ἀπρόσωπη μορφή, δέν ὑπάρχει μόνο ἕνα εἶδος γιόγκα ἀλλά πάρα πολλά. Σ’ αὐτά προστίθενται ἀκόμα ἐκεῖνες οἱ μορφές γιόγκα, στίς ὁποῖες τονίζονται κυρίως οἱ πράξεις τῶν ἀνθρώπων. Ἡ τελική ἐπιδίωξη πάντως σέ ὅλες αὐτές τίς μορφές εἶναι ἡ ἴδια, ἡ ἀπαλλαγή τοῦ ἀτομικοῦ ἐγώ ἀπό τόν ἀτελείωτο κύκλο τῶν μετενσαρκώσεων, οὐσιαστικά ἡ παύση τῆς ὕπαρξης.Ἡ γιόγκα ἔχει, δηλαδή, ἕνα καθαρά θρησκευτικό περι­εχόμενο, ἤ καλύτερα εἰδωλολατρικό, ἐπειδή τό ἰνδουϊστικό πάν­θεο ὅπως καί ἡ ἀπρόσωπη ἐκδοχή τοῦ Θείου στοιχείου στηρίζονται ὁλοφάνερα στήν ἀνθρώπινη φαντασίωση καί ἀντιβαίνουν ἀπόλυτα στόν κοινό ἀνθρώπινο νοῦ καί στήν κοσμική πραγματικότητα, στήν ὁποία ζοῦμε.

Γιά τό πάνθεο τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ ἀναφέρουμε τά ἑξῆς ἐλάχιστα χα­ρα­κτηριστικά: Ὁ τεράστιος ἀριθμός τῶν θεῶν-εἰδώλων (ἄλλοι σέ ἀνθρώπινη μορφή μέ τέσσερα χέρια καί πόδια, ἄλλοι μισοί ἄνθρωποι καί μισοί ζῶα, ἄλλοι σέ μορφή ζώων) δίνει στόν καθένα μία ἀπεριόριστη δυνατότητα ἐπιλογῆς ἐκείνου τοῦ θεοῦ πού ταιριάζει καλύτερα στά πάθη του.

Στήν ἰνδουιστική βασική τριάδα θεῶν Μπράχμα, Βισνού καί Σίβα παρουσιάζεται ὁ πρῶτος ὡς δημιουργός, ὁ δεύτερος ὡς συντηρητής καί ὁ τελευταῖος ὡς καταστροφέας ἐκείνου πού δημιουργεῖ ὁ πρῶτος καί συντηρεῖ ὁ δεύτερος. Ἄλλες φορές μόνος του ὁ Σίβα, πού ταυτίζεται κατ’ ἐξοχήν μέ τό ἰδανικό τῆς γιόγκα, παρουσιάζεται καί μέ τίς τρεῖς ἰδιότητες.

Στή Μπαγκαβάτ-Γκιτά (ἕνα “θεόπνευστο” κείμενο, ἕνα εἶδος “εὐαγ­γελίου” τοῦ σημερινοῦ Ἰνδουϊσμοῦ) βλέπουμε τόν θεό Κρίσνα νά διδάσκει στούς ἀνθρώπουςτις διάφορες μορφές γιόγκα, δηλαδή τίς μορφές ἄσκησης πού ὁδηγοῦν στήν ἕνωση μέ τό θεό. Παράλληλα ἀναφέρεται στήν ἰνδουϊστική παράδοση, ὅτι ὁ Κρίσνα παραπλάνησε 16.000 παντρεμένες γυναῖκες βοσκο­ποῦλες καί ἀπέκτησε ἀπό αὐτές 180.000 γιούς!

Ὁ ποταμός Γάγγης ἀποτελεῖ θεότητα στόν Ἰνδουϊσμό καί γι’ αὐτό τό μπάνιο μέσα στό ποτάμι κυρίως στήν πόλη Μπενάρες, στήν ἱερή πόλη τοῦ Σίβα, θεωρεῖται ὅτι καθαρίζει τόν λουόμενο ἀπό ὅλες τίς ἁμαρτίες του. Νά σημειώσουμε ἰδιαίτερα, ὅτι στήν πόλη αὐτή τά νερά τοῦ ποταμοῦ ἔχουν ἕναν ἀπίστευτα ὑψηλό βαθμό μόλυνσης ἀπό τά ἀστικά καί βιομηχανικά λύματα καί τά ἀπομεινάρια ἀπό τήν καύση τῶν νεκρῶν (τό ποσοστό βακτηριδίων στό συγκεκριμένο σημεῖο τοῦ Γάγγη ξεπερνάει 10.000 φορές τό ἐπιτρεπτό ὅριο)!

Ἡ βασική ἐπιδίωξη τῆς γιόγκα, στήν ὁποία ἀναφερθήκαμε παραπάνω, γίνεται ἴσως μέ τόν καλύτερο τρόπο κατανοητή στήν πιό παλαιά συστημα­τοποιημένη ἀποτύπωσή της, σ’ ἕνα ἱερό κείμενο τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ πού ὀνομά­ζεται Οὐπανισάδες (800-500 π.Χ.). Στό κείμενο αὐτό ἐπικρατεῖ ἡ πεποίθηση ὅτι ὁ κόσμος στόν ὁποῖο ζοῦμε καί ἡ ἴδια ἡ ζωή μας εἶναι κάτι τό ἀρνητικό. Τό μόνο καλό πού ὑπάρχει εἶναι ἕνα ἀπόλυτο θεῖο στοιχεῖο, ἄμορφο καί ἀδύ­νατο νά προσδιοριστεῖ, πού βρίσκεται στό βάθος, στό θεμέλιο τῆς κοσμι­κῆς πραγματικότητας καί ὀνομάζεται Μπράχμαν.

Ἕνα μέρος αὐτοῦ τοῦ Μπράχ­μαν ὑπάρχει καί στό βάθος τῆς κάθε ὕπαρξης καί ἐκεῖ ὀνομάζεται Ἄτμαν. Συγκρίνεται μέ τόν ἀέρα πού περικλείεται σέ ἕνα μπουκάλι. Δέν τόν βλέπει κανείς, δέν ἔχει μορφή. Ἐνῶ τό μπουκάλι, πού γίνεται βέβαια ἀντιληπτό καί ἔχει μορφή, συγκρίνεται μέ τό ὑλικό σῶμα, τήν ἐξωτερική μορφή τοῦ ἀνθρώπου. Ἀνάμεσα στό ὑλικό σῶμα καί τό θεῖο στοιχεῖο τῆς κάθε ἀνθρώπινης ὕπαρξης τοποθετεῖται –σύμφωνα μέ τή θεώρηση αὐτή– ὁ νοῦς, ὁ ὁποῖος ἔχει τήν ἰδιότητα ὁπωσδήποτε νά προσκολλᾶται κάπου καί μέ τήν προσκόλληση αὐτή νά διαμορφώνει τήν ταυτότητα τοῦ ἀνθρώπου. Ἔτσι ὁ νοῦς ἀπό τή θέση πού κατέχει μπορεῖ εἴτε νά στραφεῖ πρός τό θεῖο στοιχεῖο εἴτε νά στραφεῖ πρός τό ποικιλόμορφο ὑλικό στοιχεῖο. Ὅσο ὁ νοῦς μένει προσκολλημένος στά ὑλικά πράγματα, ἡ ἀτομική ὕπαρξη λόγῳ τῆς ἀπόλυτης ἰσχύος τοῦ νόμου τοῦ κάρμα παραμένει αἰχμαλωτισμένη μέσα στόν κύκλο τῶν μετενσαρκώσεων. Ὅταν ὅμως στραφεῖ καί ἑνωθεῖ μέ τό θεῖο στοιχεῖο ἀπελευθερώνεται ἀπό τόν κύκλο αὐτό.

Γιά τόν Ἰνδουϊσμό, ἡ ἴδια ἡ ζωή –λόγῳ τοῦ ἀτελείωτου κύκλου μετεν­σαρκώσεων– εἶναι ἄκρως ἐπώδυνη, χωρίς καμμία προοπτική, εἶναι κάτι πού πρέπει νά τό ἀποστρέφεται κανείς. Ὁ ἄνθρωπος ὡς ἄνθρωπος δέν ἔχει ἀξία, δέν ἔχει μοναδικότητα, ἀφοῦ ἡ κάθε ἀτομική ὕπαρξη βρί­σκεται συνεχῶς σέ μία κατάσταση ρευστή, σέ μία κατάσταση μετα­βάσεων σέ ἄλλες μορφές ὕπαρ­­ξης. Καί μάλιστα οἱ πιθανότητες νά ξαναγεννηθεῖ κανείς στήν ἑπόμενη μετενσάρκωση ὡς ἄνθρωπος, ἐάν δέν ἔχει κάνει οὐσιαστική πρόοδο στή γιόγ­κα, εἶναι ἀπειροελάχιστες.
Ποιό ὅμως εἶναι τό στοιχεῖο ἐκεῖνο τῆς ὕπαρξης πού περνάει ἀπό τίς ἑκατοντάδες χιλιάδες μορφές τοῦ κύκλου τῶν μετενσαρκώσεων; Ἐδῶ παρα­­τη­ρεῖται ὁλοφάνερα μία ἀδυναμία λογικῆς ἐξήγησης. Τό ὀνομάζουν «λεπτεπίλεπτη οὐσία», «αἰθέριο σῶμα», χωρίς προφανῶς νά γνω­ρί­ζουν περί τίνος μιλᾶνε. Μέ ποιά λογική τώρα αὐτό τό ἀπροσδιόριστο στοιχεῖο, ἀφοῦ οὔτε κἄν ἔχει συνείδηση τῆς ὕπαρξής του, μπορεῖ μέσα στά πλαίσια τοῦ νόμου τοῦ κάρμα νά ὁδηγήσει σέ μία «τελειοποίηση» τῆς ὕπαρξης;


Πάντως, ὅπως καί νά ἔχει τό πρᾶγμα, γιά τόν Ἰνδουϊστή εἶναι ἀδιανόητη ἡ ἔννοια τῆς σωτηρίας, τῆς ὁλοκλήρωσης, τῆς τελειοποίησης τοῦ ἀνθρώπου μέσῳ τῆς σχέσης του μέ τόν Θεό καί τούς συνανθρώπους. Ὁ Ἰνδουϊσμός γνωρίζει μόνο τήν ἔννοια τῆς λύτρωσης. Λύτρωση ἀπό τόν ἀτελείωτο κύκλο μετενσαρκώσεων, λύτρωση ἀπό τήν ἴδια τή ζωή. Τό ἰδανικό τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ εἶναι ἡ παύση τῆς ἀτομικῆς ὕπαρξης καί αὐτή κατορθώνεται μέσα ἀπό τή γιόγκα.Συνεπῶς ἡ γιόγκα εἶναι ἡ μέθοδος πού ὁδηγεῖ στόν τελεσίδικο θάνατο, ἤ, γιά νά τό ἐκφράσουμε μέ τά λόγια τῶν ἱερῶν γραφῶν τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ, στή διάλυση τῆς ἀτομικῆς ὕπαρξης μέσα στό ἀπόλυτο θεῖο στοιχεῖο, τό Μπράχμαν, ὅπως μία σταγόνα πού χάνεται μέσα στόν ὠκεανό. Αὐτή ἡ κατάσταση περιγράφεται μέ τό ἰδανικό τῶν Μπραχμανίστα Γιόγκι, πού στό τελευταῖο στάδιο τῆς γιόγκα φτάνουν στό σημεῖο νά μήν τρῶνε πιά, νά μήν ἐπικοινωνοῦν πιά μέ τό περιβάλλον τους, νά μήν ἀντιλαμβάνονται πιά τό σῶμα τους καί τελικά μέσα σ’ αὐτή τήν κατάσταση τῆς ἀπόλυτης ἀπομόνωσης νά πεθάνουν. Πρίν περάσουν στήν κατάσταση αὐτή τῆς ἀπόλυτης ἀπομόνωσης ἔχουν καί ἐκδηλώνουν φυσικά τήν ἐπίγνωση τῆς λύτρωσής τους, ὅτι σταματάει τό βάσανο τῆς ζωῆς, ὅτι δέν πρόκειται πλέον νά μετενσαρκωθοῦν.


Οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις, ἑπομένως, δέν περικλείονται μέσα στό ἰδα­νικό τῆς γιόγκα. Μόνο στά ἀρχικά στάδια τῆς γιόγκα βρίσκουν κάποια ἐφαρμογή, ἀλλά καί ἐκεῖ ὄχι μέ τήν ἔννοια τῆς πραγματικῆς ἐπικοινωνίας, τοῦ πραγματικοῦ ἐνδιαφέροντος γιά τόν ἄλλο, ἀλλά μόνο μέ τήν ἔννοια τῆς ἀνταμοιβῆς. Κάνοντας καλές πράξεις, πετυχαίνει κανείς μία καλύτερη μετενσάρκωση. Στό ἐπίκεντρο βρίσκεται πάντα τό ἀτομικό ἐγώ. Κορυφαία ἐκδήλωση αὐτῆς τῆς ἀπουσίας ἐπικοινωνίας εἶναι οἱ γνήσιοι ἐκφραστές τῆς γιόγκα, οἱ γκουρού.


Ἡ λέξη γκουρού σημαίνει «αὐτός πού διαλύει τό σκοτάδι». Γκουρού εἶναι οἱ πολύ προχωρημένοι στή γιόγκα, οἱ πνευματικοί ὁδηγοί τῶν ἄλλων, ἄνευ τῶν ὁποίων δέν μπορεῖ κανείς μέ ἀποτελεσματικότητα νά ἀσκεῖ τή γιόγκα. Οἱ ὀπαδοί τους –ἐπιλέγω πολύ ἐνσυνείδητα τή λέξη ὀπαδός, ὅπως θά φανεῖ στή συνέχεια– θεωροῦν, ὅτι μέσῳ τοῦ ὑλικοῦ σώματος τοῦ γκουρού ἐκδηλώνονται θεϊκές ἐνέργειες, ὅτι αὐτοί τούς μεταδίδουν θεῖο σπινθήρα. Οἱ ἴδιοι οἱ γκουρού ἀποδέχονται γιά τόν ἑαυτό τους ὅτι ἀποτελοῦν σπάνιες φωτισμένες ψυχές τῆς παγκόσμιας ἱστορίας, ἐπιδιώκουν καί ἀποδέχονται μέ εὐχαρίστηση καί φυσικότητα ἐκδηλώσεις λατρείας τοῦ προσώπου τους ὡς θεϊκῶν ὑπάρξεων. Χρόνια ὁλόκληρα ἄσκησης μέ τόν διαλογισμό, πού λειτουργεῖ ὡς αὐθυποβολή, τούς ἔχουν δημιουργήσει αὐτή τήν ἀκλόνητη πεποίθηση καί βεβαιότητα. Τέτοιες μορφές λατρείας εἶναι π.χ. ἐπευφημίες τοῦ πλήθους τῶν ὀπαδῶν πρός τό πρόσωπό τους, ἡ προσκύνησή τους ἀπό τούς ὀπαδούς, μέ τό νά ξαπλώνουν μπροστά τους καί νά τούς προσφέρουν δῶρα, ὅπως καί ἡ πολύ ἐντυπωσιακή πρακτική (στήν κίνηση τοῦ Μαχαράτσι ἤ στούς «Χάρε Κρίσνα») στήν ἐνθρόνιση ἑνός γκουρού, κατά τήν ὁποία τά πόδια του νά πλένονται μέ γιαούρτι καί στή συνέχεια αὐτό τό γιαούρτι νά πίνεται ἀπό τούς παρευρισκόμενους ὀπαδούς. Μέσα ἀπό αὐτή τήν θεώρηση τοῦ κόσμου καί τοῦ ἑαυτοῦ τους, μέσα στή ζάλη τῆς αὐτοθεοποίησής τους, τούς φαίνεται ἀπόλυτα φυσική ἡ πάσης φύσεως ἐκμετάλλευση τῶν κατώτερων ὄντων, ὅπως τῶν μελῶν τῶν κινήσεών τους.

Γιά τούς ὀπαδούς ἡ ἀπόλυτη ἀφοσίωση στόν γκουρού θεμελιώνεται στήν πεποίθηση, ὅτι ἐκεῖνος εἶναι τό ἀπόλυτο κέντρο τῆς ζωῆς τους καί ἄρα ζοῦν καί ἐργάζονται πλέον μόνο γιά τόν γκουρού. Δέχονται ἀπό ἐκεῖνον νά τούς κάνει τή λεγόμενη «ἐγωεκτομή», ὥστε νά γίνουν ἀπόλυτοι ἐκτελεστές τῆς δικῆς του θέλησης, δηλαδή πιστοί δοῦλοι του, μέ τήν ἐλπίδα, προφανῶς, κάποια στιγμή νά καταλήξουν πιστά ἀντίγραφα τῆς ἐπαρμένης, σέ ἰλιγγιώδη βαθμό, «προσωπικότητας» τοῦ γκουρού.

Τό 1995, στήν Ἰαπωνία, ἐκτελῶντας τυφλά τίς διαταγές τοῦ γκουρού Ἀσαχάρα, οἱ ὀπαδοί του ἔκαναν μία τρομοκρατική ἐπίθεση στό μετρό τοῦ Τόκιο μέ τό δηλητηριῶδες ἀέριο Σαρίν. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν 12 νεκροί καί 5500 τραυματίες, ἀπό τούς ὁποίους οἱ περισσότεροι μείνανε ἀνάπηροι γιά ὅλη τους τή ζωή. Ἀναφαίρετo στοιχεῖο τῶν ὀπαδῶν ἀποτελεῖ καί ἡ λεγομένη «ἱερή προσφορά», δηλαδή ἡ κατάθεση ὅλων τῶν περιουσιακῶν στοιχείων τους στά πόδια τοῦ γκουρού. Μάλιστα, μέ τήν πράξη αὐτή ὀφείλουν εὐγνωμοσύνη στόν γκουρού, ἐπειδή δέν τά ἀρνεῖται ἀλλά τά δέχεται καί ἔτσι τούς ἀπαλλάσσει ἀπό τό βάρος αὐτό, πού εἶναι τροχοπέδη καί βάσανο γιά τούς ἴδιους τούς ὀπαδούς.
Ἡ κορύφωση τῆς δουλείας τους στόν γκουρού φαίνεται στό ἑξῆς ἐντελῶς ἀσύλληπτο στοιχεῖο: Στήν περίπτωση πού θά ἀποδειχτεῖ ὅτι οἱ ὀπαδοί ἔχουν πέσει θύμα ἑνός ἀπατεῶνα γκουρού, ὀφείλουν νά παραμείνουν πιστοί σ’ αὐτόν καί νά συνεχίσουν νά τόν ὑπηρετοῦν, ἐπειδή αὐτός τούς ἄξιζε. Αὐτός ὁ ἀπατεώνας γκουρού ἀνταποκρίνεται στό κάρμα τους, στίς πράξεις τῆς προηγούμενης ζωῆς τους. Μένοντας πιστοί σ’ αὐτόν, σέ μία μελλοντική ἐνσάρκωση ἀσφαλῶς θά τούς τύχει ἕνας πιό «ἐξε­λιγμένος» γκουρού.


Πολλοί σύγχρονοί μας Ἕλληνες πού ἀσκοῦνται στή γιόγκα σίγουρα θά ὑποστηρίξουν, ὅτι ἡ γιόγκα πού κάνουν οἱ ἴδιοι δέν ἔχει τίποτε τό κοινό μ’ αὐτήν τήν θρησκευτική μορφή γιόγκα τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ. Καλό ὅμως εἶναι νά συνειδητοποιήσουν, ὅτι πολλοί δάσκαλοι τῆς γιόγκα «εὐρωπαϊκῶν» προδιαγραφῶν ἔχουν φοιτήσει καί ἔχουν ἐκπαιδευτεῖ π.χ. στό Σατυαναντασράμ πού διαθέτει παγκοσμίως ἕνα καλά ἀνεπτυγμένο δίκτυο κέντρων γιόγκα–ἀσράμ (καί ἐδῶ στήν Ἑλλάδα) καί πού ἔχει ἀκριβῶς τά πιστεύω πού περιγράψαμε παραπάνω.


Λίγο–πολύ τά ἴδια ἰσχύουν καί γιά τό SilvaMindControl πού, ναί μέν δέν ἐμφανίζεται κάτω ἀπό τό πέπλο τῆς γιόγκα, χρησιμοποιεῖ, ὅμως, ἀνατολίτικες τεχνικές, καθώς καί γιά τό «Κέντρο ΟΜ» τοῦ γκουρού SriChinmoy καί ἄλλες παρόμοιες κινήσεις μέ παγκόσμια δικτύωση. Κοινό τους χαρακτηριστικό εἶναι ἡ ἐμφάνισή τους μέ τό προσωπεῖο τῆς ἐπιστήμης. Τίποτε, ὅμως, τό ψευδέστερο ἀπό αὐτό. Τί τό κοινό ἔχει ἡ ἐπιστήμη μέ τόν «νόμο» τοῦ κάρμα, μέ τήν πίστη στίς μετενσαρκώσεις, σέ ἕνα ἀπρόσωπο φανταστικό θεῖο στοιχεῖο ἤ στίς θεότητες τοῦ ἰνδουϊσμοῦ; Ἀκόμα καί ἐκεῖ πού ἡ γιόγκα ἐμφανίζεται ὡς ἁπλή γυμναστική δέν ἔχει νά προσφέρει τίποτα. Ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ εἰδικοί, τό βασικό πρόβλημα τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἀκινησία, τόσο στόν χῶρο τῆς ἐργασίας ὅσο καί στόν ἐλεύθερο χρόνο. Καί ἡ γιόγκα, ἀντί νά αὐξήσει τήν κινητικότητα, τήν περιορίζει ἀκόμα περισσότερο μέ τίς καθιστικές ἀσκήσεις της.

Δεδομένο εἶναι, ὅτι ἡ γιόγκα στίς Δυτικές χῶρες ὡς ἐξαιρετικά ἔξυπνα στημένη πλεκτάνη παρασύρει τούς Εὐρωπαίους καί Ἀμερικανούς στόν πολιτισμό τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ. Ἡ ἐπιρροή ἀσκεῖται μέσῳ τῆς θρησκευ­τικῆς μουσικῆς, μέσῳ τῆς ἰνδικῆς κουζίνας, μέσῳ συζητήσεων γιά τήν μετενσάρκωση, τό κάρμα, τίς κρυμμένες δυνάμεις τοῦ ἀνθρώπου κ.ἄ. Μέ τά «μάντρας» –σύντομες προτάσεις πού χρησιμοποιοῦνται τήν ὥρα τοῦ διαλογισμοῦ καί ἐκφράζουν συνήθως τή λατρεία σέ μία ἀπό τίς θεότητες τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ– οἱ ἀφελεῖς Δυτικοί, πού ἐνθουσιάζονται ἀπό τόν κόσμο αὐτό, εἰσάγονται στήν εἰδωλολατρία τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ. Καί γιά τούς ἀκόμα πιό ἀφελεῖς ἐμπλέκεται καί τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, πού παρουσιάζεται μαζί μέ τούς Βούδα, Κρίσνα, Ραμακρίσνα κ.ἄ. ὡς προσωπικότητα σέ ξεχωριστό πνευματικό ἐπίπεδο, ὡς ἕνας ἀπό τούς σωτῆρες τοῦ κόσμου!...


«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 127 Μάρτιος 2013

http://aktines.blogspot.gr/2014/08/blog-post_504.html
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Παραθρησκεία-Νεοφανείς Αιρέσεις-Σέχτες-Καταστροφικές Λατρείες”

cron