Η εποχή του Κρόνου : Ένας επίγειος Παράδεισος

1
Στο βιβλίο "Πολιτικός" του Πλάτωνος αναφέρει μία εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι ζούσαν μία επίγεια παραδεισένια ζωή, κατά την οποία άφθονοι καρποί φύτρωναν στα δέντρα και τάιζαν τους ανθρώπους οι οποίοι κοιμόντουσαν ήσυχοι στην ύπαιθρο γυμνοί και αμέριμνοι. Η αναπραγωγή όλων των όντων γινόταν "αυτόματα"...
Ξένος. Καλά παρηκολούθησες τον λόγον. Αυτό όμως που ερώτησες ως προς την αυτόματον γένεσιν
όλων των πραγμάτων εις τους ανθρώπους, διόλου δεν ανήκει εις το σημερινόν καθεστώς, αλλά και
αυτό ήτο της προηγουμένης. Τότε δηλαδή όλην αυτήν την περιστροφήν την διηύθυνε επιμελώς ο
θεός, καθώς τόρα, και εις έκαστον τόπον, καθώς τόρα, ήσαν διαμοιρασμένα τα μέρη του κόσμου εις
διαφόρους θεούς ως κυβερνήτας. Και λοιπόν και τα ζώα τα εμοιράσθησαν κατά γένη και αγέλας ως
θείοι βοσκοί οι δαίμονες, και έκαστος ήτο ανεξάρτητος εις όλα όσα διηύθυνε μόνος του, ώστε ούτε
άγριον υπήρχε τίποτε, ούτε αλληλοφαγώματα, και ούτε πόλεμος ούτε διχόνοια όλως διόλου. Και
ημπορούσε να αναφέρη κανείς χίλια άλλα, τα οποία συμβαδίζουν με αυτήν την διάταξιν των
πραγμάτων. Οπωσδήποτε όμως ό,τι ελέχθη ως προς την αυτόματον γέννησιν των ανθρώπων έχει
τον εξής λόγον. Τότε επετήρει την ποίμνην αυτών ο ίδιος ο θεός, καθώς κάμνουν τόρα οι άνθρωποι,
οι οποίοι είναι γένος θεϊκώτερον των άλλων ζώων και ποιμαίνουν τα άλλα τα κατώτερα από αυτούς
γένη. Εν όσω δε εποίμαινε εκείνας ο θεός δεν υπήρχαν ούτε πολιτείαι, ούτε ιδιοκτησίαι γυναικών
και παίδων. Διότι όλα ανεγεννώντο από την γην χωρίς να ενθυμούντο τίποτε από τα προηγούμενα.
Όλα όμως τα σημερινά δεν υπήρχαν, είχαν δε καρπούς αφθόνους και από τα δένδρα και από όλα τα
δάση, τα οποία ήσαν άφθονα χωρίς να τα φυτεύουν οι γεωργοί και μόνα των εφύτρωναν από την
γην. Εκαρπούντο δε όλα αυτά ενώ ήσαν γυμνοί και εκοιμώντο χωρίς στρώμα εις το ύπαιθρον ως επί
το πλείστον. Διότι αι ώραι του έτους ήσαν μετριασμένας και δεν τους εστενοχωρούσαν, ως
στρώματα δε είχαν τας αφθόνους πρασινάδας, αι οποίαι εφύτρωναν από την γην. Ιδού λοιπόν ποία
ήτο η ζωή εις την εποχήν του Κρόνου, φίλε Σωκράτη. Την δε σημερινήν, η οποία, καθώς λέγουν,
ήρχισε από την εποχήν του Διός, την γνωρίζεις και συ, διότι είσαι παρών. Να κρίνης όμως ποίος
από αυτούς τους δύο βίους είναι ευτυχέστερος, άραγε θα ημπόρεσες και θα θελήσης;.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ελληνική μυθολογία”

cron